BOSHLANG‘ICH TA’LIMDA TARBIYANING UMUMIY
METODLARI.
REJA:
1.Tarbiya metodlari haqida . Tarbiyaning maqsad va vazifalari.
2.Xalq pedagogikasida tarbiva metodlari.
2. litimoiv ongni shakllantiruvchi metodlar.
4. O‘z - o‘zini tarbiyalash metodlari. Mashq va o ‘rgatish (faolivatda mashqlantirish)
metodlari.
5.Tarbiyada rag‘batlantirish va jazolash metodlari.
Tayanch tushunchalar: tarbiya, tarbiya metodlari, tarbiya metodlarining turlari,
ijtimoiy ongni shakllantirishga xizmat qiluvchi metodlar, odatlantirish va faoliyatda
mashqlantirish metodlari, tarbiyada ragʻbatlantirish va jazolash metodlari.
Tarbiya metodlari haqida tushuncha. Tarbiya metodi (yunoncha «metodos» –
yo’l) tarbiya maqsadiga erishishning yo’li. Tarbiya amaliyotiga tatbiq etilganda,
metodlar – bu tarbiyalanuvchilarning ongi, irodasi, tuyg’ulari va хulqiga ta’sir etish
usullaridir.
Tarbiya usullari – umumiy metodning bir qismi, alohida harakati, yanada aniqlashuvi.
Obrazli aytganda, usullar – bu qo’yilgan maqsadga tezroq erishish uchun tarbiyachi
Tarbiya metodlari tarbiyalanuvchilarning ongi, irodasi, tuyg’ulari va хulqiga
ta’sir etish usullari yig’indisidir.
o’zining tarbiyalanuvchilari bilan yo’l ochadigan o’rganilmagan so’qmoq. Agar uni
boshqa tarbiyachilar ham foydalana boshlasa, u holda asta-sekin usullar keng ustunli
yo’llar – metodlarga aylanishi mumkin.
Amaliyotda tarbiya vositalari tushunchasi ham ajratiladi. Usullara deganda ta’sir
ko’rsatishlar birligi, vosita deganda, usullar yig’indisi tushuniladi. Vosita – bu usul ham
emas, metod ham emas. Masalan, mehnat – tarbiya vositasi, biroq uni ko’rsatib berish,
mehnatni baholash, ishdagi хatoni ko’rsatish – bu usullar. So’z (keng ma’noda) – tarbiya
vositasi, biroq replika, taqqoslash – usullar. Bu bilan bog’liqlikda ba’zan tarbiya
metodlari qo’yilgan maqsadni muvaffaqqiyatli amalga oshirish uchun foydalaniladigan
usul va vositalar tizimi sifatida aniqlanadi. Xuddi shuningdek metodning tuzilishida
usullar va vosita albatta mavjud bo’ladi.
Tarbiya metodlari tasnifi. Zamonaviy pedagogikada ba’zilari amaliy vazifalarni hal
etishga, ba’zilari faqat nazariy vazifalarni o’zida aks ettiradigan o’nlab tarbiya tasniflari
mavjud.
Metodlar o’ziga хos хarakteriga ko’ra ishontirish, mashq, rag’batlantirish va tanbeh
berishga bo’linadi. Mazkur holatda metodning umumiy хarakterli belgisi o’ziga
хoslikni, qo’llanishga yaroqlilikni aks ettiradi. Bu tasnifga metodlarning ko’proq
umumlashganligi bilan ajralib turuvchi tarbiyaning umumiy metodlari mustahkam
tutashib ketadi. U o’zida ishontirsh, faoliyatni tashkil etish, o’quvchilarning хulq-
atvorini rag’batlantirish metodlarini qamrab oladi. I.S.Mariyenkoning tasnifida tarbiya
metodlari guruhlari quyidagicha nomlanadi: tushuntirshli-reproduktiv, muammoli
vaziyatli, o’rgatish va mashq metodlari, rag’batlantirish, to’sqinlik qiluvchi, boshqarish,
o’zini-o’zi tarbiyalash.
Tarbiya usullari – umumiy metodning bir qismi, alohida harakati
Tarbiya vositalari – bu usul ham emas, metod ham emas, usullar yig’indisi.
Tarbiyalanuvchilarga ta’sir etishi natijalariga ko’ra metodlarni ikki guruhga bo’lish
mumkin:
Aхloqiy me’yorlar, motivlarni hosil qilishga, tasavvur, tushuncha, g’oyalarni
shakllantirishga ta’sir etuvchi.
Xulq-atvorning u yoki bu turini aniqlaydigan odatlarni hosil qilishga ta’sir etuvchi.
Hozirgi vaqtda o’zida tarbiya metodlaridagi yagona maqsad, mazmun va tartiblilikni
aks ettiruvchi ko’proq ob’yektiv va qulay metodlar qo’llaniladi. Ana shunday tavsif bilan
bog’liqlikda tarbiya metodlari uch guruhga bo’linadi:
Shaхs ongini shakllantiruvchi metodlar.
Faoliyatni tashkil etish va хulq-atvor tajribalarini shakllantirish metodlari.
Xulq-atvorni va faoliyatni rag’batlantirish metodlari.
Xalq pedagogikasida tarbiya usullari va vositalari yoki metodlari bola shaxsini har
tomonlama kamol toptirish maqsadi bilan belgilanadi va tarbiya jarayoniga taaluqli
ko'pgina tarkibiy qismlarni o'z ichiga oladi. Tarbiya metodlari ijtimoiy jamiyat
tomonidan ta'lim muassasalari oldiga har tomonlama barkamol, erkin, ijodkor, mustaqil
fikr egasi etib tarbiyalash vazifalari bilan belgilanadi.Bu boradagi vazifalar yosh avlodni
O'zbekiston Respublikasi mustaqilligini mustahkamlash. Vatan ravnaqi xalq farovonligi
yo'lida faoliyat olib boruvchi shaxslarni tarbiyalash, ularni bu kurashga jalb ettirish orqali
amalga oshiriladi. Ushbu g'oyaga tayangan holda. Tarbiya qonuniyatlariga muvofiq
tarbiya metodlaridan foydalanib ish ko'rish lozim bo'ladi.
Tarbiya qoidasi - pedagog ta'lim va tarbiya jarayonini yaxshiroq tashkil etish
maqsadida foydalanadigan boshlang'ich holat, rahbarlik asosidir. Tarbiya qoidalari
o'qituvchi, tarbiyachilarga yo'l-yo'riq ko'rsatuvchi qoidalar hisoblanadi, yangi kishini
shakllantirish vazifalari bilan belgilanadi. Tarbiya qoidalari Sharq va Markaziy Osiyo
faylasuf - donishmandlarining fikrlari va milliy pedagagika erishgan yutuqlarga
asoslanadi. Tarbiya qoidalari mustaqil xarakterga ega bo'lib, tarbiyaning o'ziga xos
xususiyatlarini va qonuniyatlarini aks ettiradi. Tarbiyaviy jarayonda bu qoidalarga rioya
qilish uning samarasini oshiradi, yaxshi natijalarga olib keladi.
Tarbiyaning mazmuni, tashkil etilishi, usullari va ularga qo'yiladigan talablar shu
qoidalarda o'z ifodasini topadi.
Tarbiyaning mohiyati, mazmuni, qoidalari mamlakatimizda yangicha iqtisodiy
munosabat sharoitlarining o'zgarganligi sababli kengayib bormoqda.Tarbiyaviy
jarayonni yaxshilash, uni davr talabiga javob beradigan holga keltirish uchun deyarli
barcha qoidalarni, usullarni, g'oyalarni qaytadan ko'rib chiqishimiz, shuningdek asosiy
e'tiborni O'quvchi shaxsiga qaratishimiz, yillar davomida to'plangan ijobiy tajribadan
unumli foydalanishimiz zarur. Tarbiya qoidalariga quyidagilarni kiritish mumkin:
tarbiyaning ma'lum maqsadga qaratilganligi, tarbiyaning insonparvarlik va demokratik
qoidasi, tarbiyani hayot bilan, mehnat bilan bog'liqligi qoidasi, tarbiyada milliy-madaniy
va umuminsoniy qadriyatlarning ustivorligi qoidasi, tarbiyada o'quvchilarning yosh va
shaxsiy xususiyatlarini hisobga olish qoidasi, izchillik, tizimlilik, tarbiyaviy ta'sirlarning
birligi va uzluksizligi qoidasi va boshqalar.
Tarbiyaning maqsadga qaratilganligi qoidasi. Tarbiyadan ko'zlangan asosiy maqsad,
har tomonlama ma'naviy rivojlangan aqliy va axloqiy barkamol shaxsni
shakllantirishdan iborat. Shunga ko'ra tarbiyaviy faoliyatning mazmuni, tashkiliy
shakllari va usullari shu maqsadga erishishni ko'zda tutadi.
Zamonaviy O'quv yurtining asosiy vazifasi - shaxsning aqliy, axloqiy, his- tuyg'uli va
jismoniy rivojlanishi, qobiliyatlarini har tomonlama kamol toptirish, imkoni boricha
qulay sharoitlar yaratishdan iboratdir. Shuningdek, o'quvchilarda milliy g'urur va milliy
axloq-odobni shakllantirishni ko'zda tutadi.
Tarbiyaviy ish ma'lum maqsadni ko'zlovchi va uzluksiz davom etadigan
jarayondir. Ko'pincha bir necha maqsad va vazifa birdaniga bajariladi, bu esa
o'quvchilar jamoasining aqliy va axloqiy o'sishini ta'minlaydi.
Maqsadga intilish va maqsad bir xil narsa emas. Yaxshi bir maqsad izhor qilingan bo'lsa-
da, ammo bu maqsadni amalga oshirish uchun hech qanday ish qilinmagan bo'lishi
mumkin. Shuning uchun maqsadni amalga oshirish uchun harakat qilish
lozim.Shaxsning shakllanish manfaatlari har bir pedagogik tadbirni tarbiyaning umumiy
maqsadlari bilan bog'lashni, uni rejali tarzda va qat'iy sur'atda amalga oshirishga harakat
qilishni talab etadi.Ma'lumki, O'zbekiston o'tish jarayonini boshdan kechirmoqda.
hozirgi sharoitda yoshlarni jamiyatimiz g'oyalarining kuchiga ishontirish, yangi
jamiyatni barpo etishda o'z xissalarini qo'shishga ijtimoiy-foydali mehnatda bevosita
ishtirok etishga rag'batlantirish juda muhimdir.
Tarbiyaning ma'lum maqsadga kiritilganlik qoidasi bolalar jamoasining rivojlanish
istiqbollarini ko'ra bilishga yordam beradi. Har bir tarbiyaviy tadbir oldindan puxta
o'ylangan, muayyan maqsadni amalga oshirishga bo'ysundirilgan bo'lsa, uning g'oyaviy-
siyosiy darajasini ko'taradi, tanlangan usul va vositalar maqsadga muvofiq keladi,
ularning tarbiyaviy ta'siri yuqori bo'ladi.
Tarbiyada insonparvarlik va demokratiya qoidasi. Tarbiyada inson shaxsini oliy
ijtimoiy qadriyat deb tan olish, har bir tarbiyalanuvchining betakror va o'ziga xosligini
hurmatlash, uning ijtimoiy huquqi va erkinligini hisobga olish lozim.
Tarbiyani demokratiyalash - tarbiyachi va tarbiyalanuvchi o'rtasidagi o'zaro
ishonch, hamkorlik asosida pedagogik munosabatlar mohiyatini o'zgartirish demakdir.
Bu tarbiya ishiga jamoatchilikni jalb etish, uning rivojlanishiga jamoat omilini kiritish
demakdir.O'qituvchi o'quvchiga , avvalgidek, tarbiya ob'ekti emas, xuddi o'zi kabi
sub'ekt deb qarashi darkor.
Tarbiyada izchillik, tizimlilik - tarbiyaviy ta'sirlarning uyg'unligi va uzluksizligi
qoidasi. Tarbiyaga yaxlit tizimli yondashish tarbiyaning pedagogik harakatning pirovard
natijasiga yo'naltirilganlik darajasini belgilab beradi. Bunda pedagogik maqsad va
vazifalar, uning mazmuni tarbiyaviy jarayonning barcha qatnashchilari tomonidan tan
olinishi shart.
Tarbiya ishida izchillik juda muhimdir. Tarbiyachi avvaliga tarbiyalanuvchilardan
biror narsani talab qilib, so'ngra o'zining bu talabini unutib qo'ysa yoki o'zi bu talabga
xilof ish tutsa, bu hol tarbiyaga juda yomon ta'sir qiladi. O'qituvchi bir sO'zli; o'z lafziga
sobit bo'lishi kerak.O'quvchilarga birdaniga juda ko'p talab va qoidalarni taqdim qilish
mumkin emas. Tarbiya va ta'lim berishda uzluksizlik va tizimlilikka rioya qilish
kerak.Hamma tarbiyachilar o'quvchiga bo'lgan munosabatlarida bir-birlariga zid
harakatda bo'lmasliklari, bir xil yagona talab qo'yishlari lozim. Tarbiyaviy ishda bunday
izchilikka rioya etish juda ham muhimdir.
O'quvchilarga tarbiyaviy ta'sir ko'rsatishda izchillikka rioya qilish, muomalani
avvalgicha davom ettirish va bir xil talab qo'yish muvaffaqiyat qozonishning eng muhim
shartlaridan biridir. Afsuski, amalda ba'zan oila O'quv yurti talablarini qo'llab-
quvvatlamaydigina emas, balki o'quvchiga teskari ta'sir ko'rsatadi. O'qituvchilar orasida
ham talablarning bir xilligi hamisha ta'minlanavermaydi. Tarbiya uzoq muddatli,
murakkab jarayon bo'lib, unda ota- ona, o'qituvchi, jamoatchilik va boshqalar
qatnashadilar. Shu sababli ularning ishida izchillik va davomiylik bo'lishiga rioya etish,
o'quvchilarning tarbiyalanganlik darajasini, tarbiya usullari va shakllarini o'z vaqtida
aniqlab olish juda muhimdir. Bu qoida tarbiya ishida tarbiyani amalga oshiradigan
barcha bo'g'inlarning hamjihat va bamaslahat ish ko'rishini ko'zda tutadi. Chunki
tarbiyaviy ta'sirdagi tizimlilik faqat yoshlarni emas, balki aholining barcha qatlamini
qamrab olishi kerak.
XALQ PEDAGOGIKASIDA TARBIYANING UMUMIY USULLARI
O'quvchi o'qishni, tarbiya olishni istaydi, ulg'ayib jamiyat hayotida faol ishtirok
etishni xoxlaydi. Pedagog uni qay usulda, qanday munosabatlar sharoitida, qanday
pedagogik jarayonda tarbiyalashi lozimligini bilishi kerak. Shu bilan birga O'quvchi
o'zini o'zgartirishda faol ishtirokchi ekanligini ham unutmayotligi lozim. O'quvchilar
yaqin kishilarining munosabatlarini yaxshi bilsa, bu unga ishda yordam bersa,
shundagina O'quvchi pedagogik ta'sir o'tkazishga ochiq va moyil bo'ladi. O'qituvchi -
do'st, murabbiy, yo'l boshlovchi bo'lgandagina o'quvchilar o'zlarining ichki dunyosini
ochib ko'rsatadilar.Yuqorida aytganimizdek tarbiya - tarbiyachi va tarbiyalanuvchi
faoliyatlarini o'z ichiga olgan ikki yoqlama jarayon. Tarbiyachilar - bilim va tarbiyaga
ega bo'lgan kishilar, tarbiyalanuvchilar - bilim va tajriba o'rganuvchi yoshlardir. Ammo
tarbiyalanuvchilar muayyan darajada faol faoliyat ko'rsatmasalar, tajriba va bilim o'rgana
olmaydilar. Demak, tarbiya usuli - tarbiyachi va tarbiyalanuvchilarning hamkorlikdagi
faoliyat va o'zaro ta'sir ko'rsatish usulidir. Ilmiy adabiyotlarda tarbiya usullari tarbiya
metodlari deb ham nomlanadi.
«Metod» so'zi yunonchadan olingan bo'lib, yo'l, usul ma'nosini bildiradi.
Ta'lim usullari singari tarbiya usullari ham alohida qismlarga bo'linadi. Usul va uslub
bir-biri bilan o'zaro bog'langan holda pedagogik jarayon mohiyatiga ko'ra bir-biriga o'tib
turishi mumkin.O'qituvchilarning jamoa va individual faoliyatlarini maqsadga muvofiq
tashkil qilish uchun tarbiya shakllaridan foydalaniladi. Masalan: sinf majlisi, yig'ilishlar,
ertalabki lineyka, klub ishlari va boshqalar.
Tarbiya vositalari biron-bir tarbiyaviy masalani maqsadga muvofiq yo'l bilan hal
qilishni tashkil etish uchun ishlatiladi (ko'rsatmali qo'llanmalar, kitoblar, radio,
televidenie). Bundan tashqari o'quvchilar jalb qilingan faoliyat turlari — kinofil'mlar,
san'at asarlari, o'quvchining jonli so'zi, sport, badiiy havaskorlik to'garaklari va boshqa
faoliyat turlari tarbiya vositalari bo'lishi mumkin. Tarbiya natijasi tarbiyaviy jarayonning
usullari, uslubi, vositalari va shakllaridan mohirona foydalanishga bog'liq.
Tarbiyachilar ta'sir etishning O'quvchi shaxsiga mos usulini, eng maqbul usulni
tanlab olishlari, uning shaxsini o'zgartirish uchun kerakli sharoit yaratishlari
darkor.Tarbiya usullari har bir tarbiya oluvchiga, turli yoshdagi o'quvchilar jamoasiga
alohida munosabatda bo'lishni nazarda tutadi.Shunday qilib, tarbiya jarayonida
o'qituvchi yakka o'quvchi yoki sinf jamoasi manfaati yo'lida biron-bir tarbiyaviy
masalani hal qilish uchun o'quvchilarning yosh va individual xususiyatlarini,
tarbiyalanganlik darajalarini, pedagogik vaziyat xarakterini hisobga olgan holda ta'sir
etish shakllari majmuasiga tarbiya usuli deyiladi.
Tarbiya g'oyatda murakkab jarayon bo'lib, har davrning ijtimoiy-siyosiy hayotini
o'zida aks ettiradi. Uning usullari, vosita va omillari asrlar davomida shakllanib
takomillashadi, o'zini oqlagan urf-odatlar an'anaga aylanadi. Binobarin, tarbiyada har bir
xalqning o'z udumi, usuli tarixan shakllangan va tajribada sinalgan dunyoqarashi tarbiya
vositalari bo'ladi, shuning uchun tarbiya milliy va tarixiy zamindan uzilmasligi kerak.
Xalq pedagogikasida tarbiya usullari haqida. Xalq pedagogikasi o'zbekona axloq, odob
va tarbiyaning barcha qirralarini o'zida mujassamlashtirgan. Xalq pedagogikasida turli
xil tarbiya usullari va vositalaridan foydalaniladi, bu usul, vositalar nihoyatda rang-
barang bo'lib, ko'p tomonlari bilan ilmiy pedagogikadan ustunlik qiladi. Chunki usullar
ilmiy pedagogikaning shakllanishida ham o'z ta'sirini o'tkazgan.
Xalq pedagogikasida qo'llanilgan juda xilma-xil tarbiya usullarini quyidagi tarzda
umumlashtirish mumkin.
Tushuntirish (o'rgatish, odatlantirish, mashq qildirish).
Namuna (maslahat berish, uzr so'rash, yaxshiliklar haqida
so'zlash, o'rnak bo'lish).
Nasihat berish, o'git (undash, ko'ndirish, iltimos qilish, yolvorish, tilak-istak bildirish,
ma'qullash, rahmat aytish, duo qilish, oq yo'l tilash va hokazolar).
Qoralash va jazo (ta'qiqlash, ta'na, gina, tanbeh berish, majbur qilish, koyish,
ayblash, uyaltirish, qo'rqitish, nafratlanish, ont-qasam ichirish, urish, kaltaklash va
hokazolar). Agar sinchiklab qaralsa, yuqorida keltirilgan to'rt xil usul umum bir
yaxlitlikni ifodalaydi. Oldin bolaga umumiy manzara tushuntiriladi. Bolalar narsa va
hodisalarga tushunmaganlarida tarbiyachi namuna vositasini o'taydi, ya'ni yoshlarning
mustaqil kuzatuvchanligiga e'tibor beriladi. Unda ham tushunmaganlar kattalarning
nasihati, o'g'iti orqali narsa va hodisalarning mohiyatiga etadigan bo'lishadi. Bordi-yu
bunda ham bolalar tushunishmasa yoki tushunishni istashmasa, unda qoralash va jazo
usullaridan foydalanishga to'g'ri kelgan. Lekin bu so'nggi chora ekanligini xalq yaxshi
tushungan. hozirgi zamon ilmiy pedagogikasi qoralash va jazoni so'nggi chora, aniqrog'i
kam samara beradigan chora ekanligini isbotlagan.Xalq pedagogikasining nodir
namunalari, tarbiya usullari va tarbiyaviy ta'sirlar muayyan vositalar orqali amalga
oshirilgan. Mehmon kutish, mehmonga borish, turli mehnat jarayonlari, hasharlar, turli
gurunglar (choyxona, to'y marosimlari) sayillar, turli nishonlashlar (tug'ilgan kunni
nishonlash, qizlar bazmi, yigitlar bazmi), musobaqalar, turli marosim va boshqalar o'ziga
xos tarbiya vositasi vazifasini bajargan.
O'quvchi yoshlarni tarbiyalashda milliy an'analar, umuminsoniy qadriyatlar asos
qilib olinishi kerak. Bular o'z navbatida, yangicha tarbiyaning uslub va shakllarini taqozo
etadi.Inson qalbiga bugun ekilgan yaxshilik urug'i oradan o'n yillar o'tgach unib chiqadi,
buni ilmiy asoslab oldindan ko'ra bilish kerak.Tarbiya usullarini o'rganish, tahlil qilish,
bu usullardan pedagogik jarayonda foydalanish, ko'nikma va malakalarni egallashni
osonlashtirish uchun ularni shartli ravishda bir necha guruhga bo'lib olamiz: ijtimoiy
ongni shakllantiruvchi usullar; faoliyat jarayonida ijtimoiy xulq va tajribalarni
shakllantirish usullari; o'z-o'zini tarbiyalash usullari hamda rag'batlantirish usullari va
jazolash usullari.
Ijtimoiy ongni shakllantiruvchi usullar. Bu guruhga o'quvchilarda ilmiy
dunyoqarash, e'tiqodni, ma'naviy va siyosiy g'oyalarni shakllantirish maqsadida ularning
ongi, hislari va irodasiga ta'sir ko'rsatish usullari kiradi.Bu guruh usullarining mohiyati
shundaki, ular orqali jamiyat o'quvchilar ongiga qanday talablar qo'yayotgani etkaziladi.
Yoshlarning dunyoqarashlarini shakllantirish, hayot mazmuninn tushunib olishlariga
ko'maklashish uchun ijtimoiy ongni shakllantiruvchi usullar ishlatiladi.O'quvchilarda
siyosiy onglilik va ijtimoiy faollik, ya'ni davlatni ichki va xalqaro siyosati qoidalarini
tushunish va idrok qilishni tarbiyalash lozim.
Tushuntirish - bu ijtimoiy ongni shakllantirishda eng ko'p ishlatiladigan usuldir.
Tushuntirishning vazifasi o'quvchilarni yuksak madaniyatli, milliy g'ururli qilib
tarbiyalashda yordam berishdan iborat.Tushuntirishda o'quvchilarga mamlakatimiz
fuqarosining o'z davlatiga nisbatan huquqlar va burchlar bilan bog'langanligi borasida
ma'lumotlar beriladi. Bunda davlat bayrog'i, gerbi, madhiyasi, konstitutsiyasiga sadoqat
ruhida tarbiya berishning ahamiyati katta. Shu sababli o'quvchilarga bayroq, gerb,
madhiya, konstitutsiya mohiyati tushuntiriladi.
Suhbat va hikoya. O'quvchi shaxsini g'oyaviy va axloqiy shakllantirishda
o'qituvchining jonli so'zi eng ta'sirli usul hisoblanadi. Suhbat uchun mavzu tanlashda
uning mazkur sinf uchun dolzarbligi, O'quvchilarda axloqiy ishonch uyg'otishning
suhbat mazmuniga bo'lgan munosabatlarini va suhbatdan kutilayotgan natijani hisobga
olish lozim. Suhbat turli mavzularda uyushtirilishi mumkin: etik mavzular (kishilarning
jamiyatdagi axloq mezonlari, o'zini tutish qoidalari), estetik mavzularda (tabiat go'zalligi,
shaxslararo munosabatlar, inson go'zalligi), siyosiy mavzularda (davlatning ichki va
tashqi siyosati, dunyo voqealari), ta'lim va bilishga oid mavzularda (koinot, hayvonot
dunyosi).Suhbat davomida o'quvchilarning dilidagini aytish jasoratini uyg'otish,
o'quvchilarni fikrlashga majbur qiluvchi savollar berish juda muhimdir. Bu borada bahs-
munozaralarning ahamiyati katta.
Hikoya. O'quvchilar odatda hayotdan va badiiy adabiyotdan olingan aniq misollar
bilan to'liq hikoyalarni qiziqib tinglaydilar. Ularga axloq mezonlari, tarix qoidalari,
Vatanimizning tabiiy boyliklari, ajoyib, mehnatkash kishilari, tarix, adabiyot, san'at
haqida hikoya qilib berish mumkin. Badiiy adabiyot, radio, televidenie, gazeta va
jurnallardagi maqolalar ham qimmatli material bo'ladi. Suhbat ham, hikoya ham
o'quvchilarning yoshiga mos mavzularda, ular tushunadigan so'zlar orqali o'zbek tilida
o'tkazilishi kerak. Eng yaxshisi, suhbat va hikoya mavzusini o'quvchilarning o'zlari
tanlasin, bunda suhbatning zavqi shundan ta'minlanadi, o'quvchilar mavzuga befarq
qaramaydilar.
Namuna. O'quvchilar o'z atroflaridagi kishilarda hamma yaxshi axloqiy sifatlarni
ko'rishlari va namuna olishlari nihoyatda muhimdir. O'qituvchining shaxsan o'zi namuna
bo'lishi, ayniqsa yoshlarga katta ta'sir ko'rsatadi. O'lar o'qituvchining darsda va hayotda
o'zini qanday tutishini, atrofdagi kishilar bilan qanday muomala qilishini, o'z vazifalarini
qanday bajarishini kuzatib yuradilar.O'quvchilar o'zlariga yaqin kishilarning xulq-
atvoriga taqlid qiladilar. Xulq-atvorlar bolalarda yaxshi sifatlarning, ba'zan esa yomon
sifatlarning ham tarkib topishiga ta'sir ko'rsatadi. Shuning uchun o'qituvchi va ota-onalar
har qanday holatda ham o'zlarini tuta bilishlari kerak. Ular qaerda bo'lishmasin,
atroflarida bolalar borligini his etishlari lozim. Kattalarning so'zi bilan yurish- turish va
xatti-harakatlarida tafovut bo'lmasligi kerak.
Ilg'or kishilarning hayoti va faoliyatidan olingan yorqin ma'lumotlar, adabiiy
asarlardagi, kinofil'mlardagi va spektakllardagi qahramonlar xatti- harakatidagi yaxshi
namunalar bolalarning ongiga kuchli ta'sir qiladi.Shuningdek, namunadan xalq
pedagogikasida ham keng foydalanilgan. Ota-bobolarimiz o'z farzandlarini hamisha
yaxshilardan, donolardan, ulug' kishilardan ibrat olishga da'vat qilib kelganlar. Masalan:
«Qush uyasida ko'rganini qiladi». Juda oddiy jo'ngina xulosa. Shu oddiy ibora ostida
qancha fikrlar jamlanib yotganligini hamisha ham fahmiga boravermaymiz. Bu bilan
xalq, uyingda tartibli bo'l, aks holda bolang ko'chada tartibsiz bo'ladi. Bola oldida
birovlarning g'iybatini qilma, bolang g'iybatchi bo'ladi, demoqchi. Bunga o'xshash
fikrlarni ko'plab keltirish mumkin. Faoliyat jarayonida ijtimoiy xulq tajribalarini
shakllantirish usullari. O'smir rivojlanishining, o'zligini anglashining asosiy omili - bu
faoliyatdir.Faoliyat o'quvchilarning bilimlarni mustaqil egallashga undaydi, ularni qaysi
ixtisosga moyilliklarini aniqlashga, ijodiy faoliyat tajribasini, hissiy qadriyat
munosabatlarini o'zlashtirishlariga yordam beradi.
O'quvchilarni birinchi sinfdan boshlab imkoniyat darajasidagi foydali mehnat bilan
shug'ullanishlariga erishish lozim. Bunday mehnat ko'pchilik, jamoa bo'lib bajarilganida
yaxshi natija beradi.
Mashq va o'rgatish usullari. Mashq bolalar faoliyatini oqilona, maqsadga muvofiq
ravishda va har tomonlama tashkil qilish, ularni axloq mezonlari va xulq- atvor
qoidalarini bajarishga odatlantirishdir. Odatlar bolalikda tarkib topadi va keyin
mustahkamlanib boradi.O'qituvchilar, ota-onalar bolalarda ijobiy odatlar shakllanishini
kuzatib borishlari kerak. O'quvchilar odatlarni yaqinlaridan meros qilib olmaydi, balki
ular bilan muntazam muloqotlari tufayli taqlid qilish, tarbiya orqali hosil qiladi. Oxir-
oqibatda odat ehtiejga aylanadi.
Mashq muayyan xatti-harakatlarni ko'p marotaba takrorlashni o'z ichiga oladi.
Mashq va odatlantirish o'quvchi uchun ongli, ijodiy jarayondir. Mashq natijasida
ko'nikma, odat, yangi bilimlar hosil qilinadi, o'quvchining aqliy qobiliyati rivojlanadi,
axloqiy tajribasi kengayadi. Odatsiz tarbiya - poydevorsiz binoga o'xshaydi, odat esa
muntazam mashq orqali mustahkamlanadi.
O'rgatish - ijtimoiy xulq-atvorning odatiy shakliga aylantirish maqsadida
tarbiyalanuvchilarning bajarishlari uchun rejali va izchil tarzda tashkil qilinadigan turli
harakatlar, amaliy ishlardir. O'rgatish bir necha izchil harakatlar yig'indisidir. O'qituvchi
bu harakatlarni ko'rsatib berishi, tushuntirishi, kuzatishi lozim.Tarbiya amaliyotida
mashq qilishning turli xillari mavjud: faoliyatda mashq qilish; kun tartibi mashqlari,
maxsus mashqlar.Faoliyatda mashq qilish mehnat, ijtimoiy faoliyat, jamoadagi faoliyat
va o'zaro munosabat odatlarini tarbiyalashga qaratilgandir. Kun tartibi mashqlari
maktabda, oilada o'rnatiladigan kun tartibiga amal qilish, shu bilan bog'liq o'z istak va
harakatlarni boshqarish, ish va bo'sh vaqtdan to'g'ri foydalanish odatiga o'rgatadi.
Maxsus mashqlar madaniy xulq, malaka va ko'nikmalarni hosil qiladi va
mustahkamlaydi.
Topshiriq. O'quvchilarning mehnat topshiriqlarini jamoa bo'lib bajarishlari ularda
ijtimoiy xulq tajribalarini shakllantirishda alohida ahamiyatga egadir. O'quvchilar o'z
kuchlarini umum ishiga sarflashga, jamoa uchun mas'uliyatni his etishga o'rganadilar.
Mehnat qilish O'quvchi xarakterini shakllantiradi, mustahkamlaydi. Pedagogik talab.
Pedagogik talab tarbiyaning eng muhim usullaridan biridir. Talab — bu o'quvchining
turli vazifalarni bajarishi; ijtimoiy xulq-atvor mezonlarini ifodalashi; u yoki bu faoliyatda
qatnashib bajarilishi zarur bo'lgan aniq bir vazifa sifatida namoyon bo'lishi; turli
ko'rsatma sifatida namoyon bo'lishi, u yoki bu harakatda rag'batlantiruvchi yoki uni
to'xtatuvchi bo'lishi; oqilona harakatlarga undovchi bo'lishi mumkin. O'z-o'zini
tarbiyalash usullari. O'quvchida o'z-o'zini tarbiyalashga, ya'ni o'z ustida ongli, batartib
ishlashga ehtiyoj paydo bo'lgandagina tarbiya jarayonini samarali deb hisoblasa bo'ladi.
O'quvchilarni, ayniqsa, o'rta va katta yoshdagilarni o'z bilim va malakalarini mustaqil
oshirishlariga yo'llash kerak.
O'z-o'zini tarbiyalash o'quvchilarning o'zini-o'zi idora qilish organlari faoliyatida
qatnashishlari, ularning ijtimoiy faollik mavqeini shakllantirishning ta'sirchan vositasidir.
O'quvchilar o'qishda, tarbiyada, dam olishda o'z-o'zini tarbiyalash usullaridan
foydalanadilar, o'z-o'zini tarbiyalash tashabbuskorlik va mustaqillikka undaydi.O'quv
yurtida O'quvchilarning mustaqil faoliyati, ishi pedagogik jamoa bu ishga ma'naviy
tayyor bo'lsagina, o'qituvchilar va o'quvchilar o'rtasida o'zaro chuqur hurmat,
xayrixoxlik, ishonch bo'lgan sharoitdagina tashkil topishi mumkin. Barcha o'zini o'zi
idora qilish tashkilotlari o'z faoliyati yuzasidan vaqti-vaqtida hisobot berib turishi, so'z
bilan ish birligi saqlanishi, har kim huquqlari va vazifalarini bajarishda ijtimoiy
rag'batlantirilishi e'tiborda bo'lishi kerak.
O'z-o'zini tarbiyalash sifatlari O'quvchi bunga tayyor bo'lganda, u o'zini shaxs deb
anglay boshlagach, amaliy ishlarda mustaqillik ko'rsata boshlagan vaqtda paydo bo'ladi.
O'z-o'zini tarbiyalashda (axloqiy, jismoniy, hissiy-irodaviy va intellektual) maslahat va
ko'rsatmalar berilishi lozim. Bunda o'quvchilarni o'zlariga, xatti-harakatlariga tanqidiy
munosabatda bo'lishga o'rgatish juda muhimdir. O'quvchilar muayyan vaqtga
belgilangan vazifalarni bajarish uchun majburiyat oladilar va ularni kun tartibiga yozib
qo'yadilar.
Shundan keyin vaqti-vaqti bilan o'zlari va ota-onalari oldida olgan majburiyatlarini
bajarilishi haqida hisobot beradilar. Bu esa ularning o'z xatti- harakatlari uchun javob
berishga, mas'uliyatlarini his etishlariga yordam beradi. O'z-o'zini tahlil qilish. O'z
shaxsini, fazilatlarini tahlil qilishga, xatti- harakatlari haqida o'ylashga o'rgatadi.O'z-
o'zini nazorat qilish uchun o'quvchi o'zining yurish-turishi, intizomi, ijobiy odatlarining
ortib borishi va, aksincha, salbiy odatlarining kamayib borishi haqida muntazam
ravishda kundaligiga yozib boradi.
O'z-o'zini baholash. O'quvchining qobiliyatini o'z kuchi bilan yuzaga chiqishiga
yordamlashish zarur. O'z-o'zini baholash qiyin, lekin o'quvchini bunga etarli tayyorlash
mumkin. Shu bois o'quvchi irodali bo'lishi, o'z burchini tushunishi, tahsil va tarbiya olish
uchun sabablar, motivlar asos bo'lishi, ya'ni tahsil va tarbiyalanishni xoxlashi, o'zini
o'rtoqlarining, yaqin kishilarining ko'zi bilan ko'rish va o'z-o'zini takomillashtirishga
intilishi lozim.O'z-o'zini baholash o'quvchi uchun o'zining imkoniyatlarini hisob-kitob
qilish, o'zidan qoniqish hosil qilishda yordam beradi.
Rag'batlantirish va jazolash usullari. O'quvchilarning har biri O'zining o'sib,
ulg'ayib, kamol topib borayotganini bilishi kerak. Faqat shundagina O'quvchi o'zining
olg'a siljib borayotgannni ko'ra biladi, o'z kuchiga ishonadi.Uni hurmat qilishadi, unga
ishonishadi, unga quloq solishadi, u jamoaga kerak, u o'qituvchisini qiziqtiradi. Bunga
erishish uchun rag'batlantirish usulidan foydalanish lozim. Chunki rag'batlantirish bolaga
ishonishga, unda bo'lgan ijobiy qobiliyat va fazilatlarning kuchini e'tirof etishga
asoslangan. Rag'batlantirish o'quvchining ko'nglini ko'taradi, quvonch keltiradi,
o'quvchini yanada tarbiyali bo'lishga yordam beradi. Amaliyotda rag'batlantirishning
quyidagi turlari qo'llanadi:
O'quvchining kuchi etadigan, mas'uliyatli topshiriq berish
orqali bolaga ishonch bildirish; bunda o'quvchi o'z qadr-qimmati bilan faxrlanadi;
Maqtash (ota-onalar, bolalar jamoasi oldida);
Esdalik sovg'asi berish (kitob, ruchka, o'quv asbobi va boshqalar);
Maqtov yorlig'i berish;
Stipendiya bilan taqdirlash;
Hurmat taxtasiga fotosuratini qo'yish;
Qo'llab-quvvatlash;
Mas'uliyat va jamoaning minnatdorchiligi;
Safda birinchi o'rinda turish;
Musobaqalarda bayroq ko'tarish;
Gazetada, radioda e'lon va h. k.
Har qanday rag'batlantirish pedagogik talablarni hisobga olgan holda qo'llanishi lozim.
Ya'ni, rag'batlantirish haqiqiy xizmatga muvofiq bo'lishi, ketma-ket bo'lmasligi, haddan
oshirib maqtash, boshqa o'quvchilarga taqqoslab ularni kamsitishga yo'l qo'ymaslik,
rag'batlantirishga bo'lgan talabchanlikni bo'shashtirmaslik va hokazo.
Jazolash -bu tarbiyalanuvchining xatti-harakati va faoliyatiga salbiy baho berishdir.
Jazo ham o'quvchining va butun sinf manfaati uchun qo'llanadigan oxirgi tarbiya usuli.
Jazo choralarini qo'llashda jismoniy jazo, urish, kaltaklash mumkin emas, bolani
qo'rqitish, g'azablantirish ham yaxshi natija bermaydi. O'quvchi qo'rqqanidan yolg'on
gapirishga o'rganadi, ikkiyuzlamachi bo'lib qoladi. Pedagogik talablarga javob beradigan
jazo choralariga quyidagilar kiradi: Tanbeh berish — eng engil jazo chorasidir.
O'qituvchi bolaga yuzma-yuz turib tanbeh beradi, buni kundaligiga yozib qo'yish
mumkin.
Ogohlantirish - noma'qul xatti-harakatlarning oldini olish uchun qo'llaniladi.
Hayfsan berish - agar tanbeh va ogohlantirish kutilgan natijani bermasa, o'quvchi
belgilangan intizomni buzaversa, o'quvchining aybi qay darajada va uning intizomini
qanday sharoitda buzganini e'tiborga olib unga hayfsan e'lon qilish mumkin.
Uyaltirish. Odamning eng nozik sezgilaridan biri uyat, or-nomus, sharm- hayodir.
Odatda, odamda izzat-nafs, odamiylik qancha kuchli bo'lsa, avvalo o'z- o'zini hurmat
qilsa, unda or-nomus, uyat shunchalik kuchli bo'ladi. Tarbiyalashda shu hislarni
ehtiyotkorlik bilan o'stirish lozim, lekin hadeb uyaltiraverish va qizartiraverish
yaramaydi, Bundan oqilona va o'z o'rnida foydalanish kerak, shundagina ijobiy natijaga
umid qilish mumkin.
Jazo yaxshi o'ylab qo'llanishi lozim, qizish ustida tinimsiz jazolash ham mumkin
emas. Jazolar yakka xarakterli, ya'ni bitta bo'lsin, o'quvchilarning aybiga mos, muvofiq
bo'lsin, tez-tez qo'llanilmasin, jazolanuvchi ongida jazoni haqqoniy ekanligi aniq bo'lsin
va ular o'z ayblarini sezsinlar. Jamoada muhokama qilish va jamoa tomondan qo'llab-
quvvatlangan jazo berilsa, uning ta'sir kuchi yana oshadi. Barcha hollarda ham jazo
tarbiyalanuvchining jismoniy va ruhiy azob-uqubatlarga solmasligi, uni tahqirlamasligi,
sha'nini bukmasligi kerak.
Xulosa qilib shuni aytish mumkinki, yuqorida ta'riflab berilgan tarbiyaning umumiy
usullari o'quvchilarga pedagogik ta'sir ko'rsatish sohalarining hammasini qamray
olmaydi.Pedagogika fani va amaliyoti har doim rivojlanib boradi, shuning uchun tarbiya
jarayoni ham takomillashib boraveradi.
Tarbiyaning muvaffaqiyatli qo'llanishiga, bu vosita mazkur sinf jamoasining tarbiya
tizimidan qanchalik o'rin olganiga, qo'llanilayotgan tarbiya vositalari va usullari
qo'yilgan tarbiya vazifalari va maqsadlariga qanchalik javob berishiga bog'liqdir.
Pedagogika tarbiya ilmi hisoblanadi. Tarbiya - o'sib kelayotgan yosh avlodni mazkur
muhit, jamiyat talablari asosida hayotga tayyorlashdan iborat. Tarbiya jarayonida o'sib
kelayotgan yosh avlod o'zidan oldingi avlod tomonidan to'plangan bilim, urf - odat,
madaniyat va mehnat ko'nikmalarini o'zlashtiradi, jamiyatda o'zining munosib o'rnini
egallash va hayotiy tajribaga ega bo'lish uchun o'z saviyasi va dunyoqarashini
shakllantiradi. Demak, tarbiya yosh avlodni hayotga va mehnatga tayyorlaydi. Bu
faoliyat bilan tarbiyachilar shug'ullanadi.
Tarbiyalanuvchilar yoshiga ko'ra maktabgacha yoshdagi, maktab yoshidagi va katta
yoshdagilar deb guruhlarga ajratish qabul qilingan. Har bir guruhlarga tarbiyachilar
rahbarlik qilar ekan ulardan mahorat talab qilinadi.
Tarbiyachilar qanday xislatlarga ega bo'lishlari lozim? Bu savolga buyuk pedagog
A.S.Makarenkoning quyidagi so'zlari bilan javob bermoqchimiz:
Yuz xarakatlarini yaxshi egallamagan, o'z yuziga zarur manolarini berib bilmaydigan
yoki kayfiyatini ushlab turolmaydigan kishi yaxshi tarbiyachi bo'lishi mumkin emas.
Tarbiyachi tashkil qila bilishi, yura bilishi, hazillasha bilishi, quvnoq, jahldor bo'la olishi
lozim. Tarbiyachi o'zini shunday tutishi lozimki, uning har bir harakati tarbiyalansin. U
ayni vaqtda nimani istashini va nimani istamasligini har doim bilishi kerak.Agar
tarbiyachi buni bilmasa, u kimni tarbiyalashi mumkin?
Tarbiyalanuvchilar yoshiga ko'ra guruhlarga ajratilishini bilamiz va quyida maktab
yoshidagi va litsey, kollej talabalari guruhlari tarbiyachilarining mahorati haqida so'z
yuritamiz.
Tarbiyachilardan quyidagilar talab kilinadi: o'z - o'zini tarbiyalash,
dunyoqarashining kengligi, o'zini tarbiyalashi uchun ko'proq ilm olishi, intellektual
qobiliyatini rivojlantirishi, estetik jihatdan tarbiyalanganligi, mehnatsevarligi va
mehnatga layoqatliligi. Tarbiyachilar har qanday muammoli vaziyatdan chiqa olishi,
tarbiyalanuvchilar bilan samimiy munosabatda bo'lishi lozim. Tarbiyachi
tarbiyalanuvchilarning yosh xususiyatlarini, ularning har biridagi o'ziga xos xarakterini
doimo hisobga olishi kerak. Tarbiyachi mehnatining mashaqqati shundaki, u maktabdagi
ishlarni tashkil etishda albatta uning uy sharoiti, uni mahallasida, ko'chasida qurshab
turgan muhitni yaxshilab o'rganmog'i lozim.
V.A.Suxomlinskiy takidlab o'tganidek, pedagog, bolalar ayniqsa katta yoshdagi
tarbiyalanuvchilar o'rtasidagi ziddiyatlarga juda ehtiyotkorlik bilan aralashuvi lozim. U
shuningdek, ziddiyatlarning shunday sohasi borki, unda pedagogning aralashuvi
nihoyatda cheklangan bo'lishi, hamma kelishmovchiliklar va ziddiyatlar ham kollektivda
muhokama qilish obekti bo'lmasligi mumkin va lozim deb hisoblagan edi. Aftidan, yirik
pedagogning bu fikri tarbiyachining yo'l - yo'riqlaridan biri bo'lib qolishi u tarbiyachiga
pedagogik nazokat muammosini hal qilishda yordam berishi lozim.
Tarbiyachining muhim ijtimoiy yo'l - yo'riqlaridan biri dilkashlikdir. Ananaviy
dilkashlik yoki odamlarga aralashmaslik shaxsning o'ziga xos xususiyatlari deb qaraladi,
bu butunlay konuniy holdir. U dilkashlik odamlarga aralashmaslik shaxsning o'ziga xos
xususiyatlarigina bo'lib qolmay, shu bilan birga odamning u yoki bu vaziyatdagi
muayyan xulk - atvori xamdir, yani ijtimoiy yo'l -yo'rig'idir.
Shaxsning xususiyatiga bo'lgan dilkashlikni atrofdagilar bilan barqaror, kuchli
rivojlangan aloqalarga intilish sifatida tariflash mumkin, bu intilish odamlar bilan tez
aloqa o'rnatish bilan birga qo'shib olib boriladi.Tarbiyachilar bilan munosabatlar
sohasidagi eng muhim ijtimoiy yo'l yo'riqlarning ayrimlari ana shulardan iboratdir.
Tarbiyachida ularning mavjudligi uning pedagogik nazokatga rioya qilishining zamini
va sharti hisoblanadi.Kichik yoshdagi tarbiyalanuvchilar kollektivlarda talabchan va
quvnoq tarbiyachi bo'la oladigan bolalarning faol ijodkorlik bilan to'la hayotini tashkil
etib, ular orasida o'zaro xayrihoxlik, g'amxo'rlik vaziyatini, zavqli vaziyatini vujudga
keltira oladigan tarbiyachilar katta obro' - etibor qozonadilar. Bolalar katta yoshdagi
bunday kishilarni o'z do'stlaridek qabul qilishga moyildirlar. Bunday munosabat eng
yaxshi munosabatdir, chunki u katta yoshdagi kishiga jo'shqin qulaylik bag'ishlaydi,
