MUSTAQILLIKKA ERISHISH ARAFASIDA O`ZBEKISTONDAGI IJTIMOIY-SIYOSIY JARAYONLAR (O’zbekistonning davlat mustaqilligini qo’lga kiritish tomon yo’l tutishi, Islom Karimov-O’zbekiston Respublikasining Birinchi Prezidenti)
Yuklangan vaqt
2024-04-14
Yuklab olishlar soni
3
Sahifalar soni
14
Faytl hajmi
33,3 KB
Ilmiybaza.uz
MUSTAQILLIKKA ERISHISH ARAFASIDA O`ZBEKISTONDAGI
IJTIMOIY-SIYOSIY JARAYONLAR
Reja;
1. O’zbekistonning davlat mustaqilligini qo’lga kiritish tomon yo’l
tutishi.
2.Islom Karimov-O’zbekiston Respublikasining Birinchi Prezidenti.
Ilmiybaza.uz
Tayanch so’z va iboralar:
Turg’unlik holati. “Qayta qurish” siyosatining oqibatlari. “Orol fojeasi.
Farg’ona fojeasi. Davlat tili haqida Qonun. O’zbekistonda Prezident lavozimi.
«Mustaqillik Deklaratsiyasi». 1991-yil 17-mart referendumi. Mustaqil davlatlar
ittifoqini tuzish masalasi. Favqulodda holat davlat qo’mitasi. 1991-yil 29-
dekabrdagi referendum.
1.
XX
asrning
80-yillari
oxirida
O’zbekistondagi
ijtimoiy-siyosiy
hayot.Ma`lumki, XX asrning 70-80 yillarida SSSRda iqtisodiyotning rivojlanish
sura’ti tobora pasayib, sarf-xarajatlari ortib bordi. Mavjud imkoniyatlarni hisobga
olmasdan ishlab chiqilgan ijtimoiy, oziq-ovqat, agrar, energetika, ekologiya va
boshqa sohalardagi dasturlar samara bermadi, iqtisodiy ziddiyatlarni chuqurlashtirib
yubordi.
Farg’ona fojeasi. Qayta qurish millatlararo munosabatlarning keskinlashuvida
ham o’z aksini topdi. Uzoq yillar davomida to’planib, shakllangan ijtimoiy-
iqtisodiy, siyosiy, madaniy sohadagi muammolarning millatlararo munosabatlarga
ta’sir etmasligi mumkin emas edi.
1989 yil may-iyun oylarida Farg’ona, Toshkent viloyatlarida va Andijon
shahrida millatlararo mojarolar ro’y berdiki, u respublikada va butun mamlakatda
g’oyat darajada katta shov-shuvlarga sabab bo’ldi hamda respublikada siyosiy
vaziyatning keskin tus olishiga olib keldi. Ma’lumki, ikkinchi jahon urushi yillarida
mustabid tuzum tomonidan deportatsiya qilingan bir qator xalqlar qatorida mesxeti
turklari ham bo’lib, ular asosan aholi zich yashaydigan Farg’ona viloyatiga, bir
qismi Andijon, Namangan va Toshkent viloyatlariga joylashtirilgan, buning
oqibatida esa ijtimoiy-iqtisodiy va millatlararo munosabatlarda qo’shimcha
muammolar yuzaga kelgan edi. Bu muammoga sovet davlati o’z vaqtida e’tibor
Ilmiybaza.uz
bermadi. Aksincha, «rivojlangan sotsializm» davriga kelib SSSRda «milliy masala
butunlay hal qilindi» deb «tantana» qilindi.
Mahalliy yoshlar bilan mesxeti turklar o’rtasida to’qnashuv kelib chiqdi va bu
mojaro Farg’ona vodiysida ommaviy tus oldi. Respublikaning siyosiy rahbariyati
yuzaga kelgan bu murakkab vaziyatni to’g’ri baholay olmadi. Natijada, oddiy
mojaro Farg’ona, Marg’ilon, Toshloq, Qo’qon, Andijon, Namangan, Toshkentda
aholining,
ayniqsa,
yoshlarning
ommaviy
chiqishlariga,
millatlararo
to’qnashuvlarga sabab bo’ldi.
Farg’ona fojialari haqida respublika matbuotida va boshqa ommaviy axborot
vositalarida to’g’ri ma’lumot berilmaganligi, bu mojarolarning kelib chiqishida
asosan «mahalliy aholi aybdor» deb bir tomonlama va noxolis baholanishi vaziyatni
yanada keskinlashtirdi. 11 iyunda Toshkent shahrida ishlayotgan va o’qiyotgan
farg’onalik yoshlardan 100 ga yaqini «qizil maydonda» namoyish uyushtirib,
Farg’ona voqealari haqida «noto’g’ri» ma’lumot berishlarga qarshi fikr bildirdilar
va boshqa bir qator talablar qo’ydilar. Bunday ommaviy chiqishlarga, kommunistik
mafkura tartibiga qarshi borishlarga «ko’nikmagan» mustabid tuzum siyosiy
rahbariyati namoyishchilarga qarshi harbiy qism tashladi. 1989 yil 8 iyunda
Qo’qonda tinch namoyishchilar ana shu harbiy qism askarlari tomonidan o’qqa
tutildi, natijada 50 dan ziyod namoyishda qatnashgan aholi halok bo’ldi (ularning
ko’pchiligi yoshlar edi), 200 dan ortig’i esa yarador qilindi. Umuman 3-12 iyun
kunlari Farg’ona viloyatida bo’lgan millatlararo to’qnashuvlar va ularni harbiylar
tomonidan o’qqa tutilishi oqibatida 103 kishi halok bo’lgan, 1009 kishi
jarohatlangan va 650 xonadonga o’t qo’yilib, vayron qilingan.
Farg’ona fojialariga taalluqli ma’lumotlarning tahlili shuni ko’rsatadiki,
mesxeti turklari uchun bu mojaro mustabid tuzum aybi bilan urush davrida majburan
tashlab chiqilgan ona vatanlariga qaytib borishlari uchun bahona sifatida kerak
bo’lgan. Mahalliy aholi esa bu mojaroga tabiiy ravishda qo’shilib ketgan.
Voqealarning keng miqyos va fojiali tus olganligi sababli sovet va ma’muriy
organlar mesxeti turklarini Farg’onadagi harbiy qism poligonidagi lagerga hamda
Tojikistonning Leninobod viloyati Asht tumanidagi Novgarzon posyolkasiga
Ilmiybaza.uz
Shoshilinch ko’chiriladi. Minglab odamlarni bunday lagerlarda uzoq saqlab bo’lmas
edi. Shuning uchun 16.282 kishi Farg’ona viloyatidan Rossiyaning Smolensk,
Orlovsk, Kursk, Belgorod va Voronej viloyatlariga ko’chirib olib borib
joylashtirildi.
Farg’onada uyushtirilgan siyosiy ig’vogarlik Tbilisi, Tog’li Qorabog’, Bokuda
tashkil etilgan ig’vogarliklardan biri edi. Keyinchalik 1990 yil fevral-mart oylarida
Bo’ka va Parkent, 1990 yil iyunda O’sh va O’zganda ham Shunday urinishlar bo’ldi.
Yovuz kuchlar o’z maqsadiga erisha olmadilar. O’zbekistonning yangi rahbariyati
tomonidan ko’rilgan Chora-tadbirlar natijasida keskinlik bartaraf qilindi.
XX asr 90-yillariga kelib jahon va sobiq ittifoqdagi o’zgarishlar hamda yuzaga
kelgan vaziyat o’zbek xalqining mustaqillik uchun bo’lgan kurashini tezlashtirib
yubordi. Bu o’rinda O’zbekiston Kompartiyasi Markaziy Komitetining 1989 yil 23
iyundagi plenumi va unda Islom Karimovning birinchi kotib etib saylanishi juda
katta ahamiyat kasb etdi. Ushbu anjumanda I. Karimov O’zbekistonning sobiq
Ittifoqda tutgan o’rni va rolini aniq-ravshan belgilab berdi, madaniy merosni va tarix
haqiqatini tiklash, milliy urf-odatlar va an’analarni rivojlantirish obyektiv zarurat
ekanligini isbotladi.
O’zbek tili-davlat tili. Respublika jamoatchiligi tomonidan allaqachon o’zbek
tiliga davlat tili maqomini berish masalasi ko’tarilgan edi. O’zbekistonning sobiq
rahbariyati bu masalaga avvallari millatchilik, mahalliychilik deb qarardi,
keyinchalik o’zbek va rus tilini teng mavqega ko’tarishga urindi, shu yo’sinda ikki
tillik haqidagi qonun loyihasini o’tkazishga harakat qilgan edi. Respublika yangi
rahbari jamoatchilik fikrini inobatga oldi, masalani bosiqlik bilan hal qilish yo’lini
tanladi.
O’zbekiston SSR Oliy Sovetining 1989-yil 21-oktabrda bo’lgan XI-sesiyasida
«O’zbekiston SSRning davlat tili haqida» Qonun qabul qilindi. Qonunda
O’zbekistonning davlat tili o’zbek tilidir, o’zbek tili Respublikaning siyosiy-
ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy hayotining barcha sohalarida to’liq amal qiladi, deb
belgilab qo’yildi.
1990-yil 19-fevralda «O’zbekiston SSRning davlat tili haqida»gi qonunni
Ilmiybaza.uz
amalga oshirish davlat dasturi qabul qilindi. Qonun va davlat dasturiga binoan
mehnat jamoalari, o’quv yurtlari, korxonalar va davlat muassasalarida ish yuritish
rus tilidan o’zbek tiliga o’tkazila boshlandi. Bu qonunning qabul qilinishi va uning
amalga oshirila boshlanishi Respublika ijtimoiy hayotida katta tarixiy voqea bo’lib,
mustaqillik sari tashlangan yana bir muhim qadam bo’ldi1.
Ayni vaqtda rus tilini va respublikada yashovchi boshqa xalqlarning tillarini
o’rganish uchun shart-sharoitlar yaratilishi lozim edi, tilni o’rganishning
ixtiyoriyligi va uni tanlash huquqi qonunda belgilab qo’yildi. Bu qonunning qabul
qilinishi o’zbek xalqi, shu xalq milliy o’z-o’zini anglashining o’sishi, respublikada
millatlararo hamjihatlikning saqlanib qolishi uchun juda katta ahamiyatga ega
bo’ldi. Davlat tili haqidagi qonun qabul qilinganidan so’ng milliy o’zlikni anglash,
milliy davlatchilikni tiklash yo’lida respublikada yana bir tarixiy ahamiyatga ega
bo’lgan muhim siyosiy qadam qo’yildi.
1990-yil 18-fevralda O’zbekiston Oliy Sovetiga saylov bo’ldi. Bu
saylovlarning yangiligi shundan iborat bo’ldiki, 500 saylov okrugining 326 tasida
muqobil nomzodlar ko’rsatildi. Oldingi saylovlarda barcha nomzodlar birinchi
turdayoq deyarli 100 foiz ovoz bilan saylangan bo’lsalar, bu safar birinchi turda 368
nomzod zarur ovozlarni to’play oldi. Qolgan 132 okrugda qayta saylovlar bo’lib
o’tdi.
1990 yil 23 martda O’zbekiston Kompartiyasi Markaziy Komitetining
Plenumida respublika siyosiy tizimi to’g’risidagi masala ko’rib chiqildi. Unda
O’zbekistonda hokimiyatning Prezidentlik boshqaruvi shakliga o’tishi respublika
suvereniteti va davlatchiligida mohiyatan yangi bosqich ekanligi ta’kidlandi.
1990 yil 24 mart kuni O’zbekiston SSR Oliy Sovetining XII chaqiriq 1-
sessiyasi SSSR doirasida birinchi bo’lgan siyosiy hujjatni – «O’zbekistonda
Prezidentlik boshqaruvi ta’sis etish to’g’risida»gi qarorni qabul qildi va O’zbekiston
Kompartiyasi MK birinchi kotibi Islom Abdug’aniyevich Karimov O’zbekiston
SSR Prezidenti etib saylandi. Shu tariqa, O’zbekiston SSSR respublikalari ichida
1 Тил элни бирлаштириши лозим. И.Каримовнинг Ўз.Р. Олий Советининг 11 сессиясида сўзланган нутқи. / Ўзбекистон мустақилликка
эришиш остонасида. –Т. 2011. 66-71-бетлар.
Ilmiybaza.uz
birinchi bo’lib o’zining milliy huquqiy va demokratik davlatiga mustahkam zamin
yaratdi.
Mustaqillik deklartsiyasi. O’zbekistonning mustaqillikka erishishida qo’yilgan
navbatdagi muhim qadamlardan biri bu-1990 yil 20 iyunda respublika Oliy Soveti
tomonidan «Mustaqillik Deklaratsiyasi»ning qabul qilinishi edi.
Deklaratsiyada har bir millatning o’z taqdirini o’zi belgilash huquqidan kelib
chiqqan holda, xalqaro huquq qoidalariga, umumbashariy qadriyatlariga va
demokratiya tamoyillariga asoslanib O’zbekiston SSRning davlat suvereniteti e’lon
qilindi2.
Mustaqillik Deklaratsiyasi 12 moddadan iborat bo’lib, mazkur hujjat
O’zbekiston qonunlarining Ittifoq qonunlaridan ustuvorligini ta’minladi. Shu bilan
birga, «Mustaqillik Deklaratsiyasi» O’zbekistonning 1991 yil 31 avgustga qadar
mavjud bo’lgan boshqaruv, huquqiy faoliyatini ta’minladi, barcha sohada mustaqil
siyosat olib borish imkonini berdi. Deklaratsiyada har bir millatning o’z taqdirini
o’zi belgilash huquqidan kelib chiqqan holda, xalqaro huquq qoidalariga,
umumbashariy qadriyatlariga va demokratiya tamoyillariga asoslanib O’zbekiston
SSRning davlat suvereniteti e’lon qilindi. Deklaratsiyaning qabul qilinishi bilan
O’zbekistonda respublikaning iqtisodiy va siyosiy hayotiga doir masalalar mustaqil
tarzda hal qilina boshlandi.
Respublikada «Ish bilan ta’minlash» dasturi ishlab chiqildi. Ana shu dasturga
binoan 1990-yilda 300 ming kishi, asosan yoshlar ish bilan ta’minlandi. Aholining
kam daromadli qismini ijtimoiy jihatdan himoyalash uchun 1990-yilda byudjetdan
va korxonalr hisobidan 142 mln. so’m qo’shimcha mablag’ ajratildi.
1991 yilga kelib O’zbekistonda respublikaning davlat mustaqilligiga doir
mutlaqo yangi davlat ramzlarini tayyorlash va qabul qilish borasida dadil ishlar
qilina boshlandi. 1991 yil 15 fevralda O’zbekiston Oliy Kengashi «O’zbekistonning
davlat ramzlari to’g’risida» maxsus qaror qabul qildi.
O’zbekistonning o’z suvereniteti uchun kurashi, avvalo, respublikada qabul
qilingan har bir qonunning mazmuni va mohiyati jihatidan sobiq Ittifoq
2Ўзбекистоннинг янги тарихи. 2-китоб. Ўзбекистон Совет мустамлакачилиги даврида.-Т., “Шарқ”, 2000. 669-bet.
Ilmiybaza.uz
qonunlaridan tubdan farq qilishida, bundan tashqari, har bir qonun avvalgidek Ittifoq
qonuniga moslashtirib emas, balki respublika manfaati ifoda etilganligi bilan ajralib
tura boshladi. Xususan, 1991 yilning 22 iyulida O’zbekiston SSR Oliy Kengashi
Prezidiumining «O’zbekiston SSR hududida joylashgan Ittifoqqa bo’ysunuvchi
davlat korxonalari, muassasalari va tashkilotlarini O’zbekiston SSRning huquqiy
tobeligiga o’tkazish» to’g’risida qabul qilgan qarori ham O’zbekiston SSR
Prezidenti I.A. Karimov, O’zbekiston SSR Oliy Kengashi va hukumati
O’zbekistonning siyosiy-iqtisodiy mustaqilligi, uning milliy suvereniteti uchun
dadil qadamlar tashlaganligining isbotidir.
Sovet imperiyasining tanazzulga yuz tutishi. 1991 yilning aprel oyiga kelib,
Markaz o’zining ta’sir doirasini saqlab qolish maqsadida mustaqil davlatlar ittifoqini
tuzishga intildi. 1991 yil aprelda Novo-Ogoryovoda SSSR Prezidenti M.S.
Gorbachevning 9 respublika rahbarlari bilan uchrashuvi bo’ldi. Ishtirokchilar
tomonidan «Mamlakatdagi vaziyatni barqarorlashtirish va tanglikni bartaraf
etishga doir kechiktirib bo’lmaydigan Choralar to’g’risida» qo’shma Bayonot
imzolandi. Bu hujjat «9 Q 1» (9 respublika Q Markaz) degan nomni oldi. Uning
mazmuni markazning yon berganini, Kiyevda bildirilgan fikr-mulohazalarga rozi
bo’lganini ko’rsatadi.
1991 yil iyul oyining oxirlarida Novo-Ogoryovoda yangi shartnoma loyihasini
uzil-kesil tayorlash uchun Markaz vakillari va Respublika rahbarlarining uchrashuvi
bo’ldi. Markazni ham, Respublikalar rahbarlarini ham qanoatlantiradigan «Mustaqil
Davlatlar Ittifoqi to’g’risida shartnoma» loyihasi tayyorlandi. Ammo hamma rozi
bo’lgani holda «Mustaqil Davlatlar Ittifoqi to’g’risidagi shartnoma»ni imzolash
1991 yil 20 avgust kuniga qoldirildi. SSSR Prezidenti M.S. Gorbachev Foros
(Qrim)ga dam olish uchun jo’nab ketdi.
Biroq ittifoqning kompartiya va markaziy davlat apparatidagi bir necha nufuzli
rahbarlar markazning yakka hokimligini cheklaydigan va kamida olti respublikani
Ittifoqdan chetda qoldiradigan bu shartnomaga qo’shila olmadi. Bu rahbarlar oliy
hokimiyat mahkamalaridagi asosiy lavozimlarni egallab turar edi. Prezident M.
Gorbachev dam olishga ketganidan foydalanib, ular 1991 yil 18 avgust kuni
Ilmiybaza.uz
tayyorlangan va 19 avgustda matbuotda e’lon qilingan «Sovet rahbariyatining
Bayonoti»da M.S. Gorbachevning salomatligi yomonlashdi, shu sababli uning
SSSR Prezidenti vazifalarini ijro etish imkoniyati yo’q, degan soxta axborot bilan
chiqdilar. Bayonotda Prezident vakolatlari vitse-prezident G.I. Yanayevga
o’tkazilganligi e’lon qilindi.
Shu tariqa, fitnachilar M.S.Gorbachyovni noqonuniy yo’l bilan hokimiyatdan
chetlashtirib, o’zlari hokimiyatni egallab oldilar. Aslida esa Prezident M.S.
Gorbachyov sog’-salomat edi, ammo o’zini himoya qila olmadi. Fitnachilar
noqonuniy ravishda uni o’z vazifasidan chetlashtirdi va mamlakatdan, xalqdan,
dunyodan ajratib, barcha aloqa vositalarini uzib, 72 soat qamal qilib qo’ygan edi.
Fitnachilar tomonidan mamlakatni idora qilish uchun SSSRda Favqulodda holat
davlat qo’mitasi (GKCHP) tuzildi. Favqulodda holat davlat qo’mitasi (FHDQ)
tarkibida O.D. Baklanov SSSR Mudofaa Kengashi Raisining birinchi o’rinbosari,
V.A. Kryuchkov SSSR Davlat xavfsizligi qo’mitasining raisi, V.S. Pavlov SSSR
Bosh vaziri, B.K. Pugo SSSR ichki ishlar vaziri, D.T. Yazov SSSR mudofaa vaziri,
V.A. Starodubsev SSSR dehqonlar uyushmasi raisi, I.Tizyakov SSSR sanoat,
qurilish, transport va aloqa davlat korxonalari hamda inshoatlari uyushmasining
prezidenti lavozimlarini egallashdi.
1991 yil 18 avgustda mamlakatda favqulodda holat e’lon qilindi. Favqulodda
holat davlat qo’mitasi faoliyatiga qarshi B.N. Yeltsin boshchilik qildi. Uning
farmoni bilan 1991 yil 22 avgustda KPSS faoliyati to’xtatiladi, keyinchalik taqiqlab
qo’yiladi. Ammo KPSS Markaziy Qo’mitasi joylardagi partiya qo’mitalaridan
to’ntarishni qo’llab-quvvatlashni talab qildi. Moskva va boshqa bir necha yirik
shahar ko’chalariga qo’shinlar, shu jumladan tanklar kiritildi, deyarli barcha
markaziy gazetalar ta’qiqlab qo’yildi, markaziy televideniyaning birinchi kanalidan
boshqa barcha kanallari, deyarli barcha radiostansiyalar ishi to’xtatildi.
Shuni ta’kidlash lozimki, mamlakat aholisining ko’pchiligi Favqulodda holat
davlat qo’mitasidan yuz o’girdi, armiya payt poylash pozitsiyasida turdi. 20
avgustdayoq qarshilik markaziga aylangan RSFSR Oliy Kengashi binosi atrofida
barrikadalar paydo bo’ldi, ularda o’n minglab kishilar himoyada turdi. Harbiy
Ilmiybaza.uz
bo’linmalarning bir qismi mudofaachilar tarafiga o’tdi. 21 avgustda fitnachilar
mag’lubiyatga uchradi, 22 avgustda esa Favqulodda holat davlat qo’mitasi
(GKCHP) a’zolari qamoqqa olindi. Shundan so’ng to’ntarishni qo’llab-quvvatlagan
KPSS rahbariyati bu partiyaning obro’sini uzil-kesil yerga urdi. Favqulodda holat
davlat qo’mitasining mag’lubiyatidan so’ng mamlakatda kommunizmga qarshi
ommaviy namoyishlar bo’lib o’tdi. KPSSning faoliyati to’xtatib qo’yilgach,
partiyaning qariyb 15 million a’zosidan birontasi bu qarorga qarshi norozilik
bildirish uchun ko’chaga chiqmadi. Bu mazkur partiya 1991 yil yozidagi qiyofasida
umri tugaganidan dalolat beruvchi ramziy holat edi.
Moskvada fojiali hodisalar ro’y bergan paytda O’zbekiston Prezidenti I.A.
Karimov rasmiy safar bilan Hindistonda edi. Prezidentimiz 1991 yil 19 avgustda
safardan qaytib keldi va shu kuni kechqurun Toshkent shahrining faollari bilan
uchrashib, qat’iy tarzda O’zbekiston nuqtai nazarini ma’lum qildi. Respublika
rahbariyati Markazdan beriladigan qonunga xilof bo’lgan har qanday ko’rsatmalarni
bajarishni man etdi. 20 avgustda O’zbekiston SSR Oliy Kengashi Rayosati va
O’zbekiston SSR Prezidenti huzuridagi Vazirlar Mahkamasining Qoraqalpog’iston
Respublikasi, viloyatlar va Toshkent shahri rahbarlari ishtirokida qo’shma majlisi
bo’ldi. Unda fitna munosabati bilan vujudga kelgan vaziyat muhokama qilinib,
O’zbekistonning mustaqillikka erishish yo’li o’zgarmasligi haqida Bayonot qabul
qilindi.
1991 yil 21 avgust kuni O’zbekiston Prezidenti I. Karimovning Farmoni bilan
Favqulodda holat davlat qo’mitasining O’zbekiston Konstitutsiyasi hamda
qonunlariga zid keladigan qarorlari va farmonlari noqonuniy deb e’lon qilindi.
Islom Karimov Favqulodda holat Davlat Qo’mitasi faoliyatiga o’z
munosabatini bildirmagan, qo’rqoq va prinsipsiz mavqeda turgan KPSS Markaziy
Qo’mitasi Siyosiy Byurosi va Kotibiyati yuz minglab kommunistlarning sha’ni va
qadr-qimmatni zarba ostiga qo’yganini qoraladi. Buning ustiga respublika
kommunistlarini chalg’itishga va davlat to’ntarishini qo’llab-quvvatlashga majbur
qilishga urinish bo’lganini oshkora aytdi. I. Karimov bundan buyon KPSS Markaziy
Qo’mitasi Siyosiy Byurosining tarkibida qola olmasligi to’g’risida bayonot berdi.
Ilmiybaza.uz
Mazkur bayonotni O’zbekiston Kompartiyasi Markaziy Qo’mitasi byurosi va
Markaziy nazorat komissiyasi rayosati ma’qulladi.
O’zbekiston Prezidentining 1991 yil 25 avgustdagi Farmoniga binoan
Respublika ichki ishlar vazirligi va Davlat xavfsizligi qo’mitasi qonuniy ravishda
O’zbekiston tasarrufiga olindi. Respublika hududida joylashgan SSSR ichki ishlar
vazirligining ichki qo’shinlari bevosita O’zbekiston Prezidentiga bo’ysundirildi.
Respublika ichki ishlar vazirligi, Davlat xavfsizlik qo’mitasi, prokuraturasi, adliya
organlari, ichki qo’shinlar, Turkiston harbiy okrugi qismlari va qo’shilmalari
partiyadan butunlay xoli qilindi.
1991-yil 31-avgust kuni O’zbekiston Respublikasi Oliy Kengashining
navbatdan tashqari tarixiy oltinchi sessiyasi bo’lib o’tdi. Sessiyada O’zbekiston
Prezidenti I.Karimov nutq so’zlab, sobiq Ittifoqda so’ngi paytlarda yuz bergan
ijtimoiy-siyosiy voqealarni, davlat to’ntarishiga urinish oqibatlarini tahlil qilib, ular
O’zbekiston taqdiriga, xalqimiz tarixiga bevosita daxldor ekanligini har tomonlama
asoslab berdi. Vaziyatdan kelib chiqqan holda, O’zbekiston Respublikasining davlat
mustaqilligini e’lon qildi va uni mastaqillik to’g’risidagi qonun bilan
mustahkamlashni taklif qildi.
Sessiyada «O’zbekiston Respublikasining Davlat mustaqilligi to’g’risidagi
Oliy Kengash Bayonoti» qabul qilindi. Bayonotda bunday deyilgan edi:
«Mustaqillik deklaratsiyasini amalga oshira borib, O’zbekiston Sovet
Sotsialistik Respublikasi Oliy Kengashi O’zbekistonning Davlat mustaqilligini va
ozod suveren davlat-O’zbekiston Respublikasi tashkil etilganligini tantanali
ravishda e’lon qiladi».
Oliy Kengash sessiyasida «O’zbekiston Respublikasining davlat mustaqilligini
e’lon qilish to’g’risida» qaror qabul qilindi.
Mazkur qarorda:
1) Respublikaning davlat mustaqilligi to’g’risidagi Oliy Kengash bayonoti
tasdiqlansin va resrublika bundan buyon O’zbekiston Respublikasi deb atalsin;
2) 1-sentabr O’zbekiston Respublikasining Mustaqillik kuni deb belgilansin va
1991-yildan boshlab bu kun bayram va dam olish kuni deb e’lon qilinsin, deb qat’iy
Ilmiybaza.uz
belgilab qo’yildi.
Oliy Kengash sessiyasida «O’zbekiston Respublikasining Davlat mustaqilligi
asoslari to’g’risida» Qonun qabul qilindi. Bu Qonun 17 moddadan iborat bo’lib,
O’zbekiston
Respublikasining
Davlat
mustaqilligini
huquqiy
jihatdan
mustahkamlab berdi.
O’zbekiston Respublikasi Oliy Kengashining VII sessiyasida 1991-yil 30-
sentabr kuni «O’zbekiston Respublikasining Davlat mustaqilligi asoslari to’g’risi»gi
Qonunga Konstitutsiyaviy qonun maqomini berishga qaror qilindi. Qarorda
O’zbekiston Respublikasining amaldagi Konstitutsiyasi moddalari «O’zbekiston
Respublikasining
Davlat
mustaqilligi
asoslari
to’g’risida»gi
Qonunning
moddalariga zid kelgan hollarda mazkur Qonunga amal qilinsin, deb belgilab
qo’yildi.
Shunday qilib, xalqimizning asriy orzusi, umidlari ushaldi, ro’yobga chiqdi.
Mamlakatimiz, xalqimiz siyosiy mutelikdan, asoratdan qutildi. Dunyo xaritasida
yana bitta mustaqil davlat-O’zbekiston Respublikasi paydo bo’ldi.
O’zbekiston Respublikasining aholisi mustaqillik e’lon qilingan paytda 21,5
mln. kishini tashkil etardi. 2016-yilga kelib aholi soni 31 mln. dan ortdi.
Mustaqillik
to’g’risida
referendum.
O’zbekiston
Respublikasi
Oliy
Kengashining 1991-yil noyabrida bo’lgan VIII sessiyasi Davlat mustaqilligi
masalasi bo’yicha referendum o’tkazish xaqidagi masalani ko’rib chiqdi.
Oliy Kengashning mazkur sessiyasida 1991-yil 29-dekabr, yakshanba kuni
O’zbekiston Respublikasining Davlat mustaqilligi to’g’risida referendum hamda
O’zbekiston Respublikasi Prezidenti saylovini o’tkazish to’g’risida qarorlar qabul
qilindi. Referendumda ovoz berish byulleteniga masala quyidagi ta’rifda kiritildi:
«O’zbekiston Respublikasi Oliy Kengashi tomonidan e’lon qilingan O’zbekiston
Respublikasining
Davlat
mustaqilligini
ma’qullaysizmi?».
Shuningdek,
«O’zbekiston Respublikasi Prezidenti saylovi to’g’risida» Qonun qabul qilindi.
1991-yil 29-dekabr kuni umumxalq referendumi bo’lib o’tdi. Referendumda
9.898707 kishi yoki saylov ro’yxatiga kiritilganlarning 94,1 foizi qatnashdi. Ovoz
berishda qatnashganlarning 98,2 foizi O’zbekiston Respublikasi mustaqilligini
Ilmiybaza.uz
ma’qullaymiz, deb ovoz berdi.
O’zbekiston Davlat mustaqilligining e’lon qilinishi, uning butun tarixiy
taraqqiyoti natajalaridan kelib chiqadigan obyektiv va qonuniy hodisadir.
Respublika xalqi va rahbariyatining donishmandligi, sabotli va qat’iyatliligi,
uzoqni ko’ra bilishi natijasida uning davlat mustaqilligiga erishuvi
Tinch, demokratik, parlament yo’li bilan ijtimoiy larzalarsiz, qurbonlar va
vayronagarchiliksiz amalga oshdi.
2. 1991-yil 29-dekabr kuni muqobillik asosida O’zbekiston Respublikasi
Prezidenti saylovi ham bo’lib o’tdi. Prezidentlikka nomzod Islom Abdug’aniyevich
Karimov uchun 8.514136 kishi yoki ovoz berishda qatnashganlarning 86 foizi ovoz
berdi. Markaziy saylov komissiyasi saylov yakunlarini ko’rib chiqib, I.A.Karimovni
1991-yil 29-dekabrdan O’zbekiston Respublikasining Prezidenti lavozimiga
saylangan, deb xisoblashga qaror qildi. O’zbekiston Respublikasi Oliy
Kengashining 1992-yil yanvarda bo’lgan navbatdan tashqari IX sessiyasida
Prezident Islom Karimov qasamyod qildi: «O’zbekiston Respublikasi Prezidenti
lavozimini bajarishga kirishar ekanman, respublikamiz xalqlariga sadoqat bilan
xizmat qilishga, fuqarolarning huquq va erkinliklariga kafolat berishga, O’zbekiston
Respublikasi Konstitutsiyasiga qat’iy rioya etishga, zimmamga yuklangan yuksak
vazifalarni vijdonan bajarishga qasamyod qilaman». Islom Karimov O’zbekiston
Respublikasining umumxalq tomonidan saylangan birinchi Prezidentidir.
Islom Abdug‘aniyevich Karimov–1938-yil 30-yanvarda Samarqand shahrida
xizmatchi oilasida tug‘ilgan. Oliy ma’lumotli, O‘rta Osiyo politexnika va Toshkent
xalq
xo‘jaligi
institutlarini
tugatgan.
Muhandis-mexanik
va
iqtisodchi
mutaxassisliklariga ega. Mehnat faoliyatini 1960-yilda Toshkent qishloq xojaligi
mashinasozligi zavodida boshlagan.
1960-yildan 1966-yilgacha V.P. Chkalov nomidagi Toshkent Aviatsiya ishlab
chiqarish birlashmasida muhandis, yetakchi muhandis-konstruktor bo‘lib ishladi.
1966-yilda O’zbekiston SSR davlat reja komitetiga ishga o‘tib, bosh
mutaxassislikdan
Respublika
davlat
reja
komiteti
raisining
birinchi
o
‘rinbosarigacha bo‘lgan yo‘lni bosib o‘tdi.
Ilmiybaza.uz
1983-yilda I. Karimov O’zbekiston SSR Moliya vaziri, 1986-yilda O‘zbekiston
SSR Ministrlar Soveti Raisining o‘rinbosari, Respublika davlat reja komitetining
raisi etib tayinlanadi.
1986-1989-yillar mobaynida Qashqadaryo viloyati partiya komitetining
birinchi kotibi, 1989-yilning iyunidan boshlab O’zbekiston Kompartiyasi Markaziy
Komitetining birinchi kotibi lavozimlarida ishladi.
1990-yil 24-mart kuni O‘zbekiston SSR Oliy Kengashining sessiyasida I.
Karimov O’zbekiston SSR Prezidenti etib saylandi.
1991-yil31-avgust
kuni
I.
Karimov
tarixiy
voqea-O’zbekiston
Respublikasining davlat mustaqilligini e’lon qildi.
1991-yil 29-dekabridan muqobillik asosida o‘tkazilgan umumxalq saylovida I.
Karimov O’zbekiston Respublikasi Prezidenti etib saylandi.
1995-yil 26-martida bo‘lib o‘tgan umumxalq referendumi yakunlariga ko‘ra I.
Karimovning Prezidentlik vakolati 2000-yilga qadar uzaytirildi.
2000-yil 9-yanvarda bo‘lib o‘tgan saylovda I. Karimov O’zbekiston
Respublikasi Prezidenti lavozimiga saylandi.
2002-yil 27-yanvarda bo‘lib o‘tgan referendumda uning prezidentlik vakolati 5
yildan 7 yilga uzaytirildi.
2007-yil 23-dekabrda bo‘lib o‘tgan saylovda I. Karimov O’zbekiston
Respublikasi
Prezidenti
etib
saylandi.
I.
Karimov
O‘zbekiston
Fanlar
akademiyasining akademigi (1994-yil), o’ndan ortiq xorijiy mamlakatlar universitet
va akademiyalarining faxriy fan doktori, professor va akademikligiga saylangan.
I. Karimov ,,O’zbekiston Qahramoni“ unvoni va „Oltin Yulduz“ medali sohibi
(1994), “Mustaqillik“ (1996), „ Amir Temur“ (1998) ordenlari bilan mukofotlangan.
I. Karimov xalqaro hamkorlikni rivojlantirish, tinchlikni mustahkamlash,
ma’naviyatni tiklash, sportni rivojlantirish sohasidagi xizmatlari uchun bir qator
xalqaro tashkilotlar va nufuzli xorijiy davlatlarning orden va medallari bilan
mukofotlangan.
Ilmiybaza.uz