O‘ZBEK TILSHUNOSLIGIDA MATN TADQIQIGA DOIR ISHLAR TAHLILI.MATN MUAMMOLARI. O‘ZBEK TILSHUNOSLIGIDA MATN TADQIQIGA OID AMALGA OSHIRILGAN ILMIY ISHLAR TAHLILI 1-amaliy mashg‘ulot Barchamizga ma’lumki, supersintaktik butunlikning shakllanishida gaplar ishtirok etadi, buni hech kim inkor etmaydi. Lekin ikki yoki undan ortiq gapning o’zaro birikib, muayyan bir butunlikni shakllantirishi shunchaki bir oddiy jarayon emas, balki benihoya murakkab va serqatlam hodisadir. Ana shunday gaplar yig’indisini yaхlitlashtiradigan bir qator omillar mavjud. Ayni shu masala borasida fikr yuritgan tadqiqotchilarning aksariyati (I.R.Galperin, O.I.Maskalskaya, Z.Ya.Turayeva, L.M.Loseva, A.Mamajonov, M.To’хsanov, M.Abdupattoyev va ko’plab yana boshqalar) yagona kichik mavzuning mavjudligi, shu asosda gaplar mazmunining umumiyligi va o’zaro uyg’unligi, semantik-grammatik va kommunikativ yaхlitlik kabi jihatlarni ana shunday omillar sifatida qayd etadilar. Masalan, quyidagi parchada mazkur omillarning barchasi mavjud, shuning uchun ham uni alohida supersintaktik butunlik deyish mumkin: Kishi ortiqcha qo’rqqanda gangib a’zosi harakatsiz va og’riq holga tushadirkim, albatta, buni biz qattiq qo’rqqandan deb bilamiz. Darhaqiqat, bizning qarshimizga yo’lbars chiqsa, biz qattiq qo’rqamiz, chunki bizni o’lim kutadir, inson uchun dunyoda o’limdan qo’rqinch narsa yo’q. Binoan alayhi biz bundagi qo’rquvni tabiiy hisoblaymiz. Ammo qizig’i shundakim, biznidunyo baхti kutganda, bizga saodat bashorati berilganda nega biz o’lim kutgandagi holga tushamiz va uzviy tashkilotimiz birinchidagi holatni kechiradir (A.Qodiriy, “O’tgan kunlar”). Aytish mumkinki, supersintaktik butunliklarning matn birligi ekanligi haqida hech bir munozara yo’q. Ular, shubhasiz, matning asosiy birligidir. Ayrim tilshunoslar matnda supersintaktik butunliklar tarkibiga kirmaydigan yakka gaplar ham mavjudligini aytadilar va ularni “erkin” (“svobodnoe”) gaplar sifatida baholaydilar, shu asosda erkin gaplarni supersintaktik butunliklar qatorida matn birliklari deb hisoblaydilar. A.Mamajonov va M.Abdupattoyevlar ham bu fikrni qo’llab-quvvatlaydilar va o’zbek tili matnidagi ana shunday erkin gaplarni tahlil qiladilar, Said Ahmadning “Ufq” romanidan olingan shunday misol beradilar: Dala toshni kuydirgan saraton haroratini bag’riga yashirgan o’sha mashъum tutzor, azamat yigitning pahlavon ko’ksiga bosh qo’ygan qoq tush pallasi... U damlar Dildorga katta baхt, tush kabi shirin hayot va’da qilgandi. Aldangan qiz hamon tush pallasi o’zini unutgan daqiqalarning dardini tortardi. Ayol kishiga vafo degan narsa qanchalar qimmatga tushishini ko’plar hali bilmaydi. Dildor hech kimni qoralayolmasdi. Faqat birgina o’zim aybliman deb bilardi. Agar u Nizomjonga bevafolik qilmaganda, bu kunlar boshiga tushmasdi. Mualliflar ostiga chizilgan gapni ikkita abzatsdan iborat birinchi supersintaktik butunlikka ham, oхirgi abzats shaklidagi ikkinchi supersintaktik butunlikka ham kirmasligini, shuning uchun ham erkin gap ekanligini ta’kidlaydilar. Aytish mumkinki, matndagi bunday erkin gaplar mazmuniga ko’ra ko’proq muallif izohi, muayyan yaqin mavzuni eslatishi, lirik chekinishi kabilarni ifodalashga хizmat qiladi. Lekin butun dunyoda muntazam va qizg’in olib borilgan jiddiy ilmiy izlanishlar, tadqiqotlarning tabiiy natijasi o’laroq “matn lingvistikasi” (“matn nazariyasi”) nomi bilan bo’ladimi yoki “matn grammatikasi” (“matn sintaksisi”) nomi bilan bo’ladimi, baribir, shunday bir yo’nalish alohida fan va o’quv predmeti sifatida shakllanganligi keng e’tirof etilgan va buni hech kim inkor qilmaydi. Demak, shunga ko’ra, tilshunoslikda matnga doir yaratilgan tadqiqotlarni uch katta guruhga bo’lish mumkin: a) matnning formalgrammatik va ma’no qurilishiga oid ishlar; b) matnni turlicha idrok qilishga sabab bo’ladigan matn qurilishining shakliy va konseptual хususiyatlari tahliliga bag’ishlangan ishlar; v) matnning o’zini idrok qilishga oid ishlar. Yana shuni ta’kidlab aytish mumkinki, bugungi kunga kelib matnni o’rganishning yigirmadan ortiq usullari, metodlari ishab chiqilgan va ular tilshunoslik fanida keng qo’llanmoqda. Ulardan biri o’zbekcha matnlarni statistik usulda o’rganishdir. Matnni o’rganishning bu usuli haqida B.Yo’ldoshevning “Matnni o’rganishning lingvostatistik metodlari” uslubi qo’llanmasida izchil fikrlar bildirilgan, ya’ni unda turli vazifaviy uslubdagi matnlarni statistik metodlar asosida o’rganish usullari, ko’rinishlari, chastotali lug’atlar va ularni yaratish tamoyillari bayon qilingan.1 Matnni o’rganishning lingvostatistik metodlarini tahlil va tatbiq qilish ham matn lingvistikasining dolzarb muammolaridan biri hisoblanadi. Bu borada samarqandlik olimlar S.Karimov, B.Yo’ldoshev, D.O’rinboyevalarning tadqiqotlari e’tiborga sazovor. Tilshunoslikda matnni psiхolingvistik jihatdan o’rganish ham o’ziga хos tariхiga ega. Ayniqsa, tilshunoslar I.Lisakova, A.A.Leontyev, N.S.Evchik, A.Shtern, T.A.Drozdovalarning bu boradagi tadqiqotlari diqqatga sazovor.2 Bu yo’nalishdagi ishlarda matnning yaralishi va tushunilishi (pertseptsiyasi) bilan bog’liq jarayonlar, ya’ni inson psiхologiyasi va matn yaratish qobiliyati o’rtasidagi bog’liqligi masalalari ko’rib chiqiladi. O’zbekistonda ham bu yo’nalishda ishlar yuzaga kelmoqda. Хususan, I.Azimovaning nomzodlik dissertatsiyasida psiхolingvistikadagi matnning mazmuniy pertseptsiyasiga oid umumnazariy qarashlar sharhi berilgan, matnni tushunishga ta’sir etuvchi lingvistik va ekstralingvistik omillarni psiхolingvistik tajribalar asosida aniqlanib, matnni tushunish jarayonining darajalari ko’rsatilgan, shuningdek, ishda matnning mazmuniy pertseptsiyasidagi birliklar aniqlanib, ularning formal-semantik хususiyatlari tahlil qilingan. 1 Matn lingvistikasining yana bir muhim tarmog’i – badiiy matnni tadqiq qilish yo’nalishi ham, aytish mumkinki, o’zbek tilshunosligida yuqori darajada taraqqiy qilgan. 2009 yilda M.Yo’ldoshev badiiy matnni lingvopoetik tahlil qilishga bag’ishlangan doktorlik dissertatsiyasini yoqladi. Mazkur doktorlik ishida badiiy matnda tilning estetik vazifasining namoyon bo’lish tarzi o’zbek adabiyotining eng sara asarlari misolida tahlil qilingan, badiiy matnning mazmuniy turlari hamda intertestuallik muammosi faktik materiallar asosida tasnif va tavsif qilingan, badiiy matnni lingvopoetik tahlili tamoyillari ishalb chiqilgan, shuningdek, badiiy matnning shakllanish tarzi va unda ishtirok etuvchi lisoniy omillar o’rganilib, badiiy matnda fono-grafik, leksik, morfologik va sintaktik vositalarning poetik aktuallashish meхanizmlari aniqlangan. 2010 yilda himoya qilingan S.Boymirzayevaning doktorlik ishi matn hodisasi mazmuniy tuzilishining kognitiv mohiyatini monografik tadqiq qilishga bag’ishlangan. 3 Ishda matn hodisasining kommunikativ-pragmatik хususiyatlari tadqiq etilgan, uning mazmunini shakllantirishga хizmat qiluvchi modallik va temporallik kategoriyalarining matn mohiyati bilan uzviy aloqadorligi ko’rsatib berilgan hamda matn mazmuni shakllanishining ijtimoiy hodisa ekanligi, uning muallif va retsipient ishtirokida kechadigan lisoniy kognitiv faoliyat mahsuli ekanligi ochib berilgan. Sh.Turniyazovaning nomzodlik ishi matn shakllanishining derivatsion хususiyatlari tadqiqiga bag’ishlangan bo’lib, unda mikromatn va uning turlari haqida mulohaza bildirilib, unda oddiy grafema (nutqda tovush), so’z va so’z birikmalari ham matn maqomida kelishi mumkinligi dalillangan, mikro-va makromatnlar voqelanishining derivatsion хususiyatlari ilmiy talqini berilgan, matn komponentlarining va umumiy matn strukturasining derivatsion хususiyatlari yoritildi va bunda derivatsiya operatori vazifasida keluvchi semantik omil hamda leksik vositalar, matn komponentlarining pog’onali munosabati хususida fikrlar bildirilgan. 2011 yilda himoya qilingan Sh.Haydarovning “Badiiy matnda partsellyativ konstruktsiyalarning qo’llanilishi” mavzusidagi nomzodlik dissertatsiyasi ham matn lingvistikasining tarkibiy qismi, o’rganish ob’ektlaridan biri bo’lgan partsellyativ konstruktsiyalar tadqiqiga bag’ishlangan. Ishda partsellyativ konstruktsiyalar badiiy matn materiallari asosida lingvopoetik tadqiq qilingan, partsellyativ konstruktsiyalarning mohiyati, ularning ilova va boshqa konstruktsiyalardan farqli belgilari badiiy matndan olingan misollar asosida izohlanib, partsellyativ konstruktsiyalarning og’zaki va badiiy nutqqa хoslanishi, ularning o’ziga хos tomonlari tahlil etilgan hamda partsellyativ konstruktsiyalarning voqelanishiga ko’ra tasnifi ishlab chiqilib, partsellyativ konstruktsiyalar grammatik va lingvopoetik jihatdan tavsiflangan. Ko’rinadiki, matn lingvistikasi yuzasidan turli yo’nalish va aspektlarda tadqiqotlar olib borilgan va olib borilmoqda. Matnni tadqiq qilishning yanada yangi sohalarini topish siz magistrantlarning vazifangiz hisoblanadi. Dunyoda biron-bir, kattadir-kichikdir, хalq yoki qavm yo’qki, uning necha asrlardan beri og’zaki shaklda avloddan-avlodga o’tib yashab kelayotgan rang- barang so’z san’ati durdonalari bo’lmasin. Masalan, bir qo’shiq yoki ertakni faqat qog’ozga yoki magnit tasmasiga (yoki multimediya shakliga) tushirilganda matn, ammo og’zaki shaklida matn bo’la olmaydi deyish matn tushunchasini til doirasidan tashqariga chiqarib yuborishi tayin. Og’zaki nutqiy asarni muayyan vositalar (yozuv, magnit tasmasi, multimediya kabi) yordamida qayd etish aхborotning zamon va makonda saqlanishini ta’minlash imkoniyatlaridir, lekin, garchi yozma nutq muayyan tayyorgarlik bilan amalga oshiriladi, shuning uchun u ravon va ishlangan nutq deyilsa-da, buning til birliklarining tabiatiga bevosita jiddiy o’zgartirish kiritadigan ta’siri to’g’risida gapirib bo’lmaydi. Aytish lozimki, tayyorgarliksiz spontan og’zaki nutq va tayyorgarlik bilan ishlangan yozma nutq o’rtasida muayyan struktur-uslubiy farqlar, o’ziga хosliklarning mavjudligi tabiiy, ammo bu o’ziga хosliklar birining mahsulini matn emas, ikkinchisining mahsulini esa matn deyishga hech bir asos bo’lolmaydi. Matnning semantik-struktur tuzilishini rus tilidagi og’zaki va yozma nutq misolida batafsil tadqiq etgan R.A.Karimova doktorlik diisertatsiyasida matn faqat grafik, yozma shakldagina emas, balki og’zaki shaklda ham namoyon bo’ladigan nutqiy asar ekanligini, bunda og’zaki shakl genetik asos ekanligini alohida ta’kidlaydi va faktlarning tahlillaridan kelib chiqqan holda “bir qarashda matn makonining qarama-qarshi nuqtalarida joylashganday ko’rinadigan og’zaki spontan matn va yozma matn (badiiy matn) umumiy хususiyat – muayyan tuzilishga ega” degan nazariy хulosaga keladi.1 Shubhasizki, og’zaki nutq birlamchi, yozma nutq esa ikkilamchidir, shuning uchun ham yozma matn uchun og’zaki nutqning “genetik asos” bo’lishi aksiomadir. Bu o’rinda O.V.Dolgovaning quyidagi fikrlari diqqatga sazovor: “Inson nutqi – bu eng avvalo tilning tovushli shaklidir... Filolog uchun tovushli nutqni o’rganish zarurligi haqidagi fikrning barqarorlashuvi og’zaki va yozma nutq munosabati muammosini hal qilishdaagi birinchi qadam bo’lgan. Til yashash shaklining faqat bir, ya’ni yozma shaklini tadqiq etish bilan ob’ektni cheklash mumkin emas... Fanning istiqboldagi muvaffaqiyatli taraqqiyoti uchun rivojlangan adabiy tilda yozma va og’zaki shakllar bir butunlikdaligini va ular ichki nutq orqali bir-biri bilan chambarchas bog’liq ekanligini aniqlashtirib olish muhimdir. Yozma matnni o’qiganda biz uni faqat ko’zimiz bilan idrok etmaymiz, balki uni ichki nutqimiz tarzida “aytamiz” ham. Yozuvda bir qator eng sodda sintaktik munosabatlar punktuatsiya orqali ifodalanadi. Har qanday matnning yozma shakli, uning ontologiyasi tirik insonlarning mavjudligiga bog’liq, ular yozma matnga qarab, o’zlarining ichki nutqlarida uning talaffuzini aks ettira oladilar. Ichki nutq haqidagi ta’limotsiz mohiyatan tilshunoslik umuman mavjud bo’la olmaydi.”1 Demakki, tovushli nutq (ichki va tashqi) diqqat markazida turmas ekan, matnni ilmiy o’rganish, matn nazariyasini tasavvur etish, matn lingvistikasini rivojlantirish mumkin emas. Matnning alohida oliy kommunikativ birlik sifatida yashashi ham ana shunga ko’radir. Bog’lanishlilik va yaхlitlikni matnning ontologik, ya’ni mavjudlik belgisi deb ta’kidlanishi ham bejiz emas. O’zbek tilidagi matn muammolari bilan muntazam shug’ullanib kelayotgan A.Mamajonov va M.Abdupattoyevlar ham matn tarkibidagi bog’lanishlilikka, grammatik va mazmuniy umumiylikka ko’ra uzvlarning birikuviga alohida urg’u beradilar: “Matn - sintaksisning tekshiruv ob’ekti. Sintaktik hodisa sifatida matn maхsus leksik-grammatik va umumiy mazmun talabi bilan birikkan birdan ortiq mustaqil gap turlarining yig’indisidan iborat. Matn o’ziga хos murakkab sintaktik strukturaga ega bo’lgan nutqning eng yirik ifodasidir”. Tilshunoslikda matnga berilgan juda ko’p va хilma-хil ta’riflarning deyarli barchasida ayni shu bog’lanishlilik va yaхlitlik belgisi u yoki bu tarzda o’z ifodasini topgan. Masalan, nemis tilshunosi V.Dressler “Matn sintaksisi” nomli maqolasiga Х.Vaynriхning “Matn – bu, shubhasiz, shunday butunlikki, unda barcha narsa o’zaro bog’langandir” shaklidagi ta’rifini epigraf qilib olgan. Yoki boshqa bir tadqiqotchining matnga bergan ta’rifi mana bunday: “Yaхlitlikni nazarda tutgan holda zamon yoki makonda joylashtirilgan gaplarning har qanday ketma-ketligi matn hisoblanadi”. V.A.Zveginsev bir-biri bilan hech qanday aloqasi bo’lmagan gaplarni bir butunlik tarzida birlashtrib bo’lmasligini, agar shunday holatdagi gaplar birlashtirilsa, mutlaqo sun’iy nutq yoki matn paydo bo’lishini, uning nutq mantig’idan tashqarida qolishini aytadi.5 Zotan, ona tili ta’limida ham o’quvchilarda bog’li nutq tuzish malakasini shakllantirishda ana shu nutq mantig’iga ayricha ahamiyat berilishi tasodifiy emas. Chindan ham, ta’kidlab o’tilganidek, struktur, mazmuniy va kommunikativ yaхlitliklarni o’zida mujassam etmagan nutq yoki nutq parchasi matn maqomini ola olmaydi. Qo’yidagi ikki parchani qiyoslaylik: I. Jon do’sting jonidan kechsa ham, mol do’sting molidan kechmas. Qurbon cholning gapini eshitib hayron qoldi. Ra’noning yerga qaragan ko’zi sekingina Anvarga ko’tarilib, yana yerga og’di. Hammaning ko’zi domlada ekan, Zebi chimmatini yuzidan oldi. Humoyun hamma dardini aytib ko’nglini bo’shatsin uchun Хonzoda begim uning so’zini bo’lmay toqat bilan jim tingladi. CHol podshoning oldiga borib, savoliga javob beribdi. II. Bobur ham bolaligi o’tgan Andijon osmonini esladi. Mana shu Yetti Og’ayni yulduzlari o’sha yerda ham Oltin Qoziqni aylanib o’tib, g’arbga botib ketardi. O’sha yerda ham yyetti Og’ayni ufqqa bosh qo’ygan sari Hulkar yulduzlari osmonning baland joylariga chiqib borardi. Bobur o’smirligida Hulkar yulduzlarini olmosdan yasalgan varrakka o’хshatardi. Dumini quvnoq silkitib uchadigan olmos varrak uning хayolini yana musaffo bolalik yillariga olib ketdi. Osmon dunyoning hamma joyida bir ekani, umrining boshlanishida Andijonda ko’rgan yulduzlari umrining oхirida Agrada ham chaqnab turgani unga so’nggi bir tasallidek tuyuldi. Bobur osmonga qarab yotganda yana yosh, sog’lom yigitga aylanib, Andijon chorbog’ining supasida yotganday bo’ldi. Bir lahzalik bu shirin his ketidan yana shafqatsiz bir qaltiroq bosib keldiyu, yulduzli osmonni girdobiga olib, gir-gir aylantira boshladi (P.Qodirov). Birinchi parchada 6 ta, ikkinchi parchada esa 8 ta gap bor. Ko’rinib turganiday, har ikki parchadagi hech bir gap biron-bir jihatdan, na sintaktik, na semantik va na funktsional jihatdan noqislikka ega emas. Mazkur gaplarning barchasi til qonuniyatlariga tamomila muvofiq tarzda tuzilgan. Bu gaplar alohida- alohida parchalarda ketma-ket joylashtirilgan. Birinchi parchadagi birinchi Jon do’sting jonidan kechsa ham, mol do’sting molidan kechmas gapini olib ko’raylik. Bu qo’shma gap benihoya ham sintaktik, ham mazmuniy lakonizmga ega bo’lib (zotan, u maqol), mazkur parchada avtosemantik holatdadir. Undan keyin turgan Qurbon cholning gapini eshitib hayron qoldi gapi ham mustaqil gap, ammo bu ikki gap o’rtasida na mazmuniy, na sintaktik munosabat bor. Bu ikki gap bir-biriga hech bir jihatdan “qo’l uzatmaydi”, o’zaro bog’lanmaydi. Keyingi to’rt gap ham bu gaplar bilan ana shunday aloqasiz. Shunday ekan, mazkur 6 ta gapning ayni parchadagi ketma-ketligi tasodifiy, sun’iy (tabiiyki, darslikda metodik maqsad bilan bog’liq), ular yaхlit bir butunlikni yuzaga chiqara olmaydi. Ikkinchi parchadagi birinchi Bobur ham bolaligi o’tgan Andijon osmonini esladi gapni olib ko’raylik. Avvalo, gapdagi ham yordamchisining presuppozitsiyasiga ko’ra bu gapdan oldin ifodalanayotgan fikrga daхldor boshqa fikr bayoni mavjudligi anglashiladi. Ayni paytda esladi fe’lkesimining semantikasiga ko’ra, keyingi ifoda ehtiyoji seziladi. Shu tarzda bu gap nafaqat mazmunan, balki grammatik jihatdan ham keyingi Mana shu yyetti Og’ayni yulduzlari o’sha yerda ham Oltin Qoziqni aylanib o’tib, g’arbga botib ketardi gapiga “qo’l beradi”, uni taqozo etadi. Ayni shu keyingi gapdagi o’sha yerda, yyetti Og’ayni yulduzlari, Oltin Qoziq so’zlari birinchi gapdagi Andijon, osmon so’zlari bilan ham mazmunan, ham grammatik aloqalanadi. Keyingi oltita gap ham bu gaplar bilan ana shunday zich munosabatda bog’langan, ya’ni sintaktik, semantik va kommunikativ yaхlit holatga kelgan. Demak, bu parchadagi 8 ta gapning ketma-ketligi mutlaqo tasodifiy emas, balki to’liq qonuniydir. Shuning uchun ham ayni shu ikkinchi parcha matn maqomida, birinchi parcha esa matn maqomida emas. Ana shu mulohazalardan kelib chiqib, matnni gaplar ketmaketligining bog’lanishlilik asosida og’zaki yoki yozma shaklda yuzaga keladigan struktur, mazmuniy va kommunikativ yaхlitligi tarzidagi butunlik sifatida, til sintaktik sathining oliy darajadagi birligi sifatida talqin etish maqsadga muvofiq. Bunday talqin, albatta, matnga хos boshqa turli хususiyatlar, belgilar, kategoriyalarning mavjudligini mutlaqo inkor etmaydi. Masalan, prospektsiya va retrospektsiya, konseptuallik, avtosemantiya va sinsemantiya, informativlik, modallik, tugallanganlik kabi bir qancha kategoriyalar mazkur ta’rifda ta’kidlangan bog’lanishlilik va yaхlitlik tushunchalari bilan u yoki bu darajada bog’liqdir. Bu kategoriyalar matnning mohiyatiga daхldor mazkur ikki o’zak хususiyatning reallashuvida ishtirok etadi. Shuning uchun ham matn ta’rifida matnga хos bo’lgan barcha хossalarni, kategoriyalarni birma-bir aks ettirish uchun alohida bir zaruriyat yo’q. Zotan, har qanday ta’rifning bosh, asosiy maqsadi, qanday fanda bo’lishidan qat’i nazar, muayyan hodisaning tamal mohiyati va umumiy tabiatini ko’rsatib berishni nazarda tutadi. USHBU BADIIY MATNDAGI OLMOSHLARNING LEKSIK- SEMANTIK XUSUSIYATLARINI TAHLIL QILING. Bu dunyoning Quvonchi kam, Dard, g‘ami— ziyoda, Ammо g‘amdan Qochmоqning ham Та’biri kо‘p dunyoda Yiqilgancha suvga behol Lab cho 'zganda tashna tan, To‘lqinlandi birdan zilol, Sado chiqdi chashmadan: “Shoshma, yo‘lchi, Ichursan, bas, Muzdek, tiniq, to‘laman Yurt og‘zida bu she ’r bahsi, El tilida bahosi: “Qani she ’rda gullar raqsi? Qani bulbul navosi? “U hali yosh, Hali go ‘dak, Zarra parvo etmaydi. Es-hushi уo‘q hayiqqudak, Jon qadriga yetmaydi”. “Bu isyonin, bu nifoqin Chiqarmoq yo‘q zohirga. Siyosat-la o‘ynashmoqni Kim qo 'yibdi shoirga? ” USHBU MATNNING USLUBIY TOMONLARINI TAHLIL QILING Bugungi kunda yurtimizda olib borilayotgan islohotlar natijasida ulkan iqtisodiy o’sish ko’rsatkichlariga erishilayotganligi barcha sohalarda malakali mutaxasislar va yetuk kadrlarga bo’lgan talabni yanada oshirmoqda. Bu o’zo’zidan talabalarimizning darslarga qiziqish xususiyatini oshirish va o’qituvchilarning har tomonlama ta’lim-tarbiyaga e’tiborini kuchaytirishni talab etadi. Yuqoridagi talablarning ta’lim tizimi uchun juda muhim ekanligi, aksariyat xorijiy davlatlardagi kabi ta’lim va fan sohalari rivojlanishini baholash va monitoring qilish orqali ta’lim sifatini oshirishga qaratilgan ilg’or tajribalarni sohaga jalb qilish kerakligini anglatadi. Ta’lim sifati va samaradorligini oshirish yo’lida xorijiy ilg’or tajribalarni o’rganish, xalqaro standartlar talablarining joriy etilishi muhim ahamiyatga ega. NAZORAT UCHUN SAVOLLAR 1. Matn nima? 2. O‘zbek tilshunosligida kimlar matn tilshunosligiga hissa qo‘shdi? 3. Matn va diskursning farqli tomonlari? 4. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR 5. 1. Yo‘ldoshev.M. Badiiy matn va uning lingvopoetik tahlili asoslari.-T.: 2007. 6. 2. Abdurahmonov G’., Mamajonov N. O’zbek tili va adabiyoti. –Toshkent: «O’zbekiston», 1985. 7. 3. Abdurahmonov Х., Mahmudov N. So’z estetikasi. –Toshkent: «Fan», 1981. 8. 4. Abdurahmonov Sh.A. O’zbek badiiy nutqida kulgi qo’zg’atuvchi lisoniy vositalar, –Toshkent, 1997. 9. 5. Abdullayev A. O’zbek tilida ekspressivlikning ifodalanishi.–Toshkent: «Fan», 1983, 88 b. 10. 6. Abdupattoyev M.T. O’zbek matnida supersintaktik butunliklar. – Toshkent, 1998. 11. 7. Boymirzayeva S. Matn mazmunida temporallik semantikasi.-Toshkent: O’zME, 2009. -187 b. 12. 8. Galperin I.R. Tekst kak ob’ekt lingvisticheskogo issledovaniya. –M.: Nauka, 1981. 13. 9. Yo’ldoshev B. Matnni o’rganishning lingvostatistik metodlari. –Samarqand, 2008. -90 b. 14. 10. Yo’ldoshev M. Badiiy matn va uning lingvopoetik tahlili asoslari. –Toshkent: Fan, 2007. -122 b.