Aleksandr Nikolaevich Skryabin ( 1871-1915)
1. Aleksandr Nikolaevich Skryabinning ijod yo’li.
2. A.N. Skryabin musiqiy tili.
3. Aleksandr Skryabinning fortepiano ijodi.
4. Aleksandr Skryabinning simfonik ijodi.
1. Ijod yo’li. Aleksandr Nikolaevich Skryabin—kompozitor, pianist,
pedagog. O’z zamondoshlari orasida ijodiy qiyofasining murakkabliligi bilan ajralib
turadi. Skryabinning XIX asr 90-yillari va XX asr boshlarida yaratgan asarlarida shu
davrning keskin siyosiy kurashining kuchayishi va jamiyat atmosferasining salbiy
vaziyati aks etdi. Asarlaridagi musiqiy tilning targ’iboti o’zining serma’noliligi va
g’oyalarning yangi ekanligi bilan real voqelikni ifodalagan.
Uning g’oyalari nihoyatda keng edi. Skryabin ijodiy yo’li mobaynida katta
evolyutsiyani bosib o’tdi. Yoshlik davrlarida u mumtoz klassik an’analariga aloqador
bo’lgan bo’lsa, keyingi yillarida, XIX asrning boshi impressionizm va
ekspressionizm oqimlariga murojaat qilgan. Hayotining kechki davrida esa
simvolizmning adabiy -badiiy oqimiga aloqador bo’lgan.
Aleksandr Nikolaevich Skryabin 1871-yil 26 dekabr Moskva shahrida
tavallud topdi. Uning otasi Nikolay Aleksandrovich Skryabin diplomat, onasi
Lyubov Petrovna Skryabina pianinochi ijrochi edi. Aleksendr Nioklaevich Skryabin
yoshligida Moskva kadet korpusida( Dvoryanlarning bolalaridan ofitserlar
tayyorlagan o’rta harbiy bilim yurti) tahsil olgan. Musiqaga bo’lgan layoqati
bolaligidan boshlangan. Georgiy Eduardovich Konyus, Nikolay Sergeevich
Zverevlardan fortepiano darslarini olgan.1888-yilda Moskva konservatoriyasiga
o’qishga kirib Vasiliy Ilich Safonov sinfida fortepianodan, S.I.Taneev sinfida
nazariyadan, Arenskiy sinfida kompozitorlikdan saboq ola boshlagan. Aleksandr
Nikolaevich Skryabin umri mobaynida ikki marotaba uylangan bo’lib birinchi
rafiqasi Vera Ivanovna Skryabina (Isakovich), ikkinchi rafiqasi esa Tatyana
Fedorovna Shletser edi.
Uning ijodiy yo’lini uch davrga bo’lamiz. Ilk ijod davri 80-90 yillar oxiri.
1894-yil Skryabin Moskva konservatoriyasi professori bo’lib o’zining pedagogik
qobiliyatini ko’rsatdi.
U Rossiya va xorijda kontsert chiqishlarini bergan. Bunda, Skryabinning
asarlarini nashriyotdan chiqargan, Skryabinning xorijiy kontsert safarlariga homiylik
qilgan Belyaev unga katta yordam ko’rsatdi. Skryabinning 90-yillaridagi ijodi ancha
xarakterli bo’lib ular orasidagi fortepiano uchun yozilgan asarlari yorqin, ifodali
mazmun kasb etdi. Bular ”Uchinchi sonata”, bir qator prelyudiyalar va etyudlardir.
Ijodining ikkinchi davri 1900-1909 yillarga to’g’ri keladi. Bu davr
Skryabin uchun “gullab yashnash” davri bo’ldi. Birinchi, Ikkinchi, Uchinchi,
(“Ilohiy poema”) simfoniyalari ko’rimli o’rinni egallaydi. Bir paytning o’zida
fortepiano uchun - To’rtinchi sonata, “Tragicheskaya poema” (Fojeali poema),
“Sataninskaya poema” ( Shayton poemasi) va prelyudiyalari yaratilgan.
1904-1910 yillari Shveytsariya, Italiya, Frantsiya, Amerika Birlashgan
shtatlarida yashab ijod qilgan. Xorijda Skryabin orkestr uchun “Poema ekstaza”,
Beshinchi sonata kabi yirik shaklli asarlarini yaratdi. Hayotining so’nggi 1910-1915
yillari Moskvada o’tdi. Rossiya, Gollandiya, Angliya kabi shaharlariga kontsert
safarlarini amalga oshirdi. Bu paytga kelib, uning ijodi rus musiqa hayotida yanada
ko’rimli joyni egallaydi. Bu davrda orkestr, fortepiano va xor uchun so’zsiz
kuylaydigan “Prometey”( Poema ognya, Olov poemasi) simfonik poemasini, 5 ta
sonata “ K plameni” ( Alanga uchun) poemasini, fortepiano uchun p’esalarlarni
yaratadi. Skryabinda, san’at turli ko’rinishlarini bir butunlikka birlashtiruvchi
“Misteriya”(O’rta asrlarda diniy drama) buyuk asarini yaratish fantastik g’oyasi
tug’ildi. U san’at sintezini orzu qilar edi. “Prometey” partiturasiga mavjud
bo’lmagan, cholg’uga atalgan, bo’lak nota yo’lagini olib kirdi. Shu bilan birga
ma’lum mavzu va garmoniyaga muvofiq holda, zal qizil, ko’k va boshqa ranglar
to’lqinida yoritilishi kerak.
2. Musiqiy tili. Skryabin XIX asr oxiri va XX asr boshlaridagi badiiy
madaniyatning yirik namoyondalaridan biridir. Skryabin o’zining tovush dunyosini,
obrazlar tartibini, ifodalar vositasini yaratgan dadil targ’ibotchidir. Musiqiy tilidagi
yangi xususiyatlar uning garmoniyasida yorqin ifoda kasb etdi. Yangi ifodali
vositalarni topishda izlanish Skryabinning ijodiy yo’lidir. Rimskiy-Korsakov va
boshqa bir kompozitorlar (ayniqsa List va Vagner) uslublarini rivojlantirgan holda,
Skryabin o’zining uslubiga xos, asta-sekin boyitilgan va o’tkir garmoniya, spetsifik
xususiyatlariga keladi. Nonakkordlarning keng qo’llanilishi Skryabin garmonik
tilining xususiyatiga kiradi.
Skryabin musiqasining usuliga kelsak u impulsli, tezkordir. Urg’uning keskinligi,
muayyan aniqlikga ega bo’lmagan variantlarning ko’pliligi, yangi usul tarkibida
takrorlanayotgan mavzu, tovush tusining ko’pliligi Skryabin musiqasiga notinch,
besabrlik xarakterini beradi.
3. Fortepiano ijodi. Skryabin iste’dodli pianist. Skryabin o’z ijrosida asabiy
hissiyotni va shu bilan birga ilhomlantiruvchi ohang tusining bukiluvchanligini,
sur’at va usulning o’zgaruvchanligini, nozik tovushlilik ranglarining turliligini va
boyligini pedalizatsiya texnikasi mahorati orqali etkazib bera olar edi. “Unda go’zal
va yumshoq tovush maftunkorligi, barmoqlarida aniq harakatlilik bor bo’lib royal
kichik passajlarda ajoyib mislsiz yangrar edi“, deb eslagan pianist M. A. Pressman. “
Skryabin ijrosi aniq badiha kabi, sirli, ishqiy bo’lib, uning texnikasi xaqida gapirish
kerak emas . Uning o’yinini eshitayotib, texnikasi xaqida o’ylamaysiz, hayolingizga
ham kelmaydi. Uni faqat tinglab, ijodiy irodasi bilan sizni tinglashga va
hayajonlanishga majbur qilayotgani ----Buyuk san’at ekanligiga amin bo’lib, bosh
egasiz”, deb xarakterlagan ekan, Skryabin ijrosi ashaddiy ixlosmandi bo’lgan
taqrizchilardan biri .
Fortepiano asarlari uning asarlari ichida katta qismni tashkil etadi. Kontsert , 10
ta sonata , si minorli fantaziya, “Tragicheskaya“(Fojeali),“Sataninskaya”(Shaytoniy),
“ K plameni” (Alanga uchun) poemalari, noktyurn kabi asarlari yirik asarlar sirasiga
kiradi. Ijodida miniatyuralar ham katta qismni tashkil qiladi: prelyudiyalar, etyudlar,
noktyurnlar, mazurkalar, ekspromtlar. Kompozitorning falsafiy-estetik qarashlarini
aks ettiruvchi “Zagadka” (Jumboq), “Ironiya”(Hazil), “Maska” (Niqob), “Strannost”
(Ajiblik) kabi poemalari ajoyib sirli nomlarga ega.