HUJJATLAR TAYYORLASHDA PUNKTUATSIYANING AHAMIYATI (Punktuatsiya haqida tushuncha, O‘zbek punktuatsiyasining tarixiga doir, Punktuatsiyaning tilshunoslikning sohalari bilan aloqasi)

Yuklangan vaqt

2024-05-23

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

4

Faytl hajmi

24,1 KB


Ilmiybaza.uz 
 
 
 
 
HUJJATLAR TAYYORLASHDA PUNKTUATSIYANING AHAMIYATI 
 
 
REJA: 
1. Punktuatsiya haqida tushuncha. 
2. O‘zbek punktuatsiyasining tarixiga doir. 
3. Punktuatsiyaning tilshunoslikning sohalari bilan aloqasi. 
4. O‘zbek punktuatsiyasining asos va tamoyillari. 
 
 
 
 
 
 
 
Punktuatsiya termini lotincha punctum so‘zidan olingan bo‘lib, aslda 
nuqta, o‘rin, joy tushunchalari bilan bog‘langan bo‘lsa ham, tilshu-noslikda nutq 
oqimidagi intonatsion-prasodik to‘xtamlarni, yozuvda ifodalanadigan shartli 
belgilar yig‘indisini (tinish belgilarini) anglatadi. 
Punktuatsiya 
tilshunoslikning 
bir 
sohasi 
bo‘lib, 
tinish 
belgilari 
(punktorgramma) 
va 
ularning 
qo‘llanish 
qonun-qoidalarini 
o‘rgatadi. 
Punktogramma muayyan yozuv tizimi (grafika) ning uzviy qismi bo‘lib, yozma 
nutqning ayrim yozuv belgilari (masalan, raqamlar, harflar, diakritik va 
transkripsion belgilar kabi) bilan ifodalash mumkin bo‘lma-gan tomonlarini aniq 
belgilashda muhim ahamiyatga egadir. 
 
Tinish belgilari yozma nutqni to‘g‘ri, ifodali, mantiqiy bayon qilishda, uni 
ixchamlashda, 
gap 
qismlarining 
o‘zaro 
logik-grammatik 
munosabatlarini 
ko‘rsatishda muhim grafik vosita sifatida ishlatiladi. Punktuatsiya, bir tomondan, 
yozuvchiga o‘z yozma nutqini aniq, to‘g‘ri va ifodali bayon etish imkoniyatini bersa, 
ikkinchi tomondan, o‘quvchiga muayyan matndagi fikrni yozuvchi bayon etganidek, 
yozuvchining maqsadiga muvofiq tushuna olish imkoniyatini yaratadi; bir tinish 
belgi yozuvchi tomonidan qanday ma’no va vazifada qo‘llangan bo‘lsa, mazkur 
tinish belgi o‘quvchi tomonidan ham xuddi shunday vazifada tushuniladi. 
Demak, tinish belgilari "Yozma nutqning tushunilishini osonlashti-rish uchun 
Ilmiybaza.uz HUJJATLAR TAYYORLASHDA PUNKTUATSIYANING AHAMIYATI REJA: 1. Punktuatsiya haqida tushuncha. 2. O‘zbek punktuatsiyasining tarixiga doir. 3. Punktuatsiyaning tilshunoslikning sohalari bilan aloqasi. 4. O‘zbek punktuatsiyasining asos va tamoyillari. Punktuatsiya termini lotincha punctum so‘zidan olingan bo‘lib, aslda nuqta, o‘rin, joy tushunchalari bilan bog‘langan bo‘lsa ham, tilshu-noslikda nutq oqimidagi intonatsion-prasodik to‘xtamlarni, yozuvda ifodalanadigan shartli belgilar yig‘indisini (tinish belgilarini) anglatadi. Punktuatsiya tilshunoslikning bir sohasi bo‘lib, tinish belgilari (punktorgramma) va ularning qo‘llanish qonun-qoidalarini o‘rgatadi. Punktogramma muayyan yozuv tizimi (grafika) ning uzviy qismi bo‘lib, yozma nutqning ayrim yozuv belgilari (masalan, raqamlar, harflar, diakritik va transkripsion belgilar kabi) bilan ifodalash mumkin bo‘lma-gan tomonlarini aniq belgilashda muhim ahamiyatga egadir. Tinish belgilari yozma nutqni to‘g‘ri, ifodali, mantiqiy bayon qilishda, uni ixchamlashda, gap qismlarining o‘zaro logik-grammatik munosabatlarini ko‘rsatishda muhim grafik vosita sifatida ishlatiladi. Punktuatsiya, bir tomondan, yozuvchiga o‘z yozma nutqini aniq, to‘g‘ri va ifodali bayon etish imkoniyatini bersa, ikkinchi tomondan, o‘quvchiga muayyan matndagi fikrni yozuvchi bayon etganidek, yozuvchining maqsadiga muvofiq tushuna olish imkoniyatini yaratadi; bir tinish belgi yozuvchi tomonidan qanday ma’no va vazifada qo‘llangan bo‘lsa, mazkur tinish belgi o‘quvchi tomonidan ham xuddi shunday vazifada tushuniladi. Demak, tinish belgilari "Yozma nutqning tushunilishini osonlashti-rish uchun
Ilmiybaza.uz 
 
qo‘llaniladi" (Baduen de Kurtene) va uni oydinlashtiradi, aniqlik kiritadi. Tinish 
belgilarining o‘rinli qo‘llanmasligi ma’lum bir sintaktik qurilmani ham mazmun, 
ham tuzilishii jihatidan o‘zgarib ketishiga olib keladi. Masalan, Afandi podshoga 
qarab: Siz axmoq odam emassiz, – dedi (latifa) gapida axmoq so‘zidan keyin pauza 
berilib (tire yoki vergul qo‘yilib) o‘qilsa, gap podshoning aklliligi haqida emas, balki 
uning ham axmoq, ham yomon odamligi haqida boradi. Qir-adirda lola gulpar 
ochilgan (U.) gapida lola so‘zidan keyin vergul qo‘yilmasa, faqat lolalar 
ochilganligi; vergul qo‘yilsa, loladan tashqari boshqa gullar ham ochilganligi 
anglashiladi. 
 
 
Tinish belgilari yozuvdan keyin paydo bo‘lgan. Qadimgi yozuvlar 
piktografik (rasm yozuv), logografik (so‘z yozuv) shakllarida bo‘lganli-gidan, 
punktuatsiyaga extiyoj sezilmagan. Punktuatsiya yozuvning keyingi taraqqiyotida 
shakllana boshlagan. 
 
Yozuvning sintetik usulidan analitik yozuv usuliga o‘tilishi, endi yozuvda 
grafemalarni – belgilarni ajratish, bir harfli so‘zni ko‘p harfli so‘zdan, so‘zni so‘zdan 
ajratish ehtiyojining tug‘ilishi, fikrni mantiqli bayon qilish, maqsadni to‘g‘ri 
ifodalash zaruriyati kabilar bora-bora yozuvga ayrim ishoralarning kiritilishiga olib 
keldi. Qadimgi yozma matnlarda so‘zlar: a) bo‘sh joy, interval (oraliq masofa), b) 
nuqtalar, v) ayrim belgilar (masalan, qizil rang) vositasida ajratilgan. 
 
 
O‘rta Osiyoning qadimgi yozuvlarida ham (oromiy, turkiy runik kabi) 
ajratuvchi belgilar saqlangan, ancha faol qo‘llanilgan, bularni shartli ravishda 
qadimgi yozuvlarga xos «punktuatsion» belgilar deyish mumkin. 
O‘rta Osiyoda arab yozuvi maydonga kelgandan keyin, oromiy, turkiy runik kabi 
yozuvlardagi mavjud an'anaviy yozuv tizimi buziladi. Arab grafikasida yozuvning 
yordamchi elementi sifatida: a) ta’kid belgi-lari" – tik to‘g‘ri chiziq, qizil va oq-qora 
ranglar; b) "ma’no belgilari" – "Qur'on"dagi turish va determinativlar; v) "bezak 
belgilari" qo‘llangan. 
 
 
Demak, XIX asrning II yarmigacha arab grafikasidagi o‘zbek yozu-vida 
tinish belgilari bo‘lmagan. O‘zbek punktuatsiya tarixi, asosan, XIX asrning II 
yarmidan keyin boshlanganki, buning ob'yektiv va sub'yektiv tarixiy sabablari bor: 
1. XIX asrning II yarmida O‘rta Osiyoning Rossiya tomonidan istilo qilinishi 
O‘rta Osiyo xalqlari madaniyatining, jumladan, o‘zbek xalqi madaniyatining 
rivojlanishida omil bo‘ldi. Rossiya va u orqali boshqa Yevropa xalqlari bilan bo‘lgan 
turli xil madaniy aloqalar yozuvda ham o‘z ifodasini topadi. 
2. XIX asrning II yarmida O‘rta Osiyoda poligrafiyaning vujudga kelishi: 
bosmaxonalar, nashriyotlarning paydo bo‘lishi, kitob, gazeta, jurnallarning nashr 
etilishi, o‘zbek adabiy tilining matbuot tili darajasiga ko‘tarilishi yozuv 
Ilmiybaza.uz qo‘llaniladi" (Baduen de Kurtene) va uni oydinlashtiradi, aniqlik kiritadi. Tinish belgilarining o‘rinli qo‘llanmasligi ma’lum bir sintaktik qurilmani ham mazmun, ham tuzilishii jihatidan o‘zgarib ketishiga olib keladi. Masalan, Afandi podshoga qarab: Siz axmoq odam emassiz, – dedi (latifa) gapida axmoq so‘zidan keyin pauza berilib (tire yoki vergul qo‘yilib) o‘qilsa, gap podshoning aklliligi haqida emas, balki uning ham axmoq, ham yomon odamligi haqida boradi. Qir-adirda lola gulpar ochilgan (U.) gapida lola so‘zidan keyin vergul qo‘yilmasa, faqat lolalar ochilganligi; vergul qo‘yilsa, loladan tashqari boshqa gullar ham ochilganligi anglashiladi. Tinish belgilari yozuvdan keyin paydo bo‘lgan. Qadimgi yozuvlar piktografik (rasm yozuv), logografik (so‘z yozuv) shakllarida bo‘lganli-gidan, punktuatsiyaga extiyoj sezilmagan. Punktuatsiya yozuvning keyingi taraqqiyotida shakllana boshlagan. Yozuvning sintetik usulidan analitik yozuv usuliga o‘tilishi, endi yozuvda grafemalarni – belgilarni ajratish, bir harfli so‘zni ko‘p harfli so‘zdan, so‘zni so‘zdan ajratish ehtiyojining tug‘ilishi, fikrni mantiqli bayon qilish, maqsadni to‘g‘ri ifodalash zaruriyati kabilar bora-bora yozuvga ayrim ishoralarning kiritilishiga olib keldi. Qadimgi yozma matnlarda so‘zlar: a) bo‘sh joy, interval (oraliq masofa), b) nuqtalar, v) ayrim belgilar (masalan, qizil rang) vositasida ajratilgan. O‘rta Osiyoning qadimgi yozuvlarida ham (oromiy, turkiy runik kabi) ajratuvchi belgilar saqlangan, ancha faol qo‘llanilgan, bularni shartli ravishda qadimgi yozuvlarga xos «punktuatsion» belgilar deyish mumkin. O‘rta Osiyoda arab yozuvi maydonga kelgandan keyin, oromiy, turkiy runik kabi yozuvlardagi mavjud an'anaviy yozuv tizimi buziladi. Arab grafikasida yozuvning yordamchi elementi sifatida: a) ta’kid belgi-lari" – tik to‘g‘ri chiziq, qizil va oq-qora ranglar; b) "ma’no belgilari" – "Qur'on"dagi turish va determinativlar; v) "bezak belgilari" qo‘llangan. Demak, XIX asrning II yarmigacha arab grafikasidagi o‘zbek yozu-vida tinish belgilari bo‘lmagan. O‘zbek punktuatsiya tarixi, asosan, XIX asrning II yarmidan keyin boshlanganki, buning ob'yektiv va sub'yektiv tarixiy sabablari bor: 1. XIX asrning II yarmida O‘rta Osiyoning Rossiya tomonidan istilo qilinishi O‘rta Osiyo xalqlari madaniyatining, jumladan, o‘zbek xalqi madaniyatining rivojlanishida omil bo‘ldi. Rossiya va u orqali boshqa Yevropa xalqlari bilan bo‘lgan turli xil madaniy aloqalar yozuvda ham o‘z ifodasini topadi. 2. XIX asrning II yarmida O‘rta Osiyoda poligrafiyaning vujudga kelishi: bosmaxonalar, nashriyotlarning paydo bo‘lishi, kitob, gazeta, jurnallarning nashr etilishi, o‘zbek adabiy tilining matbuot tili darajasiga ko‘tarilishi yozuv