O’ZBEKISTONDA DINIYLIK VA DUNYOVIYLIK MUNOSABATLAR
Yuklangan vaqt
2024-03-10
Yuklab olishlar soni
6
Sahifalar soni
27
Faytl hajmi
70,2 KB
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI MIRZO ULUG’BEK NOMIDAGI
O’ZBЕKISТОN МILLIY UNIVERSITETI
IJТIМОIY FАNLAR FАКULТЕТI
SOTSIOLOGIYA KAFEDRASI
UMUMIY SOTSIOLOGIYA FANIDAN
KURS ISHI
O’ZBEKISTONDA DINIYLIK VA DUNYOVIYLIK
MUNOSABATLAR
Toshkent 2023
MUNDARIJA
KIRISH…………………………………………………………………..………...3
I. BOB. O’ZBEKISTONDA DAVLAT VA DIN MUNOSABATLARI
1.1Ilk diniyqarashlar........…..……...……………..….…...…………..............6
1.2.Dunyoviy davlatchilikda Islom dinining o’rni……..…….........………10
II. BOB DINIY VA DUNYOVIY QARASHLAR
2.1.Din va Taraqqiyot……...…................................................……....…......16
2.2.
Globallashuv
sharoitida
dunyoviy
va
diniy
mafkuralarning
xususiyatlari………………………………………………………………………..
XULOSA…………..…………………………………….…………………….…23
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR..……….………........…………………26
Kirish
Mavzuning dolzarbligi: Dunyoviylik tushunchasini diniylik bilan mutlaq
qaramaqarshi qo‘yish to‘g‘ri emas. Ular dunyo va inson hayotining mohiyatiga
turlicha qarash usullarini, dunyoviylik tushunchasida diniy tashkilotlarni siyosiy
tashkilotlardan ajratish va diniylikni barcha uchun asos qilib olmaslik tamoyillarini,
dindorlik esa, qalbga bog‘liq hissiyotlarni uni barchaga majburiy singdirish hech
qaysi diniy tamoyilga to‘g‘ri kelmasligini, dunyoviy taraqqiyot yo‘lini tutgan
davlatlarda
garchi
din
davlatdan
ajratilgan
bo‘lsada,
jamiyatdan
ajralmaganligini,dunyoviy va diniy qadriyatlar muvozanati buzilgan jamiyatlarda
ijtimoiy taraqqiyot masalasida kelib chiqishidagi jiddiy muammolarni o’rganish.
Kurs ishining maqsadi. O’zbekistonda diniy va dunyoviy bilimlarning
o’ziga xosligi , ularning tutgan o’rni, jamiyatga tasiri, diniy va dunyoviy
bilimlarning davlat taraqqiyotidagi mutanosibligi, diniy va dunyoviy bilimlarning
bir –biridan farqini o’rganish.
Kurs ishining vazifasi. O’zbekistonda diniy va dunyoviy munosabatlarni va
glaballashuv davrida diniy va dunyoviy mafkuralarning xususiyatlarini o’rganish.
Kurs ishining obyekti. Bugungi jamiyatimizdagi diniy va dunyoviy
bilimlarninng o’rni .
Kurs ishining predmeti. Davlat va Din o’rtasidagi va bu kundagi diniylik va
dunyoviylik moammolari
1.BOB. O’zbekistonda davlat va din munosabatlari
1.1. 1Ilk diniyqarashlar
Din tabiat va jamiyatda sodir bo’livchi voqea hamda hodisalarni aks ettiruvchi
ijtimoiy ong shakllaridan biri bo’lib, din ibtidoiy davrda vujudga kelib o’sha davrda
yashagan odamlarning dunyoqarashini o’zida ifodalovchi ma’naviy madaniyat
elementidir. Din arab tilida “ishonch” “ishonmoq” degan ma’nolarini bildirib, din
insondan tashqarida bo’lib, uni yaratgan iloxiy qudratga ishonch va e’tiqodni ifoda
etadigan maslak, qarash hamda ta’limotdir.Odamlarda ilk diniy tasavvurlarning
paydo bo’lib, shakllanib, rivojlanib, takomillashib borishi jarayoni insonda ong,
tafakkurning shakllanishi bilan bevosita bog’liq bo’lib, insonning paydo bo’lib
shakllanib borishi jarayoni fanda antroposotsiogenez deyiladi. Insoniyatning
ibtidoiy davrdagi eng qadimgi tarixini o’rgangan arxeolog olimlar dastlabki
davrlarda odamlarda diniy tassavurlar bo’lmaganligi, odamlar birga yashab, ov qilib,
o’zaro muloqotga kirishganlaridan so’ng insoniyat ongsiz faoliyatdan ongli
faoliyatga o’tgani, inson o’zini o’rab turgan tashqi olam, tevarak atrofdagi narsa va
xodisalarni jonlantirib tasavvur qilishlari natijasida odamlarda ilk diniy tasavvurlar
vujudga kelganligi haqidagi fikrni bayon qiladilar.Zamonlar osha diniy qarashlar
O’rta Osiyoda yanada mukamallashdi,ya’ni IX asrda turli din ilm sohiblari yetishib
chiqqan.Bulardan Buyuk faylasuf Abu Nasr al-Farobiy, ibn Nasir Farg’oniy, ibn
Ismoil Al-Buxoriy kabi buyuk olimlar yetishim chiqqan. Bu mutaffakirlar orasida
al-Buxoriyning qilgan ishlariga to’xtalish joiz ,uning “Sahih ul-Buxoriy “ asari
naqadar go’zal durdonalardan hisoblanadi uning yozilganiga 1200 yildan oshgan
bo’lsada musulmon oilalarda muqaddas Quroni Karimdan so’ng sevib o’qiladi ,
unda jami takrorlanadigan hadislar 7275 tani takrorlanmaydigan holda esa 4000 tani
tashkil etadi.Al- Buxoriy dunyoda diniy bilimlarning tutgan o’rni ularning naqadar
go’zalligini isbotlab berganlar Imom Al-Buxoriy “Ilimni hech qachon xor
qilmanglar” deb takidlaydilar.” Al-jome’ as-sahih” asarida ilm fazilatlarning
to’g’risiuda shunday deyilgan “Alloh taolo oyati karimasida : “ Alloh taolo
sizlarning orangizdagi imon keltirganlarni va ilmni yuksaltirganlarni bu dunyoda
yorlaqab , martabasini ulug’ qilgaydir, oxiratda jannatga kirmoqlikni nasib
etgusidir, Alloh taolo qilayotgan ishlaringizdan xabardordir1 “, - deyilgan. Yana
boshqa oyati Karimada esa: “ Yo Rabbiy, ilmimni ziyoda qilg’aysen, deb ayt!”-
deyilgan. Qarindoshlariga mehr-oqibatli odamning rizqi ulug’ bo’lmog’i haqida :
“Abu Hurayra roziyallohu anhu: “ Men Rasullohi sollalohu alayhi vasallamning:
“Kimki rizqim ulug’, umrim uzoq bo’lsin desa, qarindosh- urug’lariga mehr-oqibatli
bo’lsin !”- deganlarini eshitganman”, - dedi.
Anas ibn Molik rivoyat qiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi vassallam :”Kimki
rizqim ulug’, umrim uzun bo’lsin desa, qarindosh – urug’lariga mehr- oqibatli
bo’lsin!” – deganlar” . Ko’rinib turibdiki ilk diniy qarashlarda insonlarning bir-
biriga bo’lgan muhabbati ,qarindosh-urug’chilik , ilim olish , ota- onaga bolgan
munosabat hadislarda go’zal tariflab berilgan . Tarixdan ma’lumki, dahriylik, ya’ni
ateistik qarashlar qadim-qadimdan turli jamiyatlarda goh oshkora, goh yashirin
tarzda mavjud bo‘lgan. Turli falsafiy qarashlar, darvinizm va freydizm kabi
ta’limotlar negizida vujudga kelgan dahriylik sobiq sho‘ro tuzumi davrida “ilmiy
ateizm” nomli alohida fan darajasiga ham yetdi. To‘g‘ri, e’tiqod har bir kishining
shaxsiy ishi, lekin o‘z e’tiqodini asoslash uchun sovet davridagi kabi, o‘zga e’tiqodni
asossiz tanqid qilish, boshqa bir diniy ta’limotni buzib ko‘rsatishni oqlab
bo‘lmaydi.Dahriylikni dunyoviylik bilan chalkashtirib yubormaslik zarur. Ilm
ateizmga yetaklamaydi, din esa ilm-fanni inkor etmaydi. Bu borada birinchi
prezidentimiz Islom Karimovning quyidagi so‘zlarini eslash o‘rinli: “Dunyoviylik
bu dahriylik degani emas. Din va diniy e’tiqod butunlay rad etiladigan hayot esa
qanday g‘ayriinsoniy ekanini biz kechagi tariximiz misolida yaxshi bilamiz”
2Alloma “Biz kecha va kunduzni qudratimizni ko‘rsatib turadigan ikki belgi
(mo‘jiza) qilib qo‘ydik” (Isro, 12) oyati tafsirida ham qimmatli mulohazalarni ilgari
suradi: Islom dini taʼlimotiga koʻra, din — Alloh tomonidan oʻz paygʻambarlari
orqali bashariyat olamiga joriy etilajagi zarur boʻlgan ilohiy qonunlardir. Tabiat va
insonni yaratgan, ayni vaqtda insonga toʻgʻri, haqiqiy hayot yoʻlini koʻrsatadigan va
oʻrgatadigan ilohiy qudratga ishonchni ifoda etadigan taʼlimotdir.Din dunyo, inson,
1 Imom Al- Buxoriy “Al-jome’ as-sahih “
2 Islom Karimov “Yuksak ma’naviyat - yengilmas kuch” .Toshkent,” Ma’naviyat”, 2014. 93 bet
mavjudotlarning kelib chiqishi, insonning yashashdan maqsadi kabi savollarga
oʻzicha javob beradi. Dunyoviy ilm nuqtai nazaridan din kishilik jamiyati tarixiy
taraqqiyotining maʼlum bosqichida paydo boʻlgan ijtimoiy ong shakllaridan biri. Bu
dunyoqarash jamiyatning maʼlum tarixiy davr va sharoitlaridagi talablari, ehtiyojlari
asosida shakllanadi. Ulugʻ mutafakkir Abu Nasr Forobiy dinga falsafa bilan bir
qatorda haqiqatga yetishishning ikki mustaqil usulidan biri sifatida qaragan.
Forobiyning fikricha, falsafadagi masalalar isbotini paygʻambarlar ramzlar shaklida
bayon qilganlar. Dinga turlicha yondoshishni Beruniy, Ibn Sino, Umar Xayyomning
ijtimoiy-falsafiy qarashlarida, Ibn Rushdning ikki haqiqat nazariyasida kuzatish
mumkin. 18-asr fransuz faylasuflarining dinga boʻlgan oʻziga xos yondashuvlari,
19-asrda mifologik maktab (aka-uka Ya. Grim va V. Grim, M. Myuller),
antropologik maktab (L. Feyerbax) va boshqa turli yoʻnalishlar paydo boʻlgan
boʻlsa, 20-asrda dinni tadqiq qilish yuzasidan yana boshqacha qarash va nazariyalar
(K. Yung , E. Dyurkxeym) vujudga keldi.Dinning nima ekanligi turlicha
izohlansada, umuman ol ganda din — ishonmoqlik tuygʻusidir. Bunday tuygʻusi
boʻlmagan xalq yoʻq. Chunki biron-bir xalq dinsiz, eʼtiqodsiz, biron-bir narsaga
ishonchsiz yashay olmaydi. Din insoniyatning eng teran, eng goʻzal maʼnaviy-ruhiy
ehtiyojlaridan biridir. Insoniyat tarixida din turli shakllarda namoyon boʻlgan.
Dinning dastlabki koʻrinishlari fetishizm, totemizm, animizm, sehrgarlik va b.dir.
Shuningdek, urugʻqabila dinlari, milliy dinlar (iudaizm, hinduiylik, sintoizm,
daosizm, konfutsiychilik), jahon dinlari (buddizm, xristianlik, islom) vujudga
kelgan. Din avvaliga koʻpxudolik (poli-teistik), soʻngra yakkaxudolik (monoteistik)
koʻrinishida boʻlgan. Har bir din diniy dunyoqarash, diniy marosim, diniy tuygʻu va
sigʻinish obʼyektlarini oʻz ichiga oladi. Har qanday jamiyatda din maʼlum ijtimoiy,
maʼnaviy va ruhiy vazifalarni bajaradi. Uning ijtimoiy hayotga taʼsiri kuchlidir. Har
bir din dindorlarini oʻz taʼlimoti doirasida saklashga harakat qiladi, oʻz qavmlari
uchun tasalli beruvchi, ovutuvchilik vazifasini oʻtaydi. Dinlar oʻz marosim va
bayramlarining qavmlari tomonidan qatiy tartibga amal qilgan holda bajarilishini
shart qilib qoʻyadi, shuningdek, oʻz qavmlarining birligini, jamiyat va shaxsning
oʻzaro aloqada boʻlishini taʼminlashga intiladi. Din insonga yashashdan maqsad,
hayot mazmuni, bu dunyo va u dunyo masalalariga oʻz munosabatini bildirib turadi.
U umuminsoniy axloq meʼyorlarini oʻziga singdirib, xulq-atvor qoidasiga
aylantiradi. Madaniyat rivojiga katta taʼsir koʻrsatib, umuminsoniy va milliy
qadriyatlarni saqlab qolish va avloddan-avlodga yetkazish ishiga yordam beradi.Din
insonning ishonchli hamrohi, odamzot hayotining bir qismi boʻlib kelgan. Unga turli
davrda turlicha munosabatda boʻlingan. Dinni jamiyatning hukmron kuchlari davlat
siyosati darajasiga koʻtargan yoki din hamda dindorlarni ayovsiz taʼqib ostiga olgan
hollar tarixda koʻp uchraydi. Yaqin oʻtmishda — shoʻrolar davrida dinni kamsitish
va unga qarshi kurash siyosati olib borildi.
1.2.Dunyoviy davlatchilikda Islom dinining o’rni
Bugungi kunda turli mutaassib kuchlar tomonidan diniylik va dunyoviylik nisbati
buzib talqin qilinib, davlatga oid dunyoviy ishlardan dinni ajratish dahriy davlat va
axloqsiz jamiyat qurishga olib kelishi haqidagi noxolis da'volar tobora ko‘proq
yangramoqda.Musulmonlarning dunyoviy davlatda yashashi mumkinligi ilmiy
isbotlar talab qilmaydi. Nafaqat G‘arbiy Yevropa, Amerika va Avstraliyadagi
aholining ozchiligini tashkil qiluvchi musulmonlarning tajribasi, balki aholisining
mutlaq ko‘pchiligi musulmonlardan iborat Turkiya yoki O‘zbekiston tajribasi ham
shundan dalolat beradi.Ammo ayrim guruhlarning siyosat bilan din ajralmasdir,
ijtimoiy hayotning barcha sohalari islom dini qoidalari asosida boshqarilishi kerak,
degan demokratiya
tamoyillariga
zid da'volari biryoqlama
kayfiyatlarni
uyg‘otmoqda.Vijdon erkinligi barcha demokratik tizimlarda kafolatlangan va Inson
huquqlari haqidagi halqaro deklaratsiyada belgilab qo‘yilgan muhim huquq
hisoblanadi.Dunyoviylik tushunchasini diniylik bilan mutlaq qarama-qarshi qo‘yish
to‘g‘ri emas. Ma'lum ma'noda, diniylik va dunyoviylik bir-biriga mutlaq zid
tushunchalar ham emas. Ular dunyo va inson hayotining mohiyatiga turlicha qarash
usullaridir. Dindorlik esa qalbga bog‘liq hissiyot. Uni barchaga majburiy singdirish
hech qaysi diniy tamoyillarga to‘g‘ri kelmaydi. Dunyoviy taraqqiyot yo‘lini tutgan
davlatlarda garchi din davlatdan ajratilgan bo‘lsada, jamiyatdan ajralmagan. Milliy
va diniy qadriyatlar xalqlar ma'naviy qiyofasining muhim qismlaridan
hisoblanadi.Islom dinida dunyoviylikka dinga yot tushuncha sifatida qaralmaydi.
Dunyoviylik Dindorlik esa qalbga bog‘liq hissiyot. Uni barchaga majburiy
singdirish hech qaysi diniy tamoyillarga to‘g‘ri kelmaydi. Dunyoviy taraqqiyot
yo‘lini tutgan davlatlarda garchi din davlatdan ajratilgan bo‘lsada, jamiyatdan
ajralmagan. Milliy va diniy qadriyatlar xalqlar ma'naviy qiyofasining muhim
qismlaridan hisoblanadi.Islom dinida dunyoviylikka dinga yot tushuncha sifatida
qaralmaydi. Islom dinining muqaddas manbalari – Qur'oni karim va Sunnada ham
dunyoviylik tamoyillari asosini ko‘rishimiz mumkin. Jumladan, Baqara surasi 201-
oyatda: Yana shundaylari ham borki, ular: «Ey, Rabbimiz, bizga bu dunyoda ham
yaxshilik ato etgin, oxiratda ham yaxshilik (ato etgin) va bizni do‘zax azobidan
asragin»,3 – deydilar.Ushbu oyatda inson bu dunyosi uchun ham harakat qilishi
kerakligiga ishora qilinadi. Qur'oni karimdagi “Dinda (dinga) zo‘rlash yo‘q”
(Baqara, 256) oyatida dunyoviylikning eng muhim asoslaridan biri mujassam
bo‘lgan. Unga ko‘ra diniy hayot tarzini majburlab singdirish mumkin emasdir.
Ushbu oyatning so‘nggi nozil bo‘lgan oyatlardan ekani ham alohida e'tiborga
molik.Shuningdek, “Qasas” surasida bayon qilingan: “Alloh senga ato etgan narsa
bilan oxiratni istagin va dunyodan bo‘lgan nasibangni ham unutmagin” (4Qasas, 77)
oyati karimani Abu Lays Samarqandiy “Bu dunyodagi nasibangni tark qilmagin,
toki oxirating uchun xizmat qilsin” deya tafsir qilgan.Mazkur oyatda oxiratni yodda
tutgan holda, bu dunyo ne'matlarini ham yoddan chiqarma, deyilmoqda. Chunki
senda tanang, oilang, qo‘ni-qo‘shni, jamiyat, qo‘l ostingdagilarning haqqi bor, har
bir haqdorning haqqini ado etish kerak.“Kahf” surasi 29-oyatida: Ayting: «(Bu
Qur'on) Rabbingiz (tomoni) dan (kelgan) Haqiqatdir. Bas, xohlagan kishi imon
keltirsin, xohlagan kimsa kofir bo‘lsin»5, deb marhamat qilinadi. Bu oyatda ham har
bir inson imon keltirish masalasida ixtiyorli ekani, o‘z amali uchun o‘zi mas'ul
bo‘lishi ta'kidlanadi.Shular bilan birga Qur'onda ko‘plab oyatlar dunyoviy
masalalarni ham qamrab oladi. Misol tariqasida, Qur'ondagi eng katta oyat ham
aynan dunyoviy masala – qarz oldi-berdisi haqidagi “Baqara” surasining 282-oyati
bo‘lib, unda masalaning moddiy va ma'naviy jihatlariga e'tibor e'tibor
3 Qur’oni karim Baqara surasi 201-oyat
4 Qur’oni karim Qasas surasi 77-oyat
5 Qur’oni karim Kahv surasi 29- oyat
qaratilgan.Payg‘ambar (a.s.)ning hayot yo‘lini o‘rgangan ulamolar u yerdagi
dunyoviylikka e'tibor berilgan nuqtalarni alohida o‘rganganlar. Muhammad (a.s.)
diniy masalalarda barchaga muallim bo‘lsalar ham, dunyoviy masalalarda
mutaxassislarning fikrlariga quloq tutardilar. Xuddi shunga o‘xshash “xurmo
changlatish” haqidagi hadisda ham Payg‘ambar (a.s.) dunyoviy ishlarida soha
mutaxassislarining fikriga tayanish kerakligiga ishora qilganlar. Jumladan, Imom
Muslimning Anas (r.a.)dan keltirgan rivoyatda:«Payg‘ambar sollallohu alayhi
v+asallam (xurmo) changlatayotgan bir qavmning oldidan o‘tayotib, buni
qilmasangiz ham bo‘laveradi, dedilar. O‘sha yili hosil yomon chiqdi. U zot yana
o‘shalarning oldilaridan o‘tayotib, xurmoingizga nima bo‘ldi? deb so‘radilar.Ular,
shundoq, shundoq, degan edingiz deb aytdilar. U zot: «Sizlar dunyongiz ishini
biluvchiroqsiz» dedilar.Ya'niki, Rasulullohning ba'zi gaplari diniydan ko‘ra
tajribaviy asosga yoki shaxsiy ra'yga tayangan. Shuning uchun ham sahobiylar
Rasulullohning ba'zi amrlari borasida “shaxsiy fikringizmi yoki Allohning amrimi?”
deb so‘rar edilar. Shaxsiy fikrlari bo‘lsa, unda ba'zan boshqa afzalroq variant taklif
eta olardilar. Rasululloh (a.s.) bunday taklifni qabul qilib, o‘z ra'ylarini o‘zgartirar
edilar. Ya'ni shu dunyoviy soha mutaxassisining fikrini albatta inobatga olar
edilar.Rasululloh (a.s.)dan keyin chohoryorlar ham shu yo‘lni tutdilar. Hazrati Umar
(r.a.) “Sizlarning yaxshingiz u dunyo va bu dunyo uchun harakat qilganingizdir” deb
alohida ta'kidlagan. U zot masjidda ertayu-kech ibodat bilan mashg‘ul bo‘lgan
yoshlarni tayoq bilan urib haydab, dunyoviy ish bilan shug‘ullanishga chaqirgani
rivoyatlarda mashhurdir. Ali (r.a.) esa “Bu dunyo uchun abadiy yashaydigandek,
oxirating uchun ertaga vafot etadigandek harakat qil” deb marhamat qilgan.Hozirgi
zamonaviy davlatlar ham o‘z poydevorini e'tiqodiy tamoyillar emas, balki fuqarolik
negiziga quradilar. Yuqorida kelganidek, “Madina sahifasi”da ham deyarli shunday
tamoyillar nazarda tutilgan edi. Payg‘ambar (a.s.)ning jamiyat qurilishi va davlat
boshqaruviga oid tuzgan ilk hujjat – “Sahifa”da ham ko‘rib turganimizdek
dunyoviylik tamoyili yetakchilik qiladi. Ushbu hujjatga binoan Madina aholisining
hech bir vakiliga diniy aqidalarni majburan singdirishga yo‘l qo‘yilmagan, fuqarolik
haq-huquqlari diniy mansublik nuqtai nazaridan belgilanmagan. Hattoki, turli
e'tiqodiy qarashlarga ega Madina aholisiga ham bir xalq deb qaralgan.Payg‘ambar
(a.s.) vafot etayotganlarida ham o‘rinlariga boshqaruvni amalga oshiradigan xalifani
tayinlab ketmadilar, balki musulmonlar ixtiyoriga qoldirdilar. Ya'ni, davlatning
keyingi rahbarlarini saylash jarayonlari diniy shaklda amalga oshmasligi ma'lum
bo‘ldi. Shuning uchun ham Abu Bakr Siddiq (r.a.) rahbar etib saylanganlarida
boshqaruv ishida xato qilishlari mumkinligini e'tiborga olib, sahobiylardan ularni
to‘g‘rilab turishni, to‘g‘ri ish qilsalar ularni qo‘llab-quvvatlashni so‘raganlari
rivoyatlarda mashhur. Islom dini ta'limotida davlat siyosiy tuzilmasining muayyan
shakli ko‘rsatilmagan. Faqatgina umumiy tamoyillar belgilangan. Ulamolar bu
tamoyillar 4 ta ekanini aytadilar: tenglik, erkinlik, adolat va mashvarat. Ushbu
tamoyillar o‘rnatilsa, davlat qanday shaklga ega ekanidan qat'i nazar, u islom diniga
muvofiq keladi.Bugungi kunda ayrim buzg‘unchi kuchlar tomonidan zamonaviy
dunyoviy qonunchilik asosida hayot kechirish musulmonlar uchun maqbul emasligi
haqida soxta da'volar tarqatilmoqda. Vaholanki, dunyoviy qonunlar haqida islom
ulamolarining fikrlarini quyidagicha umumlashtirish mumkin: zamonaviy jamiyat
talablariga muvofiq chiqarilgan qonunlar shariatga zid kelmasa, unday qonunlar
shariatdandir. Zero, har bir shariat inson manfaati uchun yuborilgan, jamiyatlarning
o‘z manfaatlarini ko‘zlab chiqargan qoidalari garchi shariatdan olinmagan bo‘lsada,
lekin
shariatga
zid
kelmasa
ular
ham
shariatga
muvofiq
(shar'iy)
hisoblanaveradi.Yuqoridagi misollardan ko‘rinadiki, islom dinida dunyoviylikka
dinsizlik sifatida baho berilmagan. Dunyoviy ishlar shaxs va jamiyat manfaatini
ko‘zlar ekan ular din ta'limotlarida doim qo‘llab-quvvatlagan. Din dunyoviy
ishlarning ma'naviy jihatlarini tartibga solib turgan. Masalan, bu ishning savobli
yoki savobsizligi, ma'naviy jihatdan mumkin yoki mumkin emasligi kabi. Umuman
olganda demokratik tizimlarning konstitusion normalarida davlat va din o‘rtasidagi
munosabatlar masalasidagi ikki jihat yaqqol ajralib turadi: din jamiyatda
insonparvarlik ruhiyatining shakllanishida yuksak ma'naviyat bulog‘i, beqiyos
axloqiy tarbiya manbai, insonlarni halollik, poklik kabi fazilatlarga undvchi qadriyat
sifatida e'tirof etiladi,dindan g‘arazli maqsadlarda foydalanish, diniy omildan
foydalanib siyosatga aralashish, hokimiyatga intilish kabi holatlar man
etiladi.O‘zbekistonda fuqarolik jamiyatini qurish bosqichida diniylik bilan
dunyoviylik o‘rtasidagi yangi nisbatni shakllantirish har doim ham silliq kechmadi.
Bu yo‘lda musulmon aholi diniy ongini radikallashtirish va siyosiylashtirishga
qaratilgan urinishlar hamon davom etmoqda. Bunday harakatlarning aniq
ko‘rinishlari sifatida islom niqobi ostida harakat qilayotgan turli oqimlarning
faoliyatida
ko‘rish
mumkin.Dunyoviylik
tamoyili
mustaqil
O‘zbekiston
Respublikasining Konstitusiyasi va Vijdon erkinligi va diniy tashkilotlar
to‘g‘risida»gi qonuni bilan huquqiy kafolatlangan. O‘zbekiston tanlagan taraqqiyot
yo‘li – dunyoviy demokratik yo‘l. Din axloqiy tarbiya sohasida muhim ahamiyatga
ega vazifani bajaradi.Ming yillar davomida islom dini tamoyillariga sodiq holda
yashab kelayotgan xalqimiz go‘zal fazilatlarni to‘laligicha hayoti, urf-odat va
an'analariga singdirib olgan. Xalqimizning urf-odat va asriy an'analarini o‘zida aks
ettirgan respublikamiz qonunchiligida kimning qanday e'tiqodga ega bo‘lish-
bo‘lmasligi uning vijdoniga havola etiladi.Lekin havola etilayotgan e'tiqod qonunga
xilof bo‘lmasligi shart. Din — xudo yoki xudolar, gʻayritabiiy kuchlar mavjudligiga
ishonish. Din muayyan taʼlimotlar, his tuygʻular, toat-ibodatlar va diniy
tashkilotlarning faoliyatlari orqali namoyon boʻladigan, olam, hayot yaratilishini
tasavvur qilishning alohida tarzi, uni idrok etishning oʻziga xos usuli. Dinning paydo
boʻlishi haqida yagona fikr yoʻq. Dinning nima ekanligi turlicha izohlansada,
umuman ol ganda din — ishonmoqlik tuygʻusidir. Bunday tuygʻusi boʻlmagan xalq
yoʻq. Chunki biron-bir xalq dinsiz, eʼtiqodsiz, biron-bir narsaga ishonchsiz yashay
olmaydi. Din insoniyatning eng teran, eng goʻzal maʼnaviy-ruhiy ehtiyojlaridan
biridir. Insoniyat tarixida din turli shakllarda namoyon boʻlgan. Dinning dastlabki
koʻrinishlari fetishizm, totemizm, animizm, sehrgarlik va b.dir. Shuningdek,
urugʻqabila dinlari, milliy dinlar (iudaizm, hinduiylik, sintoizm, daosizm,
konfutsiychilik), jahon dinlari (buddizm, xristianlik, islom) vujudga kelgan. Din
avvaliga koʻpxudolik (poli-teistik), soʻngra yakkaxudolik (monoteistik) koʻrinishida
boʻlgan. Har bir din diniy dunyoqarash, diniy marosim, diniy tuygʻu va sigʻinish
obʼyektlarini oʻz ichiga oladi. Har qanday jamiyatda din maʼlum ijtimoiy, maʼnaviy
va ruhiy vazifalarni bajaradi. Uning ijtimoiy hayotga taʼsiri kuchlidir. Har bir din
dindorlarini oʻz taʼlimoti doirasida saklashga harakat qiladi, oʻz qavmlari uchun
tasalli beruvchi, ovutuvchilik vazifasini oʻtaydi.
II. BOB.Diniy va dunyoviy qarashlar
2.1.Din va Taraqqiyot
Tarixga nazar soladigan boʻlsak, yurtimizda hamisha ijtimoiy hamkorlik ruhi va
bagʻrikenglikni targʻib etuvchi qadriyatlar ustuvor boʻlib kelganidan dalolat beradi.
Mustaqillik tufayli oʻzligimizni anglash, maʼnaviy qadriyatlarimizni tiklash jarayoni
kechayotgan hozirgi paytda umuman dinga va ayniqsa ota-bobolarimiz dini boʻlib
kelgan islom diniga munosabat tubdan oʻzgardi. Bu sohadagi yutuqlar va
oʻzgarishlarni sanab oʻtishga hojat yoʻq albatta.Bagʻrikenglik tushunchasi turli
eʼtiqoddagi din vakillarining bir diyorda birgalikda hayot kechirishiga, millati va
dinidan qatʼiy nazar ularning chin insoniy fazilatlarga xos muomalada boʻlishi
tushuniladi. Bu esa oʻz navbatida, yurt tinchligi va taraqqiyotiga, umuminsoniy
madaniyat va maʼnaviyat rivojiga xizmat qilib kelmoqda.Diniy bagʻrikenglik turli
din vakillari eʼtiqodidagi mavjud aqidaviy farqlardan qatʼi nazar, ularning yonma-
yon, oʻzaro tinch-totuv yashashini anglatadi. Har kim oʻz eʼtiqodiga amal qilishda
erkin boʻlgani holda bu huquqqa boshqalar ham ega ekanini eʼtirof etmoq
lozim.Hozirgi kunda hukumatimiz tomonidan oqilona, diniy bagʻrikenglik siyosati
olib borilmoqda. Respublikada islom dini bilan bir qatorda, 16 diniy konfessiyaga
mansub tashkilotlar emin-erkin faoliyat koʻrsatmoqda. Fuqarolarning millati, irqi,
dinidan qatʼi nazar, barcha uchun teng huquqlar qonun orqali kafolatlangan. Buni
diyorimizga tashrif buyurayotgan turli millat vakillari oʻz koʻzi bilan koʻrib bunga
amin boʻlmoqda. Eʼtiqod erkinligi, diniy bagʻrikenglikning ijtimoiy-siyosiy jihatlari
diniy tashkilotlar va davlat munosabatlarida doimo dolzarb masalalardan biri boʻlib
kelgan. Bu bejiz emas, albatta. Din mamlakat aholisini ruhiy chiniqtirish hamda
yuksak axloq, Vatan va xalq manfaati yoʻlida fidokorlik, poklik, oʻz millatiga
sodiqlik kabi qadriyatlarni kundalik hayotga tatbiq etish orqali turmush tarzini
oʻzgartirish va yurt farovonligini oshirishga xizmat qiladi. U insondagi qimmatli,
eng ezgu fazilat va xislatlarni yuzaga chiqarishga qodir.Islom dini ham ilk
davridayoq bagʻrikenglik dini sifatida namoyon boʻlib, u insonlarga muruvvatli,
ochiq yuzli, boʻlishlik, boshqa din vakillari bilan chiroyli suratda muomalada
boʻlish, ularga ehtirom koʻrsatish hamda bagʻrikengli boʻlishga alohida eʼtibor
qaratgan. Bu xususda Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “(Ey moʻminlar), sizlar
Ahli kitoblar bilan faqat eng chiroyli uslubda munozara qilinglar…”. Mazkur oyatda
Alloh taolo boshqa din vakillari bilan chiroyli uslubda muomala qilishga
buyurmoqda.Paygʻambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam boshqa din
vakillariga bagʻrikengli boʻlish, ularning eʼtiqodini hurmat qilish, haqlariga rioya
etishning oliy namunasini koʻrsatibgina qolmasdan, biz insonlarni ham hamisha ana
shu yoʻldan borishga daʼvat qilganlar. Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhu
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilib: “Kim ahdlashgan boshqa din
vakilini oʻldirsa jannat hidini ham hidlamaydi. Vaholanki, jannatning hidi qirq yillik
masofadan kelib turadi”, deganlar. Musulmonlarning asrlar osha oʻzga din vakillari
bilan bagʻrikeng boʻlishlariga sabab, ilohiy taʼlimotga ogʻishmasdan amal qilganlari
sababidandir. Alloh taolo Qurʼoni karimda musulmonlarga xitob qilib shunday
deydi: “Ey imon keltirganlar! Alloh uchun haqda turing, adolatli guvoh boʻling. Bir
qavmni yomon koʻrishingiz sizni ularga nisbatan adolat qilmaslikka olib bormasin.
Adolat qiling. Bu taqvoga oid ishdir. Allohga taqvo qiling. Albatta Alloh qilayotgan
amalingizdan xabardor zotdir”.Islomda kechirimli boʻlish, bagʻrikenglik maqtalgan
axloqlardandir. Alloh taolo Paygʻambari va moʻmin – musulmon bandalarga shu
sifatlar bilan ziynatlanishlikka amr etgan. Alloh taolo bunday marhamat
qiladi: “Avfni (qabul qilib) oling, yaxshilikka buyuring, johillardan esa yuz
oʻgiring!”degan. Avfni (qabul qilib) oling. Avf etish biror kishining ayb, yomon
ishlarini kechirish, aybdorga nisbatan jazo loyiq boʻlsa ham, unga lutf ila
jazolamaslik. Kechirimli va sabrli boʻlish dinimizning asosiy tamoyillaridan biridir.
Ulamolarimiz “Avf” soʻzini “bagʻrikenglik bilan oʻzgalarning uzrini qabul qilish,
ogʻirlikni oʻziga olib, boshqalarga yengillik baxsh etish” deya izohlagan ekanlar.
Imom Tabariy rahmatulloh alayh bunday deydi: Rasululloh sollallohu alayhi
vasallam Jabroil alayhissalomdan ushbu oyatni sharhlab berishni soʻragan ekanlar.
Shunda Jabroil alayhissalom:“Alloh taolo Sizga buyurib aytmoqda-ki, Sizga zulm
qilgan kishini Siz avf eting, Sizga bermagan kishiga Siz bering, Sizdan uzilib ketgan
kishiga Siz yaqinlashing!” deb sharhlaganlar. Paygʻambarimiz sollallohu alayhi
vasallamda bu fazilatlarning barchasi mujassam, soʻzlari va feʼllarida ham bu xulq
ila ziynatlangan edi, boshqalarni ham kechirimli boʻlishga undardilar. Rasululloh
sollallohu alayhi vasallam kofirlarni islom dinini qabul qilishga qiziqtirsalarda,
ammo ularni bunga hech qachon majbur qilmaganlar. Balki Rasululloh sollallohu
alayhi vasallam goʻzal axloqlari va bagʻrikengliklari ularning Islomga kirishlariga
sabab boʻlgan. Bu esa, u zotning xushmuomalaliklari, muloyim va rahmdilligining
sharofatidir. U zot: “Odamlarga rahm qilmaganga Alloh rahm qilmaydi”, deganlar.
Bu yerda faqat musulmonlarga emas, balki butun insoniyatga rahm – shafqatli
boʻlishga chaqirilmoqda.Abu Nasr Forobiy oʻzining “Fozil odamlar shahri” asarida
“Odamlarga nisbatan ularni birlashtiruvchi asos insoniylikdir6” degan fikrlaridan
ham rahmdillik, kechirimlilik, naqadar ulugʻ fazilat ekanini anglash mumkin.Alloh
taolo Qurʼoni karim oyatlarida musulmonlarni boshqa din vakillari bilan yaxshilik
va mehr-muruvvat qilishga chorlab, oʻzaro tinchlik va totuvlikda bagʻrikenglik
hamda mehr-shafqatli boʻlishni “Mumtahana” surasida quyidagicha marhamat
qiladi: “Din
toʻgʻrisida
sizlar
bilan
urushmagan
va
sizlarni
oʻz
yurtingizdan (haydab) chiqarmagan kimsalarga nisbatan yaxshilik qilishingiz va
ularga adolatli boʻlishingizdan Alloh sizlarni qaytarmas. Albatta Alloh adolatli
kishilarni sevar”.Buyuk mufassir Abu Lays Samarqandiy “Bahru-l-ulum” nomli
tafsir kitobida Qurʼondagi mazkur oyatni shunday tafsir qilgan: “Sizlar bilan dinda
urush qilmagan oʻzga din vakillari bilan bordi-keldi qiling, ular bilan adolatli
muomala qiling”.7Movarounnahrlik mashhur mufassir Abul Barakot Nasafiy
“Madoriku-t-tanzil” asarida mazkur oyatlarni “Oʻzga din vakillariga ehtirom
koʻrsating hamda ularga soʻzda va amalda yaxshilik qiling”, 8deb sharhlaydi.Demak,
milliy qadriyatlar va islom dini odamlarni doimo bagʻrikeng, hamda kechirimli
boʻlishga insonlar bilan doimo xushmuomilali, samimiy boʻlishga chorlamoqda.
Zero, jamiyat turli ijtimoiy qatlamlar, etnik madaniy, lisoniy, konfessional
guruhlardan iborat boʻlgan hozirgi davrda bagʻrikenglikning oʻzaro hurmat va eng
6 Abu Nasir Farobiy “Fozil odamlar shahri “38-bet Toshkent nashri 2011
7 Abu Lays Samarqandy “Bahrul-ulum” 95-bet 2012y
8 Abul Barokat Nasafiy “Madorikut –tanzil” 76 bet 209y
yuksak insoniy qadriyatlarga asoslanishi, jamiyatda totuvlik va hamjihatlik,
barqarorlik va taraqqiyotni taʼminlashning muhim omili hisoblanadi.
Sharq
sivilizatsiyasining
ko‘hna
beshiklaridan
biri
—
Ona-Vatanimiz
O‘zbekistonda ko‘plab mutafakkirlar, allomalar, muhaddisu murshidlar, faqihlar va
mutasavvuflar kamol topgan. Ota-bobolarimiz Buxorodagi Mirzo Ulug‘bek
madrasasi peshtoqiga “Ilm egallash har bir muslim va muslima uchun farzdir” yoki
Navoiy viloyatida joylashgan Shohimardon me’moriy majmuasi devoriga
“Beshikdan qabrgacha ilm izla”, degan hadislarni bitgan davrlardayoq yurtimizda
ilm-fan va ma’rifat ravnaq topgan.
Buyuk faylasuf Abu Nasr Forobiy “Agar inson ezgulikka intilib yashasa, uning
umri quvonchli va go‘zal kechadi, go‘zal hayot esa xalq nazarida ham, Alloh taolo
nazdida ham yuksakdir”, deya ta’lim bergan bo‘lsa, kalom ilmining yetuk
namoyandasi Abu Muin Nasafiy “Ilm insonni hech vaqt gunohga undamaydi”,
degan g‘oyani targ‘ib qilgan.Ma’naviyat va ma’rifat, dinu diyonat va ilmu urfon
o‘chog‘i bo‘lgan diyorimizda istiqlol sharofati bilan milliy qadriyatlarimiz qayta
tiklandi, xalqimiz o‘zligini tanidi. Islom dinining insonlarni ezgulik, ma’rifat va
poklikka yo‘llovchi asl mohiyatini tadqiq va targ‘ib qilish, ulug‘ ajdodlarimizning
boy va benazir ma’naviy merosini o‘rganish, yosh avlodga o‘rgatish uchun keng yo‘l
ochildi. Ayniqsa, Harakatlar strategiyasi doirasida mamlakatimizda Uchinchi
Renessansning ilmiyma’naviy poydevorini qaror toptirish, yoshlarni Vatanga
muhabbat, milliydiniy qadriyatlarga hurmat ruhida tarbiyalash, mamlakatimizning
islom sivilizatsiyasini rivojlantirishdagi rolini yanada oshirish hamda buyuk
allomalarimizning jahon tamadduniga qo‘shgan hissasini milliy va xalqaro
miqyosda ommalashtirish davlat siyosatining ustuvor yo‘nalishlaridan biriga
aylandi.Davlatimiz rahbari tashabbusi bilan O‘zbekistondagi Islom sivilizatsiyasi
markazi, Samarqandda Hadis ilmi va Kalom ilmi, Qashqadaryoda Aqida ilmi,
Buxoroda Bahouddin Naqshband tasavvuf ilmi hamda Islom huquqi maktablari
tashkil etildi. Toshkent islom universiteti negizida O‘zbekiston xalqaro islom
akademiyasi faoliyati yo‘lga qo‘yildi. Ushbu ezgu sa’y-harakatlar “jaholatga qarshi
ma’rifat” g‘oyasining amaliy ifodasi bo‘ldi. Mamlakatimizda e’tiqod va diniy
erkinlikni ta’minlashda amalga oshirilayotgan ishlar Buxoroi sharifda yakuniga
yetgan “Deklaratsiyalar muloqoti” xalqaro forumida ham e’tirof etildi. O‘zbekiston
Prezidenti huzuridagi Strategik va mintaqalararo tadqiqotlar instituti tomonidan
qator davlat organlari va milliy tashkilotlar, shuningdek, AQShning Global
hamkorlik instituti bilan hamkorlikda tashkil etilgan “Deklaratsiyalar muloqoti”
xalqaro forumida jahon hamjamiyatining nufuzli tashkilotlari rahbarlari, AQSh,
Saudiya Arabistoni, Indoneziya, Birlashgan Arab Amirliklari, Avstriya, Pokiston,
Gana, Nigeriya va boshqa davlatlardan tashrif buyurgan taniqli ekspertlar ishtirok
etgani ham din erkinligi masalasining xalqaro miqyosda naqadar dolzarbligini
anglatadi.“Deklaratsiyalar muloqoti” xalqaro forumi jahon hamjamiyatiga
xalqimizning ko‘p asrlik ma’naviy-madaniy, diniy-ma’rifiy va tarixiy-falsafiy
merosi, shuningdek, O‘zbekistonning dinlararo totuvlik va diniy bag‘rikenglikni
mustahkamlash bo‘yicha to‘plagan siyosiy, huquqiy va ijtimoiy tajribasi bilan
tanishish imkonini beruvchi muhim voqea bo‘ldi.Xalqaro forumning yakuniy
anjumani uchun ko‘hna va navqiron Buxoro shahri tanlanganida ham ramziy ma’no
bor. Buxoro — islom olamida Qur’ondan keyingi eng mo‘tabar manba
hisoblanadigan “Sahihi Buxoriy”ni yozgan muhaddislar sultoni Imom Buxoriy
tavallud topgan zamin, ko‘plab aziz avliyolar va pirlar yurti. Buxoroda azal-azaldan
turli din va millat vakillari do‘stlik va birdamlikda yashab kelgan. Tarixdan bu fikrni
isbotlovchi ko‘plab misollarni keltirish mumkin.Buxoroi sharifda o‘tkazilgan
xalqaro forumda mamlakatimiz va jahon hamjamiyati uchun dolzarb bo‘lgan fikrlar
bildirildi hamda ular asosida o‘zaro hamkorlikning yangi yo‘nalishlari birgalikda
belgilab olindi. “So‘nggi uch yilda O‘zbekiston har tomonlama o‘zgardi, mamlakat
rahbari esa jahon darajasidagi islohotchi hisoblanadi, — dedi xalqaro forum
ishtirokchisi, Global hamkorlik instituti faxriy prezidenti Kris Saypl. — Bugungi
kunda O‘zbekistonda fikr erkinligi, vijdon erkinligi, iqtisodiyot erkinligi amalda
to‘liq ta’minlangan. Respublikada barcha jabhalarda keng ko‘lamli islohotlar
amalga oshirilmoqda, eng muhimi, barcha diniy tashkilotlarga teng imkoniyatlar
taqdim etilgan. Bularning barchasi konfessiyalararo ishonchni va hamjihatlikni
mustahkamlashga yordam beradi”.
Shimoliy Amerika musulmonlari jamiyatining taniqli arboblaridan biri imom
Muhammad Majidning fikrlari ham diqqatga sazovor: “Musulmon olami
turli millat va din vakillari bir-birlarini hurmat qilib, qadrlab va qo‘llab-
quvvatlab yashayotgan O‘zbekistondan ibrat olib, bag‘rikenglik muhitini
yaratishi zarur. Payg‘ambarimiz aytganlaridek, “Musulmonlarning eng
yaxshisi — tili va qo‘li bilan birovga ziyon yetkazmaydiganidir”. Xalqaro
forumda ishtirok etish uchun AQShdan tashrif buyurgan cherkov rohibi Bob
Roberts esa, “O‘zbekiston — turli din vakillari tinchlik va hamjihatlikda
yashayotganining yorqin namunasidir”, deya ta’kidladi.
Anjuman orqali qator e’tiborli va ahamiyatli natijalarga erishildi.
Xalqaro hamjamiyat O‘zbekistonda dinlararo bag‘rikenglik va millatlararo
totuvlikni mustahkamlash sohasida amalga oshirilayotgan islohotlar bilan
yaqindan tanishtirildi.
Jamiyatda dinlar va millatlararo totuvlik hamda bag‘rikenglikni ta’minlash
bo‘yicha mamlakatimizda to‘plangan uzoq yillik samarali tajriba targ‘ib
qilindi.
Forum ko‘p millatli jamiyatlarda diniy erkinliklar va dinlararo totuvlikni
ta’minlash bo‘yicha fikr almashish hamda xalqaro tajribani muhokama qilish
maydoni bo‘la oldi.
Xalqaro forum yakunida ma’rifat va bag‘rikenglik madaniyati g‘oyalarini
targ‘ib etish, turli din vakillarining qadriyat, an’ana va nuqtai nazarlarini
hurmat qilish, ularning huquqlarini ta’minlashga qaratilgan “Buxoro
deklaratsiyasi” qabul qilindi.
Ushbu hujjat Marokash (2016 yil), Jakarta (2017 yil), Potomak (2018 yil), Puntodel
Este (2018 yil) hamda Makkada (2019 yil) qabul qilingan deklaratsiyalarning
mantiqiy davomi bo‘ldi. Shuningdek, “Buxoro deklaratsiyasi” O‘zbekistonning
diniy bag‘rikenglik va millatlararo totuvlik g‘oyalarini xalqaro miqyosda qaror
toptirishga qo‘shgan muhim hissasidan ham dalolat beradi. Ahamiyatni ma’naviy--
axloqiy yangilashning muhim omili — diniy ta’lim va ma’rifat. Shu bilan birga, ko‘p
millatlilik
sharoitida
ma’naviy-diniy
tiklanish
sohasidagi
eng
muhim
muammolardan biri diniy ta’lim jarayonini yo‘lga qo‘yish, imom-xatiblar va diniy
soha vakillari malakasini oshirishdan iborat.
Mamlakatimizning diniy-ma’rifiy sohada erishayotgan salmoqli yutuqlari, bir
tomondan, xalqimizni mamnun qilayotgan bo‘lsa, ikkinchi tomondan, xalqaro
miqyosda keng e’tirof etilmoqda. Dunyo aholisining 83 foizi e’tiqod erkinligi
cheklanayotgan yoki xavf ostida qolgan mamlakatlarda istiqomat qilayotgan hozirgi
qaltis zamonda davlatimiz rahbarining ma’rifatli islom g‘oyalarini targ‘ib qilish
borasidagi tashabbuslari jahon hamjamiyati tomonidan qizg‘in kutib olinmoqda. Bir
so‘z bilan aytganda, farzandlarimizni dunyoviy bilimlar bilan bir qatorda, Imom
Buxoriy to‘plagan sahih hadislar, Naqshbandiya ta’limoti, Termiziy o‘gitlari,
Yassaviy va Zangi ota hikmatlari, Imom Moturidiy va Imom Abu Muin Nasafiy
aqoidlari asosida tarbiyalasak, ularning bilimi o‘tkir, diyonati mustahkam, axloqi
go‘zal bo‘ladi. Zero, mamlakatimiz istiqbolini tinchlik, insonparvarlik va barqaror
taraqqiyot sari yetaklovchi yo‘lning darvozasini ma’rifat va bag‘rikenglik kaliti
bilan ocha olamiz.
2.2.Globallashuv sharoitida dunyoviy va diniy mafkuralarning
xususiyatlari
Mamlakatimizda so‘ngi yillarda har bir sohada, shu jumladan ta’lim sohasida
islohotlar olib borilayotgani, o‘sib kelayotgan yosh avlodni kelajakda inson degan
sharafli nomga munosib ravishda tarbiya va ta’lim olib kamol topishlariga
mamlakatimizning oqil insonlari jon kuydirayotgani va bu borada ishlab
chiqilayotgan va amalga oshirilayotgan amaliy ishdar va tadbirlar tahsinga
sazovordir. Ushbu jarayonda bugungi o‘zbek jamiyatining mutlaq ko‘pchiligi
insonning ma’naviy dunyoqarashini shakllantirib, axloqini tarbiyalashdagi dinning
yuksak axloqini, inson ruhiyatida insoniy fazilatlarni yaratuvchanligini qo‘llab -
quvvatlamoqda. Milliy va diniy qadriyatlarni anglatish yoshlarning ma’naviy
dunyoqarashini yuksaltirishga xizmat qilishi bugungi kunda hech kimga sir emas.
Yosh avlodning ta’lim va tarbiyasi to‘g‘risida g‘amxo‘rlik qilish nafaqat
hukumatimizning yoki maktablarning vazifasi, balki har bir ota-onaning ham
muqaddas burchlaridan hisoblanadi. Albatta, farzandlarimizni komil inson qilib,
ilmli qilib tarbiyalashimiz kerak. Farzandlarimizning ilmiy saviyalari, kasbu
hunarlari bilan bir qatorda axloqiy fazilatlari ham o‘sib borishi zarur. Shu jumladan,
yoshlarimizning ta’lim –tarbiyasini asriy va azaliy sharqona qadriyatlarimiz va
mamlakatimizning milliy mafkurasi bilan uyg‘unlashtirishimiz, aynan mana shu
o‘rinda yoshlarga diniy-axloqiy bilimlarni ta’lim berish bugunning kechiktirib
bo‘lmas dolzarb vazifalaridan biridir.“Tarixga teran nazar solsak, bizlarning yetti
ajdodlarimiz kim ekanini ko‘ramiz. Ne-ne buyuk daholar, mutafakkiru allomalar
aynan shu siz va biz yashayotgan muqaddas Vatanda yashab o‘tganlar. Huddi ular
singari ularning zurriyotlari ham hali dunyo tamadduniga o‘z hissalarini qo‘shishiga
hech kim shubha qilmaydi. Chunki yoshlarimiz tomirida ajdodlarimizning qonlari
oqib turibdi”.Shu bilan birga dunyo tamadduniga ulkan hissa qo‘shgan
allomalarimizning ilmda komillik sari yetmoqlarida islom dinining ta’sirini ham
alohida ta’kidlash zarur. Imom Buxoriy, imom Termiziy, imom Dorimiy, imom
Moturidiy Abu Mu’in Nasafiy kabi allomalar bilan bir qatorda al –Xorazmiy, Abu
Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino, Mirzo Ulug‘bek, Alisher Navoiy, Bobur Mirzo,
al-Farg‘oniy, Mahmud Zamaxshariy, al-Farobiy kabi o‘z ilmi va tafakkuri bilan
dunyoni lol qoldirgan allomalarimizning yetukligi zamirida islom dini turganligi
barchamizga ma’lum.Musulmon olimlarning ilmiy merosini o‘rganishda, xossatan
ta’lim sohasida diniylik bilan dunyoviylik o‘rtasidagi mantiqsiz mantiqiy nisbatning
shakllanishi bizning asrimizda ro‘y berdi, desak yanglishmaymiz. Chunki, islom
dini nozil qilingan davrdan to shu bizning asrimizga qadar ta’limda bu diniy ta’lim,
bu dunyoviy ta’lim deb ajratilmagan.Jamiyatning ijtimoiy-siyosiy hayotida ilmlarni
dunyoviy va diniyga ajratish, bu ikki ilmni bir-biridan ayro holda talqin qilish va
ular o‘rtasida go‘yoki mantiqiy muvozanatni o‘rnatishga bo‘lgan intilishlar oqibati
o‘sib kelayotgan yosh avlod ongi va shuurida o‘zining salbiy natijalarini nomoyon
qilib bormoqda. Bu holatni zamonamizning har bir aqli raso insoni anglab yetgan.
Bugungi kunda diniy va dunyoviy ta’lim uyg‘unligini tiklash zarurati, hech bir
mubolag‘asiz, mamlakatning ma’naviy taqdirini hal qiluvchi omillardan biridir.
Diniy va dunyoviy bilimlarni uyg‘unlashtirgan holda ta’lim jarayonini amaliyotga
tatbiq etish kechiktirib bo‘lmas dolzarb muammolardan biri ekanligi jamiyatning
aksar qismiga kunday ravshan. Voqe’likda aks etib turgan shunga bog‘liq yetarli
salbiy natijalar borligiga qaramasdan hamon ta’lim-tarbiyada diniy va dunyoviy
bilimlarni uyg‘un ravishda yosh avlodga yetkazish ota-onalar va murabbiylar orzusi
bo‘lib turibdi.Oliy maqsad yosh avlodni iymon e’tiqodini Vatan ravnaqi uchun
ruhan va ma’nan komil inson etib tarbiyalash har bir ota –ona va ustoz
murabbiylarimiz burchidir. Farzandlarimiz, ya’ni yosh avlod uchun sharqona – diniy
va dunyoviy bilimlarni o‘zida uyg‘unlashtirgan ta’lim-tarbiyani jahon andozalariga
mos, fan taraqqiyoti omilari orqali yetkazish bunda muhim omil bo‘lib xizmat
qiladi.Jamiyatda totuvlik va barqarorlikni taʼminlashda, shuningdek yoshlar
oʻrtasida taʼlim va diniy maʼrifatni targʻib qilish maqsadida 2022-yil 9-noyabr kuni
Vazirlar Mahkamasi huzuridagi Islom sivilizatsiyasi markazi, Oʻzbekistondagi
Shanxay
hamkorlik
tashkiloti
Xalq
diplomatiyasi
markazi,
Oʻzbekiston
Respublikasi Oliy Majlisi Qonunchilik palatasining Xalqaro ishlar
va
parlamentlararo aloqalar qoʻmitasi hamda va Konrad Adenauer jamgʻarmasining
Markaziy Osiyodagi mintaqaviy vakolatxonasi bilan hamkorlikda “Dinlar va
madaniyatlarning
oʻzaro
hamjihatligida
hamda
tinchlik
va
totuvlikni
mustahkamlashda taʼlim va diniy maʼrifatning oʻrni” mavzusida xalqaro anjumani
tashkil etildi.Anjumanda Oʻzbekiston Respublikasi Oliy Majlisi deputatlari,
Oʻzbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi huzuridagi Din ishlari qoʻmitasi,
Musulmonlar idorasi, Oʻzbekiston xalqaro islom akademiyasi, mamlakatimizdagi
diplomatik korpuslar, ekspert olimlar, xalqaro tashkilotlar vakillari, diniy
konfessiyalar,
milliy
madaniy
markazlar
rahbarlari
va
jurnalistlar
qatnashdi.Shuningdek, anjuman doirasida Oʻzbekistonning tashqi dunyo bilan koʻp
tomonlama diplomatiyasida sivilizatsiyalararo muloqotni rivojlantirish, millatlararo
totuvlik, diniy bagʻrikenglikni mustahkamlash, umuminsoniy qadriyatlarni asrab-
avaylash hamda yoshlar ongiga ushbu ezgu gʻoyalarni singdirish masalalari
muhokama qilindi.Jumladan, Islom sivilizatsiyasi markazi direktori Sh. Minovarov
bagʻrikenglik va yoshlar tarbiyasiga alohida eʼtibor qaratilishi kerakligini,
mamlakatimiz hududida yashayotgan millatlar urf-odati hamda islom dinining
madaniy va sivilizatsion merosi, maʼnaviy-falsafiy ahamiyatini chuqur oʻrganish
boʻyicha ishlar sifat jihatidan yangi bosqichga koʻtarilganini taʼkidladi. Bundan
koʻzlangan asosiy maqsad — fundamental ilmiy tadqiqotlar natijalari asosida diniy
bagʻrikenglik, millatlararo munosabatlarning tarixiy ildizlarini chuqur oʻrganish va
uni
bugungi
kun
sharoitida
rivojlantirishdan
iborat
ekanligiga
urgʻu
berildi.Shuningdek, Markaz boʻlim boshligʻi Gʻ. Gulnora “Globallashuv sharoitida
diniy va dunyoviy bilimlar uygʻunligi” mavzusida maʼruza qildi. Anjuman
yakunlariga koʻra barcha ishtirokchilar mamlakatimizda turli dinlar va
madaniyatlarning oʻzaro hamjihatligini taʼminlash, xalqimiz orasida tinchlik va
totuvlikni mustahkamlashda taʼlim va diniy maʼrifatning muhimligini alohida
taʼkidladilar.Davlat va din munosabatlarining ildizlari juda qadim davrlarga borib
taqaladi. Ayni paytda ushbu munosabat- turli tarixiy davrlarda har xil mazmun kasb
etgan. O'rta asrlarda din jamiyatning barcha sohalarida, shu jumladan, davlat
hayotida toʻla hukmronlik qilgan davr- lar ham boʻlgan. Ayrim davlatlarda din
butunlay inkor etilgan, ya'ni ateizm ustunlik qilgan. XXI asr boshlarida davlat va
dinning oʻzaro munosabatlari boʻyicha davlatlarni quyidagi guruhlarga boʻ- lish
mumkin: dinga davlat dini maqomi berilgan davlatlar; • cherkov ta'siri doirasidagi
davlatlar, dunyoviy yoki diniy munosabatlarda betaraflik yoʻlini tutuvchi davlatlar;
• rasmiy dinga ega boʻlmagan davlatlar; din davlatdan ajratilgan davlatlar; • katolik
cherkovi bilan kelishuvga ega davlatlar; huquqiy e'tirof etilgan diniy guruhlarni
muhofaza qiluvchi davlatlar, diniyjamoaviy tizimli davlatlar.Hozirgi davrda
jahondagi bir qator davlatlar dinning davlatdan ajratilganini yoki davlatning diniy
tashkilotga nisbatan betarafligini Konstitutsiya yoki qonun darajasi- da belgilab
qoʻygan. Yuridik tan olingani yoki olinmaganidan qat'i nazar, barcha davlatlar din
va e'tiqod erkinligiga humat bilan qarashlarini e'lon qilganlar. Hozirgi davrda davlat
va din oʻrtasidagi muno- sabatlar bir qator xususiyatlari bilan ajralib turishini
ta'kidlash zarur. «Sovuq urush» davri tugaganidan keyin dinga qarshi hujumkorlik
hamda diniy faoliyat ustidan nazorat qilish siyosati yengillashdi. Bu, bir tomondan,
diniy erkinlikning ta'minlanishiga xizmat qilgan boʻlsa, ikkinchi tomondan, diniy
sektalarning koʻpayishi, yan- gilarining paydo boʻlishiga olib Mazkur
jarayonOʻzbekistonda oʻz mohiyati, mazmuni va huquqiy asoslariga ko'ra din
davlatdan ajratilgan hamda vijdon erkinligi, konfessional bagʻrikenglik tamoyili
mustahkamlangan. Mamlakatimiz Konstitutsiyasida diniy tash- kilotlar va
birlashmalar davlatdan ajratilganligi hamda qonun oldida tengligi qayd etiladi. Shu
bilan birga davlat diniy birlashmalarning faoliyatiga aralashmasligi belgilab
berilgan. Mazkur masala Oʻzbekiston Respublikasining «Vijdon erkinligi va diniy
tashkilotlar to'gʻrisida»gi Qonuni mazmunini tashkil etadi. Bu esa mamlakatimizda
davlatning diniy ishlarga, dinning esa davlat ishlariga (gonun hujjatlarida
koʻrsatilgan holatlar bundan mus- tasno) aralashmasligini anglatadi. Shu bilan birga
Asosiy Qonunimizda davlat o'z hududida istiqomat qiluv- chi barcha millat va
elatlarning tillari, urf-odatlari an'analari hurmat qilinishini ta'minlaydi, ularning
rivoj- lanishinishi uchun sharoit yaratadi deb,takidlaydi. O'zbekiston Respublikasi
demokratik prinsiplar- ga sodiqligining ifodasi sifatida davlatning din va diniy
tashkilotlar bilan oʻzaro munosabatlarida quyidagi prinsiplarga amal qilishini e'lon
qildi: dindorlarning diniy tuygʻularini humat qilish; • diniy e'tiqodlarni fuqarolaming
yoki ular uyush diniy qarashlarga amal qiluvchi fuqarolarning ham, ularga amal
qilmaydigan fuqarolarning ham huquqlarini teng kafolatlash hamda ularni ta'qib
qilishga yo'l qoʻymaslik; • ma'naviy tiklanish, umuminsoniy axloqiy qad- riyatlarni
qaror toptirish ishida turli diniy uyush- malarning imkoniyatlaridan foydalanish
uchun ular bilan muloqot qilish yoʻllarini izlash; • dindan buzgʻunchilik
maqsadlarida foydalanishga yo'l qoʻyib boʻlImasligini e'tirof etish. Respublikamiz
hududida davlat va din munosabatlarini tartibga solish, diniy tashkilotlar faoliyatini
muvofiqlash- tirish bilan O'zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkama- si huzuridagi
Din ishlari boʻyicha qoʻmita shugʻullanadi. Qo'mita oʻz faoliyatini 1992-yilda
boshlagan. O'tgan davr mobaynida yangi sharoitlaming yuzaga kelishi, davlatimiz
taraqqiyotning yangi bosqichiga o'tishi munosabati bilan Oʻzbekiston Respublikasi
Prezidentining 2018-yil 16-ap- reldagi farmoniga binoan qo'mita faoliyati isloh
qilindi. Jumladan, xodimlar soni ko'payib, ularning oylik maoshla- ri oshirildi.
Xulosa
Din va dunyoviylik - qarashlari bu ikki tushunchani bir biridan farqlay bilish kerak.
Hozirgi rivojlanayotgan davrda dinni niqob qilib dinni qoralayotgan insonlar juda
ko’p .Din va dinyoviy yashash hayot tarzimiz bir-biriga chanbarchas bog’liq,
odamlar buni har xil tushinishadi. Dinimizni o’rganish uni hayotda tog’ri qo’llay
bilishimiz bu bizning ongimizga bog’liq.Bejizga “Ma’naviyatsiz ilm – ko’r , ilmsiz
ma’naviyat esa cho’loqdir”,deyilmagan . Inson yashar ekan nima uchun bu dunyoga
kelganini qay tarzda yashashi kerakligini bu dunyodagi qanchalik buyuk ne’mat bu
inson ekanligini anglashi uchun ham dinni anglamog’i lozim. O‘zbekistonda ko‘plab
mutafakkirlar, allomalar, muhaddisu murshidlar, faqihlar va mutasavvuflar kamol
topgan. Ota-bobolarimiz Buxorodagi Mirzo Ulug‘bek madrasasi peshtoqiga “Ilm
egallash har bir muslim va muslima uchun farzdir” yoki Navoiy viloyatida
joylashgan Shohimardon me’moriy majmuasi devoriga “Beshikdan qabrgacha ilm
izla”, degan hadislarni bitgan davrlardayoq yurtimizda ilm-fan va ma’rifat ravnaq
topgan.
Buyuk faylasuf Abu Nasr Forobiy “Agar inson ezgulikka intilib yashasa, uning
umri quvonchli va go‘zal kechadi, go‘zal hayot esa xalq nazarida ham, Alloh taolo
nazdida ham yuksakdir”, deya ta’lim bergan bo‘lsa, kalom ilmining yetuk
namoyandasi Abu Muin Nasafiy “Ilm insonni hech vaqt gunohga undamaydi”,
degan g‘oyani targ‘ib qilgan.Ma’naviyat va ma’rifat, dinu diyonat va ilmu urfon
o‘chog‘i bo‘lgan diyorimizda istiqlol sharofati bilan milliy qadriyatlarimiz qayta
tiklandi, xalqimiz o‘zligini tanidi. Islom dinining insonlarni ezgulik, ma’rifat va
poklikka yo‘llovchi asl mohiyatini tadqiq va targ‘ib qilish, ulug‘ ajdodlarimizning
boy va benazir ma’naviy merosini o‘rganish, yosh avlodga o‘rgatish uchun keng yo‘l
ochildi.
Dunyoviylik
tamoyili
mustaqil
O‘zbekiston
Respublikasining
Konstitusiyasi va Vijdon erkinligi va diniy tashkilotlar to‘g‘risida»gi qonuni bilan
huquqiy kafolatlangan. O‘zbekiston tanlagan taraqqiyot yo‘li – dunyoviy
demokratik yo‘l. Din axloqiy tarbiya sohasida muhim ahamiyatga ega vazifani
bajaradi.Ming yillar davomida islom dini tamoyillariga sodiq holda yashab
kelayotgan xalqimiz go‘zal fazilatlarni to‘laligicha hayoti, urf-odat va an'analariga
singdirib olgan. Xalqimizning urf-odat va asriy an'analarini o‘zida aks ettirgan
respublikamiz qonunchiligida kimning qanday e'tiqodga ega bo‘lish-bo‘lmasligi
uning vijdoniga havola etiladi.Lekin havola etilayotgan e'tiqod qonunga xilof
bo‘lmasligi shart.
Foydalanilgan adabiyotlar
1. Imom Al- Buxoriy “Al-jome’ as-sahih “
2. Islom Karimov “Yuksak ma’naviyat - yengilmas kuch” asaridan
3. Qur’oni karimdagi Baqara surasi 201-oyat
4. Abu Nasir Farobiy “Fozil odamlar shahri “
5. Qadriyatlar va ijtimoiy taraqqiyot. Toshkent: O'zbekiston. 1997.
6. Mustaqqillik va ijtimoiy taraqqiyot. Toshkent: O'zbekiston, 1998.