Қоннинг биохимик таҳлили. Клиник ахамияти. Олинган натижалар интерпретацияси

Yuklangan vaqt

2025-09-06

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

10

Faytl hajmi

39,9 KB


 
 
 
 
Қоннинг биохимик  таҳлили. Клиник ахамияти. Олинган натижалар 
интерпретацияси. 
 
 
Мақсад: Бу мавзу қон  биохимик тахлилини ўрганишга қаратилган бўлиб, 
талабаларга олинган натижалар интерпретациясини ўргатади.  
Вазифа: Қон биохимик тахлили ва таркибини ўрганишни амалиётга тадбиқ 
этишни тушунтириш.  
Қоннинг буфер системаси 
Организм ички муҳити ph кўрсаткичининг доимийлиги махсус буфер 
системалар ва бир қанча физиологик механизмларнинг (ўпка, буйрак 
фаолияти ва бошқалар) биргаликдаги фаолияти орқали таъминланади. 
Буфер система деб бирор муҳитга кислота ёки ишқор киритилганда 
мухит ph кўрсаткичининг ўзгаришига қаршилик кўрсатувчи системани 
айтилади. Қоннинг нормал ph кўрсаткичи ўртача 7,4 га тенг. 
Қоннинг энг муҳим буфер системалари: бикарбонат, фосфат, оқсил ва 
айниқса гемоглобин буфер системаларидир. 
Бикорбанат буфер системаси қон буфер ҳажмининг 10%-ни ташкил 
этади. Бу системанинг кислота-асосли жуфти протон донори бўлмиш 
карбонат кислота (Н2СО3) ва протон акцептори бўлмиш бикарбонат иони 
(НСО3-) дан иборат. 
Н2СО3   ↔    Н+    +   НСО3-  
Протон донори       протон акцептори 
Қонда ph кўрсаткичи нормал (7,4)бўлганда бикорбанат ионлари (НСО3-) 
концентрацияси СО2 концентрациясидан 20 марта кўп бўлади (НСО3- \ Н2СО3   
=  20\1). Агар қонга кислота хусусиятли бирикмалар кўп ажралса, Н+ ионлари 
Logotip
Қоннинг биохимик таҳлили. Клиник ахамияти. Олинган натижалар интерпретацияси. Мақсад: Бу мавзу қон биохимик тахлилини ўрганишга қаратилган бўлиб, талабаларга олинган натижалар интерпретациясини ўргатади. Вазифа: Қон биохимик тахлили ва таркибини ўрганишни амалиётга тадбиқ этишни тушунтириш. Қоннинг буфер системаси Организм ички муҳити ph кўрсаткичининг доимийлиги махсус буфер системалар ва бир қанча физиологик механизмларнинг (ўпка, буйрак фаолияти ва бошқалар) биргаликдаги фаолияти орқали таъминланади. Буфер система деб бирор муҳитга кислота ёки ишқор киритилганда мухит ph кўрсаткичининг ўзгаришига қаршилик кўрсатувчи системани айтилади. Қоннинг нормал ph кўрсаткичи ўртача 7,4 га тенг. Қоннинг энг муҳим буфер системалари: бикарбонат, фосфат, оқсил ва айниқса гемоглобин буфер системаларидир. Бикорбанат буфер системаси қон буфер ҳажмининг 10%-ни ташкил этади. Бу системанинг кислота-асосли жуфти протон донори бўлмиш карбонат кислота (Н2СО3) ва протон акцептори бўлмиш бикарбонат иони (НСО3-) дан иборат. Н2СО3 ↔ Н+ + НСО3- Протон донори протон акцептори Қонда ph кўрсаткичи нормал (7,4)бўлганда бикорбанат ионлари (НСО3-) концентрацияси СО2 концентрациясидан 20 марта кўп бўлади (НСО3- \ Н2СО3 = 20\1). Агар қонга кислота хусусиятли бирикмалар кўп ажралса, Н+ ионлари
бикорбанат ионлари (НСО3-) билан бирикиб Н2СО3 ҳосил қилади. Унинг 
плазмада камайиши СО2ни ўпка орқали ажралиши натижасида кузатилади. 
Агар қонда ишқорий моддалар кўпайса, улар карбонат кислота билан 
реакцияга киришиб, бикарбонат иони (НСО3-) ва сув ҳосил қилади. Бундан 
ташқари буфер системаси компонентлари нормал мувозанатини сақлашда 
физиологик механизмлар ҳам муҳим рол ўйнайди. 
Фосфат буфер системаси Н2РО42- иони (протон акцептори) дан таркиб 
топган: 
                                Н2РО4-      ↔     Н+    +    Н2РО42- 
                     Протон донори       протон акцептори 
Бу системада NаН2РО4 кислота, Nа2НРО4 эса туз вазифасини ўтайди. 
Фосфат буфер системаси қон буфер ҳажмининг фақат 1% ни ташкил 
этади. 
Оқсил буфер системаси плазма кислота-ишқорий муҳит мувозанатини 
сақлашда бошқа системаларга кўра камроқ аҳамиятга эга. Молекуласи 
(Н2N)m ∙  R   ∙  (COOH)n шаклида тузилган. Шу жумладан оқсил ҳам амфотер 
электролитрдир. Оқсил молекуласидаги карбоксил гуруҳи диссоциацияси 
натижасида Н+ иони ажралиб, оқсил молекуласи кучсиз органик кислота 
хусусиятига эга бўлиб қолади. 
Оқсил молекуласидаги  NH2   унинг ишқорий хоссасини таъминлайди, 
чунки  NH2 ўзига Н+ ионини бириктириб   R  -  NH3  га айланади. 
Оқсил молекуласининг бу шакли амфион дейилади. Гарчи улар 
электронейтрал заррачалар бўлсада муҳитнинг ph кўрсаткичи ўзгаришига 
кўра ёки  ишқорий, ёки кислоталик хоссага эга бўлади. 
Гемоглобин буфер системаси- қоннинг энг кучли  буфер системасидир. 
У қоннинг умумий буфер ҳажмининг 70%ни ташкил этади. Гемоглобин 
буфер системаси ионлашмаган гемоглобин HHb (протон донори) ва 
гемоглобин калий тузи – KHb (протон акцептори) дан таркиб топган. 
Кислотали хоссага эга бўлган бирикмалар гемоглобиннинг калий тузи билан 
Logotip
бикорбанат ионлари (НСО3-) билан бирикиб Н2СО3 ҳосил қилади. Унинг плазмада камайиши СО2ни ўпка орқали ажралиши натижасида кузатилади. Агар қонда ишқорий моддалар кўпайса, улар карбонат кислота билан реакцияга киришиб, бикарбонат иони (НСО3-) ва сув ҳосил қилади. Бундан ташқари буфер системаси компонентлари нормал мувозанатини сақлашда физиологик механизмлар ҳам муҳим рол ўйнайди. Фосфат буфер системаси Н2РО42- иони (протон акцептори) дан таркиб топган: Н2РО4- ↔ Н+ + Н2РО42- Протон донори протон акцептори Бу системада NаН2РО4 кислота, Nа2НРО4 эса туз вазифасини ўтайди. Фосфат буфер системаси қон буфер ҳажмининг фақат 1% ни ташкил этади. Оқсил буфер системаси плазма кислота-ишқорий муҳит мувозанатини сақлашда бошқа системаларга кўра камроқ аҳамиятга эга. Молекуласи (Н2N)m ∙ R ∙ (COOH)n шаклида тузилган. Шу жумладан оқсил ҳам амфотер электролитрдир. Оқсил молекуласидаги карбоксил гуруҳи диссоциацияси натижасида Н+ иони ажралиб, оқсил молекуласи кучсиз органик кислота хусусиятига эга бўлиб қолади. Оқсил молекуласидаги NH2 унинг ишқорий хоссасини таъминлайди, чунки NH2 ўзига Н+ ионини бириктириб R - NH3 га айланади. Оқсил молекуласининг бу шакли амфион дейилади. Гарчи улар электронейтрал заррачалар бўлсада муҳитнинг ph кўрсаткичи ўзгаришига кўра ёки ишқорий, ёки кислоталик хоссага эга бўлади. Гемоглобин буфер системаси- қоннинг энг кучли буфер системасидир. У қоннинг умумий буфер ҳажмининг 70%ни ташкил этади. Гемоглобин буфер системаси ионлашмаган гемоглобин HHb (протон донори) ва гемоглобин калий тузи – KHb (протон акцептори) дан таркиб топган. Кислотали хоссага эга бўлган бирикмалар гемоглобиннинг калий тузи билан
бирикиб кислотанинг калий тузини ҳосил қилади ва бунда эркин гемоглобин 
ҳосил бўлади. Гемоглобиннинг буферлик хусусияти аввало ана шунга 
асосланган 
                      
KHb  +   Н2СО3               →      КНСО3    +   HHb 
 
Қон плазмаси оқсиллари 
Қон плазмаси таркибидаги 9-10% қуруқ модданинг 6,5-8,5% ини 
оқсиллар ташкил этади. Нейтрал тузлар усули ёрдамида қон плазмасидаги 
оқсилларни уч гуруҳга ажратиш мумкин: альбуминлар, глобулинлар, 
фибриноген. Қон плазмасида альбуминнинг нормал миқдори 40-50 г\л, 
глобулинлар 20-30 г\л, фибриноген 2-4 г\л. 
Плазма оқсиллари асосан жигар ва ретикулоэндотолиал система 
хужайраларида синтезланади. 
Қон плазмаси оқсиллари хилма-хил ва ўзига хос биологик вазифаларни 
бажаради: 
1.  Оқсиллар қонда коллоид-осмотик (онкотик) босимни ва шу билан 
қон ҳажми доимийлигини таъминлайди; 
2.  Плазма оқсиллари қон ивишда фаол иштирок этади; 
3.  Плазма оқсиллари қоннинг қовишқоқлигини таъминлайди, бу эса 
гемодинамик аҳамиятга эга; 
4.  Плазма оқсиллари бошка буфер системалари қатори қонда ph 
доимийлигини сақлашда иштирок этади; 
5.  Қонда холестерин, билирубин, ёғ кислоталарини ташишда ҳамда 
организмга тушган моддаларни; 
6.  Плазма оқсиллари (иммуноглобулинлар) иммунитет жараёнларида 
муҳим 
рол 
ўйнайди; 
турли 
катионлар 
плазма 
оқсиллари 
билан 
диализланмайдиган комплекслар ҳосил қилиши туфайли қонда турли 
катионлар концентрацияси таъминланади; 
7.  Плазма оқсиллари аминокислоталар резерви вазифасини ҳам ўтайди. 
Logotip
бирикиб кислотанинг калий тузини ҳосил қилади ва бунда эркин гемоглобин ҳосил бўлади. Гемоглобиннинг буферлик хусусияти аввало ана шунга асосланган KHb + Н2СО3 → КНСО3 + HHb Қон плазмаси оқсиллари Қон плазмаси таркибидаги 9-10% қуруқ модданинг 6,5-8,5% ини оқсиллар ташкил этади. Нейтрал тузлар усули ёрдамида қон плазмасидаги оқсилларни уч гуруҳга ажратиш мумкин: альбуминлар, глобулинлар, фибриноген. Қон плазмасида альбуминнинг нормал миқдори 40-50 г\л, глобулинлар 20-30 г\л, фибриноген 2-4 г\л. Плазма оқсиллари асосан жигар ва ретикулоэндотолиал система хужайраларида синтезланади. Қон плазмаси оқсиллари хилма-хил ва ўзига хос биологик вазифаларни бажаради: 1. Оқсиллар қонда коллоид-осмотик (онкотик) босимни ва шу билан қон ҳажми доимийлигини таъминлайди; 2. Плазма оқсиллари қон ивишда фаол иштирок этади; 3. Плазма оқсиллари қоннинг қовишқоқлигини таъминлайди, бу эса гемодинамик аҳамиятга эга; 4. Плазма оқсиллари бошка буфер системалари қатори қонда ph доимийлигини сақлашда иштирок этади; 5. Қонда холестерин, билирубин, ёғ кислоталарини ташишда ҳамда организмга тушган моддаларни; 6. Плазма оқсиллари (иммуноглобулинлар) иммунитет жараёнларида муҳим рол ўйнайди; турли катионлар плазма оқсиллари билан диализланмайдиган комплекслар ҳосил қилиши туфайли қонда турли катионлар концентрацияси таъминланади; 7. Плазма оқсиллари аминокислоталар резерви вазифасини ҳам ўтайди.
Соғлом одам қони плазмаси таркибида фильтр қоғозини ҳўллаб 
электрофорез қилинса оқсилларнинг 5та фракцияси ажралади: альбуминлар, 
α1-, α2-, β-, γ-глобулинлар. Агар электрофорез крахмал ёки полиакриламид 
гельда ўтказилса оқсилнинг 16-17 фракциясини ажратиб олиш мумкин, 
махсус иммуноэлектрофарез усули ёрдамида қон плазмаси таркибидан 30дан 
ортиқ хил оқсиллар фракциясини ажратиб олиш мумкин. 
Қон плазмасида оқсиллар концентрациясининг кўпайиб кетиши 
гиперпротеинемия деб аталади. Диарея, кўп қусиш каби ҳолларда 
организмдан кўп сув йўқотиш билан кечадиган касалликларда плазмада 
оқсил концентрацияси ортади (нисбий гиперпротеинемия). Бундан ташқари 
айрим инфекцион касалликларда  γ-глобулин синтези кўпайиши еки миелома 
касаллигида махсус «миелом оқсиллари» синтези кўпайиши натижасида қам 
гиперпротеинемия кузатилади. 
Аксинча, қон плазмасида оқсил концентрациясининг камайиши - 
гипопротеинемия деб аталади. Кўпинча гипопротеинемия қонда альбумин 
концентрациясининг камайиши ҳисобига кузатилади. Масалан, нефроз 
касаллигида буйрак орқали кўп миқдор альбуминнинг ажралиши, жигқр 
касалликларида альбумин синтезининг пасайиши ва бошқалар қонда 
альбумин концентрациясининг пасайишига (гипопротеинемияга) сабаб 
бўлади. 
Кўпинча касалликларда қонда оқсил концентрацияси ўзгармаган ҳолда 
ундаги 
айрим 
оқсиллар 
фракцияларининг 
миқдорий 
ўзгариши 
диспротеинемия деб аталади. 
Қон зардобида  креатин(фосфо)киназа активлигини аниқлаш 
       Клиник  лаборатор диагностикада бу метод асосан  креатин (ноорганик 
фосфат миқдори бўйича тўпланади ) ёки креатинфосфатҳосилалари ҳисобига   
аниқланади . 
       Кинетик  методлар тўғри шунингдек тескари  реакцияларга асосланади,   
субстат сифатида креатинфосфат ва  АДФ  қўлланилиши билан бири 
иккинчисига беради. 
Logotip
Соғлом одам қони плазмаси таркибида фильтр қоғозини ҳўллаб электрофорез қилинса оқсилларнинг 5та фракцияси ажралади: альбуминлар, α1-, α2-, β-, γ-глобулинлар. Агар электрофорез крахмал ёки полиакриламид гельда ўтказилса оқсилнинг 16-17 фракциясини ажратиб олиш мумкин, махсус иммуноэлектрофарез усули ёрдамида қон плазмаси таркибидан 30дан ортиқ хил оқсиллар фракциясини ажратиб олиш мумкин. Қон плазмасида оқсиллар концентрациясининг кўпайиб кетиши гиперпротеинемия деб аталади. Диарея, кўп қусиш каби ҳолларда организмдан кўп сув йўқотиш билан кечадиган касалликларда плазмада оқсил концентрацияси ортади (нисбий гиперпротеинемия). Бундан ташқари айрим инфекцион касалликларда γ-глобулин синтези кўпайиши еки миелома касаллигида махсус «миелом оқсиллари» синтези кўпайиши натижасида қам гиперпротеинемия кузатилади. Аксинча, қон плазмасида оқсил концентрациясининг камайиши - гипопротеинемия деб аталади. Кўпинча гипопротеинемия қонда альбумин концентрациясининг камайиши ҳисобига кузатилади. Масалан, нефроз касаллигида буйрак орқали кўп миқдор альбуминнинг ажралиши, жигқр касалликларида альбумин синтезининг пасайиши ва бошқалар қонда альбумин концентрациясининг пасайишига (гипопротеинемияга) сабаб бўлади. Кўпинча касалликларда қонда оқсил концентрацияси ўзгармаган ҳолда ундаги айрим оқсиллар фракцияларининг миқдорий ўзгариши диспротеинемия деб аталади. Қон зардобида креатин(фосфо)киназа активлигини аниқлаш Клиник лаборатор диагностикада бу метод асосан креатин (ноорганик фосфат миқдори бўйича тўпланади ) ёки креатинфосфатҳосилалари ҳисобига аниқланади . Кинетик методлар тўғри шунингдек тескари реакцияларга асосланади, субстат сифатида креатинфосфат ва АДФ қўлланилиши билан бири иккинчисига беради.
Шунингдек  Ганцер ва Гильверг усули  боғланган ферментатив реакциялар 
тезлигини  спектрофотометрик ўлчашга асосланган: 
Креатин  +  АТФ                           креатинфосфат  +  АДФ; 
креатин(фосфо)киназа 
           АДФ  +  фосфоенол-ПВК                          АТФ  +  ПВК; 
пируваткиназа 
ПВК  +  НАДН + Н+                            лактат  + НАД+. 
лактатдегидрогеназа 
Оливер спектрофотометрик методи ёрдамчи ва  ииндикатор энзимларни  
ишлатишни ўз ичига олади: 
Креатинфосфат  +  АДФ                              креатин  + АТФ; 
креатинфосфокиназа 
 
АТФ  +  глюкоза                            глюкозо-6-фосфат  + АДФ; 
гексокиназа 
                                      НАД+Ф            НАДФН+Н+ 
 
Глюкозо-6-фосфат                                              6-фосфоглюконат 
глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа 
келтирилган схемадан кўринадики,  КФК  фосфат қолдиғини  катализлаб,  
креатинфосфат ва  АДФга ўтказади. Натижада кейинги реакцияда-  
фосфорилланган глюкоза қўлланилганда АТФ синтезланади . Глюкозо-6-
фосфатдегидрогеназа коферменти бўлганда Глюкозо-6-фосфат НАД+Ф 
иштирокида оксидланади.  НАДФН ҳосил бўлиш тезлиги λ=340 нмда 
креатинкиназа активлигига пропорционал. 
       Розальский усули , трис-буфер тайёрланганда  (рН 6,8)  креатинфосфат 
эритмасига , АДФ таркибига , магний  хлорид, глюкоза, НАД+Ф ва АМФ, 
ёрдамчи 
ферментлар: 
гексокиназа, 
глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа 
қўшилади. 
Аралашма 
танланган 
ҳароратда 
(25˚С 
ёки 
Logotip
Шунингдек Ганцер ва Гильверг усули боғланган ферментатив реакциялар тезлигини спектрофотометрик ўлчашга асосланган: Креатин + АТФ креатинфосфат + АДФ; креатин(фосфо)киназа АДФ + фосфоенол-ПВК АТФ + ПВК; пируваткиназа ПВК + НАДН + Н+ лактат + НАД+. лактатдегидрогеназа Оливер спектрофотометрик методи ёрдамчи ва ииндикатор энзимларни ишлатишни ўз ичига олади: Креатинфосфат + АДФ креатин + АТФ; креатинфосфокиназа АТФ + глюкоза глюкозо-6-фосфат + АДФ; гексокиназа НАД+Ф НАДФН+Н+ Глюкозо-6-фосфат 6-фосфоглюконат глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа келтирилган схемадан кўринадики, КФК фосфат қолдиғини катализлаб, креатинфосфат ва АДФга ўтказади. Натижада кейинги реакцияда- фосфорилланган глюкоза қўлланилганда АТФ синтезланади . Глюкозо-6- фосфатдегидрогеназа коферменти бўлганда Глюкозо-6-фосфат НАД+Ф иштирокида оксидланади. НАДФН ҳосил бўлиш тезлиги λ=340 нмда креатинкиназа активлигига пропорционал. Розальский усули , трис-буфер тайёрланганда (рН 6,8) креатинфосфат эритмасига , АДФ таркибига , магний хлорид, глюкоза, НАД+Ф ва АМФ, ёрдамчи ферментлар: гексокиназа, глюкозо-6-фосфатдегидрогеназа қўшилади. Аралашма танланган ҳароратда (25˚С ёки
37˚С)преинкубирланади, кейин қон зардобига киритилади, «лаг-давр»дан 
кейин ( 5 дан 20 мингача ) эритманинг оптик зичлиги ошганлиги  340 нм да 
қайд қилинади.НАДФНнинг ютилиш микромоляр  коэффициенти оқибат  
фаоллиги ҳисобланади . 
Креатин(фосфо)киназа активлигини  аниқлашнинг клинико-диагностик 
аҳамияти   
КФК  Изоферментлари  скелет  мускулларда, миокард ва бош мияда 
жойлашган. ИМда  энзим активлиги (асосан  изоформ - МВ) хуруж 
бошлангандан 2-3 соатдан кейин ошади, 2  – 3-суткада эса жараён 
нормаллашиши кузатилади.   
     Асоратланмаган  стенокардияда КФК даражаси ўзгармайди. 
Бу  энзим  мушак касалликларида – миокардит, скелет мускулларининг 
яллиғланишли ва дистрофик шикастланишларида, пароксизмал тахикардия, 
юрак катетеризациясида баланд бўлади.  
        КФК фаоллиги  ревмокардит, алкоголли  интоксикация, юрак 
етишмовчилигида димланишда ,ўпка артерияси эмболиясида, шунингдек 
марказий нерв системаси касалликлари ва оператив муолажаларида кескин 
ошади. 
Биохимик текшириш  
1. Углевод алмашинуви кўрсаткичлари 
Глюкоза  
- плазма  4,22–6,11 ммоль/л 
- тўлиқ капиляр қонда   3,88–5,55 ммоль/л 
Тўлиқ капиляр қонда   глюкоза толерантлик  тести   
 - наҳорда   5,55 ммоль/л 
- 120 миндан кейин   7,8 ммоль/л 
Сиал  кислота   2,0–2,33 ммоль/л  
(135–200 усл. ед.) 
Logotip
37˚С)преинкубирланади, кейин қон зардобига киритилади, «лаг-давр»дан кейин ( 5 дан 20 мингача ) эритманинг оптик зичлиги ошганлиги 340 нм да қайд қилинади.НАДФНнинг ютилиш микромоляр коэффициенти оқибат фаоллиги ҳисобланади . Креатин(фосфо)киназа активлигини аниқлашнинг клинико-диагностик аҳамияти КФК Изоферментлари скелет мускулларда, миокард ва бош мияда жойлашган. ИМда энзим активлиги (асосан изоформ - МВ) хуруж бошлангандан 2-3 соатдан кейин ошади, 2 – 3-суткада эса жараён нормаллашиши кузатилади. Асоратланмаган стенокардияда КФК даражаси ўзгармайди. Бу энзим мушак касалликларида – миокардит, скелет мускулларининг яллиғланишли ва дистрофик шикастланишларида, пароксизмал тахикардия, юрак катетеризациясида баланд бўлади. КФК фаоллиги ревмокардит, алкоголли интоксикация, юрак етишмовчилигида димланишда ,ўпка артерияси эмболиясида, шунингдек марказий нерв системаси касалликлари ва оператив муолажаларида кескин ошади. Биохимик текшириш 1. Углевод алмашинуви кўрсаткичлари Глюкоза - плазма 4,22–6,11 ммоль/л - тўлиқ капиляр қонда 3,88–5,55 ммоль/л Тўлиқ капиляр қонда глюкоза толерантлик тести - наҳорда 5,55 ммоль/л - 120 миндан кейин 7,8 ммоль/л Сиал кислота 2,0–2,33 ммоль/л (135–200 усл. ед.)
Оқсил билан боғланган  гексоза   5,8–6,6 ммоль/л 
- улардан серомукоид билан   1,2–1,6 ммоль/л 
Гликозилированный гемоглобин   4,5–6,1 молярных % 
Молочная кислота  0,99–1,75 ммоль/л 
2. Ёғ алмашинуви кўрсаткичлари  
Умумий  липидлар  4–8 г/л 
Умумий  холестерин  < 5,2 ммоль/л  
Липопротеидлар юқори зичлик    0,9–1,9 ммоль/л 
Липопротеид лар паст зичлик    < 2,2 ммоль/л 
Холестерин α-липопротеид  > 0,9 ммоль/л 
Холестерин β-липопротеид < 4,9 ммоль/л 
атероген  коэффициенти   3,0 ед.гача  
β-Липопротеид  35–55 оптич. ед. 
Триглицеридлар   0,50–2,10 ммоль/ 
Ноэтерифицирланган ёғ  кислоталари   400–800 мкмоль/л 
3. Оқсил алмашинуви кўрсаткичлари 
Умумий оқсил 70–90 г/л  
ацетатцеллюлоза  пардада  оқсил  фракцияси электрофорез методи 
- альбумин       56,5–66,5 % 
α - глобулины 33,5–43,5 % 
α1-глобулин   2,5–5,0 % 
β-глобулин    8,1–12,2 % 
γ-глобулин   12,8–19,0 % 
Серомукоид  0,13–0,2 ед. 
Фибриноген   Рутенбергу  бўйича  2–4 г/л 
Гаптоглобин  0,9–1,4 г/л 
Креатинин  
- қон               44–110 мкмоль/л 
Logotip
Оқсил билан боғланган гексоза 5,8–6,6 ммоль/л - улардан серомукоид билан 1,2–1,6 ммоль/л Гликозилированный гемоглобин 4,5–6,1 молярных % Молочная кислота 0,99–1,75 ммоль/л 2. Ёғ алмашинуви кўрсаткичлари Умумий липидлар 4–8 г/л Умумий холестерин < 5,2 ммоль/л Липопротеидлар юқори зичлик 0,9–1,9 ммоль/л Липопротеид лар паст зичлик < 2,2 ммоль/л Холестерин α-липопротеид > 0,9 ммоль/л Холестерин β-липопротеид < 4,9 ммоль/л атероген коэффициенти 3,0 ед.гача β-Липопротеид 35–55 оптич. ед. Триглицеридлар 0,50–2,10 ммоль/ Ноэтерифицирланган ёғ кислоталари 400–800 мкмоль/л 3. Оқсил алмашинуви кўрсаткичлари Умумий оқсил 70–90 г/л ацетатцеллюлоза пардада оқсил фракцияси электрофорез методи - альбумин 56,5–66,5 % α - глобулины 33,5–43,5 % α1-глобулин 2,5–5,0 % β-глобулин 8,1–12,2 % γ-глобулин 12,8–19,0 % Серомукоид 0,13–0,2 ед. Фибриноген Рутенбергу бўйича 2–4 г/л Гаптоглобин 0,9–1,4 г/л Креатинин - қон 44–110 мкмоль/л