O’ZBEK XONLIKLARI DAVRIDAGI TIBBIYOT. KAPITALISTIK TUZUMINING PAYDO BO’LISHI VA RIVOJLANISHI, SHU DARVDAGI TIBBIYOT

Time

Yuklangan vaqt

2025-11-08

Downloads

Yuklab olishlar soni

0

Pages

Sahifalar soni

4

File size

Fayl hajmi

22,2 KB


O’ZBEK XONLIKLARI DAVRIDAGI TIBBIYOT. KAPITALISTIK
TUZUMINING PAYDO BO’LISHI VA RIVOJLANISHI, SHU DARVDAGI
TIBBIYOT
Reja: 
1. Shayboniylar va Ashtarxoniylar davridagi tibbiyot.
2. So’nggi o’zbek xonliklari davridagi tibbiyot. 
3. Kapitalizm davridagi tibbiyot va uning rivojlanishi.
4. Tibbiyot soxasidagi kashfiyotlar.
Shayboniylar davrida  O’zbekiston xududida yashagan yirik tabiblardan
bizga  Muhammad  Xusayin  Mirokiy  as-Samarkandiy,  Shox  Ali  Xurosoniy,
Toshkentlik Mullo Muhammad Yusuf tabib, Ubaydullo ibn Yusuf Ali al-Okiylilar
maolum.
SHayboniylar xukumronlik qilgan davirda (XVI-asr) mamlakatda tibbiyot
anchagina rivojlandi. Deyarli xar bir shaxarda kasalxona, nogironlar uyi, dorixona
va tibbiy maktablar bulardi.
Masalan, XVI-asr O’rtasida Toshkentning ko’rkam chekkasida «CHorbog»
degan  joyida  maxsus  kasalxona  ko’rilganligi  ma’lum.  Bu  erda  bemorlar  va
yaradorlar  davolanganlar.  Kasalxonalarda  tajribali  tabiblar  ishlardilar.  Ular
tabiblarga tib ilmidan dars ham berardilar. CHunki bilimli bu tabiblar tibga oid
asarlar ham yozganlar.
XVI-asrning oxiriga kelib o’zaro urishlar natijasida sha yboniylar  davlati
zaiflashib  koldi.  Bu  vaqtda  janubda  Eron  shoxlari  mamlakatga  taxdid  sola
Logotip
O’ZBEK XONLIKLARI DAVRIDAGI TIBBIYOT. KAPITALISTIK TUZUMINING PAYDO BO’LISHI VA RIVOJLANISHI, SHU DARVDAGI TIBBIYOT Reja: 1. Shayboniylar va Ashtarxoniylar davridagi tibbiyot. 2. So’nggi o’zbek xonliklari davridagi tibbiyot. 3. Kapitalizm davridagi tibbiyot va uning rivojlanishi. 4. Tibbiyot soxasidagi kashfiyotlar. Shayboniylar davrida O’zbekiston xududida yashagan yirik tabiblardan bizga Muhammad Xusayin Mirokiy as-Samarkandiy, Shox Ali Xurosoniy, Toshkentlik Mullo Muhammad Yusuf tabib, Ubaydullo ibn Yusuf Ali al-Okiylilar maolum. SHayboniylar xukumronlik qilgan davirda (XVI-asr) mamlakatda tibbiyot anchagina rivojlandi. Deyarli xar bir shaxarda kasalxona, nogironlar uyi, dorixona va tibbiy maktablar bulardi. Masalan, XVI-asr O’rtasida Toshkentning ko’rkam chekkasida «CHorbog» degan joyida maxsus kasalxona ko’rilganligi ma’lum. Bu erda bemorlar va yaradorlar davolanganlar. Kasalxonalarda tajribali tabiblar ishlardilar. Ular tabiblarga tib ilmidan dars ham berardilar. CHunki bilimli bu tabiblar tibga oid asarlar ham yozganlar. XVI-asrning oxiriga kelib o’zaro urishlar natijasida sha yboniylar davlati zaiflashib koldi. Bu vaqtda janubda Eron shoxlari mamlakatga taxdid sola
boshladilar. SHimolda esa rus podshoxidan madad olgan qozoq xonlari xujum
boshladilar. Oxirgi shayboniylardan biri – Abdulmumin mamlakatni birlashtirishga
o’rinib ko’rdi. Ammo ayrim viloyatlarning bekalari uni qo’llab – quvatlamadilar.
Aksincha,  ular dushmanlar bilan kelish yo’lini tutdilar. Abdumumin uldirildi. Bu
bilan shayboniylar sulolasi ham tugadi.
1599 yilda Mavorounnaxirning xoni qilib, Koki Muhammad saylandi. U
boshqa o’zbek kabilaisdan – Ashtarxoniylardan edi. SHunday qilib, Ashtarxoniylar
sulolasiga asos solindi.  Bular ham mamlakatdagi parchalanib ketish jarayonini
tuxtata olmadilar. Markazdan chetlanish tendensiyasi kuchlib bo’lib chiqdi. O’lka
va viloyatlarning boshqalari ko’pincha markaziy xukumatga buysunishdan bosh
tortar edilar. Bundan tashqari, davlat ishlarida ruxoniylar o’z tasirlarini borgan sari
kuchlirok  utkaza  boshladilar.  Markaziy  xukumat  boshligi  SHayx  va  ulamolar
hamda viloyat xokimlari ishtiroksiz biron muhim ishni amalga oshira olmasdi.
SHuning  uchun  mamlakatning  iqtisodiy  va  madaniy  xayotida  ko’zga  ko’rina
o’zgarish yo’z bermadi. Siyosiy xayotda o’zaro urishlar davom etdi. 
SHunday  qilib,  Ashtarxoniylar  xukumronlik  qilgan  davrida
Movarounnaxirda  iqtisodiy  va  madaniy  xayot  soxasida  unchalik  silchish
ko’rinmadi. Bundan tibbiyot istisno edi. Bu soxada zarurat bo’lganligi uchun ba’zi
bir siljish alomatlari ko’zga ko’rindi. Ayrim shaxarlarda kasalxonalarda parpo
etildi, ularda bemorlarni davolash bilan birga talabalar ham o’qitilardi. 
Bu vaqtda ko’zga ko’ringan tadbirlardan biri Subxonqo’lixondir.  U Buxoro
amiri edi. Tibga oid ikkita asari borligi ma’lum edi. Bular «Subxon tibbiyoti» va
«Subxonning xayotbaxsh tibbiyotidir».
«Subxon tibbiyoti» da muallif oson, tushunarli qilib xar xil kasalliklarni
aniqlash va davolash to’g’risida so’z yuritadi. 
«Subxonning  xayotbaxsh  tibbiyoti»  esa  asosan  dorilarga  bag’ishlangan.
Kitob sakkiz qismdan iborat bo’lib, xar bir qismdan dorilarning sifati, tayyorlanishi
vaishlatilishiga oid ayrim masalalar yoritilgan. 
O’zbekiston  tibbiyoti  tarixda  yana  bir  davlat  arbobi,  tib  ilmi  bilan
shug’ullangan. Bu Xorazm xoni Abulg’ozixondir. Uning tibga oid kitobi «Insonga
foydali kitob» deb atalgan. Bu asar turt qismdan iborat bo’lib, birinchi  qismda
oddiy dorilarning xossalari, ularni tayyorlash va ishlatish usullari bayon etilgan.
Logotip
boshladilar. SHimolda esa rus podshoxidan madad olgan qozoq xonlari xujum boshladilar. Oxirgi shayboniylardan biri – Abdulmumin mamlakatni birlashtirishga o’rinib ko’rdi. Ammo ayrim viloyatlarning bekalari uni qo’llab – quvatlamadilar. Aksincha, ular dushmanlar bilan kelish yo’lini tutdilar. Abdumumin uldirildi. Bu bilan shayboniylar sulolasi ham tugadi. 1599 yilda Mavorounnaxirning xoni qilib, Koki Muhammad saylandi. U boshqa o’zbek kabilaisdan – Ashtarxoniylardan edi. SHunday qilib, Ashtarxoniylar sulolasiga asos solindi. Bular ham mamlakatdagi parchalanib ketish jarayonini tuxtata olmadilar. Markazdan chetlanish tendensiyasi kuchlib bo’lib chiqdi. O’lka va viloyatlarning boshqalari ko’pincha markaziy xukumatga buysunishdan bosh tortar edilar. Bundan tashqari, davlat ishlarida ruxoniylar o’z tasirlarini borgan sari kuchlirok utkaza boshladilar. Markaziy xukumat boshligi SHayx va ulamolar hamda viloyat xokimlari ishtiroksiz biron muhim ishni amalga oshira olmasdi. SHuning uchun mamlakatning iqtisodiy va madaniy xayotida ko’zga ko’rina o’zgarish yo’z bermadi. Siyosiy xayotda o’zaro urishlar davom etdi. SHunday qilib, Ashtarxoniylar xukumronlik qilgan davrida Movarounnaxirda iqtisodiy va madaniy xayot soxasida unchalik silchish ko’rinmadi. Bundan tibbiyot istisno edi. Bu soxada zarurat bo’lganligi uchun ba’zi bir siljish alomatlari ko’zga ko’rindi. Ayrim shaxarlarda kasalxonalarda parpo etildi, ularda bemorlarni davolash bilan birga talabalar ham o’qitilardi. Bu vaqtda ko’zga ko’ringan tadbirlardan biri Subxonqo’lixondir. U Buxoro amiri edi. Tibga oid ikkita asari borligi ma’lum edi. Bular «Subxon tibbiyoti» va «Subxonning xayotbaxsh tibbiyotidir». «Subxon tibbiyoti» da muallif oson, tushunarli qilib xar xil kasalliklarni aniqlash va davolash to’g’risida so’z yuritadi. «Subxonning xayotbaxsh tibbiyoti» esa asosan dorilarga bag’ishlangan. Kitob sakkiz qismdan iborat bo’lib, xar bir qismdan dorilarning sifati, tayyorlanishi vaishlatilishiga oid ayrim masalalar yoritilgan. O’zbekiston tibbiyoti tarixda yana bir davlat arbobi, tib ilmi bilan shug’ullangan. Bu Xorazm xoni Abulg’ozixondir. Uning tibga oid kitobi «Insonga foydali kitob» deb atalgan. Bu asar turt qismdan iborat bo’lib, birinchi qismda oddiy dorilarning xossalari, ularni tayyorlash va ishlatish usullari bayon etilgan.