OYBEK LIRIKASI (Oybek hayoti va ijodi orasidagi bogʻliqlik va asarlarga koʻchgan badiiy mukammallik, Oybek asarlaridagi yangicha ruh va falsafiy -badiiy qirralar tahlili)
Yuklangan vaqt
2024-04-28
Yuklab olishlar soni
4
Sahifalar soni
27
Faytl hajmi
52,0 KB
Ilmiybaza.uz
“OYBEK LIRIKASI”
mavzusidagi
KURS ISHI
Ilmiybaza.uz
MUNDARIJA:
KIRISH
1. Oybek hayoti va ijodi orasidagi bogʻliqlik va asarlarga koʻchgan badiiy
mukammallik
2. Shoir she’riyatida oʻzbekona xalqchillk ,vatan va yorga boʻlgan muhabbatning
ifodasi
3. Oybek asarlaridagi yangicha ruh va falsafiy -badiiy qirralar tahlili
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
Ilmiybaza.uz
KIRISH
Adabiyot — xalq mulki. U inson hayotida alohida ahamiyatga ega. Inson bor
ekan, adabiyot ham boʻladi. Adabiyotning oʻlmasligini ta’minlovchi ikkita qudratli
omil bor. Ularning biri adabiyotning gʻoyat buyuk tarbiyaviv-ma’rifiy ahamivati
boʻlsa, ikkinchisi, uning insonlarga zavq-shavq berish xususivatiga egaligidir. Zero,
inson har qanday davrda, har qanday sharoitda ham busiz yasholmaydi. U doimo
tarbiyaga, doimo ma’rifatga va badiiy zavq olishga muhtoj. Shuning uchun ham
Birinchi Prezidentimiz Islom Karimov oʻzining “Yuksak ma’naviyat – yengilmas
kuch” deb nomlangan asarida: “Shu maqsadda mustaqillikning dastlabki kunlaridan
boshlab yurtimizda amalga oshirilayotgan keng koʻlamli ishlarning amaliy natijasi
oʻlaroq, adabiyot va san’at, madaniyat, matbuot sohasi mafkuraviy tazyiqdan
butunlay xalos boʻlganini qayd etish joiz. Har qanday ijod namunasi, badiiy asar
sinfiy boʻlishi va qandaydir gʻoyaga, kommunistik mafkura manfaatlariga xizmat
qilishi kerak, degan qarashlar bugun oʻtmishga aylandi. Erkin ijod uchun, milliy
qadriyatlarimiz va boy ma’naviyatimizni, xalqimiz tarixini, uning bugungi
sermazmun hayotini toʻlaqonli va haqqoniy aks ettirish uchun zarur sharoitlar
yaratildi”1, — deb ta’kidlagan edi. Adabiyot shakllana boshlashi bilan ma’naviyat
tushunchasiga ham alohida e’tobor qaratildi. “ Ma’naviyat – bu , avvalo, insonlar
oʻrtasida oʻzaro ishonch, hurmat, e’tibor, xalq va davlat kelajagini birgalikda qurish
yoʻlidagi ezgu intilishlar , ibratli fazilatlardir. Bir soʻz bilan aytganda , ma’naviyat
– jamiyatdagi barcha siyosiy-ijtimoiy munosabatlarning mazmuni va sifatini
belgilaydigan poydevordir. Bu poydevorni qurishda biz , avvalo, milliy
adabiyotimizga suyanamiz, tayanamiz”2
Xayriyatki, adabiyotimizda davr sinovlaridan uvaffaqiyat bilan о’tgan,
ekanki hozirgi kunlarda ham kitobxonlar tomonidan sevib о 'qilib kelinayotgan
ajoyib asarlar koʻp. Sodda qilib aytganda, XX asrda yaratilgan oʻzbek adabiyoti
namunalarining nuqsonidan yutugʻi , yomonidan vaxshisi koʻp.
1 Islom Karimov. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch , - T, 2008. – B. 76
2 Shavkat Mirziyoyev. Insonparvarlik, ezgulik va bunyodkorlik – milliy gʻoyamizning poydevoridir. – Toshkent :
Tasvir, 2021. - B.13
Ilmiybaza.uz
Atoqli munaqqid Ozod Sharafiddinov: “ XX asrda bizda jahonning har qanday
yuksak talablariga javob bera oladigan yuksak adabiyot yaratildi deb baralla
aytishimiz mumkin. Hikoyachilik. qissachilik, romannavislikda ham she’riyatda
ham dramaturgiyada ham bunling isbotini koʻplab uchratish mumkin”. — deb
yozgan edi. XX asr adabivotiga berilgan bunday adolatli bahoni Umarali
Normatovning quyidagi soʻzlari ham tasdiqlaydi: “Hech qaysi soha XX asrda
adabiyotchalik millat taqdiri, ijtimoiy adolat, inson erki, sha’nini, himoyasi yoʻlida
izchil, muntazam kurash olib borgan emas. “Oʻtkan kunlar” romani, Choʻlpon
she’riyati, Fitrat dram alaridan tortib, Oybekning “Navoiy” romaniyu Toʻgʻay
Murodning “Otamdan qolgan dalalar” asari. Shavkat Rahmonning mardona eng
vetuk badiiyat namunalarini koʻz oldingizga keltiring — el-yurt qaygʻusi, millat
erki, ozodligi, mustaqilligi gʻoyalarini bu qadar yonib aks ettirilgan boshqa biror
sohani topolmaysiz! Mustaqillik gʻoyasini mafkurasini birinchi galda XX asr buyuk
soʻz ustalari tayvorladi degan qarashga toʻla qoʻshilaman. XX asr adabiyotining
millat badiiy zavqi, goʻzallik tuygʻusini shakllantirishdagi xizmatlari esa
beqiyosdir.3
30-yillarga kelib oʻzbek she’riyatida shakl va mazmun sohasida bir qancha
yangiliklar vujudga keldi. Koʻplab chuqur mazmunli goʻzal poetik asarlar yaratildi.
She’riyat yangi mavzu va yangi obrazlar bilan boyidi. she’riyatning bunday
xususiyatlari, Choʻlpon, Hamid Olimjon, Oybek, Gʻafur Gʻulom, Uygʻun,
Shayxzoda, Mirtemir singari taniqli shoirlar ijodidagina emas, balki 30-yillarda
adabiyotga kirib kelgan Usmon Nosir, Amin Umariy, Hasan Poʻlat. Sulton Joʻra.
Elbek, Temur Fattoh, Zulfiya kabi yosh iste’dodlarning asarlarida ham yaqqol
koʻrindi.4
Mana shunday davrda adabiyotda Oybek paydo boʻldi. 30-40- yillarda oʻz
she’rlari bilan Oybek adabiyotshunoslikka oʻzgacha ruh va mazmun bagʻishladi.
Kur ishi mavzusining dolzarbligi: Oʻzbekiston Yozuvchilar Uyishmasi
raisi, noyob iste’dod sohibi, betakror shoir, Muso Toshmuhammad oʻgʻli Oybek
3 XX asr mening taqdirimda . – Jahon adabiyoti jurnali. 2009 – B.24
4 Sharafiddinov O. Uch choʻqqining biri. – T, 2001. - B.54
Ilmiybaza.uz
xalqimiz va butun ezgu niyatli bashariyatning qalbiga quloq tuta olgan, ularning
dardini chin dildan his eta olgan shoir, yozuvchi, olim edi. Oybek ijodiy merosining
salmoqli qismini nasriy asarlari, xususan, romanlari bundan tashqari eng sodda va
ravon yozilgan she’rlari tashkil etadi. Uning ijodida davr va shaxs talqini nuqtayi
nazaridan oʻrganish yoshlar tarbiyasi ularning madaniy merosga munosabatini
shakllantirish, XX asr voqeligining badiiy talqinlarini yangicha qarashlar asosida
oʻrganish muhim ahamiyat kasb etadi. Zotan, “…biz hali yurtimizni uning oʻziga
xos tarixi, madaniyati, ulugʻ olim-u ulamolarini, bebaho ma’naviy merosimizni
toʻliq oʻrganganimiz yoʻq.
Kurs ishining maqsadi. Oybek ijodi, lirikasining oʻzbek adabiyoti falsafiy,
badiiy rivojidagi oʻrni va ahamiyatini oʻrganish, oʻziga xos xususiyatlarni
aniqlashdan iborat.
Kurs ishining vazifalari:
- shoir she’rlari va asarlarining tahlili orqali falsafiy intellektual lirikaning oʻziga
xos tomonlarini oʻrganish;
- Oybek asarlari va she’rlariyatining fikr va tuygʻu munosabati, hayot va inson
muammosi talqinini ochib berish; - shoir lirikasidagi ijtimoiy-ruhiy hayotning
badiiy-falsafiy talqinini ochib berish, shoirning turli davrlarda yaratilgan
she’rlaridagi davr muammolarining lirik qahramonlari ruhiyatidagi ifodasi talqinini
yoritish;
- Oybek ijodida adabiy an’analarga munosabat, ijodkor dunyoqarashi va salohiyati
bilan bogʻliq masalalar, ijoddagi badiiy mukammallikni ochib berish.
Kurs ishining predmeti. Oybek she’rlaridagi falsafiy teranlik va badiiy
mukammallik masalalarini oʻrganish tashkil etadi.
Kurs ishining ob’yektini: Oybek she’rlari, dostonlari, va turli janrdagi
asarlari tashkil etadi.
Kurs ishining tadqioqt usullari: biografik, adabiyotlar bilan ishlash,
qiyosiy-tarixiy, tahliliy metodlaridan foydalanildi.
1. Oybek hayoti va ijodi orasidagi bogʻliqlik va
asarlarga koʻchgan badiiy mukammallik
Ilmiybaza.uz
Oybek adabiyotshunoslikka , xususan, she’riyatga hayotida roʻy berayotgan
rang-barang voqealar va hissiyotlarni koʻchirdi. Oybek adabiy faoliyatini shoir
sifatida boshlagan. „Cholgʻu tovushi“ degan birinchi sheʼri 1922-yil “ Armugʻon ”
jurnalida bosilgan. Bu vaqtda u Choʻlpon, shuningdek, „yosh usmonlilar“ sheʼriyati
taʼsirida boʻlib, ular ruhidagi sheʼrlaridan iborat “Tuygʻular” nva “Koʻngil
naylari” toʻplamlarini eʼlon qilgan.5
Oybek dastlabki ijodida davrning oʻtkinchi mavzulariga bagʻishlangan sarbast
sheʼrlar yaratgan, ularning aksariyati „Mashʼala“ toʻplamidan oʻrin olgan.
Keyinchalik shoir lirik tuygʻu va kechinmalar tasviriga katta eʼtibor berib, „koʻngil
lirikasi“ namunalarini yaratishga intildi. Uning bu boradagi izlanishlari,
ayniqsa, „Yevgeniy Onegin“ sheʼriy romanini tarjima qilishi jarayonida orttirgan
tajribasi tufayli va Aleksandr Pushkin asarlaridagi lirizm taʼsirida yaxshi samaralar
berdi. Oybekning „Chimyon daftari“ turkumiga kirgan, oʻzbek tabiatining fusunkor
tarovati va betakror ranglarini oʻziga simirgan sheʼrlari nafaqat shoir sheʼriy
ijodining, balki umuman oʻzbek lirikasining shoh namunalaridan biri boʻldi. Shoir
bu sheʼrlari bilan oʻzbek sheʼriyatiga oybekona nafis lirizmni olib kirdi, nozik tuygʻu
va kechinmalarni tasvirlash madaniyatini yanada mukammallashtirdi, lirik sheʼriyat
tilini nafosat yogʻdulari bilan jilolantirib yubordi.6
Asl shoir, Belinskiy ta’biri bilan aytganda, “mangu yashovchi va harakat
qiluvchi hodisalar turkumiga mansubdir. Bunday hodisalar hatto oʻlimga duch
kelgan nuqtada ham sira toʻxtamaydilar, balki jamiyat oldida rivojlanaveradilar”.
Oybek shaxsiyati va faoliyati xuddi mana shu hodisalar turkumidandir. Oybek
vafotidan keyin necha yillar oʻtmasin, uning ijodi, uning oʻlmas satrlari xalqimiz
yuragida qon kabi gupillab yashab turibdi.
Oybekka munosabatimizga, Oybek dunyosini anglashimizga, unga boʻlgan
soʻnmas muhabbatimizga faqat bir fazilat sabab: “Oybekning bizga ta’sirida
hamisha ijodiy — ruhimizni ozod va pok qiluvchi, ma’naviyatimizni tartibga
5 Karimov N . Oybek . – T: Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va san’at nashriyoti , 1985
6 Yoqubov H. Adibning mahorati . – T , 1966
Ilmiybaza.uz
soluvchi zoʻr qudrat bor. Oybek she’riyatida, Oybek shaxsiyatida, Oybek dahosining
tabiatida hamisha haqiqiy san’atga xizmat qiluvchi mana shu buyuk ma’naviy
qudratni koʻramiz.
Oybek she’riyati sirli, moʻjizalarga boy, tasviri gʻoyat zalvor tugʻyonlar jo
gʻalayondir, oy shu’lasiday yorugʻ hislar bekingan qoʻshiqdir. Shu bilan birga,
otashin yurak kechinmalarining yodnomasidir. Men bu she’rlarni oʻqigan paytimda
vujudimda shunday bir tasviri noayon hayrat va dard sezamankim, bu bunyoda
yashashdan maqsadim — olayotgan huzurlarimning eng goʻzali va yoqimlisi boʻlib
tuyuladi. Tasavvurimda keyingi yillar she’riyatida Oybekday shoir yoʻqdirkim, bir-
ikki satrini (uqtiraman: satrini) soatlab oʻqib maroqlanish mumkin boʻlsa: “Qani,
she’r, soʻyla abadiyatdan”; “Oʻtdi vahshiy goʻzal kunlar”; “Shu kecham umrimda
oʻlmasin”; “Yulduz kabi jimirlaydi jon”; “Ariqda oqar notinch, qora sas”; “Choʻpon
uyqusiga tomchilar tomdi”; “Bulutlarning alvoni — boʻronlarga bayroqdir!” Yana
qanchadan qancha goʻzal, buyuk satrlar…
She’riyat — yurakning poklanish vositasi. U insonni idrok etish va his etishga
undaydi, oʻrgatadi, inson ma’naviy dunyosi chegaralarini tobora kengaytiradi,
insondagi estetik qarashlarni tarbiyalaydi. Oybek she’riyati xuddi shunday asl
she’riyatdir.
Haqiqiy shoirning istagi va talablari hamisha xalqning istak va talablari bilan
hamnafas. Shoir oʻz asarlarida bu istak va talablarni oʻzining yurak tuygʻulariga
emakdosh qilib singdirmogʻi lozim. Haqiqiy shoir dunyoni oʻzgartirish jarayonining
faol ishtirokchisidir. U butun umri davomida nohaqlikka, jaholatga, tengsizlikka
qarshi kurashdi. “Asl shoir yolgʻiz kurashchi boʻlib tuyulsa-da, aslida u ommaviy
kurash ishtirokchisidir” (Yanis Ritsos). Agar shoir faoliyatining qadr-qiymati boʻlsa,
u shoirning inson qaygʻu-iztiroblarini toʻla anglashi, insoniyatni ogʻriqlar
changalidan olib chiqa olishi va zulmat qoʻynida yonib turgan, tafakkur va muhabbat
chirogʻini shamolu boʻronlar hamlasidan asrab, uning zuhurli yogʻdusini odamlarga
yetkaza bilishi bilan oʻlchanadi. Oybek xuddi ana shunday asl shoir edi.
Ilmiybaza.uz
She’riyatning ijtimoiy tomoni, albatta, uning bosh xususiyati emas. Lekin, u
eng soʻnggi va belgilovchi kuchga ega. She’r shoirning shaxsiy kechinmalarini
buzib chiqaolgandagina, ozodlik, haqiqat, baxt, oʻlim haqidagi umumbashariy oʻylar
darajasiga koʻtariladi. Faqat shundagina ijtimoiylik estetik qarashlar bilan
kesishadi. Haqiqiy san’atning, haqiqiy she’riyatning oxir-avvali ham shundadir.
Buni Oybek oʻz ijodi bilan isbot etdi.7
2. Shoir she’riyatida oʻzbekona xalqchillk , vatan va yorga boʻlgan
muhabbatning ifodasi
Oybekning hayoti she’rlarida mujassam: “Yotma, oʻgʻlon, uygʻon, koʻz och,
uxlama”; “Abadiy yashamoq, kulmoq istayman”; “Kurashadi ikki toʻlqin, qarab
turaymi?”; “Assalom, Navoiy!”; “Gulxanga otdilar doʻstlar kitobim”; “Toʻyib
yozajakman bir kun sogʻaysam”; “Koʻnglimda haqiqat bir oz soʻnmadi…”; “Koinot
ertaga bitmaydi…” Ushbu satrlarida uning tarjimai holi singib ketgan.
7 https://azkurs.org › reja-oybek...
Ilmiybaza.uz
Oybek tunni sevadi. Ismi butun ijodiga yarashigʻligʻ shoir xuddi oyday toʻlib,
tun ustida turib uni sergak kuzatadi. Tun haqidagi she’rlarining ajib fazilati: shoir
tunni sukut va uyqu bilan emas, bedorlik va harakat bilan bogʻlaydi. Shoir bedor va
harakatli tunda quyosh yuzini koʻradi. Shoir bizga tirik tabiat bilan suhbat qurishga,
uni sevishga, uni anglashga oʻrgatadi. Yuksak chinorlar uchi quyosh sochlari bilan
sekin oʻynash ham, yaproqlar betida mudragan oy nurlari ham, uchgan yaproq
sasidagi bahorning yodi ham yuragimizdan oʻtarkan, beiz ketmaydi. Oybek
she’rlaridagi tabiat, kecha, kunduz, maysa xuddi inson yangligʻ nafas oladi,
nafasimizga nafas qoʻshadi, dilimizga yulduz boʻlib kiradi.
Jukovskiy she’riyatni bekorga tasviriy san’at bilan muqoyasa qilmagan edi.
Oybek she’rlari tasviriy san’atning tengsiz namunalariga yaqin, ulardagi rangin
tashbehlar goʻzal suratlar chizadi:
Togʻlarda ilindi quyosh etagi,
Ogʻochlar uzoqda bir toʻplam koʻlka.
Dengizda porlagan gʻurub chechagi —
Suvlarning qoʻynida qizil mash’ala.
Kitobxon Oybek she’rlarini oʻqir ekanman, uning satrlarida jahonning zabardast
shoirlari she’rlari bilan uygʻunlik, ohangdoshlikni koʻrib hayratga tushadi.
Oltin quyosh nuridan,
Yaproqlar sururidan
Toʻqilgan xotiralar
Ketmas mangu men bilan…
Ilmiybaza.uz
Bu satrlar inson yodiga buyuk ispan shoiri Federiko Garsia Lorkaning ushbu
satrlarini tushiradi:
Teraklar ham oʻtar ketar,
Ammo izi koʻldek zilol.
Teraklar ham oʻtar ketar,
Bizga esa qolar shamol…
Bu yerda tuygʻuning yaqinligini nazarda tutyapman. Garchi fikrlar goʻyo bir-
biridan juda uzoqda boʻlib koʻrinsada, ularda yashiringan ogʻriq-tuygʻu hamohang.
Yoki “Kech kuzda” she’ri:
Havo bulut… shamollar yana yigʻlaydi sekin,
Boʻsh dalalar koʻksida alam mudrab yotadi.
Eshagiga yuk ortib, bir bola oldin-ketin
Ufqlar-da oʻpishgan yoʻlda ketib boradi.
Bu she’r asrimiz boshida fransuz she’riyatining yangi oqimiga asos solgan
ulugʻ shoir Giyom Apollinerning “Kuz” she’ri bilan ohangdosh:
Tuman oralab borar, balchiqqa botib borar
Oyogʻi qiyshiq dehqon hoʻkizini yetaklab.
Qishloqlar xarobasi tumanlarga koʻmilgan.
Dehqon gʻamgin qoʻshiqni sekingina mingʻirlar—
Ilmiybaza.uz
Sodiq sevgi haqida gʻamgin qoʻshiqni kuylar,
Kuylar hijron, ma’yus qalb va xiyonat haqida…
Oybek she’riyatidagi ulugʻ fazilat: soddalik, dunyo-dunyo his, hayajon, fikr
oddiy soʻzlarga singdirilganki, oʻqib yoqa ushlaysan. “Qoraxat” she’ridan:
Bexosdan uzilgan shoda dur kabi
Toʻkildi umidning rangli barglari.
Osildi bir onda qoʻllar madorsiz,
Yer qochdi, qoraydi quyosh zarlari.
Adib bir suhbatida aytgan edi: “Muhim va murakkab masalalar haqida
soddagina qilib soʻz aytish mumkin ekan. Qalbni zabt etgan his-tuygʻularni,chuqur
lirizmni ifoda etmoq uchun dabdabali shakl shart emas ekan… Kundalik hayot
predmetlari, odatiy nutq poetik olamning butun dabdabasini va jozibasini yoʻqqa
chiqarib qoʻyadiganday koʻrinardi… amalda esa chinakam jozibadorlik ana shu
soddalikda”. Oybek yuragining, she’riyatining qudrati xususan quyidagi eng sodda
satrlarda (ularning ortida nimalar borligini oʻylasang, qoʻrqib ketasan) namoyon
boʻladi:
Kechasi osmonga sekin boqaman,
Kiprigim ustida cheksizlik oʻynar.
Oybekning ijodiy sabogʻi xususan yosh avlod asarlarida mukammal
koʻrinishlar berayotganiniaytib oʻtish burchim.
Oybek saboqlari har kun, har lahzada davom etmoqda. U bizni bedorlikka,
harakatga, izlanishlarga chaqirib shunday yozadi: “Ilk kitob har kim uchun ham
Ilmiybaza.uz
quvonarli hodisadir. Shunday boʻlsayam men endi butunlay boshqacha yozish
kerakligini tushunardim…”8
Oybekning yuragi giyohday sodda, togʻday zalvorli his-tuygʻularga — she’rga
toʻla edi. Ammo uning jismoniy qudrati koʻproq qora kuchlar, xastalik bilan olishdi.
Oybekning ushbu satrlarida farzandi oʻlib, koʻkragi sutga toʻlgan, ogʻriqdan-
hasratdan yuragi zardobga chulgʻangan yosh onaning iztirobiga uyqash dardni
tuyaman, koʻzimga yosh keladi:
Xastaman… Fikrga, tuygʻuga toʻlib—
Oy menga hamqadam — sokin yuraman.
Sogʻaysam bir kuni yozaman toʻyib,
Hislarga qalbimni qoʻshib yozaman.
Kechalar yurarman telbaday horib,
Boshimda oy borur, menga hamqadam.
Xayollar uchadi mash’alday yonib,
Toʻyib yozajakman bir kun sogʻaysam.
“Ijod dardini tugʻruq dardi bilan qiyos etadilar, ijod dardi — qalbning qa’rida
uygʻonib, butun vujudni larzaga solgan ogʻriq…” Bu ogʻriq “eng shirin lazzat, ona
allasi kabi yupantiruvchi, quyosh kabi hayot va quvonch bagʻishlovchi bir kuch”.
Mana shu kuch, mana shu ogʻriq xasta Oybekda toʻlgʻin edi. Bu kuchni, bu ogʻriqni
idora qilish uchun katta ma’naviy qudrat zarur edi. Tildan qolgan, qoʻllaridan kuch
ketgan shoir bu qudratni xalqidan, muhabbatdan oldi. Muhabbatdan yaralgan bu
8 https://kh-davron.uz/ijod/maqolalar/xurshid-davron-ochmagan-ovoz.html
Ilmiybaza.uz
qudratli ilhom har qanday oʻjar fikrni, ruhning eng ingichka, eng tutqich bermas —
“oltin quyosh nuridan, yaproqlar sururidan” tugʻilgan jilvalarini, “ariq yoqalarida
yashil koʻzli boychechakday moʻralagan”, “uyqusi yoʻq barglarning chuchuk lapari
yoqqan” hislarni soʻz orqali yolqinlantirar, qatrada daryolarni mavjlantirar,
uchqunda quyoshlarni aylantirar, ishqdan hayot yasar, oddiy hayotdan esa ulugʻ,
tiyran afsonalar toʻqir edi.
21 yoshida ilk she’riy toʻplami nashr etilga, 32 yoshida “Qutlugʻ qon”ni, 37
yoshida “Alisher Navoiy”ni yozgan oʻzbek prozasining ilk yoʻlchilaridan boʻlgan
Oybek yoʻli tekis kechmadi. Uning umr yoʻli shon-shuhrat gullari oralab emas,
toshlar ustidan, jarlar yoqasidan oʻtdi. Uning yoʻli (garchi yuqorida aytgan edik)
she’rida qoldi! Mana she’rning ulugʻligi, mana she’rning jasorati! She’r — yurak
hayotining larzalari ekanligiga bundan keyin ishonmasdan boʻladimi. Oybekning
ushbu dahshatli satrlari shu ogʻir yoʻlni oʻtishda namoyon boʻlgan buyuk jasorat
soʻzlari emasmi:
Gulxanga otdilar doʻstlar kitobim,
Yigʻlab qalblaridan toʻkdilar koʻz yosh.
Qogʻozlar-ku yondi — yonmadi she’rim,
Qalb soʻzi — oltin soʻz, unda zoʻr bardosh.
Gulxanga otdilar dasta kitobim,
Qalbim poralari kuydi naq kabob.
Kuydi, kul boʻlmadi, chiqmadi jonim,
Oʻchmadi ovozim, soʻnmadi qonim.
Ilmiybaza.uz
Bu soʻzlar insoning jaholat ustidan qozongan gʻalabasining, oʻziga boʻlgan
ishonchning, koʻngil haqiqatining daragi emasmi:
Tosh ekan boshim,
Hech yorilmadi —
Yogʻildi ming tosh,
Qalam hamdardim,
Bir sirqimadi
Koʻzdan qatra yosh.
Gar qoldim nonsiz
Va bosh panohsix —
Darz ketmadi qalb:
Koʻnglimda haqiqat
Bir on soʻnmadi,
Goʻyo zoʻr quyosh.
Oybek haqida soʻz yuritganda uni romanist sifatida koʻrsatishni koʻproq
sevaveramiz. Lekin, Oybek, birinchi navbatda, buyuk shoir edi. Oybek she’riyatini
yuzaki talqin qiluvchilar ham uchraydi. Koʻpchilik Oybekning boʻsh she’rlari juda
koʻp-ku deydi. Ha, koʻp. Lekin, buning juda jiddiy sabablari bor. Aslida uning
oʻzbek she’riyati daftariga har birini oltin harflar bilan yozib qoldirsa boʻladigan
she’rlari sanoqli boʻlgandayam, bu uning buyukligidan dalolat berib turadi.
Ilmiybaza.uz
Adabiyot tarixida shunday ijodkorlar borki, ular yolgʻiz bir she’ri bilan, yolgʻiz uch-
toʻrt satri bilan abadiy barhayotlar safiga qoʻshilganlar. Yuqorida ta’kidlangan
notoʻgʻri tasavvur paydo boʻlishda Oybekdan koʻra boshqalar aybdor: biz aybdor!
Biz Oybekni yaxshi bilmaymiz. Lekin, shu narsa aniqki, Gʻarbdan oʻrganyapti deb
nomi ta’naga uchragan yoshlar Oybekdan oʻrganyaptilar.
U bizga bu hayotni, bu dunyoni sevishni, uning pokligi, tinchligi uchun
kurashish zarurligini anglatdi. Biz undan tarixga, ona xalqimizga boʻlgan
muhabbatni oʻrgandik. Vatanni sevishni oʻrgandik:
Vatanni sev, tuprogʻini oʻp,
Har qarichi muqaddas bizga.
Choʻlidagi hatto quruq choʻp
Jondan yaqin yuragimizga.
Biz
undan
qoʻlimizni,
dilimizni
pok
tutishni
oʻrgandik
va
oʻrganamiz…“Yozuvchi umri yil bilan oʻlchanmaydi — ijodiy faoliyatning
samarasi bilan oʻlchanadi. Oybek 400 yilga teng keladigan 40 yillik faoliyatining bir
lahzasini ham samarasiz oʻtkazgani yoʻq. Oybek bu jihatdan ham hozirgi va kelajak
adabiy avlod qarshisida ustod boʻlib gavdalanadi”. Abdulla Qahhorning haqqoniyat
toʻla bu soʻzlarida Oybek hayoti va ijodining samarasi toʻla namoyondir. Oybek
hamisha biz va kelgusi avlod uchun ustod boʻlib qolaveradi, bugungi va kelgusi
avlodlar uni qayta-qayta, hatto biz borib yetmagan qirralarini kashf etaveradilar.
Ilmiybaza.uz
3. Oybek asarlaridagi yangicha ruh va falsafiy -badiiy qirralar
tahlili
Oybekning nasriy merosi 5 roman („Qutlugʻ qon“, „Navoiy“, „Oltin vodiydan
shabadalar“, „Quyosh qoraymas“ va „Ulugʻ yoʻl“), 4 qissa („Shonli yoʻl“, „Nur
qidirib“, „Bolalik xotiralarim“ va „Bola Alisher“) hamda bir qancha hikoya va
ocherklardan iborat.
Oybekning roman janridagi dastlabki tajribasi — „Qutlugʻ qon“ asari
yozuvchi hayotining eng tahlikali kezlarida, 1938-yilda, qisqa muddatda yozilgan
va 1940-yilda nashr etilgan. Yozuvchining bolalik xotiralari bilan toʻyingan bu
asarda oʻzbek xalqining Birinchi jahon urushi arafasidagi mashaqqatli hayoti
qalamga olingan. Bu davrda, bir tomondan, mustamlakachilik siyosati, ikkinchi
tomondan, oʻlkaga kirib kela boshlagan kapitalistik munosabatlar tufayli
mehnatkashlar ommasi gʻoyat qashshoqlashgan edi. Shunday vaqtda sabr kosasi
toʻlgan xalqning norozilik namoyishi bilan chiqishi yoki qoʻzgʻolon koʻtarishi tabiiy
edi. Chor hokimiyatining Oʻrta Osiyo aholisini mardikorlikka olish toʻgʻrisidagi
Ilmiybaza.uz
farmoni 1916-yil qoʻzgʻolonining gurullab yonishi uchun bir turtki boʻldi. Oybek
romanda Yoʻlchi boshlik, mehnatkashlar, Mirzakarimboy boshliq boylarning oʻzaro
munosabatlarini tasvirlash orqali mazkur qoʻzgʻolonning kelib chiqish sabablarini
badiiy tahlil etdi. Jamiyatning shu davrdagi qutblashgan holatini taʼkidlab koʻrsatish
maqsadida va sovet mafkurasining talabi bilan boylar obrazini, ayniqsa,
Mirzakarimboy obrazini yaratishda qora boʻyoqlardan koʻproq foydalandi. 1937-yil
tegirmonidan arang omon qolgan adibning romanni busiz nashr etishi amri mahol
edi.
Oybek bu asari bilan Abdulla Qodiriy, Choʻlpon va Sadriddin Ayniy boshlab
bergan tarixiy romannavislik anʼanasini rivojlantirib, uni mehnatkash xalq
harakterini oʻzida mujassamlantirgan Yoʻlchi, Gulnor kabi qahramonlarning yorqin
obrazlari bilan boyitdi. „Qutlugʻ qon“ oʻzbek adabiyotidagi badiiy jihatdan eng
yuksak romanlardan biridir.
Oybek shoir, nosir, adabiyotshunos olim sifatida ham Navoiy hayotiga koʻp
bor murojaat etgan. Uning 1942-yil Ikkinchi jahon urushining qizgʻin bir paytida
„Navoiy“ romanini yozib tugatgani tasodifiy emas. Nafaqat ulugʻ shoir, balki 15-
asrdagi Xuroson hayotini ham puxta oʻrgangan adib bu asarda Navoiyning shoir va
inson sifatidagi gumanizmi — insonparvarlik mohiyatini katta mahorat bilan
gavdalantirib bergan. Oybek Navoiy obrazini XXV asr Xurosonida roʻy bergan
muhim tarixiy voqealar fonida gavdalantirar ekan, shu davrda Temuriylar
davlatini harakatga keltirgan, keyinchalik esa uni tanazzulga olib kelgan kuchlar va
ularning oʻzaro kurashini xaqqoniy aks ettirgan. Oybek mazkur asari bilan oʻzbek
adabiyotida tarixiy-biografik roman janrini boshlab, uning asosiy tamoyillarini
belgilab berdi. „Navoiy“ romani keyinchalik oʻzbek adabiyotida „Ulugʻbek
xazinasi“, „Koʻhna
dunyo“ (Odil
Yoqubov), „Yulduzli
tunlar“, „Avlodlar
dovoni“ (Pirimqul Qodirov) singari tarixiy-biografik romanlarning maydonga
kelishiga zamin hozirladi.
Oybekning nasriy asarlari orasida oʻzbek xalqining Ikkinchi jahon urushidagi
jasorati tasviriga bagʻishlangan „Quyosh qoraymas“ (1943-1959) romani alohida
Ilmiybaza.uz
eʼtiborga loyiq. Adib mazkur romanini garchand Gʻarbiy frontga qilgan safaridan
qaytiboq yoza boshlagan boʻlsada, urush toʻgʻrisidagi dahshatli haqiqatni aytish iloji
boʻlmagani uchun, uni 50-yillarda — xastalik paytida yozib tugatdi. Oybek
Bektemir va uning ikki jangovar doʻstining obrazini yaratish orqali Sovet
davlatining urushga tayyorgarliksiz kirgani va sarkardalarning qoʻpol xatolari
tufayli millionlab kishilar, shu jumladan, oʻzbek jangchilarining „toʻp yemi“
boʻlayotgani haqidagi haqiqatni badiiy mujassamlantirib berdi.
Adib „Oltin vodiydan shabadalar“ (1949) romanida urushdan keyingi davr
qahramoni obrazini, „Qutlugʻ qon“ romanining davomi sifatida yozilgan „Ulugʻ
yoʻl“ (1967) asarida esa Yulchi va Gulnorlarning 20-yillardagi izdoshlari obrazini
yaratishga intildi.
Oybek qalamiga mansub roman va qissalar qaysi davr hayotidan olingan
boʻlmasin, adib shu davr hayotini mukammal oʻrgangan, ayniqsa, tarixiy davr va
tarixiy shaxs hayoti bilan birlamchi manbalar asosida yaqindan tanishgan yozuvchi
sifatida namoyon boʻladi. Oybekning nasriy asarlariga xos muhim xususiyatlardan
yana biri shundaki, u asar qahramoni yoki tarixiy shaxsni Vatan va xalq manfaatlari
yoʻlida kurashuvchi, mehnatkash xalq orzu-armonlarining roʻyobga chiqishi yoʻlida
zahmat chekuvchi siymo sifatida tasvirlaydi.
Oybek ozgina boʻlsada, oʻz kuchini dramaturgiyada ham sinab koʻrdi. U urush
yillarida Chingizxon istilosiga qarshi koʻtarilgan xalq harakatlaridan biriga murojaat
etib vatandoshlarida fashizmga qarshi kurash maylini ragʻbatlantiruvchi „Mahmud
Torobiy“ operasi librettosini yozdi (1944) va shu mavzu boʻyicha drama teatrlari
uchun „Gʻalvirchi“, rus adibi va adabiyotshunosi A. Deych bilan hamkorlikda
esa rus tilida „Xalq qalqoni“ pyesalari ustida ishladi. Oybek bu asarlarida ham
tarixiy jarayon qonuniyatlarini yaxshi bilgan, tarixga xalq manfaatlari nuqtai
nazaridan yondashuvchi yirik olim sifatida namoyon boʻldi.
Oybek adabiy faoliyatining muhim qismini adabiyotshunoslikka oid tadqiqot
va maqolalar tashkil etadi. Oʻzbek xalqi tarixi va oʻzbek mumtoz adabiyotining
Ilmiybaza.uz
ulkan bilimdoni Oybek oʻzining adabiy-tanqidiy faoliyatida adabiyotimizning eng
qadimgi davridan to oʻtgan asrning 60-yillariga qadar kechgan shakllanish va
taraqqiyot yoʻliga bagʻishlangan koʻplab maqolalar eʼlon qildi. Bu maqolalarning
katta bir qismi Alisher Navoiy yashagan davr, shoir hayoti va ijodini oʻrganishga
bagʻishlangan boʻlib, ular keyinchalik Oybekning „Navoiy gulshani“ maqolalar
toʻplamini
tashkil
etdi.
Bu
maqolalar
navoiyshunoslikning
oʻzbek
adabiyotshunosligining muhim bir sohasi sifatida shakllanishi va rivojlanishiga
hissa boʻlib qoʻshildi. Shu bilan birga Oybek Yozuvchilar uyushmasi va Fanlar
akademiyasi gumanitar boʻlimining raisi sifatida Navoiyning 500 yillik yubileyini
tashkil etish va oʻtkazishga rahbarlik qildi. A. Deych bilan birga rus tilida Navoiyga
bagʻishlangan turkum maqolalar chop etdi (bu maqolalar mualliflarning 1968-yilda
nashr etilgan „Alisher Navoiy. Literaturno-kriticheskiy ocherk“ kitobidan oʻrin
olgan).
Yirik adabiyotshunos Oybek „Abdulla Qodiriyning ijodiy yoʻli“ (1935)
monografiyasi va boshqa maqolalarida 20-asr oʻzbek adabiyotining taraqqiyoti
muammolarini,Alexander Pushkin, Lev Tolstoy va Maksim Gorkiy singari rus
adabiyoti namoyandalarining oʻzbek yozuvchilariga taʼsiri masalalarini yuqori
ilmiy-nazariy saviyada oʻrgandi. Mumtoz va zamonaviy oʻzbek adabiyoti
yutuqlarini qardosh xalqlarga tanishtirishda Oybekning rus tilidagi maqolalari
ayriqcha ahamiyatga molik.9
Serqirra ijod sohibi Oybek jahon va rus adabiyotining eng yuksak
namunalarini oʻzbek tiliga tarjima qilib, Choʻlpon va Abdulla Qodiriy asos solgan
oʻzbek tarjima maktabini oʻzining yuksak darajadagi tarjimalari bilan boyitdi.
Oʻzbek kitobxoni Oybek tarjimasi orqali Rim adabiyoti namunalari, J.B.
Molyerning „Tartyuf“, Alexander Pushkinning „Yevgeniy Onegin“ va yana bir
qancha Mixail Lermontovning „Maskarad“, „Dovud Sosunli“ arman eposi, G.
9 Qoʻshjonov M. Oybek mahorati. – T : Oʻzadabiynashr, 1965
Ilmiybaza.uz
Geyne, I. A. Krilov, V. G. Belinskiy, E. Verharn va boshqalarning asarlari bilan
tanishdi.
Bilamizki, XX asr boshlarida hali uy va koʻchalarni elektr chiroqlari
yoritmas, xonadonlarda shamchiroq, qorachiroqlardan foydalanishgan. Koʻchalarga
fanorlar ilinar, ular elektr toki bilan emas, kerosin bilan yondirilardi. Fanorlarning
moyini, shisha koʻzlarini almashtirish uchun maxsus xizmatchilar biriktirib
qoʻyilardi.
Oybek hikoyasining asosiy voqealari mana shunday fanorlardan biri
tevaragida kechadi. Tursunqul aka degan kishining darvozasi ustiga ilingan chiroqqa
shu atrofda yashaydigan bolalar dastidan tinchlik yoʻq. Ayniqsa, battol Qosim
choʻloq har kuni bir zararkunandalikni oʻylab topadi. Sheriklarini fanor koʻzlarini
sindirishga, shu yoʻl bilan keksa Fanorchi otaning gʻashiga tegishga da’vat etadi.
Fanorchi ota esa unga ham yangi koʻzoynak taqib ketishdan zerikmaydi. Bolalarga
cholning bu yuvoshligi, indamasligi sira yoqmasdi. Ularga qolsa, voqea yana davom
etgani yaxshi, ya'ni chol bolalarni tutib olish uchun poylasa, hatto birortamizni tutib
ursa ekan, deb orzu qilishadi. Biroq Fanorchi ota, xuddi atay qilgandek, biror marta
ularga tish qayramaydi... Fanorchi otaning qalbi shafqatga, mehrga, bir soʻz bilan
aytganda, insoniy hislarga limmo-lim toʻla. Uning uzoq vaqt bolalarning bema'ni
qiliqlariga chidab kelgani ham aynan shu fazilati bilan izohlanadi.
Xayriyatki, bu hislar hozirgina beboshlik qilib, keksa kishining urinishlaridan
kekkayib turgan, hatto uning ustidan “piq-piq” kulayotgan bolalar koʻngliga ham
koʻchadi, ularni insof, shafqat koʻchasiga yetaklaydi. Endi battol Qosim choʻloqning
gapini choʻrt kesib tashlaydigan, faqat fanor emas, Fanorchi ota himoyasiga ham
dadil chiqa oladigan, “kim endi sindirsa, shuni tutib beramiz otamga”, deya oladigan
Ahmad singari mardona bolalar ham paydo boʻladi...
“Fonarchi ota” hikoyasini sinchiklab, hafsala bilan tahlil qilinsa, undan yana
koʻp-koʻp ma'no-mazmunlar, didaktik tamoyillar topishimiz mumkin. Jumladan,
oʻquvchi hikoya obrazlaridan biri battol Ahmadga oʻxshamaslikka, undagi salbiy
Ilmiybaza.uz
xislatlarni oʻzida shakllantirmaslikka intiladi. Shu bilan birga battol soʻzi salbiy
boʻyoqdor ma'noga ega ekanligini bilib, qisqa qilib aytganda, battol boʻlmaslikka
harakat qilishi tayin.10
Bir zumlik koʻngilhushlik qilish, turli zararkunandalik oʻyinlari bilan
shugʻullanish salbiy oqibatlari oʻsha davr ruhi bilan oʻquvchiga ta'sirli qilib bayon
etilgan. Zero, bu tasvirni bugungi kunda ham uchratishimiz amrimahol emas.
Masalan, yoʻl chetlariga qoʻyilgan harakat belgilarini sindirish, bekatlardagi
oʻrindiqlarni buzish, chiqindilar uchun qilingan qutilarni agʻdarib ketish va dam
olish maskanlardagi oʻtirish uchun moʻljallangan stollarga turli "san'at asarlarini"
chizish kabi holatlar yoshlarimiz tomonidan qilinayotgani sir emas. "Fanorchi ota"
hikoyasi orqali oʻquvchilarga buday ishlarning jamiyatga juda katta ziyon
keltirayotganini uqtirish mumkin.
Hikoyada xalq hayotini uning oʻzi hikoya qiladi. Shuning uchun oʻquvchilar
hikoyani oʻqish bilan ma'lum davrdagi xalq hayotini, oʻylari va orzu-istaklarini bilib
oladilar. Hikoya oʻquvchilar nutqini oʻstirishda ham katta ahamiyatga ega. Hikoya
matni bogʻlanishli nutqni oʻstirish uchun zarur material beradi. Kichik yoshdagi
oʻquvchilar uni juda qiziqib, obrazli ifodalarni va tasviriy vositalarini, oʻziga xos
sintaktik qurilishini, gap tuzilishini saqlagan holda jonli aytib beradilar. Matn bilan
ishlashda ham tanlab oʻqish, savollarga javob berish, oʻquvchilarning oʻzlari savol
tuzib, javob berishlari, soʻz bilan va grafika, rasm chizish, reja tuzish, qayta
hikoyalash
kabi
ish
turlaridan
foydalaniladi.
Oʻquvchilarining
nutqini
rivojlantirishda
hikoyalardan
foydalanish
oʻquvchilarni
mehnatsevarlik,
vatanparvarlik, qahramonlik va kishilarga nisbatan hurmat-ehtirom ruhida
tarbiyalaydi. Muhimi, hikoyalarning mazmunan va matn qurilishiga koʻra oddiydan
murakkabga qarab ketma-ket oʻrgatilishi ta'lim va tarbiya jarayonining uzviyligini
ta'minlashga xizmat qiladi.11
10 Ahmedov S, Qosimov B, Qoʻchqorov S, Rizayev Sh. ADABIYOT. Umumiy oʻrta ta'lim maktablarining 5-sinfi
uchun darslik. – T : Sharq, 2020.
11 https://arxiv.uz › adabiyot
Ilmiybaza.uz
XULOSA
Burun umrini oʻzbek adabiyoti va she’riyatiga bagʻishlagan adib
Oybek hayoti va ijodi uchun adabiyotshunoslik uchun juda katta ahamiyatga molik
boʻlgan buyuk maktab vazifasini oʻtagan. Adib xalq hayoti va orzu-tilaklarini, uning
ruhiy olami, psixologiyasi, xarakteri, ma’naviyati, estetik didi va badiiy tafakkuri,
boy tilini folklordan oʻqib oʻrgandi.
Bir asrga yaqin davr mobaynida shakllangan oybekshunoslik oʻziga xos izlanish va
yangilanish yoʻlini, taraqqiyot bosqichini bosib oʻtdi. Ijtimoiy-siyosiy hayotdagi
oʻzgarishlar, tabiiyki, Oybek asarlarining tadqiqi va talqinida yangicha
yondashuvlar zarurligini kun tartibiga qoʻydi. Oybek ijodini oʻrganish borasida
shoʻro davri adabiyotshunosligidagi ulkan tadqiqiotlar hamda izlnishlardagi
yutuqlarni yuqori baholagan holda, mafkuraviy cheklovlar natijasida biryoqlama
yondashilgan asarlarga xolis va haqqoniy baho berish zaruriyatini ham yuzaga
kelganligini ham unutmaslik kerak. Badiiy dostonchilikda Oybek ijodiga baho
berish ijtimoiy-siyosiy voqelikning dolzarb masalalari talqiniga koʻra baholashdan
badiiyat, mahorat, uslub masalalari, matnosti ma'nolarini oʻrganish uning turli
variantlarini taqqoslash tomon yuz burdi. Ulugʻ shoirning dostonchiligimiz
taraqqiyotidagi oʻrni xalq ogʻzaki ijodi, Sharq va Gʻarb adabiyoti an'analarini davom
ettirish borasidagi mahoratini yoritish orqali koʻrsatib berildi
Ilmiybaza.uz
Ma’lumki, Oybek bir necha qissalar yozgan boʻlsa ham, ular oʻz ifoda tarzi,
bayon usuli jihatidan bir-biriga oʻxshamaydi. . Shunga qaramasdan, yuqoridagi
qissalarning barchasini bir-biri bilan jips birlashtiradigan oʻq tomir bor. Bu –
insonning odamiyligi, mehr-shafqati, pok qalbi va mehnatsevarligi, chidam-
bardoshliligini ochish,. shu insonni himoya etish, uning orzu-armoni uchun
kurashish gʻoyasidir. Badiiy asarning mazmuni u yoxud bu shaklda ifodalanadi.
Zotan, shakl mazmunning tashqi koʻrinishi oʻlaroq, asarga goʻzallik bagʻishlaydi.
Mazmun va shakl mutanosibligi mukammallik garovidir. Peyzaj tasviri ham badiiy
asarning tarkibiy uzvlaridan biri boʻlgan shakl hodisasi boʻlib, mazmun ifodasiga
xizmat qiladi.
Oybek va boshqa adiblarning oʻzbek madaniy va ma’naviy san’ati va
adabiyotidagi oʻrni. Oʻzbek adabiyoti va soʻz san’ati uzoq tarixga borib taqalar ekan
unda ijod qilgan buyuk mutafakkirlar, shoir, adiblar va soʻz ustalarini koʻrishimiz
mumkin. Unda ijod qilganlarning asarlari oʻz davrida butun dunyoga dongʻi ketkani
va bu asarlar hozirgi kungacha olim-u ulamolar tomonidan oʻrganilishi, dunyo
xalqlari va san’atsevar adabiyotshunoslar tomonidan sevib oʻqilishi hammamizga
ma’lum. Oʻzbek adabiyoti samosining eng porloq yulduzlaridan boʻlmish Mir
Alisher Navoiy, Zahiriddin Muhammad Bobur, Nodirabegim, Sad’iy Sheroziy,
Uvaysiy, Lutfiy va shu kabi adiblar qadimgi oʻzbek adabiyotida oʻchmas iz
qoldirganlar.Ularning ijodi bizning iftixorimiz boʻlmish milliy oʻzbek tilimiz asos
topishida ulkan poydevor boʻlgan desak mubolagʻa boʻlmaydi. XIX-XX asrlarga
keladigan boʻlsak Oʻrta Osiyo tarixida boʻlgan voqealar yurtimiz adabiyot sohasiga
ham oʻz ta’sirini oʻtkazmay qolmagan. Oʻsha davrlarda mamlakatimiz rus tuzumida
boʻlishiga qaramay she’r, nazm va romanchilik yoʻnalishlarida ulkan yangi
qadamlar tashlagan. Oʻz zamonasidagi ogʻir bosimga qaramay ijodkorlar milliy
an’analarimiz, urfodatlarimiz, yurtimiz tarixiga oid turli adabiy asarlar yaratganlar.
Abdulla Qodiriy, Behbudiy, Usmon Nosir, Fitrat, Muqimiy kabi adabiyotimizning
yirik namoyondalari hozirgi kunga kelib bizning faxrimizga aylanganlar. Ularning
bizga qoldirgan tuganmas ma’naviy merosi : roman, qissa, , she’riy talqinlari
dostonlari, kitoblari qisqa qilib aytganda milliyligimizni oʻzida aks etkan adabiy
Ilmiybaza.uz
asarlari bizning haqiqiy boyligimizdir. Ushbu sanab oʻtkan adiblarimiz nafaqat tarix
va qadriyatlarimizni balki boshqa keng mavzularni ham ommaga taqdim qilganlar.
Ularda ezgulik va yovuzlik, haqiqat va yolgʻon, adolat, inson kechinmalari, oila va
undagi muhit, xalqning dardi, xohish-istaklari kabi mavzular koʻtarilgan va oddiy
soʻz yordamida keng yoritilgan. Ular ommaga taqdim qilgan asarlar va ularning
mavzulari hatto hozirgi kunda ham muhim ahamiyatga ega boʻlib kelmoqda.
Shuning uchun ham ushbu asarlar haligacha turli tillarga tarjima qilinmoqda,
maktablarda, oʻquv kitoblarida yosh avlodga oʻrgatilmoqda. Oʻz romanlari, she’r,
va tarjima asarlari bilan oʻzbek adabiyotida oʻchmas iz qoldirgan yozuvchi Oybek
ham bundan mustasno emas.
XX asr adabiyotshunosligimizga ulkan hissa qoʻshgan Oybek oʻzbek nasr va
nazmini boyitibgina qolmay unag yangicha nafas va ruh olib kirdi. Oybek she’riyati
nihoyatda goʻzal boʻlib, oʻzining sodda, ravon va ifodali tilda, boy va rangbarang
tasviriy vositalarda yaratilganligi bilan alohida ajralib turadi. Oybek mohir shoir
boʻlgani kabi yetuk romannavis ham edi. U yaratgan “Qutlugʻ qon”, “Navoiy”,
“Ulugʻ yoʻl”, ‘Oltin vodiydan shabadalar”, “Quyosh qoraymas” kabi epik
polotnolar oʻzbek realistik romanchiligi taraqqiyotida muhim bir davrni tashkil
etadi. Oʻzbek xalqining 1916 yilgi milliyozodlik qoʻzgʻoloni yozuvchining “Qutlugʻ
qon” romanida zoʻr mahorat bilan realistik ifodalangan boʻlsa, “Navoiy” romanida
oʻzbek adabiyotida birinchi boʻlib, ulugʻ shoir va mutafakkir Alisher Navoiy
obrazini yaratdi. Uning “Oltin vodiydan shabadalar” asarida xalqimizning urushdan
soʻnggi davr yaratuvchilik mehnati, “Quyosh qoraymas” romanida ikkinchi jahon
urushi fojealari oʻz ifodasini topgan. Adibning “Ulugʻ yoʻl” asari esa “Qutlugʻ qon”
romanining mantiqiy davomi boʻlib, unda yozuvchi xalq milliy ongining
shakllanishini koʻrsatishga intilgan. Oybek 1949 yilda Pokistonga sayohat qilgan.
Adib qardosh xalq hayotini, fikr va tuygʻularini, kurash va intilishlarini “Pokiston
xotiralari” ocherklari, qator she’rlari, “Zafar va Zahro”, “Haqgoʻylar” dostonlarida,
nihoyat, “Nur qidirib” qissasida tasvirlagan. Adibning avtobiografik qissasi —
“Bolalik” 1963 yilda yaratilgan. Qissaning bosh qahramoni yosh Muso, ya’ni
Oybekning oʻzidir. Oybek iste’dodli shoir, yirik nosir boʻlibgina qolmay, mashhur
Ilmiybaza.uz
olim, publitsist, tanqidchi va tarjimon, davlat va jamoat arbobi hamdir. Soʻzimizning
isboti sifatida uning tarjimalariga qarashimiz mumkin. Oybekni asosan shoir sifatida
e’tirof qilganlar. Uning ,,Mash’ala” jurnalida bosilgan ,,Globus” nomli hikoyasi
koʻpchilikning yodidan allaqachon koʻtarilgan, ,,Gulnor” , ,,Fonarchi ota” ,
,,geografiya muallimi” , ,,Musicha” , ,,Kurashchi yigit” singari uch toʻrtta hikoyasi
esa umuman chop etilmagan. Shuning uchun ham mazkur roman ing paydo boʻlishi
adabiy jamoatchilik uchun kutilmagan kashfiyot boʻlgan. Oʻzbekdek zulmga ham,
xorlik-zorlikka ham, ochlik, yalongʻochlikka ham chidamli xalq boʻlmagan. U hatto
yurtini egallab , nonini ,,tuya” qilib kelgan istelochilarini ham , oʻzbekona
mehmonavozlik qonuniga koʻra boshiga qoʻyib kelgan. U faqat bir narsani –
farzandlarini issiq bagʻrlaridan yulib olishlarini oʻziga ogʻir oladi. Farzand dogʻidek
ogʻir dogʻ boʻlmaydi oʻzbekda. Shuning uchun ham xalq 1916- yilgi mardikorlikka
qarsji yakdil boʻlib qoʻzgʻolon koʻtardi. ,,Qutlugʻ qon”da xuddi ana shu yillar
voqealari tasvirga olinadi. Oybek qoʻzgʻolon arafasida xalqning turli qatlamlarga
ajrlib chiqqanini, ana shu qatlamlanish milliy ozodlik harakatini keltirib
chiqarganini koʻrgani uchun ham ana shunday tasvir uslubini yaratgan. Ushbu
romanda mamlakat oʻtmishidagi hayot haqiqati mohirona koʻrsatilgan. Oʻzbek
xalqining 1917- yildagi toʻntarish arafasidagi ogʻir hayoti, ozodlik yoʻlida olib
brogan kurashlari keng va atroflicha tasvirlangan. Romanning bosh qahramoni
Yoʻlchi yangi hayot kurashchisi sifatida shakllana boshlagan oʻzbek mehnatkashi
obrazidir. ,,Qutlugʻ qon” romanida xotin-qizlarning rang barang obrazlari berilgan
ular orasida ayniqsa Gulnor timsoli alohida ajralib turadi. Adib Gulnor orqali xotin
qizlarning achchiq taqdirini, fojeali qismatini umumlashtirib tasvirlab bergan.
Romanda Shoqosim ,Qoratoy, Oʻroz, Shokir ota, Qambar, Yormat, Unsin kabi
obrazlari ham jonli, toʻlaqonli boʻlib chiqqan. Romanda ayniqsa Mirzakarimboy
obrazi puxta ishlanganini unung hissiyot va kechinmalari kitobxonga yaqqol
ifodalanishini koʻrishimiz mumkin.12
Oybek mana shunday oʻlmas durdona asarlar yaratib kitobxonlar qalbidan
oʻchmas iz qoldirdi.
12 in-academy.uz/index.php/yo
Ilmiybaza.uz
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
I.
Normativ – huquqiy hujjatlar va metadologik
ahamiyatga molik nashrlar:
1. Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch. – Toshkent, 2008
2. Mirziyoyev Sh.M. Insonparvarlik, ezgulik, bunyodkorlik – milliy
gʻoyamizning poydevoridir. – Toshkent, 2021
II.
Ilmiy – nazariy adabiyotlar
1) Milliy nashrlar
3. Mamajonov S. Uslub jilolari. – Toshkent: Adabiyot va san’at, 1972.
4. Yoqubov H. Adibning mahorati. – Toshkent , 1966
5. Karimov N. Oybek . – Toshkent: Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va san’at
nashriyoti, 1985
6. Karimov N. Oybek va Zarifa. – Toshkent, 1990
7. Nazarov B. Bu sehrli dunyo. – Toshkent, 1979
2) Xorijiy nashrlar
8. Oʻzturk Z. Musa Aybek “ Kutlu kan ” fiyrati. – Anqara, 2020
III.
Badiiy adabiyotlar
9. Saidnosirova Z. Oybegim mening. – Toshkent: Yangi asr avlodi , 2022
10. Oybek . Nur qidirib. – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2019
Ilmiybaza.uz
11. Said Ahmad. Yoʻqotganlarim va topganlarim. – Toshkent: Sano – standart,
2021
IV.
Ilmiy toʻplam, jurnal va gazetadagi maqolalar
12. XX asr mening taqdirimda. Jahon adabiyoti. - Toshkent, 200
13. Said Ahmad. Bu kunlarga yetganlar bor, yetmaganlar bor. //Jahon adabiyoti.
– Toshkent : 2001, № 9, 5b
14. Ergasheva M. //Yangi Oʻzbekiston pedagoglari axborotnomasi. – Toshkent:
2023, №5
V.
Internet manbalari
15. ziyonet.uz
16. ilmiybaza.uz