MA’MURIY-HUQUQIY NORMALAR VA MA’MURIY-HUQUQIY
MUNOSABATLAR
Reja:
1.Ma’muriy-huquqiy normalar tushunchasi va tuzilishi.
2.Ma’muriy-huquqiy normalarning tasnifi.
3.Ma’muriy-huquqiy normalarning harakati.
4.Ma’muriy-huquqiy munosabatlar tushunchasi va o‘ziga xos xususiyatlari.
5.Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning vujudga kelishi, o‘zgarishi va bekor
bo‘lishi.
6.M’muriy-huquqiy munosabatlarning turlari.
Davlat va huquq nazariyasi faniga ko‘ra, huquq – ijtimoiy munosabatlarga
ta’sir etuvchi vosita sifatida, doimo muayyan xulq-atvor, xatti-harakat qoidasi
sifatida o‘zini namoyon etadi.
Har qanday huquq tarmog‘ining mazmun-mohiyati va ijtimoiy yo‘nalishi
huquqiy normalar xususiyati bilan belgilanib, ularning yig‘indisi huquq tizimi u
yoki bu tarmog‘ining mazmunini tashkil etadi.
Huquqiy norma (“norma”) so‘zi lotincha so‘zdan olingan bo‘lib, “qoida”,
“namuna” ma’nosini anglatadi. Har bir huquq normasi o‘zida biron-bir xatti-
harakat, xulq-atvor, muayyan yurish-turish qoidasini ifodalaydi.
Huquqning har bir tarmog‘i, shu jumladan ma’muriy huquqning normalari
har qanday huquq normasi uchun xos bo‘lgan umumiy belgilarga, shuningdek,
o‘ziga xos bo‘lgan xususiyatlarga ega.
Ma’muriy-huquqiy normalar – muayyan xatti-harakat qoidalaridan iborat
bo‘lib, davlat tomonidan belgilanadi, boshqa ijtimoiy normalardan, masalan, axloq
normalaridan farqlanadi. Shu sababli, ularga rioya etish majburiy bo‘lib, ular
buzilgan hollarda, davlatning majburlov choralari qo‘llaniladi.
Boshqa huquq tarmoqlarining normalari kabi, ma’muriy -huquqiy normalar
ushbu munosabatlar sub’ektlarining yuridik va majburiyatlarini aniqlash,
shuningdek, ular tomonidan huquqlar buzilgan va majburiyatlar bajarilmagan
hollarda javobgarlikni belgilash yo‘li bilan ijtimoiy munosabatlarni tartibga soladi.
Demak, ma’muriy -huquqiy normalar – ma’muriy huquq tarmog‘ining
boshlang‘ich elementi sifatida, quyidagi umumiy xususiyatlarga ega:
birinchidan, ma’muriy -huquqiy normalar davlat tomonidan o‘rnatiladi va
ularning bajarilishi majburiy hisoblanadi;
ikkinchidan, ma’muriy huquq tomonidan tartibga solinadigan ijtimoiy
munosabatlar ishtirokchilarining xulq-atvorini, xatti-harakatini tartibga soladi;
uchinchidan, ma’muriy huquq tomonidan tartibga solinadigan ijtimoiy
munosabatlar ishtirokchilarining yuridik huquqlari va majburiyatlarini aniqlab
beradi;
to‘rtinchidan, huquqlar buzilganda yoki majburiyatlar bajarilmaganida
davlatning majburlov choralari orqali ijtimoiy munosabatlarni himoya qiladi.
Ma’muriy-huquqiy normalarning o‘ziga xos xususiyatlari – ma’muriy huquq
predmeti hamda huquqiy tartibga solish uslubining xususiyatlari bilan belgilanadi.
Ma’muriy-huquqiy normalar – O‘zbekiston Respublikasi huquq tizimi
boshqa tarmoqlarining normalaridan farqli ravishda, maxsus qo‘llanish sohasiga
ega bo‘lib, bu davlat boshqaruvini tashkil etish va amalga oshirish jarayonidagi
ijtimoiy munosabatlardir. Shu sababli, ma’muriy -huquqiy normalarning
mazmunini davlat boshqaruvi jarayonida amal qilinishi shart bo‘lgan xatti-
harakatlar doirasi tashkil etadi. Ular yordamida davlat organlari, mansabdor
shaxslar, xo‘jalik yurituvchi sub’ektlar, jamoat tashkilotlari va jismoniy
shaxslarning davlat boshqaruvi sohasida qachon va qanday tartibda harakat
qilganlarida qonunchilik talablari aniq va maqsadga muvofiq bo‘lishi belgilanadi.
Shu bilan birga, ma’muriy -huquqiy normalarda qanday harakatlarni amalga
oshirish mumkin va qaysilaridan o‘zini tiyish kerakligi ko‘rsatiladi.
Ma’muriy huquq normalarida amalga oshirilishi lozim bo‘lgan harakatning
birorta holatiga ko‘rsatma beriladi yoki unga belgilangan shart-sharoitlarda rioya
etilganida ruxsat beriladi va nihoyat, muayyan harakatlarni amalga oshirish man
etiladi. Shu tariqa, davlat boshqaruvi sohasidagi ijtimoiy munosabatlar
ishtirokchilarining davlat, jamiyat va shaxs manfatlariga muvofiq keladigan
huquqlari va majburiyatlarini belgilash orqali, ular xatti-harakatining o‘rnatilgan
huquqiy tartibi yaratiladi.
Ma’muriy-huquqiy normalarning boshqa bir xususiyati shundan iboratki,
ular xususiy emas, balki ommaviy manfaatlarni amalga oshirish vositasi
hisoblanadi.
Ma’muriy huquqning tartibga solish uslubi bilan belgilangan ma’muriy -
huquqiy normalarning alohida xususiyatlariga imperativlik (buyruq berish)
xususiyati kiradi, ularda muayyan harakatlarni amalga oshirish uchun qat’iy yozma
buyruqlar, ko‘rsatmalar mavjud bo‘ladi.
Demak, ma’muriy -huquqiy normalar – bu davlat tomonidan o‘rnatilgan,
davlat boshqaruvini tashkil etish va amalga oshirish jarayonida vujudga keladigan
ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish maqsadida ushbu munosabatlar
sub’ektlarining yuridik huquqlari va majburiyatlarini belgilaydigan, shuningdek,
huquqlar buzilganda yoki majburiyatlar bajarilmaganda ularning javobgarligini
o‘rnatadigan va majburiy choralar bilan ta’minlanadigan xulq-atvor qoidalaridir.
Ma’muriy-huquqiy normalar, huquqning har qanday tarmog‘i singari
o‘zining ichki mantiqiy tuzilishiga ega bo‘lib, ayni paytda ular o‘zaro bir-biri bilan
bog‘liqdir.
Yuridik adabiyotlarda ma’muriy -huquqiy normalarning tuzilishi (tarkibi)
bo‘yicha turlicha yondoshuvlar mavjud bo‘lib, ularning aksariyatida huquqiy
normalar uch qismga bo‘lingan:
1) Ma’muriy-huquqiy normalarning gipotezasi – huquqiy normaning
harakatga kelishini va uning dispozitsiyasi qanday sharoitlarda amalga
oshirilishini, shuningdek, hayotiy sharoit va mavjud holatlarni belgilab beradi;
2) Ma’muriy-huquqiy normalarning dispozitsiyasi – huquqiy normaning bir
qismi bo‘lib, unda huquq tarmog‘i tartibga soladigan ijtimoiy munosabatlar
ishtirokchilarining huquqlari, majburiyatlari, xatti-harakatlari doirasi ko‘rsatib
o‘tiladi. Huquqiy norma dispozitsiyasida – ko‘rsatma, ruxsat berish, man etish,
ya’ni ma’muriy munosabatlar ishtirokchilari xulq-atvorining mazmuni ko‘rsatib
o‘tiladi;
3) Ma’muriy-huquqiy normalarning sansiyasi – bu huquqiy normaning
tarkibiy qismi bo‘lib, unda dispozitsiyasi qismida belgilangan talabning bajarilishi
yoki bajarilmaganligi uchun qo‘llaniladigan ta’sir etish choralari nazarda tutiladi.
2. Ma’muriy-huquqiy normalarning tasnifi
Ma’muriy-huquqiy normalar o‘zining tartibga solish yo‘nalishi va unga
muvofiq holda yuridik mazmuni bilan nihoyatda xilma-xildir. Shu sababli davlat
boshqaruvi sohasidagi ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishda ma’muriy -
huquqiy normalarning o‘ziga xos xususiyatlarini tushunish uchun ularni tasniflash
katta ahamiyatga egadir.
Aksariyat huquqshunos olimlari ma’muriy -huquqiy normalarni ikki
guruhga: moddiy va protsessual normalarga bo‘ladi. Bunday tasniflash mezoni
sifatida ayrim hollarda ma’muriy -huquqiy normalar mazmuni, boshqa hollarda
esa, ma’muriy -huquqiy tartibga solish predmetining o‘ziga xos xususiyatlari
ko‘rib chiqiladi.
Moddiy ma’muriy -huquqiy normalar - davlat boshqaruvini tashkil etish va
amalga oshirish bo‘yicha bo‘ladigan munosabatlar ishtirokchilarining huquq va
majburiyatlari hajmi va mazmunini, shuningdek, ularning javobgarligini
belgilaydi. Masalan, “O‘zbekiston Respublikasining Vazirlar Mahkamasi
to‘g‘risida”gi qonunning 7-moddasiga binoan “Vazirlar Mahkamasi vazirliklar,
davlat qo‘mitalari, idoralar va davlat boshqaruvi boshqa organlarining faoliyati
ustidan nazoratni amalga oshiradi”. Mazkur norma moddiy huquqiy norma bo‘lib,
O‘zR Vazirlar Mahkamasining vakolatini belgilab bergan.
Protsessual ma’muriy -huquqiy normalar - tartibga solinayotgan ijtimoiy
munosabatlar ishtirokchilari uchun moddiy ma’muriy -huquqiy normalarda
nazarda tutilgan, davlat boshqaruvi sohasidagi yuridik huquq va majburiyatlarni
amalga oshirish tartibini belgilaydi. Boshqacha aytganda, ular davlat boshqaruvini
tashkil etish va amalga oshirish bo‘yicha faoliyat tartibini belgilaydi va amaldagi
qonunchilik bilan belgilangan ushbu faoliyatdagi jarayon qoidalariga rioya
etilishini talab qiladi. Masalan, O‘zbekiston Respublikasining “Mahalliy davlat
hokimiyati to‘g‘risida”gi qonunning 22-moddasiga binoan “Mahalliy ijroiya
hokimiyati organlari (hokimliklar) boshqarmalar, bo‘limlar va boshqa
bo‘linmalardan iborat bo‘lib, ularning strukturasi, ularni tashkil etish tartibi va
faoliyati O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi tasdiqlaydigan tegishli
nizomlar bilan belgilanadi”. Ushbu norma mahalliy davlat hokimiyati
organlarining vakolatlari va majburiyatlarini bevosita amalga oshirishga
ko‘maklashuvchi protsessual huquqiy norma hisoblanadi.
O‘zbekiston Respublikasi huquq tizimining boshqa tarmoqlaridan farqli
ravishda, ma’muriy huquqda, odatda, moddiy va protsessual normalar yagona
manbalarda ko‘rsatib o‘tiladi. Jumladan, ma’muriy huquqbuzarliklar uchun
ma’muriy javobgarlikni belgilovchi moddiy va protsessual normalar yagona qonun
hujjatida – O‘zbekiston Respublikasining ma’muriy javobgarlik to‘g‘risidagi
kodeksida o‘z ifodasini topgan.
Ma’muriy-huquqiy normalarni ularning aniq yuridik mazmuniga qarab
tasniflanishi alohida ahamiyat kasb etadi. U huquqning barcha tarmoqlari uchun
umumiy bo‘lgan ijtimoiy munosabatlarni huquqiy tartibga solish uslubining u yoki
bu doirasi: ko‘rsatma berish, man etish va ruxsat berishga asoslanadi. Shu nuqtai
nazardan ma’muriy -huquqiy normalarning uch turi ajratiladi: majburiyat
yuklovchi, taqiqlovchi va vakolat beruvchi normalar.
Majburiyat yuklovchi ma’muriy -huquqiy normalar ushbu normalar
gipotezasida nazarda tutilgan sharoitlar mavjud bo‘lgan hollarda, muayyan
harakatlarni albatta amalga oshirish lozim bo‘lgan yuridik hokimiyat
ko‘rsatmalarini o‘z ichiga oladi.
Majburiyat yuklovchi ma’muriy -huquqiy normalar shaxsni qandaydir xatti-
harakatni sodir etishga majbur qiladi. Masalan, O‘zbekiston Respublikasi
Konstitutsiyasining 48-moddasiga binoan “Fuqarolar Konstitutsiya va qonunlarga
rioya etishga, boshqa kishilarning huquqlari, erkinliklari, sha’ni va qadr-qimmatini
hurmat qilishga majburdirlar”.
Taqiqlovchi ma’muriy -huquqiy normalar - ushbu normalar u yoki bu
harakatlarni amalga oshirishning taqiqlanishini nazarda tutadi. Masalan,
O‘zbekiston Respublikasining “Notariat to‘g‘risida”gi qonunning 6-moddasiga
binoan “Notariusning, notarial harakatlarni amalga oshiruvchi boshqa mansabdor
shaxslarning, shuningdek, amalga oshirilayotgan notarial harakatlardan xizmat
vazifasini bajarish munosabati bilan xabardor bo‘lib qolgan shaxslarning o‘zlariga
ma’lum bo‘lgan axborotlarni oshkor qilishi, shu jumladan mehnat shartnomasi
bekor qilinganidan keyin ham oshkor qilishi taqiqlanadi”. Mazkur huquqiy norma
orqali notarius yoki tegishli shaxs tomonidan ma’lumotlarni oshkor qilish mumkin
emasligi (taqiq) belgilangan.
Vakolat beruvchi ma’muriy -huquqiy normalar - davlat boshqaruvi
sohasidagi ijtimoiy munosabatlar ishtirokchilariga yuridik hokimiyat ko‘rsatmalari
doirasida o‘z ixtiyori bo‘yicha harakat qilish imkoniyatini nazarda tutadi, ya’ni bu
yerda to‘g‘ridan-to‘g‘ri ko‘rsatmalar ham, man etishlar ham yo‘q. Masalan,
O‘zbekiston Respublikasining 2002 yil 13 dekabrda qabul qilingan “Fuqarolarning
murojaatlari to‘g‘risida”gi qonunning 3-moddasiga binoan “O‘zbekiston
Respublikasi fuqarolari davlat organlariga arizalar, takliflar va shikoyatlar bilan
murojaat etish huquqiga ega”. Mazkur normada ko‘rsatib o‘tilgan huquq bevosita
fuqaroning erkiga bog‘liq bo‘lib, uning xohish-irodasi bilan amalga oshirilishi
mumkin.
Shuni alohida ta’kidlab o‘tish lozimki, vakolat beruvchi huquqiy normalarda
shaxsning harakat qilish doirasi aniq ko‘rsatib o‘tiladi. Shaxs faqatgina mana shu
doirada harakat qilib, o‘zining xohish-irodasini ifoda etishi mumkin.
3. Ma’muriy-huquqiy normalarning harakati
Huquqiy normalarni hayotga samarali tatbiq etishning muhim sharti –
ularning harakat doirasini aniq belgilash hisoblanadi. Huquqiy normalarning
harakatlanishi – ularda nazarda tutilgan yuridik oqibatlarning vujudga chiqishidir.
Yuridik adabiyotlarga binoan huquqiy normalarning harakati (amal qilishi)
quyidagi yo‘nalishlarni qamrab oladi:
1) Ma’muriy -huquqiy normalarning harakatlanish mavzusi. ma’muriy -
huquqiy normalar davlat boshqaruvi sohasida vujudga keladigan turli mazmundagi
ijtimoiy munosabatlarni tartibga soladi. Masalan, davlat organlarida xizmatni
o‘tash tartibini belgilovchi normalar, davlat boshqaruvida qonuniylik va intizomni
ta’minlashga qaratilgan normalar, ma’muriy huquq sub’ektlarining huquqiy
maqomini belgilab beruvchi normalar yoki ma’muriy javobgarlikni belgilovchi
normalar va h.k.lar;
2) Ma’muriy-huquqiy normalarning vaqt bo‘yicha harakatlanishi (amalda
bo‘lishi). Normalarning vaqt bo‘yicha harakatlanishi – norma nazarda tutilgan
qonun yoki boshqa normativ hujjatning yuridik kuchga kirishi yoki uni yo‘qotish
vaqtini anglatadi. Normativ hujjatlar odatda: a) qonun yoki boshqa normativ
hujjatda ko‘rsatib o‘tilgan muddatda; b) matbuotda e’lon qilingan vaqtdan boshlab;
v) aksariyat normalar 10 kunlik muddat o‘tishi bilan yuridik kuchga ega bo‘lib,
normalarni harakatga keltiradi.
Normativ hujjatlar o‘zining yuridik kuchini quyidagi holatlarda to‘xtatadi: a)
normativ hujjatning amal qilishi belgilangan muddat o‘tishi bilan; b) vakolatli
davlat organining normativ hujjatni bekor qilish to‘g‘risidagi qarorining
chiqarilishi; v) yangi hujjatning qabul qilinishi bilan eskisini bekor qilish.
Normativ hujjatlar o‘zining yuridik kuchini yo‘qotishi bilan, undagi
normalarning harakati ham to‘xtaydi.
Normalarning kuchga kirishi va amalda bo‘lishini aniq belgilash muhim
ahamiyatga egadir. Chunki ular belgilangan vaqtdan boshlab so‘zsiz bajarilishi
lozim bo‘ladi.
Ma’muriy-huquqiy normalar vaqt bo‘yicha harakatlanishida orqaga qaytish
kuchiga ega bo‘lishi mumkin. Jumladan O‘zR MJtKning 9-moddasiga binoan
“ma’muriy huquqbuzarlik uchun javobgarlikni yengillashtiruvchi yoki bekor
qiluvchi hujjatlar orqaga qaytish kuchiga egadir, ya’ni ushbu hujjatlar chiqqunga
qadar sodir etilgan huquqbuzarlik hollariga ham taaluqlidir. Ma’muriy
huquqbuzarlik uchun javobgarlikni belgilovchi yoki javobgarlikni kuchaytiruvchi
hujjatlar esa orqaga qaytish kuchiga ega bo‘lmaydi”;
3) Ma’muriy-huquqiy normalarning makonda (hududda) harakatlanishi.
Odatda, ma’muriy -huquqiy normalarni o‘zida ifoda etgan normativ hujjatlar butun
respublika hududida harakatda bo‘ladi. Lekin ba’zi bir normalarning makon
bo‘yicha harakatlanishi doirasi aniq belgilangan bo‘lishi mumkin. Masalan,
qonunlar butun respublika miqyosida harakatda bo‘lsa, mahalliy hokimiyat
organlarining normativ hujjatlari ma’lum bir hududlarda (viloyat, tuman, shahar
miqyosida) harakatda bo‘ladi. Bundan tashqari, korxona, muassasa yoki
tashkilotlar doirasida harakatda bo‘luvchi normalar ham mavjud .
Ayrim hollarda ma’muriy -huquqiy normalar davlatlararo miqyoslarda amal
qilishi mumkin. Bu normalar ikki tomonlama bitimlarga muvofiq bir necha
davlatlar hududida yuridik kuchga ega bo‘ladi;
4) Ma’muriy-huquqiy normalarning shaxslar doirasi bo‘yicha harakatlanishi.
Huquqiy normalarning asosiy vazifasi bo‘lib – ular tomonidan tartibga solinishi
lozim bo‘lgan ijtimoiy munosabatlar, shuningdek, munosabat sub’ektlarining
doirasini aniqlab berish hisoblanadi. Ma’muriy-huquqiy normalarning shaxslar
doirasi bo‘yicha harakati, aksariyat holatlarda ularning egallab turgan maqomiga
bog‘liq bo‘ladi. Masalan, O‘zbekiston Respublikasining qonunlari barcha
fuqarolarga nisbatan tatbiq qilinishi mumkin. Lekin mazkur qonunlardagi
normalarning ayrimlari xorijiy fuqarolarga yoki fuqaroligi bo‘lmagan shaxslarga
nisbatan qo‘llanilmaydi. (masalan, saylash huquqi yoki harbiy xizmatni o‘tash
majburiyati) Yoki, yuridik shaxslarning huquqiy maqomini belgilovchi normalar
fuqarolarga nisbatan tatbiq etilmaydi. Huquqbuzrlikni sodir etgan shaxsga
nisbatangina javobgarlik normalari harakatga kelishi mumkin va h.k.lar.
Demak, har qanday huquq tarmog‘i normasi singari ma’muriy-huquqiy
normalar ham vaqt bo‘yicha, makon va shaxslar doirasi bo‘yicha harakatda
bo‘ladi.
Odatda, ma’muriy -huquqiy normalarning vaqt bo‘yicha harakatlanishi -
normativ hujjatning yuridik kuchiga, makon bo‘yicha harakati - uni o‘rnatgan
davlat organi (mansabdor shaxs)ning tutgan o‘rniga, shaxslar doirasi bo‘yicha
harakati esa – shaxsning maqomiga bog‘liq bo‘ladi.
4. Ma’muriy-huquqiy munosabatlar tushunchasi va o‘ziga xos xususiyatlari
Huquqiy normalar o‘z vazifa va Funksiyalarini huquqiy munosabatlar orqali
amalga oshiradi. Huquqiy munosabatlar - o‘zaro sub’ektiv huquq va majburiyatlar
bilan bog‘liq bo‘lgan shaxslar o‘rtasida, huquq normalari va muayyan yuridik
faktlar asosida vujudga keldigan aloqalardir.
Huquqiy munosabat, bu birinchi navbatda tomonlar o‘rtasidagi aloqadorlikni
aks ettirishdir. Munosabat tomonlari bir-biri oldida tegishli sub’ektiv huquq va
majburiyatlarni o‘taydilar. Tomonlarning huquq va majburiyatlari bir-biri bilan
o‘zaro mutanosib tarzda bog‘liq bo‘lib, ya’ni bir tomonning huquqiga ikkinchi
tomonning majburiyati yoki ikkinchi tomonning huquqi birinchi tomonning
majburiyatiga muvofiq keladi.
Davlat boshqaruvini tashkil etish va amalga oshirish jarayonida vujudga
keladigan huquqiy munosabatlarga boshqa barcha huquqiy munosabatlar singari
umumiy xususiyatlar xosdir.
Davlat boshqaruvi jarayonida turli-tuman munosabatlar vujudga kelib, turli
huquq tarmoqlari bilan tartibga solinadi. Jumladan davlat boshqaruvi sohasidagi
aksariyat huquqiy munosabatlar Konstitutsiyaviy, ma’muriy, mehnat, moliya va
boshqa huquq tarmoqlarining normalari asosida vujudga keladi. Mazkur
munosabatlar o‘rtasida ma’muriy -huquqiy munosabatlar alohida ahamiyat kasb
etadi.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlar – bu ma’muriy huquq normalari asosida
vujudga keladigan munosabatlardir.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlar o‘zining tuzilishiga ko‘ra, munosabat
sub’ekti, obekti va mazmuniga ega.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning sub’ekti bo‘lib, unda ishtirok etuvchi
tomonlar, ya’ni boshqaruv jarayonida ma’lum bir vakolatga ega bo‘lgan (davlat
boshqaruv organlari, mansabdor shaxslar) yoki boshqacha ma’muriy -huquqiy
maqomga ega bo‘lgan shaxslar (fuqarolar, jamoat birlashmalari) hisoblanadi.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning obekti bo‘lib esa, ma’muriy huquq
sub’ektlarining harakatlari (qarorlari), ularning ijobiy yoki salbiy xulq-atvori
hisoblanadi. “Obekt” so‘zi lotincha so‘zdan olingan bo‘lib, “mavzu” degan
ma’noni anglatadi. Har qanday huquqiy munosabat ma’lum bir jarayonlarni
tartibga solishga qaratilgan muayyan bir vazifani bajaradi. Shu sababli obektsiz
huquqiy munosabat bo‘lishi mumkin emas.
Ko‘pgina huquqshunos olimlarning fikricha, ma’muriy -huquqiy
munosabatlarning obektini – yagona, ya’ni davlat boshqaruvini tashkil etish va
amalga oshirish jarayonidagi ma’muriy huquq sub’ektlarining xatti-harakatlari
tashkil etadi.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning mazmunini – ma’muriy huquq
sub’ektlarining huquqlari, majburiyatlari, javobgarligi, taqiqlar, cheklovlar tashkil
etadi.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlar (keng tarqalgan konsepsiyalardan biri)
quyidagi o‘ziga xos xususiyatlarga ega:
a) bu munosabatlar – davlat boshqaruvi sohasida vujudga keladi;
b) bu munosabatlarda hamma vaqt davlat boshqaruvi organi ishtirok etadi;
c) bu – bo‘ysinuvga asoslangan munosabatlar bo‘lib, unda ishtirok etuvchi
tomonlar yuridik jihatdan teng emas.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning o‘ziga xos xususiyatlari (yana bir
konsepsiyaga binoan) quyidagilardan iborat bo‘lishi mumkin:
bu munosabatlar - davlat boshqaruvi jarayonida (yoki sohasida) vujudga
keladi;
bu munosabatlarning majburiy sub’ekti bo‘lib davlat nomidan ommaviy-
huquqiy manfaatlarni ko‘zlab harakat qiluvchi davlat boshqaruvi (ijro hokimiyati)
organlari hisoblanadi;
bu munosabatlar - hokimiyat-bo‘ysinuv va tomonlarning yuridik teng
emasligi bilan tavsiflanadi;
bu munosabatlar - ommaviy yoki individul manfaatlarni qondirish
maqsadida boshqaruv vazifalari va Funksiyalarini amalga oshirish bo‘yicha
vujudga keladi;
bu munosabatlar - tashkillashtirish xususiyatiga ega, ya’ni ular davlat
boshqaruvining boshqaruv obektiga tashkilotchilik ta’siri doirasida vujudga keladi;
bu munosabatlar - qonuniylikni ta’minlashning alohida huquqiy tartibi va
o‘zining huquqiy himoyasi bilan ajralib turadi.
Alimov X.R.ning ko‘rsatishicha, ma’muriy-huquqiy munosabatlar quyidagi
xususiyatlarga ega bo‘lishi mumkin:
a) Ma’muriy-huquqiy munosabatlar davlat boshqaruvini tashkil etish va
amalga oshirish jarayonida vujudga keladi;
b) ma’muriy -huquqiy munosabatlarning bir tomonida hamma vaqt davlat
organi, mansabdor shaxs yoki boshqaruv huquqiga ega bo‘lgan jamoat birlashmasi
ishtirok etadi;
c) ma’muriy -huquqiy munosabatlar bir tomonning xohishi bilan vujudga
kelib, ikkinchi tomonning roziligini talab etmaydi;
d) ma’muriy -huquqiy munosabat ishtirokchilari o‘rtasida vujudga keladigan
nizolar, aksariyat hollarda ma’muriy tartibda hal qilinadi.
Yuqoridagilarga asoslanadigan bo‘lsak, ma’muriy -huquqiy munosabatlar –
davlat boshqaruvi sohasida vujudga keladi; munosabatning majburiy ishtirokchisi
bo‘lib davlat organlari namoyon bo‘ladi; munosabat ishtirokchilarining huquq va
majburiyatlari munosabat turini belgilab beradi. ma’muriy -huquqiy munosabatlar
– bu davlat boshqaruvini tashkil etish va amalga oshirish jarayonida vujudga
keladigan, ijro etish va farmoyish berish faoliyati bilan bog‘liq bo‘lgan va
ma’muriy -huquqiy normalar bilan tartibga solingan huquqiy munosabatlarning bir
turidir.
5. Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning vujudga kelishi, o‘zgarishi va bekor
bo‘lishi
Ma’muriy-huquqiy munosabatlar ma’muriy -huquqiy normalarda nazarda
tutilgan sharoitlar mavjud bo‘lganida vujudga keladi. Ma’muriy-huquqiy normalar
o‘z-o‘zidan bevosita ma’muriy -huquqiy munosabatlarni vujudga keltirmaydi.
Balki, ma’muriy -huquqiy munosabatlar vujudga kelishining shartlarini, holatlarini
va mezonlarini belgilab beradi. Bu – yuridik faktlar bo‘lib, norma talabidan kelib
chiqqan holda tomonlar o‘rtasida ma’lum bir huquqiy munosabatni vujudga
keltiruvchi holatlardir.
Yuridik faktlar ma’muriy -huquqiy munosabatlarning zaruriy sharti, aniq
talabi sifatida maydonga chiqadi.
Jamiyatda turli-tuman holatlar va shart-sharoitlar mavjud bo‘lib, ularning
hammasi ham yuridik fakt bo‘lib hisoblanmaydi. Muayyan hodisa va holatlarni
yuridik fakt deb e’tirof etish, davlatning xohish-irodasiga bog‘liqdir.
Yuridik faktlar nafaqat ma’muriy -huquqiy munosabatlarni vujudga
keltirish, balki o‘zgartirishi yoki bekor qilishi ham mumkin.
Yuridik faktlar ijtimoiy munosabatlarni huquqiy tartibga solishda katta
ahamiyatga egadir.
Yuridik faktlar huquqiy norma bilan huquqiy munosabat o‘rtasidagi
bog‘lovchi vositadir.
Yuridik faktlar turlicha bo‘lishi mumkin. Jumladan, kelib chiqadigan
huquqiy oqibatlarga ko‘ra yuridik faktlar:
a) huquqni yaratuvchi;
b) huquqni o‘zgartiruvchi;
c) huquqni bekor qiluvchi faktlarga bo‘linadi.
Ma’muriy-huquqiy munosabatlar harakatlar va hodisalar singari yuridik
faktlardan vujudga kelishi, o‘zgarishi va bekor bo‘lishi mumkin.
Harakatlar – bu huquq sub’ektlari tomonidan o‘z xohish-irodalarini
ifodalashning natijasidir.
Aksariyat ma’muriy -huquqiy munosabatlar harakatlardan vujudga kelib,
ular sub’ektning faol xulq-atvori bilan bog‘liq bo‘ladi. Harakatlar ikkiga bo‘linadi:
a) qonuniy harakatlar – hamma vaqt ma’muriy -huquqiy normalar talabiga
mos keladi. Bunda yuridik fakt sifatida munosabat ishtirokchilarining qonunga
muvofiq harakati namoyon bo‘ladi.
Qonuniy harakatlar o‘z navbatida ikki ko‘rinishga ega:
davlat boshqaruvi organlarining huquqiy aktlari.
Huquqiy aktlar normativ yoki yakka (individul, ma’muriy) aktlarga
bo‘linadi. Huquqiy aktlarda qonunga muvofiq harakatlar muayyan huquqiy
oqibatlarni vujudga keltirishini nazarda tutib sodir etiladi. Bunday harakatlarda -
huquq va majburiyatlarning vujudga kelishi, o‘zgarishi va bekor bo‘lishiga
qaratilgan iroda ifodalanadi;
yuridik xatti-harakatlar;
b) qonunga xilof harakatlar – ma’muriy -huquqiy normalar talablariga mos
kelmaydigan, ularni buzadigan harakatlardir. Bu - davlat boshqaruvi sohasiga xos
bo‘lgan intizomiy va ma’muriy nojo‘ya harakatlardir. Shaxsning harakatsizligi
ham aynan mana shu guruhga kiradi (masalan, ichki ishlar xodimi tomonidan
jamoat tartibini saqlashga qaratilgan choralarning ko‘rilmasligi).
Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning vujudga kelishi, o‘zgarishi va bekor
bo‘lishiga asos bo‘ladigan ikkinchi yuridik fakt – bu hodisalardir. Hodisalar
odamlarning xohish-irodasiga bog‘liq bo‘lmagan holda sodir bo‘ladigan faktlardir
(insonning tug‘ilishi, ma’lum bir yoshga yetishi, o‘limi, tabiiy ofat va boshqalar).
6. Ma’muriy-huquqiy munosabatlarning turlari
Davlat boshqaruvi jarayonida vujudga keladigan ma’muriy -huquqiy
munosabatlar turli-tuman bo‘lib, ularni bir necha asoslarga ko‘ra tasniflash
(guruhlash, turlarga bo‘lish) mumkin.
Huquq nazariyasiga asoslanib, ma’muriy -huquqiy munosabatlarning
vazifasi va funksional belgilanishiga qarab, ularni ikkiga bo‘lish mumkin:
a) tartibga soluvchi munosabatlar, ya’ni huquq sub’ektlarining mo‘tadil
xulq-atvori, huquqqa muvofiq xatti-harakatlarining natijasida vujudga keladigan
munosabatlar;