MAVZU: ENANTIOSEMIYA VA MATN
TAHLILI
REJA:
1.Til va tafakkur haqida.
2.Ziddiyat kategoriyasining mohiyati.
3.Enantiosemiya va lisoniy assimetriya.
TIL VA TAFAKKUR
Til deb murakkab muloqot tizimiga yoki shu tizimni oʻrganish va ishlatish qobiliyatiga
aytiladi.
Til
asosan
muloqot
vositasi
hisoblanadi.
Tilni
oʻrganuvchi
sohaga tilshunoslik deyiladi. Jahon tillari miqdorini aniqlash uchun til va sheva orasida
farq
oʻrnatish
zarur.
Shunga
qaramay,
tillar
soni
6–7
ming
orasida,
deb
hisoblanadi. Tabiiy til soʻzlashuv yoki imo-ishora orqali tarqaladi, biroq har qanday til
eshitish, koʻrish, sezish stimullari yordamida yozuv, braille yoki hushtak kabi
ikkilamchi vositaga kodlanishi mumkin. Bu odam tili modallikdan mustaqil boʻlgani
uchun ilojli. Keng maʼnoda til atamasi ostida biror muloqot tizimining tayinli qoidalari
majmuasi
tushuniladi.
Barcha
tillar
semiozisga,
yaʼni belgilarni tegishli maʼnolarga bogʻlash jarayoniga tayanadi. Ogʻzaki va imo-
ishora
tillari
ramzlar
ketma-ketligini
soʻz
yoki
morfema
qilib
shakllantiruvchi fonologik tizim hamda soʻz va morfemalar ketma-ketligidan ibora
va gaplarni hosil qiluvchi sintaktik tizimni oʻz ichiga oladi.
TAFAKKUR
Tafakkur
—
inson
aqliy
faoliyatining
yuksak
shakli; obyektiv
voqelikning ongda aks etish jarayoni. Tafakkur atrof muhitni, ijtimoiy
hodisalarni, voqelikni bilish quroli, shuningdek, inson faoliyatini
amalga
oshirishning
asosiy
sharti
sanaladi.
U sezgi, idrok, tasavvurlarga qaraganda voqelikni toʻla va aniq aks
ettiruvchi yuksak bilish jarayonidir. Tafakkur deb, voqelikdagi narsa va
hodisalarni ular oʻrtasidagi bogʻlanishlarni fikran, umumlashtirib,
vositali yoʻl bilan aks ettirishga aytiladi. Voqelik tafakkurda, idrok va
tasavvurgina nisbatan chuqurroq va toʻlaroq aks etadi. Biz sezgi, idrok
vositasi bilan bilib olishimiz mumkin boʻlmagan narsa yoki hodisalarni,
narsa
yoki
hodisalarning
xususiyatlarini,
ularning
bogʻlanish
va
munosabatlarini tafakkur vositasi bilan bilib olamiz.
TIL VA TAFAKKUR
Tilning tafakkur, ijtimoiy ong bilan aloqasi nihoyatda uzviy, chambarchasdir. Til belgilari —
soʻzlar, soʻz birikmalari va gaplar — moddiy shakllar boʻlib, ularda ongning ideal
mahsullari — aniq tasavvurlardan tortib eng mavhum va umumlashtiruvchi tushunchalar
yoki hukmlargacha obyektiv tarzda oʻz aksini topadi. Shunday kilib, til nafaqat fikrni
ifodalash yoki fikr almashish vositasi, balki ijtimoiy ongda fikrlarni shakllantirish va
mustahkamlash vositasi ham hisoblanadi. Til — jamiyat boyligi, u jamiyat aʼzolarining
oʻzaro aloqasini amalga oshiradi, insonning moddiy va maʼnaviy turmushida roʻy beradigan
barcha voqeahodisalar haqidagi bilimlarni jamlaydi va ulardan xabardor qiladi; til ayni
maʼnoda asrlar mobaynida shakllanadi va mavjud boʻladi. Tafakkur tilga qaraganda
birmuncha tezroq rivojlanadi va yangilanadi, leki tilsiz tafakkurni tasavvur etib boʻlmaydi:
tilda ifodalanmagan fikr noaniq, tushunarsiz bir narsa boʻlib, insonga borliq voqea-
hodisalarini anglab yetishida, fanni rivojlantirish va takomillashtirishida yordam bera
olmaydi. Tafakkur tilsiz mavjud boʻlmas ekan, til ham tafakkursiz yashay olmaydi. Biz
oʻylab turib gapiramiz va yozamiz, oʻz fikrlarimizni tilda aniqroq va tushunarliroq bayon
etishga harakat qilamiz. Demak, fikrlar til negizida paydo boʻladi va unda mustahkamlanadi;
til bilan tafakkur bir butunlikni tashkil etadi.
Ziddiyat - borliqning barcha hodisalari va jarayonlariga xos bo‘lib, o‘zgarish va
rivojlanishning manbai, harakatlantiruvchi kuchi sifatida amal qiladi. Ayni shu
sababli ziddiyat dialektik ziddiyatlilik qonunining mohiyatini yoritib beruvchi
bosh kategoriya hisoblanadi. Ziddiyat –bu qarama-qarshiliklar munosabatigina
emas, balki ularning tarqalish jarayoni hamdir. Qarama-qarshilikdan farqli
ravishda ziddiyat mantiqiy taraqqiyot qonunlaridan biri hisoblanadi. Qarama-
qarshiliklar –ziddiyatlarning negizi, bog‘lovchi bo‘g‘inlar esa –ularni yechish
mexanizmidir. Gegel g‘oyalariga asoslanib, ziddiyat tarqalishining quyidagi
bosqichlari (fazalari) farqlanadi: ayniyat, tafovut, qarama-qarshilik, ziddiyat va
asos (ya‘ni ziddiyatning yechilishi). Ya’ni ziddiyat keng tushuncha bo‘lib,
qarama-qarshilik uni namoyon etuvchi tarkibiy qismdir. Ziddiyat faqatgina bir-
birini inkor qilish, taqozo etish bilangina cheklanmaydi.
ENANTIOSEMIYA
Enantiosemiya so`zi yunoncha “enantions” – bir-biriga qarshi sema,
belgi, ishora demak. Ichki ma`nolari bir-biriga zid bo`lgan so`zlar
enantiosemiyalardir. Ayrim asarlarida hatto bir so`z o`z-o`ziga qarama-
qarshima`noda
ishlatilishi
aytib
o`tilgan.
Enantiosemiyalarining
antonimlardan farqi shundaki, ularning ma`nolari bir-biriga zid bitta
so`zdir.Maqolada ham enantiosemiyalar mavzusi o`zbek tilida ham,
turk tilida ham alohida tadqiqot obyekti sifatida o`rganilmagan, bundan
tashqari,
mavzu
ikki
tilda
ham
tadqiq
qilinishi
kerak
bo`lgan
masalalardan biri ekanligi mulohaza qilinadi.
Enantiosemiya - so'zning semantik rivojlanishi bilan bog'liq hodisa. Bu
so‗zning leksema tarkibida qarama-qarshi, antonimik ma‘nolar hosil
qilish qobiliyati sifatida aniqlanadi.
Enantiosemiya so`zdagi zid ma`noning uzual va
okkozional ekanligiga qarab, lisoniy va nutqiy
enantiosemiyaga bo`linadi.
Lisoniy enantiosemiya til egasi xotirasi, lisonda, tayyor holda
turuvchi ma`noviy zidlik.
MASALAN:
Chilla so`zi ―eng sovuq qirq kun va ―eng issiq qirq kun
marosim so`zi to`y va azaga nisbatan ishlatiladi
Fotiha so`zidagi to`yda nikohdan oldingi marosim, unashtirish va
o`lik chiqqan xonadonda o`limning dastlabki uch kuni hamda
hayit kunlari marhumning xotirasi uchun o`tkaziladigan marosim,
ta`ziya kabi ma`nolar
LISONIY ENANTIOSEMIYA
Lisoniy enantiosemiya uzual ma`nolar o`rtasidagi zidlik bo`lgani uchun ba`zan
uning lisoniy maqomini belgilashda lug`atlarda qayd qilinganligi yoki
qilinmaganligiga asoslanadi. Shu ma`noda hozirgi o`zbek tilidagi lisoniy
enantiosemik so`zlarning aksar qismi ham lug`atlarda aks etgan. Buni o`zbek
tilining izohli lug`atidan olingan ko`plab misollarda ko`rishimiz mumkin.
Masalan, Fotiha so`zidagi to`yda nikohdan oldingi marosim, unashtirish va
o`lik chiqqan xonadonda o`limning dastlabki uch kuni hamda hayit kunlari
marhumning xotirasi uchun o`tkaziladigan marosim, ta`ziya kabi ma`nolar
lug`atda aks etgan. Qiyoslang: Musulmon bo`lsalaring, qizimga tegmanglar!
Birovning omonati! Birovga fotiha bo`lgan(P.Qodirov‖Yulduzli tunlar‖); Shu
payt
uch
kishi
fotihaga
kirdi(S.Siyoyev).
Demak, lisoniy enantiosemiya so`zning o`z ma`nolari doira
sida
yuzaga
keladi.
So`zning
o`zida
mavjud
bo`lgan
qarama-qarshi
ma`nodir.
NUTQIY ENANTIOSEMIYA
Nutqiy enantiosеmiya uzual bo'lmagan enantiosеmiya bo'lib,
nutqqacha mavjud bo'lmagan ma'noviy zidlikdir. Shu bois u
muvofiq kontеkstdagina yuzaga kеladi. Bu tur enantiosеmiyada zid
ma'nolardan biri uzual, ikkinchisi esa okkazional bo'ladi4. Masalan,
yomon so`zi salbiy ma`noda ishlatiladi.Biroq matn ichida ijobiy
ma`no ham kasb etadi.Masalan, U kitobni ―yomon‖ o`qib qo`yadi-
da.
Og`zaki nutqqa xos bo`lgan yuqoridagi gapda yomon so`zining
kontekstdan tashqaridagi ma`nosi salbiy bo`lib, bu yerda uning
aksi, ya`ni yaxshi, zo`r so`zlari o`rnida qo`llangan.
Nutqiy enantiosеmiyaning yuzaga kelishini nutq sharoiti belgilaydi. So'zning
uzual va okkazional ma'nolari o'rtasida qarama-qarshilik namoyon bo`ladi.
Enantiosemiya uslub bilan aloqador bo`lgan nutqiy hodisalar sirasiga kiradigan
stilistikimkoniyatdir.
Dono - O`z ma`nosi biluvchi, bilimdon, aqlli. Lekin bu
ma`nolarga zid tarzda aqlsiz, ko`p narsani bilmaydigan
Maqtov - ko`chma ma`noda o`zi ifodalagan tushunchaga zid
tarzda tanqidni ifodalaydi.
qahramonlik - mardlik, dovyuraklik va nomardlik ma`nolari bilan
shaxsga xos nomni ifodalab keladi. Bu ma`noviy zidlik faqat
nomlovchi ma`nolar emas, balki baholar o`rtasida hamdir:
so`zning o`z ma`nosida ijobiy, ko`chma ma`noda esa salbiy baho
mavjud
Nazorat savollari:
1.Ziddiyat deganda nimani tushunasiz?
2.Enantiosemiya terminiga izoh bering.
3.Enantiosemiyaning turlari haqida
gapiring.
4.Enantiosemiyaga misollar keltiring.
Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati:
1.
Yo‘ldoshev.M. Badiiy matn va uning lingvopoetik tahlili asoslari
. T., 2007.
2.
Mamajonov.A. Tekst lingvistikasi.— T.,1989.
3.
Shomaqsudov.A., Rasulov.I. va boshq. O’zbek tili stilistikasi.—
T.: “O’qituvchi”, 1983.
4.
Yo’ldoshev.M. Badiiy matnning lisoniy tahlili. T.:Alisher Navoi
y nomidagi O‘zbekiston Milliy kutubxonasi nashriyoti, 2010.