HAVO HARORATININING QISHLOQ XO`JALIGIGA EKINLARI UCHUN AHAMIYATI Mashg‘ulotning maqsadi: Havo harorati haqida umumiy tushunchaga ega bo‘lish va asboblar yordamida uni o‘lchashni o‘rganish. Topshiriqlar: 1. Havo haroratining o‘zgarishi sabablarini ishchi daftaringizga yozing; 2. Vertikal harorat gradientining ifodasini ishchi daftarga yozing va og‘zaki tushuntirib bering; 3. Havo haroratining o‘simliklar uchun ahamiyatini ishchi daftarga qisqacha yozing; 4. O‘rtacha haroratlarni hisoblashni o‘rganing; 5. Psixometrik termometrning tuzilishini va ishlash prinsipini o‘rganing; 6. Termografning tuzilishi va ishlash prinsipini o‘rganing; 7. Termograf lentasiga boshlang‘ich ishlov berishni o‘rganing. Kerakli materiallar va asboblar: mavzuga doir o‘quv adabiyotlari, ish daftari, psixrometr, termometr, maksimal va minimal termometr. 1.1. Havo harorati haqida tushuncha Havoning isishi va sovushi juda murakkab bo‘lib, u asosan quyosh radiatsiyasi va yer yuzasi o‘rtasida bo‘ladigan jarayonlarga bog‘liq. Atmosfera va yer yuzasi o‘rtasidagi issiqlik almashinuvi bir qancha jarayonlar orqali amalga oshadi. Issiqlik konveksiyasi orqali issiqlik almashinuvi – yer yuzasining turli qismlari bir vaqtning o‘zida bir xil isimasligi natijasida, ma’lum hajmdagi havoning quyi qatlamlardan yuqori qatlamlarga ko‘tarilishi tufayli hosil bo‘ladi. Nisbatan ko‘proq qizigan yuza ustidagi havo isib, yuqoriga ko‘tariladi va uning o‘rnini atrofdagi nisbatan sovuqroq havo egallaydi. Bu havo ham isib, yana yuqoriga ko‘tariladi. Shu tarzda yerning faol yuzasi bilan atmosferaning yuqori qatlamlari o‘rtasida o‘zaro issiqlik almashinuvi sodir bo‘ladi. Turbulent issiqlik almashinuvi – kichik hajmdagi havoning shamol ta’sirida pastdan yuqoriga tartibsiz aylana harakati natijasida sodir bo‘ladi. Bu holat shamolning to‘xtovsiz harakati tufayli hosil bo‘lib, havo uyurmaning ichida alohida – alohida tezlikda harakat qiladi. Shamol qancha tezlashsa turbulentlik shuncha oshadi. Molekulyar issiqlik almashinuvi – yer yuzasidagi harakatlanmagan holdagi havo bilan undan yuqori qismdagi harakatlanmagan havo molekulalari o‘rtasidagi issiqlik almashinuviga molekulyar issiqlik almashinuvi deyiladi. Radiatsion issiqlik almashinuvi – yer yuzasi va atmosferaning uzun to‘lqinli radiatsiya tarqatishi natijasida sodir bo‘ladi. Radiatsion issiqlik almashinuvi asosan kechasi va qishda sodir bo‘ladi. Kondensatsion issiqlik almashinuvi – atmosferadagi suv bug‘larining kondensatsiyasi va sublimatsiyasi natijasida sodir bo‘ladi. Atmosferadagi bulutlardan yog‘ingarchilik paydo bo‘lganda, suv bug‘lari tarkibidagi yashirin issiqlik atmosferaga ajralib chiqadi va bulut mavjud bo‘lgan qatlamlarni isitadi. Advektiv issiqlik almashinuvi – salqin yoki iliq havo massalarining gorizontal harakati natijasida sodir bo‘ladi. Iliq havo bostirib kelganda, havo isiydi (yoz oylarida). Salqin havo adveksiyasi bahor va kuzda qishloq xo‘jalik ekinlari uchun xavflidir. Havo haroratining sutkalik va yillik o‘zgarishi. Sutka davomida havo haroratining o‘zgarishi quyosh radiatsiyasiga bog‘liq. Quyoshning yoritish davri boshlanishidan oldin havoning sutkalik harorati minimum, quyosh zenitda turishidan keyinroq maksimumga ega bo‘ladi. Havo haroratining sutkalik o‘zgarishiga ko‘pincha bulutlilik va advektiv havo massalari ta’sir ko‘rsatadi. Sutkalik maksimum va minimum haroratlar o‘rtasidagi farq sutkalik harorat amplitudasi deyiladi. Havo haroratining sutkalik maksimumi tuproq haroratining sutkalik maksimumidan 2–3 soat keyin bo‘ladi. Chunki havo harorati yer yuzasidan 2 m balandlikda o‘lchanadi. Tuproq yuzasidagi issiqlik 2 m balandlikdagi havoning haroratini oshirishi uchun ma’lum vaqt kerak bo‘ladi. Shuning uchun havo harorati maksimumi tuproq harorati maksimumidan kechikadi. Haroratning yillik o‘zgarishi yil fasllarining almashinuvi, yilning eng qisqa va uzun kunlari bilan bog‘liq. Eng qisqa kun dekabr oyining 21 - sanasiga to‘g‘ri keladi. Shuning uchun havo haroratining yillik minimumi ham dekabr oyiga to‘g‘ri kelishi kerak. Lekin yuqorida aytib o‘tganimizdek, yer yuzasi sovib, bu sovuqlik havoni ham sovitishi uchun ma’lum vaqt kerak bo‘ladi. Shuning uchun yillik minimum havo harorati yanvar oyiga to‘g‘ri keladi. Havo haroratining yillik maksimumi esa uzun kun (21 iyun) dan keyinga, ya’ni iyul oyiga to‘g‘ri keladi. Yillik minimal va maksimal havo haroratlari o‘rtasidagi farq havo haroratining yillik amplitudasi deyiladi. Havo haroratining amplitudasi balandlik oshishi bilan kamayadi. Havo haroratining vertikal bo‘ylab o‘zgarishi. Qishloq xo‘jalik ishlab chiqarishiga ta’siri bo‘yicha troposferada havo haroratining o‘zgarishi muhim ahamiyatga ega. Atmosferada balandlik bo‘ylab havo haroratining o‘zgarishiga atmosfera stratifikatsiyasi deb ataladi. Troposferada har 100 m balandlikdagi havo haroratining o‘zgarishiga vertikal harorat gradienti (VHG) deb ataladi va quyidagi ifoda bilan ifodalanadi: (1) bu yerda: VHG– vertikal harorat gradienti,oC; tp–pastki nuqtadagi havo harorati, oC; tyu–yuqori nuqtadagi havo harorati, oC; hyu–yuqori nuqtaning balandligi, m; hp– pastki nuqtaning balandligi, m. Agar tyu<tp bo‘lsa, harorat balandlik bo‘ylab pasayadi va VHG musbat, aksincha bo‘lganda harorat oshadi va VHG manfiy bo‘ladi. Agar tyu=tP bo‘lsa, har ikkita nuqtaning harorati bir xil bo‘ladi. Bu holatga izotermiya deb ataladi. Troposferada VHGning o‘rtacha qiymati 0,6 oC ga teng. VHG kecha va kunduzga, yil fasllariga, joyning yuzasiga, joyning yer yuzasiga nisbatan balandligiga va atmosferadagi havo qatlamlari haroratiga bog‘liq. Yer yuzasiga yaqin qatlamda VHG juda yuqori, kunduzi yuqori, kechasi past v.h. bo‘ladi. VHG ga shamol, bulutlilik, yog‘inlar, ekin maydonlari v.h.lar ta’sir qiladi. Sutkalik harorat o‘zgarishi yer sirtidan 500 m balandlikda sezilmaydi. VHG dan ob–havoni prognozlashda sputniklarni uchirishda va chiqindixonalar joyini aniqlashda foydalaniladi. Ob–havoning barqarorligi atmosfera stratifikatsiyasiga bog‘liq. Agar katta hajmdagi havo atrofdagi havo bilan o‘zaro issiqlik almashmasa, adiabatik holat deyiladi. Bunda balandlikka ko‘tarilgan sari havo kengayadi va harorat pasayadi. Havo pastga harakatlanganda aksincha holat sodir bo‘ladi. VHG 1oC dan past bo‘lganda, balandga ko‘tarilayotgan havo 100 m da 1oC ga soviganda atmosferadagi havoga nisbatan sovuqroq bo‘ladi. Natijada havo zichlashib og‘irlashadi va yana o‘zining joyiga qayta boshlaydi. Bunday holatga atmosferaning barqaror muvozanati deb ataladi. VHG 1oC ga teng bo‘lganda, ko‘tarilayotgan havo harorati barcha balandliklarda atrofdagi havo haroratiga teng bo‘ladi va havo harakatlanmasdan bir joyda turib qoladi. Atmosferaning bunday holati betafovut (befarq) holat deyiladi. Agar VHG 1oC dan ortiq bo‘lsa, balandga ko‘tarilayotgan havo atrofdagi havo haroratidan iliq bo‘ladi va havo yuqoriga harakatlanaveradi. Bunday holat beqaror atmosfera muvozanati deb ataladi. Beqaror atmosfera muvozanati holatida jala va do‘l yog‘adi. Havoning harorat rejimi va o‘simliklarning issiqlikka talabchanligi. Har qanday hududning havo haroratiga to‘liq tavsif berish uchun quyidagi tushunchalar va ular to‘g‘risidagi ma’lumotlarni bilish zarur: O‘rtacha sutkalik, o‘rtacha oylik va o‘rtacha yillik haroratlar. O‘rtacha sutkalik haroratni hisoblashda bir sutkada (8 marta, har 3 soatda) o‘lchangan haroratlar qo‘shilib 8 ga bo‘linadi. O‘rtacha oylik haroratda bir oy davomidagi o‘rtacha sutkalik haroratlar qo‘shilib, har qaysi oydagi kunlar soniga bo‘linadi. O‘rtacha yillik haroratda esa 12 oyning o‘rtacha haroratlari qo‘shilib, 12 ga bo‘linadi. Barcha o‘rtacha haroratlar hududning to‘liq termik tavsifini bera olmaydi. Shuning uchun maksimal, minimal haroratlar va haroratlar amplitudasiga doir ma’lumotlarni bilish kerak. Maksimal va minimal haroratlar o‘rtacha harorat to‘g‘risidagi ma’lumotlarni to‘ldiradi. Masalan, qish faslida kunlik va oylik harorat minimumlarini bilish o‘simliklarning qishlash holatini aniqlash imkonini beradi. Bundan tashqari, bahorgi va kuzgi sovuq urish muddatlarini aniqlashda muhim ahamiyatga ega. Maksimum esa qish va yozdagi issiqlik darajalarini aniqlashga yordam beradi. Amplituda – eng issiq va sovuq haroratlar o‘rtasidagi farqni bildiradi. Sutkalik va yillik amplituda o‘simliklar hayoti uchun muhim ahamiyatga ega. Amplituda ekvatordan qutblarga borgan sayin oshib boradi. Bundan tashqari amplituda kontinentallik darajasini ham bildiradi. O‘zbekiston sharoitida sutkalik amplituda qishda 15–20oC, yozda 25–30oC ni tashkil qiladi. Havo haroratining qishloq xo‘jalik ekinlari uchun ahamiyati. Har qanday o‘simlik o‘z hayoti davomida ma’lum darajadagi harorat yig‘indisini talab qiladi. Shuning bilan bir qatorda, o‘simliklar o‘zining biologik minimum va biologik maksimum haroratlariga ega. Bu harorat oralig‘ida o‘simliklarning optimum harorati yotadi. Masalan, g‘o‘za va sholi uchun biologik minimum 12– 15oC bo‘lsa, bahorgi bug‘doy uchun 3–5oC ni tashkil etadi. Namlik yetishmagan holda 20oC dan oshiq havo harorati bahorgi bug‘doy gullashiga, hosildorligiga salbiy ta’sir qiladi. O‘simlik kasalliklari va zararkunandalarining ko‘payishi havo harorati va namligiga bog‘liq. O‘simliklarning issiqlikka bo‘lgan talabiga qarab agrotexnik tadbirlarni qo‘llash zarur. Qalin ekilgan ekinlarning o‘rtacha balandligi faol yuza vazifasini o‘taydi va shuning uchun ekinning yerga yaqin qismiga nisbatan eng baland qismining harorati yuqori bo‘ladi. Havo harorati sovuq bo‘lganda dastlab uning eng yuqori qismi zararlanadi. Xulosa qilib aytganda, havo haroratini hisobga olish, o‘simliklarning haroratga bo‘lgan talabini aniqlash, biologik minimum va maksimumlarning vegetatsiya davrining qaysi muddatlariga to‘g‘ri kelishi haqida ma’lumotga ega bo‘lish qishloq xo‘jaligidan yuqori hosil olishda muhim ahamiyatga ega. 1.2. Havo haroratini o‘lchaydigan termometrlar Tuproq haroratini o‘lchash mavzusida termometrlar haqida umumiy tushuncha berilganligi tufayli, bu mavzuda bevosita havo haroratini o‘lchaydigan termometrlar haqida to‘xtalib o‘tamiz. Havo haroratini o‘lchashda psixrometrik, maksimal va minimal termometrlardan foydalaniladi. Haroratni to‘xtovsiz yozib olish uchun termograf ishlatiladi. Psixrometrik termometr TM–4. Havo haroratini o‘lchashda, harorat –35oC gacha bo‘lgan holatda simobli, undan past haroratni o‘lchashda spirtli termometrdan foydalaniladi. Bu termometrlarning rezervuari silindrik bo‘lib, yuqori qismiga metall qalpoqcha kiygizilgan. Spirtli termometr psixrometrik termometr yoniga o‘rnatiladi. Spirtli termometr ko‘rsatishi –200C dan past bo‘lganda, tuzatma kiritish uchun psixrometrik termometr bilan bir vaqtda kuzatish olib boriladi. Psixrometrik termometrda juft termometr ishlatiladi va bu asbob bir vaqtning o‘zida havo harorati va namligini o‘lchaydi. Psixrometrik termometrlar maxsus yasalgan psixrometrik budka ichiga o‘rnatiladi. Psixrometrik budkaning devorlari yog‘ochdan yasalgan va to‘g‘ri radiatsiyaning tushishidan himoyalangan (6.2.1–rasm). Budkaning ichi erkin havo aylanadigan qilib yasalgan. Budka devorlarining bir tomoni ochiladi va eshik vazifasini bajaradi. Budkaning tomi yoppasiga biroz qiya qilib yopilgan. Budkaning tagiga uchta taxta o‘rnatilgan. O‘rtadagi taxta boshqalariga nisbatan balandroq o‘rnatilganligi uchun taxtalar o‘rtasidagi bo‘shliqni yopib turadi. Budkaning ichidagi o‘rta taxtaga termometrlarni o‘rnatish uchun maxsus moslama mahkamlangan. Moslamaning chap tomoniga esa rezervuari namlangan termometr o‘rnatiladi. Maksimal va minimal termometrlarning rezervuari sharq tomonga qaratilib, shtativga mahkamlangan taqasimon moslamaga joylashtiriladi. Maksimal termometr rezervuar tomonga qiya qilib, minimal termometr esa gorizontal ravishda o‘rnatiladi (6.2.1–rasm). Termometrlardan hisob olishni tezlik bilan amalga oshirish zarur. Hisobning aniqlik darajasi 0,1oC ga teng bo‘lishi kerak. O‘lchashda dastlab quruq, keyin namlangan, so‘ngra minimal spirtli oxirida maksimal, simobli termometrlardan ko‘rsatkichlar yozib olinadi. 6.2.1–rasm. Psixrometrik budka va unga joylashtirilgan termometrlarning ko‘rinishi.