Global jarayonlar va barqaror taraqqiyot
Ma’ruza rejasi:
1. Globallashuv, globalistika va barqaror taraqqiyot tushunchalarining
mohiyati. Barqaror taraqqiyotni ta’minlashda globallashuvning ijobiy va
salbiy yo‘nalishlari. Global jarayonlarning tasnifi.
2. Global jinoyatchilik va uning oldini olishda xalqaro hamkorlikning zarurati.
Sportning globallashuvi. Pandemiya – XXI asrning global muammosi.
3. Global makonda axborot texnologiyalari, sun’iy intellekt va virtual
reallikning mutanosibligi.
4. Global tarbiya va ta’lim barqarorlik omili. Zamonaviy ta’lim modellari.
Dunyo va O‘zbekistonda ta’lim va tarbiya amaliyoti.
Mavzuga oid tayanch tushuncha va atamalar:
G
l
o
b
a
l
l
a
s
h
u
v
,
“
”
.
g
l
o
b
u
s
“Globallashuv” atamasi dastlab amerikalik olim T. Levittning 1983 yili
“
”
“
G
l
o
b
Globallashuv jamiyat hayotining turli jabhalarida butun Yer sayyorasi uchun
yagona bo‘lgan tuzilmalar, aloqalar va munosabatlarning shakllanishi,
universallashuv jarayonidir. Shuningdek globallashuv global makonning tutashligi,
yagona
jahon
xo‘jaligi,
umumiy
ekologik
o‘zaro
aloqadorlik,
global
kommunikatsiyalar va shu kabilar bilan tavsiflanadi.
Jahon rivojlanishining eng yangi tendensiyalarini anglab yetish borasidagi
ko‘p sonli sa’y-harakatlar globallashuv jarayonlarining mohiyati, tendensiyalari va
sabablarini, ular ta’sirida yuzaga kelayotgan global muammolarni aniqlash va bu
jarayonlarning oqibatlarini anglab yetishga qaratilgan fanlararo ilmiy tadqiqotlar
sohasi – globalistika paydo bo‘lishiga olib keldi. Kengroq ma’noda «globalistika»
atamasi globallashuvning turli jihatlari va global muammolarga oid ilmiy, falsafiy,
madaniy va amaliy tadqiqotlarni, jumladan ularning olingan natijalarini, shuningdek
ularni ayrim davlatlar darajasida ham, xalqaro miqyosda ham iqtisodiy, ijtimoiy va
siyosiy jabhalarda amalga joriy etish borasidagi amaliy faoliyatni ifodalash uchun
qo‘llaniladi.
Globalistika mustaqil ilmiy yo‘nalish va ijtimoiy amaliyot jabhasi sifatida
1960-yillarning oxirlaridan e’tiboran shakllana boshladi, lekin uning paydo bo‘lishi
uchun ob’ektiv asoslar ancha oldin yuzaga kelgan edi.
Global
jarayonlarning
shakllanish
tarixi.
Hozirgi
globallashuv
jarayonlarining ilk nishonalariga XV asr oxirlaridan boshlab duch kelish mumkin,
XIX asr boshiga kelib esa u amalda real shakl-shamoyil kasb etdi. Bu pirovardida
yagona geografik, ma’lum darajada iqtisodiy va siyosiy jahon maydoni
shakllanishiga olib kelgan Buyuk geografik kashfiyotlar yuz bergan davr edi.
Shunday qilib, XV-XVI asrlarda yuz bergan Buyuk geografik kashfiyotlar
jahon tarixining rivojlanish jarayonida tub burilish yasadi va «Evropa siyosati
keskin, misli ko‘rilmagan darajada kengayishiga olib keldi. Dunyo chegaralari
muayyan darajada kengaydi. Endilikda Yevropa mamlakatlari o‘rtasidagi turli
ziddiyatlarga mustamlakalar uchun kurashda raqobat ham qo‘shildi»(Xarenberg B.
Xronika chelovechestva.- M.:Slovo,2000, 387 str.). Shu tariqa yangi xalqaro
iqtisodiy va siyosiy munosabatlarga, turli madaniyatlarning o‘zaro ta’siriga va
G‘arbiy Yevropa dengiz davlatlarining o‘zlari kashf etgan yer kurrasining turli
hududlaridagi ekspansiyasiga asos solindi.
Fundamental globallashuv. Globallashuvning navbatdagi bosqichi dunyo
miqyosidagi aloqalar, tuzilmalar va munosabatlar yuzaga kelishi bilan bog‘liq.
Mazkur jarayonlar natijasida dunyo o‘zining deyarli barcha jihatlarida yaxlit bir
butun organizm sifatida uzil-kesil shakllandi. Fundamental deb nomlanuvchi bunday
globallashuvning ilk alomatlari XIX asrning ikkinchi yarmida paydo bo‘ldi, XX asr
o‘rtalariga kelib esa u to‘la darajada borliqqa aylandi.
Serqirra globallashuv. 1970-yillardan globallashuv o‘z rivojlanishining yangi
bosqichiga ko‘tarildi va serqirra tus oldi. Dunyo miqyosidagi tahdidlar va
globallashuv jarayonlarini aholining keng qatlamlari anglab yetishi, shuningdek
jahon hamjamiyati va unga mos keluvchi qadriyatlarga munosabat, madaniyat,
turmush tarzining shakllanishi mazkur bosqichga xos xususiyat hisoblanadi. Ayni
shu davrda axborot-texnologiya inqilobining rivojlanishi jadallashdi, mif, din,
falsafa, fan, ekologiya bilan bir qatorda global ong ijtimoiy ongning yana bir shakli
sifatida paydo bo‘ldi.
Serqirra globallashuv jahon bozorini sezilarli darajada o‘zgartirdi, jahon
xo‘jaligi o‘ziga xos xususiyatlarini namoyon etib, milliy xo‘jaliklardan kuchliroq va
muhimroq tus olishiga imkoniyat yaratdi. Quyidagilar uning muhim xususiyatlari
hisoblanadi:
a) «rezonans effekti»ning paydo bo‘lishi. Bunda iqtisodiy yuksalishlar yoki
tangliklar bir mamlakatdan u bilan uzviy bog‘liq bo‘lgan boshqa mamlakatlar va
mintaqalarga o‘tadi;
b) turli tovarlar va xizmatlar jahon bozorlarining yaratilishi;
v) ko‘rsatilgan tovarlar va xizmatlarga jahon narxlarining shakllanishi, ular
mazkur tovarlar va xizmatlar milliy ishlab chiqaruvchilarining siyosatini ko‘p
jihatdan belgilashi.
g) Iqtisodiyotning internatsionallashuvi va pul rolining unifikatsiyalashuvi
bilan bir qatorda ommaviy jamiyat va unga mos keluvchi ommaviy madaniyatning
shakllanishi serqirra globallashuvning o‘ziga xos xususiyatiga va muayyan darajada
uning qonuniy mahsuliga aylandi.
Jahon hamjamiyati yangi ming yillik chegarasidan o‘tib, o‘z tarixiy
rivojlanishining butunlay yangi bosqichiga qadam qo‘ydi. Bu bosqich jahon
ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy va ma’naviy aloqalarining tarqoqligi va parokandaligidan
ularning birligi, yaxlitligi, yagonaligi va globalligiga o‘tish bilan tavsiflanadi.
Global muammolarning mohiyati. Odamzod nasli XX asrning ikkinchi
yarmida globallashuv natijasida shunday muammolar domiga tortildiki, endilikda
ularning iskanjasidan qutulib ketish yoki ketmaslik bugungi kunning eng dolzarb
masalasiga aylandi. Agar XX asrning birinchi yarmi oxirlarida insoniyat qarshisida
asosan bitta umumbashariy muammo — yadro halokatining oldini olish ko‘ndalang
bo‘lib turgan bo‘lsa, endi vaziyat o‘zgardi. Aholi tabiiy o‘sishining yuqori darajasi
saqlanib qolishi, fan-texnika yutuqlaridan tor manfaatlar yo‘lida foydalanishga
ruju qilinishi va bir qator mintaqalarda murakkab ekologik vaziyatning vujudga
kelishi masalani chigallashtirib yubordi.
«Hozirgi davrning global muammolari» tushunchasi 1960-yillar oxiri – 1970-
yillarning boshlarida keng tarqaldi va shundan beri ilmiy va siyosiy
muomala(leksikon) hamda ommaviy ongdan mustahkam o‘rin oldi. Etimologik
jihatdan «global» atamasi, «globallashuv» atamasi kabi, yer kurrasi bilan bog‘liq.
Ayni shu sababli butun insoniyat manfaatlariga daxldor muammolarni ham,
dunyoning turli nuqtalaridagi har bir ayrim insonga tegishli bo‘lgan, ya’ni
umuminsoniy xususiyat kasb etadigan muammolarni ham «global» deb nomlash
odat tusini olgan. Ular jahon iqtisodiy va ijtimoiy rivojlanishining muhim ob’ektiv
omili sifatida ayrim mamlakatlar va mintaqalarning rivojlanishiga sezilarli darajada
ta’sir ko‘rsatadi. Ularni yechish aksariyat davlatlar va tashkilotlarning kuch-
g‘ayratini xalqaro darajada birlashtirishni nazarda tutadi. Ayni vaqtda global
muammolarning yechilmay qolishi butun insoniyat kelajagi uchun halokatli
oqibatlarga olib kelishi mumkin.
k
o
‘
etikologiya muammosi, ya’ni insoniyat ma’naviy-axloqiy sofligini ta’minlash, uni
m
a
’
n
a
v
i
y
q
a
s
h
s
h
o
q
l
i
k
d
a
n
,
m
a
’
n
a
v
i
o
‘
b
o
g
‘
b
o
‘
k
o
‘
s
u
r
’
—
o
‘
—
t
a
’
t
a
’
o
‘
t
o
‘
g
‘
o
‘
o
‘
m
a
s
’
Madaniyatli, ma’naviy kamol topgan inson uchun Ona vatan tabiatini
muxofaza qilish to‘g‘risida g‘amxo‘rlik uning xayoti va faoliyatining uzviy
qismidir. Haqiqiy madaniyatli kishi tabiatning jamiyat taraqqiyotidagi roli va
o‘rnini chuqur tushunadi.
Ko‘pincha biz sof havoning qaerdan kelishini qanchalik o‘ylamaylik, baribir
sezmaymiz. U har daqiqada karbonad angidrid bilan zaharlanib turadi va har holda
tozaligicha qolaveradi. Biz ximiya dasrligidan bilamizki, xlorofill yorug‘likda
ortiqcha karbonat angidridni yutadi va kislorod chiqaradi, biroq ko‘pincha
yaproqlarni yulib va novdalarni sindirib biz zaharlanishdan asraydigan yashil
o‘simliklarni nobud qilamiz. Tabiatimizni tozalaydigan trubaga ega emasmiz,
bog‘lar, parklar va o‘rmonlargina zararli gazlar bilan to‘lgan shaharlar havosini
tozalashga qodir, xolos. Tirik o‘rmonzorlar o‘ziga xos shaharlarning sanitariya
chegarasi, ularning shifoxonasidir. Bir gektar o‘rmon bir yilda 18 million kubometr
havoni tozalaydi, 70 tonnagacha changni filtrlashi mumkinligi hisoblab chiqilgan.
O‘sha yashil gektar bir soatda 200 kishi qancha nafas olsa, shuncha miqdordagi
karbonat angidridni yutadi. Daraxtlar va butazorlar havoni kislorod bilan boyitibgina
qolmasdan, balki uni bardamligimiz manbai elektr-ionlar bilan ham to‘ydiradi.
Keyingi ming yillar davomida inson faoliyati natijasida yer shari yuzasi, iqlimi,
o‘simlik, hayvonot dunyosining tanib bo‘lmas darajada o‘zgarib ketganligi bunga
misol bo‘la oladi. E’tirof etish kerakki, insonning istiqbolni o‘ylamay qilgan hatti-
harakatlari, ko‘r-ko‘rona qilmishlari tufayli tabiat behad ozor chekdi, ko‘p
narsalardan abadiy judo bo‘ldik. Har xil kosmik changlar, issiqlik, elektr
stansiyalari, avtomobillar sonining tez o‘sib borishi, radiaktiv moddalar va boshqalar
ta’siri ostida barcha jonli mavjudotning hayot manbai bo‘lgan havo toqat qilib
bo‘lmaydigan darajada ifloslanmoqda. Bunday dahshatli hodisalar dunyoning
deyarli hamma mamlakatlarida tez-tez bo‘lib turadi. Atrof muhitning radoaktiv va
kimyoviy
chiqindilar
bilan
bulg‘anishi
aholining,
chorva
mollarining,
parrandalarning, daryo va ko‘llardagi, suv omborlari va okeanlardagi baliq va
boshqa jonivorlarning ko‘plab zaharlanishiga sabab bo‘lmoqda. Olimlar havo, suv
va yer ustining zaharlanishi shu tariqa davom etadigan bo‘lsa sivilizatsiya xalok
bo‘lishi mumkin, deyishmoqda. Akademik A.E.Fersmanning fikricha, agar
atmosfera tarkibidagi korbanat angidrid miqdori ikki barobar ko‘paysa, bu narsa yer
yuzidagi xaroratning 4 daraja ko‘tarilishiga olib keladi. Uning hisobicha, bu voqea
500 yildan keyin sodir bo‘lishi mumkin.
Suv ta’minotining an’anvaiy manbalari hisoblangan daryolar, ko‘llar, shimoliy
qutb muzliklari, dengizlar, suv omborlari ifloslanmoqda. Insonning eng katta oziq-
ovqat manbai bo‘lgan jahon okeanlari ham hozirgi vaqtda inson sivilizatsiyasi
qurboni bo‘lmoqda. Har yili jahon okeaniga o‘n million tonnagacha miqdorda neft
va neft mahsulotlari kelib tushmoqda.
Inson o‘zining ko‘p asrlik xo‘jalik faoliyatida 72 hayvon turini butunlay yo‘q
qilib yubordi, mintaqamizda esa turon yo‘lbarsi, yo‘l-yo‘lli sirtlon kabi hayvonlar
yo‘q bo‘lib ketdi. Oqquyruq, qoraquloq, Ustyurt qo‘ylari, Buxora bug‘usi,
Oqtirnoqli qo‘ng‘ir ayiq kabilar esa yo‘q bo‘lish arafasida turibdi. Amudaryoning
o‘zidagina 140 dan ortiq baliq turi bo‘lganiga endi ishonish qiyin. O‘rmonlarga
nisbatan ham ko‘r-ko‘rona munosabatda bo‘lish tufayli Yer sharida 100 yil avvalgi
7200 milllion gektar o‘rmondan hozir 4100 million gektar o‘rmon qoldi. Rasmiy
ma’lumotlarga ko‘ra, har yili atmosferaga 200 million tonnadan ziyod is gazi, qariyb
150 million tonna oltingugurt oksidi, 53 million tonna azot oksidi, 50 million
tonnadan ortiq har xil uglevodlar chiqarilmoqda. Jahon sanoati har yili tabiatga 32
milliard m.k. ifloslangan suv, 70 million tonna zararli gazlar va 250 million changni
chiqarib tashlamoqda. Hozirgi paytda dunyo bo‘yicha har yili 500 ming inson rak
bilan kasallangan bo‘lsa, uning 60 foizi atrof muhitdagi har xil kanserogen
moddalarning ko‘payishi natijasida hosil bo‘lgan.
Mamlakatimizdagi ekologik vaziyat ham muhim muammolardan biri bo‘lib
turibdi. Hozirgi vaqtda Osiyo markazidagi eng katta suv havzasi Orol dengizining
taqdiri ko‘pchilikni tashvishga solmoqda.
Insoniyat tarixi haligacha chorak asr davomida bir avlod ko‘z o‘ngida xafzasi
6 million gektardan ziyod, chuqurligi 69 metrgacha bo‘lgan dengizning yer
yuzasidan g‘oyib bo‘lib ketganligini bilgan emas edi. Bugungi kunda Orol dengizi
qariyb yarimigacha qurib bo‘ldi. Suv ketib qolgan joylarda ikki million gektarga
yaqin qum va tuzdan iborat sahrolar paydo bo‘ldi. Orol dengizi umumbashariy
muammo hamdir.
t
o
‘
g
‘
b
o
‘
b
o
‘
y
o
‘
b
o
‘
o
‘
Z
a
r
d
o
o‘rta asrlarda keng tarqalgan, hozirda ham G‘arb mamlakatlarida shuhrat
bog‘lab pessimistik manzaralarni chizib ko‘rsatishga urinadilar.
t
o
‘
g
‘
a
’
b
o
‘
k
o
‘
z
u
g
‘
b
o
‘
yo‘lida hamjihatlikda qilingan sa’y-harakatlar ekanini alohida ta’kidlash lozim.
Tarixning o‘tish davrlarida, keskin ijtimoiy konfliktlar yuz bergan davrlarda
bashoratning ahamiyati ayniqsa oshgan. Bu insoniyat hayotining barcha jabhalarida
olamshumul o‘zgarishlar yuz berayotgan hozirgi davrga ham xos. Yuzaga kelgan
sharoitda ijtimoiy bashorat masalalari o‘ta muhim nazariy va metodologik ahamiyat
kasb etmoqda, ularni ishlab chiqish esa falsafiy tafakkurning dolzarb vazifalaridan
biriga aylanmoqda. Darhaqiqat, kelajak bilan shug‘ullanmagan falsafaning kelajagi
yo‘q.
Ijtimoiy bashorat: turlari, tiplari, metodlari. Bashorat – kelajak haqidagi,
ya’ni hali amalda mavjud bo‘lmagan, lekin rivojlanishning kutilayotgan rivojini
belgilovchi ob’ektiv va sub’ektiv omillar ko‘rinishida hozirgi zamonda potensial
mavjud bo‘lgan hodisalar va jarayonlar haqidagi bilim. Bashorat o‘z gnoseologik
tabiatiga ko‘ra gipotezani ilgari surishga yaqin turadi. Ammo gipoteza – o‘tmishni
ham, hozirgi zamonni ham, kelajakni ham bilishga tatbiq etiladigan mantiqiy shakl,
bashorat esa kelajakka yoki hali ma’lum bo‘lmagan hozirgi davrga qarab mo‘ljal
oladi.
Kelajakni oldindan aytish usuli, teranlik va aniqlik darajasiga ko‘ra
bashoratning uch turini farqlash mumkin: 1) kundalik bashorat; 2) intuitiv bashorat;
3) ilmiy bashorat. Kundalik bashorat insonning kundalik hayot tajribasiga, tabiat va
jamiyatda u yoki bu voqealarning tez-tez takrorlanishini bevosita kuzatishga
asoslanadi. kundalik bashoratlarga xalqda keng mashhur bo‘lgan ob-havo alomatlari
misol bo‘lishi mumkin. Masalan, quyosh botayotganda odatdagidan uzoqroq
ushlanib qolgan bo‘lsa, yomg‘irni kutish kerak; yozda ertalab tuman tushgan bo‘lsa,
demak kunduzi havo ochiq bo‘ladi; Sharqdan shamol essa, tez orada yomg‘irlar
tugaydi.
Bashoratning ikkinchi turi – intuitiv bashorat. Ma’lumki, intuitsiya – bu ilmiy
tajriba va mantiqiy mushohadasiz haqiqatning tagiga bevosita yetish. Bashoratning
bu turi hali yaxshi o‘rganilmagan va ko‘pincha unga yetarlicha baho berilmaydi.
Holbuki, aqlni lol qoldiradigan faktlar ma’lum. Masalan, to‘rt yuz yil oldin yashagan
fransuz tabibi Mishel Nostradamus misli ko‘rilmagan bashoratgo‘ylik qobiliyatiga
ega bo‘lgan. O‘zining mashhur «Senturiyalari» va boshqa asarlarida u XX asrning
texnik kashfiyotlari – suv osti kemalari, samolyotlar, vodorod bombasinigina emas,
balki fransuz va rus inqiloblarini, shuningdek de Goll, Franko, Lenin, Stalin, Gitler,
Mussolini kabi shaxslarning paydo bo‘lishini ham bashorat qilgan.
O‘z davrining mashhur folbini Aleksandra Filippovna Kirxgof buyuk shoir
Aleksandr Pushkinga uning hayotidagi muhim voqealarni: tez orada ko‘p pul olish,
ikki surgun, uylanish, mashhurlik, 38 yoshda hayotni tark etish ehtimolini bashorat
qilgan. Afsuski, bu bashorat to‘la ro‘yobga chiqqan.
Ukrainalik atoqli faylasuf va shoir Grigoriy Skovoroda ham bashorat qilish
qobiliyatiga ega bo‘lgan. U o‘z qishlog‘i – Ivanovkaga oxirgi marta kelganda kasal
bo‘lmagan. Hammaga o‘zining o‘limi yaqinligini e’lon qilgan, o‘zi o‘ziga qabr
qazgan, o‘z «xonaqosi»ga qaytib kelgan, ich kiyimini almashtirgan, boshiga o‘z
asarlarini qo‘ygan va vafot etgan.
Boshqa ko‘plab g‘ayrioddiy faktlarni keltirish mumkin. Ularning barchasi
intuitiv bashoratni e’tibordan soqit etish yaramasligidan dalolat beradi. XX asr oxiri
XXI asr boshlarida dunyo tan olgan va e’tirof etgan bashoratchilar Vanga xonim,
Juna Davitashvili, er-xotin Pavel va Tamara Globalar bo‘lib, ular 1989 yildayoq
1991 yilda SSSR parchalanishini, o‘sha davrda hukumatni boshqarayotgan V.
Gorbachevning taxtdan ag‘darilishini va Mustaqil hamdo‘stlik mamlakatlari tashkil
etilib, jamiyat hayotida yangi davr boshlanishini bashorat qilganlar.
Odatdagi va intuitiv bashoratdan farqli o‘laroq, ilmiy bashorat fan doirasida
yoki uning yordamida amalga oshiriladi va o‘rganilayotgan jarayonning
qonuniyatlarini bilishga asoslanadi. U kelajakni ancha samarali bashorat qilish va
oldindan ko‘ra bilish imkonini beradi.
Ilmiy bashoratning ayrim elementlari qadimgi dunyodayoq mavjud bo‘lgan.
Masalan, faylasuf Fales (miloddan avvalgi 640-562 yillar) miloddan avvalgi yilda
quyosh tutilishini bashorat qilgani ma’lum. Ammo bashorat haqidagi dastlabki
bilimlar XV-XVII asrlardagina tabiiy va ijtimoiy fanlarning rivojlanishi bilan bir
vaqtda ilmiy tizimga solina boshlagan. Bu jarayon XX asrning 60-yillarida ancha
yaxlit ilmiy nazariyalarning yaratilishi bilan yakunlangan.
Inson faoliyati sohalari va bilish ob’ektiga qarab ilmiy bashoratning ijtimoiy,
iqtisodiy, siyosiy, harbiy va boshqa turlari farqlangan. Ijtimoiy bashoratning
xususiyatini qayd etish uchun «prognoz qilish» tushunchasi muomalaga kiritilgan.
Prognoz qilish bashoratning alohida shakli bo‘lib, u ijtimoiy jarayonlarni
o‘rganishda yuqori darajada ilmiy asoslanganlik va ob’ektivlik bilan ajralib turadi.
Ilmiy bashoratning boshqa shakllaridan farqli o‘laroq prognoz qilish – bu o‘z
metodologiyasi va texnikasiga ega bo‘lgan maxsus tadqiqot.
G‘arb mamlakatlarida ijtimoiy prognoz qilish ilmiy bashoratning turi sifatida
«futurologiya» (lot. futurum – kelajak va yunon. logos – ta’limot) degan nom bilan
vujudga kelgan. Bu atamani ilk bor G‘arbiy Berlin Erkin universiteti huzuridagi Otto
Zur nomidagi institut professori O.Flextgaym ishlatgan. Shuni qayd etish lozimki,
«futurologiya» atamasi umumiy e’tirof etilgani yo‘q. Mamlakatimizda ijtimoiy
bashorat bilan bog‘liq tadqiqotlar «prognostika» degan nom olgan. Bu yosh fan
prognoz qilish qonunlari, tamoyillari va metodlarini o‘rganadi, mantiq
muammolarini va har xil tipdagi prognostik tadqiqotlarning tasniflarini ishlab
chiqadi. U endigina shakllanish davrini boshdan kechirmoqda, lekin hozirning
o‘zidayoq kelajakning ilmiy muqobillarini yaratishning muhim vositasi hisoblanadi.
Bugungi kunda ijtimoiy prognoz qilish muammolari bilan maxsus xalqaro
tashkilotlar shug‘ullanadi. Ularning orasida quyidagilar bor: Gudzon instituti,
REND va Kelajak uchun resurslar korporatsiyalari, Chikago va Kaliforniya
universitetlari (AQSh); Keyingi 30 yilda Angliya, Fransiya, Germaniya,
Gollandiyadagi futurologiya institutlari va b. Yirik xalqaro uyushmalar: Jahon
futurologlar jamiyati, Kelajak dunyosi, Fyutyuribllar xalqaro tashkiloti tuzilgan. Bu
futurologik tashkilotlar orasida Rim klubi alohida o‘rin egallaydi. Mazkur xalqaro
nohukumat tashkiloti 1968 yil aprelda italiyalik jamoat arbobi, «Olivetti»
kompaniyasining vitse-prezidenti, FIAT kompaniyasi ma’muriy kengashining
a’zosi Aurelio Pechchei tashabbusi bilan ta’sis etilgan. Klub Jenevadagi maxsus
reestrda shtat va byudjetga ega bo‘lmagan, a’zolari soni cheklangan tashkilot sifatida
ro‘yxatdan o‘tkazilgan. Bugungi kunda Rim klubiga jahonning 47 mamlakatida
yashab ijod qiluvchi, ilmiy-texnika inqilobi davrida insoniyat rivojlanishining
istiqbollarini aniqlashni o‘z oldiga maqsad qilib qo‘ygan yuzdan ortiq fan va
madaniyat arboblari a’zo. Klub faoliyatining asosiy shakli – hozirgi davrning
olamshumul muammolarini o‘rganishni tashkil etishdan iborat.
Prognoz qilish – bu maxsus ilmiy metodlar yordamida kelajak haqida bilimlar
olish jarayoni. Bu metodlar prognoz tuzish maqsadida empirik axborotni tanlash va
tahlil qilish usullari va amallari yig‘indisidan iborat. Prognoz qilishning ilmiy
vositalari to‘plami kelajakni bilishning 200 dan ortiq metodlari, maxsus
metodikalari va mantiqiy vositalarini o‘z ichiga oladi. Ammo ularni besh asosiy
guruhga birlashtirish mumkin (qolganlari ularning variantlari hisoblanadi):
Prognozlashtirishning metodlari:
1. Ekstrapolyatsiya metodlari.
2. Tarixiy analogiya.
3. Modellashtirish.
4. Ekspertiza usulida baholash.
5. Kelajak ssenariylari.
Ijtimoiy hodisalar va jarayonlarning rivojlanish imkoniyatlarini prognoz qilish
natijasi prognoz hisoblanadi. U kelajak u yoki bu muammolarining rivojlanishi va
ularni yechishning mumkin bo‘lgan barcha variantlarini, ularning bir-birini istisno
etuvchi variantlarini, stixiyali va ongli jarayonlarni, ularning vaqt va ko‘lam
parametrlarini aniqlash imkonini beradi. Kelajakning ijtimoiy prognozlar taklif
qilayotgan tavsifining mazmuniga qarab, ular insonni yo unga faol intilishga, yo
uning yuz berishiga qarshi harakat qilishga, yo uni passiv kutishga da’vat etadi. Shu
sababli har qanday ijtimoiy prognoz ilmiy bilishga doir mazmunni ham, muayyan
mafkuraviy vazifani ham o‘zida birlashtiradi. Bunda bilishga doir funksiya ustunlik
qilishi ham, mafkuraviy funksiya ustunlik qilishi ham mumkin. Turli prognozlarning
mazmuni va vazifasidan kelib chiqib, ularning to‘rt asosiy tipini farqlash mumkin.
Qidiruv prognozi – ijtimoiy ob’ektning kelajagi qanday bo‘lishi mumkinligini
ko‘rsatish uchun tuziladigan prognoz. U rivojlanish qaysi yo‘nalishda yuz beradi,
kelajakning muayyan davrida prognoz ob’ektining holati qanday bo‘lishi mumkin,
degan savollarga javob beradi.
Normativ prognoz – boshqaruvni optimallashtirish yo‘llarining oqilona tashkil
etilgan tahlili. Bu prognoz obrazli qilib «teskari prognoz» deb ataladi, chunki unda
o‘rganish teskari yo‘nalishda – kelajakdan hozirgi davrga qarab amalga oshiriladi.
Normativ prognoz qo‘yilgan maqsadlarga erishish yoki qo‘yilgan vazifalarni
yechish uchun nima qilish mumkin yoki kerak, degan savolga javob beradi.
Normativ prognozning predmeti sifatida ijtimoiy jarayonlar xususiyatini
butunlay o‘zgartirishga qodir bo‘lgan g‘oyalar, gipotezalar, farazlar, axloqiy
me’yorlar, ijtimoiy ideallar, maqsadlar va mo‘ljallar amal qiladi.
Analitik prognoz. U kelajakni o‘rganishning turli metodlari va vositalarining
bilishga doir qimmatini ilmiy maqsadlarda aniqlash uchun tuziladi.
Prognoz-ogohlantirish. Bu prognoz kishilarni ehtimol tutilgan kelajakning
masalan, yuz berishi kutilayotgan ekologik halokatlarning oldini olishga majbur
qilish maqsadida ularning ongi va xulq-atvoriga bevosita ta’sir ko‘rsatish uchun
ishlab chiqiladi.
Shunday qilib, ijtimoiy hayotni tartibga solishning ijtimoiy qonun, zaruriyat,
ehtiyoj, manfaat, muammo, maqsad, vazifa, ideal, norma, kishilar faoliyatining
tamoyili vositalaridan ongli ravishda foydalanish zamirida prognoz qilish yotadi. U
bilishni amaliyot bilan bog‘lovchi bo‘g‘in sifatida amal qiladi, fanning nazariyani
kundalik hayot bilan, bilishning amaliy voqeligi bilan uzviy bog‘lovchi funksiyasi
hisoblanadi. Ilmiy boshqarish, xususan, uning muhim funksiyalaridan biri –
rejalashtirish prognoz qilishga asoslanadi. Prognoz qilish yuz berishi muqarrar
bo‘lgan yoki ehtimol tutilgan maqbul ijtimoiy hodisalar haqidagi bilimlarni ham,
nomaqbul ijtimoiy hodisalar haqidagi bilimlarni ham shakllantiradi.
4-savol bayoni: Insoniyat tarixida tarbiya va ta’limning rivojlanish
bosqichlari.
Milliy ta’lim tizimlari.
Qadimgi Yunonistonda madaniyat, maktab va dastlabki pedagogik fikrlar
boshqa mamlakatlarga nisbatan juda erta rivojlandi. Yunonistonda maktab va
madaniyatning tez rivojlanishi pedagogika nazariyasining ham tug‘ilishiga
imkoniyat yaratdi. Pedagogika nazariyasiga olim va faylasuflardan Suqrot, Platon,
Aristotel va Demokritlar asos soldilar. Ular o‘z qarashlari bilan ta’lim- tarbiya
rivojlanishiga juda katta hissa qo‘shdilar. Shulardan biri Suqrot haqida qisqacha
to‘xtalsak.
Suqrot (eramizdan avvalgi 469—399 yillar) faylasuf bo‘lishi bilan birga
ajoyib notiq ham edi. U keng maydonlarda so‘zga chiqib, axloqqa doir masalalar
yuzasidan suhbatlar o‘tkazar, tinglovchilarni savol- javob yo‘li bilan haqiqatni
o‘zlari topishlariga va bilishlariga undar, shu yo‘l bilan odamlarni haqiqatni
izlashga o‘rgatar edi. Suhbatning bu metodi «Suqrot metodi» deb yuritilgan. U
pedagogika olamiga ana shunday savol - javob metodini, ya’ni «evristik» suhbat
metodini (savol berish va savolni to‘ldirish) olib kirdi. Suqrot — falsafiy
dialektikaning asoschilaridan biri. U bahs orqali, ya’ni muayyan masalalarni
o‘rtaga qo‘yish va ularga javob topish yo‘li bilan haqiqatni aniqlash mumkin deb
tushungan.
O‘rta asrlarda G‘arbiy Yevropa ta’lim va tarbiyasida din hukmronlik qilgan
bo‘lsada XII—XIII asrda bir qancha mamlakatlarda oliy ma’lumot beradigan
o‘quv yurtlari sifatida universitetlar paydo bo‘la boshlaydi. Universitetlarning
vujudga kelishiga XII-XIII asrlarda G‘arbiy Yevropa hayotida yuz bergan
iqtisodiy, madaniy o‘zgarishlar, ya’ni hunar va savdoning rivojlanishi,
shaharlarning o‘sib borishi va shunga bog‘liq holda dunyoviy shahar
madaniyatining taraqqiy qilib borishi, xalqaro aloqalarning kengayishi, yoshlar
o‘rtasida oliy ma’lumot olish harakatini tug‘dirdi, bu hol o‘z navbatida
universitetlarning paydo bo‘lishiga katta ta’sir ko‘rsatdi.
G‘arbda zamonaviy pedagogika ilmning poydevorini Qurgan, uning keyingi
rivojlanish yo‘llarini ko‘rsatib bergan, o‘zining ongli hayotini, amaliy pedagogik
faoliyatini bolalarni o‘qitish va tarbiyalashdek olijanob ishga bag‘ishlagan ulug‘
pedagog Yan Amos Komenskiy (1592—1670) ning xizmatlari tahsinga sazovordir.
U o‘zining qariyb 80 yillik umri davomida pedagogika, ta’lim- tarbiya, falsafa,
ilohiyotga oid 250 dan ortiq asarlar, darsliklar yaratdi. Bulardan ayniqsa «Buyuk
didaktika» (1632) asari Komenskiyning nomini butun dunyoga tanitdi.
Ma’lumki, uzoq va boy tarixga ega bo‘lgan Markaziy Osiyo xalqlari o‘zining
ta’lim-tarbiyaga oid ulkan merosini yaratib, takomillashtirib, insoniyatning yuzlab
avlodlarini insonparvarlik, ilmparvarlik, mehr- oqibat, mehnatsevarlik, do‘stlik,
saxovat kabi umuminsoniy fazilatlari ruhida tarbiyalab kelgan, xalqimiz yaratgan
ma’rifiy fikr sarchashmalari qadim- qadimlarga borib taqaladi. O‘zbek xalqi
tarixan ta’lim-tarbiya sohasida o‘ziga xos dorilfunun yaratgan. Hatto hozirgi o‘zbek
xalqi yashab turgan zaminda zardushtiylik dini keng yoyilgan davrda ham
pedagogik mafkura hukm surgan.
Islom dini kirib kelgach Markaziy Osiyoda ham islom g‘oyalariga asoslangan
ta’lim— tarbiya tizimi o‘rnatila boshlandi. Va yangi tizimga ega bo‘lgan ta’lim
muassasalari paydo bo‘ldi. Islom dini qabul qilingan joylarda machitlar,
machitlar qoshida esa maktablar tashkil etildi. Arab tilini o‘rganish joriy etildi,
maktablarda ta’lim arab tilida olib borilar va u yerda asosan "Qur’oni Karim"
o‘rganilar edi. Arab bo‘lmagan bolalarga islom dini asoslarini o‘rgatish
maqsadida "Xaftiyak", "Chor kitob" kabi darsliklar o‘qitilardi.
VII—XII asrlar davomida Markaziy Osiyoda madaniyat, ilm-fan beqiyos
rivojlana bordi. Ayniqsa, aniq fanlarga qiziqish orta boshladi. O‘sha tarixiy davrda
al-Xorazmiy, Al-Forobiy, Al-Farg‘oniy, Al- Beruniy, Ibn Sino, Az-Zamaxshariy
singari qomusiy olimlar dunyoga keldi. Ulug‘ mutafakkirlar inson ma’naviy va
tafakkur dunyosini boyitishda insoniyat ongini, madaniy-ma’rifiy qarashlarni
o‘stirishda o‘z davrida va keyinchalik ham asosiy rol o‘ynadilar, inson kamolotiga
doir beqiyos ta’limotni yaratdilar. Jumladan, M.Qoshg‘ariyning «Devonu lug‘otit
turk» asarida ilm olishning kadri, bilimli, donishmand kishilarni hurmat kilish,
mexmondo‘stlik, xushxulqlik, mardlik va jasurlikni targ‘ib etuvchi, o‘z
manfaatini ko‘zlagan molparast, baxil, ochko‘z, do‘stiga va xalqiga xiyoat kabi
salbiy tomonlarni qoralaydigan she’rlar ko‘p uchraydi. Bunday she’rlar turkiy
xalqlar qadim-qadimlardan boshlab, inson shaxsini shakllantirishda ta’lim-
tarbiyaga katta e’tibor berganligini ko‘rsatadi. Ayniqsa, pand-nasihatlarda asosiy
o‘rinni ilm olishga undash, uning foydalari, ilm ahlini hurmat etish to‘g‘risidagi
fikrlar egallaydi. Yoshlarga ilmli kishilarga yaqinlashish, ulardan o‘gitlar olish
maslahat beriladi:
O‘g‘lim, senga qoldirdim o‘git, unga amal qil.
Olimlarga yaqinlash, bahra olgil, tutib dil.
XV—XVI asrlarga kelib qadimiy Turkiston jahonga Qozizoda Rumiy,
Ulug‘bek, Ali Qushchi, Alisher Navoiy, Kamoliddin Behzod, Bobur singari
allomalarni voyaga yetkazdi. U davrda Markaziy Osiyo shaharlarida qator madaniy
va ilmiy markazlar vujudga keldi. Demak, Markaziy Osiyo xalqlari, xususan, o‘zbek
xalqi va uning madaniy — ma’rifiy taraqqiyoti asrlar davomida misli ko‘rilmagan
darajada rivojlangan. Qolaversa, uning axloq odobga oid qarashlari, ta’lim-tarbiya
fanlari bo‘yicha ta’limoti butun jaxonga o‘rnak bo‘larli ma’no va mazmun kasb
etgan.
Tarbiya - ijtimoiy xodisa. U kishilik jamiyati paydo bulgan davrdan beri
mavjud. Inson yer yuzidagi eng mukammal zot bo‘lishi uchun avvalo
tarbiyalanishi zarur. Abu Lays Samarqandiy «Bo‘stonul-orifin» asarida tarbiya
va tarbiyalashning ma’nosini ta’riflab: «Ey o‘g‘il, farzandlaringni tarbiyalashdan
oldin o‘zingni tarbiyala, tarbiya ko‘rgan oilada baodob, yaxshi fazilatli, bilimli
odam voyaga yetadi», - degan edi. Ibn Sino i jodiyotida ham bu g‘oya aloxida o‘rin
tutadi. «Kimga qanday pandu nasixat qilsang, unga avvalo o‘zing amal qil», - deydi
alloma. Sharq mutafakkirlari barkamol insonni yetishtirish uchun tarbiya naqadar
zarurligini, uning mohiyati va mazmunini asoslab berganlar. Maxmud
Qoshg‘ariyning «Devonu lug‘otit turk», Yusuf Xos Hojibning « Qutadg‘u bilig»,
Axmad Yugnakiyning «Hibatul- xaqoyiq», Abu Rayxon Beruniyning hikmatlari,
Ibn Sinoning «Tadbir-al- manozil», Alisher Navoiyning «Maxbubul- qulub»,
Husayn Voiz Koshifiyning «Axloqi muhsiniy» va boshqa asarlarida farzand ota-
onaning baxti, uning to‘g‘ri tarbiyalanishi esa hammaning baxti, degan umumiy
xulosa chiqariladi.
Beruniy inson kamolotida 3 narsa muxim rol o‘ynaydi deydi. 1.Irsiyat. 2.Muhit.
3.Tarbiya. Beruniyning ilmiy bilimlarni egallash yo‘llari, usullari xakid agi
fikrlari xozirgi davr uchun h am dolzarbdir. o‘kuvchiga bilim berishda u:
- o‘quvchini zeriktirmaslik; bilim berishda bir xil narsani yoki bir xil fanni
o‘rgatavermaslik;
- uzviylik, izchillik;
- yangi mavzularni qiziqarli, asosan, ko‘rgazmali bayon etish va xokazoga
e’tibor berish kerakligini uqtiradi.
Olim fan sohasidagi yodgorliklarni, ilmiy bilimlarga oid qoldirilgan
barcha boyliklarni qunt bilan o‘rganishga da’vat etadi. Ilm toliblariga qalbni
yomon ilatlardan, qotib qolgan urf - odatlardan, hirsdan, behuda raqobatdan,
ochko‘zlikdan, shon-shuhratdan saklanishi zarurligini uqtiradi.
Yuqoridagilardan
ko‘rinib
turibdiki,
Beruniyning
komil
insonni
shakllantirishga oid bu fikrlari o‘z zamonasi uchun emas, xozirgi davr ta’lim-
tarbiyasini takomillashtirishda ham katta ahamiyatga egadir.
XIX asr oxiri–XX asrning boshlarida Markaziy Osiyoda jadidchilik harakati
vujudga keldi. Bu harakatning asosiy maqsadi mavjud jamiyatning ijtimoiy -
madaniy asoslarini qayta qurishga qaratildi. Ular buning uchun eng avvalo ta’limni
isloh qilish zarurligini anglab, shunga kirishdilar.
Jadidlar 1906 yilda «Taraqqiy» deb nomlangan gazeta nashr ettirib, o‘z
g‘oyalarini tarqata boshladilar, oradan ko‘p o‘tmay, «Xurshid», «Shuhrat»
singari yangi gazetalar ochildi. Markaziy Osiyoning turli shaharlarida jadid
maktablari ochilib, ularda diniy ilmlar bilan birgalikda dunyoviy bilimlar ham
keng targ‘ib qilindi.
Milliy ta’lim tizimlari. Hozirgi paytda dunyoning bir qator yetakchi
mamlakatlari o‘ziga xos, rivojlangan milliy ta’lim tizimlariga ega. Ularda
tayyorlanayotgan mutaxassislarning yuqori malakaligi hamda fan texnika sohasida
qo‘lga kiritilayotgan yutuqlar diqqatga sazovordir. Bular jumlasiga, Amerika
Qo‘shma Shtatlarida, Yaponiya, Fransiya, Germaniya, Janubiy Koreya ta’lim
tizimlarini ko‘rsatish mumkin. Ularning har biri yillar davomida shakllangan va
asosiy prinsiplariga qat’iy amal qilishadi.
Amerikaning eng katta boyligi — bu aql. Aql bu mamlakatda qadrlanadi,
aqlli talabalar alohida taqdirlanadi. Aqlli, a’lochi talabalar o‘quv yurtlarining faxri
sanalgani sababli ham, ularga turli yo‘llar bilan yordam berish, stipendiyalar
tayinlash orqali ularni o‘quv yurtlarida saqlashga harakat qiladilar. O‘zi tanlagan
sohada yutuqlarga erishayotgan talabalar ro‘yxati har yili alohida kitobda nashr
etilib turiladi. Bundan maqsad mazkur soha bilan qiziquvchi kompaniyalarning
e’tiborini bo‘lajak olimlarga qaratishdir.
Fransiyada esa ta’limning asosiy maqsadi shaxsning har tomonlama kamol
topishini ta’minlash, uni mustaqil faoliyatga tayyorlash, bozor munosabatlari
sharoitida o‘quvchilarni tadbirkorlikka, ishbilarmonlik va omilkorlikka o‘rgatish,
shunga yarasha kasb-korga ega qilishdan iboratdir.
Zamonaviy ta’lim modellari. Globallashuv sharoitida ta’lim shaxsni har
tomonlama voyaga yetkazish, unda komillik va malakali mutaxassisga xos
sifatlarni shakllantirishda muhim o‘rin tutadi. Bugungi tezkor davr ta’lim oluvchilar,
shu jumladan o‘quvchilarni ham qisqa muddatda va asosli ma’lumotlar bilan
qurollantirish, ular tomonidan turli fan asoslarini puxta o‘zlashtirilishi uchun
zarur shart-sharoitlarni yaratishni taqozo etmoqda.
Zamonaviy sharoitda ta’lim jaraѐnining barcha imkoniyatlariga ko‘ra
shaxsni rivojlantirish, ijtimoiylashtirish va unda mustaqil, tanqidiy, ijodiy fikrlash
qobiliyatlarini tarbiyalashga yo‘naltirilishi talab qilinmoqda. Zamonaviy ta’lim
turlari orasida muhim o‘rin tutib tobora ommalashib boraѐtgan ta’lim – modul
ta’limi ѐki modulli o‘qitish sanaladi.
Mohiyatiga ko‘ra modul - modul ta’limi hamda uni tashkil etishda
qo‘llaniladigan texnologiyalarining asosini tashkil etadi. Didaktik imkoniyatiga
ko‘ra o‘zlashtirilishi zarur bo‘lgan manba, o‘quv materialini mantiqan
tugallangan bo‘laklarga ajratib o‘rganish imkoniyatiga ega. Boshqacha aytganda
modul – modul ta’limining asosiy vositasi, tugallangan axborot bloki sifatida
talqin etiladi.
Ta’limning modul tizimi haqida birinchi marta Tokio shahrida 1972 yilda
tashkil etilgan YuNESKOning Butunjahon Konferensiyasida so‘z yuritilgan.
Ta’limning bu turi ta’lim jarayonini ilmiy va metodik jihatdan tartibli, izchil,
uzlyuksiz va maqsadga muvofiq tashkil etilishini ta’minlashga xizmat qiladi.
Zamonaviy sharoitda, shuningdek, hamkorlik ta’limi, uni tashkil etish o‘ziga
xos ahamiyat kasb etmoqda. Bu turdagi ta’limning g‘oyalari o‘tgan asrning 80-
yillarida J.J.Russo, K.D.Ushinskiy, V.A.Suxomlinskiy, A.S.Makarenko va b.
novator-pedagoglarning qarashlari asosida shakllangan. Hamkorlik ta’limi
talabalarda intellektual, ma’naviy-axloqiy, jismoniy qobiliyat, qiziqish, motivlarni
rivojlantirish asosida dunyoqarashni hosil qilish maqsadini ilgari suradi.
Zamonaviy sharoitda axborot-kommunikatsion texnologiyalarning tezkor
rivojlanishi ta’lim jaraѐnida ularning imkoniyatlaridan foydalanish uchun qulay
sharoitni vujudga keltirdi. Ayni vaqtda yetakchi xorijiy mamlakatlar masofadan
o‘qitish borasida boy tajriba to‘plangan. O‘zbekiston sharoitida mustaqillik
yillarida ta’limning bu turini qo‘llashga jiddiy e’tibor qaratilmoqda.
Ta’lim oluvchilar an’anaviy texnologiyalarga nisbatan axborot va
kommunikatsion texnologiyalar (AKT) yordamida bilimlarni 40-60 foizgacha
tez va qisqa muddatda o‘zlashtiradi. Shu bois zamonaviy sharoitda masofadan
o‘qitish butun dunyo miqyosida jadal rivojlanmoqda.
Zamonaviy telekommunikatsiya vositalari va elektron nashrlar an’anaviy
o‘qitish shakllarining kamchiliklarini bartaraf etishga imkon beradi va bunda
ularning barcha afzalliklarini o‘zida saqlab qoladi. Bu turdagi ta’lim o‘quv
axborotlari almashuvini ta’minlovchi vositalar (er sun’iy yo‘ldoshi, televidenie,
radio, kompyuter, pochta aloqasi va b.)ga tayangan holda ixtisoslashtirilgan
axborot muhitida masofadan turib, ta’lim oluvchilarning keng qatlami hamda
xorijiy davlatlarga taqdim etiladigan ta’lim xizmati majmui sanaladi. Masofadan
o‘qitishning axborot-ta’lim muhiti ma’lumotlarni uzatish vositalari, axborot
resurslari, o‘zaro muloqot bayonlari, foydalanuvchilarning ta’lim olishga bo‘lgan
ehtiyojlarini qondirishga yo‘naltirilgan apparat-dasturiy, tashkiliy-uslubiy ta’minot
va boshqalarning tizimiy-tashkiliy majmuidan iborat.