OQSILLARNING STRUKTURASI, KLASSIFIKATSIYASI (Oddiy va murakkab oqsillar tuzilishi)
Yuklangan vaqt
2024-05-12
Yuklab olishlar soni
2
Sahifalar soni
12
Faytl hajmi
99,8 KB
Ilmiybaza.uz
OQSILLARNING STRUKTURASI, KLASSIFIKATSIYASI
Reja:
1. Oqsilning birlamchi strukturasi.
2. Oqsillarning ikkilamchi strukturasi.
3. Oqsillarning uchlamchi strukturasi.
4. Oqsillarning to’rtlamchi strukturasi.
5. Oddiy va murakkab oqsillar tuzilishi
Ilmiybaza.uz
Biokimyogarlar polipeptid zanjirda uchrovchi aminokislotalarning o’zaro
birbiri bilan bog’lanishlarini batafsil o’rganish asosida K.Linderstryom-Lang oqsil
molekulasining strukturaviy tuzilishi to’rt darajada, ya‘ni birlamchi, ikkilamchi,
uchlamchi va to’rtlamchi tuzilmali ekanligiga oid fikrlarini tasdiqlanishi asosida bu
muammolarning yechimiga yanada yaqinlashdilar.
Oqsilning birlamchi strukturasi. Bugungi kunga qadar 3000 dan ortiq har
xil oqsillarning birlamchi strukturalari aniqlandi, bu shubhasiz biokimyoning
yutug’idir. Birlamchi struktura deganda polipeptid zanjirda aminokislota
qoldiqlarining joylashishi tartibi, ketma-ketligi tushuniladi. Birlamchi strukturani
bilgan holda, agar muayyan polipeptid bittagina zanjirdan iborat bo’lsa, unda bu
oqsil molekulasining aniq formulasini yozish mumkin. Agar oqsil bir nechta
polipeptid zanjirlardan iborat bo’lsa, unda birlamchi tuzilishni aniqlash
murakkabroq bo’ladi, chunki bu zanjirlarni oldindan bir-biridan ajratishga to’g’ri
keladi.
Oqsillarning birlamchi strukturasini aniqlash uchun avval aminokislota
tarkibini,
ya‘ni
gomogen
tozalikda
bo’lgan
oqsil
namunasida
20 xil
aminokislotalarning nisbiy ko’rsatkichini aniqlash kerak. Bu jarayon oqsilni
gidrolizlash va bundan keyin aminokislotalarni miqdorini tahlil qilish orqali amalga
oshiriladi. Keyin polipeptid zanjirining -COOH va -NH2 uchlarida joylashgan
bittadan
aminokislotalarni
aniqlashga
kirishiladi.
N-uchida
joylashgan
aminokislotalar 1-ftor, 2-,4-dinitrobenzol yoki gidrazin reagentlaridan foydalanib,
tegishli ravishda Sanger yoki Akobori uslubida aniqlanadi. Bu reaktivlar
polipeptidning aynan N-uchida joylashgan aminokislota bilan birikadi.
Polipeptidning C-uchida joylashgan aminokislotalarini aniqlash uchun polipeptidga
qaytaruvchi xossaga ega bo’lgan modda, masalan, natriy borgidratdan foydalaniladi
va bunda C-uchida joylashgan aminokislota tegishli aminohosilaga, ya‘ni
aminospirtga aylantiriladi. Bundan tashqari, bu maqsadda karboksipeptidaza
uslubidan foydalaniladi. Hozirgi kunda oqsillarning birlamchi strukturasini aniqlash
muammosi laboratoriyaning jihozlanish darajasiga va vaqtga bog’liq masala desa
Ilmiybaza.uz
bo’ladi. Bu fikrning daliliy isboti, yuqorida keltirilganidek, talaygina tabiiy
oqsillarning birlamchi strukturalari aniqlanganligidir.
Ular orasida eng birinchisi 51 aminokislota qoldig’idan iborat bo’lgan insulin
(Senger, 1954) hisoblanadi. Birlamchi strukturasi aniqlangan eng yuqori molekulali
oqsil, to’rtta polipeptid zanjirdan iborat bo’lgan immunoglobulin hisoblanib, uning
tarkibida jami 1300 aminokislota qoldig’i borligi ma‘lum. Bu tadqitqot uchun
Dj.Edelman va R.Porter (1972)lar Nobel mukofotini olishga muyassar bo’lishgan.
Shuningdek, odam mioglobini (153 ta aminokislota qoldig’i), ikki molekula alfa-
globin (141 ta aminokislota qoldig’i) va ikki molekula beta-globin (146 ta
aminokislota qoldig’i)dan tashkil topgan odam qoni gemoglobini, odamning yurak
mushagi sitoxromi (105 ta aminokislota qoldig’i), sut lizosimi (130 ta aminokislota
qoldig’i), qoramol ximotripsinogeni (245 ta aminokislota qoldig’i) va boshqa ko’p
oqsillar, jumladan, fermentlar va toksinlarning birlamchi strukturalari to’liq
o’rganilgan.
Oqsillarning ikkilamchi strukturasi. Dastlabki olingan rentgenogrammalar
ipsimon polipeptid zanjirlar qatori ma‘lum darajada buralgan tuzilmalar borligini
ko’rsatdi. Ikkilamchi struktura deganda, polipeptid zanjirning shu xildagi
konfiguratsiyasi, ya‘ni uning buralishi, taxlanishi tushuniladiki, bunda oqsil
polipeptid zanjir buralgan yoki taxlangan tarzda spiralsimon yoki boshqa xildagi
konfiguratsiyani qabul qiladi. Bu jarayon xaotik (tartibsiz) tarzda yuz bermay, balki
ma‘lum birlamchi strukturada belgilangan dasturga muvofiq amalga oshadi.
Polipeptid zanjirning strukturaviy va eksperimental konfiguratsiya talablariga javob
beradigan ikki xil: alfa-spiral va beta-spiral tuzilmalari yaxshi o’rganilgan. L.Poling
tadqiqotlariga muvofiq globular oqsillar uchun alfa-spiral xos. Polipeptid zanjirning
buralishi o’ngga qarab soat strelkasiga o’xshash buraladi bu tabiiy oqsillarning
aminokislota tarkibi bilan belgilanadi.
Spirallar shakllanishining asosi aminokislotalarning vodorod bog’larini hosil qilish
qobiliyati hisoblanadi. Alfa-spirallarda qator qonuniyatlar mavjudligi aniqlangan.
Spiralning bir aylanish qadamiga 3,6 aminokislota qoldig’i to’g’ri keladi. Spiralning
bir aylanish qadamiga oid masofa 0,54 nm ni, bitta aminokislota hisobiga 0,15 nm
Ilmiybaza.uz
ni tashkil qiladi. Spiralning balandligi 260 ga teng; spiralning 5 aylangani (18 ta
aminokislota qoldig’i)dan keyin polipeptid zanjirning strukturaviy konfiguratsiyasi
takrorlanadi. Bu alfa-spiral konfiguratsiyasini takrorlanish davri 2,7 nm ekanligini
ko’rsatadi. Har bir oqsil uchun o’ziga xos tavsifli spiralizatsiya darajasi xos (1-
rasm).
1-rasm. Alfa-spiralning strukturasi va ko’rsatkichlari
Barcha globular oqsillarning polipeptid zanjiri polipeptidning oxirigacha
spirallangani bo’lmaydi. Oqsil molekulasida alfa-spiral chiziqli qismlar bilan
navbatma-navbat almashinib turadi. Masalan, agar gemoglobinning alfa va beta
zanjirlari 75 % ga spirallangan bo’lsa, u holda lizozim 42 % ga, pepsin esa atigi 30
% gagina spirallangan bo’ladi. Shunday qilib, ikkilamchi strukturaning barqarorligi,
asosan, vodorod bog’lari hisobiga ta‘minlanadi. Vodorod bog’lari nokovalent bog’
bo’lib, uni barqarorligi juda past bo’ladi. Vodorod bog’larining vujudga kelish
mexanizmini ikki molekula suvning o’zaro ta‘sirlanishi (dipol) misolida ko’rsatish
Ilmiybaza.uz
mumkin. Odatda, suv dipolida musbat zaryadlarning ortiqcha miqdori vodorod
atomlari bilan, manfiy zaryadlarning ortiqcha miqdori esa kislorod atomi bilan
bog’lanadi. Ikki molekula suvning tegishli tarzda yaqinlashuvida vodorod atomini
xossasiga muvofiq bir molekula suvning kislorodi bilan ikkinchi suv molekulasining
vodorodi o’rtasida o’zaro elektrostatik ta‘sirlanish yuz beradi. Buning oqibatida har
bir suv molekulasidagi vodorod va kislorod o’rtasidagi bog’lanishlar susayadi
hamda bunga mos holda birinchi molekula suvning vodorodi bilan ikkinchi molekla
suvning kislorodi o’rtasida kuchsiz bog’lanish paydo bo’ladi. Bu kuchsiz
bog’lanishni vodorod bog’lari deb yuritiladi. Oqsil molekulasida muhim vodorod
bog’lanishi kovalent bog’langan musbat zaryadli vodorod atomi va kovalent
bog’langan manfiy zaryadlangan kislorod atomi o’rtasida hosil bo’ladi. Quyida oqsil
molekulasida joylashgan vodorod bog’lanishiga misollar keltirilgan:
a) peptid bog„lar o„rtasida bog„lanish: b) ikkita gidroksil guruhlari
o„rtasidagi bog„lanish:
d) ionlangan -COOH guruhlari va tirozinning -OH guruhlari o„rtasidagi
bog„lanish:
e) serinning -OH guruhi va peptid bog„ o„rtasidagi bog„lanish
Ilmiybaza.uz
Oqsillarning uchlamchi strukturasi. Oqsillarning uchlamchi strukturasi
deganda polipeptid spiralining makonda joylashishi yoki polipeptid spiralning yoki
polipeptid zanjirning tegishli hajmdagi makonda ma‘lum tartib asosida taxlanishi
tushuniladi.
Birlamchi strukturani spiral tiplari ham yoki polipeptid zanjir spirallarning yig’indisi
va polipeptid zanjirning chiziqli qismlari ham, bu zanjirning hajmi va shakli
haqidagi tasavvurni shakllantira olmaganligi sababli, tadqiqotchilar oldida
oqsillarning uchlamchi konfiguratsiyasini aniqlash yaqin davrlargacha muammo
bo’lib keldi. Bu muammolarni yechimini topishda yuqori darajadagi tahliliy
imkoniyatga ega bo’lgan rentgen tuzilmaviy tahlil uslubi muhim ahamiyatga ega
bo’ldi.
So’nggi olti o’n yillikda, rentgen tuzilmaviy tahlil uslubining imkoniyatlaridan
foydalanib, 450 dan ziyod oqsillarning uchlamchi strukturalari aniqlandi, ular
jumlasiga: gemoglobin, pepsin, ximotripsin, ribonukleaza, lizosim, tripsin va uning
ingibitori,
odam
immunoglobulinini
fragmentlari,
karboangidrazasi,
aspartataminotransferazasi, insulini va qator oqsillar kiradi. Rentgen nurlarini
difraksiyasiga asoslangan yangi uslublar 160 ga yaqin fermentlarning kristall
strukturalarini aniqlash imkonini berdi. Uchlamchi strukturalarni stabillashda
nokovalnt bog’lanishlar: elektrostatik o’zaro ta‘sirlar, vodorod bog’lari, qutbsiz
guruhlarning o’zaro gidrofob ta‘sirlanishlari, dipol-dipol o’zaro ta‘sirlanishlar,
disulfid bog’lar va boshqalar qatnashadi
Uchlamchi strukturani harakatga keltiruvchi kuch aminokislotalardagi yon
radikallarning suv molekulasi bilan o’zaro ta‘sirlanishidir. Shunday qilib, oqsilning
uchlamchi strukturasi bu aminokislota ketma-ketligi, aniqrog’i polipeptid zanjirda
oqsil molekulasini kattaligi, shakli va aminokislota qoldiqlarining qutbliligi bilan
belgilangan (determinallangan) tarzdagi oqsil molekulasining hajmiy strukturasidir.
Ilmiybaza.uz
Uchlamchi strukturada molekula ichidagi bog’lanishlar evaziga oqsil zanjirining
tuganakka o’xshash taxlanishi yuz beradi.
Oqsillarning to’rtlamchi strukturasi. To’rtlamchi struktura deganda
birlamchi, ikkilamchi va uchlamchi tuzilmasi bir xil (yoki har xil) alohida olingan
polipeptid zanjirlarning struktura tuzilishi va funksiyalari bo’yicha yagona
makromolekulyar birikma sifatida shakllanib makonda joylashuvi tushuniladi.
To’rtlamchi strukturani barqarorlashtiruvchi asosiy kuchlar protomerning kontaktli
qismlari orasidagi nokovalent bog’lanishlar bo’lib, ular bir-biri bilan universal
prinsipga muvofiq tirik tabiatga xos – komplementarlik tipi asosida o’zaro
bog’langan bo’ladi. Oqsillar yuqori molecular og’irlikdagi birikmalar jumlasiga
kiradi,
ular
yuzlab,
hatto
minglab
aminokislota
qoldiqlarining
birikib
makromolekulyar strukturaga aylanishi tufayli hosil bo’ladi. Oqsillarning
molekulyar og’irligi 6000 (pastki chegara) Da dan 1.000.000 Da va undan yuqori
bo’lishi mumkin. Ikki yoki ko’p sonli oqsillarning o’zaro birikib kompleks hosil
qilishi bilan to’rtlamchi tuzilma shakllanadi, ya‘ni bunda submolekulyar darajadagi
kompleks hosil bo’ladi. Oqsilning yagona strukturasi tarkibidagi alohida polipeptid
zanjirlarning soniga muvofiq, bu polipeptid zanjirlarning har birini protomerlar yoki
subbirliklar deb nomlanadi. Bu makromolekulyar multimerlar juda murakkab
tuzilishga ega bo’lishiga qaramasdan, ularning tarkibidagi aminokislotalarning
tarkibi va ketma-ketligi ko’plab oqsillarda aniqlangan va shu asosda kimyoviy yo’l
bilan ularning molekulyar og’irligini ham yuqori darajadagi aniqlikda hisoblash
imkoni paydo bo’ldi. Biroq, tabiatda uchraydigan juda ko’p xil oqsillarning
kimyoviy tuzilishi aniqlanmagan, shuning uchun molekulyar og’irlikni aniqlashning
turli xil zamonaviy uslublari (gravimetrik, osmometrik, viskometrik, xromatografik,
elektroforetik, ultrasentrifugalash, optik va boshqalar)dan foydalaniladi. Ular
orasida sedimentatsion, gel-xromatografiyasi va elektroforez uslublaridan ko’p
foydalaniladi. Funksional oqsillarning ko’pchiligi bir necha polipeptid zanjirlarning
kovalent bog’lari bilan emas, balki nokovalent bog’lar yordamida birikishidan hosil
bo’ladi. Protomer (yoki subbirlik) deb nomlangan har bir alohida olingan polipeptid
zanjirining o’zi ko’pincha biologik faollikka ega bo’lmaydi. Subbirliklardan hosil
Ilmiybaza.uz
bo’lgan molekula oligomer (yoki multimer) deb ataladi. Oligomer oqsillar ko’pincha
juft sonli protomerlardan tashkil topadi (2, 4, 6, 8, 10, 12 va h.k.). Xususan, yuqorida
keltirilganidek, gemoglobin molekulasi ikkita bir xil alfa-spiral va ikkita bir xil beta-
polipeptid zanjirlaridan tashkil topgan, ya‘ni u tetramer hisoblanadi. Tamaki
mozaikasi virusi oligomer molekulani izohlash uchun mumtoz namuna hisoblanadi,
uning molekulyar og’irligi 40 000 000 Da bo’lgan ulkan molekuladir. Bu
makromolekulani tegishli uslublar yordamida dissotsiatsiyalaganda (detergentlar
qo’shib), qaytadan makromolekula o’z-o’zidan tiklanishi mumkin ekan. Bunda
RNK va oqsildan iborat bo’lgan reaksion aralashmaga dissotsiatsiyani yuzaga
chiqaruvchi ta‘sir ko’rsatilgandan keyin, bu ta‘sirni yo’qotish (detergentdan xolis
qilish) asosida to’rtlamchi strukturani va barcha fizik-kimyoviy parametrlarni,
shuningdek, biologik funksiyalar (virusning infeksion qobiliyati)ni to’liq tiklanishi
(3-rasm) mumkinligi ma‘lum bo’ldi.
Oqsillarning nomlanishi va tasniflanishi
Hozirgi vaqtgacha oqsillarni nomlash va tasniflashning uyg’un tizimi ishlab
chiqilmagan. Oqsil kimyosi bu masalalar yuzasidan oqsillarni an‘anaviy ravishda
guruhlarga ajratilishi tasodifiy ko’rsatkichlar (fizik-kimyoviy xossalar, molekulalar
shakli, lokalizatsiyasi va kelib chiqishi, aminokislota tarkibi)ga asoslangan bo’lib,
ularning strukturasi va bajaradigan funksiyalari bo’yicha hozirgi kunning bilim
darajasi talabiga to’liq javob beradi deb bo’lmaydi. Holbuki, faqat kimyoviy
reaksiyalarni katalizlash qobiliyatiga ega bo’lgan oqsillar guruhi, ya‘ni fermentlar
uchungina katalizlaydigan kimyoviy reaksiyalar turlari va reaksiyaga kirishuvchi
moddalarning kimyoviy tabiatiga asoslangan holda nomlash va tasniflashning
mukammal tizimi ishlab chiqilgan.
Sxematik ravishda oqsillarni quyidagicha tasniflash mumkin:
I. Oddiy oqsillar
II Murakkab oqsillar
1. Protaminlar va gistonlar 1. Xromoproteinlar
2. Prolaminlar va glutelinlar 2. Nukleoproteinlar
3. Albuminlar va globulinlar 3. Lipoproteinlar