O‘QUV MATIVATSIYASINING PSIXOLOGIK DIAGNOSTIKASI

Yuklangan vaqt

2025-03-18

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

10

Faytl hajmi

21,8 KB


 
 
 
 
 
 
O‘QUV MATIVATSIYASINING PSIXOLOGIK DIAGNOSTIKASI 
 
 
Reja: 
 •Turli yosh davrlari va ularning o’quv faoliyatlari. 
 •O’quv motivlarining umumiy tasnifi. 
 •O’quv motivlarining psixologik xususiyatlari va ularni shaklantirish 
•Xorij psixologiyasida o'qish motivlarining nazariy tahlili 
 
 
Pedagogika va 
psixologiyada o’quvchining 
bilim 
olishga 
qiziqishini 
shakllantirish, motivatsiyasini rivojlantirish muhim masalalardan biri hisoblanadi. 
Mazkur 
masalaning 
murakkabligi 
va 
ko’p 
jihatlarga 
bog’liqligi 
motivatsiya tushunchasining mohiyati, tabiati va tuzilmasiga ko’plab yondashuvlar 
mavjudligi, shuningdek, uni o’rganish (V.Bespalko, A.Zimnyaya, I.Zaxarova, A. 
Maslou, L.Stolyarenko, A.Rean, S. Rubinshteyn va boshqa) usullari ko’pligi bilan 
asoslanadi.  
Ayrim olimlar mazkur tushunchani insonning turli faoliyatlar orqali o’zini 
namoyon etishga intilishi (V. Bespalko) deb ta‘riflaganlar. Bu faol va barqaror 
intilish unga munosib sharoitlar yaratilgandagina sezilarli yutuqlar ko‗rinishida 
ifodalanadi. Aks holda shaxsning o’zini namoyon etishga intilishi qaysidir qiziqarsiz 
o’quv faoliyati davridayoq so’nib ketishi mumkin.  
Motivatsiya (lot. motivatio) — subyektning qandaydir maqsadlar, qiziqishlari 
mavjudligi asosidagi faoliyatga tashqi va ichki xohishining ifodasidir. Motivatsiya 
barcha pedagogik ta‘sir tizimida shakllanadi, biroq avvalo bevosita o’qish 
faoliyatida tarbiyalanadi. Ijobiy motivatsiyani shakllantirishda ta‘lim mazmuni, 
O‘QUV MATIVATSIYASINING PSIXOLOGIK DIAGNOSTIKASI Reja: •Turli yosh davrlari va ularning o’quv faoliyatlari. •O’quv motivlarining umumiy tasnifi. •O’quv motivlarining psixologik xususiyatlari va ularni shaklantirish •Xorij psixologiyasida o'qish motivlarining nazariy tahlili Pedagogika va psixologiyada o’quvchining bilim olishga qiziqishini shakllantirish, motivatsiyasini rivojlantirish muhim masalalardan biri hisoblanadi. Mazkur masalaning murakkabligi va ko’p jihatlarga bog’liqligi motivatsiya tushunchasining mohiyati, tabiati va tuzilmasiga ko’plab yondashuvlar mavjudligi, shuningdek, uni o’rganish (V.Bespalko, A.Zimnyaya, I.Zaxarova, A. Maslou, L.Stolyarenko, A.Rean, S. Rubinshteyn va boshqa) usullari ko’pligi bilan asoslanadi. Ayrim olimlar mazkur tushunchani insonning turli faoliyatlar orqali o’zini namoyon etishga intilishi (V. Bespalko) deb ta‘riflaganlar. Bu faol va barqaror intilish unga munosib sharoitlar yaratilgandagina sezilarli yutuqlar ko‗rinishida ifodalanadi. Aks holda shaxsning o’zini namoyon etishga intilishi qaysidir qiziqarsiz o’quv faoliyati davridayoq so’nib ketishi mumkin. Motivatsiya (lot. motivatio) — subyektning qandaydir maqsadlar, qiziqishlari mavjudligi asosidagi faoliyatga tashqi va ichki xohishining ifodasidir. Motivatsiya barcha pedagogik ta‘sir tizimida shakllanadi, biroq avvalo bevosita o’qish faoliyatida tarbiyalanadi. Ijobiy motivatsiyani shakllantirishda ta‘lim mazmuni,
 
 
ta‘limni tashkil etish, shaxsiy o’qitish kabi masalalar muhim o’rin tutadi. Hozirga 
qadar fundamental bilimlar va amaliy muammolarini qamrab olganmotivatsiya 
nazariyasi aniq batafsil o’z ifodasini topmagan.Motivatsiyaning quyidagi: bu 
subyektning ehtiyojlarini qondirishga bog’liq bo’lgan faoliyatga tomon intilishidir; 
ma‘lum kuchga predmetli-yo’naltirilgan faollikdir; predmet (moddiy yoki ideal)ga 
qaratilgan faoliyatni uyg‗otuvchi va belgilovchi tanlovni amalga oshirish; shaxsiy 
harakat va intilishlar asosida yotuvchi anglangan sabablarifodasi sifatidagi ta‘riflari 
mavjud. Motivatsiya tushunchasi inson faoliyatidagixulq-atvorini tushuntirish 
uchun foydalaniladi hamda jarayon, uslub, vosita sifatida fodalanadi.  
O‘qish, o‘quv faoliyati motivlari haqidagi chet el olimlarining asarlarida ilgari 
surilgan g‘oyalarini tahlil qilar ekanmiz, quyidagilarga e’tiborni qaratish joizdir. 
Jumladan, nemis olimi Z.Freyd va U.Makdaugall motivatsion omil sifatida 
hayvonlardagi organik ehtiyojlarni, ya’ni instinktni odamlarga nisbatan qo‘llay 
boshlashdi va inson fe’l-atvoriga bo‘lgan qarashlar ichida birinchi nazariya sifatida 
maydonga chiqdi.  
Bulardan tashqari XX asr boshlarida yana ikki yangi yo‘nalish paydo bo‘ladi, 
bu motivatsiyaning xulq nazariyasi va oliy asab faoliyati nazariyasidir.  
Inson xulqi affektiv kognitiv determinatsiyasi muammosini tahlil qila turib, 
kognitiv psixologiyaning boshqa vakili X.Xekxauzen shunday xulosaga keladi-ki, 
faoliyat determinatsiyasi kognitiv (bilish) va affektiv jihatlari bir-biri bilan 
chambarchas bog‘liq ekan, ulardan qaysi biri rag‘batlantiruvchi kuch ekanligi 
haqidagi savol o‘z ma’nosini yo‘qotmadi.  
Ta’lim-tarbiya jarayonida o‘qish motivatsiyasining o‘rni butun dunyo olimlari 
tomonidan tan olingan va har tomonlama o‘rganilgan. O‘quv samaradorligini 
oshirishda o‘quv motivatsiyasining rolini chet el olimlari o‘z tadqiqotlarida tadqiq 
qildilar. Shu nuqtai nazardan turib, qo‘zg‘atuvchilardan tashqarida sodir bo‘ladigan 
xatti-harakatlarni tushuntirish bo‘yicha bir talay modellar ishlab chiqilgan bo‘lib, 
ularni ko‘rib chiqish ichki motivatsiyaning mexanizmlarini tahlil qilishda qo‘l 
keladi. Shunday modellardan birini Olport taklif qiladi. Olport ichki motivatsiya 
bilan bog‘liq bo‘lgan uchta motivatsion tushunchalarni tahlil qiladi; funksional 
ta‘limni tashkil etish, shaxsiy o’qitish kabi masalalar muhim o’rin tutadi. Hozirga qadar fundamental bilimlar va amaliy muammolarini qamrab olganmotivatsiya nazariyasi aniq batafsil o’z ifodasini topmagan.Motivatsiyaning quyidagi: bu subyektning ehtiyojlarini qondirishga bog’liq bo’lgan faoliyatga tomon intilishidir; ma‘lum kuchga predmetli-yo’naltirilgan faollikdir; predmet (moddiy yoki ideal)ga qaratilgan faoliyatni uyg‗otuvchi va belgilovchi tanlovni amalga oshirish; shaxsiy harakat va intilishlar asosida yotuvchi anglangan sabablarifodasi sifatidagi ta‘riflari mavjud. Motivatsiya tushunchasi inson faoliyatidagixulq-atvorini tushuntirish uchun foydalaniladi hamda jarayon, uslub, vosita sifatida fodalanadi. O‘qish, o‘quv faoliyati motivlari haqidagi chet el olimlarining asarlarida ilgari surilgan g‘oyalarini tahlil qilar ekanmiz, quyidagilarga e’tiborni qaratish joizdir. Jumladan, nemis olimi Z.Freyd va U.Makdaugall motivatsion omil sifatida hayvonlardagi organik ehtiyojlarni, ya’ni instinktni odamlarga nisbatan qo‘llay boshlashdi va inson fe’l-atvoriga bo‘lgan qarashlar ichida birinchi nazariya sifatida maydonga chiqdi. Bulardan tashqari XX asr boshlarida yana ikki yangi yo‘nalish paydo bo‘ladi, bu motivatsiyaning xulq nazariyasi va oliy asab faoliyati nazariyasidir. Inson xulqi affektiv kognitiv determinatsiyasi muammosini tahlil qila turib, kognitiv psixologiyaning boshqa vakili X.Xekxauzen shunday xulosaga keladi-ki, faoliyat determinatsiyasi kognitiv (bilish) va affektiv jihatlari bir-biri bilan chambarchas bog‘liq ekan, ulardan qaysi biri rag‘batlantiruvchi kuch ekanligi haqidagi savol o‘z ma’nosini yo‘qotmadi. Ta’lim-tarbiya jarayonida o‘qish motivatsiyasining o‘rni butun dunyo olimlari tomonidan tan olingan va har tomonlama o‘rganilgan. O‘quv samaradorligini oshirishda o‘quv motivatsiyasining rolini chet el olimlari o‘z tadqiqotlarida tadqiq qildilar. Shu nuqtai nazardan turib, qo‘zg‘atuvchilardan tashqarida sodir bo‘ladigan xatti-harakatlarni tushuntirish bo‘yicha bir talay modellar ishlab chiqilgan bo‘lib, ularni ko‘rib chiqish ichki motivatsiyaning mexanizmlarini tahlil qilishda qo‘l keladi. Shunday modellardan birini Olport taklif qiladi. Olport ichki motivatsiya bilan bog‘liq bo‘lgan uchta motivatsion tushunchalarni tahlil qiladi; funksional
 
 
avtonomiya, еtarli darajadagi harakat va «Men»ning jalb kilinganligi. U funksional 
avtonomiya tamoyilini faoliyat dastavval boshqa sabab bo‘yicha paydo bo‘lishi 
mumkin bo‘lgan holda, o‘zi uchun maqsadga aylanishi holatini tushuntirish uchun 
kiritadi.  
E.Torndayk tajribalarining alohida tomoni ularning juda tor va cheklangan 
xarakterga ega ekanligidadir: ular real o‘quv jarayoni bilan juda oz darajada 
bog‘langandir.  
Amerikalik mualliflar ko‘proq o‘quv jarayoni anglab еtilgan motivlari bilan 
emas, balki ayrim jihatlari kamroq fahmlanadigan ko‘rinishda bo‘lib, o‘quv 
jarayoniga mayl-istak uyg‘otadigan muammo o‘qishni motivlashtirish masalalari 
bilan shug‘ullanadilar. Bunday ilmiy ishlarning mualliflari, masalan, o‘quvchining 
sonlarni yodlashiga, alohida hatti-harakatlariga qaysi psixologik jihatlar ta’sir 
ko‘rsatishlarini o‘rganadilar va shu yo‘l orqali motivlashtirishning ayrim 
komponentlarini aniqlashga harakat qiladilar. Bu sohada ular E.Torndaykning 
izdoshlari hisoblanadilar.  
E.Torndayk o‘quv jarayonini shunday ta’riflaydi: «O‘quv jarayoni u yoki bu 
javob reaksiyasining ma’lum holati bilan muayyan bo‘shliqlikda, ya’ni ushbu 
reaksiya hamda vaziyat o‘rtasida ma’lum aloqa o‘rnatilishi bilan izohlanadi.  
Torndayk kishi o‘zi hohlagan reaksiyaning takrorlanishiga nisbatan 
ro‘yxushlikning hamda o‘zi hohlagan reaksiyaga nisbatan bo‘lgan maylning ta’sirini 
o‘rganishga harakat qiladi va shunday xulosaga keladi: «Bir xil sharoitda yuzaga 
kelgan jazolash omillari rag‘batlantirish omillaridan ancha bo‘sh va kuchsizdir». 
Keyingi kitobida esa: «Rag‘batlantirish umuman o‘ziga eltuvchi barcha aloqalarni 
yoqlash va kuchaytirish an’anasiga ega, jazolash esa tez-tez (lekin har doim ham 
emas) aloqalarni muayyandan noaniqka o‘zgartirish xususiyatiga egadir», -deb 
yozadi.  
Bruner ham o‘qishni motivlashtirish masalasiga E.Torndaykdan boshqacha 
qaraydi.  
«O‘quv jarayoni» nomli izlanishlarida Bruner o‘quvchining real, еtarli darajada 
uzoq davom etadigan o‘qish jarayoni tufayli tug‘iladigan amaliy va nazariy 
avtonomiya, еtarli darajadagi harakat va «Men»ning jalb kilinganligi. U funksional avtonomiya tamoyilini faoliyat dastavval boshqa sabab bo‘yicha paydo bo‘lishi mumkin bo‘lgan holda, o‘zi uchun maqsadga aylanishi holatini tushuntirish uchun kiritadi. E.Torndayk tajribalarining alohida tomoni ularning juda tor va cheklangan xarakterga ega ekanligidadir: ular real o‘quv jarayoni bilan juda oz darajada bog‘langandir. Amerikalik mualliflar ko‘proq o‘quv jarayoni anglab еtilgan motivlari bilan emas, balki ayrim jihatlari kamroq fahmlanadigan ko‘rinishda bo‘lib, o‘quv jarayoniga mayl-istak uyg‘otadigan muammo o‘qishni motivlashtirish masalalari bilan shug‘ullanadilar. Bunday ilmiy ishlarning mualliflari, masalan, o‘quvchining sonlarni yodlashiga, alohida hatti-harakatlariga qaysi psixologik jihatlar ta’sir ko‘rsatishlarini o‘rganadilar va shu yo‘l orqali motivlashtirishning ayrim komponentlarini aniqlashga harakat qiladilar. Bu sohada ular E.Torndaykning izdoshlari hisoblanadilar. E.Torndayk o‘quv jarayonini shunday ta’riflaydi: «O‘quv jarayoni u yoki bu javob reaksiyasining ma’lum holati bilan muayyan bo‘shliqlikda, ya’ni ushbu reaksiya hamda vaziyat o‘rtasida ma’lum aloqa o‘rnatilishi bilan izohlanadi. Torndayk kishi o‘zi hohlagan reaksiyaning takrorlanishiga nisbatan ro‘yxushlikning hamda o‘zi hohlagan reaksiyaga nisbatan bo‘lgan maylning ta’sirini o‘rganishga harakat qiladi va shunday xulosaga keladi: «Bir xil sharoitda yuzaga kelgan jazolash omillari rag‘batlantirish omillaridan ancha bo‘sh va kuchsizdir». Keyingi kitobida esa: «Rag‘batlantirish umuman o‘ziga eltuvchi barcha aloqalarni yoqlash va kuchaytirish an’anasiga ega, jazolash esa tez-tez (lekin har doim ham emas) aloqalarni muayyandan noaniqka o‘zgartirish xususiyatiga egadir», -deb yozadi. Bruner ham o‘qishni motivlashtirish masalasiga E.Torndaykdan boshqacha qaraydi. «O‘quv jarayoni» nomli izlanishlarida Bruner o‘quvchining real, еtarli darajada uzoq davom etadigan o‘qish jarayoni tufayli tug‘iladigan amaliy va nazariy
 
 
muammolarni izohlashga harakat qiladi. Bruner o‘qishni motivatsiyalash, yoki 
o‘qish jarayoniga nisbatan o‘quvchilarning moyilligini orttiruvchi omillar haqida 
emas, balki uning bilan birga, o‘quvchining motivlari haqida ham fikr yuritadi. 
Garchi uning fikrlari umumiy xarakterda bo‘lsa ham, ulardagi ayrim yo‘nalishlar 
diqqatga sazovordir. 
Bu birinchi galda, o‘qish jarayonida bilish xarakteridagi motivlarning 
ahamiyati va yangi narsani bilishdan paydo bo‘ladigan ichki qanoat hissi, himoya 
masalalarining qo‘yilishidir.  
Ta’lim berishda rag‘batlantirish va jazolashning roli haqida juda ko‘p yozilgan, 
lekin «yangilikni ochish»da qiziqishning, ichki kechinmalarning ahamiyati haqida 
juda kam gapirilgan. Agar biz pedagog sifatida bolalarni borgan sari kattaroq o‘quv 
mavzularini egallashga o‘rgatishni istasak, aftidan, o‘quv dasturini puxta maydalab 
o‘rganishda ko‘proq ichki «rag‘batlantirishni» qo‘llashimiz lozim. Keyingi 
paytlarda muhokama etilayotgan predmetning murakkab bo‘limlarini o‘rganish 
usullaridan biri shundaki, o‘quvchilarning imkoniyatlari hisobga olinsin, ularning 
o‘z qobiliyatlari va kuchlarini еtarli darajada sarflay olishlari uchun sharoit 
yaratilsin, toki ular samarali mehnat faoliyatidan qoniqish hosil qilsinlar. Tajribali 
pedagoglar bunday mehnat gashtining kuchini yaxshi biladilar. Biron-bir 
muammoni hal qilishga chuqur sho‘ng‘ib ketgan kishi nimalarni his qilishini 
o‘quvchilar bilishi lozim.  
Murakkab o‘quv materialini o‘zlashtirishda ichki motivning moyillik 
uyg‘otuvchi kuch sifatidagi ahamiyati haqida Bruner shunday deb yozadi: 
«Shubhasiz, masalan, mavzu o‘rganilishi jihatidan qanchalik davomli va materiali 
jihatidan keng bo‘lsa, o‘quvchi shunchalik ko‘p intellektual «rag‘batlantirish» olishi 
kerakki, ana shunda u keyingi mavzuni еtarli qiziqish bilan o‘rganishga kirishadi. 
O‘quvchi uchun materialni u qadar chuqur tushunmaslik, deylik, navbatdagi sinfga 
ko‘chish singari tashqi jihatlar rag‘batlantirish bo‘lib xizmat qilgan hollarda, 
navbatdagi bilimlarni egallash uchun bo‘lgan intilish bola sinfdan-sinfga ko‘chishni 
tark etganda, ya’ni maktabni tugatganda to‘xtaydi».  
muammolarni izohlashga harakat qiladi. Bruner o‘qishni motivatsiyalash, yoki o‘qish jarayoniga nisbatan o‘quvchilarning moyilligini orttiruvchi omillar haqida emas, balki uning bilan birga, o‘quvchining motivlari haqida ham fikr yuritadi. Garchi uning fikrlari umumiy xarakterda bo‘lsa ham, ulardagi ayrim yo‘nalishlar diqqatga sazovordir. Bu birinchi galda, o‘qish jarayonida bilish xarakteridagi motivlarning ahamiyati va yangi narsani bilishdan paydo bo‘ladigan ichki qanoat hissi, himoya masalalarining qo‘yilishidir. Ta’lim berishda rag‘batlantirish va jazolashning roli haqida juda ko‘p yozilgan, lekin «yangilikni ochish»da qiziqishning, ichki kechinmalarning ahamiyati haqida juda kam gapirilgan. Agar biz pedagog sifatida bolalarni borgan sari kattaroq o‘quv mavzularini egallashga o‘rgatishni istasak, aftidan, o‘quv dasturini puxta maydalab o‘rganishda ko‘proq ichki «rag‘batlantirishni» qo‘llashimiz lozim. Keyingi paytlarda muhokama etilayotgan predmetning murakkab bo‘limlarini o‘rganish usullaridan biri shundaki, o‘quvchilarning imkoniyatlari hisobga olinsin, ularning o‘z qobiliyatlari va kuchlarini еtarli darajada sarflay olishlari uchun sharoit yaratilsin, toki ular samarali mehnat faoliyatidan qoniqish hosil qilsinlar. Tajribali pedagoglar bunday mehnat gashtining kuchini yaxshi biladilar. Biron-bir muammoni hal qilishga chuqur sho‘ng‘ib ketgan kishi nimalarni his qilishini o‘quvchilar bilishi lozim. Murakkab o‘quv materialini o‘zlashtirishda ichki motivning moyillik uyg‘otuvchi kuch sifatidagi ahamiyati haqida Bruner shunday deb yozadi: «Shubhasiz, masalan, mavzu o‘rganilishi jihatidan qanchalik davomli va materiali jihatidan keng bo‘lsa, o‘quvchi shunchalik ko‘p intellektual «rag‘batlantirish» olishi kerakki, ana shunda u keyingi mavzuni еtarli qiziqish bilan o‘rganishga kirishadi. O‘quvchi uchun materialni u qadar chuqur tushunmaslik, deylik, navbatdagi sinfga ko‘chish singari tashqi jihatlar rag‘batlantirish bo‘lib xizmat qilgan hollarda, navbatdagi bilimlarni egallash uchun bo‘lgan intilish bola sinfdan-sinfga ko‘chishni tark etganda, ya’ni maktabni tugatganda to‘xtaydi».
 
 
O‘quvchining ta’limini motivatsiyalash va diagnostika qilish haqida fikr 
yuritgan olimlar G.Levald (1985) va G.Rozenfeldlarning fikricha, bu ish amalga 
oshiriladigan vaziyatni ham hisobga olish kerak, chunki bu ta’lim motivatsion 
diagnostikasi uchun muhimdir.  
G.Levald (1985) ta’lim diagnostikasi vaziyatni, yo‘nalishni hisobga oladigan 
yoki tabiiy sharoitga mos bo‘lishi lozim, -deydi. Masalan, rag‘batlantiruvchi 
material haqiqiy hayotga mos kelishi lozim, chunki sun’iy shart-sharoit, muhit 
shaxsiy xususiyatlarning yuzaga chiqishiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi.  
Vaziyat nazariyasini diagnostika qilish vazifalarini tadbiq qilgan G.Rozenfeld 
(1975) ko‘rsatadiki, vaziyat atrof-borliqning vaqtinchalik va fazoviy tavsifidir va u 
sub’ekt bilan ob’ektning integratsiyasi tomonidan belgilanadi.  
O‘quv motivlari- bu o‘quvchilarni o‘quv faoliyatining turli tomonlariga 
yo‘naltirishdir. Masalan, o‘quvchining o‘zi o‘rganayotgan ob’ekt bilan bajaradigan 
ishiga qaratilgan bo‘lsa, ularni bilish motivlari deb atash mumkin. Agar o‘quv 
faoliyati o‘quv jarayonida turli kishilar bilan to‘g‘ri muloqot qilishga yo‘naltirilgan 
bo‘lsa, ijtimoiy motivlar namoyon bo‘ladi. Boshqacha qilib aytganda, ba’zan 
o‘quvchilarda bilish jarayoni, qolganlarida esa boshqalar bilan muloqot o‘qish 
faoliyatini motivlashtirib turadi.  
A.K.Markova motivlarni 2 ta katta guruhlarga ajratgan.  
O‘quv faoliyatining mazmuni va uni bajarish bilan bog‘liq bilish motivlari.  
 
 
O‘quvchining boshqa kishilar bilan o‘zaro ijtimoiy (sotsial) motivlari.  
 
 
Bu motiv turlari psixologik adabiyotlarda keng o‘rganilgan.  
Psixologlar tomonidan o‘quv motivatsiyasining salbiy va ijobiy tomonlari 
mavjudligi ta’kidlab o‘tilgan. Salbiy motivlar o‘quvchi tomonidan agar u o‘qimasa, 
ko‘ngilsizlik, noqulayliklar va noaniqliklarni vujudga kelishi bilan bog‘liq holda 
anglangan undovchilardir.  
O‘quvchining ta’limini motivatsiyalash va diagnostika qilish haqida fikr yuritgan olimlar G.Levald (1985) va G.Rozenfeldlarning fikricha, bu ish amalga oshiriladigan vaziyatni ham hisobga olish kerak, chunki bu ta’lim motivatsion diagnostikasi uchun muhimdir. G.Levald (1985) ta’lim diagnostikasi vaziyatni, yo‘nalishni hisobga oladigan yoki tabiiy sharoitga mos bo‘lishi lozim, -deydi. Masalan, rag‘batlantiruvchi material haqiqiy hayotga mos kelishi lozim, chunki sun’iy shart-sharoit, muhit shaxsiy xususiyatlarning yuzaga chiqishiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Vaziyat nazariyasini diagnostika qilish vazifalarini tadbiq qilgan G.Rozenfeld (1975) ko‘rsatadiki, vaziyat atrof-borliqning vaqtinchalik va fazoviy tavsifidir va u sub’ekt bilan ob’ektning integratsiyasi tomonidan belgilanadi. O‘quv motivlari- bu o‘quvchilarni o‘quv faoliyatining turli tomonlariga yo‘naltirishdir. Masalan, o‘quvchining o‘zi o‘rganayotgan ob’ekt bilan bajaradigan ishiga qaratilgan bo‘lsa, ularni bilish motivlari deb atash mumkin. Agar o‘quv faoliyati o‘quv jarayonida turli kishilar bilan to‘g‘ri muloqot qilishga yo‘naltirilgan bo‘lsa, ijtimoiy motivlar namoyon bo‘ladi. Boshqacha qilib aytganda, ba’zan o‘quvchilarda bilish jarayoni, qolganlarida esa boshqalar bilan muloqot o‘qish faoliyatini motivlashtirib turadi. A.K.Markova motivlarni 2 ta katta guruhlarga ajratgan. O‘quv faoliyatining mazmuni va uni bajarish bilan bog‘liq bilish motivlari. O‘quvchining boshqa kishilar bilan o‘zaro ijtimoiy (sotsial) motivlari. Bu motiv turlari psixologik adabiyotlarda keng o‘rganilgan. Psixologlar tomonidan o‘quv motivatsiyasining salbiy va ijobiy tomonlari mavjudligi ta’kidlab o‘tilgan. Salbiy motivlar o‘quvchi tomonidan agar u o‘qimasa, ko‘ngilsizlik, noqulayliklar va noaniqliklarni vujudga kelishi bilan bog‘liq holda anglangan undovchilardir.
 
 
Ijobiy motivlar o‘qish bilan bog‘liq ijtimoiy ahamiyatga ega burchni bajarish, 
muvaffaqiyat qozonish, bilim egallashning yangi usullarini o‘zlashtirib olish, 
atrofdagilar bilan yaxshi munosabat o‘rnatishda o‘z aksini topadi.  
Motivlarning yana bir xususiyati uning vujudga kelishi tezligi va kuchida o‘z 
aksini topadi. Bu xususiyat o‘quvchi qancha vaqt mobaynida ushbu motiv 
tomonidan undalgan o‘quv faoliyati bilan shug‘ullana olishida namoyon bo‘ladi. 
O‘qituvchining diqqat markazida o‘quv motivlarining namoyon bo‘lish shakllari 
turishi kerak. Bu asosda o‘qituvchi o‘quvchi faoliyatining motivlari haqida dastlabki 
tasavvurga ega bo‘ladi. Shundan so‘ng motivlarning ichki xususiyatlari salbiy 
modallikka ega bo‘lgan ko‘ngilsizlikdan qochish kabi beqaror motivlarga e’tibor 
berishimiz lozim.  
Psixologik ma’lumotlarga ko‘ra, har qanday faoliyat muayyan motivlar 
ta’sirida vujudga keladi va еtarli shart-sharoitlar yaratilgandagina amalga oshadi. 
Shuning uchun ham ta’lim jarayonida o‘zlashtirish, bilimlarni egallash va 
o‘rganishni amalga oshirishni ta’minlash uchun o‘quvchilarda o‘quv motivlari 
mavjud bo‘lishi shart.  
Bilish motivlari shaxsning (sub’ektning) gnesologik maqsad qo‘yish sari, ya’ni 
belgilangan maqsadni qaror toptirishga, bilim va ko‘nikmalarni egallashga 
yo‘naltiriladi. Odatda bunday turdosh va jinsdosh motivlar nazariy ma’lumotlarning 
ko‘rsatishicha, tashqi va ichki nomlar bilan atalib, muayyan toifani yuzaga keltiradi.  
Tashqi motivlar jazolash, taqdirlash, xavf-xatar va talab qilish, guruhiy tazyiq, 
ezgu niyat, orzu-istak kabi qo‘zg‘atuvchilar ta’sirida vujudga keladi. Bularning 
barchasi bevosita o‘quv maqsadiga nisbatan tashqi omillar, sabablar bo‘lib 
hisoblanadi. Mazkur holatda bilimlar va malakalar o‘ta muhimroq boshqa hukmron 
(yetakchi) maqsadlarni amalga oshirishni ta’minlash vazifasini bajaradi (yoqimsiz 
holat va kechinmalar yoki noxush, noqulay vaziyatdan qochish ijtimoiy, yoki 
shaxsiy muvaffaqiyatga erishish; muvaffaqiyatga erishuv muddaosi mavjudligi va 
hokazo). Bu turdagi yoki jinsdagi tashqi motivlar ta’sirida ta’lim jarayonida bilim 
va ko‘nikmalarni egallashda qiyinchiliklar kelib chiqadi va ular asosiy maqsadni 
amalga oshirishga to‘sqinlik qiladi. Masalan, kichik maktab yoshidagi 
Ijobiy motivlar o‘qish bilan bog‘liq ijtimoiy ahamiyatga ega burchni bajarish, muvaffaqiyat qozonish, bilim egallashning yangi usullarini o‘zlashtirib olish, atrofdagilar bilan yaxshi munosabat o‘rnatishda o‘z aksini topadi. Motivlarning yana bir xususiyati uning vujudga kelishi tezligi va kuchida o‘z aksini topadi. Bu xususiyat o‘quvchi qancha vaqt mobaynida ushbu motiv tomonidan undalgan o‘quv faoliyati bilan shug‘ullana olishida namoyon bo‘ladi. O‘qituvchining diqqat markazida o‘quv motivlarining namoyon bo‘lish shakllari turishi kerak. Bu asosda o‘qituvchi o‘quvchi faoliyatining motivlari haqida dastlabki tasavvurga ega bo‘ladi. Shundan so‘ng motivlarning ichki xususiyatlari salbiy modallikka ega bo‘lgan ko‘ngilsizlikdan qochish kabi beqaror motivlarga e’tibor berishimiz lozim. Psixologik ma’lumotlarga ko‘ra, har qanday faoliyat muayyan motivlar ta’sirida vujudga keladi va еtarli shart-sharoitlar yaratilgandagina amalga oshadi. Shuning uchun ham ta’lim jarayonida o‘zlashtirish, bilimlarni egallash va o‘rganishni amalga oshirishni ta’minlash uchun o‘quvchilarda o‘quv motivlari mavjud bo‘lishi shart. Bilish motivlari shaxsning (sub’ektning) gnesologik maqsad qo‘yish sari, ya’ni belgilangan maqsadni qaror toptirishga, bilim va ko‘nikmalarni egallashga yo‘naltiriladi. Odatda bunday turdosh va jinsdosh motivlar nazariy ma’lumotlarning ko‘rsatishicha, tashqi va ichki nomlar bilan atalib, muayyan toifani yuzaga keltiradi. Tashqi motivlar jazolash, taqdirlash, xavf-xatar va talab qilish, guruhiy tazyiq, ezgu niyat, orzu-istak kabi qo‘zg‘atuvchilar ta’sirida vujudga keladi. Bularning barchasi bevosita o‘quv maqsadiga nisbatan tashqi omillar, sabablar bo‘lib hisoblanadi. Mazkur holatda bilimlar va malakalar o‘ta muhimroq boshqa hukmron (yetakchi) maqsadlarni amalga oshirishni ta’minlash vazifasini bajaradi (yoqimsiz holat va kechinmalar yoki noxush, noqulay vaziyatdan qochish ijtimoiy, yoki shaxsiy muvaffaqiyatga erishish; muvaffaqiyatga erishuv muddaosi mavjudligi va hokazo). Bu turdagi yoki jinsdagi tashqi motivlar ta’sirida ta’lim jarayonida bilim va ko‘nikmalarni egallashda qiyinchiliklar kelib chiqadi va ular asosiy maqsadni amalga oshirishga to‘sqinlik qiladi. Masalan, kichik maktab yoshidagi
 
 
o‘quvchilarning asosiy maqsadi o‘qish emas, balki ko‘proq o‘yin faoliyatiga 
moyillikdir. Mazkur vaziyatda o‘qituvchining o‘qishga ularni jalb qilish niyati 
o‘quvchilarning o‘yin maqsadining ushalishiga halaqit berishi mumkin, lekin bunga 
izoh, talab dalillar еtishmaydi.  
Motivlarning navbatdagi toifasiga, ya’ni ichki motivlar turkumiga individual 
xususiyatli motivlar kiradiki, ular o‘quvchi shaxsida o‘qishga nisbatan individual 
maqsadni ruyobga chiqaruvchi qo‘zg‘alish negizida paydo bo‘ladi. Chunonchi 
bilishga nisbatan qiziqishning vujudga kelishi shaxsning ma’naviy (madaniy) 
darajasini oshirish uchun undagi intilishlarning еtilishidir. Bunga o‘xshash 
motivlarning ta’sirida o‘quv jarayonida nizoli, ziddiyatli holatlar (vaziyatlar) yuzaga 
kelmaydi. Albatta, bunday toifaga taalluqli motivlar paydo bo‘lishiga qaramay, 
ba’zan qiyinchiliklar vujudga kelishi ehtimol, chunki bilimlarni o‘zlashtirish uchun 
irodaviy zo‘r berishga to‘g‘ri keladi. Bunday xossalarga ega bo‘lgan irodaviy zo‘r 
berishlar tashqi halaqit beruvchi qo‘zg‘atuvchilar (qo‘zg‘ovchilar) kuchi va 
imkoniyatini kamaytirishga qaratilgan bo‘ladi. Pedagogik psixologiya nuqtai 
nazaridan ushbu jarayonga yondashilganda, muloqotli vaziyatgina optimal (oqilona) 
deyiladi.  
Hozirgi davrda o‘qish motivatsiyasini diagnostika qilishning boshqa yo‘llari 
tavsiya qilinayapti: laboratoriya eksperimentlarini pedagogik tajribalar bilan (tabiiy 
diagnostika uslublarini qo‘llash), shuningdek real o‘quv jarayoni sharoitida 
o‘quvchining ijtimoiy xulqini uzoq muddat o‘rganish bilan to‘ldirish mumkin 
(A.K.Markova), bu o‘qish motivatsiyasini diagnostika qilish natijalarini tekshirish 
sifatida xizmat qilishi mumkin deb ta’kidlaydi.  
O‘qish motivatsiyasini diagnostika qilish uni o‘tkazish uchun uslub tanlash 
tamoyillarini aniqlashtirishni talab qiladi. Ta’lim motivatsiyasini diagnostika 
qilishga bo‘lgan zamonaviy yondashuvlardan kelib chiqqan holda, eng kamida, 
quyidagilarni ajratish mumkinligi N.Ye.Yefimova tomonidan tavsiya qilingan, biz 
ularni quyida keltiramiz.  
 
 
o‘quvchilarning asosiy maqsadi o‘qish emas, balki ko‘proq o‘yin faoliyatiga moyillikdir. Mazkur vaziyatda o‘qituvchining o‘qishga ularni jalb qilish niyati o‘quvchilarning o‘yin maqsadining ushalishiga halaqit berishi mumkin, lekin bunga izoh, talab dalillar еtishmaydi. Motivlarning navbatdagi toifasiga, ya’ni ichki motivlar turkumiga individual xususiyatli motivlar kiradiki, ular o‘quvchi shaxsida o‘qishga nisbatan individual maqsadni ruyobga chiqaruvchi qo‘zg‘alish negizida paydo bo‘ladi. Chunonchi bilishga nisbatan qiziqishning vujudga kelishi shaxsning ma’naviy (madaniy) darajasini oshirish uchun undagi intilishlarning еtilishidir. Bunga o‘xshash motivlarning ta’sirida o‘quv jarayonida nizoli, ziddiyatli holatlar (vaziyatlar) yuzaga kelmaydi. Albatta, bunday toifaga taalluqli motivlar paydo bo‘lishiga qaramay, ba’zan qiyinchiliklar vujudga kelishi ehtimol, chunki bilimlarni o‘zlashtirish uchun irodaviy zo‘r berishga to‘g‘ri keladi. Bunday xossalarga ega bo‘lgan irodaviy zo‘r berishlar tashqi halaqit beruvchi qo‘zg‘atuvchilar (qo‘zg‘ovchilar) kuchi va imkoniyatini kamaytirishga qaratilgan bo‘ladi. Pedagogik psixologiya nuqtai nazaridan ushbu jarayonga yondashilganda, muloqotli vaziyatgina optimal (oqilona) deyiladi. Hozirgi davrda o‘qish motivatsiyasini diagnostika qilishning boshqa yo‘llari tavsiya qilinayapti: laboratoriya eksperimentlarini pedagogik tajribalar bilan (tabiiy diagnostika uslublarini qo‘llash), shuningdek real o‘quv jarayoni sharoitida o‘quvchining ijtimoiy xulqini uzoq muddat o‘rganish bilan to‘ldirish mumkin (A.K.Markova), bu o‘qish motivatsiyasini diagnostika qilish natijalarini tekshirish sifatida xizmat qilishi mumkin deb ta’kidlaydi. O‘qish motivatsiyasini diagnostika qilish uni o‘tkazish uchun uslub tanlash tamoyillarini aniqlashtirishni talab qiladi. Ta’lim motivatsiyasini diagnostika qilishga bo‘lgan zamonaviy yondashuvlardan kelib chiqqan holda, eng kamida, quyidagilarni ajratish mumkinligi N.Ye.Yefimova tomonidan tavsiya qilingan, biz ularni quyida keltiramiz.