Oksidimetriya usullari. Biologik sistemalarda boradigan (in-vivo) oksidlanish -qaytarilish reaksiyalari

Yuklangan vaqt

2024-09-14

Yuklab olishlar soni

3

Sahifalar soni

4

Faytl hajmi

226,4 KB


 
 
 
 
 
 
Oksidimetriya usullari. Biologik sistemalarda boradigan (in-vivo) 
oksidlanish -qaytarilish reaksiyalari 
 
 
 
Darsning maqsadi: Talabalarga Oksidimetriya usullari. Biologik sistemalarda 
boradigan (in-vivo) oksidlanish -qaytarilish reaksiyalari  haqida tushuncha berish 
 
Oksidlanish-qaytarilish sistemasi yoki redoks sistema — eritma bir vaqtning 
o‘zida bir moddaning ham oksidlangan, ham qaytarilgan shaklini saqlashi. Masalan, 
Fe2+va Fe3+, Cu+ va Cu2+, Sn2+ va Sn4+, Mn2+ va Mn3+, Co2+ va Co3+ larning tuzlari,  
-qon va to‘qimalardagi gem-gematin, gem-gemoglobin, sitoxrom fermentlar 
tizimi;  
-askorbin kislotaning oksidlangan va qaytarilgan shakllari, glutation;  
-sistin sistein sistemalar va boshqalar.  
Oksidlanish jarayoni boradigan elektrod manfiy zaryadlanadi, qaytarilish 
jarayoni boradigan elektrod musbat zaryadlanadi.  
Redoks sistemada, oksidlanish va qaytarilish jarayonlari boradigan elektrodlar 
orasida muvozanat holati vujudga keladi. Bunday sistemalar uchun elektrod sifatida 
erimaydigan passiv (indiferent) metallardan foydalaniladi. Bunday elektrodlarga 
Au, Pt, Ir metallari misol bo‘la oladi.  
Oksidlanish-qaytarilish yoki redoks potensiali — indiferent elektrodlarni 
redoks sistemaga tushirilganda hosil bo‘ladigan potensial. Agar sistema yuqori 
oksidlanish xossasiga ega bo‘lsa, u Pt dan elektronni ajratib oladi, bunda Pt musbat 
zaryadlanadi. Agarda sistema yuqori qaytaruvchi xossasiga ega bo‘lsa, u Pt ga 
elektron beradi va Pt elektrod manfiy zaryadlanadi. Masalan, 2 ta idish olib, biriga 
Oksidimetriya usullari. Biologik sistemalarda boradigan (in-vivo) oksidlanish -qaytarilish reaksiyalari Darsning maqsadi: Talabalarga Oksidimetriya usullari. Biologik sistemalarda boradigan (in-vivo) oksidlanish -qaytarilish reaksiyalari haqida tushuncha berish Oksidlanish-qaytarilish sistemasi yoki redoks sistema — eritma bir vaqtning o‘zida bir moddaning ham oksidlangan, ham qaytarilgan shaklini saqlashi. Masalan, Fe2+va Fe3+, Cu+ va Cu2+, Sn2+ va Sn4+, Mn2+ va Mn3+, Co2+ va Co3+ larning tuzlari, -qon va to‘qimalardagi gem-gematin, gem-gemoglobin, sitoxrom fermentlar tizimi; -askorbin kislotaning oksidlangan va qaytarilgan shakllari, glutation; -sistin sistein sistemalar va boshqalar. Oksidlanish jarayoni boradigan elektrod manfiy zaryadlanadi, qaytarilish jarayoni boradigan elektrod musbat zaryadlanadi. Redoks sistemada, oksidlanish va qaytarilish jarayonlari boradigan elektrodlar orasida muvozanat holati vujudga keladi. Bunday sistemalar uchun elektrod sifatida erimaydigan passiv (indiferent) metallardan foydalaniladi. Bunday elektrodlarga Au, Pt, Ir metallari misol bo‘la oladi. Oksidlanish-qaytarilish yoki redoks potensiali — indiferent elektrodlarni redoks sistemaga tushirilganda hosil bo‘ladigan potensial. Agar sistema yuqori oksidlanish xossasiga ega bo‘lsa, u Pt dan elektronni ajratib oladi, bunda Pt musbat zaryadlanadi. Agarda sistema yuqori qaytaruvchi xossasiga ega bo‘lsa, u Pt ga elektron beradi va Pt elektrod manfiy zaryadlanadi. Masalan, 2 ta idish olib, biriga
 
 
FeCl3 ni to‘yingan eritmasiga ozgina FeCl2 eritmasi qo‘shilsa, ikkinchi idishda FeCl2 
ni to‘yingan eritmasi bo'lib, unga ozgina FeCl3 qo‘shilgan bo‘lsa va bu idishlarga Pt 
dan yasalgan plastinka tushirsak, bunda birinchi idishga tushirilgan plastinka musbat 
zaryadlanadi (Fe3++e = Fe2+). Ikkinchi idishdagi Pt plastinka manfiy zaryadlanadi 
(Fe2+-e→Fe3+). Elektrod jarayonida platina atomlari ishtirok etmaydi. Buning 
natijasida elektrod musbat zaryad oladi va eritmadan anionlarni tortadi. Elektrod 
yuzasida qo‘sh elektr qavati ma’lum o‘zgaruvchan holda hosil bo’lladi.  
Bu elektrodning potensiali temir ionlarining konsentratsiyasiga bog‘liq bo‘ladi. 
Potensialning musbat yoki manfiyligi va qiymati galvanik elementdagi standart 
vodorod potensialiga nisbatan aniqlanadi.  
 
Oksidlanish-qaytarilish elektrodlari ishtirokida elektrkimyoviy elementlarni 
hosil qilishda ulardagi elektrod reaksiya yoki oksidlanish yoki qaytarilish bo‘lishi 
mumkin.  
Peters tenglamasi 
Redoks sistemalarni potensiali Peters tenglamasi yordamida aniqlanadi. Peters 
tenglamasi faqat oksidlanish-qaytarilish sistemasi uchun ishlatiladi.  
 
Bu yerda, E° — normal oksidlanish-qaytarilish potensiali, R — gaz doimiysi, 
T — absolyut temperatura, n — oksidlanish-qaytarilishda ishtirok etgan elektronlar 
soni, F - faradey soni - 96500 kulon.  
Peters tenglamasini quyidagi holatga keltirib ishlatiladi:  
 
 
FeCl3 ni to‘yingan eritmasiga ozgina FeCl2 eritmasi qo‘shilsa, ikkinchi idishda FeCl2 ni to‘yingan eritmasi bo'lib, unga ozgina FeCl3 qo‘shilgan bo‘lsa va bu idishlarga Pt dan yasalgan plastinka tushirsak, bunda birinchi idishga tushirilgan plastinka musbat zaryadlanadi (Fe3++e = Fe2+). Ikkinchi idishdagi Pt plastinka manfiy zaryadlanadi (Fe2+-e→Fe3+). Elektrod jarayonida platina atomlari ishtirok etmaydi. Buning natijasida elektrod musbat zaryad oladi va eritmadan anionlarni tortadi. Elektrod yuzasida qo‘sh elektr qavati ma’lum o‘zgaruvchan holda hosil bo’lladi. Bu elektrodning potensiali temir ionlarining konsentratsiyasiga bog‘liq bo‘ladi. Potensialning musbat yoki manfiyligi va qiymati galvanik elementdagi standart vodorod potensialiga nisbatan aniqlanadi. Oksidlanish-qaytarilish elektrodlari ishtirokida elektrkimyoviy elementlarni hosil qilishda ulardagi elektrod reaksiya yoki oksidlanish yoki qaytarilish bo‘lishi mumkin. Peters tenglamasi Redoks sistemalarni potensiali Peters tenglamasi yordamida aniqlanadi. Peters tenglamasi faqat oksidlanish-qaytarilish sistemasi uchun ishlatiladi. Bu yerda, E° — normal oksidlanish-qaytarilish potensiali, R — gaz doimiysi, T — absolyut temperatura, n — oksidlanish-qaytarilishda ishtirok etgan elektronlar soni, F - faradey soni - 96500 kulon. Peters tenglamasini quyidagi holatga keltirib ishlatiladi: