O`ZBEK TILINING SOHADA QO`LLANILISHI

Yuklangan vaqt

2024-03-02

Yuklab olishlar soni

3

Sahifalar soni

13

Faytl hajmi

143,3 KB


 
 
O`ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA'LIM, FAN VA 
INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI MIRZO ULUG`BEK NOMIDAGI 
O`ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETI XORIJIY FILOLOGIYA 
FAKULTETI RUS TILI O`ZGA TILLI GURUHLARDA YO`NALISHI 
 
 
 
 
MUSTAQIL ISH 
FAN NOMI:O`ZBEK TILINING SOHADA 
QO`LLANILISHI 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ташкент – 2023 
O`ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA'LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI MIRZO ULUG`BEK NOMIDAGI O`ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETI XORIJIY FILOLOGIYA FAKULTETI RUS TILI O`ZGA TILLI GURUHLARDA YO`NALISHI MUSTAQIL ISH FAN NOMI:O`ZBEK TILINING SOHADA QO`LLANILISHI Ташкент – 2023
 
Tilshunoslikning zamonaviy sohalari 
Reaja: 
1. Tilshunoslik yoki Lingvistika o`zi nima 
2. Tilshunoslikning turlari 
3. Logistikani ohada qo`llanilishi 
 
 
Tilshunoslikning zamonaviy sohalari Reaja: 1. Tilshunoslik yoki Lingvistika o`zi nima 2. Tilshunoslikning turlari 3. Logistikani ohada qo`llanilishi
 
Tilshunoslik o`zi nima? 
Tilshunoslik yoki Lingvistika tillarni oʻrganuvchi fandir. Tilshunoslikning 
amaliy va nazariy turlari mavjud boʻlib, nazariy tilshunoslik tilning strukturasi 
(grammatikasi) va uning maʼnosi (semantikasini) oʻrganadi. Grammatika — 
morfologiya (soʻzlarning tuzilishi va oʻzgarishi), sintaksis (soʻzlarning iboralarga va 
gaplarga biriktrilish qoidalari) va fonologiya (tilni abstrakt tovushlar yordamida 
oʻrganish) fanlarini qamrab oladi. Amaliy tilshunoslik, asosan, tilshunoslikda 
oʻrganilgan nazariy bilimlarni amaliyotda qoʻllash bilan shugʻullanadi. Amaliy 
tilshunoslik tarkibiga xorijiy tillarni oʻrganish va oʻrgatish kiradi. Tilshunoslik, 
„Lingvistika“ — til haqidagi, uning ijtimoiy tabiati, vazifasi, ichki tuzilishi, tasnifi, 
muayyan tillarning amal qilish (faoliyat) qonunlari, tarixiy taraqqiyoti haqidagi 
fandir. Maqsadi va vazifasiga koʻra, tilshunoslikning bir nechta yoʻnalishlari 
(sohalari) bor: umumiy tilshunoslik — tilni umuman insonga xos hodisa sifatida 
Tilshunoslik o`zi nima? Tilshunoslik yoki Lingvistika tillarni oʻrganuvchi fandir. Tilshunoslikning amaliy va nazariy turlari mavjud boʻlib, nazariy tilshunoslik tilning strukturasi (grammatikasi) va uning maʼnosi (semantikasini) oʻrganadi. Grammatika — morfologiya (soʻzlarning tuzilishi va oʻzgarishi), sintaksis (soʻzlarning iboralarga va gaplarga biriktrilish qoidalari) va fonologiya (tilni abstrakt tovushlar yordamida oʻrganish) fanlarini qamrab oladi. Amaliy tilshunoslik, asosan, tilshunoslikda oʻrganilgan nazariy bilimlarni amaliyotda qoʻllash bilan shugʻullanadi. Amaliy tilshunoslik tarkibiga xorijiy tillarni oʻrganish va oʻrgatish kiradi. Tilshunoslik, „Lingvistika“ — til haqidagi, uning ijtimoiy tabiati, vazifasi, ichki tuzilishi, tasnifi, muayyan tillarning amal qilish (faoliyat) qonunlari, tarixiy taraqqiyoti haqidagi fandir. Maqsadi va vazifasiga koʻra, tilshunoslikning bir nechta yoʻnalishlari (sohalari) bor: umumiy tilshunoslik — tilni umuman insonga xos hodisa sifatida
oʻrganuvchi, asosiy vazifasi dunyo tillariga xos eng umumiy belgi-xususiyatlarni 
aniqlash va yoritish boʻlgan soha; xususiy tilshunoslik— ayrim bir til belgi-
xususiyatlarini oʻrganuvchi soha; amaliy tilshunoslik — tildan foydalanish bilan 
aloqador 
amaliy 
masalalarni 
(eksperimental 
fonetika, 
leksikografiya, 
lingvostatistika, transkripsiya, transliteratsiya va boshqalar) hal qilish metodlarini 
ishlab chiquvchi yoʻnalish; matematik lingvistika, strukturaviy tilshunoslik, qiyosiy-
tarixiy tilshunoslik va boshqa paralingvistika, etnolingvistika, psixolingvistika, 
sotsiolingvistika kabi sohalar soʻzlovchi (shaxs)ning jamiyatdagi faoliyati bilan 
aloqador til xususiyatlarini oʻrganadi.  
Mazkur yoʻnalishlardan tashqari tilshunoslikning har bir tildagi muayyan 
sathlar va birliklarni oʻrganuvchi koʻplab tarmoq va boʻlimlari bor: semasiologiya 
til birliklari maʼnolarini oʻrganadi; fonetika va fonologiya tilning tovush qurilishini 
tekshiradi; leksikologiya va frazeologiya tilning lugʻaviy materialini tadqiq etadi. 
Soʻz yasalishining tadqiqot obyekti soʻzlarning yasalish usullari va ushbu 
usullarning mahsuldorligi boʻlsa, grammatika (morfologiya va sintaksis) soʻz 
oʻzgarishlarini va soʻzlarning gaplar va soʻz birikmalari sifatida birikishi 
qonuniyatlarini oʻrganadi. Tilshunoslikning har bir boʻlimida yanada kichikroq 
(maydaroq) maxsus boʻlimchalar boʻlishi mumkin. Masalan, leksikologiya 
doirasida onomastika boʻlimchasi boʻlib, u oʻz navbatida antroponimika, 
toponimika va boshqalarga boʻlinadi. Muayyan tilning hududiy farqlanishi 
(differensiatsiyasi)ni dialektologiya oʻrganadi. Mazkur boʻlimlarning har birida 
tilning hozirgi ahvoli va uning tarixiy taraqqiyoti tadqiq etiladi (qarang Diaxroniya, 
Sinxroniya). Jahon tillari, ularning oilalari va guruhlarini oʻrganuvchi tilshunoslik 
tarmoqlari: 
arabistika 
(arabshunoslik), 
germanshunoslik, 
turkiyshunoslik, 
slavyanshunoslik, finugorshunoslik va boshqa Tillarning oʻzaro taʼsirlashuvi, 
yordamchi xalqaro tillarni yaratish nazariyasi va amaliyoti, shuningdek, bir tildan 
ikkinchi tilga tarjima qilish muammolarini interlingvistika va tarjima nazariyasi 
oʻrganadi. 
Tilshunoslik fan sifatida ona tili va xorijiy tillarni oʻrganishda, 
terminologiyani ishlab chiqish va takomillashtirishda, lisoniy matnlarni ilmiy 
oʻrganuvchi, asosiy vazifasi dunyo tillariga xos eng umumiy belgi-xususiyatlarni aniqlash va yoritish boʻlgan soha; xususiy tilshunoslik— ayrim bir til belgi- xususiyatlarini oʻrganuvchi soha; amaliy tilshunoslik — tildan foydalanish bilan aloqador amaliy masalalarni (eksperimental fonetika, leksikografiya, lingvostatistika, transkripsiya, transliteratsiya va boshqalar) hal qilish metodlarini ishlab chiquvchi yoʻnalish; matematik lingvistika, strukturaviy tilshunoslik, qiyosiy- tarixiy tilshunoslik va boshqa paralingvistika, etnolingvistika, psixolingvistika, sotsiolingvistika kabi sohalar soʻzlovchi (shaxs)ning jamiyatdagi faoliyati bilan aloqador til xususiyatlarini oʻrganadi. Mazkur yoʻnalishlardan tashqari tilshunoslikning har bir tildagi muayyan sathlar va birliklarni oʻrganuvchi koʻplab tarmoq va boʻlimlari bor: semasiologiya til birliklari maʼnolarini oʻrganadi; fonetika va fonologiya tilning tovush qurilishini tekshiradi; leksikologiya va frazeologiya tilning lugʻaviy materialini tadqiq etadi. Soʻz yasalishining tadqiqot obyekti soʻzlarning yasalish usullari va ushbu usullarning mahsuldorligi boʻlsa, grammatika (morfologiya va sintaksis) soʻz oʻzgarishlarini va soʻzlarning gaplar va soʻz birikmalari sifatida birikishi qonuniyatlarini oʻrganadi. Tilshunoslikning har bir boʻlimida yanada kichikroq (maydaroq) maxsus boʻlimchalar boʻlishi mumkin. Masalan, leksikologiya doirasida onomastika boʻlimchasi boʻlib, u oʻz navbatida antroponimika, toponimika va boshqalarga boʻlinadi. Muayyan tilning hududiy farqlanishi (differensiatsiyasi)ni dialektologiya oʻrganadi. Mazkur boʻlimlarning har birida tilning hozirgi ahvoli va uning tarixiy taraqqiyoti tadqiq etiladi (qarang Diaxroniya, Sinxroniya). Jahon tillari, ularning oilalari va guruhlarini oʻrganuvchi tilshunoslik tarmoqlari: arabistika (arabshunoslik), germanshunoslik, turkiyshunoslik, slavyanshunoslik, finugorshunoslik va boshqa Tillarning oʻzaro taʼsirlashuvi, yordamchi xalqaro tillarni yaratish nazariyasi va amaliyoti, shuningdek, bir tildan ikkinchi tilga tarjima qilish muammolarini interlingvistika va tarjima nazariyasi oʻrganadi. Tilshunoslik fan sifatida ona tili va xorijiy tillarni oʻrganishda, terminologiyani ishlab chiqish va takomillashtirishda, lisoniy matnlarni ilmiy
sharhlashda, mashina tarjimasida muhim ahamiyatga ega; mavjud va xayoliy 
narsalar (moddiylik va gʻoyaviylik)ning oʻzaro aloqadorligi muammolarini hal 
qilish, ijtimoiy ongni va ijtimoiy mavjudot boʻlmish insonning oʻzini toʻgʻri 
tushunish uchun nazariy xulosalar chiqarishga imkon berdi. Til va tafakkurning, 
lisoniy va mantiqiy birlik (kattalik)larning oʻzaro aloqasi muammosi Tilshunoslik 
va falsafa tomonidan baravar, bir vaqtning oʻzida oʻrganiladi. Asosiy lingvistik 
metodlar sifatida tavsifiy (qiyosiy, konfrontativ, kontrastiv, tipologik), tarixiy 
(qiyosiy-tarixiy, komparativ) va normativstilistik (meʼyoriyuslubiy) metodlarni 
koʻrsatish mumkin. Tilshunoshlikda yana maxsus tadqiqot usullari — lisoniy 
hodisalarni kuzatish, lisoniy eksperiment, lingvistik modellashtirish, lingvistik 
talqin usullari ham mavjud. Tilshunoslik falsafa va filologiya fanlari tutashgan 
chegarada paydo boʻlgan. 
Tilshunoslik muammolarini oʻrganish dastlab Qadimgi Hindistondan 
boshlangan. Qadimgi Hind tilshunosligi mil. avv. 6-asrdan oldin yaratilgan 
vedalarni til nuqtai nazaridan sharxlash natijasida vujudga keladi va mil. avv. 5 —
4-asrlarda yashagan Paninining grammatikasi tufayli yuksaklikka koʻtarildi. Bu asar 
nazmda yozilgan 3996 ta qoidadan iborat boʻlib, unda sanskrit fonetikasi va 
grammatikasi tavsif etilgan. Yunonistonda til mantiqqa bogʻliq holda, shuningdek, 
uning grammatik qurilishi nuqtai nazaridan oʻrganilgan (Geraklit va Demokritning 
qarashlari, Platon va Aristotelning asarlari, Frakiyalik Dionisiyning „Grammatika“si 
va boshqalar). Soʻzlarni turkumlarga ajratish Aristoteldan boshlangan (mil. av. 4-
asr). Qadimgi Yunon tilshunosligining kamoloti Iskandariyadagi, qisman Pergan 
(Kichik Osiyo)dagi yunon tilshunoslarining faoliyati bilan bogʻliq. Iskandariya 
grammatika maktabi (mil. av. 3—2-asrlar) vakillari tomonidan yunon tili 
grammatikasi yozildi. Yunon tilshunosligi asosida Lotin tilshunosligi vujudga keldi 
(M. T. Varron, E. Donat, Prissian va boshqalarning asarlari). 
 
 
sharhlashda, mashina tarjimasida muhim ahamiyatga ega; mavjud va xayoliy narsalar (moddiylik va gʻoyaviylik)ning oʻzaro aloqadorligi muammolarini hal qilish, ijtimoiy ongni va ijtimoiy mavjudot boʻlmish insonning oʻzini toʻgʻri tushunish uchun nazariy xulosalar chiqarishga imkon berdi. Til va tafakkurning, lisoniy va mantiqiy birlik (kattalik)larning oʻzaro aloqasi muammosi Tilshunoslik va falsafa tomonidan baravar, bir vaqtning oʻzida oʻrganiladi. Asosiy lingvistik metodlar sifatida tavsifiy (qiyosiy, konfrontativ, kontrastiv, tipologik), tarixiy (qiyosiy-tarixiy, komparativ) va normativstilistik (meʼyoriyuslubiy) metodlarni koʻrsatish mumkin. Tilshunoshlikda yana maxsus tadqiqot usullari — lisoniy hodisalarni kuzatish, lisoniy eksperiment, lingvistik modellashtirish, lingvistik talqin usullari ham mavjud. Tilshunoslik falsafa va filologiya fanlari tutashgan chegarada paydo boʻlgan. Tilshunoslik muammolarini oʻrganish dastlab Qadimgi Hindistondan boshlangan. Qadimgi Hind tilshunosligi mil. avv. 6-asrdan oldin yaratilgan vedalarni til nuqtai nazaridan sharxlash natijasida vujudga keladi va mil. avv. 5 — 4-asrlarda yashagan Paninining grammatikasi tufayli yuksaklikka koʻtarildi. Bu asar nazmda yozilgan 3996 ta qoidadan iborat boʻlib, unda sanskrit fonetikasi va grammatikasi tavsif etilgan. Yunonistonda til mantiqqa bogʻliq holda, shuningdek, uning grammatik qurilishi nuqtai nazaridan oʻrganilgan (Geraklit va Demokritning qarashlari, Platon va Aristotelning asarlari, Frakiyalik Dionisiyning „Grammatika“si va boshqalar). Soʻzlarni turkumlarga ajratish Aristoteldan boshlangan (mil. av. 4- asr). Qadimgi Yunon tilshunosligining kamoloti Iskandariyadagi, qisman Pergan (Kichik Osiyo)dagi yunon tilshunoslarining faoliyati bilan bogʻliq. Iskandariya grammatika maktabi (mil. av. 3—2-asrlar) vakillari tomonidan yunon tili grammatikasi yozildi. Yunon tilshunosligi asosida Lotin tilshunosligi vujudga keldi (M. T. Varron, E. Donat, Prissian va boshqalarning asarlari).
Tilshunoslikning turlari 
Lingvistika termini qator Yevropa mamlakatlari: ingliz, fransuz, nemis, ispan, 
rus va boshqa tillarda faol qo'llanilib, til haqidagi fanni anglatadi. Ushbu so'zning 
o'zagi lingua bo'lib, til degan ma'noni beradi. Binobarin, lingvistika terminining 
o'zbek tilidagi muqobili, ma'nodoshi tilshunoslik boʻlib, ular o'zaro sinonimik 
munosabatga kirishadi. 
Lingvistika yoki tilshunoslik fani o'ziga xos murakkab ijtimoiy hodisa boʻlgan 
aloqa qurolini - tilni sistema sifatida - bir butun obyekt sifatida tadqiq va tahlil qiladi. 
Ayni jarayonda u turli ko'rinishlarda, shakllarda kuzatiladi. Bu ijtimoiy xarakterga 
ega bo'lgan tilning mohiyatidan, uni turli tomondan o'rganish, tekshirish 
lozimligidan va bu ilmiylik nuqtayi nazaridan mutlaqo to'g'ri ekanligidan kelib 
chiqadi. 
Lingvistika nihoyatda qudratli ma'naviyat belgisi, millat boyligi boʻlgan tilni 
o'rganish jarayonida quyidagi koʻrinishlarda namoyon bo'ladi: 
1. Dinamik lingvistika. 
2. Statik lingvistika. 
3. Sinxron lingvistika. 
4. Diaxron lingvistika.  
5. Intralingvistika. 
6. Ekstralingvistika. 
7. Paralingvistika.  
8. Psixolingvistika. 
9. Sotsiolingvistika. 
10. Matematik lingvistika. 
11. Kompyuter lingvistikasi. 
12. Kognitiv lingvistika. 
13. Pragmalingvistika. 
1. Dinamik lingvistika. Dinamik lingvistika, asosan, tilni real mavjudligida, 
kommunikativ jarayonda turlicha vazifalarni faol bajarishda, <<taraqqiyotda>>, 
o'zgarishda tadqiq qiladi. 
Tilshunoslikning turlari Lingvistika termini qator Yevropa mamlakatlari: ingliz, fransuz, nemis, ispan, rus va boshqa tillarda faol qo'llanilib, til haqidagi fanni anglatadi. Ushbu so'zning o'zagi lingua bo'lib, til degan ma'noni beradi. Binobarin, lingvistika terminining o'zbek tilidagi muqobili, ma'nodoshi tilshunoslik boʻlib, ular o'zaro sinonimik munosabatga kirishadi. Lingvistika yoki tilshunoslik fani o'ziga xos murakkab ijtimoiy hodisa boʻlgan aloqa qurolini - tilni sistema sifatida - bir butun obyekt sifatida tadqiq va tahlil qiladi. Ayni jarayonda u turli ko'rinishlarda, shakllarda kuzatiladi. Bu ijtimoiy xarakterga ega bo'lgan tilning mohiyatidan, uni turli tomondan o'rganish, tekshirish lozimligidan va bu ilmiylik nuqtayi nazaridan mutlaqo to'g'ri ekanligidan kelib chiqadi. Lingvistika nihoyatda qudratli ma'naviyat belgisi, millat boyligi boʻlgan tilni o'rganish jarayonida quyidagi koʻrinishlarda namoyon bo'ladi: 1. Dinamik lingvistika. 2. Statik lingvistika. 3. Sinxron lingvistika. 4. Diaxron lingvistika. 5. Intralingvistika. 6. Ekstralingvistika. 7. Paralingvistika. 8. Psixolingvistika. 9. Sotsiolingvistika. 10. Matematik lingvistika. 11. Kompyuter lingvistikasi. 12. Kognitiv lingvistika. 13. Pragmalingvistika. 1. Dinamik lingvistika. Dinamik lingvistika, asosan, tilni real mavjudligida, kommunikativ jarayonda turlicha vazifalarni faol bajarishda, <<taraqqiyotda>>, o'zgarishda tadqiq qiladi.
2. Statik lingvistika. Statik lingvistika til faoliyatidagi to'liq sinxronlashgan 
muayyan bir davrni (bo'lakni) ajratadi va uni tasvirlaydi. Tilshunoslikning ushbu 
sohasi, dinamik lingvistikadan farqli, tildagi rivojlanish va oʻzgarish jarayonidan 
mutlaqo chetlashgan, unga yaqinlashmagan holda tilning hozirgi zamonaviy davri 
bilan bogʻliq ma'lum bir «qotgan qismini - holatini tekshiradi. 
3. Sinxron lingvistika. Sinxron lingvistika statik va struktural lingvistika bilan 
uzviy bog'liq boʻlib, tilning ma'lum bir davrdagi «qotgan»>, <<<turg'un>> holatini 
tasvirlashga xizmat qiladi. 4. Diaxron lingvistika. Diaxron lingvistika dinamik va 
atomistik lingvistika bilan uzviy bog'liq boʻlib, tilning taraqqiyot, til birliklarining 
esa rivojlanish qonuniyatlari hamda natijalarini o'rganadi. 
5. Intralingvistika (ichki lingvistika). Ichki lingvistika til birlik-larining sistem 
aloqasini, munosabatini ekstralingvistik faktorlarga bog'liq bo'lmagan holda 
o'rganadi. Ichki lingvistikaning tadqiqot manbai boʻlib fonologiya, leksikologiya va 
grammatika hisoblanadi. 
6. Ekstralingvistika (tashqi lingvistika). Tashqi lingvistika tilning taraqqiyoti 
va vazifasini ijtimoiy-siyosiy, ijtimoiy-tarixiy, etnik, jo'g'rofiy kabi faktorlar bilan 
bogʻliq holda oʻrganadi. Shunga ko'ra, ushbu lingvistika tilni ijtimoiy hodisa sifatida 
tekshiradi. 
 
7. Paralingvistika. Paralingvistika bevosita nutq faoliyati bilan bog'liq boʻlib, 
nutq jarayonida fikr ifodalash bilan bir vaqtda yuzaga keluvchi, so'zlashuv nutqining 
doimiy hamrohi bo'lgan qo'l va yuz harakatlarini (imo-ishora, mimika), nutqning 
balandligi, ekspressiv-emotsional bo'yoq kabi qator jihatlarni o'rganuvchi sohadir. 
8. Psixolingvistika. Psixolingvistika psixologiya va lingvistika fanlarining 
umumlashmasi (sintezi) sifatida nutq jarayonini mazmun nuqtayi nazaridan, 
kommunikativ ahamiyati, nutq aktining muayyan ijtimoiy-amaliy maqsadga 
yo'naltirilganligi, shunga muvofiqligi jihatidan o'rganadi. U nutqdagi fikr 
ifodalashdagi shakl va mazmun birligiga alohida e'tibor beradi. 
Psixolingvistika lisoniy imkoniyatlar asosida nutqiy birliklarni hosil qilish va 
qabul 
2. Statik lingvistika. Statik lingvistika til faoliyatidagi to'liq sinxronlashgan muayyan bir davrni (bo'lakni) ajratadi va uni tasvirlaydi. Tilshunoslikning ushbu sohasi, dinamik lingvistikadan farqli, tildagi rivojlanish va oʻzgarish jarayonidan mutlaqo chetlashgan, unga yaqinlashmagan holda tilning hozirgi zamonaviy davri bilan bogʻliq ma'lum bir «qotgan qismini - holatini tekshiradi. 3. Sinxron lingvistika. Sinxron lingvistika statik va struktural lingvistika bilan uzviy bog'liq boʻlib, tilning ma'lum bir davrdagi «qotgan»>, <<<turg'un>> holatini tasvirlashga xizmat qiladi. 4. Diaxron lingvistika. Diaxron lingvistika dinamik va atomistik lingvistika bilan uzviy bog'liq boʻlib, tilning taraqqiyot, til birliklarining esa rivojlanish qonuniyatlari hamda natijalarini o'rganadi. 5. Intralingvistika (ichki lingvistika). Ichki lingvistika til birlik-larining sistem aloqasini, munosabatini ekstralingvistik faktorlarga bog'liq bo'lmagan holda o'rganadi. Ichki lingvistikaning tadqiqot manbai boʻlib fonologiya, leksikologiya va grammatika hisoblanadi. 6. Ekstralingvistika (tashqi lingvistika). Tashqi lingvistika tilning taraqqiyoti va vazifasini ijtimoiy-siyosiy, ijtimoiy-tarixiy, etnik, jo'g'rofiy kabi faktorlar bilan bogʻliq holda oʻrganadi. Shunga ko'ra, ushbu lingvistika tilni ijtimoiy hodisa sifatida tekshiradi. 7. Paralingvistika. Paralingvistika bevosita nutq faoliyati bilan bog'liq boʻlib, nutq jarayonida fikr ifodalash bilan bir vaqtda yuzaga keluvchi, so'zlashuv nutqining doimiy hamrohi bo'lgan qo'l va yuz harakatlarini (imo-ishora, mimika), nutqning balandligi, ekspressiv-emotsional bo'yoq kabi qator jihatlarni o'rganuvchi sohadir. 8. Psixolingvistika. Psixolingvistika psixologiya va lingvistika fanlarining umumlashmasi (sintezi) sifatida nutq jarayonini mazmun nuqtayi nazaridan, kommunikativ ahamiyati, nutq aktining muayyan ijtimoiy-amaliy maqsadga yo'naltirilganligi, shunga muvofiqligi jihatidan o'rganadi. U nutqdagi fikr ifodalashdagi shakl va mazmun birligiga alohida e'tibor beradi. Psixolingvistika lisoniy imkoniyatlar asosida nutqiy birliklarni hosil qilish va qabul
qilish, nutq jarayoni (fikr almashtirish-ifodalash va anglash)da ruhiy 
holatlarga, bunda 
sharoit (situatsiya), o'xshashlik (analogiya), farqlash (differensiatsiya), 
ta'sirchanlik, so'zlovchi va tinglovchi ruhiy holati masalalariga alohida e'tibor 
beradi. 
9. Sotsiolingvistika. Sotsiolingvistika sotsiologiya va lingvistika fanlarining 
zaruriy va mantiqiy bog'liqligidan hosil bo'lib, jamiyat va til (til va jamiyat) 
munosabati masalasi bilan shug'ullanadi. U tilni ijtimoiy hodisa sifatida talqin qiladi. 
Shu jihatdan sotsiolingvistikaning eng muhim, asosiy muammosi tilni- til tabiatini 
ijtimoiy hodisa sifatida tekshirish, uning jamiyatdagi, tilshunoslik fanidagi o'rni va 
ahamiyatini belgilashdir. 
Sotsiolingvistika, asosan, til va ijtimoiy munosabatlar, ijtimoiy hayot, 
taraqqiyot hodisalari, faktlari o'rtasidagi bog'liqlikni, ushbu bog'liqlikning 
sabablarini oʻrganadi. Anigʻi, mazkur soha jamiyatning yashash va rivojlanishida 
tildagi ijtimoiy hayot, ya'ni, tashqi-ekstralingvistik faktorlarning (omillarning) ta'siri 
natijasida hosil boʻlgan hodisalarni, jarayonlari, oʻzgarishlarni tahlil qilib boradi. 
Demak, sotsiolingvistika ijtimoiy faktorlarning tilga qanday ta'sir qilishi, til 
sistemasida (strukturasida) qanday namoyon boʻlishi, qanday shaklda aks etishi 
kabilarni tadqiq qiladi. 
Eslatamiz, sotsiolingvistika statistik ma'lumotlar, aholi ro'yxati va anketa 
ma'lumotlari metodikasi bilan o'z faoliyatini kengaytirib boradi. 10. Matematik 
lingvistika. Matematik lingvistika tilni o'rganish va tasvirlash jarayonida matematik 
usullaring (masalan, statistik usul, informatsiya nazariyasi kabilaming) qo'llanish 
imkoniyatlarini tekshiradi. 
qilish, nutq jarayoni (fikr almashtirish-ifodalash va anglash)da ruhiy holatlarga, bunda sharoit (situatsiya), o'xshashlik (analogiya), farqlash (differensiatsiya), ta'sirchanlik, so'zlovchi va tinglovchi ruhiy holati masalalariga alohida e'tibor beradi. 9. Sotsiolingvistika. Sotsiolingvistika sotsiologiya va lingvistika fanlarining zaruriy va mantiqiy bog'liqligidan hosil bo'lib, jamiyat va til (til va jamiyat) munosabati masalasi bilan shug'ullanadi. U tilni ijtimoiy hodisa sifatida talqin qiladi. Shu jihatdan sotsiolingvistikaning eng muhim, asosiy muammosi tilni- til tabiatini ijtimoiy hodisa sifatida tekshirish, uning jamiyatdagi, tilshunoslik fanidagi o'rni va ahamiyatini belgilashdir. Sotsiolingvistika, asosan, til va ijtimoiy munosabatlar, ijtimoiy hayot, taraqqiyot hodisalari, faktlari o'rtasidagi bog'liqlikni, ushbu bog'liqlikning sabablarini oʻrganadi. Anigʻi, mazkur soha jamiyatning yashash va rivojlanishida tildagi ijtimoiy hayot, ya'ni, tashqi-ekstralingvistik faktorlarning (omillarning) ta'siri natijasida hosil boʻlgan hodisalarni, jarayonlari, oʻzgarishlarni tahlil qilib boradi. Demak, sotsiolingvistika ijtimoiy faktorlarning tilga qanday ta'sir qilishi, til sistemasida (strukturasida) qanday namoyon boʻlishi, qanday shaklda aks etishi kabilarni tadqiq qiladi. Eslatamiz, sotsiolingvistika statistik ma'lumotlar, aholi ro'yxati va anketa ma'lumotlari metodikasi bilan o'z faoliyatini kengaytirib boradi. 10. Matematik lingvistika. Matematik lingvistika tilni o'rganish va tasvirlash jarayonida matematik usullaring (masalan, statistik usul, informatsiya nazariyasi kabilaming) qo'llanish imkoniyatlarini tekshiradi.
10. Matematik lingvistika. Matematik lingvistika tilni o'rganish va tasvirlash 
jarayonida matematik usullarning (masalan, statistik usul, informatsiya nazariyasi 
kabilarning) qoʻllanish imkoniyatlarini tekshiradi. 
11. Kompyuter lingvistikasi. Kompyuter lingvistikasi amaliy tilshunoslikning bir 
bo'limi bo'lib, uning asosiy maqsadi tilshunoslikka oid muammolarni kompyuter 
vositasida, bevosita uning "rahbarligida" hal qilishdir. Aniqrog'i, kompyuter 
lingvistikasi tillarni o'qitish (o'rganish), muayyan fanga oid bilimlarni baholash, 
matnlarni tahrirlash, bir tildan ikkinchi bir tilga tarjima qilish, statistik tadqiqotlar 
olib borish kabi qator jarayonlarda faol xizmat qilmoqda. 
12. Kognitiv lingvistika. Kognitiv lingvistika tilshunoslikdagi eng yangi 
yo'nalishlardan biridir. Ushbu tilshunoslik kognitologiya (inson bilimini o'rganuvchi 
fan) va lingvistika fanlarining o'zaro zaruriy bog'lanishidan, hamkorlikda ish olib 
borish maqsadida yuzaga kelgan. 
13. Pragmalingvistika. Pragmatik lingvistika struktur tilshunoslik yutuqlari, 
natijalari asosida shakllangan yangi bosqichdagi fahmiy (emprik) tadqiqotlar, 
izlanishlar natijasidir. U lisoniy birlikning qo'llanilish vaziyatini, nutqiy faoliyatini 
sistema sifatida oladi. Shunga ko'ra muayyan birlikni nutqiy faollikda, voqelanishda, 
nutqda namoyon boʻlishda turli nolisoniy omillar va turli sathlar bilan hamkorlikda, 
ular bilan oʻzaro bog'liqlikda o'rganadi, tekshiradi. 
 
 
 
10. Matematik lingvistika. Matematik lingvistika tilni o'rganish va tasvirlash jarayonida matematik usullarning (masalan, statistik usul, informatsiya nazariyasi kabilarning) qoʻllanish imkoniyatlarini tekshiradi. 11. Kompyuter lingvistikasi. Kompyuter lingvistikasi amaliy tilshunoslikning bir bo'limi bo'lib, uning asosiy maqsadi tilshunoslikka oid muammolarni kompyuter vositasida, bevosita uning "rahbarligida" hal qilishdir. Aniqrog'i, kompyuter lingvistikasi tillarni o'qitish (o'rganish), muayyan fanga oid bilimlarni baholash, matnlarni tahrirlash, bir tildan ikkinchi bir tilga tarjima qilish, statistik tadqiqotlar olib borish kabi qator jarayonlarda faol xizmat qilmoqda. 12. Kognitiv lingvistika. Kognitiv lingvistika tilshunoslikdagi eng yangi yo'nalishlardan biridir. Ushbu tilshunoslik kognitologiya (inson bilimini o'rganuvchi fan) va lingvistika fanlarining o'zaro zaruriy bog'lanishidan, hamkorlikda ish olib borish maqsadida yuzaga kelgan. 13. Pragmalingvistika. Pragmatik lingvistika struktur tilshunoslik yutuqlari, natijalari asosida shakllangan yangi bosqichdagi fahmiy (emprik) tadqiqotlar, izlanishlar natijasidir. U lisoniy birlikning qo'llanilish vaziyatini, nutqiy faoliyatini sistema sifatida oladi. Shunga ko'ra muayyan birlikni nutqiy faollikda, voqelanishda, nutqda namoyon boʻlishda turli nolisoniy omillar va turli sathlar bilan hamkorlikda, ular bilan oʻzaro bog'liqlikda o'rganadi, tekshiradi.