Amaliy mashg‘ulot. Yong‘in xavfsizligi asoslari. Yong‘in xavfsizligini ta’minlash choralari

Yuklangan vaqt

2024-07-21

Yuklab olishlar soni

2

Sahifalar soni

30

Faytl hajmi

510,0 KB


 
 
 
 
Amaliy mashg‘ulot. Yong‘in xavfsizligi asoslari. Yong‘in xavfsizligini 
ta’minlash choralari 
 
 
Reja: 
1. Yong‘inni o‘chirish usullari va vositalari.  
2. Yong’indan xabar berish vositalari, yong‘in ofatida inshootlardagi 
fuqarolarni evakuatsiya qilish tartibi. 
3. Yong’in sodir bo’lganda to’g’ri harakat qilish qoidalari. 
4. Is gazidan zaharlanishning oldini olish hamda tabiiy gaz va boshqa 
muqobil yoqilg‘i turlari bilan ishlaydigan isitish pechlaridan xavfsiz foydalanish. 
 
1. Yong‘inni o‘chirish usullari va vositalari.  
Har qanday yong‘inni o‘chirganda yong‘inning kuchayishiga olib 
kelayotgan omillarni va sharoitini aniqlash muhim o‘rinni egallaydi. Bunda 
yonishning davom etishini to‘xtatuvchi sharoit yaratish katta ahamiyatga ega. 
Yong‘inni o‘chirganda qattiq jismlar yonganda yong‘inning tezligi 4 m/min, 
suyuqliklar yuzasi bo‘yicha esa 30 m/min ekanligini hisobga olish kerak. 
Yong‘in holatini aniqlash yong‘in o‘chirish ekipajlarining yong‘inni 
o‘chirishga chiqqan vaqtidan boshlab to uni bartaraf qilguncha o‘tkaziladi. 
Yong‘inda quyidagilar aniqlanishi lozim: 
- odamlar uchun xavfning bor yoki yo‘qligi, ularning turgan joylari, 
qutqarishning usullari; 
- yong‘in sodir bo‘lgan joy, yong‘inning o‘lchamlari, olovning tarqalish 
yo‘llari; 
- yong‘in joyiga kuch va vositalarni kiritish yo‘llari va imkoniyatlari; 
Amaliy mashg‘ulot. Yong‘in xavfsizligi asoslari. Yong‘in xavfsizligini ta’minlash choralari Reja: 1. Yong‘inni o‘chirish usullari va vositalari. 2. Yong’indan xabar berish vositalari, yong‘in ofatida inshootlardagi fuqarolarni evakuatsiya qilish tartibi. 3. Yong’in sodir bo’lganda to’g’ri harakat qilish qoidalari. 4. Is gazidan zaharlanishning oldini olish hamda tabiiy gaz va boshqa muqobil yoqilg‘i turlari bilan ishlaydigan isitish pechlaridan xavfsiz foydalanish. 1. Yong‘inni o‘chirish usullari va vositalari. Har qanday yong‘inni o‘chirganda yong‘inning kuchayishiga olib kelayotgan omillarni va sharoitini aniqlash muhim o‘rinni egallaydi. Bunda yonishning davom etishini to‘xtatuvchi sharoit yaratish katta ahamiyatga ega. Yong‘inni o‘chirganda qattiq jismlar yonganda yong‘inning tezligi 4 m/min, suyuqliklar yuzasi bo‘yicha esa 30 m/min ekanligini hisobga olish kerak. Yong‘in holatini aniqlash yong‘in o‘chirish ekipajlarining yong‘inni o‘chirishga chiqqan vaqtidan boshlab to uni bartaraf qilguncha o‘tkaziladi. Yong‘inda quyidagilar aniqlanishi lozim: - odamlar uchun xavfning bor yoki yo‘qligi, ularning turgan joylari, qutqarishning usullari; - yong‘in sodir bo‘lgan joy, yong‘inning o‘lchamlari, olovning tarqalish yo‘llari; - yong‘in joyiga kuch va vositalarni kiritish yo‘llari va imkoniyatlari;
 
 
- portlash xavfi, zaharlanish, binoning qulashi, tez alangalanuvchi va 
portlovchi moddalar hamda kuchlanish ostidagi elektr qurilmalarning bor yoki 
yo‘qligi; 
- mol-mulklarni xavfsiz joyga olib chiqish, ularni olovdan, tutundan va 
yong‘in o‘chirish vositalari ta’siridan saqlash zarurati; 
- bino qismlarini ochish va ajratish zarurati; 
- yong‘in joyiga yaqin bo‘lgan suv manbalari va ulardan foydalanish 
usullari; 
- joylarda o‘rnatilgan yong‘in o‘chirish qurilmalarining borligi va ularning 
texnik holati, ulardan foydalanish tartibi. 
Yong‘in vaqtida quyidagi holatlar bo‘lishi mumkin: 
- odamlarning ko‘pligi, yordamga muhtojligi; 
- binolar qurilishining murakkabligi; 
- tik va qiya yo‘nalishlarda texnologik qurilmalar, yonuvchi materiallar, 
ayvonlar, tuynuklar, derazalar, bo‘shliqlar va ventelatsiya tizmalari orqali olovning 
tarqalishi; 
- haroratning tez ko‘tarilishi va issiq havo oqimlarining ochiq joylarga 
o‘tishi; 
- modda va materiallarning issiqlik ta’sirida gaz-bug‘ havo aralashmasini 
hosil qilishi; 
- tutun, zaharli gazlarning ajralishi va ularning tez tarqalishi; 
- elektr kuchlanishi ostidagi asboblarning mavjudligi; 
- bosim ostida turgan idish va asbob sig‘imlarining portlashi; 
- bino, qurilma va texnologik uskunalarning buzilishi hamda qulashi; 
- bino ichida ko‘p miqdorda ilmiy, moddiy va boshqa qimmatbaho 
boyliklarning mavjudligi. 
Yong‘inni quyidagi usullar orqali o‘chirish mumkin: 
- kuch va vositalarni hal qiluvchi yo‘nalishga kiritish; 
- yong‘in o‘chirish vositalarini uzluksiz ta’minlash; 
- portlash xavfi, zaharlanish, binoning qulashi, tez alangalanuvchi va portlovchi moddalar hamda kuchlanish ostidagi elektr qurilmalarning bor yoki yo‘qligi; - mol-mulklarni xavfsiz joyga olib chiqish, ularni olovdan, tutundan va yong‘in o‘chirish vositalari ta’siridan saqlash zarurati; - bino qismlarini ochish va ajratish zarurati; - yong‘in joyiga yaqin bo‘lgan suv manbalari va ulardan foydalanish usullari; - joylarda o‘rnatilgan yong‘in o‘chirish qurilmalarining borligi va ularning texnik holati, ulardan foydalanish tartibi. Yong‘in vaqtida quyidagi holatlar bo‘lishi mumkin: - odamlarning ko‘pligi, yordamga muhtojligi; - binolar qurilishining murakkabligi; - tik va qiya yo‘nalishlarda texnologik qurilmalar, yonuvchi materiallar, ayvonlar, tuynuklar, derazalar, bo‘shliqlar va ventelatsiya tizmalari orqali olovning tarqalishi; - haroratning tez ko‘tarilishi va issiq havo oqimlarining ochiq joylarga o‘tishi; - modda va materiallarning issiqlik ta’sirida gaz-bug‘ havo aralashmasini hosil qilishi; - tutun, zaharli gazlarning ajralishi va ularning tez tarqalishi; - elektr kuchlanishi ostidagi asboblarning mavjudligi; - bosim ostida turgan idish va asbob sig‘imlarining portlashi; - bino, qurilma va texnologik uskunalarning buzilishi hamda qulashi; - bino ichida ko‘p miqdorda ilmiy, moddiy va boshqa qimmatbaho boyliklarning mavjudligi. Yong‘inni quyidagi usullar orqali o‘chirish mumkin: - kuch va vositalarni hal qiluvchi yo‘nalishga kiritish; - yong‘in o‘chirish vositalarini uzluksiz ta’minlash;
 
 
- yonayotgan materiallar ustiga sovituvchi yong‘in o‘chirish vositalarini 
uzatish; 
- yong‘in maydonida yoki uning atrofida yonmaydigan gaz yoki bug‘ 
aralashmalarini hosil qilish va yong‘in jarayonini kimyoviy to‘xtatish; 
- yong‘inni o‘chirish vositalari yordamida yonayotgan material atrofida yoki 
yong‘in maydonida va havo orasida himoya qatlamini hosil qilish. 
Yong‘inda odamlarga xavf solishini, portlash xavfini, olovning tez 
tarqalishini hamda yong‘in o‘chirishni ta’minlaydigan harakat hal qiluvchi 
yo‘nalish hisoblanadi. 
Yong‘inni bartaraf etish uchun birinchi navbatda ichki yong‘in o‘chirish 
jo‘mraklari, o‘rnatilgan yong‘in o‘chirish qurilmalaridan foydalaniladi. 
O‘t o‘chirish vositalari sifatida suv, suv bug‘lari, kimyoviy va mexanik 
ko‘piklar, inert va yonmaydigan gazlar, qattiq, paroshoksimon materiallar va 
maxsus kimyoviy  moddalar va aralashmalardan foydalaniladi. 
Suv bilan o‘chirish. Suv eng ko‘p tarqalgan arzon va shuning bilan birga 
deyarli hamma yerda mavjud bo‘lgan o‘t o‘chirish vositasi bo‘lib, har qanday 
kattalikdagi yong‘inlarni o‘chirish mumkin. 
Suvning o‘t o‘chirishdagi asosiy xususiyati uning ko‘p miqdorda issiqlik 
yutishiga asoslangan. U yonayotgan o‘choqning haroratini keskin kamaytirib, 
yonmaydigan holatga olib keladi. 1 litr suvni 1°C gacha isitish uchun 4,2 kJ 
issiqlik sarflanadi. Demak, 1 litr suvni havo harorati 20°C dan qaynash 
haroratigacha chiqarish uchun 335 kJ issiqlik sarflanadi. Uning bug‘ga aylanishi 
uchun esa 2260 kJ issiqlik ketadi.  
Suv yonayotgan zonadan kislorodni siqib chiqarib alanganing o‘chishini 
ta’minlaydi. Suv bilan reaksiyaga kirishishi mumkin bo‘lgan moddalarni, masalan, 
ishqoriy metallar: kaliy, natriylarni suv bilan o‘chirib bo‘lmaydi. Chunki bu 
metallar hattoki 0°C dan past haroratda ham suv bilan reaksiyaga kirishib, suv 
tarkibidan vodorodni siqib chiqaradi, uning havo bilan aralashmasi portlashga 
xavfli aralashma hosil qiladi. Shuningdek, kuchlanish ostida bo‘lgan elektr 
- yonayotgan materiallar ustiga sovituvchi yong‘in o‘chirish vositalarini uzatish; - yong‘in maydonida yoki uning atrofida yonmaydigan gaz yoki bug‘ aralashmalarini hosil qilish va yong‘in jarayonini kimyoviy to‘xtatish; - yong‘inni o‘chirish vositalari yordamida yonayotgan material atrofida yoki yong‘in maydonida va havo orasida himoya qatlamini hosil qilish. Yong‘inda odamlarga xavf solishini, portlash xavfini, olovning tez tarqalishini hamda yong‘in o‘chirishni ta’minlaydigan harakat hal qiluvchi yo‘nalish hisoblanadi. Yong‘inni bartaraf etish uchun birinchi navbatda ichki yong‘in o‘chirish jo‘mraklari, o‘rnatilgan yong‘in o‘chirish qurilmalaridan foydalaniladi. O‘t o‘chirish vositalari sifatida suv, suv bug‘lari, kimyoviy va mexanik ko‘piklar, inert va yonmaydigan gazlar, qattiq, paroshoksimon materiallar va maxsus kimyoviy moddalar va aralashmalardan foydalaniladi. Suv bilan o‘chirish. Suv eng ko‘p tarqalgan arzon va shuning bilan birga deyarli hamma yerda mavjud bo‘lgan o‘t o‘chirish vositasi bo‘lib, har qanday kattalikdagi yong‘inlarni o‘chirish mumkin. Suvning o‘t o‘chirishdagi asosiy xususiyati uning ko‘p miqdorda issiqlik yutishiga asoslangan. U yonayotgan o‘choqning haroratini keskin kamaytirib, yonmaydigan holatga olib keladi. 1 litr suvni 1°C gacha isitish uchun 4,2 kJ issiqlik sarflanadi. Demak, 1 litr suvni havo harorati 20°C dan qaynash haroratigacha chiqarish uchun 335 kJ issiqlik sarflanadi. Uning bug‘ga aylanishi uchun esa 2260 kJ issiqlik ketadi. Suv yonayotgan zonadan kislorodni siqib chiqarib alanganing o‘chishini ta’minlaydi. Suv bilan reaksiyaga kirishishi mumkin bo‘lgan moddalarni, masalan, ishqoriy metallar: kaliy, natriylarni suv bilan o‘chirib bo‘lmaydi. Chunki bu metallar hattoki 0°C dan past haroratda ham suv bilan reaksiyaga kirishib, suv tarkibidan vodorodni siqib chiqaradi, uning havo bilan aralashmasi portlashga xavfli aralashma hosil qiladi. Shuningdek, kuchlanish ostida bo‘lgan elektr
 
 
qurilmalarini ham suv bilan o‘chirib bo‘lmaydi. Bunda o‘chiruvchi hayoti uchun 
xavfli vaziyat vujudga keladi. Chunki suv elektr tokini yaxshi o‘tkazadi.  
Bundan tashqari yonayotgan kalsiy karbidni (CaS2) ham suv bilan o‘chirib 
bo‘lmaydi, natijada atsetilen ajralib chiqib portlash xavfi vujudga keladi.  
Suvni kuchli oqim sifatida, purkash yo‘li bilan mayda zarrachalar holida va 
shuningdek, ko‘piklantirilgan holatlarda qo‘llab, olovni o‘chirish mumkin. Kuchli 
suv oqimi sifatida yonayotgan zonaga yo‘naltirilgan suv, birinchidan, alangaga 
zarba beradi, ikkinchidan, yonayotgan yuzani sovutadi. Shu yo‘l bilan 
alangalanayotgan yong‘inlarni uzoqdan turib o‘chirish mumkin. 
Bunday yong‘inlarda olov tafti kuchli bo‘lganligidan yaqin kelish 
imkoniyati deyarli bo‘lmaydi. Kuchli suv oqimi bunday yong‘inga yo‘naltirilganda 
asosan sovutish hisobiga alanga susayadi va alanga tarmoqlari suv kuchi bilan uzib 
yuboriladi. Ammo kuchli suv oqimi bilan har qanday yong‘inni ham o‘chirish 
imkoniyati bo‘lavermaydi. Masalan, bunday usuldan yengil alangalanuvchi 
suyuqliklarni o‘chirishda foydalanish, aksincha, yomon oqibatga olib keladi. 
Chunki yengil alangalanuvchi suyuqliklar kuchli suv oqimi ta’sirida katta 
maydonlarga tarqab ketishi, suvdan yengil bo‘lganligi sababli suv yuzasida 
yonishini davom ettirishi va shuning natijasida yong‘inning katta maydonlarga 
tarqab ketishiga sababchi bo‘lishi mumkin. 
Agar suv purkash yo‘li bilan ishlatilsa, bunda suv zarralarining kattaligi 
0,1 mm dan kichkina bo‘lsa, unda suv zarralarining yonuvchi jismlar bilan 
tutashish yuzalari katta bo‘lganligi sababli yonayotgan zonadan issiqlikni yutish 
kattalashadi, shuningdek, suv zarralari kichik hajmga ega bo‘lganligi sababli, 
uning bug‘lanishi kuchayadi. Bunda havo siqib chiqarilib, o‘chirish o‘z-o‘zidan 
tezlashadi. 
Binolarning ichidagi yong‘inlarni suv purkash usulida o‘chirish ham yaxshi 
natija beradi. Bu usul bilan xonadagi haroratni pasaytirish va tutunga qarshi 
kurashish mumkin. Bunda suvni binoning yuqori qismiga purkash kerak toki, 
purkalgan suv iloji boricha ko‘proq yonish mahsulotlariga tegadigan bo‘lsin. 
Purkalgan suv zarrachalari pastga qarab yo‘naladi, ko‘tarilayotgan issiqlik bilan 
qurilmalarini ham suv bilan o‘chirib bo‘lmaydi. Bunda o‘chiruvchi hayoti uchun xavfli vaziyat vujudga keladi. Chunki suv elektr tokini yaxshi o‘tkazadi. Bundan tashqari yonayotgan kalsiy karbidni (CaS2) ham suv bilan o‘chirib bo‘lmaydi, natijada atsetilen ajralib chiqib portlash xavfi vujudga keladi. Suvni kuchli oqim sifatida, purkash yo‘li bilan mayda zarrachalar holida va shuningdek, ko‘piklantirilgan holatlarda qo‘llab, olovni o‘chirish mumkin. Kuchli suv oqimi sifatida yonayotgan zonaga yo‘naltirilgan suv, birinchidan, alangaga zarba beradi, ikkinchidan, yonayotgan yuzani sovutadi. Shu yo‘l bilan alangalanayotgan yong‘inlarni uzoqdan turib o‘chirish mumkin. Bunday yong‘inlarda olov tafti kuchli bo‘lganligidan yaqin kelish imkoniyati deyarli bo‘lmaydi. Kuchli suv oqimi bunday yong‘inga yo‘naltirilganda asosan sovutish hisobiga alanga susayadi va alanga tarmoqlari suv kuchi bilan uzib yuboriladi. Ammo kuchli suv oqimi bilan har qanday yong‘inni ham o‘chirish imkoniyati bo‘lavermaydi. Masalan, bunday usuldan yengil alangalanuvchi suyuqliklarni o‘chirishda foydalanish, aksincha, yomon oqibatga olib keladi. Chunki yengil alangalanuvchi suyuqliklar kuchli suv oqimi ta’sirida katta maydonlarga tarqab ketishi, suvdan yengil bo‘lganligi sababli suv yuzasida yonishini davom ettirishi va shuning natijasida yong‘inning katta maydonlarga tarqab ketishiga sababchi bo‘lishi mumkin. Agar suv purkash yo‘li bilan ishlatilsa, bunda suv zarralarining kattaligi 0,1 mm dan kichkina bo‘lsa, unda suv zarralarining yonuvchi jismlar bilan tutashish yuzalari katta bo‘lganligi sababli yonayotgan zonadan issiqlikni yutish kattalashadi, shuningdek, suv zarralari kichik hajmga ega bo‘lganligi sababli, uning bug‘lanishi kuchayadi. Bunda havo siqib chiqarilib, o‘chirish o‘z-o‘zidan tezlashadi. Binolarning ichidagi yong‘inlarni suv purkash usulida o‘chirish ham yaxshi natija beradi. Bu usul bilan xonadagi haroratni pasaytirish va tutunga qarshi kurashish mumkin. Bunda suvni binoning yuqori qismiga purkash kerak toki, purkalgan suv iloji boricha ko‘proq yonish mahsulotlariga tegadigan bo‘lsin. Purkalgan suv zarrachalari pastga qarab yo‘naladi, ko‘tarilayotgan issiqlik bilan
 
 
to‘qnashib bug‘ga aylanadi va bu bug‘ yo‘nalishini o‘zgartirib, yuqoriga qarab 
ketadi. Bug‘ xonaning yuqori tomonini egallab yonayotgan zonani bosadi. Yirikroq 
zarrachalar esa qizib, pastga qarab yo’nalish davrida yonishdan hosil bo‘lgan 
mahsulotlar bilan birikib, pastroqdagi yonish o‘chog‘iga yo‘naladi va bu yerda 
bug’lanib, yana havoning o‘rnini egallaydi. Bu bilan ajralayotgan tutun bosimi 
xonani sovutadi, bosim ortishi hisobiga esa kislorodli havoning kirish yo‘lini 
kamaytiradi. Bu esa yong‘inni o‘chirish imkoniyatini beradi.  
Bug‘ yordamida o‘chirish. Ba’zi bir sanoat korxonalarida ishlab chiqarish 
jarayonida juda ko‘p miqdorda bug‘ hosil bo‘lishi mumkin. Bunday korxonalarda 
yong‘in chiqqan taqdirda bug‘dan foydalanish maqsadga muvofiqdir. 
Bug‘ bilan o‘chirishning asosiy qonuniyati shuki, xonalarga yuborilgan bug‘ 
kislorodga boy havoni siqib chiqarib, uning o‘rnini egallaydi. Bug‘ning o‘t 
o‘chirish samaradorligi uning ma’lum bir xonaga yuborilgan miqdoriga bog‘liq 
bo‘ladi. Bug‘ yonayotgan xonadagi asosiy bo‘shliqlarning hammasini to‘ldirib, 
kislorodli havoni butunlay siqib chiqarishi kerak. Bunda hosil bo‘ladigan ortiqcha 
namlik o‘t o‘chirishning asosiy vositasi bo‘la olmaydi. 
Bug‘ bilan o‘t o‘chirishning mazmunini quyidagicha tushuntirish mumkin. 
Yong‘in bo‘layotgan xonaga qisqa muddat (5-10 minut) ichida ko‘p miqdorda, 
ya’ni u to‘lguncha bug‘ yuboriladi va tirqishlar iloji boricha berkitiladi. Bug‘ 
xonani butunlay qoplab, u yerdagi kislorodli havoni qisman siqib chiqaradi, qolgan 
qismida, xonaning yong‘in hisobiga va yuborilgan bug‘ hisobiga 85°S dan ortiq 
isib ketganligi sababli kislorod miqdori 31 foizga qisqaradi va xonadagi kislorod 
miqdori 15-16 foizga kamayadi. Bu esa yong‘inning davom etishi imkoniyatini 
yo’qotadi. 
Yong‘inga qarshi suv ta’minoti. Odatda o‘t o‘chirish uchun ishlatiladigan 
suv katta bosim ostida kuchli oqim sifatida alangalanayotgan joyga yuboriladi. 
Buning uchun yetarli bo‘lgan bosimni shahar sharoitida umumiy shahar 
vodoprovod tarmoqlari orqali hosil qilinadi. Yoki bo‘lmasa ba’zi bir yerlarda 
maxsus tayyorlangan hovuz va idishlardan foydalanish mumkin.  
to‘qnashib bug‘ga aylanadi va bu bug‘ yo‘nalishini o‘zgartirib, yuqoriga qarab ketadi. Bug‘ xonaning yuqori tomonini egallab yonayotgan zonani bosadi. Yirikroq zarrachalar esa qizib, pastga qarab yo’nalish davrida yonishdan hosil bo‘lgan mahsulotlar bilan birikib, pastroqdagi yonish o‘chog‘iga yo‘naladi va bu yerda bug’lanib, yana havoning o‘rnini egallaydi. Bu bilan ajralayotgan tutun bosimi xonani sovutadi, bosim ortishi hisobiga esa kislorodli havoning kirish yo‘lini kamaytiradi. Bu esa yong‘inni o‘chirish imkoniyatini beradi. Bug‘ yordamida o‘chirish. Ba’zi bir sanoat korxonalarida ishlab chiqarish jarayonida juda ko‘p miqdorda bug‘ hosil bo‘lishi mumkin. Bunday korxonalarda yong‘in chiqqan taqdirda bug‘dan foydalanish maqsadga muvofiqdir. Bug‘ bilan o‘chirishning asosiy qonuniyati shuki, xonalarga yuborilgan bug‘ kislorodga boy havoni siqib chiqarib, uning o‘rnini egallaydi. Bug‘ning o‘t o‘chirish samaradorligi uning ma’lum bir xonaga yuborilgan miqdoriga bog‘liq bo‘ladi. Bug‘ yonayotgan xonadagi asosiy bo‘shliqlarning hammasini to‘ldirib, kislorodli havoni butunlay siqib chiqarishi kerak. Bunda hosil bo‘ladigan ortiqcha namlik o‘t o‘chirishning asosiy vositasi bo‘la olmaydi. Bug‘ bilan o‘t o‘chirishning mazmunini quyidagicha tushuntirish mumkin. Yong‘in bo‘layotgan xonaga qisqa muddat (5-10 minut) ichida ko‘p miqdorda, ya’ni u to‘lguncha bug‘ yuboriladi va tirqishlar iloji boricha berkitiladi. Bug‘ xonani butunlay qoplab, u yerdagi kislorodli havoni qisman siqib chiqaradi, qolgan qismida, xonaning yong‘in hisobiga va yuborilgan bug‘ hisobiga 85°S dan ortiq isib ketganligi sababli kislorod miqdori 31 foizga qisqaradi va xonadagi kislorod miqdori 15-16 foizga kamayadi. Bu esa yong‘inning davom etishi imkoniyatini yo’qotadi. Yong‘inga qarshi suv ta’minoti. Odatda o‘t o‘chirish uchun ishlatiladigan suv katta bosim ostida kuchli oqim sifatida alangalanayotgan joyga yuboriladi. Buning uchun yetarli bo‘lgan bosimni shahar sharoitida umumiy shahar vodoprovod tarmoqlari orqali hosil qilinadi. Yoki bo‘lmasa ba’zi bir yerlarda maxsus tayyorlangan hovuz va idishlardan foydalanish mumkin.
 
 
Past bosimga mo‘ljallangan vodoprovod tizimidagi suv bosimi ma’lum 
miqdordagi suvni yer yuzasidan kamida 10 metr uzoqlikka o‘tishi kerak. 
Yuqori bosimga mo‘ljallangan vodoprovod tizimida esa ma’lum miqdordagi 
suvni stvollar yordamida binoning eng yuqori nuqtasidan kamida 10 metr 
uzoqlikka otib berishi kerak. Bunday vazifalar vodoprovod baklarini yetarli 
darajadagi balandlikka o‘rnatish bilan yoki ayrim hollarda nasoslar yordamida 
bajariladi. 
Sanoat korxonalarida o‘t o‘chirish uchun kerak bo‘ladigan suv miqdori 
sanoat korxonasining yong‘in toifasi va bu binoning o‘tga chidamlilik darajasiga 
va uning umumiy hajmiga qarab belgilandi. 
Yong‘inga qarshi vodoprovod tizimlari aylanma vodoprovod tizimiga ikkita 
suv quvuri bilan ulanadi. Yong‘inga qarshi gidrantlar sanoat korxonasi maydonida 
bir-biridan 100 m dan ortiq bo‘lmagan masofada joylashtiriladi, ular bino devoriga 
va ko‘chalar kesishgan joylarga 5 m dan yaqin bo‘lmasligi kerak. 
Yong‘inni ichkari tomonidan o‘chirishga mo‘ljallangan vodoprovodlardagi 
suv miqdori, ikki joydan kuchli oqim sifatida suv berilganda, har biri 2,5 l/s suv 
miqdorini ta’minlay olishi kerak. 
Yong‘in o‘chirish yenglari yumshoq to‘qima materiallardan ishlangan 
bo‘ladi va diametri 51 va 66 mm qilib tayyorlanadi. Ularning uzunligi 10 va 20 m. 
Bino ichkarisida o‘rnatilgan yong‘inga qarshi gidrantlar oralig‘i 10 yoki 20 metrli 
yenglar yordamida yong‘inni o‘chirish uchun kuchli suv oqimi binoning eng 
baland va eng uzoq nuqtasini ikkala gidrant orqali suv purkash imkoniyatini 
beradigan qilib o‘rnatiladi. Ichkarida o‘rnatilgan yong‘in kranlari pol yuzasidan 
135 sm balandlikda o‘rnatiladi. 
Ko‘pik bilan o‘chirish. Ko‘pik bu suyuqlikning maydalangan tizimi bo‘lib, 
bunda havo bir-biridan suyuqlikning tarang sirtlari bilan ajratilgan bo‘ladi. Ko‘pik 
hosil qilishi uchun havo zarralarini suv qobig‘i bilan o‘rash, ya’ni havo zarralarini 
suvga singdirish kerak. 
Past bosimga mo‘ljallangan vodoprovod tizimidagi suv bosimi ma’lum miqdordagi suvni yer yuzasidan kamida 10 metr uzoqlikka o‘tishi kerak. Yuqori bosimga mo‘ljallangan vodoprovod tizimida esa ma’lum miqdordagi suvni stvollar yordamida binoning eng yuqori nuqtasidan kamida 10 metr uzoqlikka otib berishi kerak. Bunday vazifalar vodoprovod baklarini yetarli darajadagi balandlikka o‘rnatish bilan yoki ayrim hollarda nasoslar yordamida bajariladi. Sanoat korxonalarida o‘t o‘chirish uchun kerak bo‘ladigan suv miqdori sanoat korxonasining yong‘in toifasi va bu binoning o‘tga chidamlilik darajasiga va uning umumiy hajmiga qarab belgilandi. Yong‘inga qarshi vodoprovod tizimlari aylanma vodoprovod tizimiga ikkita suv quvuri bilan ulanadi. Yong‘inga qarshi gidrantlar sanoat korxonasi maydonida bir-biridan 100 m dan ortiq bo‘lmagan masofada joylashtiriladi, ular bino devoriga va ko‘chalar kesishgan joylarga 5 m dan yaqin bo‘lmasligi kerak. Yong‘inni ichkari tomonidan o‘chirishga mo‘ljallangan vodoprovodlardagi suv miqdori, ikki joydan kuchli oqim sifatida suv berilganda, har biri 2,5 l/s suv miqdorini ta’minlay olishi kerak. Yong‘in o‘chirish yenglari yumshoq to‘qima materiallardan ishlangan bo‘ladi va diametri 51 va 66 mm qilib tayyorlanadi. Ularning uzunligi 10 va 20 m. Bino ichkarisida o‘rnatilgan yong‘inga qarshi gidrantlar oralig‘i 10 yoki 20 metrli yenglar yordamida yong‘inni o‘chirish uchun kuchli suv oqimi binoning eng baland va eng uzoq nuqtasini ikkala gidrant orqali suv purkash imkoniyatini beradigan qilib o‘rnatiladi. Ichkarida o‘rnatilgan yong‘in kranlari pol yuzasidan 135 sm balandlikda o‘rnatiladi. Ko‘pik bilan o‘chirish. Ko‘pik bu suyuqlikning maydalangan tizimi bo‘lib, bunda havo bir-biridan suyuqlikning tarang sirtlari bilan ajratilgan bo‘ladi. Ko‘pik hosil qilishi uchun havo zarralarini suv qobig‘i bilan o‘rash, ya’ni havo zarralarini suvga singdirish kerak.
 
 
Ishqorlar bilan kislotalar aralashmasining kimyoviy reaksiyasi, yoki suv 
bilan ko‘pik hosil qiluvchi modda va havo aralashmasini mexanik aralashtirish 
asosida ko‘pik hosil qilinadi. 
Kimyoviy ko‘pik 80% karbonat angidrid gazi, suv va 0,3% ko‘pik hosil 
qiluvchi moddadan tashkil topadi. Mexanik ko‘piklar esa 90% havo, 9,6% suv va 
0,44% ko‘pik hosil qiluvchi moddadan iborat bo‘ladi. 
Qattiq moddalar va asosan yengil alangalanuvchi suyuqliklar yonib ketganda 
ko‘pik bilan o‘chirish yaxshi natija beradi. Chunki yengil alangalanuvchi 
suyuqliklar solishtirma og‘irligi suvdan yengil va ularni suv bilan o‘chirib 
bo‘lmaydi. 
Ko‘pik bilan o‘chirishning asosiy xususiyati shuki, u yengil alangalanuvchi 
suyuqlik yuzasini yoki qattiq jism yuzasini yupqa ko‘pik qavati bilan qoplab, 
yonayotgan modda bilan havodagi kislorod o‘rtasida to‘siq hosil qiladi. Bu 
to‘siqning mustahkamligi ko‘pikning tuyg‘unlik xossasiga bog‘liq bo‘ladi. Ko‘pik 
tez alangalanuvchi suyuqlikdan ancha yengil bo‘lganligi sababli, uning yuzasida 
muhofaza qobig‘i tashkil etadi, bu qobiq suyuqlik bug‘lari hosil bo‘lishiga 
to‘sqinlik qiladi, shuningdek, kislorodni kiritmaydi. Agar ko‘pikning turg‘unligi 
kam bo‘lsa, unda suyuqlik yuzasida uzilish hosil bo‘lishi mumkin, ya’ni tarang 
tortilib turgan parda ochilib ketishi mumkin, bu esa, albatta, alangalanishning 
qaytadan boshlanishiga sharoit yaratadi. Bundan tashqari ko‘pikning issiqlik 
o‘tkazish xususiyati juda past bo‘lganligidan, yonayotgan yuzadan issiqlikning 
suyuqlik yuzasiga ta’sir etishiga to‘siqlik qiladi. 
Kimyoviy ko‘piklar asosan qo‘lda ishlatiladigan o‘t o‘chirgichlarda keng 
qo‘llaniladi.  
O‘chirish uchun ishlatiladigan ko‘piklarning tavsifli belgilari, ularning 
turg‘unligi va ko‘pik hosil qilish darajasidir. Ko‘pik hosil qilish darajasi bu 
ko‘pikni hosil qilish uchun sarflanadigan moddalarga nisbati hisoblanadi. Ko‘pik 
hosil qilish darajasi kimyoviy ko‘piklar uchun 5, mexanik ko‘piklar uchun 8-12 
bo‘lishi mumkin. Yuqori ko‘piruvchi mexanik ko‘piklarda bu miqdor 100 va 
undan katta bo‘ladi. Ko‘pikning turg‘unligi esa uning katta haroratda so‘nmasdan, 
Ishqorlar bilan kislotalar aralashmasining kimyoviy reaksiyasi, yoki suv bilan ko‘pik hosil qiluvchi modda va havo aralashmasini mexanik aralashtirish asosida ko‘pik hosil qilinadi. Kimyoviy ko‘pik 80% karbonat angidrid gazi, suv va 0,3% ko‘pik hosil qiluvchi moddadan tashkil topadi. Mexanik ko‘piklar esa 90% havo, 9,6% suv va 0,44% ko‘pik hosil qiluvchi moddadan iborat bo‘ladi. Qattiq moddalar va asosan yengil alangalanuvchi suyuqliklar yonib ketganda ko‘pik bilan o‘chirish yaxshi natija beradi. Chunki yengil alangalanuvchi suyuqliklar solishtirma og‘irligi suvdan yengil va ularni suv bilan o‘chirib bo‘lmaydi. Ko‘pik bilan o‘chirishning asosiy xususiyati shuki, u yengil alangalanuvchi suyuqlik yuzasini yoki qattiq jism yuzasini yupqa ko‘pik qavati bilan qoplab, yonayotgan modda bilan havodagi kislorod o‘rtasida to‘siq hosil qiladi. Bu to‘siqning mustahkamligi ko‘pikning tuyg‘unlik xossasiga bog‘liq bo‘ladi. Ko‘pik tez alangalanuvchi suyuqlikdan ancha yengil bo‘lganligi sababli, uning yuzasida muhofaza qobig‘i tashkil etadi, bu qobiq suyuqlik bug‘lari hosil bo‘lishiga to‘sqinlik qiladi, shuningdek, kislorodni kiritmaydi. Agar ko‘pikning turg‘unligi kam bo‘lsa, unda suyuqlik yuzasida uzilish hosil bo‘lishi mumkin, ya’ni tarang tortilib turgan parda ochilib ketishi mumkin, bu esa, albatta, alangalanishning qaytadan boshlanishiga sharoit yaratadi. Bundan tashqari ko‘pikning issiqlik o‘tkazish xususiyati juda past bo‘lganligidan, yonayotgan yuzadan issiqlikning suyuqlik yuzasiga ta’sir etishiga to‘siqlik qiladi. Kimyoviy ko‘piklar asosan qo‘lda ishlatiladigan o‘t o‘chirgichlarda keng qo‘llaniladi. O‘chirish uchun ishlatiladigan ko‘piklarning tavsifli belgilari, ularning turg‘unligi va ko‘pik hosil qilish darajasidir. Ko‘pik hosil qilish darajasi bu ko‘pikni hosil qilish uchun sarflanadigan moddalarga nisbati hisoblanadi. Ko‘pik hosil qilish darajasi kimyoviy ko‘piklar uchun 5, mexanik ko‘piklar uchun 8-12 bo‘lishi mumkin. Yuqori ko‘piruvchi mexanik ko‘piklarda bu miqdor 100 va undan katta bo‘ladi. Ko‘pikning turg‘unligi esa uning katta haroratda so‘nmasdan,
 
 
ma’lum vaqtgacha chidash berishi hisoblanadi. Kimyoviy ko‘piklar suyuqlik 
yuzasida bir soatgacha, RO-1 yordamida olingan mexanik ko‘piklar 30 min, RO-6 
yordamida hosil qilingan ko‘piklar esa 40-45 minut turg‘unlikka ega bo‘lishi 
mumkin. 
Sanoat korxonalaridagi o‘t o‘chirish tizimlarining asosiy qismini suv va 
ko‘piksimon moddalar tashkil qiladi. Shuni ham ta’kidlash kerakki, suv va ko‘pik 
bilan hamma yerda va har qanday yong‘inlarni o‘chirish mumkin emas. Chunki 
ba’zi bir holatlarda kimyoviy reaksiyalar sanoat chiqindilari ta’sirida yetarli 
darajada unumdor ko‘pik ajratmasdan, ulardan boshqa moddalar ajralib chiqishi 
yong‘inning kuchayishiga olib kelishi mumkin. 
Ko‘pikni xilma-xil qurilmalarda hosil qilish mumkin: bular doimiy 
o‘rnatilgan, ko‘chirib yurish mumkin bo‘lgan yoki harakatlanuvchi qurilmalar va 
qo‘lda ishlatiladigan o‘t o‘chirgichlardir. 
Qo‘lda ishlatiladigan ko‘pikli o‘t o‘chirgichlar juda keng tarqalgan. Bunga 
sabab o‘t o‘chiruvchi moddani istalgan vaqtda ishlatish mumkin. Uni bir odam bir 
necha sekund davomida ishga tayyorlashi va oson ishlatishi mumkin. Bundan 
tashqari, undan ajralib chiqadigan ko‘piksimon modda oqim sifatida anchagina 
bosim yordamida (6-8 atmosfera) bir necha metr masofadagi yonayotgan zonaga 
(6-8 metr) yo‘naltirilishi mumkin.  
Sanoat korxonalarida faqat qattiq yoki suyuq moddalargina emas, balki 
elektr qurilmalari, stanoklar va boshqalar ham yonib ketishi mumkin. Ma’lumki, 
yuqorida aytib o‘tilgan o‘t o‘chirish vositalarini qo‘llash, ya’ni ko‘pik yoki suv 
yordamida o‘chirish, ular elektr tokini yaxshi o‘tkazganligi tufayli ularni elektr 
qurilmalarini o’chirishda, mutlaqo ishlatib bo‘lmaydi. Chunki bunda o‘t 
o‘chiruvchining elektr toki ta’siriga tushib qolish xavfi bor. Shuning uchun bunday 
hollarda karbonat kislotalaridan foydalaniladi.  
Eng ko‘p ishlatiladigan karbonat angidridi (CO2) havodan 1,5 barobar og‘ir 
bo‘lganligi sababli, pol sathidagi yonuvchi hajmni sovutish bilan birga unga 
keladigan kislorod yo‘lini to‘sish evaziga, yong‘inni tez o‘chirish imkonini beradi. 
ma’lum vaqtgacha chidash berishi hisoblanadi. Kimyoviy ko‘piklar suyuqlik yuzasida bir soatgacha, RO-1 yordamida olingan mexanik ko‘piklar 30 min, RO-6 yordamida hosil qilingan ko‘piklar esa 40-45 minut turg‘unlikka ega bo‘lishi mumkin. Sanoat korxonalaridagi o‘t o‘chirish tizimlarining asosiy qismini suv va ko‘piksimon moddalar tashkil qiladi. Shuni ham ta’kidlash kerakki, suv va ko‘pik bilan hamma yerda va har qanday yong‘inlarni o‘chirish mumkin emas. Chunki ba’zi bir holatlarda kimyoviy reaksiyalar sanoat chiqindilari ta’sirida yetarli darajada unumdor ko‘pik ajratmasdan, ulardan boshqa moddalar ajralib chiqishi yong‘inning kuchayishiga olib kelishi mumkin. Ko‘pikni xilma-xil qurilmalarda hosil qilish mumkin: bular doimiy o‘rnatilgan, ko‘chirib yurish mumkin bo‘lgan yoki harakatlanuvchi qurilmalar va qo‘lda ishlatiladigan o‘t o‘chirgichlardir. Qo‘lda ishlatiladigan ko‘pikli o‘t o‘chirgichlar juda keng tarqalgan. Bunga sabab o‘t o‘chiruvchi moddani istalgan vaqtda ishlatish mumkin. Uni bir odam bir necha sekund davomida ishga tayyorlashi va oson ishlatishi mumkin. Bundan tashqari, undan ajralib chiqadigan ko‘piksimon modda oqim sifatida anchagina bosim yordamida (6-8 atmosfera) bir necha metr masofadagi yonayotgan zonaga (6-8 metr) yo‘naltirilishi mumkin. Sanoat korxonalarida faqat qattiq yoki suyuq moddalargina emas, balki elektr qurilmalari, stanoklar va boshqalar ham yonib ketishi mumkin. Ma’lumki, yuqorida aytib o‘tilgan o‘t o‘chirish vositalarini qo‘llash, ya’ni ko‘pik yoki suv yordamida o‘chirish, ular elektr tokini yaxshi o‘tkazganligi tufayli ularni elektr qurilmalarini o’chirishda, mutlaqo ishlatib bo‘lmaydi. Chunki bunda o‘t o‘chiruvchining elektr toki ta’siriga tushib qolish xavfi bor. Shuning uchun bunday hollarda karbonat kislotalaridan foydalaniladi. Eng ko‘p ishlatiladigan karbonat angidridi (CO2) havodan 1,5 barobar og‘ir bo‘lganligi sababli, pol sathidagi yonuvchi hajmni sovutish bilan birga unga keladigan kislorod yo‘lini to‘sish evaziga, yong‘inni tez o‘chirish imkonini beradi.
 
 
1 litr suyuq karbonat angidridi, balondan ochiq havoga chiqarilganda uning hajmi 
506 litrga ko‘payadi. 
Ma’lumki, karbonat angidridi o‘t o‘chirgichlarga to‘ldiriladi. Bunday o‘t 
o‘chirgichlarning OU-2, OU-5, OU-8 turlari keng qo‘llaniladi. Bu o‘t 
o‘chirgichlarni ishlatishda uning yuqori qismiga o‘rnatilgan ventil burab ochiladi. 
O‘t o‘chirgichga to‘ldirilgan suyultirilgan CO2 bosim ostida uning ichki tomonidan 
siqib chiqarila boshlaydi. Suyultirilgan CO2 katta tezlik bilan bug‘lanishi hisobiga 
qorsimon massaga aylanadi. Nihoyatda sovuq bo‘lganligi uchun elektr qurilmasiga 
yo‘naltirilgan taqdirda uni o‘rab sovutadi (uning sovuqligi -81°C  atrofida bo‘ladi) 
va havo o‘tkazmaganligi sababli olovni o‘chirishga erishiladi. Bu o‘t 
o‘chirgichlarning son ko‘rsatkichlari uning hajmini bildiradi. 
Sanoatda karbonat kislotali, zambilg‘altaklakka o‘rnatilgan 25, 50 litr va 
undan katta hajmdagi turlari ham mavjud. Bundan tashqari tarkibiga galogenlar 
(ftor, xlor, brom, yod) qo‘shilgan o‘t o‘chirgichlardan ham keng foydalaniladi. 
Asosiy xususiyati shuki, ular kimyoviy reaksiyani to‘xtatishi mumkin. 
Maxsus kimyoviy vositalar yordamida o‘chirish 
Yonuvchi metallarni o‘chirish juda mushkul ish. Bunday yonuvchi metallar 
qatoriga kaliy, natriy, litiy, sirkoniy, magniy va boshqalarni kiritish mumkin. CO2 
magniyning yonishini tezlashtirib yuboradi. Yonayotgan metallga suv sepib 
o‘chirmoqchi bo‘lsangiz, unda portlash ro‘y berib, metall parchalari ancha uzoq 
masofalarga tarqalib, yonish zonasini kengaytirib yuboradi. Hattoki, quruq qum 
ham yonayotgan metall ta’siriga tushib qolishi va qumning parchalanishi 
kuzatiladi. Bunda sof kremniy birikmalari hosil bo‘ladi. Kremniy namlikni o‘ziga 
tortib, reaksiyaga kirishadi, natijada yonuvchi va zaharli kremniy oksidi hosil 
bo‘ladi. Shuning uchun bunday metallarni o‘chirishda maxsus kimyoviy 
kukunlardan foydalaniladi. Asosan kukunsimon grafit, natriy karbonat Na2CO3, 
magniy karbonat MgCO3, magniy peroksidi MgO2 va ularning aralashmalari, 
shuningdek, suyultirilgan inert gazlardan foydalanish mumkin. 
1 litr suyuq karbonat angidridi, balondan ochiq havoga chiqarilganda uning hajmi 506 litrga ko‘payadi. Ma’lumki, karbonat angidridi o‘t o‘chirgichlarga to‘ldiriladi. Bunday o‘t o‘chirgichlarning OU-2, OU-5, OU-8 turlari keng qo‘llaniladi. Bu o‘t o‘chirgichlarni ishlatishda uning yuqori qismiga o‘rnatilgan ventil burab ochiladi. O‘t o‘chirgichga to‘ldirilgan suyultirilgan CO2 bosim ostida uning ichki tomonidan siqib chiqarila boshlaydi. Suyultirilgan CO2 katta tezlik bilan bug‘lanishi hisobiga qorsimon massaga aylanadi. Nihoyatda sovuq bo‘lganligi uchun elektr qurilmasiga yo‘naltirilgan taqdirda uni o‘rab sovutadi (uning sovuqligi -81°C atrofida bo‘ladi) va havo o‘tkazmaganligi sababli olovni o‘chirishga erishiladi. Bu o‘t o‘chirgichlarning son ko‘rsatkichlari uning hajmini bildiradi. Sanoatda karbonat kislotali, zambilg‘altaklakka o‘rnatilgan 25, 50 litr va undan katta hajmdagi turlari ham mavjud. Bundan tashqari tarkibiga galogenlar (ftor, xlor, brom, yod) qo‘shilgan o‘t o‘chirgichlardan ham keng foydalaniladi. Asosiy xususiyati shuki, ular kimyoviy reaksiyani to‘xtatishi mumkin. Maxsus kimyoviy vositalar yordamida o‘chirish Yonuvchi metallarni o‘chirish juda mushkul ish. Bunday yonuvchi metallar qatoriga kaliy, natriy, litiy, sirkoniy, magniy va boshqalarni kiritish mumkin. CO2 magniyning yonishini tezlashtirib yuboradi. Yonayotgan metallga suv sepib o‘chirmoqchi bo‘lsangiz, unda portlash ro‘y berib, metall parchalari ancha uzoq masofalarga tarqalib, yonish zonasini kengaytirib yuboradi. Hattoki, quruq qum ham yonayotgan metall ta’siriga tushib qolishi va qumning parchalanishi kuzatiladi. Bunda sof kremniy birikmalari hosil bo‘ladi. Kremniy namlikni o‘ziga tortib, reaksiyaga kirishadi, natijada yonuvchi va zaharli kremniy oksidi hosil bo‘ladi. Shuning uchun bunday metallarni o‘chirishda maxsus kimyoviy kukunlardan foydalaniladi. Asosan kukunsimon grafit, natriy karbonat Na2CO3, magniy karbonat MgCO3, magniy peroksidi MgO2 va ularning aralashmalari, shuningdek, suyultirilgan inert gazlardan foydalanish mumkin.
 
 
Yong’inni o’chirish uslublari va o’t o’chirgich moddalarning xususiyatlariga 
mos ravishda yong’inni o’chirish vositalari tanlab olinadi. Ular asosiy, maxsus va 
yordamchi vositalarga bo’linadi. 
Asosiy vositalar – yong’inga o’t o’chirgich moddalarni (suv, ko’pik, kukun, 
karbonat angidrid gazi va boshqalar) sepish uchun belgilangan. Bularga avtomobil, 
avtosisterna, motopompa, o’t o’chirgichlar va boshqalar kiradi. 
Maxsus vositalar - yong’inni o’chirishda maxsus ishlarni bajarish uchun 
ishlatiladi. Ularga avtonarvonlar va tirsakli ko’targichlar, yoritish va aloqa 
avtomobillari, shuningdek operativ avtomobillar kiradi. 
Yordamchi vositalar - yong’inni o’chirishdagi ishlarni bajarish uchun 
yetarli sharoit yaratadi. Bularga avtosuvquygichlar, yuk avtomobillari, avtobuslar, 
traktor va boshqa mashinalar kiradi. 
Birlamchi o’t o’chirish vositalari yong’in boshlanganda alangani keng 
tarqalib ketishini to’xtatish va o’chirish uchun qo’llaniladi. 
1. O’t o’chiruvchi moddalarning tarkibiga qarab o’t o’chirgichlar ko’pikli, 
gazsimon, suyuq, kukunsimon guruhlarga bo’linadi. 
2. Hajm bo‘yicha yong‘in o‘chirish vositalari quyidagi turlarga bo‘linadi: 
 - kichik hajmli, hajmi 5 litrgacha; 
 - o‘rta hajmli (sanoatdagi), hajmi 5 litrdan 10 litrgacha; 
 - muqim o‘rnatilgan va ko‘chma, hajmi 10 litrdan yuqori.  
3. Yong‘in o‘chirish vositalarini o‘t o‘chirgichlardan uzatilishi bo‘yicha 
quyidagi turlarga bo‘linadi: 
- o‘t o‘chirgich qismida joylashgan maxsus kichik idishda ishchi gaz bosimi 
ostida; 
- o‘t o‘chirgichning korpusiga oldindan haydalgan gaz bosimi ostida; 
- yong‘in o‘chirish vositalarini o‘zining bosimi ostida. 
4. O‘t o‘chirish vositalarini ishga tushirish bo‘yicha quyidagi turlarga 
bo‘linadi: 
- jo‘mrakli; 
- pistolet shaklidagi yopib-ochish moslamasi bilan; 
Yong’inni o’chirish uslublari va o’t o’chirgich moddalarning xususiyatlariga mos ravishda yong’inni o’chirish vositalari tanlab olinadi. Ular asosiy, maxsus va yordamchi vositalarga bo’linadi. Asosiy vositalar – yong’inga o’t o’chirgich moddalarni (suv, ko’pik, kukun, karbonat angidrid gazi va boshqalar) sepish uchun belgilangan. Bularga avtomobil, avtosisterna, motopompa, o’t o’chirgichlar va boshqalar kiradi. Maxsus vositalar - yong’inni o’chirishda maxsus ishlarni bajarish uchun ishlatiladi. Ularga avtonarvonlar va tirsakli ko’targichlar, yoritish va aloqa avtomobillari, shuningdek operativ avtomobillar kiradi. Yordamchi vositalar - yong’inni o’chirishdagi ishlarni bajarish uchun yetarli sharoit yaratadi. Bularga avtosuvquygichlar, yuk avtomobillari, avtobuslar, traktor va boshqa mashinalar kiradi. Birlamchi o’t o’chirish vositalari yong’in boshlanganda alangani keng tarqalib ketishini to’xtatish va o’chirish uchun qo’llaniladi. 1. O’t o’chiruvchi moddalarning tarkibiga qarab o’t o’chirgichlar ko’pikli, gazsimon, suyuq, kukunsimon guruhlarga bo’linadi. 2. Hajm bo‘yicha yong‘in o‘chirish vositalari quyidagi turlarga bo‘linadi: - kichik hajmli, hajmi 5 litrgacha; - o‘rta hajmli (sanoatdagi), hajmi 5 litrdan 10 litrgacha; - muqim o‘rnatilgan va ko‘chma, hajmi 10 litrdan yuqori. 3. Yong‘in o‘chirish vositalarini o‘t o‘chirgichlardan uzatilishi bo‘yicha quyidagi turlarga bo‘linadi: - o‘t o‘chirgich qismida joylashgan maxsus kichik idishda ishchi gaz bosimi ostida; - o‘t o‘chirgichning korpusiga oldindan haydalgan gaz bosimi ostida; - yong‘in o‘chirish vositalarini o‘zining bosimi ostida. 4. O‘t o‘chirish vositalarini ishga tushirish bo‘yicha quyidagi turlarga bo‘linadi: - jo‘mrakli; - pistolet shaklidagi yopib-ochish moslamasi bilan;
 
 
- piropatron orqali ishga tushirish; 
- doimiy bosim manbai orqali ishga tushirish. 
Yonishdan hosil bo‘lgan mahsulotlar asosan qattiq changsimon moddalar, 
bug‘lar va gazlardan iborat bo‘ladi. Ular tufayli hosil bo‘ladigan harorat esa 
moddaning yonganda issiqlik ajratishi, yonish tezligi va alanganing tarqalishi, 
shuningdek, binoning hajmi va havo almashish sharoitlariga bog‘liq bo‘ladi. 
Yong‘in vaqtida ko‘p miqdorda inert gazlar, yonuvchi gazlar va shuningdek, 
tutun ajralib chiqadi. Yonuvchi gazlarning asosiy qismi zaharli bo‘lib, ularning 
zararli ta’siri yonayotgan materiallarning turi va yonishning jadalligiga bogliq. 
Yong‘inga qarshi muhofaza qatlamlari yonganda (brom birikmalari va xlor), 
yog‘och materiallar, polimer qurilish materiallari va boshqa juda ko‘p hollarda 
zararli ta’siri bor, jumladan, zaharli gazlar ajralib chiqadi. To‘la yonib bo‘lmagan 
qoldiq mahsulotlar qizigandan keyin va sof alanga oqim ta’sirida qaytadan alanga 
olib ketishi mumkin. 
Avtomatik o‘t o‘chirish vositalari 
Avtomatik o‘t o‘chirish tizimiga sprinkler qurilmalari kiradi. Sprinklerlar 
asosan yong‘in xavfi yuqori bo‘lgan korxonalarda o‘rnatiladi.  
Sprinkler qurilmalari o‘rnatiladigan xonalarga yoki sexlarga bosim ostida 
suv o‘tkazuvchi quvurlar o‘tkaziladi va bu quvurlarga sprinkler boshchalari 
o‘rnatiladi. Mabodo yong‘in sodir bo‘lsa, issiqlik ta’sirida sprinkler ishga tushadi, 
ya’ni suv chiqish teshigi ochilib, suv sepa boshlaydi. Uning suv chiqarish 
teshigidan ma’lum masofada o‘rnatilgan doira shaklidagi to‘siq suvni keng 
ko‘lamda sachrashini ta’minlaydi; Har bir sprinkler boshchasi 6-9 m2 maydonga 
suv sachratib, o‘t o‘chirishni ta’minlaydi. Bunday qurilmalar o‘rnatilgan 
korxonalarda sodir bo‘lgan yong‘inlarning 90 foizi shu qurilmalar o‘t o‘chirish 
komandalari kelguniga qadar o‘chirishga ulgurgani aniqlangan.  
Sprinkler qurilmasining asosiy ishchi qismi sprinkler boshchasi hisoblanadi. 
Uning bir tomoni rezbali qilib tayyorlangan. Shu tomonini suv o‘tkazuvchi 
quvurga burab o‘rnatib qo‘yiladi. Uning ikkinchi tomoniga bronzadan qilingan 
halqa, halqa tutqichi oxiriga esa deflektor o‘rnatilgan. U sprinkler boshchasi 
- piropatron orqali ishga tushirish; - doimiy bosim manbai orqali ishga tushirish. Yonishdan hosil bo‘lgan mahsulotlar asosan qattiq changsimon moddalar, bug‘lar va gazlardan iborat bo‘ladi. Ular tufayli hosil bo‘ladigan harorat esa moddaning yonganda issiqlik ajratishi, yonish tezligi va alanganing tarqalishi, shuningdek, binoning hajmi va havo almashish sharoitlariga bog‘liq bo‘ladi. Yong‘in vaqtida ko‘p miqdorda inert gazlar, yonuvchi gazlar va shuningdek, tutun ajralib chiqadi. Yonuvchi gazlarning asosiy qismi zaharli bo‘lib, ularning zararli ta’siri yonayotgan materiallarning turi va yonishning jadalligiga bogliq. Yong‘inga qarshi muhofaza qatlamlari yonganda (brom birikmalari va xlor), yog‘och materiallar, polimer qurilish materiallari va boshqa juda ko‘p hollarda zararli ta’siri bor, jumladan, zaharli gazlar ajralib chiqadi. To‘la yonib bo‘lmagan qoldiq mahsulotlar qizigandan keyin va sof alanga oqim ta’sirida qaytadan alanga olib ketishi mumkin. Avtomatik o‘t o‘chirish vositalari Avtomatik o‘t o‘chirish tizimiga sprinkler qurilmalari kiradi. Sprinklerlar asosan yong‘in xavfi yuqori bo‘lgan korxonalarda o‘rnatiladi. Sprinkler qurilmalari o‘rnatiladigan xonalarga yoki sexlarga bosim ostida suv o‘tkazuvchi quvurlar o‘tkaziladi va bu quvurlarga sprinkler boshchalari o‘rnatiladi. Mabodo yong‘in sodir bo‘lsa, issiqlik ta’sirida sprinkler ishga tushadi, ya’ni suv chiqish teshigi ochilib, suv sepa boshlaydi. Uning suv chiqarish teshigidan ma’lum masofada o‘rnatilgan doira shaklidagi to‘siq suvni keng ko‘lamda sachrashini ta’minlaydi; Har bir sprinkler boshchasi 6-9 m2 maydonga suv sachratib, o‘t o‘chirishni ta’minlaydi. Bunday qurilmalar o‘rnatilgan korxonalarda sodir bo‘lgan yong‘inlarning 90 foizi shu qurilmalar o‘t o‘chirish komandalari kelguniga qadar o‘chirishga ulgurgani aniqlangan. Sprinkler qurilmasining asosiy ishchi qismi sprinkler boshchasi hisoblanadi. Uning bir tomoni rezbali qilib tayyorlangan. Shu tomonini suv o‘tkazuvchi quvurga burab o‘rnatib qo‘yiladi. Uning ikkinchi tomoniga bronzadan qilingan halqa, halqa tutqichi oxiriga esa deflektor o‘rnatilgan. U sprinkler boshchasi
 
 
teshigidan chiqadigan suvga to‘siq vazifasini bajaradi. Suv deflektorga urilib har 
tomonga yoyilib sochiladi. Bronza halqa sprinkler boshchasiga yupqa metalldan 
qilingan diafragmani qisib turadi. Diafragma o‘rtasida teshik qolib, u shisha klapan 
bilan berkitilgan. Bu klapanni yupqa plastinka ushlab turadi. Plastinka asosi halqa 
bilan yengil eruvchan modda yordamida yopishtirib qo‘yilgan. Yengil eruvchan 
moddaning eruvchanligi sharoitga moslab tanlanishi mumkin. Agar bino ichidagi 
havo harorati ko‘tarilsa, unda yengil eruvchan modda erib ketadi va bu diafragma 
teshigini berkitib turgan shisha klapanning tushib ketishiga sababchi bo‘ladi. 
Shundan keyin sprinkler boshchasi ma’lum maydon bo‘ylab suv sepa boshlaydi. 
Sprinkler tizimiga keltirilgan suv ma’lum qurilmalar orqali o‘tganligi 
sababli, bu qurilmalar yong‘in chiqqanini bildiruvchi sirena bilan signal beradi. 
Sprinkler qurilmalari bilan bir qatorda drencher qurilmalaridan ham keng 
foydalaniladi. Drencher qurilmalarining sprinklerdan asosiy farqi shuki, unda 
yengil eruvchan qulfli qurilma 
o‘rnatilmaydi. Ularni ishlatish 
asosan suv o‘tkazish kranlarini 
ochish 
yo‘li 
bilan 
amalga 
oshiriladi. 
Yong’inga 
qarshi 
burchakdagi birlamchi vositalar va ulardan foydalanish qoidalari: 
2 ta o’t o’chirish vositasi (foydalanish to’g’risidagi yo’riqnoma bilan); 2 ta 
konus shaklidagi chelak; 2 ta kurak; 2 ta changak (bagor); 2 ta bolta; suv 
to’ldirilgan idish (bochka); qum to’ldirilgan yashik. 
O’t o’chirish vositasidan foydalanish qoidalari: 
- yong’inga qarshi burchakdan o’t o’chirish vositasini (ognetushitel) olib 
yong’in o’chog’iga shamol esayotgan tomondan yaqinlashishi, plombani uzib 
purkagichni olov tomonga qaratishi va richagni bosib olovni o’chirishga kirishish 
lozim. Bunda xavfsizlik qoidalariga amal qilish kerak. 
Changak, bolta va lomdan foydalanish qoidalari: 
teshigidan chiqadigan suvga to‘siq vazifasini bajaradi. Suv deflektorga urilib har tomonga yoyilib sochiladi. Bronza halqa sprinkler boshchasiga yupqa metalldan qilingan diafragmani qisib turadi. Diafragma o‘rtasida teshik qolib, u shisha klapan bilan berkitilgan. Bu klapanni yupqa plastinka ushlab turadi. Plastinka asosi halqa bilan yengil eruvchan modda yordamida yopishtirib qo‘yilgan. Yengil eruvchan moddaning eruvchanligi sharoitga moslab tanlanishi mumkin. Agar bino ichidagi havo harorati ko‘tarilsa, unda yengil eruvchan modda erib ketadi va bu diafragma teshigini berkitib turgan shisha klapanning tushib ketishiga sababchi bo‘ladi. Shundan keyin sprinkler boshchasi ma’lum maydon bo‘ylab suv sepa boshlaydi. Sprinkler tizimiga keltirilgan suv ma’lum qurilmalar orqali o‘tganligi sababli, bu qurilmalar yong‘in chiqqanini bildiruvchi sirena bilan signal beradi. Sprinkler qurilmalari bilan bir qatorda drencher qurilmalaridan ham keng foydalaniladi. Drencher qurilmalarining sprinklerdan asosiy farqi shuki, unda yengil eruvchan qulfli qurilma o‘rnatilmaydi. Ularni ishlatish asosan suv o‘tkazish kranlarini ochish yo‘li bilan amalga oshiriladi. Yong’inga qarshi burchakdagi birlamchi vositalar va ulardan foydalanish qoidalari: 2 ta o’t o’chirish vositasi (foydalanish to’g’risidagi yo’riqnoma bilan); 2 ta konus shaklidagi chelak; 2 ta kurak; 2 ta changak (bagor); 2 ta bolta; suv to’ldirilgan idish (bochka); qum to’ldirilgan yashik. O’t o’chirish vositasidan foydalanish qoidalari: - yong’inga qarshi burchakdan o’t o’chirish vositasini (ognetushitel) olib yong’in o’chog’iga shamol esayotgan tomondan yaqinlashishi, plombani uzib purkagichni olov tomonga qaratishi va richagni bosib olovni o’chirishga kirishish lozim. Bunda xavfsizlik qoidalariga amal qilish kerak. Changak, bolta va lomdan foydalanish qoidalari:
 
 
- changak pollarni ochish, panjaralarni ajratish, turli materiallarni chiqarib 
tashlash, yong’in sodir bo’lgan joyni tozalash uchun ishlatiladi. Hozirda asosan 
uzunligi 3 metr, og’irligi 6 kilogrammdan oshmagan metaldan tayyorlangan 
changaklardan foydalaniladi; 
- bolta va lom eshiklarni ochish, panjaralarni ajratish va pollarni buzish 
uchun ishlatiladi. 
Konussimon chelak, suv va qum to’ldirilgan idishlardan foydalanish: 
- chelak suvga to’ldirilib olovning ustiga sepiladi; 
- kurak yordamida olov ustiga qum sepiladi yoki olovni tarqalib ketishini 
cheklash maqsadida perimetr bo’ylab tashlab chiqiladi; 
- kichik 
ko’lamli 
yong’inlarni 
o’chirishda 
qalin 
jundan 
to’qilgan 
materiallarni (namat, kigiz) yonayotgan buyumlar ustiga yopib kislorod kirishini 
bo’g’ish (to’xtatish) va yong’inni o’chirish mumkin. 
Yong’inga qarshi suv kranlaridan foydalanish qoidalari: 
- yong’inga qarshi shkafni ochib yong‘in o‘chirish yenglari (shlangalarni) 
yoyish (tarqatish); ularni suv kranlariga ulash; suv kranlarini ochish; yonayotgan 
joyga stvolni to’g’rilab suv purkash orqali yong’inni o’chirish mumkin. 
Elektr tokidan zararlanishni oldini olish maqsadida stvolni kuchlanish ostida 
bo’lgan elektr o’tkazgichlar, vositalar va jihozlariga to’g’rilash taqiqlanadi. Buning 
uchun birinchi navbatda elektr kuchlanishini o’chirish talab etiladi. 
 
2. Yong’indan xabar berish vositalari va yong‘in ofatida inshootlardagi 
fuqarolarni evakuatsiya qilish tartibi. 
Yong’indan xabar berish vositalari. 
Yong’indan xabar berish vositalari yong’inga qarshi kurashishda eng muhim 
omillardan biri hisoblanadi. Yong‘indan xabar berish vositalari deb yong‘in haqida 
xabar berishni shakllantiradigan qurilmalariga aytiladi.  
Yong‘indan xabar berish vositalari yong‘in o‘chog‘ini boshlanish jarayonida 
aniqlash, uning sodir bo‘lgan vaqti va joyini xabar qilish uchun hamda zarur 
- changak pollarni ochish, panjaralarni ajratish, turli materiallarni chiqarib tashlash, yong’in sodir bo’lgan joyni tozalash uchun ishlatiladi. Hozirda asosan uzunligi 3 metr, og’irligi 6 kilogrammdan oshmagan metaldan tayyorlangan changaklardan foydalaniladi; - bolta va lom eshiklarni ochish, panjaralarni ajratish va pollarni buzish uchun ishlatiladi. Konussimon chelak, suv va qum to’ldirilgan idishlardan foydalanish: - chelak suvga to’ldirilib olovning ustiga sepiladi; - kurak yordamida olov ustiga qum sepiladi yoki olovni tarqalib ketishini cheklash maqsadida perimetr bo’ylab tashlab chiqiladi; - kichik ko’lamli yong’inlarni o’chirishda qalin jundan to’qilgan materiallarni (namat, kigiz) yonayotgan buyumlar ustiga yopib kislorod kirishini bo’g’ish (to’xtatish) va yong’inni o’chirish mumkin. Yong’inga qarshi suv kranlaridan foydalanish qoidalari: - yong’inga qarshi shkafni ochib yong‘in o‘chirish yenglari (shlangalarni) yoyish (tarqatish); ularni suv kranlariga ulash; suv kranlarini ochish; yonayotgan joyga stvolni to’g’rilab suv purkash orqali yong’inni o’chirish mumkin. Elektr tokidan zararlanishni oldini olish maqsadida stvolni kuchlanish ostida bo’lgan elektr o’tkazgichlar, vositalar va jihozlariga to’g’rilash taqiqlanadi. Buning uchun birinchi navbatda elektr kuchlanishini o’chirish talab etiladi. 2. Yong’indan xabar berish vositalari va yong‘in ofatida inshootlardagi fuqarolarni evakuatsiya qilish tartibi. Yong’indan xabar berish vositalari. Yong’indan xabar berish vositalari yong’inga qarshi kurashishda eng muhim omillardan biri hisoblanadi. Yong‘indan xabar berish vositalari deb yong‘in haqida xabar berishni shakllantiradigan qurilmalariga aytiladi. Yong‘indan xabar berish vositalari yong‘in o‘chog‘ini boshlanish jarayonida aniqlash, uning sodir bo‘lgan vaqti va joyini xabar qilish uchun hamda zarur
 
 
bo’lganda tutun so‘rg’ich yoki o‘tni o‘chiruvchi uskunalar ishlashini avtomatik 
tarzda boshqarish uchun xizmat qiladi. 
Turli ob’ektlarni yong‘indan muxofazalash uchun mo‘ljallangan asosiy 
texnik vositalariga yong‘indan xabar berish va o‘chirish qurilmalari kiradi. 
Yong‘indan xabar berish (signalizatsiya) vositasi yong‘in paydo bo‘lish joyi 
to‘g‘risida tez va aniq xabar berishi lozim. 
Zamonaviy yong‘indan xabar berish vositasi qo‘shimcha ravishda 
ob’ektdagi yong‘in o‘chirish vositalarini ham ishga tushirilishini avtomatik 
ravishda ta'minlashi mumkin. Ushbu uskuna xabar berish tarmog‘iga ulangan va 
muhofazalangan xonalarga o‘rnatilgan yong‘in xabar bergichlarni, qabul qilish – 
nazorat stansiyasini, xabar berish tizimining tovush berish va yoritish, hamda 
yong‘inni avtomatik o‘chirish va tutunni chiqarib yuborish vositalarini o‘z ichiga 
oladi.  
Elektr xabar berish tizimining mustahkamliligi barcha elementlari va ular 
orasidagi aloqa doimo kuchlanish ostida ishlashi bilan ta’minlanadi. Shu bilan 
birga qurilmaning ishlashi doimo nazorat ostida bo‘ladi.  
Yong’indan xabar berish tizimining eng asosiy elementi yong‘inni 
tavsiflovchi fizik parametrlar bo‘lmish tutun, yorug‘lik yoki u yerdagi haroratni 
elektr signalga aylantirib beruvchi yong‘indan xabar bergichlari hisoblanadi. 
Harakatga keltirish bo‘yicha yong‘indan xabar bergichlar qo‘lda va 
avtomatik turlarga bo‘linadi. Qo‘lda harakatga keltiriladigan yong‘indan xabar 
bergichlar ma’lum shakldagi elektr signalini aloqa tarmog‘iga tugmachani bosgan 
paytda beradi. Avtomatik yong‘indan xabar bergichlar yong‘in yuzaga kelgan 
paytda atrof muhitdagi parametrlarni o‘zgarishi bilan ulanadi.  
Datchikni hamjixatlikda ishlashini yuzaga keltiruvchi faktorga ko‘ra yong‘in 
xabar bergichlar issiqlik (tashqi muhit haroratini ko’tarilishini sezuvchi); tutunli 
(yonayotgan mahsulotlarning tutunini sezuvchi); yorug’lik (alanganing yorug’lik 
nurini sezuvchi); kombinatsiyalashgan (issiqlik va tutunni sezuvchi); ultratovushli 
(yonishdagi ultratovush maydonining o’zgarishini sezuvchi) va boshqa turlarga 
bo‘linadi. 
bo’lganda tutun so‘rg’ich yoki o‘tni o‘chiruvchi uskunalar ishlashini avtomatik tarzda boshqarish uchun xizmat qiladi. Turli ob’ektlarni yong‘indan muxofazalash uchun mo‘ljallangan asosiy texnik vositalariga yong‘indan xabar berish va o‘chirish qurilmalari kiradi. Yong‘indan xabar berish (signalizatsiya) vositasi yong‘in paydo bo‘lish joyi to‘g‘risida tez va aniq xabar berishi lozim. Zamonaviy yong‘indan xabar berish vositasi qo‘shimcha ravishda ob’ektdagi yong‘in o‘chirish vositalarini ham ishga tushirilishini avtomatik ravishda ta'minlashi mumkin. Ushbu uskuna xabar berish tarmog‘iga ulangan va muhofazalangan xonalarga o‘rnatilgan yong‘in xabar bergichlarni, qabul qilish – nazorat stansiyasini, xabar berish tizimining tovush berish va yoritish, hamda yong‘inni avtomatik o‘chirish va tutunni chiqarib yuborish vositalarini o‘z ichiga oladi. Elektr xabar berish tizimining mustahkamliligi barcha elementlari va ular orasidagi aloqa doimo kuchlanish ostida ishlashi bilan ta’minlanadi. Shu bilan birga qurilmaning ishlashi doimo nazorat ostida bo‘ladi. Yong’indan xabar berish tizimining eng asosiy elementi yong‘inni tavsiflovchi fizik parametrlar bo‘lmish tutun, yorug‘lik yoki u yerdagi haroratni elektr signalga aylantirib beruvchi yong‘indan xabar bergichlari hisoblanadi. Harakatga keltirish bo‘yicha yong‘indan xabar bergichlar qo‘lda va avtomatik turlarga bo‘linadi. Qo‘lda harakatga keltiriladigan yong‘indan xabar bergichlar ma’lum shakldagi elektr signalini aloqa tarmog‘iga tugmachani bosgan paytda beradi. Avtomatik yong‘indan xabar bergichlar yong‘in yuzaga kelgan paytda atrof muhitdagi parametrlarni o‘zgarishi bilan ulanadi. Datchikni hamjixatlikda ishlashini yuzaga keltiruvchi faktorga ko‘ra yong‘in xabar bergichlar issiqlik (tashqi muhit haroratini ko’tarilishini sezuvchi); tutunli (yonayotgan mahsulotlarning tutunini sezuvchi); yorug’lik (alanganing yorug’lik nurini sezuvchi); kombinatsiyalashgan (issiqlik va tutunni sezuvchi); ultratovushli (yonishdagi ultratovush maydonining o’zgarishini sezuvchi) va boshqa turlarga bo‘linadi.
 
 
Tutundan xabar bergichlar - infraqizil, ultrabinafsha yoki ko‘rinuvchi 
nurlanish 
spektrda 
yutuvchi 
yoki 
tarqatuvchi 
hususiyatga 
ega 
yonish 
mahsulotlariga ta’sirchan xabar bergichlardir. Tutunni sezuvchi yong‘in xabar 
bergichlarning sezish elementi sifatida fotoelement yoki ionlashgan kamera, hamda 
differensial fotoreleni o‘z ichiga oladi. Tutunni sezuvchi  yong‘in xabar bergichlar 
ikki xil bo‘ladi: nuqtaviy, ya'ni o‘rnatilgan yerda tutun paydo bo‘lish ta’siriga 
javob beruvchi va chiziqli–hajmli, ya’ni qabul qilgich bilan nur tarqatgich 
orasidagi yorug‘likka soya tushish tamoyili asosida ishlaydi. 
Tutundan xabar bergichlar nuqtaviy, chiziqli, aspirasion va avtonom bo‘lib, 
eng ko‘p tarqalgan xabar bergichlar hisoblanadi. Optik vositalar yordamida tutunni 
topishga asoslangan tutundan xabar bergichlar har xil rangdagi tutunlarga turlicha 
ta'sir ko‘rsatadi. Hozirgi paytda ishlab chiqarilayotgan optik xabar bergichlarning 
texnik tavsifida qora emas, balki kulrang tutunga sezuvchanlikning nominal 
miqdorlari ko‘rsatilgan. Ko‘pincha aniq qiymatlar o‘rniga sezuvchanlik diapazoni 
ko‘rsatiladi. Xonani ta'mirlash vaqtida tutundan xabar bergichlar chang tushmasligi 
uchun yopib qo‘yish kerak.   
Alangadan xabar bergichlar - tutayotgan o‘chog‘dagi yoki elektromagnit 
nurlanish alangasidan ta’sirlanuvchi xabar bergichlardir. Alangadan xabar 
bergichlar odatda yong‘inni sezishning yuqori samaradorligi zarur bo‘lgan 
zonalarda foydalaniladi, chunki alangadan xabar bergichlar orqali yong‘inni sezish 
issiqdan xabar bergichlar ishlab ketishiga kerak bo‘ladigan qiymatlardan ancha 
ilgari amalga oshadi. Alangadan xabar bergichlar sezilarli issiqlik almashinuvi va 
ochiq maydonchalari mavjud bo‘lgan hamda tutun va issiqdan xabar bergichlarni 
ishlatish imkon bo‘lmagan zonalarda qo‘llaniladi. Alangadan xabar bergichlar 
agregatlarni avariyaga uchraganida qizib ketishini aniqlashda, avtomobil 
salonidagi yong‘inni sezishda, agregatlarning to‘shamalari ostidagi qizishlarni 
aniqlashda qo‘llaniladi. 
Ultratovush xabar bergichlar 1979 yildan chiqarila boshlandi. Yong‘in 
yuzaga kelganida havo muhitida turbulent oqimlar hosil bo‘ladi. Ularning 
ta’siridan xonadagi ultratovush maydoni ham o‘zgaradi. Issiq oqimning 
Tutundan xabar bergichlar - infraqizil, ultrabinafsha yoki ko‘rinuvchi nurlanish spektrda yutuvchi yoki tarqatuvchi hususiyatga ega yonish mahsulotlariga ta’sirchan xabar bergichlardir. Tutunni sezuvchi yong‘in xabar bergichlarning sezish elementi sifatida fotoelement yoki ionlashgan kamera, hamda differensial fotoreleni o‘z ichiga oladi. Tutunni sezuvchi yong‘in xabar bergichlar ikki xil bo‘ladi: nuqtaviy, ya'ni o‘rnatilgan yerda tutun paydo bo‘lish ta’siriga javob beruvchi va chiziqli–hajmli, ya’ni qabul qilgich bilan nur tarqatgich orasidagi yorug‘likka soya tushish tamoyili asosida ishlaydi. Tutundan xabar bergichlar nuqtaviy, chiziqli, aspirasion va avtonom bo‘lib, eng ko‘p tarqalgan xabar bergichlar hisoblanadi. Optik vositalar yordamida tutunni topishga asoslangan tutundan xabar bergichlar har xil rangdagi tutunlarga turlicha ta'sir ko‘rsatadi. Hozirgi paytda ishlab chiqarilayotgan optik xabar bergichlarning texnik tavsifida qora emas, balki kulrang tutunga sezuvchanlikning nominal miqdorlari ko‘rsatilgan. Ko‘pincha aniq qiymatlar o‘rniga sezuvchanlik diapazoni ko‘rsatiladi. Xonani ta'mirlash vaqtida tutundan xabar bergichlar chang tushmasligi uchun yopib qo‘yish kerak. Alangadan xabar bergichlar - tutayotgan o‘chog‘dagi yoki elektromagnit nurlanish alangasidan ta’sirlanuvchi xabar bergichlardir. Alangadan xabar bergichlar odatda yong‘inni sezishning yuqori samaradorligi zarur bo‘lgan zonalarda foydalaniladi, chunki alangadan xabar bergichlar orqali yong‘inni sezish issiqdan xabar bergichlar ishlab ketishiga kerak bo‘ladigan qiymatlardan ancha ilgari amalga oshadi. Alangadan xabar bergichlar sezilarli issiqlik almashinuvi va ochiq maydonchalari mavjud bo‘lgan hamda tutun va issiqdan xabar bergichlarni ishlatish imkon bo‘lmagan zonalarda qo‘llaniladi. Alangadan xabar bergichlar agregatlarni avariyaga uchraganida qizib ketishini aniqlashda, avtomobil salonidagi yong‘inni sezishda, agregatlarning to‘shamalari ostidagi qizishlarni aniqlashda qo‘llaniladi. Ultratovush xabar bergichlar 1979 yildan chiqarila boshlandi. Yong‘in yuzaga kelganida havo muhitida turbulent oqimlar hosil bo‘ladi. Ularning ta’siridan xonadagi ultratovush maydoni ham o‘zgaradi. Issiq oqimning
 
 
yutilishidan ultratovush energiyasining o‘zgarishi yuz beradi va turbulent 
oqimning qismiy chegarasi aks etadi, u turg‘un bo‘lmaganligi sababli ultratovush 
maydonida amplituda-fazoviy modulyasiya yuzaga keladi. 
Avtomatik yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan keyin qayta 
ulanish amalga oshuvchi, ya'ni yong‘in taxlikasidan xabar berilgach, ularni yana 
qaytadan ishlab ketishiga sabab bo‘ladigan faktorlar qolmaganidan so‘ng hech 
qandan qismlarini o‘zgartirmay, yana nazorat xolatiga o‘tuvchi qayta xabar 
bergichlar quyidagi turlarga bo‘linadi: 
- avtomatik ravishda qayta ulanish amalga oshuvchi yong‘indan xabar 
bergichlar - ishlab ketgandan keyin o‘zi nazorat xolatiga o‘tuvchi; 
- masofadan qayta ulanish amalga oshuvchi yong‘indan xabar bergichlar - 
ishlab ketgandan keyin o‘zi masofadan berilgan komanda yordamida nazorat 
xolatiga o‘tuvchi; 
- elementlarini o‘zgartiruvchi qayta ulanish amalga oshuvchi yong‘indan 
xabar bergichlar -  ishlab ketgandan keyin  nazorat xolatiga  faqat ba'zi 
elementlarini o‘zgartirib o‘tuvchi; 
- qayta ulanish imkoni yo‘q  yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan 
keyin  nazorat xolatiga o‘tmaydigan.  
Avtomatik yong‘indan xabar bergichlar signal berishiga ko‘ra quyidagi 
turlarga bo‘linadi:  
- yong‘in belgilari bor yoki yo‘qligi haqidagi xabarlarni bitta yo‘nalishda 
beruvchi ikki rejimli yong‘indan xabar bergichlar; 
- yong‘in belgilari bor yoki yo‘qligi haqidagi xabarlarni bir yo‘nalishda 
cheklangan (ikki yoki undan ortiq) turdagi tinch, yong‘in xavfi va boshqa 
signallarni beruvchi ko‘p rejimli yong‘indan xabar bergichlar; 
- analog yong‘indan xabar bergichlar, ular nazorat qilinayotgan yong‘in 
belgilarining qiymatlarini kattaligini, yoki analog/raqamli, to‘g‘ridan to‘g‘ri 
yong‘in xavfi signali bo‘lmagan signallarni uzatishga mo‘ljallangan. 
 
yutilishidan ultratovush energiyasining o‘zgarishi yuz beradi va turbulent oqimning qismiy chegarasi aks etadi, u turg‘un bo‘lmaganligi sababli ultratovush maydonida amplituda-fazoviy modulyasiya yuzaga keladi. Avtomatik yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan keyin qayta ulanish amalga oshuvchi, ya'ni yong‘in taxlikasidan xabar berilgach, ularni yana qaytadan ishlab ketishiga sabab bo‘ladigan faktorlar qolmaganidan so‘ng hech qandan qismlarini o‘zgartirmay, yana nazorat xolatiga o‘tuvchi qayta xabar bergichlar quyidagi turlarga bo‘linadi: - avtomatik ravishda qayta ulanish amalga oshuvchi yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan keyin o‘zi nazorat xolatiga o‘tuvchi; - masofadan qayta ulanish amalga oshuvchi yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan keyin o‘zi masofadan berilgan komanda yordamida nazorat xolatiga o‘tuvchi; - elementlarini o‘zgartiruvchi qayta ulanish amalga oshuvchi yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan keyin nazorat xolatiga faqat ba'zi elementlarini o‘zgartirib o‘tuvchi; - qayta ulanish imkoni yo‘q yong‘indan xabar bergichlar - ishlab ketgandan keyin nazorat xolatiga o‘tmaydigan. Avtomatik yong‘indan xabar bergichlar signal berishiga ko‘ra quyidagi turlarga bo‘linadi: - yong‘in belgilari bor yoki yo‘qligi haqidagi xabarlarni bitta yo‘nalishda beruvchi ikki rejimli yong‘indan xabar bergichlar; - yong‘in belgilari bor yoki yo‘qligi haqidagi xabarlarni bir yo‘nalishda cheklangan (ikki yoki undan ortiq) turdagi tinch, yong‘in xavfi va boshqa signallarni beruvchi ko‘p rejimli yong‘indan xabar bergichlar; - analog yong‘indan xabar bergichlar, ular nazorat qilinayotgan yong‘in belgilarining qiymatlarini kattaligini, yoki analog/raqamli, to‘g‘ridan to‘g‘ri yong‘in xavfi signali bo‘lmagan signallarni uzatishga mo‘ljallangan.
 
 
 
Yong‘in ofatida inshootlardagi fuqarolarni evakuatsiya qilish tartibi. 
Yong’in sodir bo’lganda odamlar xavfsizligini ta’minlash maqsadida 
shoshilinch evakuatsiya tadbirlari o’tkaziladi. Bunda evakuatsiya vaqti (tev) o’ta 
mihim ko’rsatkichlardan biri sanaladi va u xavfli yong’in omillari chiqish 
yo’llarini to’sib qo’yishi mumkin bo’lgan vaqtdan ko’p bo’lmasligi kerak. Ta’lim 
muassasalarining ko’pgina binolari, inshootlari va binolari uchun bu vaqt tegishli 
usullar yordamida hisoblanadi va 4 minutdan 10 minutgacha bo’lishi mumkin. 
Evakuatsiya vaqtini hisoblash quyidagicha ifodalanishi mumkin: 
tev = tav + txv + tyv + thv, 
Bu yerda: 
tev - odamlarni xavfli zonadan evakuatsiya qilish vaqti; 
tav - yong’in belgilarini aniqlash vaqti; 
txv - xabar berish vaqti, ya’ni odamlarni yong’in sodir bo’lganligi va 
favqulodda evakuatsiya zarurligi to’g’risida ogohlantirish vaqti; 
tyv - yig’ish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqti; 
thv - odamlarning xavfsiz hududga qarab harakatlanish vaqti. 
Yong’in belgilarini aniqlash vaqti (tav) - tashkiliy va texnik tadbirlar majmui 
bilan belgilanadi: navbatchi kuchlar va vositalar, xabar berish (signalizatsiya) 
tizimlarining mavjudligi, yong’in hodisasi to’g’risida qaror qabul qilish 
Yong‘in ofatida inshootlardagi fuqarolarni evakuatsiya qilish tartibi. Yong’in sodir bo’lganda odamlar xavfsizligini ta’minlash maqsadida shoshilinch evakuatsiya tadbirlari o’tkaziladi. Bunda evakuatsiya vaqti (tev) o’ta mihim ko’rsatkichlardan biri sanaladi va u xavfli yong’in omillari chiqish yo’llarini to’sib qo’yishi mumkin bo’lgan vaqtdan ko’p bo’lmasligi kerak. Ta’lim muassasalarining ko’pgina binolari, inshootlari va binolari uchun bu vaqt tegishli usullar yordamida hisoblanadi va 4 minutdan 10 minutgacha bo’lishi mumkin. Evakuatsiya vaqtini hisoblash quyidagicha ifodalanishi mumkin: tev = tav + txv + tyv + thv, Bu yerda: tev - odamlarni xavfli zonadan evakuatsiya qilish vaqti; tav - yong’in belgilarini aniqlash vaqti; txv - xabar berish vaqti, ya’ni odamlarni yong’in sodir bo’lganligi va favqulodda evakuatsiya zarurligi to’g’risida ogohlantirish vaqti; tyv - yig’ish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqti; thv - odamlarning xavfsiz hududga qarab harakatlanish vaqti. Yong’in belgilarini aniqlash vaqti (tav) - tashkiliy va texnik tadbirlar majmui bilan belgilanadi: navbatchi kuchlar va vositalar, xabar berish (signalizatsiya) tizimlarining mavjudligi, yong’in hodisasi to’g’risida qaror qabul qilish
 
 
algoritmlari va boshqalar. Vaqtning yuqori darajasi yong’inni aniqlash va xabar 
berish oralig’idagi davr davomiyligi bilan belgilanadi va odamlarni evakuatsiya 
qilish to’g’risida qaror qabul qilish tezligiga, ogohlantirish tizimining tayyorligi va 
ishonchliligiga va boshqa omillarga bog’liq. 
Yig’ilish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqti (tyv) - asosan yong’indan 
xabar berish (signalizatsiya) tizimining turiga bog’liq. Misol uchun, agar yong’in 
to’g’risida ovozli xabar uzatilsa, taxminan bir daqiqadan so’ng odamlarni 
evakuatsiya qilish boshlanadi. Agar yong’in xaqidagi xabar qo’ng’iroqlar, rangli 
signallar va boshqalar orqali uzatilsa, yig’ish va evakuatsiya uchun tayyorgarlik 
vaqti 4 daqiqadan ko’proq vaqt olishi mumkin. 
Yig’ilish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqti (tyv) quyidagilarni o’z 
ichiga olishi mumkin: 
1. Yong’in to’g’risidagi xabarning ishonchliligi tekshirish (aniqlash). 
2. Uskunalarni o’chirish, hujjatlar va materiallarni yig’ishtirish, kiyinish. 
3. Evakuatsiya yo’llarini qidirish. 
4. Chalkashlikliklarga olib keluvchi ma’lumotlar bilan bog’liq noto’g’ri 
harakatlar. 
Yig’ilish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqtni xodimlarni yong’in 
tartib-qoidalariga o’rgatish, evakuatsiya yo’llarini belgilash, doimiy tarzda o’quv 
mashq va mashg’ulotlari o’tkazish yo’li bilan qisqartirish mumkin. 
Umuman olganda, bino va inshootlarda odamlarning harakatlanishi zaruriy 
funksional jarayon hisoblanadi. Bu jarayonni amalda oshirishda odamlarning 
harakati me’yoriy yoki majburiy holda bo‘lishi mumkin. Birinchisida odamlarning 
bino va inshootlarda kundalik ehtiyoj yuzasidan normal harakatlanishi bilan 
ifodalansa, ikkinchisida bino va xonalardan yong‘in yoki zilzila sharoitida 
odamlarni xavfli muhitdan xavfsiz joyga majburiy ko‘chish uchun mo‘ljallangan 
harakati tushuniladi. Majburiy evakuatsiya jarayoni ikkita yoki to‘rtta pog‘onada 
o‘tkaziladi. 
Birinchi pog‘onada - bu binoning oxirgi qavatida joylashgan barcha 
xonalarda odamlarning yo‘lakka chiqish harakatidir. 
algoritmlari va boshqalar. Vaqtning yuqori darajasi yong’inni aniqlash va xabar berish oralig’idagi davr davomiyligi bilan belgilanadi va odamlarni evakuatsiya qilish to’g’risida qaror qabul qilish tezligiga, ogohlantirish tizimining tayyorligi va ishonchliligiga va boshqa omillarga bog’liq. Yig’ilish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqti (tyv) - asosan yong’indan xabar berish (signalizatsiya) tizimining turiga bog’liq. Misol uchun, agar yong’in to’g’risida ovozli xabar uzatilsa, taxminan bir daqiqadan so’ng odamlarni evakuatsiya qilish boshlanadi. Agar yong’in xaqidagi xabar qo’ng’iroqlar, rangli signallar va boshqalar orqali uzatilsa, yig’ish va evakuatsiya uchun tayyorgarlik vaqti 4 daqiqadan ko’proq vaqt olishi mumkin. Yig’ilish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqti (tyv) quyidagilarni o’z ichiga olishi mumkin: 1. Yong’in to’g’risidagi xabarning ishonchliligi tekshirish (aniqlash). 2. Uskunalarni o’chirish, hujjatlar va materiallarni yig’ishtirish, kiyinish. 3. Evakuatsiya yo’llarini qidirish. 4. Chalkashlikliklarga olib keluvchi ma’lumotlar bilan bog’liq noto’g’ri harakatlar. Yig’ilish va evakuatsiya qilishga tayyorgarlik vaqtni xodimlarni yong’in tartib-qoidalariga o’rgatish, evakuatsiya yo’llarini belgilash, doimiy tarzda o’quv mashq va mashg’ulotlari o’tkazish yo’li bilan qisqartirish mumkin. Umuman olganda, bino va inshootlarda odamlarning harakatlanishi zaruriy funksional jarayon hisoblanadi. Bu jarayonni amalda oshirishda odamlarning harakati me’yoriy yoki majburiy holda bo‘lishi mumkin. Birinchisida odamlarning bino va inshootlarda kundalik ehtiyoj yuzasidan normal harakatlanishi bilan ifodalansa, ikkinchisida bino va xonalardan yong‘in yoki zilzila sharoitida odamlarni xavfli muhitdan xavfsiz joyga majburiy ko‘chish uchun mo‘ljallangan harakati tushuniladi. Majburiy evakuatsiya jarayoni ikkita yoki to‘rtta pog‘onada o‘tkaziladi. Birinchi pog‘onada - bu binoning oxirgi qavatida joylashgan barcha xonalarda odamlarning yo‘lakka chiqish harakatidir.
 
 
Ikkinchi pog‘onaga - odamlarning yo‘lakka chiqish eshigidan to 
zinapoyagacha bo‘lgan masofani bosib o‘tishi uchun mo‘ljallangan harakati kiradi. 
Bunda harakatlanuvchi oqim yo‘lak bo‘ylab o‘tadi. Agar bino bir qavatli bo‘lsa, 
evakuatsiya ikkinchi pog‘onadan so‘ng tugashi mumkin. 
Uchinchi pog‘onaga - odamlarning yuqori qavatning zinapoyaga kelishidan 
to birinchi qavatdagi zinapoyadan chiqish eshigigacha bo‘lgan masofani bosib 
o‘tish uchun qilingan harakati kiradi. 
To‘rtinchi pog‘onaga - odamlarning zinapoyadan tushgandan keyin ayvon 
va yo‘laklar orqali tashqariga chiqish eshigigacha bo‘lgan masofani bosib o‘tishiga 
qaratilgan harakati kiradi.  
Evakuatsiya yo‘llarining tarkibiy qismlari. 
Odamlarning binodagi harakatlanish jarayoni, yong’in yoki biror tabiiy ofat 
paytida ayniqsa keskin tus oladi. Bunday hollarda harakatlanishni to’g’ri 
ta’minlash odamlar hayotini saqlab qolishga garov bo‘la oladi. Har qanday xonada 
ham yong‘in sodir bo‘lish ehtimoli mavjud ekanligini inobatga olsak, barcha 
xonalardan va umuman binodan odamlarni xavfsiz joyga ko‘chirish uchun 
evakuatsiya yo‘llarini rejalashtirish majburiy tadbirlardan hisoblandi. 
Evakuatsiya yo‘llari deb, bino va inshootlarda xavfli holat yuzaga kelganda, 
odamlarni bino ichida joylashgan doimiy ish joyidan, qisqa vaqt ichida tashqariga 
olib chiqadigan elementlar tizimiga aytiladi. Bunday elementlarga odamlarning 
doimiy ish joyidan eng qisqa yo‘l bilan tashqariga olib chiqadigan yo‘nalish 
bo‘ylab joylashgan yo‘laklar, zinapoyalar va maydonchalar, darvozaxonalar, 
chiqish eshiklari va boshqalar kiradi. 
Evkuatsiya vaqtida binodan chiqish eshiklari ikkitadan kam bo‘lmagan 
holda loyihalashtiriladi. Xonalardan chiqish eshiklari va binodan chiqish 
darvozalari bir-biridan ma’lum masofada uzoqlashtirilgan bo‘ladi. 
Binolarning yer osti qavatlaridan evakuatsiya qilishda odamlarning harakat 
yo‘nalishi bo‘ylab, yonuvchi ashyolar saqlanadigan omborxonalar mavjud 
bo‘lmasa, umumiy zinapoyalar orqali chiqishlariga ruxsat etiladi. Agar yerto‘lada 
bunday omborlar mavjud bo‘lsa va bu omborlar uchun alohida chiqish yo‘li asosiy 
Ikkinchi pog‘onaga - odamlarning yo‘lakka chiqish eshigidan to zinapoyagacha bo‘lgan masofani bosib o‘tishi uchun mo‘ljallangan harakati kiradi. Bunda harakatlanuvchi oqim yo‘lak bo‘ylab o‘tadi. Agar bino bir qavatli bo‘lsa, evakuatsiya ikkinchi pog‘onadan so‘ng tugashi mumkin. Uchinchi pog‘onaga - odamlarning yuqori qavatning zinapoyaga kelishidan to birinchi qavatdagi zinapoyadan chiqish eshigigacha bo‘lgan masofani bosib o‘tish uchun qilingan harakati kiradi. To‘rtinchi pog‘onaga - odamlarning zinapoyadan tushgandan keyin ayvon va yo‘laklar orqali tashqariga chiqish eshigigacha bo‘lgan masofani bosib o‘tishiga qaratilgan harakati kiradi. Evakuatsiya yo‘llarining tarkibiy qismlari. Odamlarning binodagi harakatlanish jarayoni, yong’in yoki biror tabiiy ofat paytida ayniqsa keskin tus oladi. Bunday hollarda harakatlanishni to’g’ri ta’minlash odamlar hayotini saqlab qolishga garov bo‘la oladi. Har qanday xonada ham yong‘in sodir bo‘lish ehtimoli mavjud ekanligini inobatga olsak, barcha xonalardan va umuman binodan odamlarni xavfsiz joyga ko‘chirish uchun evakuatsiya yo‘llarini rejalashtirish majburiy tadbirlardan hisoblandi. Evakuatsiya yo‘llari deb, bino va inshootlarda xavfli holat yuzaga kelganda, odamlarni bino ichida joylashgan doimiy ish joyidan, qisqa vaqt ichida tashqariga olib chiqadigan elementlar tizimiga aytiladi. Bunday elementlarga odamlarning doimiy ish joyidan eng qisqa yo‘l bilan tashqariga olib chiqadigan yo‘nalish bo‘ylab joylashgan yo‘laklar, zinapoyalar va maydonchalar, darvozaxonalar, chiqish eshiklari va boshqalar kiradi. Evkuatsiya vaqtida binodan chiqish eshiklari ikkitadan kam bo‘lmagan holda loyihalashtiriladi. Xonalardan chiqish eshiklari va binodan chiqish darvozalari bir-biridan ma’lum masofada uzoqlashtirilgan bo‘ladi. Binolarning yer osti qavatlaridan evakuatsiya qilishda odamlarning harakat yo‘nalishi bo‘ylab, yonuvchi ashyolar saqlanadigan omborxonalar mavjud bo‘lmasa, umumiy zinapoyalar orqali chiqishlariga ruxsat etiladi. Agar yerto‘lada bunday omborlar mavjud bo‘lsa va bu omborlar uchun alohida chiqish yo‘li asosiy
 
 
evakuatsiya yo‘lidan o‘tda yonmaydigan devor bilan to‘silgan bo‘lsagina, ulardan 
evakuatsiya qilishda umumiy zinapoyadan foydalanishga ruxsat beriladi. Agar 
yerto‘lada joylashgan xonaning sathi 300 m2 gacha bo‘lib, undagi odamlar soni 15 
kishidan oshmagan bo‘lsa, xonadan chiqish oson bo‘lishi uchun maxsus 
moslamalar mavjud bo‘lgan taqdirda, tik o‘rnatilgan narvon bilan yerto‘la tomidagi 
0,9x0,9 m2 o‘lchamlik tuynuk orqali yoki tashqi devorda o‘rnatilgan o‘lchami 
0,75x1,5 m2 ga teng bo‘lgan deraza orqali evakuatsiya qilish mumkin bo‘ladi. 
Yerto‘lada ishlovchilar soni 5 kishidan oshmasa, undan chiqish uchun bitta tuynuk 
yoki deraza qo‘yish kifoya qiladi.  
Binoning qaysi qavatida bo‘lishidan qat’iy nazar, agar xonadan chiqish 
eshigi, shu qavatdagi 2 ta evakuatsiya chiqish darvozasiga olib boradigan bo‘lsa, 
bu xonadan chiqish uchun 1 ta evakuatsiya eshigi qo‘yilishi mumkin. Faqat 
xonadagi eng uzoq joylashgan ish joyidan bu eshikkacha bo‘lgan masofa 25 
metrdan uzoq bo‘lmasligi va bir smenada ishchilar soni A va B toifadagi xonalarda 
5 kishidan, D toifadagi xonada 25 kishidan, E va F toifadagi 50 kishidan 
oshmasligi shart. 
Evakuatsiya yo‘nalishi bo‘ylab joylashgan yo‘l qismlari (oraliq yo‘laklar, 
yo‘lak, zinapoyalar va h.k) har xil texnik qurilmalar bilan toraymasligi, balki 
aksincha yo‘l-yo‘lakay qo‘shilib boruvchi odamlar oqimini hisobga olgan holda 
kengayib borishi inobatga olinishi lozim bo‘ladi. Barcha evakuatsiya yo‘llari tabiiy 
yoki sun’iy yorug‘lik bilan ta’minlangan bo‘lishi va sun’iy yorug‘lik tizimi albatta, 
ham umumiy, ham avariya elektr tarmog‘idan ishlashga moslashtirilgan bo‘lishi 
kerak. 
Evakuatsiya paytida xonalardan ko‘chayotgan odamlarning soniga, binoning 
o‘tga chidamlilik darajasiga xonalarning toifasi va hajmiga qarab chiqish 
eshiklarining kengligi hisoblab chiqariladi. Asosiy yo‘laklarning kengligi 120 
santimetrdan kam bo‘lmasligi kerak.  
Maydoni 1000m2 dan katta bo‘lmagan va yo‘lak bo‘ylab eng uzoq 
joylashgan xona eshigidan to tashqariga chiqish yoki zinapoyaga kelishigacha 
bo‘lgan masofa 1-jadvalda berilgan qiymatlardan oshmasligi kerak. Ishlab 
evakuatsiya yo‘lidan o‘tda yonmaydigan devor bilan to‘silgan bo‘lsagina, ulardan evakuatsiya qilishda umumiy zinapoyadan foydalanishga ruxsat beriladi. Agar yerto‘lada joylashgan xonaning sathi 300 m2 gacha bo‘lib, undagi odamlar soni 15 kishidan oshmagan bo‘lsa, xonadan chiqish oson bo‘lishi uchun maxsus moslamalar mavjud bo‘lgan taqdirda, tik o‘rnatilgan narvon bilan yerto‘la tomidagi 0,9x0,9 m2 o‘lchamlik tuynuk orqali yoki tashqi devorda o‘rnatilgan o‘lchami 0,75x1,5 m2 ga teng bo‘lgan deraza orqali evakuatsiya qilish mumkin bo‘ladi. Yerto‘lada ishlovchilar soni 5 kishidan oshmasa, undan chiqish uchun bitta tuynuk yoki deraza qo‘yish kifoya qiladi. Binoning qaysi qavatida bo‘lishidan qat’iy nazar, agar xonadan chiqish eshigi, shu qavatdagi 2 ta evakuatsiya chiqish darvozasiga olib boradigan bo‘lsa, bu xonadan chiqish uchun 1 ta evakuatsiya eshigi qo‘yilishi mumkin. Faqat xonadagi eng uzoq joylashgan ish joyidan bu eshikkacha bo‘lgan masofa 25 metrdan uzoq bo‘lmasligi va bir smenada ishchilar soni A va B toifadagi xonalarda 5 kishidan, D toifadagi xonada 25 kishidan, E va F toifadagi 50 kishidan oshmasligi shart. Evakuatsiya yo‘nalishi bo‘ylab joylashgan yo‘l qismlari (oraliq yo‘laklar, yo‘lak, zinapoyalar va h.k) har xil texnik qurilmalar bilan toraymasligi, balki aksincha yo‘l-yo‘lakay qo‘shilib boruvchi odamlar oqimini hisobga olgan holda kengayib borishi inobatga olinishi lozim bo‘ladi. Barcha evakuatsiya yo‘llari tabiiy yoki sun’iy yorug‘lik bilan ta’minlangan bo‘lishi va sun’iy yorug‘lik tizimi albatta, ham umumiy, ham avariya elektr tarmog‘idan ishlashga moslashtirilgan bo‘lishi kerak. Evakuatsiya paytida xonalardan ko‘chayotgan odamlarning soniga, binoning o‘tga chidamlilik darajasiga xonalarning toifasi va hajmiga qarab chiqish eshiklarining kengligi hisoblab chiqariladi. Asosiy yo‘laklarning kengligi 120 santimetrdan kam bo‘lmasligi kerak. Maydoni 1000m2 dan katta bo‘lmagan va yo‘lak bo‘ylab eng uzoq joylashgan xona eshigidan to tashqariga chiqish yoki zinapoyaga kelishigacha bo‘lgan masofa 1-jadvalda berilgan qiymatlardan oshmasligi kerak. Ishlab
 
 
chiqarish korxonalarida evakuasiya davrida chiqish eshiklarining o‘lchami 1 m 
kenglikdan o‘tish mumkin bo‘lgan odamlar soni 2-jadvalda keltirilgan. 
 
Yo‘lakdagi eshikdan tashqaridagi chiqish joyigacha bo‘lgan masofa      
1-jadval 
 
Xonadan 
chiqish 
yo‘lining 
joylashishi 
Xona 
toifalari 
Binoning 
o‘tga 
chidamlilik 
darajasi 
Odamlar oqimiga qarab belgilangan 
masofa, m 
1-2 
2-3 
3-4 
4-5 
 
А va B 
I, II, IIIa 
60 
50 
40 
35 
D 
I, II, III, IIIa 
120 
95 
80 
65 
 
IIIb, IV 
85 
65 
55 
45 
 
V 
60 
50 
40 
35 
 
E va F 
I, II, III, IIIa 
180 
140 
85 
100 
 
IIIb, IV 
25 
100 
70 
70 
 
V 
90 
70 
60 
50 
Oxiri 
berk 
yo‘lak 
Barcha 
toifalar 
uchun 
I, II, III, IIIa 
30 
25 
20 
15 
IIIb, IV 
20 
15 
15 
10 
V 
15 
10 
10 
8 
 
Sanoat korxonalarida 1 metr kenglikdagi chiqish eshigidan o‘tish 
mumkin bo‘lgan odamlar soni 
2-jadval 
Xona toifalari 
Binoning o‘tga chidamlilik 
darajasi 
1 
metr 
kenglikdagi 
evakuasiya 
eshigidan 
chiqishi 
lozim 
bo‘lgan 
odamlar soni 
А va B 
I, II, IIIa 
85 
D 
I, II, III, IIIa 
175 
chiqarish korxonalarida evakuasiya davrida chiqish eshiklarining o‘lchami 1 m kenglikdan o‘tish mumkin bo‘lgan odamlar soni 2-jadvalda keltirilgan. Yo‘lakdagi eshikdan tashqaridagi chiqish joyigacha bo‘lgan masofa 1-jadval Xonadan chiqish yo‘lining joylashishi Xona toifalari Binoning o‘tga chidamlilik darajasi Odamlar oqimiga qarab belgilangan masofa, m 1-2 2-3 3-4 4-5 А va B I, II, IIIa 60 50 40 35 D I, II, III, IIIa 120 95 80 65 IIIb, IV 85 65 55 45 V 60 50 40 35 E va F I, II, III, IIIa 180 140 85 100 IIIb, IV 25 100 70 70 V 90 70 60 50 Oxiri berk yo‘lak Barcha toifalar uchun I, II, III, IIIa 30 25 20 15 IIIb, IV 20 15 15 10 V 15 10 10 8 Sanoat korxonalarida 1 metr kenglikdagi chiqish eshigidan o‘tish mumkin bo‘lgan odamlar soni 2-jadval Xona toifalari Binoning o‘tga chidamlilik darajasi 1 metr kenglikdagi evakuasiya eshigidan chiqishi lozim bo‘lgan odamlar soni А va B I, II, IIIa 85 D I, II, III, IIIa 175