BOZOR IQTISODIYOTIGA KIRISH (Bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘llari)
Yuklangan vaqt
2024-08-26
Yuklab olishlar soni
2
Sahifalar soni
15
Faytl hajmi
108,0 KB
91
BOZOR IQTISODIYOTIGA KIRISH
Reja:
1. O‘tish davrining mazmuni. Bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘llari.
2. O‘zbekistonda bozor iqtisodiyotiga o‘tishning tamoyillari va xususiyatlari.
3. Respublikada bozor islohotlarini amalga oshirish va uning asosiy
yo‘nalishlari.
Bozor iqtisodiyotiga o‘tish uchun maxsus o‘tish davri zarur bo‘lib, bu
davrning mazmuni va asosiy belgilarini ko‘rib chiqish maqsadga muvofiq
hisoblanadi. Bu mavzuda o‘tish davri nazariyasi, xususan bozor iqtisodiyotiga
o‘tish yo‘llari bayon qilinadi. Shuningdek, O‘zbekistonda bozor iqtisodiyotiga
o‘tishning tamoyillari va xususiyatlari, respublikada bozor islohotlarini amalga
oshirishning mazmuni, maqsadi va asosiy yo‘nalishlari ko‘rsatib beriladi.
Mavzu bozor munosabatlariga o‘tish, iqtisodiyotni erkinlashtirish va
islohotlarni chuqurlashtirish jarayonida makroiqtisodiy barqarorlikka erishish,
strategik vazifalarni amalga oshirish yo‘llarini tahlil qilish bilan yakunlanadi.
1. O‘tish davrining mazmuni. Bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘llari.
Bozor
iqtisodiyotiga
o‘tish
davrining
umumiy
mazmuni
iqtisodiy
munosabatlarning alohida unsurlarini isloh qilish yoki iqtisodiy siyosatga
tuzatishlar
kiritish
emas,
balki
butun
iqtisodiy
munosabatlar
tizimini
o‘zgartirishdan iboratdir.
92
Bozor iqtisodiyotiga o‘tish davri – ma’muriy-buyruqbozlik tizimini
bartaraf etish yoki tubdan o‘zgartirish hamda bozor tizimining asoslarini
shakllantirish jarayonlari amalga oshiriluvchi tarixiy davrdir.
1980-1990 yillarga kelib dunyoda ro‘y bergan muhim o‘zgarishlar iqtisodiy
taraqqiyot istiqbollari to‘g‘risidagi nazariyalarni qaytadan ko‘rib chiqish va ularga
jiddiy o‘zgartirishlar kiritishni zarur qilib qo‘ydi. Chunki, bu vaqtga kelib g‘arbiy
mamlakatlarda uzoq vaqtdan beri (A.Smit davridan boshlab) hukm surib kelgan
erkin iqtisodiy tartibga solish, ya’ni iqtisodiyotning o‘zini-o‘zi tartibga solish
g‘oyasi ham, iqtisodiyotni markazlashtirilgan tarzda tartibga solish va boshqarish
g‘oyasi ham inqirozga uchradi. Bunday sharoitda iqtisodiy taraqqiyotning sifat
jihatdan yangi yo‘llarini qidirib topish zarur bo‘lib qoldi. Bu vaqtga kelib ko‘pgina
rivojlangan mamlakatlarning tajribalari umumlashtirilib, iqtisodiyotning yangi
taraqqiyot yo‘li – ongli ravishda boshqariladigan va tartibga solinadigan bozor
iqtisodiyoti deb tan olindi va aksariyat davlatlar shu yo‘lni tanladilar. Lekin bunday
bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘llari (modellari) xilma-xil bo‘lib, ularning umumiy va
xususiy tomonlari farqlanadi.
Jahon tajribasida bozor iqtisodiyotiga o‘tishning barcha yo‘llari umumlashtirilib,
quyidagi uchta asosiy turga bo‘linadi:
1) rivojlangan mamlakatlar yo‘li;
2) rivojlanayotgan mamlakatlar yo‘li;
3) sobiq sotsialistik mamlakatlar yo‘li;
4) sotsializm g‘oyalarini samarali bozor iqtisodiyotini vujudga keltirish
mexanizmi bilan qo‘shib olib borish yo‘li (Xitoy, Vetnam).
Bu yo‘llar turli tuman va har xil bo‘lishiga qaramay ularda umumiylik
mavjuddir. Ularning umumiyligi shundaki, ularning hammasi bozor iqtisodiyotiga
o‘tishni maqsad qilib qo‘yadi va mazkur iqtisodiyotning qonun-qoidalari, amal
qilish mexanizmi ko‘p jihatdan umumiy bo‘ladi. Shu bilan birga har bir yo‘lning
o‘ziga xos xususiyatlari ham bor, bu esa bozor munosabatlarini shakllantirishning
ijtimoiy-iqtisodiy, tarixiy, milliy sharoitlari har xil bo‘lishidan kelib chiqadi.
93
Masalan, bozor munosabatlariga o‘tishning rivojlangan mamlakatlar yo‘lida
oddiy tovar xo‘jaligidan erkin raqobatga asoslangan klassik yoki erkin bozor
iqtisodiyotiga va undan hozirgi zamon bozor iqtisodiyotiga o‘tiladi.
Mustamlakachilikdan ozod bo‘lib, mustaqil rivojlanayotgan mamlakatlarning
bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘lining xususiyati – bu qoloq, an’anaviy iqtisodiyotdan
erkin bozor iqtisodiyotiga o‘tishdir. Nihoyat, sobiq sotsialistik mamlakatlar yo‘lining
muhim
belgisi
markazlashtirilgan,
ma’muriy-buyruqbozlikka
asoslangan
iqtisodiyotdan hozirgi zamon rivojlangan bozor tizimiga o‘tishdan iboratdir. Bu
yo‘lning boshqa yo‘llardan farqi shundaki, totalitar iqtisodiyotning bozor
iqtisodiyoti bilan umumiyligi yo‘q, ular batamom bir-biriga zid. Shu bilan birga
uchinchi yo‘lda bozor munosabatlariga o‘tayotgan mamlakatlarning o‘zi o‘tish
sharoitlari, iqtisodiy rivojlanish darajasi, mulkchilik va xo‘jalik yuritish shakllari
bilan bir-birlaridan farqlanadi. Bularning hammasi bozor iqtisodiyotiga o‘tishning
mazkur yo‘lining o‘ziga xos xususiyatlaridir.
Jahon tajribasi ko‘rsatishicha, bozor iqtisodiyotiga revolyusion yo‘l bilan,
ya’ni jadal usulda yoki evolyusion yo‘l bilan, ya’ni bosqichma-bosqich o‘tish
mumkin. Birinchi holda, tub islohotlarni o‘tkazish, avvalgi tizimni va tarkib topgan
iqtisodiy munosabatlarni birdagina va batamom sindirish talab etilib, «karaxt qilib
davolash» usuli («shokovaya terapiya») deb ataladi. Eski iqtisodiy munosabatlarni
bosqichma-bosqich yangi bozor munosabatlariga aylantira borib, samarali bozor
iqtisodiyotini shikastsiz vujudga keltirish mumkin. Islohotlar tajribasi shuni
ko‘rsatadiki, evolyusion yo‘l kamroq ijtimoiy larzalarga olib keladi, ancha izchil va
muqarrardir.
Tartibga solinadigan bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘llarigina emas, balki uning
andozalari ham xilma-xildir. Eng avvalo, ular shunday bozor iqtisodiyoti vujudga
keltirilayotgan va amal qilib turgan mamlakatlarning milliy xususiyatlari va
an’analari bilan farq qiladi. Shu boisdan bozor iqtisodiyotining ma’lum andozalari
ularni amalga oshiruvchi muayyan mamlakatga mansubligiga qarab ajratiladi.
94
Masalan, Germaniya, Janubiy Koreya, Turkiya, Argentina, Polsha andozalari va
hokazo.1
Ma’muriy-buyruqbozlik iqtisodiyotidan hozirgi zamon bozor iqtisodiyotiga
o‘tishning
zarurligi
iqtisodiy
o‘sish
ekstensiv
omillaridan
foydalanish
imkoniyatlarining tugab borishi bilan notovar iqtisodiyotning amal qilish
layoqatining pasayishi orqali ifodalanadi.
Ma’muriy-buyruqbozlik tizimi ikkita ahamiyatli kamchilikka ega:
1) uning moslashuvchan emasligi, ro‘y berayotgan o‘zgarishlarga juda
sekinlik bilan moslashib borishi;
2) xo‘jalik yuritish tashabbuskorligini «yo‘qotib yuborish» oqibatida
samaradorlikning o‘ta darajada pasayib ketganligi.
Ma’muriy-buyruqbozlik iqtisodiyotidan bozor iqtisodiyotiga o‘tish turli
mamlakatlarda umumiy tendensiyaga ega. Bu jarayon iqtisodiyotni erkinlashtirish,
chuqur institutsional (eng avvalo, mulkchilik munosabatlarida) o‘zgarishlarni o‘z
ichiga oladi, biroq, bir vaqtning o‘zida moliyaviy barqarorlashtirish chora-
tadbirlarini amalga oshirilishini taqozo etadi.
Ma’muriy-buyruqbozlik tizimini o‘zgartirish mazkur tizim asosining
o‘zgarishini hamda uni sifat jihatidan farq qiluvchi bozor tizimiga almashtirilishini
anglatar ekan, bunday turdagi o‘zgarishlarni tizimiy islohotlar deb atash
maqsadga muvofiq bo‘ladi.
O‘tish davrida bozor iqtisodiyotini shakllantirishning asosiy yo‘nalishlari
bo‘lib quyidagilar hisoblanadi:
1. Iqtisodiyotni erkinlashtirish. Erkinlashtirish – bu xo‘jalik hayotining
barcha sohalaridagi to‘siq hamda cheklovlarni, shuningdek, davlat nazoratini
keskin ravishda qisqartirish yoki bekor qilishga yo‘naltirilgan chora-tadbirlar
tizimidan iborat. U butun iqtisodiyotga tatbiq etilib, quyidagilarni o‘z ichiga
oladi:
- xo‘jalik faoliyatini amalga oshirishda davlat monopoliyasini bekor qilish;
- resurslarning markazlashgan holdagi taqsimotini tugatish;
1 Каримов И.А. Ўзбекистон – бозор муносабатларига ўтишнинг ўзига хос йўли. Т.: Ўзбекистон, 1993, 23-
бет.
95
- narxlarning asosan talab va taklif nisbati asosida shakllantirilishiga o‘tish;
- ichki va tashqi bozorlarda transaksion bitimlar ustidan davlat nazoratini
pasaytirish.
2. Iqtisodiyotni monopoliyadan chiqarish va raqobat muhitini yaratish.
Bu yo‘nalish quyidagi jarayonlarning amalga oshirilishini taqozo etadi:
- barcha iqtisodiy agentlarning ish faolligi uchun teng imkoniyat va sharoitlar
yaratilishi;
- bozorga xorijiy raqobatchilar ham kirishi uchun imkon berilishi;
- kichik biznesning rivojlanishiga halaqit beruvchi ma’muriy to‘siqlarni olib
tashlash, imtiyozli kreditlar berish orqali qo‘llab-quvvatlash va tarmoqqa
kirishidagi to‘siqlarni pasaytirish;
- tabiiy monopoliyalarning narx va mahsulot sotish siyosatini tartibga solish
va boshqalar.
3. Institutsional o‘zgarishlar. Mazkur o‘zgarishlar quyidagi sohalarni
qamrab oladi:
- mulkchilik munosabatlarini o‘zgartirish, jumladan, xususiy sektorni
yaratish;
- bozor infratuzilmasini (tijorat banklari, tovar va fond birjalari, investitsiya
fondlari va h.k.) shakllantirish;
- iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning yangi tizimini yaratish;
- bozor sharoitlariga mos tushuvchi xo‘jalik qonunchiligini qabul qilish va
boshqalar.
4. Tarkibiy o‘zgarishlar. Tarkibiy o‘zgarishlar birinchi navbatda iqtisodiyot
va uning alohida tarmoqlari tarkibida oldingi tizimdan qolgan nomutanosibliklarni
yumshatish yoki bartaraf etishga yo‘naltirilgan. Iqtisodiyot tarkibiy tuzilishini
qayta qurishdan asosiy maqsad – ichki va tashqi bozorlarda to‘lovga qodir talabga
ega bo‘lgan mahsulotlarni ishlab chiqarilishini rivojlantirishdan iborat.
5. Makroiqtisodiy, asosan, moliyaviy barqarorlashtirish. Aslini olganda,
bu jarayon tizimiy islohotlar qatoriga kirmaydi, chunki u bozor iqtisodiyoti
barqaror amal qilayotgan mamlakatlarda ham tez-tez o‘tkazilib turadi. Bu
96
yo‘nalishning muhim ahamiyati shundan kelib chiqadiki, ma’muriy-buyruqbozlik
tizimining inqirozi eng avvalo va kuchli ravishda moliyaviy sohada, ayniqsa yuqori
inflyatsiya shaklida namoyon bo‘ladi. Inflyatsiyaning uzoq vaqt mavjud bo‘lishi
bozor munosabatlarining normal qaror topishiga to‘sqinlik qiladi, shuning uchun
uni bartaraf etish o‘tish davri iqtisodiyoti uchun o‘ta muhim hisoblanadi.
Makroiqtisodiy barqarorlashtirish chora-tadbirlari tizimiga pul emissiyasini
cheklash, davlat byudjeti taqchilligini qisqartirish, ijobiy foiz stavkasini ta’minlash
va boshqalar kiradi.
6. Bozor xo‘jaligiga mos bo‘lgan aholini ijtimoiy himoyalash tizimini
shakllantirish. Bu tizim aholining nisbatan muhtoj qatlamini aniq ijtimoiy qo‘llab-
quvvatlashga o‘tishga yo‘naltirilgan.
Bozor tizimining ko‘rsatib o‘tilgan asosiy unsurlarini shakllanishining
yakuniga yetishi o‘tish davri tugaganligidan darak beradi.
2. O‘zbekistonda bozor iqtisodiyotiga o‘tishning tamoyillari
va xususiyatlari.
Markazlashgan ma’muriy-buyruqbozlikka asoslangan iqtisodiyotdan bozor
iqtisodiyotiga o‘tishda maqsad bir xil bo‘lsa-da, turli mamlakatlar turli yo‘llarni
tanlashlari mumkin. Hammaga ma’lumki, bir tizimdan ikkinchi tizimga o‘tishning
revolyusion va evolyusion yo‘llari mavjud. Polsha, Chexoslovakiya, Rossiya va
boshqa ayrim mamlakatlar bozor iqtisodiyotiga o‘tishning revolyusion yo‘lini,
birdaniga katta to‘ntarishlar qilish yo‘lini tanladilar.
O‘zbekistonda esa o‘ziga xos madaniy, tarixiy, iqtisodiy va tabiiy
xususiyatlarini hamda bu yo‘ldagi jahon tajribasini hisobga olgan holda
revolyusion
to‘ntarishlarsiz,
ijtimoiy
to‘qnashuvlarsiz,
ijtimoiy
himoyani
kuchaytirgan holda asta-sekinlik, lekin qat’iyatlilik bilan bosqichma-bosqich
rivojlangan bozor iqtisodiyotiga o‘tish yo‘li tanlandi.
«Bizning bozor munosabatlariga o‘tish modelimiz Respublikaning o‘ziga xos
sharoitlari va xususiyatlarini, an’analar, urf-odatlar va turmush tarzini har
97
tomonlama hisobga olishga, o‘tishdagi iqtisodiyotni bir yoqlama, beso‘naqay
rivojlantirishning mudhish merosiga barham berishga asoslanadi»2, deb yozadi
mamlakatimiz Prezidenti Islom Karimov.
O‘zbekistonda bozor munosabatlariga o‘tish yo‘li ijtimoiy-yo‘naltirilgan
bozor iqtisodiyotini shakllantirishga qaratilgan. Bu yo‘lni amalga oshirishga,
iqtisodiyotni tubdan isloh qilishga Prezidentimiz I.Karimov tomonidan ishlab
chiqilgan quyidagi beshta muhim tamoyil asos qilib olingan:
- iqtisodiyotni mafkuradan xoli qilish, uning ustunligini ta’minlash;
- o‘tish davrida davlatning bosh islohotchi bo‘lishi;
- butun yangilanish va taraqqiyot jarayoni qonunlarga asoslanishi, qonunlar
ustunligining ta’minlanishi;
- bozor munosabatlariga o‘tish bilan bir qatorda aholini ijtimoiy himoyalash
sohasida kuchli chora-tadbirlarni amalga oshirish.
- bozor munosabatlarini bosqichma-bosqich qaror toptirish.
Bozor munosabatlariga o‘tishda bu tamoyillarning hammasi ham muhim
ahamiyatga egadir, lekin ularning ichida bozor iqtisodiyotiga bosqichma-bosqich
o‘tish tamoyili alohida e’tiborga loyiq. Chunki tegishli huquqiy negizni, bozor
infratuzilmalarini yaratish, odamlarda bozor ko‘nikmalarini hosil qilish, yangi
sharoitlarda ishlay oladigan kadrlarni tayyorlash uchun vaqt kerak bo‘ladi.
Bundan tashqari, bozor munosabatlariga o‘tish faqatgina iqtisodiyot sohalarini
o‘zgartirish bilan cheklanmaydi. U ijtimoiy hayotning bir-birlari bilan uzviy
bog‘liq bo‘lgan barcha sohalarini, shu jumladan siyosiy, ma’naviy-axloqiy, maishiy
va boshqa sohalarni ham tubdan o‘zgartirishni taqozo qiladi. Bularning hammasi
bozor iqtisodiyotiga bosqichma-bosqich, evolyusion yo‘l bilan o‘tish haqidagi
g‘oya juda muhim va afzal ekanligini ko‘rsatadi.
Bozor munosabatlariga bosqichma-bosqich o‘tish tamoyilini amalga oshirish
iqtisodiyotni isloh qilishning asosiy bosqichlarini aniq farqlash, bu bosqichlarning
har biri uchun aniq maqsadlarni, ularga erishish vositalarini belgilab olishni talab
qiladi.
2 Каримов И.А. Ўзбекистон буюк келажак сари. Т.: Ўзбекистон, 1998, 101-102-бетлар.
98
Prezidentimiz I.A.Karimovning asarlarida bozor iqtisodiyotiga o‘tishning birinchi
bosqichida quyidagi ikkita vazifani birdaniga hal qilish maqsad qilib qo‘yilganligi
ta’kidlanadi:
- totalitar tizimning og‘ir oqibatlarini yengish, tanglikka barham berish,
iqtisodiyotni barqarorlashtirish;
- Respublikaning o‘ziga xos sharoitlari va xususiyatlarini hisobga olgan holda bozor
munosabatlarining negizlarini shakllantirish.3
Shu vazifalarni hal qilish uchun birinchi bosqichda isloh qilishning quyidagi
muhim yo‘nalishlari aniqlab olindi va amalga oshirildi:
- o‘tish jarayonining huquqiy asoslarini shakllantirish, islohotlarning qonuniy-
huquqiy negizini mustahkamlash;
- mahalliy sanoat, savdo, maishiy xizmat korxonalarini, uy-joy fondini
xususiylashtirish, qishloq xo‘jaligida va xalq xo‘jaligining boshqa sohalarida
mulkchilikning yangi shakllarini vujudga keltirish;
- ishlab chiqarishning pasayib borishiga barham berish, moliyaviy ahvolning
barqarorlashuvini ta’minlash.
Respublikada
bozor
munosabatlariga
o‘tishning
birinchi
bosqichida
iqtisodiyotda va ijtimoiy sohada yuz bergan tub o‘zgarishlar uning o‘z
taraqqiyotida keyingi sifat jihatdan yangi bosqichga o‘ta boshlash uchun
mustahkam shart-sharoit yaratdi. Shu bilan birga isloh qilishning birinchi bosqichi
natijalari keyingi bosqichning strategik maqsadlari va ustun yo‘nalishlarini aniq
belgilab olish imkonini berdi.
Ikkinchi bosqichda investitsiya faoliyatini kuchaytirish, chuqur tarkibiy
o‘zgarishlarni amalga oshirish va shuning negizida iqtisodiy o‘sishni ta’minlab,
bozor munosabatlarini to‘liq joriy qilish maqsad qilib qo‘yiladi. Shu maqsaddan
kelib chiqib I.A.Karimov asarida bu bosqich uchun quyidagi bir qator vazifalar
ajratib ko‘rsatildi:
- davlat mulklarini xususiylashtirish sohasida boshlangan ishni oxiriga
yetkazish;
3 Каримов И.А. Ўзбекистон иқтисодий ислоҳотларни чуқурлаштириш йўлида. Т.: «Ўзбекистон», 1995, 19-
бет.
99
- ishlab chiqarishning pasayishiga barham berish va makroiqtisodiy
barqarorlikni ta’minlash;
- milliy valyuta-so‘mni yana ham mustahkamlash;
- iqtisodiyotning tarkibiy tuzilishini tubdan o‘zgartirish, xom ashyo yetkazib
berishdan tayyor mahsulot ishlab chiqarishga o‘tish.4
O‘tish davrining ikkinchi bosqichida aholining kam ta’minlangan qatlamlarini
ijtimoiy himoyalashni kuchaytirish, ularga tegishli yordam ko‘rsatish borasida
birinchi bosqichda tutilgan yo‘l davom ettiriladi.
Prezidentimiz
I.Karimov
ta’kidlab
o‘tganlaridek,
hozirgi
bosqichda
«erkinlashtirish va islohotlarni chuqurlashtirish nafaqat iqtisodiy, balki ham ijtimoiy,
ham siyosiy vazifalarni hal qilishning asosiy shartidir»5. Bu esa iqtisodiyot sohasida
quyidagi aniq vazifalarni amalga oshirishni ko‘zda tutadi:
- iqtisodiyotning barcha sohalari va tarmoqlarida erkinlashtirish jarayonini
izchillik bilan o‘tkazish va iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish;
- xususiylashtirish jarayonini yanada chuqurlashtirish va shu asosida amalda
mulkdorlar sinfini shakllantirish;
- mamlakat iqtisodiyotiga xorij sarmoyasini, avvalo, bevosita yo‘naltirilgan
sarmoyalarni keng jalb etish uchun qulay xuquqiy shart-sharoit, kafolat va iqtisodiy
omillarni yanada kuchaytirish;
- kichik va o‘rta biznes iqtisodiy taraqqiyotda ustivor o‘rin olishiga erishish;
- mamlakatning eksport salohiyatini rivojlantirish va mustahkamlash,
iqtisodiyotimizning jahon iqtisodiy tizimiga keng ko‘lamda integratsiyalashuvini
ta’minlash;
-
iqtisodiyotda
mamlakatimiz
iqtisodiy
mustaqilligini
yanada
mustahkamlashga qaratilgan tarkibiy o‘zgarishlarni izchil davom ettirish.
3. Respublikada bozor islohotlarini amalga oshirish
va uning asosiy yo‘nalishlari.
4 Каримов И.А. Ўзбекистон буюк келажак сари. Т.: Ўзбекистон, 1998. 332-333 бетлар.
5 Қаранг: И.А. Каримов. Озод ва обод Ватан, эркин ва фаровон ҳаёт пировард мақсадимиз. Т.: Ўзбекистон,
2000, 15-бет.
100
Iqtisodiy munosabatlar va tashkiliy-boshqaruv tuzilmalarining bir turidan
butunlay boshqa yangi turiga o‘tish, iqtisodiy islohotlar strategiyasini ishlab
chiqish va uning asosiy yo‘nalishlarini aniqlab olishni taqozo qiladi. Iqtisodiy
islohotlar – bu bozor munosabatlarini shakllantirishga qaratilgan chora-
tadbirlar majmuidir.
Iqtisodiy islohotlardan ko‘zda tutilgan maqsad mamlakat aholisi uchun yashash va
faoliyat qilishning eng yaxshi sharoitlarini yaratish, ularning ma’naviy-axloqiy
yetukligiga erishish, iqtisodiy, ijtimoiy-siyosiy barqarorlikni ta’minlashdan iborat.
Islohotlarni amalga oshirishdan oldin bozor iqtisodiyotiga o‘tishning nazariy modeli
yaratildi (bu boradagi ma’lumotlar mazkur mavzuning 2-bandida bayon etildi).
Bu modelda yangi iqtisodiyotga o‘tishning umumiy tomonlari va milliy
xususiyatlari nazarda tutiladi, islohotlarning asosiy yo‘nalishlari belgilanadi.
Respublikada iqtisodiy islohotlarni amalga oshirishning asosiy yo‘nalishlari
quyidagilardan iborat:
- mulkiy munosabatlarni isloh qilish;
- agrar islohotlar;
- moliya-kredit va narx-navo islohoti;
- boshqarish tizimini isloh qilish va bozor infratuzilmasini yaratish;
- tashqi iqtisodiy aloqalar islohoti;
- ijtimoiy islohotlar.
Iqtisodiy islohotlarning bosh bo‘g‘ini mulkchilik munosabatlarini tubdan
o‘zgartirishdir, chunki shu orqali ko‘p ukladli iqtisodiyot va raqobatlashish muhiti
shakllantiriladi hamda bozor iqtisodiyotiga o‘tishning shart-sharoitlari vujudga
keltiriladi. Shu sababli Respublikada mulkiy munosabatlarni isloh qilishdan ko‘zda
tutilgan
maqsad
davlat
mulki
monopolizmini
tugatish
va
bu
mulkni
xususiylashtirish hisobiga ko‘p ukladli iqtisodiyotni real shakllantirishdan iborat.6
6 Мулкий ислоҳотларнинг негизи бўлган давлат мулкини хусусийлаштиришнинг Республикадаги
хусусиятлари, уни амалга оширилиш шакллари, усуллари ва йўллари билан биз кейинги бандда танишишимиз
мумкин бўлганлиги сабабли, бу ерда иқтисодий ислоҳотларнинг бошқа йўналишларига кенгроқ ўрин берамиз.
101
Respublikada
iqtisodiy
islohotlarni
amalga
oshirishning
dastlabki
bosqichidayoq qishloq xo‘jaligini isloh qilishga ustunlik berildi. Bunga quyidagilar
sabab bo‘ldi:
- Respublikamiz iqtisodiyotida agrar soha ustunlikka egaligi, aholining
ko‘pchiligi qishloq xo‘jaligida bandligi, iqtisodiy o‘sishning ko‘p jihatdan shu
tarmoq ahvoliga bog‘liqligi;
- Respublika butun sanoat potensialining yarmiga yaqinini tashkil qiladigan
sanoatning ko‘pgina tarmoqlarini (paxta tozalash, to‘qimachilik, yengil, oziq-ovqat,
kimyo sanoati, qishloq xo‘jalik mashinasozligi va boshqalar) rivojlantirish
istiqbollari bevosita qishloq xo‘jaligiga bog‘liqligi;
- qishloq xo‘jalik mahsulotlari (asosan paxta) hozirgi vaqtda valyuta
resurslari, respublika uchun zarur bo‘lgan oziq-ovqat mahsulotlari, dori-darmonlar,
texnika va texnologiya uskunalarini chetdan sotib olishni ta’minlayotgan asosiy
manba ekanligi;
- mustaqillik sharoitida qishloq xo‘jaligining oziq-ovqat muammosini hal
etishdagi rolining ortib borishi.
Mavjud iqtisodiy tizimning izchillik bilan bozor munosabatlariga o‘sib
o‘tishida moliya-kredit sohasini isloh qilish alohida o‘rin tutadi. Moliyaviy
munosabatlarda davlat byudjeti tanqisligini kamaytirib borish, byudjetdan
beriladigan dotatsiyalar va subsidiyalarni bosqichma-bosqich qisqartirish, birinchi
darajali, eng zarur umumdavlat ehtiyojlari uchungina byudjetdan mablag‘ ajratish,
xalq xo‘jaligini rivojlantirishda investitsiya kreditlaridan keng foydalanish
islohotlarning asosiy yo‘nalishlari hisoblanadi.
Iqtisodiyotni isloh qilishning eng asosiy muammolaridan biri narxlarni
erkinlashtirishdir. Narxlarning erkin shakllanishi uchun narxlar tizimini isloh qilish
ham zarurdir. Dastlab davlat xarid narxlarining amal qilish doirasi qisqartiriladi va
keyin ichki narxlar jahon narxlariga muvofiqlashtirib boriladi. Shuningdek,
narxlarni erkinlashtirishda xom-ashyo va mahsulot ayrim turlarining, narx-navo
bilan aholi va korxonalar daromadlari o‘rtasidagi tenglikka erishishga harakat
qilinadi.
102
Narxlar islohoti boshlangandan 1994 yilgacha hamma turdagi xom ashyo va
mahsulotlar bo‘yicha erkin narxlarga o‘tildi, barcha iste’mol mollari narxi ustidan
davlat nazorati bekor qilindi.
Isloh qilishning dastlabki davrida (1992 yil) keng doiradagi ishlab chiqarish-
texnik vositasi bo‘lgan mahsulotlar, ayrim turdagi xalq iste’mol mollari, bajarilgan
ishlar va xizmatlarning kelishilgan narxlari va tariflarga o‘tildi. Aholini himoyalash
maqsadida cheklangan doiradagi oziq-ovqat va sanoat tovarlari narxlarining
chegarasi belgilab qo‘yildi.
Narxlar islohotining navbatdagi bosqichida (1993 yil) kelishilgan ulgurji
narxlarni davlat tomonidan tartibga solish to‘lig‘icha to‘xtatildi. Narxlarni
erkinlashtirishning oxirgi bosqichida (1994 yil oktyabr-noyabr) xalq iste’mol
mollari asosiy turlarining narxi erkin qo‘yib yuborildi. Shunday qilib, iqtisodiyotni
isloh qilishning birinchi bosqichi narxlarni to‘liq erkinlashtirish bilan tugadi.
Iqtisodiy islohotlarni amalga oshirish boshqarishning tegishli tizimini
yaratishni talab qiladi. Shunga asosan respublikada butun iqtisodiyotni, tarmoqlar
va hududlarni boshqarishning eng maqbul va hozirgi davrga mos bo‘lgan
tuzilmalari ishlab chiqildi.
Ko‘plab markaziy iqtisodiy organlar va vazirliklar tugatildi (Davlat reja
qo‘mitasi, Davlat ta’minot qo‘mitasi, Davlat narxlar qo‘mitasi, Davlat agrosanoat
qo‘mitasi va boshqa qo‘mita hamda vazirliklar) yoki ularning faoliyati tubdan
qayta qurildi. Faoliyati tugatilgan ma’muriy apparatlar o‘rniga bozor iqtisodiyotiga
xos yangi boshqarish bo‘g‘inlari tuzildi.
Boshqarishning mahalliy darajasida (viloyat, tuman, shahar) ijroiya-
boshqaruv vazifalarini bajarish uchun hokimlik joriy qilindi. Quyi bo‘g‘in
boshqaruvida korxona va tashkilotlarga iqtisodiy erkinlik berilib, ular yangicha ish
uslubiga o‘tdi.
Isloh qilish natijasida tarkib topgan boshqaruv tizimi bozor iqtisodiyotiga
o‘tib borish bilan yanada takomillashib va rivojlanib boradi.
Bozor islohotlari bozor infratuzilmasini yaratish chora-tadbirlarini ham
qamrab oladi. Bunda moliya, bank-kredit tizimi muassasalari, sug‘urta, auditorlik,
103
yuridik va konsalting firmalari hamda kompaniyalarini, birja tizimini yaratish
taqozo qilinadi.
Respublikada bozor infratuzilmasini yaratish bir qator yo‘nalishlar bo‘yicha
bordi. Birinchi yo‘nalish bo‘yicha tovar-xom ashyo birjasi tizimi rivojlandi. Bu,
o‘z navbatida, brokerlik va dilerlik idoralari, savdo uylari, vositachi firmalar paydo
bo‘lishiga olib keldi.
Ikkinchi yo‘nalishda kapital bozorining ishini ta’minlaydigan tuzilmalar
vujudga keltirildi. Kredit resurslari bozori va valyuta bozori vujudga keltirildi
hamda davlatga qarashli bo‘lmagan sug‘urta kompaniyalari tuzildi.
Uchinchi yo‘nalish ishchi kuchi bozorini shakllantirishdan iborat bo‘lib, bu
sohada 240 dan ortiq mehnat birjasini o‘z ichiga oluvchi katta tarmoq tuzildi.
Bozor islohotlari tashqi iqtisodiy aloqalarga ham tegishlidir. Bu sohada
islohotlarni amalga oshirish borasida respublikaning zamonaviy tashqi iqtisodiy
kompleksi
mutlaqo
yangidan
shakllantirildi,
tashqi
iqtisodiy
faoliyatni
boshqarishning mohiyat e’tibori bilan yangi mexanizmi vujudga keltirildi. Tashqi
iqtisodiy faoliyat bilan shug‘ullanishi zarur bo‘lgan muassasalar (Tashqi iqtisodiy
faoliyat milliy banki, bojxonalar xizmati) barpo etildi. Respublikaning barcha
vazirliklari va idoralari, korxonalarida tashqi iqtisodiy faoliyat bilan shug‘ullanuvchi
maxsus bo‘limlar, tashkilotlar va firmalar tuzildi.
Amalga oshirilayotgan iqtisodiy islohotlarning asl maqsadi insonga munosib
yashash va faoliyat ko‘rsatish sharoitlarini vujudga keltirishdan iborat. Shu sababli
iqtisodiy islohotlarni amalga oshirishning butun davri davomida aholini ijtimoiy
himoyalash bo‘yicha chora-tadbirlar ko‘rish ob’ektiv zaruratdir.
Respublikada
aholini
ijtimoiy
himoyalash
chora-tadbirlari
quyidagi
yo‘nalishlar bo‘yicha amalga oshirildi.
Birinchi yo‘nalish – narxlar erkinlashtirilishi va pulning qadrsizlanish darajasi
ortib borishi munosabati bilan daromadlarning eng kam va o‘rtacha darajasini
muntazam oshirib borish.
104
Ikkinchi yo‘nalish – Respublikaning ichki iste’mol bozorini himoya qilish
hamda oziq-ovqat mahsulotlari va sanoat mollari asosiy turlari iste’molini muayyan
darajada saqlab turish.
Uchinchi yo‘nalish – islohotlarning dastlabki bosqichida aholining kam
ta’minlangan tabaqalarini ijtimoiy himoyalash va qo‘llab-quvvatlash.
Shunday qilib, islohotlarning barcha yo‘nalishlari mavjud iqtisodiy tizimning
izchillik bilan bozor iqtisodiyotiga o‘sib o‘tishiga qaratildi. Bu islohotlar
O‘zbekistonning mustaqilligini iqtisodiy jihatdan ta’minlash, uni iqtisodiy jihatdan
rivojlangan va xalqaro miqyosda obro‘-e’tiborli mamlakatga aylantirishga xizmat
qildi. «Mamlakatimizda amalga oshirilayotgan bozor islohotlarini chuqurlashtirish
va iqtisodiyotni erkinlashtirish jarayonlari ko‘plab nufuzli xalqaro tashkilotlar
tomonidan munosib baholanmoqda. Misol uchun, har yili dunyoning 162 ta
mamlakati bo‘yicha iqtisodiy erkinlik indeksini e’lon qiladigan «Nasledie» fondi
xalqaro reyting agentligining bu boradagi xulosasi e’tiborga sazovor. Bu tashkilot
2000-2007 yillarda O‘zbekistonda erkinlashtirish indeksi 18 punktga yaxshilanib,
53 foizni tashkil qilganini e’tirof etadi. Hech shubhasiz, bu ko‘rsatkich milliy
iqtisodiyotimizni
erkinlashtirish
sohasida
sezilarli
darajada
rivojlanishga
erishganimizdan dalolat beradi»7.
Respublika uchun ijtimoiy himoyalash tizimini tanlab olishda xalqning uzoq
yillar davomida qaror topgan ma’naviy ahloqiy qadriyatlari, turmush tarzi va
dunyoqarash xususiyatlari hisobga olinadi.
Shunday qilib, islohotlarning barcha yo‘nalishlari mavjud iqtisodiy tizimning
izchillik bilan bozor iqtisodiyotiga o‘sib o‘tishiga qaratildi. Bu islohotlar
O‘zbekistonning mustaqilligini iqtisodiy jihatdan ta’minlash, uni iqtisodiy jihatdan
rivojlangan va xalqaro miqyosda obro‘-e’tiborli mamlakatga aylantirishga xizmat
qiladi.
Asosiy tayanch tushunchalar:
7 Инсон манфаатлари устуворлигини таъминлаш – барча ислоҳот ва ўзгаришларимизнинг бош мақсадидир.
Ўзбекистон Республикаси Президенти Ислом Каримовнинг 2007 йилда мамлакатни ижтимоий-иқтисодий
ривожлантириш якунлари ва 2008 йилда иқтисодий ислоҳотларни чуқурлаштиришнинг энг муҳим устувор
йўналишларига бағишланган Вазирлар Маҳкамаси мажлисидаги маърузаси // Халқ сўзи, 2008 йил 9 февраль.
105
O‘tish davri – bir iqtisodiy tizimdan boshqasiga, mavjud iqtisodiy
munosabatlardan butunlay boshqa, yangi iqtisodiy munosabatlarga o‘tish taqozo
qilinadigan davrdir.
Bozor
islohotlari
–
bozor
iqtisodiyotini
va
bozor
munosabatlarini
shakllantirishga qaratilgan chora-tadbirlar majmuidir.
Iqtisodiy islohotlar – iqtisodiyotda tub o‘zgarishlarni amalga oshirishga
qaratilgan tadbirlar majmui.
Iqtisodiy uklad – turli mulkchilikka asoslangan xo‘jalik yuritishning shakllari
va turlari.
Iqtisodiyotni erkinlashtirish – nima va qancha ishlab chiqarishni qaerga,
qanday bahoda sotishni tadbirkorning o‘zi belgilashi lozim. Iqtisodiyotning barcha
sohalari va tarmoqlarini erkinlashtirish, xo‘jalik yurituvchi sub’ektlarning erkinligi
va mustaqilligini ta’minlash, tadbirkorlik faoliyatini rivojlantirish uchun barcha
shart-sharoitlarni yaratish demakdir.
Islohotlar konsepsiyasi – ijtimoiy–iqtisodiy islohotlarning asosiy maqsad va
yo‘nalishlari, uni amalga oshirishning vazifalari va strategik yo‘llarining umumiy
g‘oyasidir.
Iqtisodiyotni barqarorlashtirish – tanglik holatlariga barham berish asosida
makroiqtisodiy muvozanatlikni saqlash va ishlab chiqarishni yuksaltirish uchun
shart-sharoitlarni vujudga keltirishdir.