EKOLOGIK MUAMMOLAR. TABIATNI MUHOFAZA QILISHNING ILMIY NAZARIY ASOSLARI. BIOSFERA TUSHUNCHASI
Yuklangan vaqt
2024-08-29
Yuklab olishlar soni
4
Sahifalar soni
57
Faytl hajmi
1,7 MB
1
EKOLOGIYA VA TABIATNI MUHOFAZA QILISH” FANINING
PREDMETI, VAZIFALARI, MAQSADI VA TARIXI. EKOLOGIK
MUAMMOLAR. TABIATNI MUHOFAZA QILISHNING ILMIY
NAZARIY ASOSLARI. BIOSFERA TUSHUNCHASI.
REJA:
Tayanchso’zlar: Ekologiya, autekologiya, populyatsiyalar ekologiyasi,
sinekologiya, biosfera, inson ekologiyasi, ijtimoiy ekologiyasi, ekologik
muammolar, modellashtirish, biologik resurs, atrof-muhit. Muhit, sun’iy muhit,
ekologik omil, abiotik omillar, biotik omillar, relef, antropogen omil, bilvosita,
bevosita, kimyoviy moddalar, fitogen, zoogen, mikrobiogen, optimum zona,
maksimum, minimum, individ. Biosfera, litosfera, gidrosfera, tirik modda, o’lik
modda, oraliq modda, biogenmodda, biogeokimyoviy, energetik xususiyat,
fotosintez, oksidlanish-qaytarilish, parchalanish, transport xususiyati
Reja:
1. Ekologiyaning maqsadi, o’rganish usullari
2. Ekologiya fanining vazifalari
3. Ekologiya fanining bo’limlari
4. Ekologiyaning tarixi
5. Ekologiyada muhit tushunchasi.
6. Ekologik omillar va ularning tasnifi.
7. Ekologik omillar: tirik organizmlarga ta’sir etish umumiy qonuniyatlari.
2
8. Organizm va moslashish.
9. Biosfera haqida Vernadskiy ta’limoti.
10. Biosfera chegaralari va tarkibiy qismlari
11. Biosferadagi moddalarning xossasi va funktsiyalari.
12. Biosferada moddalarning aylanishi.
Ekologiya biologiya fanlari qatoridagi mustaqil fan hisoblanadi. ekologiya
tushunchasi fanga birinchi bo’lib 1866 - yilda nemis biologi E.Gekkel tomonidan
kiritilgan. Ekologiya – yunoncha so’z bo’lib, uning ma’nosi tirik organizmlarning
yashash sharoiti yoki tashqi muhit bilan o’zaro munosabatini bildiradi.
Umumiy ekologiya to’rt bo’limga bo’lib o’rganiladi: autekologiya,
populyatsiyalar ekologiyasi, sinekologiya va biosfera.
1. Autekologiya ayrim turlarning ular yashab turgan muhit bilan o’zaro
munosabatini, turlarning qanday muhitga ko’proq va uzviy moslashganligini
o’rganadi.
2. Populyatsiyalar ekologiyasi populyatsiyalar tuzilmasi va dinamikasi,
ma’lum sharoitda turli organizmlar sonining o’zgarishi (biomassa dinamikasi)
sabablarini tekshiradi.
3. Sinekologiya biogeotsenozning tuzilishi va xossalarini, ayrim o’simlik va
hayvon turlarining o’zaro aloqasini hamda ularning tashqi muhit bilan
munosabatini o’rganadi.
4. Ekotizimlarni tadqiq qilishning rivojlanishi biosfera haqidagi ta’limotni
vujudga keltiradi. Ushbu ta’limotning asoschisi V.I.Vernadskiy hisoblanadi.
Sayyoramizda tarqalgan organizmlar, ya’ni Yer qobig’idagi mavjudotlar tizimi
biosfera deb ataladi.
Bugungi kunga kelib ekologiya sof biologik fanlar tizimidan chiqib, mazmuni
kengayib bormoqda. Atrof-muhitga zamonaviy fan va texnika taraqqiyotining
ta’siri natijasida ekologiya tushunchasi o’ta kengayib ketdi. Fanga “inson
3
ekologiya”si degan atama ham kirib keldi. Insonni tashqi muhitga munosabati
boshqa tirik organizmlardan tubdan farq qiladi.
Inson ekologiyasi yangi fan sifatida 1921 yil amerikalik olimlar Borjes va
Park tomonidan kiritildi. Dastlab inson ekologiyasi tibbiy soha bo’limi sifatida
qaralib, keyinchalik uning ijtimoiy, texnik, me’moriy, iqtisodiy va huquqiy
tomonlari ham o’rganildi. Inson ekologiyasi insonni atrof-muhitga va aksincha,
muhitning insonga ta’sirini o’rganadi. Inson ekologiyasini o’rganish natijasida
ijtimoiy ekologiya vujudga keldi. Unga birinchi bo’lib Raderik Mak Kenzil ta’rif
bergan.
Ijtimoiy ekologiya ijtimoiy fanlardan biri hisoblanib, uning predmeti inson
bilan uning atrof-muhit o’rtasidagi xususiy bog’lanishlarini o’rganishdan iborat.
Shunday qilib, ekologiya bugungi kunda tibbiy va ijtimoiy fanlar jumlasiga
kirib, o’rganilayotgan ob’ekt yoki tizimni atrof-muhit bilan munosabatini keng
miqyosda tadqiq etadi. Bir hujayrali sodda tuzilishdagi bakteriyalar, zamburug’lar,
o’simlik, hayvonlar va ularning hamjamoalari, biosfera, shuningdek inson ham
ekologiya fanining ob’ekti bo’lib xizmat qiladi.
Ekologiya fani tabiat bilan tirik organizmlarning uzviy bog’lanishini ifoda etar
ekan, u shubhasiz, tabiatni muhofaza qilishning ilmiy asosini tashkil etadi.
EKOLOGIYADA FOYDALANILADIGAN USLUBLAR
Ekologik ilmiy-tadqiqotda ko’pincha tasviriy, taqqoslash, tajriba hamda
ekotizimlarni modellashtirish uslublaridan foydalaniladi. ekologiyada tajriba va
modellashtirish uslublaridan nisbatan keng foydalaniladi.
Tajriba-tadqiqotchi tomonidan yaratilgan sharoitda borayotgan ma’lum tabiiy
jarayonni kuzatishdir. Tajribada ma’lum ob’ektga (individ, populatsiya,
biogeotsenoz) ta’sir etayotgan omil kuchining ortishi yoki kamayishi namuna bilan
taqqoslanadi. Tajriba natijalari haqida ko’rsatkichlarni o’zgarishiga qarab xulosa
qilinadi. Buning uchun albatta namuna bilan taqqoslash zarur. Tajriba hech vaqt
taqqoslashsiz olib borilmaydi.
4
Ilmiy tadqiqot ishlari laboratoriya va dala sharoitlarida olib boriladi.
Modellashtirish jarayoni umumlashtirish uchun ancha qulay imkon beradi,
shuningdek hodisaning ba’zi tomonlarini aniq ma’lumot bilan to’ldirish yoki yangi
nazariy xulosalar chiqarishga yordam beradi. Modelь “ishlamay qolsa”, ya’ni
haqiqatga uncha to’g’ri kelmasa, EHM tomonidan o’zgartirishlar kiritilishi va
yaxshilash zarurligini aytib beradi.1
EKOLOGIYA FANINING VAZIFALARI
Ekologlarning kelajakdagi amaliy vazifalari inson ehtiyojini yanada to’laroq
qondirishga qaratilgan holda antropogen betsenozlarni qayta ko’rib chiqish va
barqarorligini oshirishga qaratilishi kerak. “Inson va biosfera” deb atalgan yirik
xalqaro dasturda keyingi yillarda ekologiya sohasida hamda insonni o’rab turgan
atrof-muhitni tadqiq qilishning aniq ilmiy yo’nalishlari ko’rsatib berilgan:
Hayot jarayoni qonuniyatlarini o’rganish, shuningdek insonning tabiiy
tizimlarga va biosferaga bo’lagan ta’sirini bir butun holda o’rganish.
Biologik resurslardan oqilona foydalanishning ilmiy asoslarini ishlab chiqish,
inson faoliyati natijasida o’zgargan tabiatdagi o’zgarishlarni oldindan bilib olish va
biosferada kuzatilayotgan jarayonlarni boshqarish va nihoyat insonning yashash
muhitini saqlash.
ANTIK VA XVII-XIX ASRLARDAGI EKOLOGIK
TADQIQOTLAR
Hozirgi davrdagi bilimlarimizning shakllanishida qadimgi yunon olimlarining
xizmati katta. Masalan, Aristotel (e.av. 384-322 y.y) o’zining “Hayvonlar tarixi”
degan asarida suvda va quruklikda yashovchi hayvonlar, shuningdek suzuvchi,
havoda uchuvchi va o’rmalovchi kabi hayotiy shakllarni ajratgan. Ulardan tashqari,
1 Begon and others. Ecology. UK. 2006. P. 10-12.
5
organizmlarning yashash joylari, yolg’iz yoki gala bo’lib yashash, oziqlanishi va
boshqalar qiziqtirgan. Tirik organizmlarning tuzilishi va hayoti Aristotelning
shogirdi Teofrast (e.av. 380-271 y.y) ishlarida ham uchraydi. Teofrast
o’simliklarning yashash joylarini hisobga olib, ularni o’t, chala buta, buta va daraxt
kabi hayotiy shakllarga bo’ladi.
XVII-XVIII asrlardagi ekologik ma’lumotlar tirik organizmlarning ayrim
guruhlarini o’rganishga qaratilgan edi. J.Byuffon ishlarida hayvonlarning
tuzilishiga tashqi muhitning ta’siri, J.B.Lamark o’simlik va hayvonlarning
evolyutsion o’zgarishlarida eng muhimi tashqi muhit ta’siri ekanligi, ekologik
g’oyalarning rivojlanishida Ch.Darvinning organik olam evolyutsiyasi haqidagi
ta’limoti ilgari surilgan. Nemis biologi Ernest Gekkel 1866 yilda fanga
“ekologiya” tushunchasini birinchi bo’lib kiritdi va unga ta’rif berdi. ekologiya
mustaqil fan sifatida XX asrning boshlarida vujudga keldi. Uning rivojlanishiga
G.F.Morozov,
V.N.Sukachev,
V.G.Ramenskiy,
K.Raunkier,
Ch.Elton,
M.S.Gilyarov, N.S.Serebryakov, A.Tensli, G.Odum, Yu.Odum va boshqalar katta
hissa qo’shdi. Yirik rus olimi V.I.Vernadskiy biosfera haqidagi ta’limotni yaratdi
va biosferaning holati inson faoliyati bilan bog’liqligi haqida xulosa keldi.
O’RTA OSIYO ALLOMALARINING EKOLOGIYA HAQIDAGI
QARASHLARI
O’rta Osiyolik allomalar al-Xorazmiy, Forobiy, Beruniy, Abu Ali Ibn Sino va
boshqalar hali ekologiya fani dunyoga kelmagan davrlarda tabiat va undagi
muvozanat, o’simlik va hayvonot dunyosi, tabiatni e’zozlash haqida qimmatli
fikrlar aytganlar. Muhammad Muso al-Xorazmiy “Bilginki, daryoning ko’zlari
yoshlansa, uning boshiga g’am, kulfat tushgan bo’ladi” deb ta’kidlagan edi. Buyuk
alloma suvlarni ortiqcha sarflash hozirgi kundagi Orol fojiasi kabi noxo’sh
hodisalarni keltirib chiqarishini nazarda tutgan bo’lsa, ehtimoldan holi emas. Abu
Nasr Forobiy odam a’zosining tuzilishi va unda kelib chiqadigan o’zgarishlar,
ya’ni kasalliklar, ovqatlanish tartibining buzilishi, kasallikning oldini olish chora-
6
tadbirlari, shuningdek, tabiiy sun’iy tanlanishlar haqida ma’lumotlar qoldirgan.
Abu Rayhon Beruniy asarlarida o’simlik va hayvonlarning biologik xususiyatlari,
ularning tarqalishi, tashqi muhit bilan o’zaro aloqasi va xo’jalik ahamiyati haqida
ma’lumotlar topish mumkin. Abu Ali Ibn Sino inson sog’lig’ini saqlash, parhez,
gigiena to’g’risida, kasalliklarni, jumladan, asab kasalliklarini davolashda jismoniy
usullar yaxshi natija berishini aytgan. U kishi organizmiga tashqi muhit ta’siri
muhimligini, ayrim kasalliklar suv va havo orqali tarqalishi haqida fikrlar bayon
etgan.
O’ZBEKISTONDA EKOLOGIYA FANINING RIVOJLANISHI
Ekologik yo’nalishdagi ishlar keyinchalik O’zFA Botanika instituti olimlari
V.A.Burigin, O.X.Hasanov va boshqalar tomonidan o’simliklarni qurg’oqchil issiq
(cho’l)
sharoitiga
moslashishi,
o’simliklar
hamjamoasining
tuzilmasi,
mahsuldorligi, em-xashakbop o’simliklarning orasidan qurg’oqchil issiq sharoitga
chidamli turlarini tanlash va ularning ekologik-biologik xususiyatlarni o’rganib,
sun’iy yaylovlar barpo etishning ilmiy asoslari ishlab chiqildi. O’zFA Zoologiya
va parazitologiya institutida hayvonot olamini muhofaza qilish va undan oqilona
foydalanish tadbirlari, qishloq xo’jalik hayvonlarida uchraydigan yuqumli
kasalliklarning oldini olish, qimmatli hayvon turlarining kadastri va nazorat ishlari
olib borildi.
Ushbu ilmiy ishlarga T.Z.Zohidov, A.M.Muxammadiev, V.V.YAxontov,
M.A.Sultonov, G.O.Olimjonov va boshqalar rahbarlik qildi. XX asrning ikkinchi
yarmida hozirgi davr fanlarini “ekologlashtirish” boshlandi. Bu esa ekologik
bilimlarning katta ahamiyatga ega ekanligini bildiradi. Demakki, hozirgi davrda
ekologiya fanining kelajagi porloq, chunki insoniyatning sayyoramizda yashab
qolishi, ko’p jihatdan ushbu fanning rivojlanish darajasi bilan bog’liq bo’lib qoladi.
7
ATROF-MUHIT VA TABIATNI MUHOFAZA QILISH SOHASIDAGI
ASOSIY VAZIFALAR
O’zbekiston Respublikasining atrof-muhit va tabiatni muhofaza qilish
sohasidagi birinchi navbatdagi vazifalari quyidagilar hisoblanadi:
1. Jamiyatning ta’lim olish va intelektual potentsialini o’sishini ta’minlovchi
sharoit yaratish;
2.
Atrof-muhit
holatini
yaxshilash
uchun
hamda
global
ekologik
muammolarni hal etishga etarli mablag’ ajratish kerak;
3. Genetik fond, turlar va landshaftlar xilma-xilligini saqlash;
4.
Tabiiy
resurslardan
foydalanishning
iqtisodiy
mexanizmlarni
takomillashtirish;
5. Maxsus muhofazaga olingan hududlarni boshqarish bo’yicha dasturlar
ishlab chiqish;
6. Atrof-muhitni ifloslanish manbalarini aniqlash bo’yicha nazorat tizimini
takomillashtirish va rivojlantirish;
7. Xususiylashtirish jarayonlarida ekologik talablarga rioya qilish va atrof-
muhitga zarar keltirmaslik uchun javobgarlik kabilarni nazorat qilish mexanizmini
yaratish;
8. Ekologik xavfsiz mahsulotlar va texnologik jarayonlar sohasida ekologik
sertifikatlash tizimini takomillashtirish;
9. Ekologik axborotlar va atrof-muhit monitoringi bo’yicha bank tizimini
yaratish;
10. Tabiatni muhofaza qilish Davlat qo’mitasining tabiatni muhofaza qilish
ishlari bo’yicha faoliyatini yorituvchi markazlashgan axborot tizimini yaratish;
11. ekologik va tarbiyaviy tizimini yanada rivojlantirish;
12. Xalqaro ekologik normalar va standartlar bo’yicha bosqichma-bosqich
dasturlar ishlab chiqish;
8
13. Xalq xo’jaligining turli sohalarida ekologik toza texnologiyalar,
chiqindilarni zararsizlantirish va o’zlashtirish bo’yicha ilmiy-texnik ishlanmalarni
hayotga tadbiq etish, hamda ilmiy tadqiqot ishlari olib borishni davom ettirish;
14. Atrof-muhitni muhofazasi, tabiiy resurslardan foydalanish masalalari
bo’yicha hamjamiyat ekologik tashkilotlari bilan o’zaro hamkorlikni kuchaytirish
va birgalikda ekologik qarorlar qabul qilish.
O’zbekistonda tabiatni muhofaza qilish
O’zbekiston Respublikasi mustaqillikga erishganidan boshlab Rio-de-Janeyro
shaxrida bo’lib o’tgan xalqaro konferentsiyada qabul qilingan ekologik siyosatni
ya’ni atrof muhit holatini yaxshilash aholi salomatligini mustaxkamlashga
qaratilgan ishlarni muvofaqqiyatli amalga oshirib kelmoqda .
Ekologik muammolarni hal etishning asosisy yo’nalishlari Tabiatni muhofaza
qilish davlat qo’mitasi,Vazirlar maxkamasi,turli nodavlat tashkilotlari hamda
davlat tomonidan qabul qilingan Atrof hitni muxofazasi,gigienik,biologik xilma-
xillikni saqlash bo’yicha milliy xarakat rejalari va strategiyalarida o’z aksini
topgan.
Bozor iktisodiyoti sharoitida davlatning eng muhim vazifasi aholi sonini
o’sishi,shaxarlarning transport orqali yuk tashishi, sanoat va qishloq xo’jaligi
ishlab chiqarishini rivojlantirish bilan bo’g’liq ravishda atrof muhit muxofazasini
muammolarini hal etish ya’ni tabiiy resurslarni qayta ishlash va ulardan oqilona
foydalanish masalalari turibdi. O’tish davrida shubxasiz tabiiy resurslardan
foydalanish darajasi o’zgaradi va atrof muhitnining ifloslanishiga ta’sir ko’rsatadi.
Bunday sharoitda Tabiatni muhofaza qilish davdat qo’mitasi tomonidan
tabiiy resurslardan tejab tergab foydalanish va kam chiqindili texnologiyalardan
foydalanish kabi ekologik siyosatni qo’llashni taqoza etadi.Shunga qaramasdan
respublikada quyidagi ekologik muammoalar hal etilmay qolmoqda:
1.Orol bo’yidagi ekologik tang ahvol;
2.Yer, suv, biologik resurslarning qisqarishi ;
9
3.Yer, suv, biologik xilma-hillikga va atmosfera havosini sifatiga qo’shni
davlatlarning ta’siri;
4.Taiiy holatni va uning ifloslanish manbalari shuningdek tabiiy resurslardan
foydalanishni nazorat qilish uchun yetarli texnik va metodik imkoniyatlarning
cheklanganligi;
5.Atrof muhit holatini analitik nazorat qilish uchun maxsus asbob
uskunalarning ishlab chiqarish korxonalarining mavjud emasligi;
6.Tog’-kon chiqindilari, avvalgi uran konlari ayniqsa ularning chegara
xududlardagi holati;
7.Sanoat va maishiy turmushdagi chiqindilarning qayta ishlovchi va
o’zlashtiruvchi tizimning takomillashmaganligi;
8.Tabiiy atrof muhit va ularning ifloslanish manbalari hamda tabiiy
resurslardan foydalanish holati bo’yicha yetarli ekologik bank tizimi ma’lumotlari
etarli bo’lmasligi;
Tabiiy atrof muhitni muhofaza qilish va va tabiiy resurslardan samarali
foydalanish masalalari makroiqtisodiyotni isloh qilish jarayonida uning diqqat
markazida turmog’i lozim.
O’zbekiston Respublikasi atrof muxit va tabiatni muhofaza qilish sohasidagi
birinchi navbatdagi vazialari quydagilar hisoblanadi:
1.Jamiyatning ta’lim olish va intellektual potentsialini o’sishini ta’minldovchi
sharoitni yaratish;
2.Atrof
muhit
holatini
yaxshilash
uchun
hamda
global
ekologik
muammoalarni hal etish uchun yetarli mablag’lar ajaratilishi kerak;
3. Genetik fondni, turlar xilma xilligi va landshaftlarni saqlash;
4.Tabiatdan foydalanishning iqtisodiy mexanizmlarini takomillashtirish;
5.Maxsus muxofazaga olingan xududlarni boshqarish bo’yicha dasturlar
ishlab chiqish kerak;
6.Atrof muxitni ifloslanish manbalarini aniqlash bo’yicha nazorat tizimini
takomillashtirish va rivojlantirish;
10
7.Xususiylashtirish jarayonida ekologik talablarga rioya qilish va atrof
muxitga zarar keltirgani uchun javobgarlik kabilarni nazorat mexanizmlarini
yaratish;
8.Ekologik xavfsiz mahsulotlar ishlab chiqarish va texnologik jarayonlar
sohasida ekologik sertifikatlash tizimini takomillashtirish;
9.Ekologik axborotlar va atrof muxit monitoringi bo’yicha bank tizimini
yaratish;
10.Tabiatni muxofaza qilish davlat qo’mitasining tabiatni muxofaza qilish
ishlari bo’yicha faoliyatini yoritib turuvchi markazlashgan axborot tizimini
yaratish;
11.Ekologik ta’lim va tarbiya tizimini yanada rivojlantirish;
12.Xalqaro ekologik normalar va standartlar bo’yicha bosqichma-bosqich
dasturlar ishlab chiqarish;
13.Xalq xo’jaligining turli soxalarida ekologik toza texnologiyalar
chmqindilarning zararsizlantirish va o’zlashtirish bo’yicha ilmiy-texnik ishlarni
hayotga tadbiq etish hamda ilmiy –tadqiqot ishlarini olib borishin davom ettirish;
14.Atrof muxit muxofazasi, tabiiy resurslardan foydalanish masalalari
bo’yicha jamiyatdagi ekologik tashkilotlar bilan o’zaro xamkorlikni kuchaytirish
va birgalikda ekologik qarorlar qabul qilish.
1-sxema
Ekologiya fani sohalari
11
Fiziologik ekologiya
Global ekologiya
Ijtimoiy ekologiya
Shaxs ekologiyasi
Muhandislik ekologiyasi
Biokimyo ekologiya
Evolyutsiya ekologiyasi
Bioekologiya
Qishloq ho’jaligi ekologiyasi
O’simliklar va hayvonlar ekologiyasi
Koinot ekologiyasi
Hashorat va boshqa tirik guruhlar ekologiyasi
12
Gidroekologiya
Shahar ekologiyasi
Landshaftlar ekologiyasi
Sanoat ekologiyasi
Meditsina ekologiyasi
13
2-sxema
Ekologik
qadriyatlarni
asrashga
intiluvchanlik
Atrof-muhit
himoyasidagi
tashabbuskorlik
Mehnatsevarlik
Atrof-muhitni asrab-
avaylashda faollik
Vatanparvarlik, ona-
tabiatga mehr-muhabbat
Shaxsiy masuliyat
Vijdonlilik, burchiga
sadoqat
Tabiatga ehtiyotkorona
munosabatda bo’lish
O’z-o’zini nazorat qilish
Tabiatni muhofaza qilishda
qat’iyatlilik
Tabiatda boyliklardan
foydalanishda tejamkorlik
Vatanparvarlik, ona- vatanga
mehr-muhabbat
Ekologik bilim va madaniyatni belgilovchi fazilatlar
Atrof muhitga oid
bilimdonlik
Tabiatdagi obyekt va
hodisalarni qiyoslay olish
Atrof- muhitdagi o’zgarishlarga
ziyraklik
Atrof- muhitga nisbatan teran
fikrlay olish
Ahloqiy- ekologik
onglik
EKOLOGIK
BILIM VA
MADANIYAT
Eko-
logik
mas’-
uli-
yatli-
lik
Eko-
logik
iroda
viyli-
lik
Ekologik qadriyatlarni
hurmat qilish
14
John Harper tabiatdagi o’zgarishlarni izohlar ekan, “tabiat barcha narsani
hazm qilishi mumkin, biroq uning sog’lom muhiti yo’qolishi muqarrar” deydi.
Ekologiyaning tarixi haqida quyidagi olimlar tadqiqot olib borganlar. Jumladan,
Jonathan Anderson, Mike Bonsall, Angela Douglas, Chris Elphick, Valerie Eviner,
Andy Foggo, Jerry Franklin, Kevin Gaston, Charles Godfray, Sue Hartley, Marcel
Holyoak, Jim Hone, Peter Hudson, Johannes Knops, Xavier Lambin, Svata Louda,
Peter Morin, Steve Ormerod, Richard Sibly, Andrew Watkinson, Jacob Weiner,
and David Wharton. Shuningdek, Jane Andrew, Elizabeth Frank, Rosie Hayden,
Delia Sandford and Nancy Whilton kabilar tabiatni muhofaza qilishning ilmiy
nazariy asoslari haqida fikr yuritishagan2.
Ekologiya biologiya fanlari qatoridagi mustaqil fan hisoblanadi. Ekologiya
tushunchasi fanga birinchi bo’lib 1869 - yilda nemis biologi E.Gekkel tomonidan
kiritilgan. Ekologiya – yunoncha so’z bo’lib, uning ma’nosi tirik organizmlarning
yashash sharoiti yoki tashqi muhit bilan o’zaro munosabatini bildiradi.
“Ekologiya” – yunoncha so‘z bo‘lib, “oykos” – uy, vatan, makon va “logos” –
ta’limot, - degan ma’nolarni bildiradi.
Ekologiya bu - organizmlar va ularning atrof- muhit bilan o’zaro sodir
bo’layotgan hamkorligini o’rganadigan soha hisoblanadi. Ekologlar esa mana shu
hamkorlikni o’rganadigan olimlardir.
“Ekologiya” fani quyidagilarni o’rganadi:
Hayot jarayonlari, o’zaro aloqalar, adaptatsiyalar.
Energiya oqimi, hamjamoalar.
Ekotizimlar va suktsessiya.
Bioxilma xillik va cho’llanish.
Ekologiya fanining maqsadi:
• Ekosistema komponetlarini aniqlash va himoyalash.
• Evolyutsion nazariya bosqichlarini o’rganish.
• Ekosistemada hayvonlar mavjudlgi va himoyasini muhokama qilish.
2 M.Begon va boshqalar, 2006. 174-bet
15
• Ekologik vaziyatlarni muhokama qilish.
• Tog’lar, daryolar va cho’llarni ekologik xususiyatlarini o’rganish va muhokama
qilish.
• Marjon qoya toshlari va namgarchilik ko’p hududlarni o’rganish.
• Insonning atrof muhitga ta’sirini o’rganish va muhokama qilish.
Ilmiy metodlar
Olimlar muammolarni hal qilishda turli xil ilmiy metodlardan foydalanadilar.
Bu metodlar boshqalar tushuna oladigan faktlarni tashkil qilish va yozishni o’z
ichiga. Olimlar muammoni hal etishda ko’pgina variantlarini qo’llaydilar. Ilmiy
tadqiqotda birinchi qadam bu hal qilinishi kerak bo’lgan muammoni yoki savolni
aniqlab olish. Savolni aniqlab olgandan so’ng ma’lumotlar to’planadi va ular tahlil
qilinadi. Ma’lumot to’plashda kutubxona fondi materiallarini tahlil qilish, soha
haqidagi bilimlarni yig’ib chiqish, labarotoriya va dalada test ishlarini olib borish
kerak.
Yangi yo’nalishga o’tishdan avval soha haqida ma’lum bo’lgan barcha
ma’lumotlarni to’plash juda muhim sanaladi. Ishni o’zingiz nimani bilishingiz
kerak ekanligi haqidagi savoldan boshlang. So’ngra turli xil manbalardan yig’ilgan
ma’lumotlarni tekshiring. Adabiyotlar, entsiklopediya, hukumat hujjatlari, kasbiy
jurnallar, ilmiy maqolalar va internet kabi manbalardan foydalanish mumkin
(M.Begon va boshqalar, 2006. 154-bet).
Bazida olimlar o’zlari to’plamagan yoki boshqalar tomonidan to’plangan
ma’lumotlardan foydalanadilar. Barcha to’plangan ma’lumotlar ham ishonarli
emas. Siz barcha ma’lumot manbalarini o’rganishingiz va ma’lumotlarni ilmiy
jihatdan to’g’ri, ishonchli ekanligini tekshirib ko’rib foydalanishingiz kerak.
SHunda bu ma’lumotlar siz kutgan natijaga erishishingizda samarali natija beradi
(M.Begon va boshqalar, 2006. 174-bet)3.
3Begon and others. Ecology. UK. 2006. B. 10-12; 154;174.
16
TABIATNI MUHOFAZA QILISHNING ILMIY NAZARIY ASOSLARI
Odatda tabiiy va sun’iy muhitlar ajratiladi. Tabiiiy muhitni suv, quyosh,
shamol, havo, yer, o’simlik va hayvonot dunyosi kabi tabiiy omillar majmui tashkil
etadi. Sun’iy muhit inson tomonidan yaratilgan bo’lib, bunda insonning mehnat
mahsuli yotadi. Tabiiy va sun’iy muhitlar bir-biri bilan chambarchas bog’liq.
Ularning bog’liqligini ekologik muhit tushunchasi ifodalaydi.Tirik organizmlar,
oziqlanishi va yashashi uchun ishonchli himoyalangan yashash muhitini qidiradi.
Chigirtka, kapalak va shu kabi boshqa hasharotlar oziq ovqatini va yashashi uchun
inlarini qurishda o`simliklardan foydalanadi. Hashoratlardir o`z navbatida ko`p
qushlarning ozuqasi hisoblanadi. Nobud bo`lgan o`simlik va hayvonlar tuproq
uchun manba hisoblanadi. Biotik omillar – tirik organizmlarning o’zaro ta’sir
etishining barcha ko’rinishlari (masalan, o’simliklarning hasharotlari yordamida
changlanishi, raqobat, bir organizm tomonidan ikkinchisini iste’mol qilish,
parazitlik) va ularning tashqi muhitga ta’siridan iborat. Biotik o’zaro aloqa
munosabatlar murakkab va o’ziga xos xususiyatlarga ega bo’lib, bevosita va
bilvosita bo’lishi mumkin. Biotik omillar atrof muhitning asoslisidir. Juda ko`p
osimliklar va hayvonlarning o`sishi va yashashi uchun iqlim omillari katta
ahamiyatga ega.
Tirik organizmlarning hayotiga va geografik tarqalishiga ta’sir etuvchi (ijobiy
yoki salbiy) shart-sharoitlar ekologik omil deb ataladi. Ekologik omillar juda
xilma-xil, ular tabiati va tirik organizmlarga ta’sir etishiga ko’ra shartli ravishda 3
ta asosiy guruhlarga ajratiladi: Abiotik omillar – jonsiz tabiatning omillari
hisoblanib, birinchi navbatda, iqlim omillari, ya’ni yorug’lik, harorat, namlik va
mahalliy omillar kiradi. Abiotik omillar- yo`q, jonsiz degan ma`nolarni bildiradi.
Abiotik omillar har bir tirik organizmnind yashashi uchun sharoit yaratadi.
Masalan: suv abiotik omilning eng asosiy omil ko`rsatgichlaridan biri. Abiotik
omillardan bo`lgan havo, erni o`rab turgan qobig`idir. Iqlim omillaridan, hamma
tirik organizmlar yashash hayotida yorug`lik muhimdir. Quyosh nuri natijasida
amalga oshiriladiganfotosintez, barcha tirik organizmlar uchun ozuqa zanjirida
17
energiya manbaidir. Er sharidagi organizmlarning tarqalishi, ko`payishi va boshqa
hayot jarayonlarini belgilaydigan omillardan biri harorat hisoblanadi. Harorat 00 S
dan past 500 S dan yuqori bo’1ganda barcha hayot jarayonlari to`xtaydi yoki
keskin darajada sekinlashib qoladi. Masalan: Sobuq havo (Antaktida), issiq harorat
(arab sahrolari) hukmron bo`lgan joylarda tirik organizmlar o’sha muhitga
moslashib yashaydi. Mahalliy omillarga relef, tuproq xususiyatlari, sho’rlanish,
oqim, shamol, radiatsiya (nurlanish) va boshqalar kiradi. Antropogen omillar –
hozirgi vaqtda tabiatdagi eng kuchli omillardan biri hisoblanadi.4
Cheklovchi omillar
Cheklovchi omil tirik va notirik organizmlarning ekotizmini o'z ichiga
oladi.Cheklovchi omil aloqada bo'luvchibir nechapopulyatsiyaga ta'sir eta oladi.
Biroz yomg'ir yog'ishi ham o'tloqdagi o'simliklarni o'sishini cheklay oladi.
O'simliklar urug'ni sichqonlar yeydi, bu oziqlanish jarayoni cheklovchi omilga
aylanishi mumkin. Boyo'g'lilar va qirg'iylar sichqonlar bilan ozuqlanishi natijasida,
sichqonlar sonining kamayishiga olib keluvchicheklovchi omilga aylanishi
mumkin (1-rasm).
1Peter Rillero, Dinah Zike .Ecology, 2005 (36- бет).
18
1 -rasm. Hayvonlar populyatsiyasining abiotik omillar bilan aloqasi
Populyatsiya zichligi. 2--rasm.
Populyasiyadagi o’sish jarayoni (1-jadval)
19
Populyasidagi o’sish 3-rasm
Ekologik nisha
Moslashish jarayoni organizmlarni ular hayotidagi o‘rni va tashqi tuzilishini
ifodalaydi. Buni biz ekologik nisha (joy) bilan ham izohlashimiz mumkin. Ya’ni,
qancha ekologik tur mavjud bo‘lsa, shuncha ular uchun yashash muhiti mavjud
bo‘ladi. “Nisha” terminifransuzcha “niche” – chuqurlashuv, degan ma’noni ham
anglatib, bu nafaqat yashash joyi, balki tabiatda turning o‘rni, biologik jamoadagi
funksional roli, tashqi muhit omillariga bardoshliligi ham hisoblanadi (4-5-
rasmlar). Kooperatsiya - ikki organizm bir-birlari bilan kooperatsiya hosil
qiladilar. Bunday kooperatsiya ikki organizm uchun ham ustunliklarga ega.
Masalan, krablar bilan kovakichlilar bunga misol bo‘la oladi. Kovakichlilar
krablarning orqasiga yopishib olib (ba’zan ularni krablarning o‘zlari o‘tqazib
oladilar) ularni dushmanlardan, himoya qiladilar. Kovakichlilar esa o‘z navbatida
20
krablardan transport vazifasida foydalanadilar hamda ulardan qolgan ovqat
qoldiqlari bilan ovqatlanadilar. Mutualizm. Birlashgan ikki populyatsiya ham
faqat foyda ko‘radi, bu birlashish ular uchun foydalidir, bunday birlashgan
organizmlar tabiiy sharoitda biri ikkinchisiz hayotkechira olmaydi. Masalan,
termitlar va ularning ichaklarida yashovchi xivchinlilar bunga yaqqol misoldir.
Bunda xivchinlilar termitlar qabul qilgan kletchatkani hazm qilishga yordam
beradilar, chunki termitlar kletchatkani mustaqil o‘zlashtira olmaydilar.
Xivchinlilar ham termitlarsiz yashay olmaydilar. Chunki ular uchun yashash
sharoiti termitlar ichaklaridir. Turlar o‘rtasidagi munosabatlarning ikki va undan
ko‘p tur uchun qulaylik tug‘diradigan xilini o‘zaro yordam deyiladi. Masalan,
hasharotlar yordamida changlanadigan o‘simliklar changni bir o‘simlikdan
ikkinchio‘simlikka olib o‘tadigan va shu bilan o‘simliklarning chetdan
changlanishini
ta’minlaydigan
hasharotlarga
muhtojdir.
Ekotizimlar
biogeotsenozga nisbatan kengroq tushuncha hisoblanadi. Ekotizimda moddalar
aylanishini ta’minlash uchun ma’lum miqdorda kerak bo‘ladigan anorganik
moddalar zahirasi va bajarayotgan ishi jihatidan uch xil ekologik guruhni tashkil
etuvchi organizmlar bo‘lishi zarur.Birinchi guruhga o‘simliklar kirib, ular
produtsentlar deyiladi. Produtsentlar assimilyatsiya jarayonida to‘plangan
energiyasini boshqa organizmlarga beradi. Ikkinchi guruhga hayvonlar kiradi. Ular
o‘simliklar tomonidan to‘plangan organik moddani iste’mol qiluvchilar
hisoblanadi va kontsumentlar, deb ataladi.
Ekologik nisha (4-rasm)
21
Yirtqich-o’lja (5-rasm)
22
23
NOTIRIK ATROF MUHIT
Abiotik omillar
Odatda tabiiy va sun’iy muhitlar ajratiladi. Tabiiiy muhitni suv, quyosh,
shamol, havo, yer, o’simlik va hayvonot dunyosi kabi tabiiy omillar majmui tashkil
etadi. Sun’iy muhit inson tomonidan yaratilgan bo’lib, bunda insonning mehnat
mahsuli yotadi. Tabiiy va sun’iy muhitlar bir-biri bilan chambarchas bog’liq.
Ularning bog’liqligini ekologik muhit tushunchasi ifodalaydi.Tirik organizmlar,
oziqlanishi va yashashi uchun ishonchli himoyalangan yashash muhitini qidiradi.
Chigirtka, kapalak va shu kabi boshqa hasharotlar oziq ovqatini va yashashi uchun
inlarini qurishda o`simliklardan foydalanadi. Hashoratlardir o`z navbatida ko`p
qushlarning ozuqasi hisoblanadi. Nobud bo`lgan o`simlik va hayvonlar tuproq
uchun manba hisoblanadi. Biotik omillar – tirik organizmlarning o’zaro ta’sir
etishining barcha ko’rinishlari (masalan, o’simliklarning hasharotlari yordamida
changlanishi, raqobat, bir organizm tomonidan ikkinchisini iste’mol qilish,
parazitlik) va ularning tashqi muhitga ta’siridan iborat. Biotik o’zaro aloqa
munosabatlar murakkab va o’ziga xos xususiyatlarga ega bo’lib, bevosita va
bilvosita bo’lishi mumkin. Biotik omillar atrof muhitning asoslisidir. Juda ko`p
osimliklar va hayvonlarning o`sishi va yashashi uchun iqlim omillari katta
ahamiyatga ega (6-7-rasmlar).
24
6-rasm. Abiotik omillar.
Tirik organizmlarning hayotiga va geografik tarqalishiga ta’sir etuvchi (ijobiy
yoki salbiy) shart-sharoitlar ekologik omil deb ataladi. Ekologik omillar juda
xilma-xil, ular tabiati va tirik organizmlarga ta’sir etishiga ko’ra shartli ravishda 3
ta asosiy guruhlarga ajratiladi: Abiotik omillar – jonsiz tabiatning omillari
hisoblanib, birinchi navbatda, iqlim omillari, ya’ni yorug’lik, harorat, namlik va
mahalliy omillar kiradi. Abiotik omillar- yo`q, jonsiz degan ma`nolarni bildiradi.
Abiotik omillar har bir tirik organizmnind yashashi uchun sharoit yaratadi.
Masalan: suv abiotik omilning eng asosiy omil ko`rsatgichlaridan biri. Abiotik
omillardan bo`lgan havo, erni o`rab turgan qobig`idir. Iqlim omillaridan, hamma
tirik organizmlar yashash hayotida yorug`lik muhimdir. Quyosh nuri natijasida
amalga oshiriladiganfotosintez, barcha tirik organizmlar uchun ozuqa zanjirida
energiya manbaidir. Er sharidagi organizmlarning tarqalishi, ko`payishi va boshqa
hayot jarayonlarini belgilaydigan omillardan biri harorat hisoblanadi. Harorat 00S
dan past 500S dan yuqori bo‘1ganda barcha hayot jarayonlari to`xtaydi yoki keskin
darajada sekinlashib qoladi. Masalan: Sobuq havo (Antaktida), issiq harorat (arab
sahrolari) hukmron bo`lgan joylarda tirik organizmlar o‘shamuhitga moslashib
yashaydi. Mahalliy omillarga relef, tuproq xususiyatlari, sho’rlanish, oqim,
25
shamol, radiatsiya (nurlanish) va boshqalar kiradi. Antropogen omillar – hozirgi
vaqtda tabiatdagi eng kuchli omillardan biri hisoblanadi (8-rasm).
Fotosintez jarayoni (8-rasm)
Barcha
organizmlar
uchun
yorug‘likning
ahamiyati
katta,
chunki
ekosistemada kechadigan jarayonlarda sarflanadigan energiya bu asosan quyosh
energiyasidir.O‘simliklarda fotosintez jadalligi yorug‘likning optimal darajasiga
26
(yorug‘lik to‘yinishiga) bog‘liq. Yorug‘likka 20 -munosabatiga qarab o‘simliklarni
yorug‘sevar, soyasevar va soyaga chidamlilarga bo‘lamiz. Yorug‘sevar o‘simliklar
yaxshiyorug‘ tushadigan ochiq joylardagina rivojlanadi. Ularda fotosintez jarayoni
jadal kechadi.Cho‘llarda va chala cho‘llarda o‘sadigan izenlar, shuvoqlar,
saksovullar, chogonlar, qizilchalar, qandimlar, qo‘ng‘irboshlar va shu kabilar
yorug‘sevar o‘simliklarga kiradi. Soyasevar o‘simliklar esa, aksincha kuchli
yorug‘likni
yoqtirmaydi
va
ular
doimiy
soya
joylarda
o‘sadi.Bunday
o‘simliklargao‘rmonlarda o‘sadigan paporotniklar, moxlar, yong‘oqzorlar ostida
o‘suvchiyovvoyi xina, tog‘ gunafsha kabilar kiradi. Soyaga chidamli o‘simliklar
soya joyda ham, yaxshiyoritilgan joylarda ham bemalol o‘saveradi.Bularga qayin,
qarag‘ay, eman daraxtlari, o‘rmon yer tuti, g‘ozpanja, binafsha kabi o‘simliklar
kiradi.Yorug‘likning hayvonlar uchun asosan informativ ahamiyati mavjud. Sodda
hayvonlarda yorug‘lik sezuvchi organlari bo‘lib, ular orqali fototaksis (yoritilgan
tomonga harakatlanish) amalga oshadi. Kovakichaklilardan tortib deyarlik hamma
hayvonlarda yorug‘lik sezuvchi a’zolar mavjud.Ayrim hayvonlar (ukki,
ko‘rshapalak) faqat kechasi faol hayot kechiradi, ayrimlari esa doimo qorong‘i
sharoitda yashashga moslashgan (askarida, ko‘rsichqonlar).Ko‘pchilik hayvonlar
uchun yorug‘lik fazoda mo‘ljal olishda yordam beradi. Masalan, asalarilar asal
shira ko‘p bo‘lgan joylarni bildirish uchun iniga qaytgach uzoq muddat davomida
gir aylanib quyosh bilan oziqa joylashishiga nisbatan ma’lum burchak hosil qilgan
xolda to‘xtaydi. Qushlar esa uzoq joylarga uchib ketayotganda quyoshga qarab
mo‘ljal oladi. Dengiz va okean suvlari tagida yashaydigan jonivorlar va quruqlikda
yashaydigan ba’zi qo‘ng‘izlar o‘z tanasidan nur chiqarish xususiyatiga ega. Bu
hodisa biolyuminestsentsiya deb ataladi.Biolyuminestsentsiya hayvonlar uchun
signal vazifasini o‘taydi. Ular jinsiy marosim, dushmandan himoyalanish, o‘ljaga
tashlanish
kabi
jarayonlarni
amalga
oshiradi.
Yorug‘lik
hayvonlarning
rivojlanishiga ham ta’sir ko‘rsatadi.Masalan, uzoq muddatda yorug‘lik ta’sir
ettirilganda hasharotlar va sut emizuvchi hayvonlarda jinsiy balog‘atga yetish
tezlashadi. Ba’zi hasharotlar kun qisqarishi natijasida ko‘payish jarayonini
to‘xtatadi, kun uzayishi bilan esa ko‘payish qayta tiklanadi. Buning sababi shuki,
27
uzun kun bosh miyadagi gepofiz beziga ta’sir etib, ichki sekretsiya bezlari ishini
kuchaytiradi va jinsiy bezlarga ham signal beradi. Harorat ekologik omili Er
yuzidagi organizmlarning yashashi, rivojlanishiva tarqalishiga katta ta’sir
ko‘rsatuvchi eng muhim abiotik omillardan biri haroratdir. O‘simliklar va
ko‘pchilik xayvonlar tana haroratini birday saqlay olmaydi. O‘simliklarning
sovuqqa chidamliligi hujayralarda qand miqdorining ko‘p bo‘lishi natijasida
hujayra shirasi kontsentratsiyasining ortishiga va suvning kamayishiga bog‘liqdir.
Harorat 0 °C dan past bo‘lsa, urug‘ unibchiqmaydi. Binobarin har bir o‘simlik
urug‘i unib chiqishi uchun minimal, optimal va maksimal harorat talab qiladi.
Sibirda o‘sadigan tilog‘och, qarag‘ay, pixta vashu kabi daraxtlar –70 °C gacha
sovuqqa bardosh bera oladi. Bunday o‘simliklar psixrofil o‘simliklar deyiladi.O‘rta
Osiyoning jazirama issiq cho‘llarida o‘sadigan yantoq, qovul, saksavul, shuvoq,
izen o‘simliklari +60 +70 °C haroratga ham bardosh bera oladi. Ular termofil
o‘simliklar hisobanadi.O‘simliklar uchun ularning butun vegetatsiya davrida
oladigan foydali harorat yig‘indisi ham jiddiy ahamiyatga ega. Agar harorat
yig‘indisi yetarli bo‘lmasa o‘simlik gullamaydi va hosilga kirmaydi.
O‘simlik va hayvonlar uchun suv muhim ahamiyatga ega (9-10-11-rasmlar).
O‘simliklarning tuproq va havo namligiga bo‘lgan talabiga ko‘ra ular kserofitlar,
mezofitlar, gigrofitlar va gidrofitlarga bo‘linadi. Kserofitlar. Dasht va cho‘llarda
o‘sadigan,
qurg‘oqchilikka
chidamli
o‘simliklarga
kserofitlar
deyiladi.
Kserofitlarda hujayralar kichik bo‘ladi, hujayra po‘sti qalinlashgan, barg
mezofilida palisad parenxima yaxshi rivojlangan, barg tomirlari zich joylashgan,
bargdagi og‘izchalar soni ham ko‘p bo‘ladi. Kserofitlarga shuvoq, erman-shuvoq,
izen, oq saksovul, qora saksovul, juzg‘un, pista, teresken, kamforosma va shu
kabilar kiradi.Kserofitlarga oid maxsus bir guruh o‘simliklar sukkulentlar deyiladi.
Bu o‘simlik organlarida maxsus suv g‘amlovchi to‘qimalari yaxshi rivojlangan
bo‘lib, ularda suv zahirasi saqlanadi. Bunday o‘simliklarga kaktuslar, agavalar
kiradi. Kserofitlarning yana bir guruhi sklerofitlar hisoblanadi. Sklerofitlar
qurg‘oqchilikka chidamli, ko‘p yillik, dag‘al, ko‘pincha barglari reduktsiyalangan
va tikanlarga aylangan, yaxshi rivojlangan mexanik to‘qimaga ega bo‘ladi. Ularga
28
saksovul, yantoq, shuvoq, betaga va boshqalar kiradi. Cho‘l zonasidagi sho‘rxok
yerlarda esa danasho‘r, seta, sarsazan va qizil sho‘ra o‘sib, ular galofitlar deb
ataladi. Mezofitlar. Nami yetarli bo‘lgan tuproq va iqlim sharoitida o‘sadigan
o‘simliklar mezofitlar deyiladi. Bu xil o‘simliklar hujayralaridagi osmotik bosim
kserofitlarga qaraganda pastroq, ya’ni 11-15 atmosfera orasida bo‘ladi.
Mezofitlarga ko‘pchilik daraxt va aksari ekiladigan o‘t o‘simliklar: g‘o‘za, beda,
makkajo‘xori, qovun, tarvuz, pomidor, boyimjon hamda deyarli hamma mevali
o‘simliklar kiradi. Bu xil o‘simliklarning ildizi unchachuqur ketmaydi, lekin u
kuchli tarmoqlanib, tuproq orasida katta hajmni egallab oladi.Gigrofitlar. Namlik
ko‘p bo‘lgan sharoitda, ya’ni daryo bo‘ylari, o‘tloqlar, hamda o‘rmonlar orasida
o‘sadigan o‘simliklar bo‘lib, ularning barglari odatda yirik, kutikulasiz va tuksiz
bo‘ladi. Barg yuzasidagi og‘izchalar doimo ochiq bo‘lib, ular bargning ham ostki,
ham ustki qismida joylashadi. Ildizlari yerga chuqur kirmaydi, chunki ildizlar
yoyilgan joy doimo nam bo‘ladi. Ulardagi osmotik bosim 8-12 atmosferani tashkil
etadi. Daryo va ko‘l bo‘ylarida o‘sadigan savagich, qamish, qiyoq, ba’zi bir begona
o‘simlik turlari va madaniy ekinlardan, sholi gigrofitlarga misol bo‘ladi.Gidrofitlar.
Suvga botib o‘sadigan o‘simliklar bo‘lib, ularning organlarida mexanik to‘qima
deyarli rivojlanmaydi. Bu o‘simliklarning suv yuzasida qolgan barglarning
faqatgina ustki epedermisida og‘izchalar joylashadi. Ostki suvga tegib turgan
tomonida
og‘izchalar
bo‘lmaydi.
Barglarda
kutikula
qavati
deyarli
rivojlanmaydi.O‘simlik butun organlari yuzasi bilan suvni shimib olishi mumkin.
Shu sababli bu xil o‘simliklarda o‘tkazuvchi to‘qimalar ildiz tuklari ham
yaxshio‘smagan, ildizning suv va mineral tuzlarni shimish qobiliyati ham past.
Gidrofitlarga barcha suv o‘tlari, gulli o‘simliklardan chilim yoki suv yonog‘i
(Trapa natans), suv grechixasi (Polygonum amphilium), vallesneriya (Vallesneria),
elodea (Elodeae) vashu kabilar misol bo‘la oladi. Cho‘l va dashtda yashovchi
hayvonlarda ham suvsizlikka moslanish mavjud. Kemiruvchilar, sudralib
yuruvchilar, hasharotlar va boshqa mayda cho‘l hayvonlari oksidlanish
reaktsiyalari natijasida hosil bo‘ladigan suvlarni g‘amlash hisobiga tanadagi suv
muvozanatini saqlaydi, ayniqsa, yog‘ning oksidlanishi natijasida ko‘p miqdorda
29
suv hosil bo‘ladi. Shu tufayli cho‘lda yashovchi hayvonlarda qalin yog‘ qatlamlari
bo‘ladi (tuyaning o‘rkachi). Ko‘pginacho‘l hayvonlarining qoplovchi qalin
to‘qimasi mavjudligi tufayli, ular teri orqali suvni bug‘lantirmaydi, ularning
ko‘pchiligi kechasi hayot kechiradi, kunduz kunlari esa uyalariga yashirinib oladi.
Hayvonlar hayotida ham namlik yoki suv muhim ahamiyatga ega 5.
Harorat omili (9-rasm).
5 Peter Rillero, Dinah Zike .Ecology, 2005 (8-75- бет. Mazmuni va mohiyati).
30
Shamol omili (10-rasm)
Yomg’ir hosil bo’lish jarayoni (11-rasm)
31
BIOMALAR
Biomalarcho‘l, adir, tog‘ va yaylov tizimlarida namoyon bo‘ladi. Biroq
okean va dengiz biomalari ham farqlanib ularda mahsuldorlik ko‘rsatkichlari faqa
tsifat ijihatdan yuqori turadi. Har bir biomalarda o‘ziga xos iqlim va abiotik
omillarning farqli ta’sirlari mavjud bo‘ladi. Tundra va tayga hayoti o‘zgacha
ko‘rinishda bo‘lib, inson uchun ilmiy izlanishlar manbai hisoblanadi. Tropik
o‘rmonlar biologik xilma xillikning eng boy darajasi hisoblanadi (12-13-14-15-16-
rasmlar)6.
6 Peter Rillero, Dinah Zike .Ecology, 2005 (8-75- бет. Mazmuni va mohiyati).
32
Biomalar (12-rasm)
Tundra (Alyaska, 13-rasm)
33
34
Tayga (14-rasm)
Tropik o’rmon (15-rasm)
35
Cho’l o’simliklari (16-rasm)
Inson tabiatga ko’rsatadigan kuchli ta’siri orqali abiotik va biotik sharoitlarni
o’zgartiradi (2-jadval).
2-adval.
36
EKOLOGIK OMILLARNING TIRIK ORGANIZMLARGA TA’SIR
ETISH UMUMIY QONUNIYATLARI
Ma’lum sharoitda yashayotgan organizmlarga ekologik omillar turlicha ta’sir
etishi mumkin. Ammo ekologik omillar qanchalik xilma-xil bo’lmasin, ularning
tirik organizmlarga ta’sir etish xarakteri nuqtai nazardan ular uchun umumiy
bo’lgan qonuniyatlar ham mavjud. Organizmning normal rivojlanishi uchun
ma’lum darajada qulay ekologik omillar majmui talab etiladi. Har bir omilning
organizmga ta’sir etish kuchi hamda quyi va yuqori ta’sir etish chegarali bo’ladi.
Omilning qulay ta’sir etuvchi kuchi optimum zona deb qaraladi yoki optimum deb
ataladi. ekologik omil organizmga haddan tashqari kuchsiz (minimum) va kuchli
(maksimum) ta’sir etishi mumkin. Shunday qilib, har qanday ekologik omilning
Ekologik omillar
Abiotik omillar
Iqlim omili
Tuproq
Relyef
Kimyoviy moddalar
Tarixiy
Yong’in
Mikrobiogen
Mikogen
Zoogen
Fitogen
Biotik omillar
Inson hojalik
faoliyati ta’siri
Antropogen
omillar
37
optimum, minimum va maksimum ta’siri bo’lar ekan. Minimum va maksimum
chegarali kritik nuqta deb qaraladi. Kritik nuqtalardan ortiq kuch ta’sirida
organizm nobud bo’ladi.
Muhitning biror omiliga keng doirada moslashgan ekologik turlarga evri- old
qo’shimchasini qo’shib, tor doirada moslashganlarga steno- old qo’shimchasini
qo’shib nomlanadi. Temperaturaga nisbatan evriterm, stenoterm, namlikka
nisbatan evrigidrid, stenogidrid, sho’rlanishga nisbatan evrigal, stenogal.
Tashqi muhitning turli omillarga nisbatan ekologik valentliklar yig’indisi
turning ekologik spektrini tashkil etadi. Masalan, cho’lda o’suvchi sho’raklar
tuproqning sho’rligiga, qurg’oqchilik va yuqori temperaturaga yaxshi moslashgan.
Ushbu omillarga moslanish sho’raklarning ekologik spektrini tashkil etadi.
Ayrim turlarning ekologik spektri bir-biriga to’g’ri kelmaydi. Hatto bir xil
sharoitda yashayotgan va moslashish xususiyati ham o’xshash bo’lgan turlar ozmi-
ko’pmi miqdorda o’zining ekologik imkoniyatiga ega bo’ladi. Izen va teresken
o’simliklari qurg’oqchil va issiq sharoitga moslashgan turlar hisoblanib, ulardan
birinchisi nisbatan qurg’oqchilikka ham, yuqori haroratga ham biroz kuchliroq
moslashishi bilan ajralib turadi.
Ekologik omillar organizmning turli funktsiyalariga ham turlicha ta’sir etadi.
Ayrim individlarning tashqi muhit omillariga chidamlilik darajasi, kritik
nuqtalari, optimal zonasi ham to’g’ri kelmaydi. Ushbu individning irsiy, jinsiy,
yosh yoki fiziologik xususiyatlari bilan bog’liq bo’lishi mumkin.
Muhitning ayrim ekologik omillari organizmga bir vaqtda ta’sir etadi. Ushbu
omillarning ta’siri boshqa omillarning miqdoriga bog’liq bo’ladi. Buni omillarning
o’zaro ta’sir etish qonuniyati deyiladi.
Organizmning normal hayoti uchun ma’lum darajada sharoit talab etiladi.
Agar barcha shart-sharoitlar qulay bo’lib, ulardan biri etarli miqdorda bo’lmasa,
uni cheklovchi omil deb ataladi. CHeklovchi omil organizmni ushbu sharoitda
yashashi yoki yashay olmasligini belgilab beradi.
MOSLASHISH HAQIDA TUSHUNCHA
38
Moslashish yoki adaptatsiya ayrim individlar, populyatsiyalar tur yoki
jamoalarning morfo-fiziologik xulqiy va axborot biotsenotik xususiyatlarining
majmuidan iborat bo’lib, boshqa individlar, populyatsiyalar, tur yoki jamoalar
bilan yashash uchun kurashda g’olib chiqishga sababchi bo’ladigan, shuningdek
abiotik muhit omillarining ta’siriga chidamliligini ifodalaydi.
MOSLASHISHNING ASOSIY KO’RINISHLARI
Moslashishlarning ko’rinishlariga kelsak morfologik, fiziologik va xulqiy
moslashishlar ajratiladi.
Morfologik moslashishlarga misol qilib suv muhitida gidrobiontlarning suvni
qarshiligini
kesib
yurishga
mos
tana
tuzilishi,
shuningdek,
plankton
organizmlarning suvda osilgan holda yashashi kabilar hisoblansa, o’simliklar
dunyosida cho’l sharoitida minimum suv sarflashga moslashish sifatida
barglarning reduktsiyalanishi yoki butunlay bo’lmasligi kabilarni ko’rsatish
mumkin.
Fiziologik moslanishlar hayvonlarda ozuqa tarkibiga ko’ra ovqat hazm qilish
sistemasida fermentlarning ma’lum turlarini uchrashi yoki cho’lda yashovchi
hayvonlarning suvga bo’lgan talabini qondirish uchun yog’larning biokimyoviy
oksidlanishdan foydalanishi kabilar kiradi. O’simliklarda kuzatiladigan fotosintez
jarayoni ham, boshqa biokimyoviy jarayonlar atmosferadagi gazlar tarkibiga
bog’liqdir.
Xulqiy yoki etologik moslashishlar hayvonlar uchun xos bo’lib, turli
shakllarda namoyon bo’ladi. Masalan, tashqi muhit bilan hayvon tanasi o’rtasida
normal issiq almashinuvi uchun uya qurish (boshpana topish), qulay haroratli joyni
izlab topish, shuningdek, qushlar va sut emizuvchilarda sutkalik va mavsumiy
ko’chib yurishlari ma’lum. Hayvonlar faqat harorat omiliga xulqiy tomondan
moslashib qolmay, baoki namlik, yorug’lik va boshqa ko’pchilik ekologik
39
omillarga ham moslashadi. Xulqiy moslanishlar yirtqichlarning o’ljani izidan
yurish, kuzatish kabilarda hamda o’ljaning javob reaktsiyalarida ko’rinadi.
MOSLASHISHNING DARAJALARI
Moslashish turli darajalarda va ko’rinishlarda namoyon bo’ladi. Masalan
harorat omiliga moslashish molekulyar darajadan boshlab to biotsenotik
darajagacha kuzatilishi mumkin. Ko’pchilik o’simliklar ortiqcha qizib ketishdan
saqlanish uchun boshqa o’simlik turining soyasida o’sadi. Bu erda moslashish
biotsenotik darajada namoyon bo’lmoqda. Asalarilarning uyalarini haddan tashqari
qizib ketganda qanotlarini qoqib uyani sovutishi jamoa darajasidagi moslashishga
misol bo’ladi. Hayvonlarning ter bezlari orqali tanasini sovutishi yoki o’simliklarni
transpiratsiya orqali barg yuzasini sovutishi kabilar organizm darajasidagi
moslanishlardir. Kuchli yorug’lik ta’sirida xloroplastlarning hujayra devori ostida
ma’lum bir tartibda joy olishi hujayra darajasidagi, termofil mikroorganizmlarning
oqsillarini yuqori harorat ta’siriga chidamliligi esa molekulyar darajadagi
moslashish hisoblanadi.
YORUG’LIKNING TIRIK ORGANIZMLAR HAYOTIDAGI
AHAMIYATI
Sayyoramizga quyoshdan keladigan yorug’lik nuri tirik organizmlar hayotida
muhim rol o’ynaydi.
3-jadval.
Yorug’lik ta’sirida o’simlik va hayvonlarda boradigan eng muhim
jarayonlar