OQSILLARNING STRUKTURASI, KLASSIFIKATSIYASI (Oddiy va murakkab oqsillar tuzilishi)

Yuklangan vaqt

2024-05-12

Yuklab olishlar soni

2

Sahifalar soni

12

Faytl hajmi

99,8 KB


Ilmiybaza.uz 
 
 
 
 
 
 
OQSILLARNING STRUKTURASI, KLASSIFIKATSIYASI 
 
 
       Reja: 
1. Oqsilning birlamchi strukturasi. 
2. Oqsillarning ikkilamchi strukturasi. 
3. Oqsillarning uchlamchi strukturasi.  
4. Oqsillarning to’rtlamchi strukturasi.  
5. Oddiy va murakkab oqsillar tuzilishi 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ilmiybaza.uz OQSILLARNING STRUKTURASI, KLASSIFIKATSIYASI Reja: 1. Oqsilning birlamchi strukturasi. 2. Oqsillarning ikkilamchi strukturasi. 3. Oqsillarning uchlamchi strukturasi. 4. Oqsillarning to’rtlamchi strukturasi. 5. Oddiy va murakkab oqsillar tuzilishi
Ilmiybaza.uz 
 
Biokimyogarlar polipeptid zanjirda uchrovchi aminokislotalarning o’zaro 
birbiri bilan bog’lanishlarini batafsil o’rganish asosida K.Linderstryom-Lang oqsil 
molekulasining strukturaviy tuzilishi to’rt darajada, ya‘ni birlamchi, ikkilamchi, 
uchlamchi va to’rtlamchi tuzilmali ekanligiga oid fikrlarini tasdiqlanishi asosida bu 
muammolarning yechimiga yanada yaqinlashdilar.  
Oqsilning birlamchi strukturasi. Bugungi kunga qadar 3000 dan ortiq har 
xil oqsillarning birlamchi strukturalari aniqlandi, bu shubhasiz biokimyoning 
yutug’idir. Birlamchi struktura deganda polipeptid zanjirda aminokislota 
qoldiqlarining joylashishi tartibi, ketma-ketligi tushuniladi. Birlamchi strukturani 
bilgan holda, agar muayyan polipeptid bittagina zanjirdan iborat bo’lsa, unda bu 
oqsil molekulasining aniq formulasini yozish mumkin. Agar oqsil bir nechta 
polipeptid zanjirlardan iborat bo’lsa, unda birlamchi tuzilishni aniqlash 
murakkabroq bo’ladi, chunki bu zanjirlarni oldindan bir-biridan ajratishga to’g’ri 
keladi.  
Oqsillarning birlamchi strukturasini aniqlash uchun avval aminokislota 
tarkibini, 
ya‘ni 
gomogen 
tozalikda 
bo’lgan 
oqsil 
namunasida 
20 xil 
aminokislotalarning nisbiy ko’rsatkichini aniqlash kerak. Bu jarayon oqsilni 
gidrolizlash va bundan keyin aminokislotalarni miqdorini tahlil qilish orqali amalga 
oshiriladi. Keyin polipeptid zanjirining -COOH va -NH2 uchlarida joylashgan 
bittadan 
aminokislotalarni 
aniqlashga 
kirishiladi. 
N-uchida 
joylashgan 
aminokislotalar 1-ftor, 2-,4-dinitrobenzol yoki gidrazin reagentlaridan foydalanib, 
tegishli ravishda Sanger yoki Akobori uslubida aniqlanadi. Bu reaktivlar 
polipeptidning aynan N-uchida joylashgan aminokislota bilan birikadi.  
Polipeptidning C-uchida joylashgan aminokislotalarini aniqlash uchun polipeptidga 
qaytaruvchi xossaga ega bo’lgan modda, masalan, natriy borgidratdan foydalaniladi 
va bunda C-uchida joylashgan aminokislota tegishli aminohosilaga, ya‘ni 
aminospirtga aylantiriladi. Bundan tashqari, bu maqsadda karboksipeptidaza 
uslubidan foydalaniladi. Hozirgi kunda oqsillarning birlamchi strukturasini aniqlash 
muammosi laboratoriyaning jihozlanish darajasiga va vaqtga bog’liq masala desa 
Ilmiybaza.uz Biokimyogarlar polipeptid zanjirda uchrovchi aminokislotalarning o’zaro birbiri bilan bog’lanishlarini batafsil o’rganish asosida K.Linderstryom-Lang oqsil molekulasining strukturaviy tuzilishi to’rt darajada, ya‘ni birlamchi, ikkilamchi, uchlamchi va to’rtlamchi tuzilmali ekanligiga oid fikrlarini tasdiqlanishi asosida bu muammolarning yechimiga yanada yaqinlashdilar. Oqsilning birlamchi strukturasi. Bugungi kunga qadar 3000 dan ortiq har xil oqsillarning birlamchi strukturalari aniqlandi, bu shubhasiz biokimyoning yutug’idir. Birlamchi struktura deganda polipeptid zanjirda aminokislota qoldiqlarining joylashishi tartibi, ketma-ketligi tushuniladi. Birlamchi strukturani bilgan holda, agar muayyan polipeptid bittagina zanjirdan iborat bo’lsa, unda bu oqsil molekulasining aniq formulasini yozish mumkin. Agar oqsil bir nechta polipeptid zanjirlardan iborat bo’lsa, unda birlamchi tuzilishni aniqlash murakkabroq bo’ladi, chunki bu zanjirlarni oldindan bir-biridan ajratishga to’g’ri keladi. Oqsillarning birlamchi strukturasini aniqlash uchun avval aminokislota tarkibini, ya‘ni gomogen tozalikda bo’lgan oqsil namunasida 20 xil aminokislotalarning nisbiy ko’rsatkichini aniqlash kerak. Bu jarayon oqsilni gidrolizlash va bundan keyin aminokislotalarni miqdorini tahlil qilish orqali amalga oshiriladi. Keyin polipeptid zanjirining -COOH va -NH2 uchlarida joylashgan bittadan aminokislotalarni aniqlashga kirishiladi. N-uchida joylashgan aminokislotalar 1-ftor, 2-,4-dinitrobenzol yoki gidrazin reagentlaridan foydalanib, tegishli ravishda Sanger yoki Akobori uslubida aniqlanadi. Bu reaktivlar polipeptidning aynan N-uchida joylashgan aminokislota bilan birikadi. Polipeptidning C-uchida joylashgan aminokislotalarini aniqlash uchun polipeptidga qaytaruvchi xossaga ega bo’lgan modda, masalan, natriy borgidratdan foydalaniladi va bunda C-uchida joylashgan aminokislota tegishli aminohosilaga, ya‘ni aminospirtga aylantiriladi. Bundan tashqari, bu maqsadda karboksipeptidaza uslubidan foydalaniladi. Hozirgi kunda oqsillarning birlamchi strukturasini aniqlash muammosi laboratoriyaning jihozlanish darajasiga va vaqtga bog’liq masala desa
Ilmiybaza.uz 
 
bo’ladi. Bu fikrning daliliy isboti, yuqorida keltirilganidek, talaygina tabiiy 
oqsillarning birlamchi strukturalari aniqlanganligidir.  
Ular orasida eng birinchisi 51 aminokislota qoldig’idan iborat bo’lgan insulin 
(Senger, 1954) hisoblanadi. Birlamchi strukturasi aniqlangan eng yuqori molekulali 
oqsil, to’rtta polipeptid zanjirdan iborat bo’lgan immunoglobulin hisoblanib, uning 
tarkibida jami 1300 aminokislota qoldig’i borligi ma‘lum. Bu tadqitqot uchun 
Dj.Edelman va R.Porter (1972)lar Nobel mukofotini olishga muyassar bo’lishgan.  
 Shuningdek, odam mioglobini (153 ta aminokislota qoldig’i), ikki molekula alfa-
globin (141 ta aminokislota qoldig’i) va ikki molekula beta-globin (146 ta 
aminokislota qoldig’i)dan tashkil topgan odam qoni gemoglobini, odamning yurak 
mushagi sitoxromi (105 ta aminokislota qoldig’i), sut lizosimi (130 ta aminokislota 
qoldig’i), qoramol ximotripsinogeni (245 ta aminokislota qoldig’i) va boshqa ko’p 
oqsillar, jumladan, fermentlar va toksinlarning birlamchi strukturalari to’liq 
o’rganilgan.  
Oqsillarning ikkilamchi strukturasi. Dastlabki olingan rentgenogrammalar 
ipsimon polipeptid zanjirlar qatori ma‘lum darajada buralgan tuzilmalar borligini 
ko’rsatdi. Ikkilamchi struktura deganda, polipeptid zanjirning shu xildagi 
konfiguratsiyasi, ya‘ni uning buralishi, taxlanishi tushuniladiki, bunda oqsil 
polipeptid zanjir buralgan yoki taxlangan tarzda spiralsimon yoki boshqa xildagi 
konfiguratsiyani qabul qiladi. Bu jarayon xaotik (tartibsiz) tarzda yuz bermay, balki 
ma‘lum birlamchi strukturada belgilangan dasturga muvofiq amalga oshadi. 
Polipeptid zanjirning strukturaviy va eksperimental konfiguratsiya talablariga javob 
beradigan ikki xil: alfa-spiral va beta-spiral tuzilmalari yaxshi o’rganilgan. L.Poling 
tadqiqotlariga muvofiq globular oqsillar uchun alfa-spiral xos. Polipeptid zanjirning 
buralishi o’ngga qarab soat strelkasiga o’xshash buraladi bu tabiiy oqsillarning 
aminokislota tarkibi bilan belgilanadi.  
Spirallar shakllanishining asosi aminokislotalarning vodorod bog’larini hosil qilish 
qobiliyati hisoblanadi. Alfa-spirallarda qator qonuniyatlar mavjudligi aniqlangan. 
Spiralning bir aylanish qadamiga 3,6 aminokislota qoldig’i to’g’ri keladi. Spiralning 
bir aylanish qadamiga oid masofa 0,54 nm ni, bitta aminokislota hisobiga 0,15 nm 
Ilmiybaza.uz bo’ladi. Bu fikrning daliliy isboti, yuqorida keltirilganidek, talaygina tabiiy oqsillarning birlamchi strukturalari aniqlanganligidir. Ular orasida eng birinchisi 51 aminokislota qoldig’idan iborat bo’lgan insulin (Senger, 1954) hisoblanadi. Birlamchi strukturasi aniqlangan eng yuqori molekulali oqsil, to’rtta polipeptid zanjirdan iborat bo’lgan immunoglobulin hisoblanib, uning tarkibida jami 1300 aminokislota qoldig’i borligi ma‘lum. Bu tadqitqot uchun Dj.Edelman va R.Porter (1972)lar Nobel mukofotini olishga muyassar bo’lishgan. Shuningdek, odam mioglobini (153 ta aminokislota qoldig’i), ikki molekula alfa- globin (141 ta aminokislota qoldig’i) va ikki molekula beta-globin (146 ta aminokislota qoldig’i)dan tashkil topgan odam qoni gemoglobini, odamning yurak mushagi sitoxromi (105 ta aminokislota qoldig’i), sut lizosimi (130 ta aminokislota qoldig’i), qoramol ximotripsinogeni (245 ta aminokislota qoldig’i) va boshqa ko’p oqsillar, jumladan, fermentlar va toksinlarning birlamchi strukturalari to’liq o’rganilgan. Oqsillarning ikkilamchi strukturasi. Dastlabki olingan rentgenogrammalar ipsimon polipeptid zanjirlar qatori ma‘lum darajada buralgan tuzilmalar borligini ko’rsatdi. Ikkilamchi struktura deganda, polipeptid zanjirning shu xildagi konfiguratsiyasi, ya‘ni uning buralishi, taxlanishi tushuniladiki, bunda oqsil polipeptid zanjir buralgan yoki taxlangan tarzda spiralsimon yoki boshqa xildagi konfiguratsiyani qabul qiladi. Bu jarayon xaotik (tartibsiz) tarzda yuz bermay, balki ma‘lum birlamchi strukturada belgilangan dasturga muvofiq amalga oshadi. Polipeptid zanjirning strukturaviy va eksperimental konfiguratsiya talablariga javob beradigan ikki xil: alfa-spiral va beta-spiral tuzilmalari yaxshi o’rganilgan. L.Poling tadqiqotlariga muvofiq globular oqsillar uchun alfa-spiral xos. Polipeptid zanjirning buralishi o’ngga qarab soat strelkasiga o’xshash buraladi bu tabiiy oqsillarning aminokislota tarkibi bilan belgilanadi. Spirallar shakllanishining asosi aminokislotalarning vodorod bog’larini hosil qilish qobiliyati hisoblanadi. Alfa-spirallarda qator qonuniyatlar mavjudligi aniqlangan. Spiralning bir aylanish qadamiga 3,6 aminokislota qoldig’i to’g’ri keladi. Spiralning bir aylanish qadamiga oid masofa 0,54 nm ni, bitta aminokislota hisobiga 0,15 nm
Ilmiybaza.uz 
 
ni tashkil qiladi. Spiralning balandligi 260 ga teng; spiralning 5 aylangani (18 ta 
aminokislota qoldig’i)dan keyin polipeptid zanjirning strukturaviy konfiguratsiyasi 
takrorlanadi. Bu alfa-spiral konfiguratsiyasini takrorlanish davri 2,7 nm ekanligini 
ko’rsatadi. Har bir oqsil uchun o’ziga xos tavsifli spiralizatsiya darajasi xos (1-
rasm).  
  
1-rasm. Alfa-spiralning strukturasi va ko’rsatkichlari  
  
Barcha globular oqsillarning polipeptid zanjiri polipeptidning oxirigacha 
spirallangani bo’lmaydi. Oqsil molekulasida alfa-spiral chiziqli qismlar bilan 
navbatma-navbat almashinib turadi. Masalan, agar gemoglobinning alfa va beta 
zanjirlari 75 % ga spirallangan bo’lsa, u holda lizozim 42 % ga, pepsin esa atigi 30 
% gagina spirallangan bo’ladi. Shunday qilib, ikkilamchi strukturaning barqarorligi, 
asosan, vodorod bog’lari hisobiga ta‘minlanadi. Vodorod bog’lari nokovalent bog’ 
bo’lib, uni barqarorligi juda past bo’ladi. Vodorod bog’larining vujudga kelish 
mexanizmini ikki molekula suvning o’zaro ta‘sirlanishi (dipol) misolida ko’rsatish 
Ilmiybaza.uz ni tashkil qiladi. Spiralning balandligi 260 ga teng; spiralning 5 aylangani (18 ta aminokislota qoldig’i)dan keyin polipeptid zanjirning strukturaviy konfiguratsiyasi takrorlanadi. Bu alfa-spiral konfiguratsiyasini takrorlanish davri 2,7 nm ekanligini ko’rsatadi. Har bir oqsil uchun o’ziga xos tavsifli spiralizatsiya darajasi xos (1- rasm). 1-rasm. Alfa-spiralning strukturasi va ko’rsatkichlari Barcha globular oqsillarning polipeptid zanjiri polipeptidning oxirigacha spirallangani bo’lmaydi. Oqsil molekulasida alfa-spiral chiziqli qismlar bilan navbatma-navbat almashinib turadi. Masalan, agar gemoglobinning alfa va beta zanjirlari 75 % ga spirallangan bo’lsa, u holda lizozim 42 % ga, pepsin esa atigi 30 % gagina spirallangan bo’ladi. Shunday qilib, ikkilamchi strukturaning barqarorligi, asosan, vodorod bog’lari hisobiga ta‘minlanadi. Vodorod bog’lari nokovalent bog’ bo’lib, uni barqarorligi juda past bo’ladi. Vodorod bog’larining vujudga kelish mexanizmini ikki molekula suvning o’zaro ta‘sirlanishi (dipol) misolida ko’rsatish
Ilmiybaza.uz 
 
mumkin. Odatda, suv dipolida musbat zaryadlarning ortiqcha miqdori vodorod 
atomlari bilan, manfiy zaryadlarning ortiqcha miqdori esa kislorod atomi bilan 
bog’lanadi. Ikki molekula suvning tegishli tarzda yaqinlashuvida vodorod atomini 
xossasiga muvofiq bir molekula suvning kislorodi bilan ikkinchi suv molekulasining 
vodorodi o’rtasida o’zaro elektrostatik ta‘sirlanish yuz beradi. Buning oqibatida har 
bir suv molekulasidagi vodorod va kislorod o’rtasidagi bog’lanishlar susayadi 
hamda bunga mos holda birinchi molekula suvning vodorodi bilan ikkinchi molekla 
suvning kislorodi o’rtasida kuchsiz bog’lanish paydo bo’ladi. Bu kuchsiz 
bog’lanishni vodorod bog’lari deb yuritiladi. Oqsil molekulasida muhim vodorod 
bog’lanishi kovalent bog’langan musbat zaryadli vodorod atomi va kovalent 
bog’langan manfiy zaryadlangan kislorod atomi o’rtasida hosil bo’ladi. Quyida oqsil 
molekulasida joylashgan vodorod bog’lanishiga misollar keltirilgan:  
  
 a) peptid bog„lar o„rtasida bog„lanish: b) ikkita gidroksil guruhlari 
o„rtasidagi bog„lanish:  
  
    
  
  
 
 
  
d) ionlangan -COOH guruhlari va tirozinning -OH guruhlari o„rtasidagi 
bog„lanish:  
 
e) serinning -OH guruhi va peptid bog„ o„rtasidagi bog„lanish  
  
Ilmiybaza.uz mumkin. Odatda, suv dipolida musbat zaryadlarning ortiqcha miqdori vodorod atomlari bilan, manfiy zaryadlarning ortiqcha miqdori esa kislorod atomi bilan bog’lanadi. Ikki molekula suvning tegishli tarzda yaqinlashuvida vodorod atomini xossasiga muvofiq bir molekula suvning kislorodi bilan ikkinchi suv molekulasining vodorodi o’rtasida o’zaro elektrostatik ta‘sirlanish yuz beradi. Buning oqibatida har bir suv molekulasidagi vodorod va kislorod o’rtasidagi bog’lanishlar susayadi hamda bunga mos holda birinchi molekula suvning vodorodi bilan ikkinchi molekla suvning kislorodi o’rtasida kuchsiz bog’lanish paydo bo’ladi. Bu kuchsiz bog’lanishni vodorod bog’lari deb yuritiladi. Oqsil molekulasida muhim vodorod bog’lanishi kovalent bog’langan musbat zaryadli vodorod atomi va kovalent bog’langan manfiy zaryadlangan kislorod atomi o’rtasida hosil bo’ladi. Quyida oqsil molekulasida joylashgan vodorod bog’lanishiga misollar keltirilgan: a) peptid bog„lar o„rtasida bog„lanish: b) ikkita gidroksil guruhlari o„rtasidagi bog„lanish: d) ionlangan -COOH guruhlari va tirozinning -OH guruhlari o„rtasidagi bog„lanish: e) serinning -OH guruhi va peptid bog„ o„rtasidagi bog„lanish
Ilmiybaza.uz 
 
  
Oqsillarning uchlamchi strukturasi. Oqsillarning uchlamchi strukturasi 
deganda polipeptid spiralining makonda joylashishi yoki polipeptid spiralning yoki 
polipeptid zanjirning tegishli hajmdagi makonda ma‘lum tartib asosida taxlanishi 
tushuniladi.  
Birlamchi strukturani spiral tiplari ham yoki polipeptid zanjir spirallarning yig’indisi 
va polipeptid zanjirning chiziqli qismlari ham, bu zanjirning hajmi va shakli 
haqidagi tasavvurni shakllantira olmaganligi sababli, tadqiqotchilar oldida 
oqsillarning uchlamchi konfiguratsiyasini aniqlash yaqin davrlargacha muammo 
bo’lib keldi. Bu muammolarni yechimini topishda yuqori darajadagi tahliliy 
imkoniyatga ega bo’lgan rentgen tuzilmaviy tahlil uslubi muhim ahamiyatga ega 
bo’ldi.  
So’nggi olti o’n yillikda, rentgen tuzilmaviy tahlil uslubining imkoniyatlaridan 
foydalanib, 450 dan ziyod oqsillarning uchlamchi strukturalari aniqlandi, ular 
jumlasiga: gemoglobin, pepsin, ximotripsin, ribonukleaza, lizosim, tripsin va uning 
ingibitori, 
odam 
immunoglobulinini 
fragmentlari, 
karboangidrazasi, 
aspartataminotransferazasi, insulini va qator oqsillar kiradi. Rentgen nurlarini 
difraksiyasiga asoslangan yangi uslublar 160 ga yaqin fermentlarning kristall 
strukturalarini aniqlash imkonini berdi. Uchlamchi strukturalarni stabillashda 
nokovalnt bog’lanishlar: elektrostatik o’zaro ta‘sirlar, vodorod bog’lari, qutbsiz 
guruhlarning o’zaro gidrofob ta‘sirlanishlari, dipol-dipol o’zaro ta‘sirlanishlar, 
disulfid bog’lar va boshqalar qatnashadi  
  
Uchlamchi strukturani harakatga keltiruvchi kuch aminokislotalardagi yon 
radikallarning suv molekulasi bilan o’zaro ta‘sirlanishidir. Shunday qilib, oqsilning 
uchlamchi strukturasi bu aminokislota ketma-ketligi, aniqrog’i polipeptid zanjirda 
oqsil molekulasini kattaligi, shakli va aminokislota qoldiqlarining qutbliligi bilan 
belgilangan (determinallangan) tarzdagi oqsil molekulasining hajmiy strukturasidir. 
Ilmiybaza.uz Oqsillarning uchlamchi strukturasi. Oqsillarning uchlamchi strukturasi deganda polipeptid spiralining makonda joylashishi yoki polipeptid spiralning yoki polipeptid zanjirning tegishli hajmdagi makonda ma‘lum tartib asosida taxlanishi tushuniladi. Birlamchi strukturani spiral tiplari ham yoki polipeptid zanjir spirallarning yig’indisi va polipeptid zanjirning chiziqli qismlari ham, bu zanjirning hajmi va shakli haqidagi tasavvurni shakllantira olmaganligi sababli, tadqiqotchilar oldida oqsillarning uchlamchi konfiguratsiyasini aniqlash yaqin davrlargacha muammo bo’lib keldi. Bu muammolarni yechimini topishda yuqori darajadagi tahliliy imkoniyatga ega bo’lgan rentgen tuzilmaviy tahlil uslubi muhim ahamiyatga ega bo’ldi. So’nggi olti o’n yillikda, rentgen tuzilmaviy tahlil uslubining imkoniyatlaridan foydalanib, 450 dan ziyod oqsillarning uchlamchi strukturalari aniqlandi, ular jumlasiga: gemoglobin, pepsin, ximotripsin, ribonukleaza, lizosim, tripsin va uning ingibitori, odam immunoglobulinini fragmentlari, karboangidrazasi, aspartataminotransferazasi, insulini va qator oqsillar kiradi. Rentgen nurlarini difraksiyasiga asoslangan yangi uslublar 160 ga yaqin fermentlarning kristall strukturalarini aniqlash imkonini berdi. Uchlamchi strukturalarni stabillashda nokovalnt bog’lanishlar: elektrostatik o’zaro ta‘sirlar, vodorod bog’lari, qutbsiz guruhlarning o’zaro gidrofob ta‘sirlanishlari, dipol-dipol o’zaro ta‘sirlanishlar, disulfid bog’lar va boshqalar qatnashadi Uchlamchi strukturani harakatga keltiruvchi kuch aminokislotalardagi yon radikallarning suv molekulasi bilan o’zaro ta‘sirlanishidir. Shunday qilib, oqsilning uchlamchi strukturasi bu aminokislota ketma-ketligi, aniqrog’i polipeptid zanjirda oqsil molekulasini kattaligi, shakli va aminokislota qoldiqlarining qutbliligi bilan belgilangan (determinallangan) tarzdagi oqsil molekulasining hajmiy strukturasidir.
Ilmiybaza.uz 
 
Uchlamchi strukturada molekula ichidagi bog’lanishlar evaziga oqsil zanjirining 
tuganakka o’xshash taxlanishi yuz beradi.  
Oqsillarning to’rtlamchi strukturasi. To’rtlamchi struktura deganda 
birlamchi, ikkilamchi va uchlamchi tuzilmasi bir xil (yoki har xil) alohida olingan 
polipeptid zanjirlarning struktura tuzilishi va funksiyalari bo’yicha yagona 
makromolekulyar birikma sifatida shakllanib makonda joylashuvi tushuniladi. 
To’rtlamchi strukturani barqarorlashtiruvchi asosiy kuchlar protomerning kontaktli 
qismlari orasidagi nokovalent bog’lanishlar bo’lib, ular bir-biri bilan universal 
prinsipga muvofiq tirik tabiatga xos – komplementarlik tipi asosida o’zaro 
bog’langan bo’ladi. Oqsillar yuqori molecular og’irlikdagi birikmalar jumlasiga 
kiradi, 
ular 
yuzlab, 
hatto 
minglab 
aminokislota 
qoldiqlarining 
birikib 
makromolekulyar strukturaga aylanishi tufayli hosil bo’ladi. Oqsillarning 
molekulyar og’irligi 6000 (pastki chegara) Da dan 1.000.000 Da va undan yuqori 
bo’lishi mumkin. Ikki yoki ko’p sonli oqsillarning o’zaro birikib kompleks hosil 
qilishi bilan to’rtlamchi tuzilma shakllanadi, ya‘ni bunda submolekulyar darajadagi 
kompleks hosil bo’ladi. Oqsilning yagona strukturasi tarkibidagi alohida polipeptid 
zanjirlarning soniga muvofiq, bu polipeptid zanjirlarning har birini protomerlar yoki 
subbirliklar deb nomlanadi. Bu makromolekulyar multimerlar juda murakkab 
tuzilishga ega bo’lishiga qaramasdan, ularning tarkibidagi aminokislotalarning 
tarkibi va ketma-ketligi ko’plab oqsillarda aniqlangan va shu asosda kimyoviy yo’l 
bilan ularning molekulyar og’irligini ham yuqori darajadagi aniqlikda hisoblash 
imkoni paydo bo’ldi. Biroq, tabiatda uchraydigan juda ko’p xil oqsillarning 
kimyoviy tuzilishi aniqlanmagan, shuning uchun molekulyar og’irlikni aniqlashning 
turli xil zamonaviy uslublari (gravimetrik, osmometrik, viskometrik, xromatografik, 
elektroforetik, ultrasentrifugalash, optik va boshqalar)dan foydalaniladi. Ular 
orasida sedimentatsion, gel-xromatografiyasi va elektroforez uslublaridan ko’p 
foydalaniladi. Funksional oqsillarning ko’pchiligi bir necha polipeptid zanjirlarning 
kovalent bog’lari bilan emas, balki nokovalent bog’lar yordamida birikishidan hosil 
bo’ladi. Protomer (yoki subbirlik) deb nomlangan har bir alohida olingan polipeptid 
zanjirining o’zi ko’pincha biologik faollikka ega bo’lmaydi. Subbirliklardan hosil 
Ilmiybaza.uz Uchlamchi strukturada molekula ichidagi bog’lanishlar evaziga oqsil zanjirining tuganakka o’xshash taxlanishi yuz beradi. Oqsillarning to’rtlamchi strukturasi. To’rtlamchi struktura deganda birlamchi, ikkilamchi va uchlamchi tuzilmasi bir xil (yoki har xil) alohida olingan polipeptid zanjirlarning struktura tuzilishi va funksiyalari bo’yicha yagona makromolekulyar birikma sifatida shakllanib makonda joylashuvi tushuniladi. To’rtlamchi strukturani barqarorlashtiruvchi asosiy kuchlar protomerning kontaktli qismlari orasidagi nokovalent bog’lanishlar bo’lib, ular bir-biri bilan universal prinsipga muvofiq tirik tabiatga xos – komplementarlik tipi asosida o’zaro bog’langan bo’ladi. Oqsillar yuqori molecular og’irlikdagi birikmalar jumlasiga kiradi, ular yuzlab, hatto minglab aminokislota qoldiqlarining birikib makromolekulyar strukturaga aylanishi tufayli hosil bo’ladi. Oqsillarning molekulyar og’irligi 6000 (pastki chegara) Da dan 1.000.000 Da va undan yuqori bo’lishi mumkin. Ikki yoki ko’p sonli oqsillarning o’zaro birikib kompleks hosil qilishi bilan to’rtlamchi tuzilma shakllanadi, ya‘ni bunda submolekulyar darajadagi kompleks hosil bo’ladi. Oqsilning yagona strukturasi tarkibidagi alohida polipeptid zanjirlarning soniga muvofiq, bu polipeptid zanjirlarning har birini protomerlar yoki subbirliklar deb nomlanadi. Bu makromolekulyar multimerlar juda murakkab tuzilishga ega bo’lishiga qaramasdan, ularning tarkibidagi aminokislotalarning tarkibi va ketma-ketligi ko’plab oqsillarda aniqlangan va shu asosda kimyoviy yo’l bilan ularning molekulyar og’irligini ham yuqori darajadagi aniqlikda hisoblash imkoni paydo bo’ldi. Biroq, tabiatda uchraydigan juda ko’p xil oqsillarning kimyoviy tuzilishi aniqlanmagan, shuning uchun molekulyar og’irlikni aniqlashning turli xil zamonaviy uslublari (gravimetrik, osmometrik, viskometrik, xromatografik, elektroforetik, ultrasentrifugalash, optik va boshqalar)dan foydalaniladi. Ular orasida sedimentatsion, gel-xromatografiyasi va elektroforez uslublaridan ko’p foydalaniladi. Funksional oqsillarning ko’pchiligi bir necha polipeptid zanjirlarning kovalent bog’lari bilan emas, balki nokovalent bog’lar yordamida birikishidan hosil bo’ladi. Protomer (yoki subbirlik) deb nomlangan har bir alohida olingan polipeptid zanjirining o’zi ko’pincha biologik faollikka ega bo’lmaydi. Subbirliklardan hosil
Ilmiybaza.uz 
 
bo’lgan molekula oligomer (yoki multimer) deb ataladi. Oligomer oqsillar ko’pincha 
juft sonli protomerlardan tashkil topadi (2, 4, 6, 8, 10, 12 va h.k.). Xususan, yuqorida 
keltirilganidek, gemoglobin molekulasi ikkita bir xil alfa-spiral va ikkita bir xil beta-
polipeptid zanjirlaridan tashkil topgan, ya‘ni u tetramer hisoblanadi. Tamaki 
mozaikasi virusi oligomer molekulani izohlash uchun mumtoz namuna hisoblanadi, 
uning molekulyar og’irligi 40 000 000 Da bo’lgan ulkan molekuladir. Bu 
makromolekulani tegishli uslublar yordamida dissotsiatsiyalaganda (detergentlar 
qo’shib), qaytadan makromolekula o’z-o’zidan tiklanishi mumkin ekan. Bunda 
RNK va oqsildan iborat bo’lgan reaksion aralashmaga dissotsiatsiyani yuzaga 
chiqaruvchi ta‘sir ko’rsatilgandan keyin, bu ta‘sirni yo’qotish (detergentdan xolis 
qilish) asosida to’rtlamchi strukturani va barcha fizik-kimyoviy parametrlarni, 
shuningdek, biologik funksiyalar (virusning infeksion qobiliyati)ni to’liq tiklanishi 
(3-rasm) mumkinligi ma‘lum bo’ldi.  
  
    Oqsillarning nomlanishi va tasniflanishi  
Hozirgi vaqtgacha oqsillarni nomlash va tasniflashning uyg’un tizimi ishlab 
chiqilmagan. Oqsil kimyosi bu masalalar yuzasidan oqsillarni an‘anaviy ravishda 
guruhlarga ajratilishi tasodifiy ko’rsatkichlar (fizik-kimyoviy xossalar, molekulalar 
shakli, lokalizatsiyasi va kelib chiqishi, aminokislota tarkibi)ga asoslangan bo’lib, 
ularning strukturasi va bajaradigan funksiyalari bo’yicha hozirgi kunning bilim 
darajasi talabiga to’liq javob beradi deb bo’lmaydi. Holbuki, faqat kimyoviy 
reaksiyalarni katalizlash qobiliyatiga ega bo’lgan oqsillar guruhi, ya‘ni fermentlar 
uchungina katalizlaydigan kimyoviy reaksiyalar turlari va reaksiyaga kirishuvchi 
moddalarning kimyoviy tabiatiga asoslangan holda nomlash va tasniflashning 
mukammal tizimi ishlab chiqilgan.  
Sxematik ravishda oqsillarni quyidagicha tasniflash mumkin:  
 
I. Oddiy oqsillar    
  
  
II Murakkab oqsillar  
1. Protaminlar va gistonlar    1. Xromoproteinlar  
2. Prolaminlar va glutelinlar  2. Nukleoproteinlar  
3. Albuminlar va globulinlar  3. Lipoproteinlar  
Ilmiybaza.uz bo’lgan molekula oligomer (yoki multimer) deb ataladi. Oligomer oqsillar ko’pincha juft sonli protomerlardan tashkil topadi (2, 4, 6, 8, 10, 12 va h.k.). Xususan, yuqorida keltirilganidek, gemoglobin molekulasi ikkita bir xil alfa-spiral va ikkita bir xil beta- polipeptid zanjirlaridan tashkil topgan, ya‘ni u tetramer hisoblanadi. Tamaki mozaikasi virusi oligomer molekulani izohlash uchun mumtoz namuna hisoblanadi, uning molekulyar og’irligi 40 000 000 Da bo’lgan ulkan molekuladir. Bu makromolekulani tegishli uslublar yordamida dissotsiatsiyalaganda (detergentlar qo’shib), qaytadan makromolekula o’z-o’zidan tiklanishi mumkin ekan. Bunda RNK va oqsildan iborat bo’lgan reaksion aralashmaga dissotsiatsiyani yuzaga chiqaruvchi ta‘sir ko’rsatilgandan keyin, bu ta‘sirni yo’qotish (detergentdan xolis qilish) asosida to’rtlamchi strukturani va barcha fizik-kimyoviy parametrlarni, shuningdek, biologik funksiyalar (virusning infeksion qobiliyati)ni to’liq tiklanishi (3-rasm) mumkinligi ma‘lum bo’ldi. Oqsillarning nomlanishi va tasniflanishi Hozirgi vaqtgacha oqsillarni nomlash va tasniflashning uyg’un tizimi ishlab chiqilmagan. Oqsil kimyosi bu masalalar yuzasidan oqsillarni an‘anaviy ravishda guruhlarga ajratilishi tasodifiy ko’rsatkichlar (fizik-kimyoviy xossalar, molekulalar shakli, lokalizatsiyasi va kelib chiqishi, aminokislota tarkibi)ga asoslangan bo’lib, ularning strukturasi va bajaradigan funksiyalari bo’yicha hozirgi kunning bilim darajasi talabiga to’liq javob beradi deb bo’lmaydi. Holbuki, faqat kimyoviy reaksiyalarni katalizlash qobiliyatiga ega bo’lgan oqsillar guruhi, ya‘ni fermentlar uchungina katalizlaydigan kimyoviy reaksiyalar turlari va reaksiyaga kirishuvchi moddalarning kimyoviy tabiatiga asoslangan holda nomlash va tasniflashning mukammal tizimi ishlab chiqilgan. Sxematik ravishda oqsillarni quyidagicha tasniflash mumkin: I. Oddiy oqsillar II Murakkab oqsillar 1. Protaminlar va gistonlar 1. Xromoproteinlar 2. Prolaminlar va glutelinlar 2. Nukleoproteinlar 3. Albuminlar va globulinlar 3. Lipoproteinlar