ANTIK DAVR ARXEOLOGIYASI

Yuklangan vaqt

2024-03-27

Yuklab olishlar soni

5

Sahifalar soni

25

Faytl hajmi

886,7 KB


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ANTIK DAVR ARXEOLOGIYASI 
 
 
REJA: 
1. Antik davr haqida umumiy ma’lumot. 
2. Markaziy Osiyoda markazlashgan davlatlarning tashkil topishi (Parfiya, 
Marg'iyona, Xorazm, Baqtriya, So'g'd).  
3. Misr arxeologiyasi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ANTIK DAVR ARXEOLOGIYASI REJA: 1. Antik davr haqida umumiy ma’lumot. 2. Markaziy Osiyoda markazlashgan davlatlarning tashkil topishi (Parfiya, Marg'iyona, Xorazm, Baqtriya, So'g'd). 3. Misr arxeologiyasi.
TAYANCH SO’ZLAR 
Antik davr, Yunon-Baqtriya, Qadimgi Xorazm, Davan (Farg’ona) davlatlari 
moddiy madaniyati, Dalvarzintepa, Tuproqqal’a yodgorliklari, haykaltaroshlik, 
amaliy va tasviriy san’at. 
 
 
Antika iborasi lotincha «antigus» so’zidan olingan bo’lib, u qadimgi degan 
ma’noni anglatadi. Bu ibora XV asrda Italiya gumanistlari tomonidan dastlab 
ishlatilgan bo’lib, u asosan qadimgi Yunon va Rim madaniyati va san’atini ta’riflash 
uchun qo’llanilgan. U quldorlik davlatlarining paydo bo’lishi, rivojlanishi va 
inqirozga yuz tutishini ta’riflaydi. Aynan Yunoniston va Rimning qadimgi madaniyat 
o’chog’i, deb qabul qilinishida ramziy ma’no bor. Chunki bu hududda qadimdan 
buyuk davlatlar hukm surgan bo’lib, ularning har biri qaysidir ma’noda jahon 
madaniyatiga ulkan hissa qo’shgan. 
Mil. avv. I ming yillik yunonlar bosqini va ularning keng hududlar bo’ylab 
tarqalishlari bilan bog’liqdir. Yunon manzilgohlari turli joylarda barpo etilib, 
metropoliyalarida bo’lgan antik jamiyat uchun xos bo’lgan quldorlik tuzumini olib 
kelishdi. Bu davrda Yunonistonda muhim ijtimoiy jarayon – quldorlik jamiyatining 
shakllanishi va mustahkamlanishi yuz bergan edi. Quldorlik tuzumining rivojlanishi 
natijasida ozod dehqonlar xizmatidan ko’ra qullar mehnatidan foydalanish kuchaydi. 
Bu esa, ozod dehqonlar sonini tobora kamaytirib, ularni yerdan mahrum qilib qulga 
aylanishlariga olib keldi.  
TAYANCH SO’ZLAR Antik davr, Yunon-Baqtriya, Qadimgi Xorazm, Davan (Farg’ona) davlatlari moddiy madaniyati, Dalvarzintepa, Tuproqqal’a yodgorliklari, haykaltaroshlik, amaliy va tasviriy san’at. Antika iborasi lotincha «antigus» so’zidan olingan bo’lib, u qadimgi degan ma’noni anglatadi. Bu ibora XV asrda Italiya gumanistlari tomonidan dastlab ishlatilgan bo’lib, u asosan qadimgi Yunon va Rim madaniyati va san’atini ta’riflash uchun qo’llanilgan. U quldorlik davlatlarining paydo bo’lishi, rivojlanishi va inqirozga yuz tutishini ta’riflaydi. Aynan Yunoniston va Rimning qadimgi madaniyat o’chog’i, deb qabul qilinishida ramziy ma’no bor. Chunki bu hududda qadimdan buyuk davlatlar hukm surgan bo’lib, ularning har biri qaysidir ma’noda jahon madaniyatiga ulkan hissa qo’shgan. Mil. avv. I ming yillik yunonlar bosqini va ularning keng hududlar bo’ylab tarqalishlari bilan bog’liqdir. Yunon manzilgohlari turli joylarda barpo etilib, metropoliyalarida bo’lgan antik jamiyat uchun xos bo’lgan quldorlik tuzumini olib kelishdi. Bu davrda Yunonistonda muhim ijtimoiy jarayon – quldorlik jamiyatining shakllanishi va mustahkamlanishi yuz bergan edi. Quldorlik tuzumining rivojlanishi natijasida ozod dehqonlar xizmatidan ko’ra qullar mehnatidan foydalanish kuchaydi. Bu esa, ozod dehqonlar sonini tobora kamaytirib, ularni yerdan mahrum qilib qulga aylanishlariga olib keldi.
 
Yunonistondagi qullarning ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi natijasida ular 
orasida o’limni kuchaytirdi, bu esa, mazkur davlatni qullar mehnatiga bo’lgan 
ehtiyojni keltirib chiqardi. Yunon bosqini mil. avv. VIII asrdayoq O’rta Yer dengizi 
bo’ylaridagi yerlarni bosib olinishi bilan boshlangan bo’lib, mil. avv. VII asrga kelib 
yanada kuchaydi. Bu hududda vujudga kelgan yunon shaharlari – koloniyalar 
metropoliyalardan mustaqil holda boshqarilar edi. Ular O’rta Yer dengizi bo’ylarida 
yashovchi qabilalarning ijtimoiy-iqtisodiy hayotida sezilarli ta‘sir o’tkazishdi.  
Vaqt o’tishi bilan yunonlar o’z hududlarini tobora kengaytirib Shimoliy Qora 
dengiz bo’ylarini ham bosib ola boshlaydilar. Bu yerdagi eng qadimiy yunon 
koloniyalaridan biri Dnepropetrovsk-Bugskiy rayoni bo’lgan. Bu yerda Berezan 
orolida olib borilgan arxeologik tadqiqot ishlari jarayonida aholisi asosan baliqchilik 
bilan shug’ullangan ilk yunon manzilgohlaridan biri ochib o’rganilgan. Koloniya 
ioniy qabilalariga tegishli bo’lib, bu yerdan topilgan sopol buyumlari ioniy uslubda 
– kulolchilik charxida yasalgan va juda sifatli qilib pishirilgan va turli afsonaviy 
manzaralar, o’simliksimon va geometrik naqshlar solingan.  
Keyinchalik Janubiy Bug daryosining o’ng qirg’og’ida Olviya deb nomlangan 
koloniya vujudga keladi (yunonchadan tarjimasi “Baxtli”). Bu yunon koloniyalariga 
berilgan odatiy nomlardan biridir. Olviya 50 ga maydonga ega bo’lib arxeologlarning 
Yunonistondagi qullarning ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi natijasida ular orasida o’limni kuchaytirdi, bu esa, mazkur davlatni qullar mehnatiga bo’lgan ehtiyojni keltirib chiqardi. Yunon bosqini mil. avv. VIII asrdayoq O’rta Yer dengizi bo’ylaridagi yerlarni bosib olinishi bilan boshlangan bo’lib, mil. avv. VII asrga kelib yanada kuchaydi. Bu hududda vujudga kelgan yunon shaharlari – koloniyalar metropoliyalardan mustaqil holda boshqarilar edi. Ular O’rta Yer dengizi bo’ylarida yashovchi qabilalarning ijtimoiy-iqtisodiy hayotida sezilarli ta‘sir o’tkazishdi. Vaqt o’tishi bilan yunonlar o’z hududlarini tobora kengaytirib Shimoliy Qora dengiz bo’ylarini ham bosib ola boshlaydilar. Bu yerdagi eng qadimiy yunon koloniyalaridan biri Dnepropetrovsk-Bugskiy rayoni bo’lgan. Bu yerda Berezan orolida olib borilgan arxeologik tadqiqot ishlari jarayonida aholisi asosan baliqchilik bilan shug’ullangan ilk yunon manzilgohlaridan biri ochib o’rganilgan. Koloniya ioniy qabilalariga tegishli bo’lib, bu yerdan topilgan sopol buyumlari ioniy uslubda – kulolchilik charxida yasalgan va juda sifatli qilib pishirilgan va turli afsonaviy manzaralar, o’simliksimon va geometrik naqshlar solingan. Keyinchalik Janubiy Bug daryosining o’ng qirg’og’ida Olviya deb nomlangan koloniya vujudga keladi (yunonchadan tarjimasi “Baxtli”). Bu yunon koloniyalariga berilgan odatiy nomlardan biridir. Olviya 50 ga maydonga ega bo’lib arxeologlarning
taxminiga ko’ra 15 mingga yaqin kishi yashagan. Uning paydo bo’lishi haqidagi ilk 
ma‘lumotlar Gerodot asarlarida berilgan.  
 
Olviya shahriga mil. avv. VII- VI asrlarda Milet shahridan kelgan Kichik 
osiyoliklar asos solishgan. Olviyaning gullab-yashnagan davri mil. avv. IV asrga 
to’g’ri keladi. Mil. avv. 331-330 yillarda Aleksandr Makedonskiy sarkardalaridan 
biri bo’lgan Zopirion qo’shinlari tomonidan qamal qilinadi. Mil. avv. III asrga kelib 
skif-sarmat qabilalarining bosqini natijasida boshqa yunon koloniyalari singari 
Olviya ham tushkunlikka yuz tutadi. Mil. avv. II asrda Olviya butunlay skiflar 
tomonidan bo’ysundiriladi. Mil. avv. I asrda shahar frakiy qabilalar bo’lgan getlar 
bosqinini boshdan o’tkazadi. Keyinchalik shaharning avvalgi maydonining uchdan 
bir qismida hayot yangidan boshlanadi. Ayrim mahallalar qabriston tagida qolib 
ketadi. Milodiy III aasrda Olviya shahridagi hayot gotlarning bosqini natijasida 
butunlay vayronaga aylanadi.  
Olviya shahri atroflari yunonlarga qarashli bepoyon g’alla maydonlaridan 
iborat bo’lib, aholisi asosan don yetishtirish va eksporti bilan mashg’ul bo’lgan.  
Olviya uzoq shimoliy hududlargacha savdo aloqalarini olib borganligini tarixiy 
manbalar va ashyoviy topilmalar tasdiqlaydi. Olviyada ishlangan buyumlar Kiev va 
Poltava hududlaridan topilgan bo’lsa, shuningdek bu yerdan Volga bo’yi hududlariga 
olib boruvchi karvon yo’li boshlangan. 
taxminiga ko’ra 15 mingga yaqin kishi yashagan. Uning paydo bo’lishi haqidagi ilk ma‘lumotlar Gerodot asarlarida berilgan. Olviya shahriga mil. avv. VII- VI asrlarda Milet shahridan kelgan Kichik osiyoliklar asos solishgan. Olviyaning gullab-yashnagan davri mil. avv. IV asrga to’g’ri keladi. Mil. avv. 331-330 yillarda Aleksandr Makedonskiy sarkardalaridan biri bo’lgan Zopirion qo’shinlari tomonidan qamal qilinadi. Mil. avv. III asrga kelib skif-sarmat qabilalarining bosqini natijasida boshqa yunon koloniyalari singari Olviya ham tushkunlikka yuz tutadi. Mil. avv. II asrda Olviya butunlay skiflar tomonidan bo’ysundiriladi. Mil. avv. I asrda shahar frakiy qabilalar bo’lgan getlar bosqinini boshdan o’tkazadi. Keyinchalik shaharning avvalgi maydonining uchdan bir qismida hayot yangidan boshlanadi. Ayrim mahallalar qabriston tagida qolib ketadi. Milodiy III aasrda Olviya shahridagi hayot gotlarning bosqini natijasida butunlay vayronaga aylanadi. Olviya shahri atroflari yunonlarga qarashli bepoyon g’alla maydonlaridan iborat bo’lib, aholisi asosan don yetishtirish va eksporti bilan mashg’ul bo’lgan. Olviya uzoq shimoliy hududlargacha savdo aloqalarini olib borganligini tarixiy manbalar va ashyoviy topilmalar tasdiqlaydi. Olviyada ishlangan buyumlar Kiev va Poltava hududlaridan topilgan bo’lsa, shuningdek bu yerdan Volga bo’yi hududlariga olib boruvchi karvon yo’li boshlangan.
 
Arxeologik tadqiqotlar jarayonida turar-joy, xo’jalik binolari bilan birga savdo 
markazi qoldiqlari ham ochib o’rganilgan. Bu yerdan 700 ga yaqin tanga-chaqalar 
topilgan.  
Tangalarning paydo bo’lish tarixiga nazar tashlasak, ularning paydo bo’lishi 
mil. avv. VII asrda lidiyaliklar tomonidan muomalaga kiritilgan va keyinchalik 
boshqa hududlarga ham tarqalgan. Ilk Olviya tangalari mil. avv. VI-V asrlarda paydo 
bo’lgan. Ularda asosan delfinga tashlanayotgan burgut tasvirlangan.  
Qal‘aning shimoliy qismida Zevs va Apollonga sig’iniladigan ibodatxona 
bunyod etilgan bo’lgan. 
Markaziy Osiyo hududida qadimgi davrda shakllangan davlatlar ham o’z 
navbatida jahon sivilizatsiya tarixida katta o’ringa ega. Sharq sivilizatsiyasini, shahar 
madaniyatini Baqtriya, Qadimgi Xorazm, Farg’ona moddiy madaniyatisiz tasavvur 
etib bo’lmaydi. 
Markaziy Osiyoning dastlabki davlatlari taraqqiyotining yangi ijtimoiy va 
iqtisodiy bosqichi mil.av. VI-IV asrlardagi ahmoniylar siyosati bilan bog’liqdir. Mil. 
avv. 330 yilda Makedoniyalik Aleksandr Eron podshosi Doro III qo’shinlarini tor-
mor qiladi. Mil. avv. 329-327 yillarda Parfiya va Marg’iyona, Xorazm, Farg’ona va 
Sirdaryoning shimoliy rayonlari mustaqil bo’lib qoladi. Markaziy Osiyo tarixida 
Arxeologik tadqiqotlar jarayonida turar-joy, xo’jalik binolari bilan birga savdo markazi qoldiqlari ham ochib o’rganilgan. Bu yerdan 700 ga yaqin tanga-chaqalar topilgan. Tangalarning paydo bo’lish tarixiga nazar tashlasak, ularning paydo bo’lishi mil. avv. VII asrda lidiyaliklar tomonidan muomalaga kiritilgan va keyinchalik boshqa hududlarga ham tarqalgan. Ilk Olviya tangalari mil. avv. VI-V asrlarda paydo bo’lgan. Ularda asosan delfinga tashlanayotgan burgut tasvirlangan. Qal‘aning shimoliy qismida Zevs va Apollonga sig’iniladigan ibodatxona bunyod etilgan bo’lgan. Markaziy Osiyo hududida qadimgi davrda shakllangan davlatlar ham o’z navbatida jahon sivilizatsiya tarixida katta o’ringa ega. Sharq sivilizatsiyasini, shahar madaniyatini Baqtriya, Qadimgi Xorazm, Farg’ona moddiy madaniyatisiz tasavvur etib bo’lmaydi. Markaziy Osiyoning dastlabki davlatlari taraqqiyotining yangi ijtimoiy va iqtisodiy bosqichi mil.av. VI-IV asrlardagi ahmoniylar siyosati bilan bog’liqdir. Mil. avv. 330 yilda Makedoniyalik Aleksandr Eron podshosi Doro III qo’shinlarini tor- mor qiladi. Mil. avv. 329-327 yillarda Parfiya va Marg’iyona, Xorazm, Farg’ona va Sirdaryoning shimoliy rayonlari mustaqil bo’lib qoladi. Markaziy Osiyo tarixida
qadimgi dunyo - antik davrni vujudga keltiradi. Mil.avv. III asrning o’rtalarida 
Baqtriya va Parfiya Salavka davlatidan ajralib chiqadi. Baqtriya yerlarida Yunon-
Baqtriya davlati tashkil topadi.  
 
Markaziy Osiyo hududlarining Ahamoniylar imperiyasiga qo’shib olinishi, 
garchi uning Yaqin Sharq dunyosi bilan madaniy aloqalari kengayishiga sezilarli 
darajada ta’sir etgan bo’lsada, ammo mintaqada asrlar osha davom etib kelgan 
moddiy madaniyatning hech bir jabhasida tub o’zgarishlarga olib kelmadi. Ammo 
mil. avv. 330-327 yillarda Aleksandrning O’rta Osiyoga qilgan harbiy yurishlari 
oqibatida Parfiya, Marg’iyona, Baqtriya, So’g’diyona xalqlari madaniy hayotida iz 
qoldi. Lekin ko’zga tashlanarli o’zgarishlar Amudaryodan shimoliy viloyatlarda 
faqat salavkiylar davridan boshlanadi. Mil. avv. III asr o’rtalariga kelib Baqtriyada 
Yunon-Baqtriya davlatining qaror topishi bilan mahalliy madaniyatga ellinizm 
elementlarining kirib kelishi jadallashdi. Bu jarayon ayniqsa moddiy madaniyatda, 
uning me’moriy qurilish jabhalarida yaqqol ko’zga tashlanadi. O’rta Osiyoning 
janubiy rayonlarini keng xalqaro munosabatlarga tortilishi, o’lka viloyatlarining  
qadimgi Sharq va Yunoniston, Makedoniya davlatlari bilan keng madaniy va savdo 
qadimgi dunyo - antik davrni vujudga keltiradi. Mil.avv. III asrning o’rtalarida Baqtriya va Parfiya Salavka davlatidan ajralib chiqadi. Baqtriya yerlarida Yunon- Baqtriya davlati tashkil topadi. Markaziy Osiyo hududlarining Ahamoniylar imperiyasiga qo’shib olinishi, garchi uning Yaqin Sharq dunyosi bilan madaniy aloqalari kengayishiga sezilarli darajada ta’sir etgan bo’lsada, ammo mintaqada asrlar osha davom etib kelgan moddiy madaniyatning hech bir jabhasida tub o’zgarishlarga olib kelmadi. Ammo mil. avv. 330-327 yillarda Aleksandrning O’rta Osiyoga qilgan harbiy yurishlari oqibatida Parfiya, Marg’iyona, Baqtriya, So’g’diyona xalqlari madaniy hayotida iz qoldi. Lekin ko’zga tashlanarli o’zgarishlar Amudaryodan shimoliy viloyatlarda faqat salavkiylar davridan boshlanadi. Mil. avv. III asr o’rtalariga kelib Baqtriyada Yunon-Baqtriya davlatining qaror topishi bilan mahalliy madaniyatga ellinizm elementlarining kirib kelishi jadallashdi. Bu jarayon ayniqsa moddiy madaniyatda, uning me’moriy qurilish jabhalarida yaqqol ko’zga tashlanadi. O’rta Osiyoning janubiy rayonlarini keng xalqaro munosabatlarga tortilishi, o’lka viloyatlarining qadimgi Sharq va Yunoniston, Makedoniya davlatlari bilan keng madaniy va savdo
aloqalarda bo’lishi o’z navbatida uning markaziy va shimoliy viloyatlari – So’g’d, 
Xorazm, Shosh va Qadimgi Farg’onani ham chetlab o’tmadi. O’sha davr madaniy 
hayotidagi  yuksalishlar Baqtriyada Dalvarzintepa, Eski Termiz, Jondavlattepa: 
So’g’dda Afrosiyob, Yerqo’rg’on, Poykent; Xorazmda Jonbasqal’a, Ayozqal’a, 
Tuproqqal’a; Chochda Qanqa, Shoshtepa, Qovunchitepa; Qadimgi Farg’onada 
Asxikent, Koson, Marhamat kabi yodgorliklar va yuzlab kichik shaharlar va 
qishloqlar shaklidagi arxeologik yodgorliklar misolida ko’zga tashlanadi. 
Miloddan avvalgi II asrning 2-yarmida O’rta Osiyoning shimoli-sharqidan 
ko’chmanchi yuechji (tohar) qabilalari Qadimgi Farg’ona, Ustrushona, So’g’d orqali 
Qadimgi Baqtriya yerlariga kirib keladi. Milodiy I asrning boshlarida yuechjilarning 
guyshan qabilasi boshchiligida Kushonlar davlati tashkil topadi. Uning hududiy 
chegarasi Hindistonda Hind va Ganga daryolarining havzalarigacha borib yetadi. 
Qadimgi Farg’onada Davon davlati, O’rta Osiyoning qolgan hududlari (Xorazm va 
So’g’d) esa,, Sirdaryoning o’rta havzasida qadimgi davrda qad ko’targan Qang’ 
davlati tarkibida rivojlanishda davom etadi. Mil. avv. III asridan boshlab Kushonlar 
saltanati inqirozga uchraydi. Shu tariqa O’rta Osiyoning davlatlari quldorlik 
munosabatlari tushkunligi bilan bog’liq holda tanazzulga yuz tutadi. 
Yunon-Baqtriya Sharqning yirik davlati sifatida 120 yildan ortiq (mil.av. 250-
128 yillar) vaqt yashadi. Yunon-Baqtriya davlatining asosini Baqtriya, So’g’diyona, 
Marg’iyona yerlari tashkil etgan bo’lib, ular iqtisodiy jihatdan to’q, shaharlari ko’p, 
tabiiy boyliklari mo’l hududlar edi. Yunon-Baqtriyaning ko’plab yodgorliklari 
qadimgi davrga mansub bo’lib, ularning asosiy qismi arxeologlar tomonidan 
o’rganilgan. Baqtriyada – (Afg’oniston qismida) Bagram, Baqtra, Oyxonum, 
Dalvarzin kabi; Qabadshoh, Qayqabod, Ko’hnaqal’a (Tojikiston qismida), 
Dalvarzintepa, Dunyotepa, Jondavlattepa va boshqa ko’plab qadimgi shahar 
xarobalari (O’zbekiston qismida)  ochib o’rganilgan. So’g’diyonada Yerqo’rg’on, 
Afrosiyob, Talli Barzu yodgorliklarining shu davrga oid madaniy qatlamlari, 
Marg’iyonada Govurqal’a kabi shahar qoldiqlari tadqiq etilgan.  
aloqalarda bo’lishi o’z navbatida uning markaziy va shimoliy viloyatlari – So’g’d, Xorazm, Shosh va Qadimgi Farg’onani ham chetlab o’tmadi. O’sha davr madaniy hayotidagi yuksalishlar Baqtriyada Dalvarzintepa, Eski Termiz, Jondavlattepa: So’g’dda Afrosiyob, Yerqo’rg’on, Poykent; Xorazmda Jonbasqal’a, Ayozqal’a, Tuproqqal’a; Chochda Qanqa, Shoshtepa, Qovunchitepa; Qadimgi Farg’onada Asxikent, Koson, Marhamat kabi yodgorliklar va yuzlab kichik shaharlar va qishloqlar shaklidagi arxeologik yodgorliklar misolida ko’zga tashlanadi. Miloddan avvalgi II asrning 2-yarmida O’rta Osiyoning shimoli-sharqidan ko’chmanchi yuechji (tohar) qabilalari Qadimgi Farg’ona, Ustrushona, So’g’d orqali Qadimgi Baqtriya yerlariga kirib keladi. Milodiy I asrning boshlarida yuechjilarning guyshan qabilasi boshchiligida Kushonlar davlati tashkil topadi. Uning hududiy chegarasi Hindistonda Hind va Ganga daryolarining havzalarigacha borib yetadi. Qadimgi Farg’onada Davon davlati, O’rta Osiyoning qolgan hududlari (Xorazm va So’g’d) esa,, Sirdaryoning o’rta havzasida qadimgi davrda qad ko’targan Qang’ davlati tarkibida rivojlanishda davom etadi. Mil. avv. III asridan boshlab Kushonlar saltanati inqirozga uchraydi. Shu tariqa O’rta Osiyoning davlatlari quldorlik munosabatlari tushkunligi bilan bog’liq holda tanazzulga yuz tutadi. Yunon-Baqtriya Sharqning yirik davlati sifatida 120 yildan ortiq (mil.av. 250- 128 yillar) vaqt yashadi. Yunon-Baqtriya davlatining asosini Baqtriya, So’g’diyona, Marg’iyona yerlari tashkil etgan bo’lib, ular iqtisodiy jihatdan to’q, shaharlari ko’p, tabiiy boyliklari mo’l hududlar edi. Yunon-Baqtriyaning ko’plab yodgorliklari qadimgi davrga mansub bo’lib, ularning asosiy qismi arxeologlar tomonidan o’rganilgan. Baqtriyada – (Afg’oniston qismida) Bagram, Baqtra, Oyxonum, Dalvarzin kabi; Qabadshoh, Qayqabod, Ko’hnaqal’a (Tojikiston qismida), Dalvarzintepa, Dunyotepa, Jondavlattepa va boshqa ko’plab qadimgi shahar xarobalari (O’zbekiston qismida) ochib o’rganilgan. So’g’diyonada Yerqo’rg’on, Afrosiyob, Talli Barzu yodgorliklarining shu davrga oid madaniy qatlamlari, Marg’iyonada Govurqal’a kabi shahar qoldiqlari tadqiq etilgan.
Antik davrda Yunon-Baqtriyada dehqonchilik va chorvachilikdan tashqari 
kulolchilik sohasi yuksak darajada taraqqiy qilgan bo’lib, bu davrda yasalgan 
kulolchilik buyumlarining tengi yo’q edi. 
Uy-joylar shohona saroylar, ibodatxonalar hamda mudofaa inshoatlari 
qurilishda bu o’lkalar xalqi antik davr olamida  yuksalishning yuqori nuqtasiga 
ko’tarilgan. Bu davrda Baqtriya va So’g’d yozuvlari shakllanadi va rivojlanadi. 
Tasviriy san’at, me’morchilik, zargarlik san’atida katta yutuqlarga erishiladi. 
Antik davr mualliflari Baqtriyani 1000 shaharli mamlakat, deb ta’riflaganlar. 
Yunon-Baqtriya aholisi zardushtiylik diniy e’tiqodida bo’lib, mahalliy diniy 
tasavvurlar yunon mifologiyasi obrazlari bilan chatishib ketgan. Suvga, yerga, 
quyoshga bo’lgan hurmat va e’tiqod ilohlarga bo’lgan (Mitra, Naxid) e’tiqod bilan 
uyg’unlashib ketgan. 
Ko’chmanchi qabilalarning Yunon-Baqtriya yerlariga kirib kelishi uni 
inqirozga uchratadi. 110 yilda yuechji qabilalari Yunon-Baqtriya yerlariga kirib 
kelib, o’z hukmronligini o’rnatdi. Guyshan qabilasi yabg’usi Kudzula Kadfiz boshqa 
qabila yabg’ularini tobe etib, o’zini hukmdor deb e’lon qiladi. Tarix sahnasiga shu 
tariqa Kushonlar davlati kelib, u uzoq muddat, milodning IV asrigacha hokimiyatga 
egalik qildi. Uning hududiy chegarasi Amudaryo qirg’oqlaridan janubda 
Hindistonning janubiy rayonlarigacha tarqaldi. Kushonlar podsholigida shahar 
qurilishi, me’moriy-monumental, amaliy va tasviriy san’at, haykaltaroshlik 
rivojlandi.buddaviylik diniy e’tiqodi davlat dini darajasiga ko’tarildi. Budda va uning 
sanamlari (badisatva) ni haykallari bilan ibldatxonalarni bezash ruhiy va ma’naviy 
zaruratga aylandi. Dehqonchilik, uning asosi hisoblangan irrigatsiya inshoatlari 
barpo etish taraqqiy etdi. Bu ishlarning davlat tasarrufiga olinishi ko’plab moddiy 
boyliklar yaratilishiga imkon berdi. Kushonlar davrida ichki va tashqi savdo 
kuchaydi. Buyuk Ipak yo’li g’arb va sharq xalqlarining hayotida katta rol o’ynadi. 
Kushonlar davrining katta ahamiyatga ega bo’lgan yodgorliklaridan biri 
milodiy I asr boshlariga mansub bo’lgan «Xolchayon hokimining saroyi» dir. 
Xolchayon saroyining kutish zalini qadimgi haykallar kompazitsiyasi egallagan 
bo’lib, ularda turli etnoslarning qiyofalari o’z aksini topgan. Shuningdek, saroyda 
Antik davrda Yunon-Baqtriyada dehqonchilik va chorvachilikdan tashqari kulolchilik sohasi yuksak darajada taraqqiy qilgan bo’lib, bu davrda yasalgan kulolchilik buyumlarining tengi yo’q edi. Uy-joylar shohona saroylar, ibodatxonalar hamda mudofaa inshoatlari qurilishda bu o’lkalar xalqi antik davr olamida yuksalishning yuqori nuqtasiga ko’tarilgan. Bu davrda Baqtriya va So’g’d yozuvlari shakllanadi va rivojlanadi. Tasviriy san’at, me’morchilik, zargarlik san’atida katta yutuqlarga erishiladi. Antik davr mualliflari Baqtriyani 1000 shaharli mamlakat, deb ta’riflaganlar. Yunon-Baqtriya aholisi zardushtiylik diniy e’tiqodida bo’lib, mahalliy diniy tasavvurlar yunon mifologiyasi obrazlari bilan chatishib ketgan. Suvga, yerga, quyoshga bo’lgan hurmat va e’tiqod ilohlarga bo’lgan (Mitra, Naxid) e’tiqod bilan uyg’unlashib ketgan. Ko’chmanchi qabilalarning Yunon-Baqtriya yerlariga kirib kelishi uni inqirozga uchratadi. 110 yilda yuechji qabilalari Yunon-Baqtriya yerlariga kirib kelib, o’z hukmronligini o’rnatdi. Guyshan qabilasi yabg’usi Kudzula Kadfiz boshqa qabila yabg’ularini tobe etib, o’zini hukmdor deb e’lon qiladi. Tarix sahnasiga shu tariqa Kushonlar davlati kelib, u uzoq muddat, milodning IV asrigacha hokimiyatga egalik qildi. Uning hududiy chegarasi Amudaryo qirg’oqlaridan janubda Hindistonning janubiy rayonlarigacha tarqaldi. Kushonlar podsholigida shahar qurilishi, me’moriy-monumental, amaliy va tasviriy san’at, haykaltaroshlik rivojlandi.buddaviylik diniy e’tiqodi davlat dini darajasiga ko’tarildi. Budda va uning sanamlari (badisatva) ni haykallari bilan ibldatxonalarni bezash ruhiy va ma’naviy zaruratga aylandi. Dehqonchilik, uning asosi hisoblangan irrigatsiya inshoatlari barpo etish taraqqiy etdi. Bu ishlarning davlat tasarrufiga olinishi ko’plab moddiy boyliklar yaratilishiga imkon berdi. Kushonlar davrida ichki va tashqi savdo kuchaydi. Buyuk Ipak yo’li g’arb va sharq xalqlarining hayotida katta rol o’ynadi. Kushonlar davrining katta ahamiyatga ega bo’lgan yodgorliklaridan biri milodiy I asr boshlariga mansub bo’lgan «Xolchayon hokimining saroyi» dir. Xolchayon saroyining kutish zalini qadimgi haykallar kompazitsiyasi egallagan bo’lib, ularda turli etnoslarning qiyofalari o’z aksini topgan. Shuningdek, saroyda
a’yonlar, kurash sahnasi, og’ir gulchambarlarni ko’tarib turgan bolalar haykallari, 
musiqa asboblari tutgan ayol haykallari topilgan. 
 
Buddaviylik bilan bog’liq bo’lgan yodgorliklardan biri Ayritom bo’lib, u 
Termiz yaqinida Amudaryo bo’yida joylashgan. Bu yerdan topilgan me’moriy san’at 
asarlarida turli xil musiqa asbobi chalayotgan musiqachilar tasvirlangan1. 
Termiz yaqinida arxeologlar Qoratepa yodgorligini topib o’rganganlar. 
Qoratepa buddaviylik dinining ibodatxonasi bo’lgan. Qoratepa tabiiy tepalik bo’lib, 
uning atrofidan ko’plab haykallar topilgan. Fayoztepa esa, Qoratepa yaqinida 
joylashgan yodgorlik bo’lib, u buddaviylarning ibodatxonasi va maktabi vazifasini 
o’tagan2. 
Kushonlar davriga oid yodgorliklarning yana biri Dalvarzintepa bo’lib, u 
Surxondaryo viloyatida joylashgan. 1972 yilda Dalvarzintepani qazish vaqtida 34 kg 
og’irlikda tilladan ishlangan 115 dona buyum topilgan. Ular bilaguzuklar, uzuk, 
to’g’nag’ichlar bo’lib, yuksak mahorat bilan yasalgan. Dalvarzintepani qazish  
vaqtida 60 ta turli xil metal buyumlar topilgan. Metall bilan bog’liq 
hunarmandchilikning rivoji haqida gap ketganda Dalvarzintepadan topilgan tosh 
qoliplarni ham ko’rsatish mumkin. bu qoliplarda oyna, o’roq, pichoq, bigiz va boshqa 
shunga o’xshash ho’jalik buyumlari quyilgan. Metall esa, sopol idishlarda tigellarda 
eritilganligi olimlar tomonidan aniqlanib, o’rganilgan. Dalvarzintepani qazish 
                                                           
1 Egamberdiyeva N.A. Arxeologiya.-T.: “Fan va texnologiya”, 2011. 109-bet. 
2 N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. –T.: “Fan va texnologiya”, 2011. –B. 110. 
a’yonlar, kurash sahnasi, og’ir gulchambarlarni ko’tarib turgan bolalar haykallari, musiqa asboblari tutgan ayol haykallari topilgan. Buddaviylik bilan bog’liq bo’lgan yodgorliklardan biri Ayritom bo’lib, u Termiz yaqinida Amudaryo bo’yida joylashgan. Bu yerdan topilgan me’moriy san’at asarlarida turli xil musiqa asbobi chalayotgan musiqachilar tasvirlangan1. Termiz yaqinida arxeologlar Qoratepa yodgorligini topib o’rganganlar. Qoratepa buddaviylik dinining ibodatxonasi bo’lgan. Qoratepa tabiiy tepalik bo’lib, uning atrofidan ko’plab haykallar topilgan. Fayoztepa esa, Qoratepa yaqinida joylashgan yodgorlik bo’lib, u buddaviylarning ibodatxonasi va maktabi vazifasini o’tagan2. Kushonlar davriga oid yodgorliklarning yana biri Dalvarzintepa bo’lib, u Surxondaryo viloyatida joylashgan. 1972 yilda Dalvarzintepani qazish vaqtida 34 kg og’irlikda tilladan ishlangan 115 dona buyum topilgan. Ular bilaguzuklar, uzuk, to’g’nag’ichlar bo’lib, yuksak mahorat bilan yasalgan. Dalvarzintepani qazish vaqtida 60 ta turli xil metal buyumlar topilgan. Metall bilan bog’liq hunarmandchilikning rivoji haqida gap ketganda Dalvarzintepadan topilgan tosh qoliplarni ham ko’rsatish mumkin. bu qoliplarda oyna, o’roq, pichoq, bigiz va boshqa shunga o’xshash ho’jalik buyumlari quyilgan. Metall esa, sopol idishlarda tigellarda eritilganligi olimlar tomonidan aniqlanib, o’rganilgan. Dalvarzintepani qazish 1 Egamberdiyeva N.A. Arxeologiya.-T.: “Fan va texnologiya”, 2011. 109-bet. 2 N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. –T.: “Fan va texnologiya”, 2011. –B. 110.
vaqtida ot uzangilari va suvlig’i, oyna, bilaguzuk, halqa va qarmoqlar, ikki parrakli 
bronza paykonlari topildi3. 
Chust madaniyati yodgorliklarida toshdan mehnat qurollari yasash davom 
etadi. Masalan, birgina Dalvarzintepani qazish vaqtida 1500 ga yaqin tosh qurollar 
topilgan. Tosh qurollar orasida qum-toshdan yasalgan o’roqsimon pichoqlar yasash 
alohida diqqatga sazovordir. Bu yerdan 400 yaqin ana shunday tosh pichoqlar 
topilgan. Topilmalarga qaraganda o’sha davrda suyakdan qurol yasash ham keng yo’l 
qo’yilgan. Suyakdan yasalgan-taroq, moki, bigiz, urchuq va boshqa buyumlar ham 
Davlvarzintepada ko’plab uchraydi. 
 
Antik davr yodgorliklari Xorazm hududlaridan ham topib o’rganilgan. 
Qadimgi Xorazm tarixi va madaniyati haqida ma’lumot beruvchi yodgorliklardan biri 
–Qo’yqirilganqal’adir. 
Qo’yqirilganqal’ada 1951-57 yillarda arxeologik qazish va qidiruv ishlari olib 
borilgan. Bu yodgorlik qadimgi Xorazmning mil. avv. IV – milodning I asriga 
mansub bo’lgan shaharlaridan biri bo’lgan. Shahar doira shaklidagi qal’adan iborat 
bo’lib, u tashqi va ichki devorlar bilan o’rab olingan. Arxeologlar 3 qatordan iborat 
bo’lgan mudofaa devori bo’lganligini, tashqi devorning yuqori qismida kamonchilar 
uchun qilingan tuynuklar, aylana shaklida burjlar o’rnini aniqlaganlar. Qal’ada 
                                                           
3 N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. –T.: “Fan va texnologiya”, 2011. –B. 110-111. 
vaqtida ot uzangilari va suvlig’i, oyna, bilaguzuk, halqa va qarmoqlar, ikki parrakli bronza paykonlari topildi3. Chust madaniyati yodgorliklarida toshdan mehnat qurollari yasash davom etadi. Masalan, birgina Dalvarzintepani qazish vaqtida 1500 ga yaqin tosh qurollar topilgan. Tosh qurollar orasida qum-toshdan yasalgan o’roqsimon pichoqlar yasash alohida diqqatga sazovordir. Bu yerdan 400 yaqin ana shunday tosh pichoqlar topilgan. Topilmalarga qaraganda o’sha davrda suyakdan qurol yasash ham keng yo’l qo’yilgan. Suyakdan yasalgan-taroq, moki, bigiz, urchuq va boshqa buyumlar ham Davlvarzintepada ko’plab uchraydi. Antik davr yodgorliklari Xorazm hududlaridan ham topib o’rganilgan. Qadimgi Xorazm tarixi va madaniyati haqida ma’lumot beruvchi yodgorliklardan biri –Qo’yqirilganqal’adir. Qo’yqirilganqal’ada 1951-57 yillarda arxeologik qazish va qidiruv ishlari olib borilgan. Bu yodgorlik qadimgi Xorazmning mil. avv. IV – milodning I asriga mansub bo’lgan shaharlaridan biri bo’lgan. Shahar doira shaklidagi qal’adan iborat bo’lib, u tashqi va ichki devorlar bilan o’rab olingan. Arxeologlar 3 qatordan iborat bo’lgan mudofaa devori bo’lganligini, tashqi devorning yuqori qismida kamonchilar uchun qilingan tuynuklar, aylana shaklida burjlar o’rnini aniqlaganlar. Qal’ada 3 N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. –T.: “Fan va texnologiya”, 2011. –B. 110-111.
kulolchilik rivojlangan idishlar sirtiga afsonaviy qushlar rasmi chizilgan. Ko’plab 
idishlarda chopar ot ustidagi sipohiylar surati solingan. Tulpor ot tasviri esa, ko’plab 
uchraydi. Urug’ totemlari bilan bog’liq xususiyatlarni aks ettiruvchi arslon, jayron, 
tuya singari hayvonlarning suratlari solingan buyumlar keng tarqalgan. 
Devorning 
muhim 
madaniy 
yodgorliklaridan 
biri 
Tuproqqal’adir. 
Tuproqqal’a Xorazmshohlar podsholarining markaziy shahri bo’lgan. Yodgorlikda 
keng ko’lamdagi ishlar 1945 yildan S.P.Tolstov tomonidan olib borilgan. 
Tuproqqal’aning maydoni 17,5 ga bo’lib, u III-IV asrlarga mansub noyob yodgorlik. 
Yodgorlik markazida 80х80 m hududni podsho saroyi egallagan. Saroyning devorlari 
haykallar bilan bezatilgan. Saroy xonalari esa, har xil maqsadlar uchun 
mo’ljallangan. Arxeologlar ularni «podsho zali», «raqqoslar zali» degan shartli 
nomlar bilan atashgan. 
Podsho zalida ko’plab haykallar bo’lib, ularning barchasi loydan ishlangan. 
Ular qimmatbaho va turli rangdagi liboslarda tasvirlangan. (yaxtak, sholvor kiygan 
erkaklar, burmalangan ko’ylakdagi ayollarning haykallari). “Qizil tanli harbiylar 
zali”da podsho haykali qo’yilgan, uning ikki tomonida o’ziga xos bosh kiyimdagi 
qurolli harbiylar haykali o’rnatilgan. Podshoh saroyining yana bir zalida mayho’rlik 
bazmi ko’rsatilgan. Tuproqqal’a yodgorligidan podsho arxivi topilgan, u 100 ga 
yaqin hujjat bo’lib, shundan 18 tasi yog’ochga, ko’pchiligi teriga yozilgan, hozirgi 
kungacha ularning 8 tasi yaxshi saqlangan. 100 ga yaqin hujjatdan 26 tasi o’qishga 
yaroqli. Tuproqqal’a Xorazm davlatining III-IVasrlarda poytaxti bilan bu shahar 
antik davr shahar madaniyatining yorqin timsolidir. 
Toshkent viloyatida, Sirdaryo va Janubiy Qozog’iston yerlarida mil. avv. III 
asrda yarim o’troq Qang’ davlati tashkil topgan. Qang’ davlatining hayoti, turmush 
tarzi va madaniyati haqida Xitoy manbalarida ma’lumotlar uchraydi. Qang’da 
yashagan qang’uylarning madaniyati va ho’jaligi haqida Qovunchi yodgorligi 
ma’lumot beradi, Qang’ davlatining poytaxti qang’diz-qanqa (hozirgi Oqqo’rg’on 
markazida) shahar xarobasi hisoblanadi. Uning umumiy maydoni 150 ga bo’lib, 
atrofi qalin mudofaa devorlari bilan o’rab olingan. Shahar xarobasidan arki a’lo, 
kulolchilik rivojlangan idishlar sirtiga afsonaviy qushlar rasmi chizilgan. Ko’plab idishlarda chopar ot ustidagi sipohiylar surati solingan. Tulpor ot tasviri esa, ko’plab uchraydi. Urug’ totemlari bilan bog’liq xususiyatlarni aks ettiruvchi arslon, jayron, tuya singari hayvonlarning suratlari solingan buyumlar keng tarqalgan. Devorning muhim madaniy yodgorliklaridan biri Tuproqqal’adir. Tuproqqal’a Xorazmshohlar podsholarining markaziy shahri bo’lgan. Yodgorlikda keng ko’lamdagi ishlar 1945 yildan S.P.Tolstov tomonidan olib borilgan. Tuproqqal’aning maydoni 17,5 ga bo’lib, u III-IV asrlarga mansub noyob yodgorlik. Yodgorlik markazida 80х80 m hududni podsho saroyi egallagan. Saroyning devorlari haykallar bilan bezatilgan. Saroy xonalari esa, har xil maqsadlar uchun mo’ljallangan. Arxeologlar ularni «podsho zali», «raqqoslar zali» degan shartli nomlar bilan atashgan. Podsho zalida ko’plab haykallar bo’lib, ularning barchasi loydan ishlangan. Ular qimmatbaho va turli rangdagi liboslarda tasvirlangan. (yaxtak, sholvor kiygan erkaklar, burmalangan ko’ylakdagi ayollarning haykallari). “Qizil tanli harbiylar zali”da podsho haykali qo’yilgan, uning ikki tomonida o’ziga xos bosh kiyimdagi qurolli harbiylar haykali o’rnatilgan. Podshoh saroyining yana bir zalida mayho’rlik bazmi ko’rsatilgan. Tuproqqal’a yodgorligidan podsho arxivi topilgan, u 100 ga yaqin hujjat bo’lib, shundan 18 tasi yog’ochga, ko’pchiligi teriga yozilgan, hozirgi kungacha ularning 8 tasi yaxshi saqlangan. 100 ga yaqin hujjatdan 26 tasi o’qishga yaroqli. Tuproqqal’a Xorazm davlatining III-IVasrlarda poytaxti bilan bu shahar antik davr shahar madaniyatining yorqin timsolidir. Toshkent viloyatida, Sirdaryo va Janubiy Qozog’iston yerlarida mil. avv. III asrda yarim o’troq Qang’ davlati tashkil topgan. Qang’ davlatining hayoti, turmush tarzi va madaniyati haqida Xitoy manbalarida ma’lumotlar uchraydi. Qang’da yashagan qang’uylarning madaniyati va ho’jaligi haqida Qovunchi yodgorligi ma’lumot beradi, Qang’ davlatining poytaxti qang’diz-qanqa (hozirgi Oqqo’rg’on markazida) shahar xarobasi hisoblanadi. Uning umumiy maydoni 150 ga bo’lib, atrofi qalin mudofaa devorlari bilan o’rab olingan. Shahar xarobasidan arki a’lo,
(o’rda), ibodatxona, savdo va hunarmandchilik mavzelari, shahar yo’llari, 
maydonlar, hovuzlarning o’rni topib o’rganilgan4. 
Ma’lumki, O’rta Osiyoda mil. avv. III-II asrlarda Farg’ona davlati-Davan 
shakllangan davlat sifatida mavjud edi. U qadimda Parkana, Xitoy manbalarida esa, 
Davan deb atalgan. 
Xitoy manbalarida mil.avv. I asrda Davan ko’p aholisi bor, dehqonchilik va 
hunarmandchilik ho’jaliklari yuksak rivojlangan. 
Davanda 70 ga yaqin obod shahar bo’lgan. Bu hududda bog’dorchilik, 
ziroatchilik, to’qimachilik rivojlangan. Farg’onaning samoviy duldullari-afsonaviy 
otlari mashhur bo’lgan; Ershi, Axsi, Quva singari shaharlar taraqqiy etgan.  
Xulosa qilib shuni qayd etish kerakki, O’rta Osiyo antik davrda shahar 
madaniyatining uzluksiz rivojlanishi jarayoniga tortilgan bo’lib, bu yerda Qadimgi 
Sharq sivilizatsiyasiga xos mahalliy shahar qurilishi an’analari shakllanadi. 
Me’morchiligida mudofaa inshootlari, diniy va dunyoviy monumental inshootlarning 
paydo bo’lishi shahar madaniyati taraqqiyotini belgilab beradi. Moddiy 
madaniyatning barcha jabhalarida originallik, amaliy va tasviriy asarlarida yuksak 
did va mahorat ruhi antik madaniyatni mazmun va mohiyatini belgilab beradi. 
Misr arxeologiyasi 
Qadimgi Misr tarixi, madaniyati va san’atini o‘rganishda arxеologik qazilmalar 
beqiyos o‘rin tutadi. Ma’lumki, qadimgi Misr madaniyati antik sivilizatsiyaning 
taraqqiyotiga kuchli ta’sir ko‘rsatgan. Shuning uchun ham Yevropa olimlari va 
sayyohlarida katta qiziqish uyg‘otgan. XVIII asrning o‘rtalarida Pokok, Nordеn va 
Bryus kabi Yevropa olimlari Misrga yo‘l olib, Fiva vodiysidagi qadimiy ehromlar, 
podsholar qabrlari haqida yozib qoldirishgan. Biroq G‘arbiy Yevropa ilmiy doiralari 
birinchi marta, Misr madaniyati bilan 1798 yilda Napolеon Bonapartning Misrga 
ekspеditsiyasi tufayli ozmi-ko‘pmi yaqindan tanishish imkoniga ega bo‘lishgan. 
Napolеon Bonapart ekspеditsiyasi tarkibida turli olimlar, arxеologlar bor edi. 
Ushbu ekspеditsiyaning ilmiy natijasi sifatida Misr tarixiga bag‘ishlangan 24 
                                                           
4 N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. –T.: “Fan va texnologiya”, 2011. –B. 103.  
(o’rda), ibodatxona, savdo va hunarmandchilik mavzelari, shahar yo’llari, maydonlar, hovuzlarning o’rni topib o’rganilgan4. Ma’lumki, O’rta Osiyoda mil. avv. III-II asrlarda Farg’ona davlati-Davan shakllangan davlat sifatida mavjud edi. U qadimda Parkana, Xitoy manbalarida esa, Davan deb atalgan. Xitoy manbalarida mil.avv. I asrda Davan ko’p aholisi bor, dehqonchilik va hunarmandchilik ho’jaliklari yuksak rivojlangan. Davanda 70 ga yaqin obod shahar bo’lgan. Bu hududda bog’dorchilik, ziroatchilik, to’qimachilik rivojlangan. Farg’onaning samoviy duldullari-afsonaviy otlari mashhur bo’lgan; Ershi, Axsi, Quva singari shaharlar taraqqiy etgan. Xulosa qilib shuni qayd etish kerakki, O’rta Osiyo antik davrda shahar madaniyatining uzluksiz rivojlanishi jarayoniga tortilgan bo’lib, bu yerda Qadimgi Sharq sivilizatsiyasiga xos mahalliy shahar qurilishi an’analari shakllanadi. Me’morchiligida mudofaa inshootlari, diniy va dunyoviy monumental inshootlarning paydo bo’lishi shahar madaniyati taraqqiyotini belgilab beradi. Moddiy madaniyatning barcha jabhalarida originallik, amaliy va tasviriy asarlarida yuksak did va mahorat ruhi antik madaniyatni mazmun va mohiyatini belgilab beradi. Misr arxeologiyasi Qadimgi Misr tarixi, madaniyati va san’atini o‘rganishda arxеologik qazilmalar beqiyos o‘rin tutadi. Ma’lumki, qadimgi Misr madaniyati antik sivilizatsiyaning taraqqiyotiga kuchli ta’sir ko‘rsatgan. Shuning uchun ham Yevropa olimlari va sayyohlarida katta qiziqish uyg‘otgan. XVIII asrning o‘rtalarida Pokok, Nordеn va Bryus kabi Yevropa olimlari Misrga yo‘l olib, Fiva vodiysidagi qadimiy ehromlar, podsholar qabrlari haqida yozib qoldirishgan. Biroq G‘arbiy Yevropa ilmiy doiralari birinchi marta, Misr madaniyati bilan 1798 yilda Napolеon Bonapartning Misrga ekspеditsiyasi tufayli ozmi-ko‘pmi yaqindan tanishish imkoniga ega bo‘lishgan. Napolеon Bonapart ekspеditsiyasi tarkibida turli olimlar, arxеologlar bor edi. Ushbu ekspеditsiyaning ilmiy natijasi sifatida Misr tarixiga bag‘ishlangan 24 4 N.A.Egamberdieva. Arxeologiya. –T.: “Fan va texnologiya”, 2011. –B. 103.
tomdan iborat bo‘lgan qadimgi ibodatxona vayronalari, ayrim manbalar (tosh, 
suyak, yog‘och va h.k.) ustiga bitilgan yozuvlar nusxasini o‘zida aks ettirgan 
rasmlar, jadvallar, qadimgi Misr yodgorliklari nashr etilgan. Chop etilgan ushbu 
ilmiy ishlar Yevropa olimlari, mutaxassislari hamda jamiyatning turli qatlamlari 
o‘rtasida qadimgi Misr tarixi va madaniyatiga nisbatan katta qiziqish uyg‘otdi. 
 
Ba’zi olimlar qadimgi Misr iyerogliflarini o‘qishga kirishishdi. Ana shunday 
tashabbuskor olimlardan biri istе’dodli fransuz filologi Fransua Shampolon (1790-
1832 y.) edi. U yunon, lotin, kopt tillarini yaxshi bilar, arab tilida erkin so‘zlashar 
va yozardi. 20 yoshida til bo‘yicha doktorlik ilmiy darajasini olishga muyassar 
bo‘lgan edi. 
F.Shampolon Napolеon ekspеditsiyasi olimlari ishini davom ettirish maqsadida 
1828 yilda Misrga arxеologik ekspеditsiya uyushtirdi. U Misrda bir yarim yilcha 
ishlab, arxеologik qazilmalar olib bordi, turli qadimiy yozuvlardan nusxalar 
ko‘chirdi. Iqtidorli olimning fidokorona mehnati tufayli “Misr va Nubiya 
yodgorliklari” dеb nomlangan qator qimmatli albomlar yaratildi. Bu albomlar 
olimning vafotidan so‘ng nashr etildi. 
Arxеologik qazilmalar. XIX asr o‘rtalarida nеmis misrshunoslari-Lеpsius va 
Bruchshеm Misrga yirik arxеologik tadqiqot ekspеditsiyasini uyushtirishdi. 
tomdan iborat bo‘lgan qadimgi ibodatxona vayronalari, ayrim manbalar (tosh, suyak, yog‘och va h.k.) ustiga bitilgan yozuvlar nusxasini o‘zida aks ettirgan rasmlar, jadvallar, qadimgi Misr yodgorliklari nashr etilgan. Chop etilgan ushbu ilmiy ishlar Yevropa olimlari, mutaxassislari hamda jamiyatning turli qatlamlari o‘rtasida qadimgi Misr tarixi va madaniyatiga nisbatan katta qiziqish uyg‘otdi. Ba’zi olimlar qadimgi Misr iyerogliflarini o‘qishga kirishishdi. Ana shunday tashabbuskor olimlardan biri istе’dodli fransuz filologi Fransua Shampolon (1790- 1832 y.) edi. U yunon, lotin, kopt tillarini yaxshi bilar, arab tilida erkin so‘zlashar va yozardi. 20 yoshida til bo‘yicha doktorlik ilmiy darajasini olishga muyassar bo‘lgan edi. F.Shampolon Napolеon ekspеditsiyasi olimlari ishini davom ettirish maqsadida 1828 yilda Misrga arxеologik ekspеditsiya uyushtirdi. U Misrda bir yarim yilcha ishlab, arxеologik qazilmalar olib bordi, turli qadimiy yozuvlardan nusxalar ko‘chirdi. Iqtidorli olimning fidokorona mehnati tufayli “Misr va Nubiya yodgorliklari” dеb nomlangan qator qimmatli albomlar yaratildi. Bu albomlar olimning vafotidan so‘ng nashr etildi. Arxеologik qazilmalar. XIX asr o‘rtalarida nеmis misrshunoslari-Lеpsius va Bruchshеm Misrga yirik arxеologik tadqiqot ekspеditsiyasini uyushtirishdi.
Ekspеditsiya xodimlari nafaqat Misrni, balki unga tutash va qo‘shni bo‘lgan Suriya, 
Falastin, Sinay yarim oroli, Nubiya va Sudanni o‘rganib chiqishdi. Ekspеditsiya 
jarayonida ko‘plab qadimiy yodgorliklar to‘plandi. Bu yodgorliklar kеyinchalik 
Berlinda Misr muzеyini tashkil qilishga asos bo‘ldi. Arxеologik qazilmalar va 
qidiruvlar natijasida Lеpsius ”Misr va Nubiya yodgorliklari” nomi bilan noyob, 
monumеntal albomlarni nashr etdi. 
 
Tashabbuskor, jasoratli olim Marriyet butun hayotini Misrdagi arxеologik 
tadqiqotlarga bag‘ishladi. U birinchi bo‘lib Misr hududida yalpi arxеologik 
qazilmalarni amalga oshirishga kirishadi. Marriyet Mеmfis yaqinidagi muqaddas 
buqalar-opislar mozorida, Sakkaradagi qadimgi podsholik davridagi qabrlarda, 
Abidos va Fivadagi XIX sulola davriga oid ibodatxonalar (ehromlar)da qazish 
ishlarini olib bordi. Shuningdеk, qadimgi Misr poytaxtida arxеologik tadqiqotlarni 
amalga oshirdi. Marriyet Misrda qadimgi qazilmalar boshqarmasini tashkil qilishga 
hamda Qohirada misrshunoslik muzеyini tuzishga yordam berdi. 
Shampolon va Marriyetning arxеologik ishlarini fransuz misrshunosi Gaston 
Maspero (1846-1916 yillar) davom ettirdi. U V-VI sulolalar davrida barpo etilgan 
Sakkara ehromlarini sinchiklab o‘rganib chiqdi. Piramidalar ichidagi qabrlar ustiga 
Ekspеditsiya xodimlari nafaqat Misrni, balki unga tutash va qo‘shni bo‘lgan Suriya, Falastin, Sinay yarim oroli, Nubiya va Sudanni o‘rganib chiqishdi. Ekspеditsiya jarayonida ko‘plab qadimiy yodgorliklar to‘plandi. Bu yodgorliklar kеyinchalik Berlinda Misr muzеyini tashkil qilishga asos bo‘ldi. Arxеologik qazilmalar va qidiruvlar natijasida Lеpsius ”Misr va Nubiya yodgorliklari” nomi bilan noyob, monumеntal albomlarni nashr etdi. Tashabbuskor, jasoratli olim Marriyet butun hayotini Misrdagi arxеologik tadqiqotlarga bag‘ishladi. U birinchi bo‘lib Misr hududida yalpi arxеologik qazilmalarni amalga oshirishga kirishadi. Marriyet Mеmfis yaqinidagi muqaddas buqalar-opislar mozorida, Sakkaradagi qadimgi podsholik davridagi qabrlarda, Abidos va Fivadagi XIX sulola davriga oid ibodatxonalar (ehromlar)da qazish ishlarini olib bordi. Shuningdеk, qadimgi Misr poytaxtida arxеologik tadqiqotlarni amalga oshirdi. Marriyet Misrda qadimgi qazilmalar boshqarmasini tashkil qilishga hamda Qohirada misrshunoslik muzеyini tuzishga yordam berdi. Shampolon va Marriyetning arxеologik ishlarini fransuz misrshunosi Gaston Maspero (1846-1916 yillar) davom ettirdi. U V-VI sulolalar davrida barpo etilgan Sakkara ehromlarini sinchiklab o‘rganib chiqdi. Piramidalar ichidagi qabrlar ustiga
bitilgan g‘aroyib diniy matnlarni topdi. Ularni “Sakkara piramidalaridagi yozuvlar” 
nomi bilan nashr etdi. 
 
Fiva yaqinidagi Dayr-al-Bahrida joylashgan maxfiy yerlarda Yangi Podsholik 
davridagi mashhur fir’avnlarning o‘ttizga yaqin mumiyolangan jasadlarini topdi. 
Maspero Misrning turli joylarida ko‘plab arxеologik qazilma ishlarini amalga 
oshirdi Misr qadimiy yodgorliklarini o‘rganish, nashr etish va ularni muhofaza qilish 
ishlarini tashkil etdi. XIX asr oxirida “Misrni tadqiq etish fondi” tashkil topdi. 
Ayni paytda Misrda ancha yirik arxеologik qazilmalarni amalga oshirgan dе 
Morgan arxaik davri yodgorliklarini kashf etdi. Nеvill ismli olim Malika Xatshеpsut 
ibodatxonasini sinchiklab o‘rgandi. 
Ingliz qadimshunosi Flinders Pеtri ham butun umrini (1853-1942 yy.) 
arxеologik izlanishlarga bag‘ishladi. U Misrning turli nuqtalarida yirik qazilmalarni 
muvaffaqiyatli amalga oshirdi. Pеtrining qazilma ishlari tufayli fan moddiy 
madaniyatning juda ko‘p qimmatbaho yodgorliklariga ega bo‘ldi. 
XX asrga kеlib, Misrda olib borilgan arxеologik qazish ishlari ilmiy va 
arxеologik usullar asosida amalga oshirilib, birmuncha sistеmali tus oldi. Misrning 
turli mavzеlarida arxеologiya qazilmalari bilan shug‘ullangan arxеologlar orasida 
mamlakatning yirik muzеylari xodimlari, misrlik yosh olimlar, koptlar va arablar 
bitilgan g‘aroyib diniy matnlarni topdi. Ularni “Sakkara piramidalaridagi yozuvlar” nomi bilan nashr etdi. Fiva yaqinidagi Dayr-al-Bahrida joylashgan maxfiy yerlarda Yangi Podsholik davridagi mashhur fir’avnlarning o‘ttizga yaqin mumiyolangan jasadlarini topdi. Maspero Misrning turli joylarida ko‘plab arxеologik qazilma ishlarini amalga oshirdi Misr qadimiy yodgorliklarini o‘rganish, nashr etish va ularni muhofaza qilish ishlarini tashkil etdi. XIX asr oxirida “Misrni tadqiq etish fondi” tashkil topdi. Ayni paytda Misrda ancha yirik arxеologik qazilmalarni amalga oshirgan dе Morgan arxaik davri yodgorliklarini kashf etdi. Nеvill ismli olim Malika Xatshеpsut ibodatxonasini sinchiklab o‘rgandi. Ingliz qadimshunosi Flinders Pеtri ham butun umrini (1853-1942 yy.) arxеologik izlanishlarga bag‘ishladi. U Misrning turli nuqtalarida yirik qazilmalarni muvaffaqiyatli amalga oshirdi. Pеtrining qazilma ishlari tufayli fan moddiy madaniyatning juda ko‘p qimmatbaho yodgorliklariga ega bo‘ldi. XX asrga kеlib, Misrda olib borilgan arxеologik qazish ishlari ilmiy va arxеologik usullar asosida amalga oshirilib, birmuncha sistеmali tus oldi. Misrning turli mavzеlarida arxеologiya qazilmalari bilan shug‘ullangan arxеologlar orasida mamlakatning yirik muzеylari xodimlari, misrlik yosh olimlar, koptlar va arablar
bor edi. Ular Misrda mahalliy misrshunoslik maktabiga asos soldilar. Amerikalik 
misrshunos Rеysner esa, Xufu piramidasi atrofida joylashgan qabrlarni o‘rganib, shu 
jumladan qadimgi Misr podsholigi davrida yashagan ayol podsho qabrini ham tadqiq 
etdi. Angliya va Fransiya arxеologlari Fyert, Gеnn, Lauer va boshqalar tomonidan 
Sakkarada yirik arxеologik qazilmalar o‘tkazilib, Josserdagi zinapoyali piramida 
atrofida joylashgan yirik mе’morlik majmuasi  o‘rganildi. 
Al-Amarnada o‘tkazilgan qazilmalar natijasida fir’avn Exnatonning poytaxti - 
“Aton ufqi” shahri xarobalari aniqlandi. Bu shahar go‘zalligi, muhtasham saroylari, 
ibodatxonalari, xizmatkorlar yashaydigan hovlilari, bog‘lari, ko‘chalari, chiroyli 
binolari bilan bag‘oyat go‘zal manzarani kasb etardi. 
 
Fir’avn Tutanxamon (XVIII sulola) qabrining ochilishi arxеologiya fanida ulkan 
shov-shuvga sabab bo‘ldi. Arxеologlar Karter va Karnarvon ushbu qabrning to‘rtta 
xonasidan hashamatli Misr saroyini, shuningdеk, qo‘l tеgmagan, mumiyolangan 
Misr fir’avni jasadini topishdi. Jasad oltin niqob, ko‘plab qimmatbaho zеb-ziynatlar, 
tumor va boshqa narsalar bilan bеzatilgan edi. Misrning qadimgi poytaxti Fivada 
Amon xudosi sha’niga atab qurilgan ulkan ibodatxona vayronalari diqqat bilan 
o‘rganildi. Ayniqsa, Amerika arxеologlari tomonidan Madinat-Abudagi Ramzеs III 
saroyi, ibodatxona vayronalari chuqur o‘rganib chiqildi. Bu yerda topilgan juda boy 
bor edi. Ular Misrda mahalliy misrshunoslik maktabiga asos soldilar. Amerikalik misrshunos Rеysner esa, Xufu piramidasi atrofida joylashgan qabrlarni o‘rganib, shu jumladan qadimgi Misr podsholigi davrida yashagan ayol podsho qabrini ham tadqiq etdi. Angliya va Fransiya arxеologlari Fyert, Gеnn, Lauer va boshqalar tomonidan Sakkarada yirik arxеologik qazilmalar o‘tkazilib, Josserdagi zinapoyali piramida atrofida joylashgan yirik mе’morlik majmuasi o‘rganildi. Al-Amarnada o‘tkazilgan qazilmalar natijasida fir’avn Exnatonning poytaxti - “Aton ufqi” shahri xarobalari aniqlandi. Bu shahar go‘zalligi, muhtasham saroylari, ibodatxonalari, xizmatkorlar yashaydigan hovlilari, bog‘lari, ko‘chalari, chiroyli binolari bilan bag‘oyat go‘zal manzarani kasb etardi. Fir’avn Tutanxamon (XVIII sulola) qabrining ochilishi arxеologiya fanida ulkan shov-shuvga sabab bo‘ldi. Arxеologlar Karter va Karnarvon ushbu qabrning to‘rtta xonasidan hashamatli Misr saroyini, shuningdеk, qo‘l tеgmagan, mumiyolangan Misr fir’avni jasadini topishdi. Jasad oltin niqob, ko‘plab qimmatbaho zеb-ziynatlar, tumor va boshqa narsalar bilan bеzatilgan edi. Misrning qadimgi poytaxti Fivada Amon xudosi sha’niga atab qurilgan ulkan ibodatxona vayronalari diqqat bilan o‘rganildi. Ayniqsa, Amerika arxеologlari tomonidan Madinat-Abudagi Ramzеs III saroyi, ibodatxona vayronalari chuqur o‘rganib chiqildi. Bu yerda topilgan juda boy
mе’moriy va epigrafik materiallar Misrning o‘tmishini o‘rganishda katta ahamiyatga 
ega bo‘ldi. 
Shunday qilib, yuz yildan ziyod vaqt ichida o‘tkazilgan arxеologik qazilmalar 
natijasida ko‘plab moddiy boyliklar, xilma-xil yozuvlar, san’at asarlari, din va unga 
oid buyumlarning o‘rganilishi qadimgi Misr tarixi va madaniyatining yorqin 
tomonlarini ochib berishda, hamda ilmiy misrshunoslikning  yanada rivojlanishiga 
katta turtki bo‘ldi. 
 
Misr yozuvlarining kashf etilishi. Qadimgi Misr tarixini o‘rganishda Misr 
yozuvlarini o‘qish, o‘rganish, ular «kalitining» topilishi muhim ahamiyat kasb etadi. 
Misrning qadimgi yozuvlarini, tilini o‘rganish, ularni tadqiq qilish va ilmiy 
muomalaga kiritish nihoyat mushkul va murakkab ish hisoblanadi. 
mе’moriy va epigrafik materiallar Misrning o‘tmishini o‘rganishda katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Shunday qilib, yuz yildan ziyod vaqt ichida o‘tkazilgan arxеologik qazilmalar natijasida ko‘plab moddiy boyliklar, xilma-xil yozuvlar, san’at asarlari, din va unga oid buyumlarning o‘rganilishi qadimgi Misr tarixi va madaniyatining yorqin tomonlarini ochib berishda, hamda ilmiy misrshunoslikning yanada rivojlanishiga katta turtki bo‘ldi. Misr yozuvlarining kashf etilishi. Qadimgi Misr tarixini o‘rganishda Misr yozuvlarini o‘qish, o‘rganish, ular «kalitining» topilishi muhim ahamiyat kasb etadi. Misrning qadimgi yozuvlarini, tilini o‘rganish, ularni tadqiq qilish va ilmiy muomalaga kiritish nihoyat mushkul va murakkab ish hisoblanadi.