PSIXIKA VA ONG (Psixika haqida tushuncha, Ong taraqqiyoti va ongsizlik. (Z.Reyd, E.Erikson nazariyalari), Endokrin tizimning inson organizmi va xulq-atvoridagi ahamiyati)

Yuklangan vaqt

2024-04-11

Yuklab olishlar soni

4

Sahifalar soni

23

Faytl hajmi

53,2 KB


 
 
 
 
 
 
 
 
 
PSIXIKA VA ONG 
 
Reja: 
1.Psixika haqida tushuncha 
2.Ong taraqqiyoti va ongsizlik. (Z.Reyd, E.Erikson nazariyalari) 
3. Xulq-atvorning psixofiziolgik asosi 
4. Endokrin tizimning inson organizmi va xulq-atvoridagi ahamiyati. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
PSIXIKA VA ONG Reja: 1.Psixika haqida tushuncha 2.Ong taraqqiyoti va ongsizlik. (Z.Reyd, E.Erikson nazariyalari) 3. Xulq-atvorning psixofiziolgik asosi 4. Endokrin tizimning inson organizmi va xulq-atvoridagi ahamiyati.  
 
Tayanch so’z va iboralar 
Instinkt- U yoki bu biologik turga xos, tug’ma biologik shartlangan xulq-atvor. 
Ong- Ong inson tomonidan voqelikni aks ettirishning yuksak darajasi 
Ongsizlik.- bu shunday psixik jarayonlar va hodisalar yig’ indisiki, unda inson 
o’z xatti-harakatlariga javob bermaydi, anglamaydi. 
Shartsiz reflekslar – organizmning muhim hayotiy ta’sirlovchi omillar (ozuqa, 
xavf va shunga o’xshashlar)ga nisbatan tug’ ma reaksiyasi. 
Shartli reflekslar – bu organizmning shunday reksiyalaridirki, ular tug’ ma 
bo’lmasdan, hayotiy sharoitlarda orttiriladi. 
 
 
2.Ong taraqqiyoti va ongsizlik.  
Ong inson tomonidan voqelikni aks ettirishning yuksak darajasi bo’lib 
hisoblanadi. Inson ongining birlamchi psixologik xossasi o’zini bilish sub’ekti 
sifatida his etish, mavjud va tasavvurdagi voqelikni xayolan tasvirlash layoqati, 
shaxsiy psixik va hulq-atvor holatlarini nazorat qilish, ularni boshqara olish, 
atrofdagi reallikni tasavvurlar shaklida ko’rish va idrok qilish layoqati kabilarni o’z 
ichiga oladi. O’zini bilish sub’ekti sifatida his etish insonning olamni o’rganish va 
bilishga, ya’ni, olam haqida u yoki bu darajada aniq bilimlarni egallashga tayyor va 
layoqatli, bu olamdan bo’lak qilingan mavjudot sifatida anglashini bildiradi. 
Ongsizlik (uyqu, gipnoz, kasallik va sh.o’.) holatlarida bunday layoqat yo’qoladi. 
Xayolan tasavvur qilish va voqelikni tasvirlash – ongning ikkinchi muhim 
psixologik xossasi. U, ong kabi yaxlitligicha, iroda bilan uzviy bog’langan. Odatda, 
tasavvurlarni ongli boshqarish va tasavvur qilish haqida ularning inson iroda kuchi 
yordamida yuzaga kelgan va o’zgarishlarga uchragan holatlarda so’z yuritiladi. 
Ushbu holatda inson ixtiyoriy, ya’ni, ongli ravishda atrofni idrok qilishdan, taalluqli 
bo’lmagan xayollardan chalg’igan holda, o’z diqqatini qandaydir g’oya, tasavvur, 
xotira va shu kabilarda jamlab, o’z tasavvurida ushbu damda bevosita 
ko’rolmaganlarini aks ettiradi va rivojlantiradi. 
Tayanch so’z va iboralar Instinkt- U yoki bu biologik turga xos, tug’ma biologik shartlangan xulq-atvor. Ong- Ong inson tomonidan voqelikni aks ettirishning yuksak darajasi Ongsizlik.- bu shunday psixik jarayonlar va hodisalar yig’ indisiki, unda inson o’z xatti-harakatlariga javob bermaydi, anglamaydi. Shartsiz reflekslar – organizmning muhim hayotiy ta’sirlovchi omillar (ozuqa, xavf va shunga o’xshashlar)ga nisbatan tug’ ma reaksiyasi. Shartli reflekslar – bu organizmning shunday reksiyalaridirki, ular tug’ ma bo’lmasdan, hayotiy sharoitlarda orttiriladi. 2.Ong taraqqiyoti va ongsizlik. Ong inson tomonidan voqelikni aks ettirishning yuksak darajasi bo’lib hisoblanadi. Inson ongining birlamchi psixologik xossasi o’zini bilish sub’ekti sifatida his etish, mavjud va tasavvurdagi voqelikni xayolan tasvirlash layoqati, shaxsiy psixik va hulq-atvor holatlarini nazorat qilish, ularni boshqara olish, atrofdagi reallikni tasavvurlar shaklida ko’rish va idrok qilish layoqati kabilarni o’z ichiga oladi. O’zini bilish sub’ekti sifatida his etish insonning olamni o’rganish va bilishga, ya’ni, olam haqida u yoki bu darajada aniq bilimlarni egallashga tayyor va layoqatli, bu olamdan bo’lak qilingan mavjudot sifatida anglashini bildiradi. Ongsizlik (uyqu, gipnoz, kasallik va sh.o’.) holatlarida bunday layoqat yo’qoladi. Xayolan tasavvur qilish va voqelikni tasvirlash – ongning ikkinchi muhim psixologik xossasi. U, ong kabi yaxlitligicha, iroda bilan uzviy bog’langan. Odatda, tasavvurlarni ongli boshqarish va tasavvur qilish haqida ularning inson iroda kuchi yordamida yuzaga kelgan va o’zgarishlarga uchragan holatlarda so’z yuritiladi. Ushbu holatda inson ixtiyoriy, ya’ni, ongli ravishda atrofni idrok qilishdan, taalluqli bo’lmagan xayollardan chalg’igan holda, o’z diqqatini qandaydir g’oya, tasavvur, xotira va shu kabilarda jamlab, o’z tasavvurida ushbu damda bevosita ko’rolmaganlarini aks ettiradi va rivojlantiradi. Ong uzviy ravishda nutq bilan bog’langan bo’lib, o’zining yuksak shakllarida 
usiz mavjud bo’la olmaydi. Ongli aks ettirish sezgilar va idrokdan, tasavvurlar va 
xotiradan farqli o’laroq, qator o’ziga xos xossalari bilan ajralib turadi. Ulardan biri 
– tasavvur etilayotganlarning anglanganligi, ya’ni, ularning so’z-tushunchaviy 
ma’nodorligi, inson madaniyati bilan bog’liq holda ma’lum mohiyatga ega ekanligi. 
Ongning keyingi xossasi ongda jism, voqea va hodisalarning faqat asosiy tub 
mohiyatga ega bo’lganlarining aks ettirishidir. 
Inson ongining to’rtinchi xossasi – bu uning kommunikatsiyaga, ya’ni, ma’lum 
odamning o’zi bilgan ma’lumotlarni til va boshqa belgi tizimlari yordamida 
boshqalarga yetkaza olish layoqati. Insonlar bir-biri bilan turli axborotlar bilan 
almashinuv jarayonida asosiy xabarni ajratib oladilar. SHu tarzda abstraktlashtirish, 
ya’ni, ahamiyatga ega bo’lgan ma’lumotlarni ikkinchi darajalilaridan ayirib olish 
sodir bo’ladi. 
Inson tabiat muhitiga oddiy holatda moslashibgina qolmasdan, ongli ravishda 
mehnat qurollari yasagan holda, uni o’ziga bo’ysundirishga intiladi. Shu asnoda 
inson turmush tarzi ham o’zgarib boradi. Atrofdagi tabiatni o’zgartirish maqsadida 
mehnat qurollari yasash qobiliyati ongli ravishda mehnat qilish layoqati 
mavjudligini bildiradi. Mehnat – insonni yashash sharoitlari bilan ta’minlash, 
shuningdek, moddiy va ma’naviy boylik yaratish maqsadida tabiatga ta’sir 
ko’rsatishni amalga oshirishdan iborat bo’lgan, faqat inson uchun xos maxsus 
faoliyat turi. Shunday qilib, mehnat faoliyati inson ongining ahamiyatga molik 
bo’lgan xossasidir. 
Inson ongi quyidagi muhim va ahamiyatli bo’lgan o’ziga xos xususiyatlarga 
ega: 
1. Inson o’z hulq-atvoriga tegishli bo’lgan irsiy va tajribada orttirilgan shakllari 
bilan bir qatorda, so’z orqali yetkaziladigan, insoniyat tajribasi ko’rinishidagi atrof-
olamda o’z yo’nalishini belgilab olishning yangi vositasi – bilimlarga ega. 
2. Inson ongi voqelikning ahamiyatli tomonlarini, qonuniyatga ega bo’lgan 
aloqalarini aks ettiradi. Ong – bu insonning olamga uning ob’ektiv qonuniyatlari 
haqidagi bilimlarga ega bo’lgan holdagi munosabati. Bu munosabat hayotiy 
Ong uzviy ravishda nutq bilan bog’langan bo’lib, o’zining yuksak shakllarida usiz mavjud bo’la olmaydi. Ongli aks ettirish sezgilar va idrokdan, tasavvurlar va xotiradan farqli o’laroq, qator o’ziga xos xossalari bilan ajralib turadi. Ulardan biri – tasavvur etilayotganlarning anglanganligi, ya’ni, ularning so’z-tushunchaviy ma’nodorligi, inson madaniyati bilan bog’liq holda ma’lum mohiyatga ega ekanligi. Ongning keyingi xossasi ongda jism, voqea va hodisalarning faqat asosiy tub mohiyatga ega bo’lganlarining aks ettirishidir. Inson ongining to’rtinchi xossasi – bu uning kommunikatsiyaga, ya’ni, ma’lum odamning o’zi bilgan ma’lumotlarni til va boshqa belgi tizimlari yordamida boshqalarga yetkaza olish layoqati. Insonlar bir-biri bilan turli axborotlar bilan almashinuv jarayonida asosiy xabarni ajratib oladilar. SHu tarzda abstraktlashtirish, ya’ni, ahamiyatga ega bo’lgan ma’lumotlarni ikkinchi darajalilaridan ayirib olish sodir bo’ladi. Inson tabiat muhitiga oddiy holatda moslashibgina qolmasdan, ongli ravishda mehnat qurollari yasagan holda, uni o’ziga bo’ysundirishga intiladi. Shu asnoda inson turmush tarzi ham o’zgarib boradi. Atrofdagi tabiatni o’zgartirish maqsadida mehnat qurollari yasash qobiliyati ongli ravishda mehnat qilish layoqati mavjudligini bildiradi. Mehnat – insonni yashash sharoitlari bilan ta’minlash, shuningdek, moddiy va ma’naviy boylik yaratish maqsadida tabiatga ta’sir ko’rsatishni amalga oshirishdan iborat bo’lgan, faqat inson uchun xos maxsus faoliyat turi. Shunday qilib, mehnat faoliyati inson ongining ahamiyatga molik bo’lgan xossasidir. Inson ongi quyidagi muhim va ahamiyatli bo’lgan o’ziga xos xususiyatlarga ega: 1. Inson o’z hulq-atvoriga tegishli bo’lgan irsiy va tajribada orttirilgan shakllari bilan bir qatorda, so’z orqali yetkaziladigan, insoniyat tajribasi ko’rinishidagi atrof- olamda o’z yo’nalishini belgilab olishning yangi vositasi – bilimlarga ega. 2. Inson ongi voqelikning ahamiyatli tomonlarini, qonuniyatga ega bo’lgan aloqalarini aks ettiradi. Ong – bu insonning olamga uning ob’ektiv qonuniyatlari haqidagi bilimlarga ega bo’lgan holdagi munosabati. Bu munosabat hayotiy muammolarni sinov va xatolar metodi yordamida emas, balki, atrofdagi muhitning 
turli tomonlari o’rtasida aniq, qonuniyatli aloqalarni o’rnatish asosida hal etish 
imkonini beradi. 
3. Ong faoliyat maqsadining anglanganligi, kelajakda sodir bo’ladigan 
hodisalarni tushunchalar orqali modellashtirish, umuminsoniy tushunchalar, 
bilimlar tizimida harakatlarining natijalarini oldindan sezish kabi xususiyatlarga ega. 
Inson oldindan ko’ra oladi,o’z harakatlaridan kutilayotgan natijalarni rejalashtiradi, 
ularga erishishning muvofiq usul va vositalarini tanlaydi. 
4. Shaxs ongi ijtimoiy ong bilan belgilanadi. Ijtimoiy ongning to’rt xil shakli 
mavjud:  
Fan – ilmiy bilimlar, tasavvurlar, kontseptsiyalar va dunyoqarashlar 
yo’nalishlari tizimi; 
Ijtimoiy ongning jamiyat qonunlari sohasi – ma’lum jamiyatning ahloqiy, 
g’oyaviy, siyosiy va huquqiy qadriyatlar va qoidalar tizimi;  
San’at – voqelikni tasviriy vositalar orqali ma’naviy-amaliy o’zlashtirishning 
maxsus turi, inson turmush tarzining turli tomonlarini tasviriy modellashtirish;  
Din, e’tiqod – o’zida yuksak sifatlarni mujassamlashtirgan g’ayritabiiy 
kuchlarga ishonish, e’tiqodli odamlarning ruhiy tayanchi. 
Ijtimoiy ongning barcha shakllari birgalikda g’oyaviylikni – insonlarning 
voqelikka va bir-birlariga bo’lgan munosabatni, jamiyat hayotiy faoliyatini 
boshqaruvchi tub negizli qadriyatlar, asosiy g’oyalar tizimini shakllantiradi. 
5. Ong o’zlikni anglash, shaxsiy refleks bilan bog’liq. Inson o’z atrofidagi 
olamni anglashda o’zini u bilan taqqoslaydi.  
O’zlikni anglash – bu insonning olamga nisbatan ahamiyatga molik hamda 
zarur, shuningdek, shaxsiy munosabatlar tizimi. 
Ong inson psixikasining xossasi sifatida bidominantlik – shaxs ichki 
kommunikatsiyasi, insonning o’zi bilan bo’lgan muloqoti mexanizmi orqali amalga 
oshiriladidi. Va bu shaxsning ichki dialogi ijtimoiy mezonlar bilan belgilanadi. 
Voqeiy hodisalar ong orqali intentsional (lot.dan intentio – intilish) – har 
taraflama tanlagan holda inson amaliyotida tutgan o’rniga bog’liq ravishda aks 
muammolarni sinov va xatolar metodi yordamida emas, balki, atrofdagi muhitning turli tomonlari o’rtasida aniq, qonuniyatli aloqalarni o’rnatish asosida hal etish imkonini beradi. 3. Ong faoliyat maqsadining anglanganligi, kelajakda sodir bo’ladigan hodisalarni tushunchalar orqali modellashtirish, umuminsoniy tushunchalar, bilimlar tizimida harakatlarining natijalarini oldindan sezish kabi xususiyatlarga ega. Inson oldindan ko’ra oladi,o’z harakatlaridan kutilayotgan natijalarni rejalashtiradi, ularga erishishning muvofiq usul va vositalarini tanlaydi. 4. Shaxs ongi ijtimoiy ong bilan belgilanadi. Ijtimoiy ongning to’rt xil shakli mavjud: Fan – ilmiy bilimlar, tasavvurlar, kontseptsiyalar va dunyoqarashlar yo’nalishlari tizimi; Ijtimoiy ongning jamiyat qonunlari sohasi – ma’lum jamiyatning ahloqiy, g’oyaviy, siyosiy va huquqiy qadriyatlar va qoidalar tizimi; San’at – voqelikni tasviriy vositalar orqali ma’naviy-amaliy o’zlashtirishning maxsus turi, inson turmush tarzining turli tomonlarini tasviriy modellashtirish; Din, e’tiqod – o’zida yuksak sifatlarni mujassamlashtirgan g’ayritabiiy kuchlarga ishonish, e’tiqodli odamlarning ruhiy tayanchi. Ijtimoiy ongning barcha shakllari birgalikda g’oyaviylikni – insonlarning voqelikka va bir-birlariga bo’lgan munosabatni, jamiyat hayotiy faoliyatini boshqaruvchi tub negizli qadriyatlar, asosiy g’oyalar tizimini shakllantiradi. 5. Ong o’zlikni anglash, shaxsiy refleks bilan bog’liq. Inson o’z atrofidagi olamni anglashda o’zini u bilan taqqoslaydi. O’zlikni anglash – bu insonning olamga nisbatan ahamiyatga molik hamda zarur, shuningdek, shaxsiy munosabatlar tizimi. Ong inson psixikasining xossasi sifatida bidominantlik – shaxs ichki kommunikatsiyasi, insonning o’zi bilan bo’lgan muloqoti mexanizmi orqali amalga oshiriladidi. Va bu shaxsning ichki dialogi ijtimoiy mezonlar bilan belgilanadi. Voqeiy hodisalar ong orqali intentsional (lot.dan intentio – intilish) – har taraflama tanlagan holda inson amaliyotida tutgan o’rniga bog’liq ravishda aks ettiriladi. Ong tafakkurga nisbatan kengroqdir. U o’zida psixik faoliyatning barcha 
shakllari: olamni hissiy aks ettirish, ilmiy bilish, psixik o’zini boshqarishning hissiy-
iroda sohasining jamlangan, tashqi olamning birlashtirilgan, yaxlitlangan aksidir. 
Shunday qilib, ong – psixik taraqqiyotning yuksak darajasi bo’lib, ob’ektiv 
reallikka nisbatan faqat insonga xos bo’lgan odamlar ijtimoiy-tarixiy faoliyatining 
umumiy shakllari vositasidagi ob’ektiv reallikka bo’lgan munosabatdan iborat. 
Amaliy nuqtai nazar bo’yicha ong sub’ekt ichki olamining bevosita ko’z 
oldidagi sezgi va aqliy obrazlarining uzluksiz o’zgaruvchi yig’indisi sifatida 
namoyon bo’ladi. Ong qator protsessual va mazmundor xususiyatlarga ega. U 
faollik, ya’ni, individning voqelik bilan hayotiy muhim aloqalarini ta’minlovchi 
dinamika, intentsionallik – jismga yo’nalganlik; ko’p tomonlama mustaqillilik – 
insonning asosan ichki o’lchov va modellarga yo’nalishi; refleksivlik – nomutanosib 
aks ettirishdan himoyalash, o’zini baholash layoqati; yaqqolik va tashkil 
etilganlikning turli darajalari bilan xarakterlanadi. 
Ong muayyan tuzilishga ega bo’lib, unga: birinchidan, atrof-olam haqidagi 
bilimlar yig’indisi; sub’ekt va ob’ektni, ya’ni, insonning «men»i va «men emas»iga 
tegishli bo’lganlarni aniq farqlash; insonning maqsadga muvofiq faoliyati; 
muayyan munosabat tarkibi – «mening o’z muhitimga munosabatim mening 
ongimdir». 
Mazmuniga ko’ra, odamlar ongi ijtimoiy-tarixiy sharoitlar ta’siri ostida bo’ladi. 
Ongning barcha tarkibiy qismlari antropogenez jarayonida shakllanib, ijtimoiy-
madaniy xususiyatga ega bo’ladi. 
Inson ongining paydo bo’lishi va rivojlanishining asosiy sharti bo’lib 
odamlarning hamkorlikdagi samarali nutq vositasidagi qurolli faoliyati 
hisoblanadi. Bu faoliyat odamlarning muloqoti va o’zaro ta’siri, ishning 
taqsimlanishini talab etadi. U hamkorlikdagi faoliyat ishtirokchilari tomonidan 
hamkorlik maqsadi sifatida anglanadigan mahsulot yaratishni taqozo etadi. 
Individual ong insoniyat tarixi boshlanishida jamoaviy faoliyat jarayonida uni 
tashkil etishning zarur sharoiti sifatida yuzaga keldi: axir odamlarga u yoki bu 
faoliyat bilan shug’ullanishlari uchun ularning har biri hamkorlikdagi faoliyat 
ettiriladi. Ong tafakkurga nisbatan kengroqdir. U o’zida psixik faoliyatning barcha shakllari: olamni hissiy aks ettirish, ilmiy bilish, psixik o’zini boshqarishning hissiy- iroda sohasining jamlangan, tashqi olamning birlashtirilgan, yaxlitlangan aksidir. Shunday qilib, ong – psixik taraqqiyotning yuksak darajasi bo’lib, ob’ektiv reallikka nisbatan faqat insonga xos bo’lgan odamlar ijtimoiy-tarixiy faoliyatining umumiy shakllari vositasidagi ob’ektiv reallikka bo’lgan munosabatdan iborat. Amaliy nuqtai nazar bo’yicha ong sub’ekt ichki olamining bevosita ko’z oldidagi sezgi va aqliy obrazlarining uzluksiz o’zgaruvchi yig’indisi sifatida namoyon bo’ladi. Ong qator protsessual va mazmundor xususiyatlarga ega. U faollik, ya’ni, individning voqelik bilan hayotiy muhim aloqalarini ta’minlovchi dinamika, intentsionallik – jismga yo’nalganlik; ko’p tomonlama mustaqillilik – insonning asosan ichki o’lchov va modellarga yo’nalishi; refleksivlik – nomutanosib aks ettirishdan himoyalash, o’zini baholash layoqati; yaqqolik va tashkil etilganlikning turli darajalari bilan xarakterlanadi. Ong muayyan tuzilishga ega bo’lib, unga: birinchidan, atrof-olam haqidagi bilimlar yig’indisi; sub’ekt va ob’ektni, ya’ni, insonning «men»i va «men emas»iga tegishli bo’lganlarni aniq farqlash; insonning maqsadga muvofiq faoliyati; muayyan munosabat tarkibi – «mening o’z muhitimga munosabatim mening ongimdir». Mazmuniga ko’ra, odamlar ongi ijtimoiy-tarixiy sharoitlar ta’siri ostida bo’ladi. Ongning barcha tarkibiy qismlari antropogenez jarayonida shakllanib, ijtimoiy- madaniy xususiyatga ega bo’ladi. Inson ongining paydo bo’lishi va rivojlanishining asosiy sharti bo’lib odamlarning hamkorlikdagi samarali nutq vositasidagi qurolli faoliyati hisoblanadi. Bu faoliyat odamlarning muloqoti va o’zaro ta’siri, ishning taqsimlanishini talab etadi. U hamkorlikdagi faoliyat ishtirokchilari tomonidan hamkorlik maqsadi sifatida anglanadigan mahsulot yaratishni taqozo etadi. Individual ong insoniyat tarixi boshlanishida jamoaviy faoliyat jarayonida uni tashkil etishning zarur sharoiti sifatida yuzaga keldi: axir odamlarga u yoki bu faoliyat bilan shug’ullanishlari uchun ularning har biri hamkorlikdagi faoliyat maqsadini aniq tasavvur qilishlari lozim. Bu maqsad aniqlanib, so’z bilan 
ifodalanishi kerak. Avval jamoa ongi, undan so’ng individual ong paydo bo’ladi, 
bunday ketma-ketlikdagi rivojlanish faqat ong filogenezi uchun emas, balki ong 
ontogenezi uchun ham xarakterlidir. Bolaning individual ongi jamoa ongi asosida 
va uning mavjudligi sharoitida uni o’zlashtirish yo’li orqali shakllanadi 
(interiorizatsiya, ijtimoiylashuv). 
Inson ongining rivojlanishida inson faoliyatining ijodiy xarakteri muhim 
ahamiyatga ega. Ong inson tomonidan tashqi olamnigina emas, balki, o’zi, 
hissiyotlari, obrazlari, tasavvur va sezgilari anglanishini taqozo etadi. Odamlar 
obrazlari, fikrlari, tasavvurlari va sezgilari ularning ijodiy mehnatlari mahsulida 
mujassamlantiriladi va bu jismlarning keyingi idrok qilinishida, aynan, o’zlarida 
yaratuvchilari psixologiyasini gavlantirgan holatda anglanadilar. Shuning uchun 
ijod inson o’zining shaxsiy ijod namunalarini idrok qilishi orqali o’zini anglash va 
ongini rivojlantirish yo’li va vositasi bo’lib hisoblanadi. 
Inson unga tabiatdan berilgan sezgi organlari yordamida olamni undan 
uzoqlashgan va undan mustaqil mavjud bo’lgan holda idrok qilishini anglaydi. 
Keyinchalik refleksiv qobiliyat, ya’ni, insonning o’zi uchun bilish ob’ektiga 
aylanishi va zarurligini anglash hissi paydo bo’ladi. ongning filo-va ontogenezda 
rivojlanish ketma-ketligi mana shunday iborat. ong rivojlanishidagi ong 
rivojlanishidagi ushbu birinchi yo’nalishni refleksiv yo’nalish sifatida belgilash 
mumkin. ikkinchi yo’nalish tafakkur rivojlanishi va fikrning so’z bilan asta-sekin 
birlashishi bilan bog’liq. inson tafakkuri borgan sayin rivojlanib, narsalar 
mohiyatiga kirib boradi. bu bilan birgalikda orttiriladigan bilimlarni belgilash uchun 
qo’llaniladigan til ham rivojlanadi. til so’zi chuqur mohiyat bilan to’ldiriladi, va, 
nihoyat, fanlar rivojlana boshlaganida, tushunchalarga aylanadi. so’z-tushuncha ong 
birligi, hosil bo’ladigan oqim esa tushunchali yo’nalish bo’lib hisoblanadi. 
Har bir yangi tarixiy davr uning zamondoshlari ongida o’ziga xos tarzda aks 
etadi, va odamlar mavjudligining tarixiy sharoitlari o’zgarishi bilan ularning ongi 
ham o’zgaradi. Uning rivojlanish filogenezini tarixiy rakursda tasavvur qilish 
mumkin. Lekin xuddi shuning o’zi inson ontogenezining rivojlanishi davomida 
maqsadini aniq tasavvur qilishlari lozim. Bu maqsad aniqlanib, so’z bilan ifodalanishi kerak. Avval jamoa ongi, undan so’ng individual ong paydo bo’ladi, bunday ketma-ketlikdagi rivojlanish faqat ong filogenezi uchun emas, balki ong ontogenezi uchun ham xarakterlidir. Bolaning individual ongi jamoa ongi asosida va uning mavjudligi sharoitida uni o’zlashtirish yo’li orqali shakllanadi (interiorizatsiya, ijtimoiylashuv). Inson ongining rivojlanishida inson faoliyatining ijodiy xarakteri muhim ahamiyatga ega. Ong inson tomonidan tashqi olamnigina emas, balki, o’zi, hissiyotlari, obrazlari, tasavvur va sezgilari anglanishini taqozo etadi. Odamlar obrazlari, fikrlari, tasavvurlari va sezgilari ularning ijodiy mehnatlari mahsulida mujassamlantiriladi va bu jismlarning keyingi idrok qilinishida, aynan, o’zlarida yaratuvchilari psixologiyasini gavlantirgan holatda anglanadilar. Shuning uchun ijod inson o’zining shaxsiy ijod namunalarini idrok qilishi orqali o’zini anglash va ongini rivojlantirish yo’li va vositasi bo’lib hisoblanadi. Inson unga tabiatdan berilgan sezgi organlari yordamida olamni undan uzoqlashgan va undan mustaqil mavjud bo’lgan holda idrok qilishini anglaydi. Keyinchalik refleksiv qobiliyat, ya’ni, insonning o’zi uchun bilish ob’ektiga aylanishi va zarurligini anglash hissi paydo bo’ladi. ongning filo-va ontogenezda rivojlanish ketma-ketligi mana shunday iborat. ong rivojlanishidagi ong rivojlanishidagi ushbu birinchi yo’nalishni refleksiv yo’nalish sifatida belgilash mumkin. ikkinchi yo’nalish tafakkur rivojlanishi va fikrning so’z bilan asta-sekin birlashishi bilan bog’liq. inson tafakkuri borgan sayin rivojlanib, narsalar mohiyatiga kirib boradi. bu bilan birgalikda orttiriladigan bilimlarni belgilash uchun qo’llaniladigan til ham rivojlanadi. til so’zi chuqur mohiyat bilan to’ldiriladi, va, nihoyat, fanlar rivojlana boshlaganida, tushunchalarga aylanadi. so’z-tushuncha ong birligi, hosil bo’ladigan oqim esa tushunchali yo’nalish bo’lib hisoblanadi. Har bir yangi tarixiy davr uning zamondoshlari ongida o’ziga xos tarzda aks etadi, va odamlar mavjudligining tarixiy sharoitlari o’zgarishi bilan ularning ongi ham o’zgaradi. Uning rivojlanish filogenezini tarixiy rakursda tasavvur qilish mumkin. Lekin xuddi shuning o’zi inson ontogenezining rivojlanishi davomida inson ongiga nisbatan ham haqqoniydir, individ insonlar tomonidan yaratilgan 
san’at, madaniyat asarlari orqali ungacha yashab o’tgan xalqlarning psixologiyasiga 
kirib boradi. Ong rivojlanishidagi bu yo’nalish tarixiy yo’nalish sifatida belgilanadi. 
Tarixning hozirgi davrida insonlar ongi rivojlanishda davom etmoqda, bu 
rivojlanish ilmiy, madaniy va texnikaviy taraqqiyotning yuqori tezlanishi yordamida 
jadallik bilan bormoqda. 
Insoniyat ongi rivojlanishining keyingi asosiy yo’nalishi insonning o’zi va 
atrof-olamdagi anglanuvchilar sohasining kengayishi bo’lib hisoblanadi. Bu o’z 
navbatida madaniy-ahloqiy inqilobga o’sib boradigan dunyoviy ijtimoiy-iqtisodiy 
inqilob bilan, moddiy va ma’naviy ishlab chiqarish vositalarini takomillashtirish 
bilan bog’liq. 
Bunday o’tishning birlamchi belgilari hozirdanoq sezilmoqda. Bu – turli 
xalqlar va mamlakatlar iqtisodiy farovonligining o’sishi, ular mafkurasi va 
siyosatining halqaro va ichki maydonda o’zgarishi, davlatlararo harbiy qarama-
qarshilikning pasayishi, odamlar muloqotida diniy, madaniy va ahloqiy qadriyatlar 
ahamiyatining oshishida ko’rinadi. Shu bilan birga insonning hayot, makro- va 
mikrodunyolar tilsimotlariga kirib borishi sodir bo’lmoqda. Fan yutuqlari natijasida 
insonni bilish va boshqarish, o’zi va dunyo ustidan hukmronligi sohasi 
kengaymoqda, insonning ijodiy imkoniyatlari, shuning, ongi ham oshmoqda. 
Psixikaning quyi darajasi ongsizlikdir.  
Ongsizlik – bu shunday psixik jarayonlar va hodisalar yig’indisiki, unda inson 
o’z xatti-harakatlariga javob bermaydi, anglamaydi. Bunga tush ko’rish, ba’zi 
patologik hodisalar, alahlash, gallyutsinatsiya kabilar kiradi. 
Onglilikdan farqli o’laroq, ongsizlikda amalga oshirilayotgan harakatlarni 
maqsadli nazorat qilish, shuningdek, natijalarini baholash imkoniyati mavjud emas. 
Ongsizlik tushunchasi psixologik va falsafiy fikrlarning turli yo’nalish vakillari 
tomonidan quyidagi ko’rinishlarda ta’riflanadi: 
- axborotni qayta ishlashni bu jarayonni sub’ekt kechinmalari darajasida aks 
ettirmagan holda amalga oshiruvchi miya faoliyati sifatida; 
- sub’ekt tomonidan anglanmagan kechinmalar sifatida. 
inson ongiga nisbatan ham haqqoniydir, individ insonlar tomonidan yaratilgan san’at, madaniyat asarlari orqali ungacha yashab o’tgan xalqlarning psixologiyasiga kirib boradi. Ong rivojlanishidagi bu yo’nalish tarixiy yo’nalish sifatida belgilanadi. Tarixning hozirgi davrida insonlar ongi rivojlanishda davom etmoqda, bu rivojlanish ilmiy, madaniy va texnikaviy taraqqiyotning yuqori tezlanishi yordamida jadallik bilan bormoqda. Insoniyat ongi rivojlanishining keyingi asosiy yo’nalishi insonning o’zi va atrof-olamdagi anglanuvchilar sohasining kengayishi bo’lib hisoblanadi. Bu o’z navbatida madaniy-ahloqiy inqilobga o’sib boradigan dunyoviy ijtimoiy-iqtisodiy inqilob bilan, moddiy va ma’naviy ishlab chiqarish vositalarini takomillashtirish bilan bog’liq. Bunday o’tishning birlamchi belgilari hozirdanoq sezilmoqda. Bu – turli xalqlar va mamlakatlar iqtisodiy farovonligining o’sishi, ular mafkurasi va siyosatining halqaro va ichki maydonda o’zgarishi, davlatlararo harbiy qarama- qarshilikning pasayishi, odamlar muloqotida diniy, madaniy va ahloqiy qadriyatlar ahamiyatining oshishida ko’rinadi. Shu bilan birga insonning hayot, makro- va mikrodunyolar tilsimotlariga kirib borishi sodir bo’lmoqda. Fan yutuqlari natijasida insonni bilish va boshqarish, o’zi va dunyo ustidan hukmronligi sohasi kengaymoqda, insonning ijodiy imkoniyatlari, shuning, ongi ham oshmoqda. Psixikaning quyi darajasi ongsizlikdir. Ongsizlik – bu shunday psixik jarayonlar va hodisalar yig’indisiki, unda inson o’z xatti-harakatlariga javob bermaydi, anglamaydi. Bunga tush ko’rish, ba’zi patologik hodisalar, alahlash, gallyutsinatsiya kabilar kiradi. Onglilikdan farqli o’laroq, ongsizlikda amalga oshirilayotgan harakatlarni maqsadli nazorat qilish, shuningdek, natijalarini baholash imkoniyati mavjud emas. Ongsizlik tushunchasi psixologik va falsafiy fikrlarning turli yo’nalish vakillari tomonidan quyidagi ko’rinishlarda ta’riflanadi: - axborotni qayta ishlashni bu jarayonni sub’ekt kechinmalari darajasida aks ettirmagan holda amalga oshiruvchi miya faoliyati sifatida; - sub’ekt tomonidan anglanmagan kechinmalar sifatida. Ongsizlikda subyekt voqelikni o’zini boshqa odamlar va hodisalar bilan 
tenglashtirgan holda, ob’ektlar o’rtasidagi mantiqiy qarama-qarshiliklar va farqlarni 
u yoki bu muayyan belgilar bo’yicha aniqlash orqali emas, balki, bevosta emotsional 
his etish, identifikatsiya, emotsional ta’sirlanish, turli hodisalarning aloqadorligi 
orqali bir qatorga birlashishi kabi o’xshatish shakllari orqali boshidan kechiradi. 
Ongsizlikda ko’pincha o’tmish, hozirgi va kelajak zamon u yoki bu psixik aktga, 
masalan, tushda qo’shilgan holda birgalikda mavjud bo’ladi. 
Ongsizlik sohasiga: biologik ehtiyojlar (jinsiy mayllar, tabiiy ehtiyojlar, 
ozuqaga bo’lgan ehtiyoj va boshqalar); tilaklarni siqib chiqarish (kimningdir 
muhabbatini qozonishga behuda urinish, amalga oshmagan orzular, yashirin 
hafagarchilik); tushda sodir bo’ladigan psixik hodisalar (tush ko’rish); 
sezilmaydigan, lekin real ta’sir ko’rsatadigan seskantiruvchilarga nisbatan javob 
reaktsiyalari («subsensor» ta’sirlanishlar); avval anglangan, lekin takrorlanishlar 
tufayli avtomatlashgan va shuning uchun anglanmaydigan bo’lib qolgan harakatlar; 
maqsadi anglanmagan faoliyatga nisbatan ayrim mayllar va boshqalar kiradi. 
Anglanmagan hodisalarga bemor odam psixikasida yuzaga keladigan alahlash, 
gallyutsinatsiyalar kabi ayrim patologik hodisalar ham kiradi. 
Ongsizlik ko’rinishlari to’rt sinfga ajratiladi: 
- ong usti hodisalari; 
- shaxsning kelajakdagi tilak mohiyatiga ega bo’lgan faoliyatning anglanmagan 
qo’zg’atuvchilari (anglanmaydigan motivlar va ma’noli mayllar). Bu sinfning 
gipnotik holatdan chiqqandan so’ng hulq-atvorini tadqiq qilishda aniqlangan edi; 
- faoliyat kechishining yo’nalishli va barqaror bo’lishini ta’minlaydigan, uning 
bajarilish usullarining anlanmaydigan boshqaruvchilari (operatsional mayllar va 
avtomatlashtirilgan hulq-atvor stereotiplari). Ular avtomatlashtirilgan va ixtiyorsiz 
harakatlarning boshqarilishi, masalan, masalalar yechish jarayoni asosida yotadi va 
anlanmagan tarzda oldindan seziladigan hodisalar va bo’lib o’tgan o’xshash 
vaziyatlardagi hulq-atvorning o’tmish tajribasiga tayanadigan harakat usullari 
obrazlariga bog’liq bo’ladi; 
- quyi sensor idrokning ifodalanishi. 
Ongsizlikda subyekt voqelikni o’zini boshqa odamlar va hodisalar bilan tenglashtirgan holda, ob’ektlar o’rtasidagi mantiqiy qarama-qarshiliklar va farqlarni u yoki bu muayyan belgilar bo’yicha aniqlash orqali emas, balki, bevosta emotsional his etish, identifikatsiya, emotsional ta’sirlanish, turli hodisalarning aloqadorligi orqali bir qatorga birlashishi kabi o’xshatish shakllari orqali boshidan kechiradi. Ongsizlikda ko’pincha o’tmish, hozirgi va kelajak zamon u yoki bu psixik aktga, masalan, tushda qo’shilgan holda birgalikda mavjud bo’ladi. Ongsizlik sohasiga: biologik ehtiyojlar (jinsiy mayllar, tabiiy ehtiyojlar, ozuqaga bo’lgan ehtiyoj va boshqalar); tilaklarni siqib chiqarish (kimningdir muhabbatini qozonishga behuda urinish, amalga oshmagan orzular, yashirin hafagarchilik); tushda sodir bo’ladigan psixik hodisalar (tush ko’rish); sezilmaydigan, lekin real ta’sir ko’rsatadigan seskantiruvchilarga nisbatan javob reaktsiyalari («subsensor» ta’sirlanishlar); avval anglangan, lekin takrorlanishlar tufayli avtomatlashgan va shuning uchun anglanmaydigan bo’lib qolgan harakatlar; maqsadi anglanmagan faoliyatga nisbatan ayrim mayllar va boshqalar kiradi. Anglanmagan hodisalarga bemor odam psixikasida yuzaga keladigan alahlash, gallyutsinatsiyalar kabi ayrim patologik hodisalar ham kiradi. Ongsizlik ko’rinishlari to’rt sinfga ajratiladi: - ong usti hodisalari; - shaxsning kelajakdagi tilak mohiyatiga ega bo’lgan faoliyatning anglanmagan qo’zg’atuvchilari (anglanmaydigan motivlar va ma’noli mayllar). Bu sinfning gipnotik holatdan chiqqandan so’ng hulq-atvorini tadqiq qilishda aniqlangan edi; - faoliyat kechishining yo’nalishli va barqaror bo’lishini ta’minlaydigan, uning bajarilish usullarining anlanmaydigan boshqaruvchilari (operatsional mayllar va avtomatlashtirilgan hulq-atvor stereotiplari). Ular avtomatlashtirilgan va ixtiyorsiz harakatlarning boshqarilishi, masalan, masalalar yechish jarayoni asosida yotadi va anlanmagan tarzda oldindan seziladigan hodisalar va bo’lib o’tgan o’xshash vaziyatlardagi hulq-atvorning o’tmish tajribasiga tayanadigan harakat usullari obrazlariga bog’liq bo’ladi; - quyi sensor idrokning ifodalanishi.  Falsafada birinchi bo’lib ongsizlik haqidagi tasavvurlar subyekt ongida 
mavjud bo’lmagan psixik jarayonlar, usullar va holatlar yig’indisi sifatida XVIII 
asrda G.V.Leybnits tomonidan ifodalangan edi. XIX asrda ongsizlik psixologik 
tadqiqotlarning predmetiga aylandi (I.F.Gerbert, G.T.Fexner, V.Vundt). Uni 
o’rganishga XIX asr oxirida psixopatalogiya sohasida bajarilgan Z.Freyd ishlari 
turtki berdi. Uning fikriga ko’ra ongda mavjud bo’lmagan ongsizlik psixik mazmun 
sifatida unga katta ta’sir ko’rsatadi. 
 Z.Freyd nazariyasiga binoan inson psixikasida uch soha: ong, ongosti va 
ongsizlik mavjud. Ong darajasiga u inson tomonidan anglanadigan va nazorat 
qilinadiganlarning barchasini kiritgan. Ong osti sohasiga Freyd yashirin yoki latent 
bilimlarni kiritgan edi. Bu insonga tegishli bo’lgan, lekin ayni vaqtda ongda mavjud 
bo’lmagan 
bilimlardir. 
Bilimlar 
muayyan 
rag’batning 
yuzaga 
kelishida 
dolzarblashtiriladi, masalan, Yer – sayyora. SHunday qilib, ong – bu muztog’ning 
ko’zga ko’rinayotgan qismi, uning katta qismi esa inson tomonidan anglangan 
nazoratdan yashirilgan. 
Ongsizlik sohasi, Freyd bo’yicha, umuman boshqa xossalarga ega. Ulardan biri 
bu sohaning mazmuni anglanmasligidan, lekin hulq-atvorimizga katta ta’sir 
ko’rsatishidan iborat. Ongsizlik sohasi harakatchandir. Boshqa xossasi ongsizlik 
sohasida joylashgan axborotning ongga qiyinchilik bilan o’tishidan iborat. Bu ikki 
mexanizm: siqib chiqarish va qarshilik ko’rsatishlarning faoliyati bilan 
tushuntiriladi. 
Ongsizlik sohasini Z.Freyd, ong bilan kelishmaydigan motivatsion energiya 
manbai deb hisoblagan edi. Ijtimoiy sohadagi taqiqlar, Freydga ko’ra, ong 
«nazorat»ini hosil qiladi, nevrotik asabiylashishlarda namoyon bo’ladigan ong osti 
mayllar energiyasini susaytiradi. Individ nizoli vaziyatlardan xalos bo’lishga intilib, 
himoya mexanizmlari – siqib chiqarish, sublimatsiya (o’rin olish), omilkorlik va 
regressiyaga murojaat qiladi. 
Shunday qilib, insonning psixik faoliyati, uning psixikasi bir-biri bilan o’zaro 
bog’liq bo’lgan uch daraja: ongsizlik, ong osti va onglilikda faoliyat ko’rsatadi. 
Psixik faoliyatning ongsizlik darajasi tug’ma instinktiv-refleksga asoslangan 
Falsafada birinchi bo’lib ongsizlik haqidagi tasavvurlar subyekt ongida mavjud bo’lmagan psixik jarayonlar, usullar va holatlar yig’indisi sifatida XVIII asrda G.V.Leybnits tomonidan ifodalangan edi. XIX asrda ongsizlik psixologik tadqiqotlarning predmetiga aylandi (I.F.Gerbert, G.T.Fexner, V.Vundt). Uni o’rganishga XIX asr oxirida psixopatalogiya sohasida bajarilgan Z.Freyd ishlari turtki berdi. Uning fikriga ko’ra ongda mavjud bo’lmagan ongsizlik psixik mazmun sifatida unga katta ta’sir ko’rsatadi. Z.Freyd nazariyasiga binoan inson psixikasida uch soha: ong, ongosti va ongsizlik mavjud. Ong darajasiga u inson tomonidan anglanadigan va nazorat qilinadiganlarning barchasini kiritgan. Ong osti sohasiga Freyd yashirin yoki latent bilimlarni kiritgan edi. Bu insonga tegishli bo’lgan, lekin ayni vaqtda ongda mavjud bo’lmagan bilimlardir. Bilimlar muayyan rag’batning yuzaga kelishida dolzarblashtiriladi, masalan, Yer – sayyora. SHunday qilib, ong – bu muztog’ning ko’zga ko’rinayotgan qismi, uning katta qismi esa inson tomonidan anglangan nazoratdan yashirilgan. Ongsizlik sohasi, Freyd bo’yicha, umuman boshqa xossalarga ega. Ulardan biri bu sohaning mazmuni anglanmasligidan, lekin hulq-atvorimizga katta ta’sir ko’rsatishidan iborat. Ongsizlik sohasi harakatchandir. Boshqa xossasi ongsizlik sohasida joylashgan axborotning ongga qiyinchilik bilan o’tishidan iborat. Bu ikki mexanizm: siqib chiqarish va qarshilik ko’rsatishlarning faoliyati bilan tushuntiriladi. Ongsizlik sohasini Z.Freyd, ong bilan kelishmaydigan motivatsion energiya manbai deb hisoblagan edi. Ijtimoiy sohadagi taqiqlar, Freydga ko’ra, ong «nazorat»ini hosil qiladi, nevrotik asabiylashishlarda namoyon bo’ladigan ong osti mayllar energiyasini susaytiradi. Individ nizoli vaziyatlardan xalos bo’lishga intilib, himoya mexanizmlari – siqib chiqarish, sublimatsiya (o’rin olish), omilkorlik va regressiyaga murojaat qiladi. Shunday qilib, insonning psixik faoliyati, uning psixikasi bir-biri bilan o’zaro bog’liq bo’lgan uch daraja: ongsizlik, ong osti va onglilikda faoliyat ko’rsatadi. Psixik faoliyatning ongsizlik darajasi tug’ma instinktiv-refleksga asoslangan faoliyat hisoblanadi; ong osti darajasi – ma’lum individ tajribasidagi hulq-atvorining 
umumlashtirilgan, avtomatlashtirilgan bir qolipdagi nusxalari – malakalari, 
ko’nikmalari, odatlari, ichki tuyg’ulari. 
Tush ko’rish, affekt, vahima, gipnoz, ishonch, umid, sevgi, turli ko’rinishdagi 
parapsixik hodisalar (bashorat qilish, telepatiya, ekstrasensor hodisalar), fobiyalar, 
qo’rquvlar, asabiy xayollar, o’z-o’zidan paydo bo’ladigan xavotirlanish va oldindan 
quvonchni sezish – sanab o’tilgan bu hodisalar anglanmaydigan va ong osti 
hodisalari hisoblanadi. 
Anglanmaganlik mezoni hisob berilmasligi, ixtiyorsizligi, noverballigi 
hisoblanadi (so’z bilan ifodalanmaganlik). 
Ong egasi bo’lgan inson motivatsiyalangan harakatlarni bajarishga, ko’zlangan 
maqsadga erishishga yoki ma’lum vazifani bajarishga qodir, chunki inson o’zining 
hulq-atvori yoki holatini anglaydi va nazorat qiladi. SHunday bo’lsa ham, odam 
psixikasi uchun ob’ekt tomonidan anglanish darajasiga ko’ra farqlanadigan psixik 
jarayonlar va hodisalarning ikki katta guruhi xosdir. Inson ongida kechishi yoki 
ifodalanishi qisman aks etuvchi psixik jarayonlar va hodisalar. Bunday jarayonlar 
anglanmagan jarayonlar guruhiga taalluqlidir. 
Barcha anglanmagan psixik jarayonlar uch bo’limga ajratiladi: ongli 
harakatlarning anglanmaydigan mexanizmlari, ongli harakatlarning anglanmagan 
qo’zg’atuvchilari va «ong usti» jarayonlari. 
O’z navbatida, ongli harakatlarning anglanmaydigan mexanizmlari bo’limi uch 
sinfga bo’linadi: anglanmaydigan avtomatizmlar; anglanmaydigan mayl hodisalari; 
ongli harakatlarning anglanmaganligi. 
Anglanmagan avtomatizmlar deb, odatda, ongsiz ravishda o’z-o’zidan sodir 
bo’ladigan harakatlar yoki aktlarga aytiladi. Anglanmaydigan avtomatizmlar sinfiga 
kiradigan jarayonlar ikkilangan tabiatga ega. Ba’zi jarayonlar hech qachon 
anglanmagan bo’lib, boshqalari esa avval anglangan, so’ngra esa ongda yozilib 
qolmaydigan holatga o’tgan. Birlamchi jarayonlar birlamchi avtomatizmlar 
guruhini tashkil etadi yoki ba’zida ular avtomatik harakatlar deb ataladi. Ushbu 
guruhga tug’ma yoki bola hayotining dastlabki yilida shakllangan harakatlar kiradi. 
faoliyat hisoblanadi; ong osti darajasi – ma’lum individ tajribasidagi hulq-atvorining umumlashtirilgan, avtomatlashtirilgan bir qolipdagi nusxalari – malakalari, ko’nikmalari, odatlari, ichki tuyg’ulari. Tush ko’rish, affekt, vahima, gipnoz, ishonch, umid, sevgi, turli ko’rinishdagi parapsixik hodisalar (bashorat qilish, telepatiya, ekstrasensor hodisalar), fobiyalar, qo’rquvlar, asabiy xayollar, o’z-o’zidan paydo bo’ladigan xavotirlanish va oldindan quvonchni sezish – sanab o’tilgan bu hodisalar anglanmaydigan va ong osti hodisalari hisoblanadi. Anglanmaganlik mezoni hisob berilmasligi, ixtiyorsizligi, noverballigi hisoblanadi (so’z bilan ifodalanmaganlik). Ong egasi bo’lgan inson motivatsiyalangan harakatlarni bajarishga, ko’zlangan maqsadga erishishga yoki ma’lum vazifani bajarishga qodir, chunki inson o’zining hulq-atvori yoki holatini anglaydi va nazorat qiladi. SHunday bo’lsa ham, odam psixikasi uchun ob’ekt tomonidan anglanish darajasiga ko’ra farqlanadigan psixik jarayonlar va hodisalarning ikki katta guruhi xosdir. Inson ongida kechishi yoki ifodalanishi qisman aks etuvchi psixik jarayonlar va hodisalar. Bunday jarayonlar anglanmagan jarayonlar guruhiga taalluqlidir. Barcha anglanmagan psixik jarayonlar uch bo’limga ajratiladi: ongli harakatlarning anglanmaydigan mexanizmlari, ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilari va «ong usti» jarayonlari. O’z navbatida, ongli harakatlarning anglanmaydigan mexanizmlari bo’limi uch sinfga bo’linadi: anglanmaydigan avtomatizmlar; anglanmaydigan mayl hodisalari; ongli harakatlarning anglanmaganligi. Anglanmagan avtomatizmlar deb, odatda, ongsiz ravishda o’z-o’zidan sodir bo’ladigan harakatlar yoki aktlarga aytiladi. Anglanmaydigan avtomatizmlar sinfiga kiradigan jarayonlar ikkilangan tabiatga ega. Ba’zi jarayonlar hech qachon anglanmagan bo’lib, boshqalari esa avval anglangan, so’ngra esa ongda yozilib qolmaydigan holatga o’tgan. Birlamchi jarayonlar birlamchi avtomatizmlar guruhini tashkil etadi yoki ba’zida ular avtomatik harakatlar deb ataladi. Ushbu guruhga tug’ma yoki bola hayotining dastlabki yilida shakllangan harakatlar kiradi. Ularga: so’rish harakatlari, ko’zlar pirpirashi va konvergensiyasi, jismlarni ushlab 
olish, qadam tashlash va boshqalar kiradi. 
Anglanmaydigan avtomatizmlar sinfiga kiruvchi hodisalarning ikkinchi guruhi 
avtomatlashtirilgan harakatlar yoki ko’nikmalar deb ataladi. Harakatlarning bu 
guruhiga avvaldan anglangan holatda bo’lib, keyinchalik esa behisob takrorlashlar 
va ular bajarilishining takomillashishi natijasida ong ishtirokini talab etmay 
qo’ygan, avtomatik ravishda bajariladigan harakatlar kiradi. Ko’nikmalarning 
shakllanish jarayoni bizning barcha malaka, bilim va qobiliyatlarimizning 
rivojlanishi asosida yotganligidan har bir individ uchun muhim ahamiyatga ega. 
Masalan, 
fortepianoda 
chalishni 
o’rganish. 
Barchasi 
oddiy 
harakatlarni 
o’zlashtirishdan boshlanadi. Avvalo to’g’ri o’tirishni, musiqa asbobida qo’llar, 
barmoqlarning to’g’ri holatini saqlashni o’rganish zarur. So’ngra har bir barmoq 
zarbasi, qo’llarning harakatlari ishlab chiqiladi, sayqallanadi. Xuddi mana shu oddiy 
asosda fortepianoda kuy chalish texnikasi elementlari yaratiladi: yosh pianinochi 
kuy «olib borishni», akkordlar, stakkato va legato chalishni o’rganishi zarur… 
Shunday qilib, oddiy harakatlardan murakkablariga tomon siljish yo’li bilan 
harakatlarning anglanmagan darajalaridan o’zlashtirilgan darajalariga o’tkazish 
hisobiga inson cholg’uchilik mahoratini egallaydi. 
Harakatlarni ongli nazoratdan ozod qilish haqida gapirilganda umumiy 
holatdagi ozodlik haqida o’ylash kerak emas, ya’ni, odam nima qilayotganini 
anglaydi, faoliyat ustidan nazorat saqlanib qoladi. Gap shundaki, ong maydoni 
(maydon – bu vaqtning ma’lum lahzasida anglanadigan ma’lumotlar sohasi) bir 
jinsli emas. Ong fokusi, ong osti, shuningdek, ortidan ongsizlik sohasi 
boshlanadigan chegarasini ham ajratish mumkin. Biror faoliyatni bajarishda uning 
eng murakkab bo’lgan va doimiy nazoratni talab etuvchi harakatlari ongimiz diqqat 
markazida bo’ladi. Ishlab chiqilgan yoki oddiy harakatlar ongimizning chetki 
sohalariga surib chiqariladi, o’zlashtirilgan yoki egallangan harakatlar esa ongimiz 
chegarasidan ongsizlik sohasiga o’tib ketadi. SHunday qilib, inson faoliyatining ong 
tomonidan nazorat qilinishi butunlay saqlanib qoladi. 
Ularga: so’rish harakatlari, ko’zlar pirpirashi va konvergensiyasi, jismlarni ushlab olish, qadam tashlash va boshqalar kiradi. Anglanmaydigan avtomatizmlar sinfiga kiruvchi hodisalarning ikkinchi guruhi avtomatlashtirilgan harakatlar yoki ko’nikmalar deb ataladi. Harakatlarning bu guruhiga avvaldan anglangan holatda bo’lib, keyinchalik esa behisob takrorlashlar va ular bajarilishining takomillashishi natijasida ong ishtirokini talab etmay qo’ygan, avtomatik ravishda bajariladigan harakatlar kiradi. Ko’nikmalarning shakllanish jarayoni bizning barcha malaka, bilim va qobiliyatlarimizning rivojlanishi asosida yotganligidan har bir individ uchun muhim ahamiyatga ega. Masalan, fortepianoda chalishni o’rganish. Barchasi oddiy harakatlarni o’zlashtirishdan boshlanadi. Avvalo to’g’ri o’tirishni, musiqa asbobida qo’llar, barmoqlarning to’g’ri holatini saqlashni o’rganish zarur. So’ngra har bir barmoq zarbasi, qo’llarning harakatlari ishlab chiqiladi, sayqallanadi. Xuddi mana shu oddiy asosda fortepianoda kuy chalish texnikasi elementlari yaratiladi: yosh pianinochi kuy «olib borishni», akkordlar, stakkato va legato chalishni o’rganishi zarur… Shunday qilib, oddiy harakatlardan murakkablariga tomon siljish yo’li bilan harakatlarning anglanmagan darajalaridan o’zlashtirilgan darajalariga o’tkazish hisobiga inson cholg’uchilik mahoratini egallaydi. Harakatlarni ongli nazoratdan ozod qilish haqida gapirilganda umumiy holatdagi ozodlik haqida o’ylash kerak emas, ya’ni, odam nima qilayotganini anglaydi, faoliyat ustidan nazorat saqlanib qoladi. Gap shundaki, ong maydoni (maydon – bu vaqtning ma’lum lahzasida anglanadigan ma’lumotlar sohasi) bir jinsli emas. Ong fokusi, ong osti, shuningdek, ortidan ongsizlik sohasi boshlanadigan chegarasini ham ajratish mumkin. Biror faoliyatni bajarishda uning eng murakkab bo’lgan va doimiy nazoratni talab etuvchi harakatlari ongimiz diqqat markazida bo’ladi. Ishlab chiqilgan yoki oddiy harakatlar ongimizning chetki sohalariga surib chiqariladi, o’zlashtirilgan yoki egallangan harakatlar esa ongimiz chegarasidan ongsizlik sohasiga o’tib ketadi. SHunday qilib, inson faoliyatining ong tomonidan nazorat qilinishi butunlay saqlanib qoladi. Ong va faoliyatning ayrim tashkil etuvchilarining nisbati barqaror 
bo’lmaganligi sababli muntazam emas. Bu holat ongimizning diqqat markazida 
joylashgan harakatlar muntazam ravishda o’zgarib turgani uchun sodir bo’ladi. 
Inson 
tomonidan 
bajariladigan 
ba’zi 
harakatlar 
ko’nikmalar 
darajasiga 
ko’tarilganida ongning chetki, so’ngra esa ongsizlik sohalarigacha surib chiqariladi, 
lekin inson ko’plab xatoliklar sodir eta boshlasa, masalan, inson o’zini horg’in va 
behol his etganida, qaytadan o’zining oddiy harakatlarini nazorat qila boshlaydi. 
SHu kabi hodisani biror faoliyatni bajarishda uzoq davom etgan tanaffusdan so’ng 
kuzatish mumkin. 
Avtomatizmlar muammosini ko’rib chiqishda quyidagicha savol tug’ilishi 
mumkin: tana harakati bilan bog’liq bo’lmagan inson faoliyati va psixik hayotning 
boshqa sohalarida ham avtomatizmlar mavjudmi? Ha, mavjud, va ularning 
ko’pchiligi bilan siz yaxshi tanishsiz. Masalan, istalgan matn ustidan ko’z 
yugirtirgan holda ayrim harflarning ma’nosini anglamasakda, matn mazmunini 
darhol idrok etamiz. Bu idrok avtomatizmlari. Avtomatik jarayonlar zehn sohasida 
ham mavjud, masalan, algebra, matematikaga doir misol va masalalarni echish. 
Endi esa ongli harakatlarning anglanmagan mexanizmlarining ikkinchi sinfini 
– anglanmaydigan mayl hodisalarini ko’rib chiqamiz. «Mayl» tushunchasi 
psixologiyada juda muhim o’rinni egallaydi, chunki uning ortida turgan hodisalar 
inson psixologik hayotining deyarli barcha sohalarini qamrab oladi. Umumjahon 
psixologiyasida mayl muammosi juda keng jabhalarda ishlab chiqilgan yaxlit bir 
yo’nalish mavjud edi. Ushbu yo’nalish ko’p yillar mobaynida o’quvchilari bilan 
tadqiqotlar olib borgan gruzin ruhshunoslar maktabining asoschisi D.N.Uznadze 
(1886-1950) tomonidan yaratilgan edi. 
D.N.Uznadze fikricha, mayl – bu organizm yoki sub’ektning ma’lum harakatni 
bajarishga yoki ma’lum yo’nalishda harakatlanishga tayyorlik holati. Ushbu ta’rifda 
bajarilishi lozim bo’lgan harakatga tayyorlik holatiga alohida urg’u beriladi. 
Odamning biror seskantiruvchiga javoban harakat tezligi va aniqligi ma’lum 
harakatlarni amalga oshirish ko’nikmasiga bog’liq, deb taxmin qilish mumkin, 
shuning uchun ko’nikma va mayl bir xil ma’noni anglatadi. Lekin «ko’nikma» va 
Ong va faoliyatning ayrim tashkil etuvchilarining nisbati barqaror bo’lmaganligi sababli muntazam emas. Bu holat ongimizning diqqat markazida joylashgan harakatlar muntazam ravishda o’zgarib turgani uchun sodir bo’ladi. Inson tomonidan bajariladigan ba’zi harakatlar ko’nikmalar darajasiga ko’tarilganida ongning chetki, so’ngra esa ongsizlik sohalarigacha surib chiqariladi, lekin inson ko’plab xatoliklar sodir eta boshlasa, masalan, inson o’zini horg’in va behol his etganida, qaytadan o’zining oddiy harakatlarini nazorat qila boshlaydi. SHu kabi hodisani biror faoliyatni bajarishda uzoq davom etgan tanaffusdan so’ng kuzatish mumkin. Avtomatizmlar muammosini ko’rib chiqishda quyidagicha savol tug’ilishi mumkin: tana harakati bilan bog’liq bo’lmagan inson faoliyati va psixik hayotning boshqa sohalarida ham avtomatizmlar mavjudmi? Ha, mavjud, va ularning ko’pchiligi bilan siz yaxshi tanishsiz. Masalan, istalgan matn ustidan ko’z yugirtirgan holda ayrim harflarning ma’nosini anglamasakda, matn mazmunini darhol idrok etamiz. Bu idrok avtomatizmlari. Avtomatik jarayonlar zehn sohasida ham mavjud, masalan, algebra, matematikaga doir misol va masalalarni echish. Endi esa ongli harakatlarning anglanmagan mexanizmlarining ikkinchi sinfini – anglanmaydigan mayl hodisalarini ko’rib chiqamiz. «Mayl» tushunchasi psixologiyada juda muhim o’rinni egallaydi, chunki uning ortida turgan hodisalar inson psixologik hayotining deyarli barcha sohalarini qamrab oladi. Umumjahon psixologiyasida mayl muammosi juda keng jabhalarda ishlab chiqilgan yaxlit bir yo’nalish mavjud edi. Ushbu yo’nalish ko’p yillar mobaynida o’quvchilari bilan tadqiqotlar olib borgan gruzin ruhshunoslar maktabining asoschisi D.N.Uznadze (1886-1950) tomonidan yaratilgan edi. D.N.Uznadze fikricha, mayl – bu organizm yoki sub’ektning ma’lum harakatni bajarishga yoki ma’lum yo’nalishda harakatlanishga tayyorlik holati. Ushbu ta’rifda bajarilishi lozim bo’lgan harakatga tayyorlik holatiga alohida urg’u beriladi. Odamning biror seskantiruvchiga javoban harakat tezligi va aniqligi ma’lum harakatlarni amalga oshirish ko’nikmasiga bog’liq, deb taxmin qilish mumkin, shuning uchun ko’nikma va mayl bir xil ma’noni anglatadi. Lekin «ko’nikma» va «mayl» tushunchalari umuman bir-biriga o’xshash emasligini ta’kidlab o’tish zarur. 
Agar ko’nikma harakatni amalga oshirish davriga tegishli bo’lsa, mayl bungacha 
bo’lgan davrga tegishlidir. 
Maylning bir necha turlari mavjud: yugurishga tayyor turgan sportchining 
holati – bu motorli mayl. Agar siz qorong’i xonada qo’rquv bilan biror tahdid 
bo’lishini kutib o’tirsangiz, ba’zi holatlarda haqiqatdan ham qadam tovushlarini 
yoki shubhali shovqinlarni eshita boshlaysiz. Bu perseptiv mayl. 
Sizga trigonometrik ramzlar bilan ifodalangan misol berilganida garchi ba’zan 
misolni oddiy usul bilan echish mumkin bo’lsada, sizda uni trigonometrik ifodalar 
bilan echish mayli paydo bo’ladi. Bu aqliy maylga misol bo’la oladi. 
Mayl bajariladigan vazifasiga ko’ra muhim ahamiyat kasb etadi. Ma’lum 
harakatni bajarishga tayyorlangan sub’ekt uni tez va aniq, ya’ni, yanada samaraliroq 
bajarish imkoniyatini beradi. 
Lekin ba’zida mayl mexanizmlari insonni yanglishtirishi mumkin. Bunga 
qadimgi xitoy adabiyotidan misol keltirish mumkin: «Bir odamning boltasi yo’qoldi. 
U qo’shnining o’g’lidan gumonsirab, uni kuzata boshladi: qarashlari ham, gap-
so’zlari ham bolta o’g’risiga o’xshaydi. Qisqasi, har bir harakati o’g’riligiga ishorat 
edi. 
Lekin ko’p o’tmay o’sha odam vodiyda er haydab, o’zining boltasini topib 
oladi. Ertasiga qo’shnining o’g’liga razm solsaki: na imo ishorasi va na harakati 
bilan o’g’riga o’xshamas ekan». 
Aynan yanglish harakatlar, idrok qilish yoki baholashlarda o’z ifodasini topgan 
«mayl xatoliklari» hammadan avvalroq ruhshunoslarning diqqatini o’ziga qaratdi. 
Mayllarning barchasi ham anglanmasligini ta’kidlab o’tish lozim. Ongli 
ravishda dahshatli voqea sodir bo’lishini kutib – haqiqatdan ham uni ko’rish 
mumkin, ongli ravishda odamni bolta o’g’rilashda gumonsirab – haqiqatda ham uni 
«bolta o’g’risi sifatida» ko’rish mumkin. 
Lekin aynan anglanmagan maylning ifodalanishi katta qiziqish uyg’otadi. 
D.N.Uznadze maktabidagi amaliy va nazariy tadqiqotlar aynan shundan boshlangan. 
D.N.Uznadze konsepsiyasining asosiy nuqtasi bo’lib xizmat qilgan tajribalar 
«mayl» tushunchalari umuman bir-biriga o’xshash emasligini ta’kidlab o’tish zarur. Agar ko’nikma harakatni amalga oshirish davriga tegishli bo’lsa, mayl bungacha bo’lgan davrga tegishlidir. Maylning bir necha turlari mavjud: yugurishga tayyor turgan sportchining holati – bu motorli mayl. Agar siz qorong’i xonada qo’rquv bilan biror tahdid bo’lishini kutib o’tirsangiz, ba’zi holatlarda haqiqatdan ham qadam tovushlarini yoki shubhali shovqinlarni eshita boshlaysiz. Bu perseptiv mayl. Sizga trigonometrik ramzlar bilan ifodalangan misol berilganida garchi ba’zan misolni oddiy usul bilan echish mumkin bo’lsada, sizda uni trigonometrik ifodalar bilan echish mayli paydo bo’ladi. Bu aqliy maylga misol bo’la oladi. Mayl bajariladigan vazifasiga ko’ra muhim ahamiyat kasb etadi. Ma’lum harakatni bajarishga tayyorlangan sub’ekt uni tez va aniq, ya’ni, yanada samaraliroq bajarish imkoniyatini beradi. Lekin ba’zida mayl mexanizmlari insonni yanglishtirishi mumkin. Bunga qadimgi xitoy adabiyotidan misol keltirish mumkin: «Bir odamning boltasi yo’qoldi. U qo’shnining o’g’lidan gumonsirab, uni kuzata boshladi: qarashlari ham, gap- so’zlari ham bolta o’g’risiga o’xshaydi. Qisqasi, har bir harakati o’g’riligiga ishorat edi. Lekin ko’p o’tmay o’sha odam vodiyda er haydab, o’zining boltasini topib oladi. Ertasiga qo’shnining o’g’liga razm solsaki: na imo ishorasi va na harakati bilan o’g’riga o’xshamas ekan». Aynan yanglish harakatlar, idrok qilish yoki baholashlarda o’z ifodasini topgan «mayl xatoliklari» hammadan avvalroq ruhshunoslarning diqqatini o’ziga qaratdi. Mayllarning barchasi ham anglanmasligini ta’kidlab o’tish lozim. Ongli ravishda dahshatli voqea sodir bo’lishini kutib – haqiqatdan ham uni ko’rish mumkin, ongli ravishda odamni bolta o’g’rilashda gumonsirab – haqiqatda ham uni «bolta o’g’risi sifatida» ko’rish mumkin. Lekin aynan anglanmagan maylning ifodalanishi katta qiziqish uyg’otadi. D.N.Uznadze maktabidagi amaliy va nazariy tadqiqotlar aynan shundan boshlangan. D.N.Uznadze konsepsiyasining asosiy nuqtasi bo’lib xizmat qilgan tajribalar quyidagi tarzda o’tkazilgan edi. Sinaluvchi qo’liga berilgan turli hajmdagi ikkita 
pufakdan qaysi biri kattaroq ekanligini baholab berishi so’raladi. Kattarog’i chap 
qo’lga, kichikrog’i – o’ng qo’lga beriladi deb faraz qilamiz. Sinaluvchi pufaklar 
hajmini to’g’ri aniqlab bergach, tajriba yana takrorlanadi: chap qo’lga katta pufak, 
o’ngiga – kichik pufak beriladi, va sinaluvchi hajmlarni yana to’g’ri baholaydi. 
Sinov shu tariqa o’n besh marta takrorlanadi. Nihoyat, navbatdagi, o’n oltinchi 
sinovda sinaluvchi uchun kutilmagan holatda bir xil pufaklar berilib, hajmlarini 
taqqoslash so’raladi. Mana shu oxirgi, nazorat sinovida sinaluvchi pufaklarni 
baholashda xatolikka yo’l qo’yishi ma’lum bo’ladi: u pufaklarni yana avvalgidek 
hajm bo’yicha turlicha idrok qiladi. CHap qo’lga kattaroq pufak berilishining 
saqlanib qolgan mayli perseptiv jarayonni aniqlagan yoki yo’naltirib bergan: 
sinaluvchilar, odatda, chap qo’llaridagi pufak kichikroq deb baholaydilar. To’g’ri, 
ba’zan maylli sinovlardagi kabi, ya’ni, chap qo’ldagi pufak kattaroq degan javoblar 
ham bo’ldi. Birinchi xildagi xatoliklar maylning kontrast illyuziyalari, ikkinchi 
xildagilari – maylning assimilyativ illyuziyalari deb ataldi. 
D.N.Uznadze va uning hamkasblari har bir turga tegishli bo’lgan 
illyuziyalarning yuzaga kelishini to’liq o’rganib chiqdilar. Ushbu vaziyatda 
maylning haqiqatdan ham anglanmaganligi muhim bo’lib hisoblanadi, buning 
tasdig’i sifatida pufaklar hajmini baholash bo’yicha o’tkazilgan tajribalardan birini 
keltirish mumkin. Bu tajriba gipnoz yordamida o’tkaziladi. Tajribadan avval 
sinaluvchi gipnoz holatiga tushiriladi va shu holatda unga birinchi o’n beshta 
topshiriqni bajarish taklif etiladi. So’ngra unga bajargan topshiriqlarni yodidan 
chiqarib yuborishi zarurligi uqtirildi. Gipnoz holatidan chiqqandan so’ng sinaluvchi 
nima qilganini eslay olmasada, unga tetik holatida pufaklar hajmini baholash taklif 
etilganida, hajmlari bir xilda bo’lsa ham, pufaklarning hajmi har xil deya uqtirib, 
xatolikka yo’l qo’ydi. 
Shunday qilib, anglanmaydigan mayllar haqiqatdan mavjud bo’lib, anglangan 
harakatlarni shakllantirishda katta ahamiyatga ega. 
Endi e’tiborimizni anglanmaydigan mexanizmlarning uchinchi sinfi – ongli 
harakatlarning anglanmaydigan jarayonlariga qaratamiz. Harakatning anglanmagan 
quyidagi tarzda o’tkazilgan edi. Sinaluvchi qo’liga berilgan turli hajmdagi ikkita pufakdan qaysi biri kattaroq ekanligini baholab berishi so’raladi. Kattarog’i chap qo’lga, kichikrog’i – o’ng qo’lga beriladi deb faraz qilamiz. Sinaluvchi pufaklar hajmini to’g’ri aniqlab bergach, tajriba yana takrorlanadi: chap qo’lga katta pufak, o’ngiga – kichik pufak beriladi, va sinaluvchi hajmlarni yana to’g’ri baholaydi. Sinov shu tariqa o’n besh marta takrorlanadi. Nihoyat, navbatdagi, o’n oltinchi sinovda sinaluvchi uchun kutilmagan holatda bir xil pufaklar berilib, hajmlarini taqqoslash so’raladi. Mana shu oxirgi, nazorat sinovida sinaluvchi pufaklarni baholashda xatolikka yo’l qo’yishi ma’lum bo’ladi: u pufaklarni yana avvalgidek hajm bo’yicha turlicha idrok qiladi. CHap qo’lga kattaroq pufak berilishining saqlanib qolgan mayli perseptiv jarayonni aniqlagan yoki yo’naltirib bergan: sinaluvchilar, odatda, chap qo’llaridagi pufak kichikroq deb baholaydilar. To’g’ri, ba’zan maylli sinovlardagi kabi, ya’ni, chap qo’ldagi pufak kattaroq degan javoblar ham bo’ldi. Birinchi xildagi xatoliklar maylning kontrast illyuziyalari, ikkinchi xildagilari – maylning assimilyativ illyuziyalari deb ataldi. D.N.Uznadze va uning hamkasblari har bir turga tegishli bo’lgan illyuziyalarning yuzaga kelishini to’liq o’rganib chiqdilar. Ushbu vaziyatda maylning haqiqatdan ham anglanmaganligi muhim bo’lib hisoblanadi, buning tasdig’i sifatida pufaklar hajmini baholash bo’yicha o’tkazilgan tajribalardan birini keltirish mumkin. Bu tajriba gipnoz yordamida o’tkaziladi. Tajribadan avval sinaluvchi gipnoz holatiga tushiriladi va shu holatda unga birinchi o’n beshta topshiriqni bajarish taklif etiladi. So’ngra unga bajargan topshiriqlarni yodidan chiqarib yuborishi zarurligi uqtirildi. Gipnoz holatidan chiqqandan so’ng sinaluvchi nima qilganini eslay olmasada, unga tetik holatida pufaklar hajmini baholash taklif etilganida, hajmlari bir xilda bo’lsa ham, pufaklarning hajmi har xil deya uqtirib, xatolikka yo’l qo’ydi. Shunday qilib, anglanmaydigan mayllar haqiqatdan mavjud bo’lib, anglangan harakatlarni shakllantirishda katta ahamiyatga ega. Endi e’tiborimizni anglanmaydigan mexanizmlarning uchinchi sinfi – ongli harakatlarning anglanmaydigan jarayonlariga qaratamiz. Harakatning anglanmagan jarayonlari ko’pchilikni tashkil etadi. Masalan, siz musiqa eshitayotgan 
tinglovchining kuyga mos ravishda oyog’ini qimirlatganini, yoki qaychini ishlata 
turib, jag’ini harakatlantirayotganini kuzatgansiz; qo’lini kesib olgan kimsani 
kuzatayotgan odamning yuzida o’ziga sezilmagan holatda ayanchli ifoda namoyon 
bo’ladi. Bunday misollarni juda ko’plab keltirish mumkin. Bu hodisalarning 
barchasi ongli harakatlarning anglanmagan jarayonlaridir. Bundan kelib chiqadiki, 
ongli xarakatlarning anglanmagan jarayonlariga beixtiyoriy harakatlar, quvvat 
zo’riqishlari, mimika va pantomimika, shuningdek, inson holati va harakatlarini 
kuzatuvchi vegetativ harakatlarning katta sinfini ham kiritish mumkin. 
Bunday jarayonlarning ko’pchiligi, ayniqsa, vegetativ tarkibiy qismlar 
fiziologiyani o’rganishning asosiy ob’ekti bo’lib xizmat qiladi. Lekin ularning 
barchasi psixologiya uchun o’ta muhimdir. Birinchidan, bu anglanmagan jarayonlar 
odamlar o’rtasidagi muloqotning qo’shimcha vositalari sifatida o’rganilishi 
mumkin. Ba’zi holatlarda bunday vaziyatlar nutqqa faqat hissiyot tusini 
bag’ishlabgina qolmay, nutqning o’zini ham o’zgartiradi. Ikkinchidan, ular inson 
turli psixologik xususiyatlarining ob’ektiv ko’rsatkichlari sifatida qo’llanilishi 
mumkin. 
Yuqorida keltirilgan fikrlarga misol sifatida Yu.B.Gippenreyterning “Umumiy 
psixologiyaga kirish” kitobidan bir ko’rinishni keltirish mumkin. 1920 yilda 
A.R.Luriya tomonidan zamonaviy «yolg’onchilik detektorlari»ni qo’llashda 
namoyon bo’ladigan hodisalarga o’xshash noyob hodisalar o’rganiladigan tajribalar 
o’tkazilgan. Buning uchun u K.Yungning yashirin affektli majmualarni aniqlash 
uchun qo’llagan assotsiatsiya tajribasidan foydalandi, tajribada sinaluvchiga so’zlar 
ro’yxati taklif etilib, ularning har biriga miyasiga kelgan birinchi so’z bilan javob 
berishi kerak edi. A.R.Luriya ushbu metodikaga o’zgartirish kiritdi, u sinaluvchiga 
javob so’zni aytish bilan birga o’ta sezgir o’tkazuvchi – nog’orachaning pnevmatik 
membranani bosib qo’yishni taklif etdi. Natijada so’z bilan aytilgan javob motorli 
qo’l ta’siri bilan uyg’unlashtirildi, bu esa talaffuz etilgan so’zning o’zini emas, balki 
uning qanday talaffuz etilishini ham hisobga olish imkonini berdi. Bu tajriba 
odamning tashqi harakatlarni (so’zlar, harakatlar) oson, muskullar harakatini 
jarayonlari ko’pchilikni tashkil etadi. Masalan, siz musiqa eshitayotgan tinglovchining kuyga mos ravishda oyog’ini qimirlatganini, yoki qaychini ishlata turib, jag’ini harakatlantirayotganini kuzatgansiz; qo’lini kesib olgan kimsani kuzatayotgan odamning yuzida o’ziga sezilmagan holatda ayanchli ifoda namoyon bo’ladi. Bunday misollarni juda ko’plab keltirish mumkin. Bu hodisalarning barchasi ongli harakatlarning anglanmagan jarayonlaridir. Bundan kelib chiqadiki, ongli xarakatlarning anglanmagan jarayonlariga beixtiyoriy harakatlar, quvvat zo’riqishlari, mimika va pantomimika, shuningdek, inson holati va harakatlarini kuzatuvchi vegetativ harakatlarning katta sinfini ham kiritish mumkin. Bunday jarayonlarning ko’pchiligi, ayniqsa, vegetativ tarkibiy qismlar fiziologiyani o’rganishning asosiy ob’ekti bo’lib xizmat qiladi. Lekin ularning barchasi psixologiya uchun o’ta muhimdir. Birinchidan, bu anglanmagan jarayonlar odamlar o’rtasidagi muloqotning qo’shimcha vositalari sifatida o’rganilishi mumkin. Ba’zi holatlarda bunday vaziyatlar nutqqa faqat hissiyot tusini bag’ishlabgina qolmay, nutqning o’zini ham o’zgartiradi. Ikkinchidan, ular inson turli psixologik xususiyatlarining ob’ektiv ko’rsatkichlari sifatida qo’llanilishi mumkin. Yuqorida keltirilgan fikrlarga misol sifatida Yu.B.Gippenreyterning “Umumiy psixologiyaga kirish” kitobidan bir ko’rinishni keltirish mumkin. 1920 yilda A.R.Luriya tomonidan zamonaviy «yolg’onchilik detektorlari»ni qo’llashda namoyon bo’ladigan hodisalarga o’xshash noyob hodisalar o’rganiladigan tajribalar o’tkazilgan. Buning uchun u K.Yungning yashirin affektli majmualarni aniqlash uchun qo’llagan assotsiatsiya tajribasidan foydalandi, tajribada sinaluvchiga so’zlar ro’yxati taklif etilib, ularning har biriga miyasiga kelgan birinchi so’z bilan javob berishi kerak edi. A.R.Luriya ushbu metodikaga o’zgartirish kiritdi, u sinaluvchiga javob so’zni aytish bilan birga o’ta sezgir o’tkazuvchi – nog’orachaning pnevmatik membranani bosib qo’yishni taklif etdi. Natijada so’z bilan aytilgan javob motorli qo’l ta’siri bilan uyg’unlashtirildi, bu esa talaffuz etilgan so’zning o’zini emas, balki uning qanday talaffuz etilishini ham hisobga olish imkonini berdi. Bu tajriba odamning tashqi harakatlarni (so’zlar, harakatlar) oson, muskullar harakatini (qomatni tutish, mimika, yuz ifodalar) qiyinroq nazorat qilishini ko’rsatdi. 
Sinaluvchi uchun muhimligi jihatidan turlicha bo’lgan rag’bat sifatida tadqiqotchi 
tomonidan talaffuz etilgan so’zlarga nisbatan betaraf tashqi ta’sirning saqlanib 
qolishida turlicha motorli ta’sirlar qayd etildi. Bunday metodikani A.R.Luriya 
uyg’unlashtirilgan motorli metodika deb atadi. Uning validligi va ishonchli ekanligi 
jinoyat sodir etishda ayblanayotganlar tomonidan ham samarali tasdiqlandi. 
Zamonaviy texnika shu kabi tajribalarni ong tomonidan nazoratga 
bo’ysunmaydigan ob’ektiv indikatorlarni hisobga olgan holda yuksak darajada 
o’tkazish imkonini beradi. Bunday indikatorlar sirasiga tomir urishi, nafas olish 
tezligi, arterial qon bosim, miyaning elektr faolligi, ko’zning mikroharakatlari, 
qorachiqning ta’sirlanishi va boshqalar kiradi. Shunday qilib, kamroq anglanadigan 
ta’sirlardan muloqot va axborot o’tkazishda, shuningdek, odamni o’rganishda 
ko’proq ma’lumotga ega bo’lishda foydalanish mumkin. 
Anglanmagan jarayonlarning keyingi sinfi 
– ongli harakatlarning 
anglanmagan qo’zg’atuvchilarini ko’rib chiqamiz. Bu sinfga taalluqli bo’lgan 
jarayonlarning tadqiqotlari, avvalambor, XX asrning mashhur ruhshunoslaridan biri 
Zigmund Freyd nomi bilan bog’liq. 
Freyd Vena universitetining tibbiyot fakultetini bitirgandan so’ng bir muncha 
vaqt parijlik psixiatr J.Sharko klinikasida faoliyat yuritdi, keyinchalik Venaga 
qaytib, amaliyotchi vrach sifatida ishlay boshladi. Nevrozlarni davolash bo’yicha 
mutaxassis sifatida Freyd shaxsning nazariy muammolari bilan shug’ullandi, 
natijada ruhiy kasalliklarni davolashning o’ziga xos uslubini ishlab chiqdi va uni 
psixoanaliz deb atadi. Psixoanalizning keng doiralarda ommalashganiga qaramay, 
mutaxassislar hanuzgacha unga nisbatan turlicha munosabat bildiradilar. Buni 
Freydning o’zi o’ta ziddiyali odam bo’lganligi bilan tushuntirish mumkin. Bir 
tomondan, u faktlarga nisbatan juda e’tiborli bo’lgan, Freydni faktlarning bilimdoni 
deyish mumkin. U faktlar bilan juda oqilona va puxtalik bilan ish yuritadi, qiziqarli 
tarzda umumlashtiradi, ilg’or nazariy qoidalarni ilgari suradi va ularni faktlar 
yordamida qayta isbotlaydi. Ikkinchi tomondan, Freyd matnlarida ko’pgina 
asoslanmagan nazariy qoidalar keltiriladi. Freyd bilan yaqindan tanish 
(qomatni tutish, mimika, yuz ifodalar) qiyinroq nazorat qilishini ko’rsatdi. Sinaluvchi uchun muhimligi jihatidan turlicha bo’lgan rag’bat sifatida tadqiqotchi tomonidan talaffuz etilgan so’zlarga nisbatan betaraf tashqi ta’sirning saqlanib qolishida turlicha motorli ta’sirlar qayd etildi. Bunday metodikani A.R.Luriya uyg’unlashtirilgan motorli metodika deb atadi. Uning validligi va ishonchli ekanligi jinoyat sodir etishda ayblanayotganlar tomonidan ham samarali tasdiqlandi. Zamonaviy texnika shu kabi tajribalarni ong tomonidan nazoratga bo’ysunmaydigan ob’ektiv indikatorlarni hisobga olgan holda yuksak darajada o’tkazish imkonini beradi. Bunday indikatorlar sirasiga tomir urishi, nafas olish tezligi, arterial qon bosim, miyaning elektr faolligi, ko’zning mikroharakatlari, qorachiqning ta’sirlanishi va boshqalar kiradi. Shunday qilib, kamroq anglanadigan ta’sirlardan muloqot va axborot o’tkazishda, shuningdek, odamni o’rganishda ko’proq ma’lumotga ega bo’lishda foydalanish mumkin. Anglanmagan jarayonlarning keyingi sinfi – ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilarini ko’rib chiqamiz. Bu sinfga taalluqli bo’lgan jarayonlarning tadqiqotlari, avvalambor, XX asrning mashhur ruhshunoslaridan biri Zigmund Freyd nomi bilan bog’liq. Freyd Vena universitetining tibbiyot fakultetini bitirgandan so’ng bir muncha vaqt parijlik psixiatr J.Sharko klinikasida faoliyat yuritdi, keyinchalik Venaga qaytib, amaliyotchi vrach sifatida ishlay boshladi. Nevrozlarni davolash bo’yicha mutaxassis sifatida Freyd shaxsning nazariy muammolari bilan shug’ullandi, natijada ruhiy kasalliklarni davolashning o’ziga xos uslubini ishlab chiqdi va uni psixoanaliz deb atadi. Psixoanalizning keng doiralarda ommalashganiga qaramay, mutaxassislar hanuzgacha unga nisbatan turlicha munosabat bildiradilar. Buni Freydning o’zi o’ta ziddiyali odam bo’lganligi bilan tushuntirish mumkin. Bir tomondan, u faktlarga nisbatan juda e’tiborli bo’lgan, Freydni faktlarning bilimdoni deyish mumkin. U faktlar bilan juda oqilona va puxtalik bilan ish yuritadi, qiziqarli tarzda umumlashtiradi, ilg’or nazariy qoidalarni ilgari suradi va ularni faktlar yordamida qayta isbotlaydi. Ikkinchi tomondan, Freyd matnlarida ko’pgina asoslanmagan nazariy qoidalar keltiriladi. Freyd bilan yaqindan tanish bo’lganlarning fikriga ko’ra, uning faktlarga nisbatan bunday munosabatini 
o’rganilgan muammolarning shaxsan uning o’ziga xosligi bilan tushuntirish 
mumkin. Shu bilan birga, Freyd inson ba’zi harakatlari va ruhiy hodisalarning 
anglanmagan sabablarini o’rganishga salmoqli hissa qo’shdi. 
Anglanmagan jarayonlarni chuqur o’rganishga gipnozdagi bemor ayolga 
o’ziga kelgandan so’ng joyidan turib, qatnashchilardan biriga tegishli bo’lgan 
soyabonni olishi kerakligiga ishontirilgan gipnoz seanslaridan birida ishtirok 
etganligi Freyd uchun turtki bo’ldi. Bunda ayolga uyg’onishidan avval bunday 
ishontirish o’tkazilgani haqida yodidan chiqarishi kerakligi uqtirildi. Gipnozdan 
uyg’ongan ayol o’rnidan turib, soyabonni oldi va uni ochdi. Uning nega bunday 
qilganligi so’ralganida, soyabonning ishlashini tekshirib ko’rganligini aytdi. Ayolga 
soyabonning uniki emasligini eslatganlarida, u uyalib qoldi. Bu tajriba Freydning 
diqqatini o’ziga tortdi va unda juda kuchli taassurot qoldirdi. Unda qator noyob 
hodisalar: 
birinchidan, 
amalga 
oshiriladigan 
harakatlar 
sabablarining 
anglanmaganligi; ikkinchidan, bu sabablarning ta’sirchanligi: odam topshiriqni 
nima uchun bajarayotganligini bilmasdan turib, vazifani bajaradi; uchinchidan, o’z 
harakatini tushuntirib beruvchi dalil izlab topish va, nihoyat, ba’zan davomli 
so’rovlar usuli yordamida odamni harakatlarining asl sababi haqidagi xotiralarga 
yo’naltirish imkoniyati qiziqish uyg’otdi. Bu tasodifga binoan va qator boshqa 
faktlarga tayangan holda Z. Freyd o’zining ongsizlik nazariyasini yaratdi. 
U o’z nazariyasida ongsizlik ifodalanishining uch asosiy shakli: tush ko’rish, 
yanglish harakatlar (narsalar, bajarmoqchi bo’lgan vazifalar, ismlarning xotiradan 
ko’tarilishi, jumlalarni aytishda, yozishda xatolikka yo’l qo’yish va boshqalar) va 
nevroz belgilarini ajratdi. Psixoanaliz nazariyasida ongsizlik ifodalarini tadqiq qilish 
uchun ularni o’rganish metodlari: erkin assotsiatsiyalar metodi va tush ko’rish 
tahliliy metodi ishlab chiqildi. 
 Freyd nevroz belgilariga alohida e’tibor qaratadi. Shifokorlik amaliyotidan bir 
misol keltiramiz: yosh bir qiz dunyodan ko’z yumgan opasining tepasiga kelib, bir 
daqiqaga pochchasi haqida: «Endi u erkin va menga uylana oladi» deb o’ylab, og’ir 
nevrozga chalingan. Bu fikr ushbu vaziyatga umuman mos kelmasligi vajidan o’sha 
bo’lganlarning fikriga ko’ra, uning faktlarga nisbatan bunday munosabatini o’rganilgan muammolarning shaxsan uning o’ziga xosligi bilan tushuntirish mumkin. Shu bilan birga, Freyd inson ba’zi harakatlari va ruhiy hodisalarning anglanmagan sabablarini o’rganishga salmoqli hissa qo’shdi. Anglanmagan jarayonlarni chuqur o’rganishga gipnozdagi bemor ayolga o’ziga kelgandan so’ng joyidan turib, qatnashchilardan biriga tegishli bo’lgan soyabonni olishi kerakligiga ishontirilgan gipnoz seanslaridan birida ishtirok etganligi Freyd uchun turtki bo’ldi. Bunda ayolga uyg’onishidan avval bunday ishontirish o’tkazilgani haqida yodidan chiqarishi kerakligi uqtirildi. Gipnozdan uyg’ongan ayol o’rnidan turib, soyabonni oldi va uni ochdi. Uning nega bunday qilganligi so’ralganida, soyabonning ishlashini tekshirib ko’rganligini aytdi. Ayolga soyabonning uniki emasligini eslatganlarida, u uyalib qoldi. Bu tajriba Freydning diqqatini o’ziga tortdi va unda juda kuchli taassurot qoldirdi. Unda qator noyob hodisalar: birinchidan, amalga oshiriladigan harakatlar sabablarining anglanmaganligi; ikkinchidan, bu sabablarning ta’sirchanligi: odam topshiriqni nima uchun bajarayotganligini bilmasdan turib, vazifani bajaradi; uchinchidan, o’z harakatini tushuntirib beruvchi dalil izlab topish va, nihoyat, ba’zan davomli so’rovlar usuli yordamida odamni harakatlarining asl sababi haqidagi xotiralarga yo’naltirish imkoniyati qiziqish uyg’otdi. Bu tasodifga binoan va qator boshqa faktlarga tayangan holda Z. Freyd o’zining ongsizlik nazariyasini yaratdi. U o’z nazariyasida ongsizlik ifodalanishining uch asosiy shakli: tush ko’rish, yanglish harakatlar (narsalar, bajarmoqchi bo’lgan vazifalar, ismlarning xotiradan ko’tarilishi, jumlalarni aytishda, yozishda xatolikka yo’l qo’yish va boshqalar) va nevroz belgilarini ajratdi. Psixoanaliz nazariyasida ongsizlik ifodalarini tadqiq qilish uchun ularni o’rganish metodlari: erkin assotsiatsiyalar metodi va tush ko’rish tahliliy metodi ishlab chiqildi. Freyd nevroz belgilariga alohida e’tibor qaratadi. Shifokorlik amaliyotidan bir misol keltiramiz: yosh bir qiz dunyodan ko’z yumgan opasining tepasiga kelib, bir daqiqaga pochchasi haqida: «Endi u erkin va menga uylana oladi» deb o’ylab, og’ir nevrozga chalingan. Bu fikr ushbu vaziyatga umuman mos kelmasligi vajidan o’sha zahotiyoq siqib chiqarilgan va kasallikka chalingan qiz opasining tepasida bo’lib 
o’tgan bu ko’rinishni yodidan chiqarib yuborgan. Lekin davolanish vaqtida u katta 
qiyinchilik va hayajon bilan uni esladi, shundan so’ng darddan forig’ bo’ldi. 
Z. Freyd tasavvurlariga ko’ra, nevroz belgilari – bu ongsizlik sohasida kuchli 
zararlangan o’choq hosil qiluvchi va o’sha erdan turib o’zining emiruvchi vazifasini 
amalga oshiradigan siqib chiqarilgan shikastlovchi kechinmalarning izlari. O’choq 
ochilishi va zararlantirilishi lozim, shunda nevroz keltirib chiqaruvchi sababdan 
mahrum bo’ladi. 
 Belgilar asosini har doim ham so’ndirilgan jinsiy mayl tashkil etmaydi. 
Kundalik hayotda ko’p hollarda jinsiy soha bilan hech qanday bog’liqligi bo’lmagan 
noxush kechinmalar yuzaga keladi, va, shunga qaramay, ular sub’ekt tomonidan 
so’ndiriladi yoki siqib chiqariladi. Ular, shuningdek, yanglish harakatlarda yuzaga 
chiqadigan affektiv o’choqlar hosil qiladi. Z. Freydning «Psixoanalizga kirish. 
Ma’ruzalar» asaridan ba’zi parchalarni keltiramiz. Keyingi misol noto’g’ri izohlarga 
tegishli. Freyd fikriga ko’ra, noto’g’ri izohlar tasodifan yuzaga kelmaydi: ularda 
insonning haqiqiy (yashirilgan) niyatlari va kechinmalari yuzaga chiqadi. Bir kuni 
ba’zi bir shaxsiy sabablarga ko’ra yig’ilishning o’tkazilishini xohlamagan majlis 
raisi uning ochilishida: «Janoblar, yig’ilishimizni yopiq deb hisoblashga ruxsat 
berishingizni so’rayman» deb yuboradi. 
Z.Freyd amaliyotidan noto’g’ri harakatga doir yana bir misol keltiramiz. U 
yosh amaliyotchi shifokor sifatida bemorlarning uylariga tashrifi chog’ida o’zida 
ba’zi bir eshiklarning qo’ng’irog’ini bosish o’rniga kissasidan shaxsiy kalitini olish 
odatining paydo bo’lganiga e’tibor berdi. O’z kechinmalarini tahlil qilib, bu 
odatning o’zini o’z uyidagidek his etadigan bemorlar uyining eshigi oldida yuzaga 
kelishini aniqladi. 
Anglanmagan jarayonlarni o’rganishda Freyd tomonidan erkin assotsiatsiyalar 
metodi qo’llanilgan edi. Assotsiatsiyali tajribada sinaluvchi yoki bemorga 
ko’rsatilgan so’zlarga javoban miyasiga kelgan istalgan so’zni darhol aytishi taklif 
etiladi. Va, bundan ma’lum bo’ldiki, bir necha o’nlab urinishlardan so’ng 
zahotiyoq siqib chiqarilgan va kasallikka chalingan qiz opasining tepasida bo’lib o’tgan bu ko’rinishni yodidan chiqarib yuborgan. Lekin davolanish vaqtida u katta qiyinchilik va hayajon bilan uni esladi, shundan so’ng darddan forig’ bo’ldi. Z. Freyd tasavvurlariga ko’ra, nevroz belgilari – bu ongsizlik sohasida kuchli zararlangan o’choq hosil qiluvchi va o’sha erdan turib o’zining emiruvchi vazifasini amalga oshiradigan siqib chiqarilgan shikastlovchi kechinmalarning izlari. O’choq ochilishi va zararlantirilishi lozim, shunda nevroz keltirib chiqaruvchi sababdan mahrum bo’ladi. Belgilar asosini har doim ham so’ndirilgan jinsiy mayl tashkil etmaydi. Kundalik hayotda ko’p hollarda jinsiy soha bilan hech qanday bog’liqligi bo’lmagan noxush kechinmalar yuzaga keladi, va, shunga qaramay, ular sub’ekt tomonidan so’ndiriladi yoki siqib chiqariladi. Ular, shuningdek, yanglish harakatlarda yuzaga chiqadigan affektiv o’choqlar hosil qiladi. Z. Freydning «Psixoanalizga kirish. Ma’ruzalar» asaridan ba’zi parchalarni keltiramiz. Keyingi misol noto’g’ri izohlarga tegishli. Freyd fikriga ko’ra, noto’g’ri izohlar tasodifan yuzaga kelmaydi: ularda insonning haqiqiy (yashirilgan) niyatlari va kechinmalari yuzaga chiqadi. Bir kuni ba’zi bir shaxsiy sabablarga ko’ra yig’ilishning o’tkazilishini xohlamagan majlis raisi uning ochilishida: «Janoblar, yig’ilishimizni yopiq deb hisoblashga ruxsat berishingizni so’rayman» deb yuboradi. Z.Freyd amaliyotidan noto’g’ri harakatga doir yana bir misol keltiramiz. U yosh amaliyotchi shifokor sifatida bemorlarning uylariga tashrifi chog’ida o’zida ba’zi bir eshiklarning qo’ng’irog’ini bosish o’rniga kissasidan shaxsiy kalitini olish odatining paydo bo’lganiga e’tibor berdi. O’z kechinmalarini tahlil qilib, bu odatning o’zini o’z uyidagidek his etadigan bemorlar uyining eshigi oldida yuzaga kelishini aniqladi. Anglanmagan jarayonlarni o’rganishda Freyd tomonidan erkin assotsiatsiyalar metodi qo’llanilgan edi. Assotsiatsiyali tajribada sinaluvchi yoki bemorga ko’rsatilgan so’zlarga javoban miyasiga kelgan istalgan so’zni darhol aytishi taklif etiladi. Va, bundan ma’lum bo’ldiki, bir necha o’nlab urinishlardan so’ng sinaluvchining javoblarida uning yashirin kechinmalari bilan bog’liq so’zlar paydo 
bo’ladi. 
Masalan, K.Chapekning «Shifokor Rousning tajribasi» hikoyasida erkin 
assotsiatsiyalar metodining qo’llanilishi tasvirlanadi. Shu o’rinda bu hikoyaning 
qisqacha mazmunini keltiramiz. Chexiya shaharchalaridan biriga kelib chiqishi chex 
bo’lgan amerikalik ruhshunos professor tashrif buyuradi. Uning o’z mahoratini 
namoyon qilishi e’lon qilinadi. Shahar aslzodalari, muxbirlar va boshqa shaxslardan 
iborat haloyiq to’planadi. Qotillikda ayblanayotgan jinoyatchini olib kirishadi. 
Professor unga tiliga kelgan birinchi so’z bilan javob berishni taklif etib, so’zlarni 
aytib turadi. Avval jinoyatchi u bilan ish yuritishni umuman istamaydi. Lekin 
keyinchalik so’zlar o’yini e’tiborini tortadi va u qiziqib ketadi. Professor avval 
umumiy so’zlar: pivo, ko’cha, it kabilarni taklif etadi. Asta-sekin jinoiy vaziyatlar 
bilan bog’liq so’zlarni kirita boshlaydi. «Kafe» so’ziga javob – «shoh ko’cha», 
«dog’lar» so’zi berilsa, javob «qop»; «yashirish» so’ziga - javob «ko’mib qo’yish», 
«belkurak» - «o’ra», «o’ra» - «devor» va h.k. Seansdan so’ng professor tavsiyasiga 
ko’ra politsiyachilar devor oldidagi bir joyga borib, o’rani ochadilar va yashirib 
qo’yilgan jasadni topadilar. 
Harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilari haqidagi suhbatni yakunlar 
ekanmiz, 
Freyd 
nazariyasi 
o’zining 
ziddiyatliligiga 
qaramay, 
insonning 
anglanmagan harakatlarining ko’pchilik mexanizmlarini tushunish imkoniyatini 
yaratishini ta’kidlab o’tish lozim. 
Anglanmagan jarayonlarning uchinchi sinfini «ong usti jarayonlari» tashkil 
etadi. Bu darajaga yirik ongli faoliyat natijasida qandaydir yig’indi mahsulotning 
hosil bo’lish jarayonlari kiradi. Bu hodisa bilan biz uchun muhim va murakkab 
bo’lgan qandaydir muammoni hal etishga uringanimizda to’qnashamiz. Biz uzoq 
vaqt turli usullarni ko’rib chiqamiz, mavjud axborotni tahlil qilamiz, lekin hanuz 
muammoning aniq yechimini topa olmaganmiz. Shunda birdaniga o’z-o’zidan, 
ba’zida kichik bir sababni qo’llagan holda ushbu muammoning yechimiga 
erishamiz. Bizga barchasi ayon bo’ladi, bu muammoning asl mohiyatini aniq 
tushunamiz va uni qanday hal etishni bilib olamiz. Bu endi qandaydir muammoning 
sinaluvchining javoblarida uning yashirin kechinmalari bilan bog’liq so’zlar paydo bo’ladi. Masalan, K.Chapekning «Shifokor Rousning tajribasi» hikoyasida erkin assotsiatsiyalar metodining qo’llanilishi tasvirlanadi. Shu o’rinda bu hikoyaning qisqacha mazmunini keltiramiz. Chexiya shaharchalaridan biriga kelib chiqishi chex bo’lgan amerikalik ruhshunos professor tashrif buyuradi. Uning o’z mahoratini namoyon qilishi e’lon qilinadi. Shahar aslzodalari, muxbirlar va boshqa shaxslardan iborat haloyiq to’planadi. Qotillikda ayblanayotgan jinoyatchini olib kirishadi. Professor unga tiliga kelgan birinchi so’z bilan javob berishni taklif etib, so’zlarni aytib turadi. Avval jinoyatchi u bilan ish yuritishni umuman istamaydi. Lekin keyinchalik so’zlar o’yini e’tiborini tortadi va u qiziqib ketadi. Professor avval umumiy so’zlar: pivo, ko’cha, it kabilarni taklif etadi. Asta-sekin jinoiy vaziyatlar bilan bog’liq so’zlarni kirita boshlaydi. «Kafe» so’ziga javob – «shoh ko’cha», «dog’lar» so’zi berilsa, javob «qop»; «yashirish» so’ziga - javob «ko’mib qo’yish», «belkurak» - «o’ra», «o’ra» - «devor» va h.k. Seansdan so’ng professor tavsiyasiga ko’ra politsiyachilar devor oldidagi bir joyga borib, o’rani ochadilar va yashirib qo’yilgan jasadni topadilar. Harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilari haqidagi suhbatni yakunlar ekanmiz, Freyd nazariyasi o’zining ziddiyatliligiga qaramay, insonning anglanmagan harakatlarining ko’pchilik mexanizmlarini tushunish imkoniyatini yaratishini ta’kidlab o’tish lozim. Anglanmagan jarayonlarning uchinchi sinfini «ong usti jarayonlari» tashkil etadi. Bu darajaga yirik ongli faoliyat natijasida qandaydir yig’indi mahsulotning hosil bo’lish jarayonlari kiradi. Bu hodisa bilan biz uchun muhim va murakkab bo’lgan qandaydir muammoni hal etishga uringanimizda to’qnashamiz. Biz uzoq vaqt turli usullarni ko’rib chiqamiz, mavjud axborotni tahlil qilamiz, lekin hanuz muammoning aniq yechimini topa olmaganmiz. Shunda birdaniga o’z-o’zidan, ba’zida kichik bir sababni qo’llagan holda ushbu muammoning yechimiga erishamiz. Bizga barchasi ayon bo’ladi, bu muammoning asl mohiyatini aniq tushunamiz va uni qanday hal etishni bilib olamiz. Bu endi qandaydir muammoning yechimiga oddiy nigoh tashlash emas, aksincha, bu hayotimizni tubdan o’zgartirib 
yuborishi mumkin bo’lgan sifat jihatidan yangi qarashdir. 
Shunday qilib, nima uchun muammoning bunday yechimida to’xtalganimiz 
haqida aniq tasavvur saqlanib qolmagan bo’lsa ham, ongimizga kirganlar haqiqatdan 
ham yig’indi mahsulot bo’lib hisoblanadi. Biz faqat ma’lum daqiqada yoki vaqtning 
ma’lum 
oralig’ida 
nimalar 
haqida 
o’ylaganimiz 
yoki 
boshimizdan 
kechirganlarimizni bilamiz. Muammo yechimini ishlab chiqish jarayonining o’zi esa 
bizlar uchun anglanmagan bo’lib qoldi. Kundalik hayotda shunga o’xshash hodisalar 
ko’p hollarda ichki sezgi tuyg’usi, ya’ni, ong nazoratidan tashqarida joylashgan 
darajada tahlil qilish usuli yordamida qaror qabul qilish deb ataladi. 
Nima uchun shunga o’xshash jarayonlarni ongdan tashqarida joylashtirish 
lozim? Chunki, ular ongli jarayonlardan o’zlarining ikki xususiyati bilan farq qiladi. 
Birinchidan, sub’ekt «ong usti» jarayoni olib kelishi mumkin bo’lgan yakuniy 
natijani bilmaydi. Ongli jarayonlar esa xarakat maqsadini, ya’ni, sub’ekt 
intilayotgan natijani aniq anglagan holda belgilab beradi. Ikkinchidan, «ong usti» 
jarayonning yakun topish vaqti noma’lum; ko’p hollarda u sub’ekt uchun 
kutilmagan holatda to’satdan o’z nihoyasiga etadi. Ongli jarayonlar esa maqsadga 
yaqinlashish va unga erishilgan lahzani taxminiy baholash ustidan nazoratni belgilab 
beradi. 
Ongli va ong usti jarayonlari bir-biri bilan muntazam ravishda aloqada bo’ladi. 
Masalan, hammaga tanish bo’lgan – sevgi tuyg’usi. Bu insonni sevishingizni bilasiz, 
lekin nima uchun uni sevasiz? Boshqa odamni emas, aynan shu odamni sevishga 
sizni nima undaydi? Bundan tashqari sizning tanlovingiz tanishlaringiz ichida eng 
yaxshisi bo’lmagan taqdirda. Buni faqat biz ong usti jarayonlari deb nomlagan 
ma’lum mexanizlarning faoliyati bilan tushuntirish mumkin. 
Shuning uchun ong usti jarayonlari insonlar hayotida juda muhim o’rin tutadi. 
Bunday jarayonlarga to’laligicha ijodiy tafakkur jarayonlarini, og’ir qayg’u yoki 
yirik hayotiy voqealar kechinmalari, tuyg’ular inqirozlari, shaxsiy inqirozlar va 
shunga o’xshash jarayonlarni kiritish mumkin. 
yechimiga oddiy nigoh tashlash emas, aksincha, bu hayotimizni tubdan o’zgartirib yuborishi mumkin bo’lgan sifat jihatidan yangi qarashdir. Shunday qilib, nima uchun muammoning bunday yechimida to’xtalganimiz haqida aniq tasavvur saqlanib qolmagan bo’lsa ham, ongimizga kirganlar haqiqatdan ham yig’indi mahsulot bo’lib hisoblanadi. Biz faqat ma’lum daqiqada yoki vaqtning ma’lum oralig’ida nimalar haqida o’ylaganimiz yoki boshimizdan kechirganlarimizni bilamiz. Muammo yechimini ishlab chiqish jarayonining o’zi esa bizlar uchun anglanmagan bo’lib qoldi. Kundalik hayotda shunga o’xshash hodisalar ko’p hollarda ichki sezgi tuyg’usi, ya’ni, ong nazoratidan tashqarida joylashgan darajada tahlil qilish usuli yordamida qaror qabul qilish deb ataladi. Nima uchun shunga o’xshash jarayonlarni ongdan tashqarida joylashtirish lozim? Chunki, ular ongli jarayonlardan o’zlarining ikki xususiyati bilan farq qiladi. Birinchidan, sub’ekt «ong usti» jarayoni olib kelishi mumkin bo’lgan yakuniy natijani bilmaydi. Ongli jarayonlar esa xarakat maqsadini, ya’ni, sub’ekt intilayotgan natijani aniq anglagan holda belgilab beradi. Ikkinchidan, «ong usti» jarayonning yakun topish vaqti noma’lum; ko’p hollarda u sub’ekt uchun kutilmagan holatda to’satdan o’z nihoyasiga etadi. Ongli jarayonlar esa maqsadga yaqinlashish va unga erishilgan lahzani taxminiy baholash ustidan nazoratni belgilab beradi. Ongli va ong usti jarayonlari bir-biri bilan muntazam ravishda aloqada bo’ladi. Masalan, hammaga tanish bo’lgan – sevgi tuyg’usi. Bu insonni sevishingizni bilasiz, lekin nima uchun uni sevasiz? Boshqa odamni emas, aynan shu odamni sevishga sizni nima undaydi? Bundan tashqari sizning tanlovingiz tanishlaringiz ichida eng yaxshisi bo’lmagan taqdirda. Buni faqat biz ong usti jarayonlari deb nomlagan ma’lum mexanizlarning faoliyati bilan tushuntirish mumkin. Shuning uchun ong usti jarayonlari insonlar hayotida juda muhim o’rin tutadi. Bunday jarayonlarga to’laligicha ijodiy tafakkur jarayonlarini, og’ir qayg’u yoki yirik hayotiy voqealar kechinmalari, tuyg’ular inqirozlari, shaxsiy inqirozlar va shunga o’xshash jarayonlarni kiritish mumkin. Birinchilar qatorida ong usti jarayonlariga maxsus e’tibor qaratganlardan biri 
amerikalik ruhshunos U.Djeyms edi. U to’plagan ma’lumotlar «Diniy tajribaning 
xilma-xilligi» kitobida bayon etilgan. Bu mavzuga oid keyingi ilmiy ishlar sifatida 
Z.Freyd, E.Lindemanning maqolalarini va F.E.Vasilyuk kitobini keltirish mumkin. 
Kuzatiladigan jarayonlarni U.Djeyms ongsiz jarayonlar deb atagan edi. «Ong 
usti jarayonlari» atamasini Yu.B.Gippenreyter o’z ishlarida keng qo’llaydi. U 
jarayonlarning asosiy xususiyatlarini ajratib ko’rsatadi: bu jarayonlar ong ustida 
sodir bo’lishining ma’nosi ularning mazmuni va vaqt o’lchamlari ong joylashtirishi 
mumkin bo’lgan hajmdan yirik bo’lishidan iborat; ular o’zlarining alohida qismlari 
bilan ong orqali o’tishida yaxlitligicha uning tashqarisida joylashadi. 
Biz ko’rib chiqayotgan jarayonlar va ong nisbatini chizma tarzida tasavvur 
qiladigan bo’lsak (4.1 rasm), markazga ongni joylashtirishimiz lozim, qolgan 
jarayonlar uning atrofidan o’rin oladi. CHizmaning pastida ongli harakatlarning 
anglanmagan mexanizmlari joylashadi (I). O’z mohiyatiga ko’ra ular ongli 
aktlarning texnikaviy ijrochilaridir. Ularning ko’pchiligi ong vazifalarining 
anglanmaydigan darajalariga o’tkazilishi natijasida sodir bo’ladi. 
Ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilarini ong darajasiga 
joylashtirish mumkin (II). Inson uchun, balki, ular ongli qo’zg’atuvchilar kabi 
ahamiyatlidir, lekin ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilari ulardan 
farqli ravishda ongdan siqib chiqarilgan, hissiyot bilan faollashtirilgan va ongga 
alohida ramziy shaklda davriy holda o’tib turadi. 
«Ong usti» jarayonlari (III) haqli ravishda psixik jarayonlar nisbatlar ketma-
ketligining cho’qqisini egallashi lozim. Ular davomli va shiddatli ong faoliyati 
shaklida rivojlantiriladi. Buning natijasi bo’lib ongga yangi ijodiy g’oya, yangi 
munosabat yoki tuyg’u ko’rinishida qaytib keladigan allaqanday yig’indi oqibat 
hisoblanadi. 
Birinchilar qatorida ong usti jarayonlariga maxsus e’tibor qaratganlardan biri amerikalik ruhshunos U.Djeyms edi. U to’plagan ma’lumotlar «Diniy tajribaning xilma-xilligi» kitobida bayon etilgan. Bu mavzuga oid keyingi ilmiy ishlar sifatida Z.Freyd, E.Lindemanning maqolalarini va F.E.Vasilyuk kitobini keltirish mumkin. Kuzatiladigan jarayonlarni U.Djeyms ongsiz jarayonlar deb atagan edi. «Ong usti jarayonlari» atamasini Yu.B.Gippenreyter o’z ishlarida keng qo’llaydi. U jarayonlarning asosiy xususiyatlarini ajratib ko’rsatadi: bu jarayonlar ong ustida sodir bo’lishining ma’nosi ularning mazmuni va vaqt o’lchamlari ong joylashtirishi mumkin bo’lgan hajmdan yirik bo’lishidan iborat; ular o’zlarining alohida qismlari bilan ong orqali o’tishida yaxlitligicha uning tashqarisida joylashadi. Biz ko’rib chiqayotgan jarayonlar va ong nisbatini chizma tarzida tasavvur qiladigan bo’lsak (4.1 rasm), markazga ongni joylashtirishimiz lozim, qolgan jarayonlar uning atrofidan o’rin oladi. CHizmaning pastida ongli harakatlarning anglanmagan mexanizmlari joylashadi (I). O’z mohiyatiga ko’ra ular ongli aktlarning texnikaviy ijrochilaridir. Ularning ko’pchiligi ong vazifalarining anglanmaydigan darajalariga o’tkazilishi natijasida sodir bo’ladi. Ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilarini ong darajasiga joylashtirish mumkin (II). Inson uchun, balki, ular ongli qo’zg’atuvchilar kabi ahamiyatlidir, lekin ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilari ulardan farqli ravishda ongdan siqib chiqarilgan, hissiyot bilan faollashtirilgan va ongga alohida ramziy shaklda davriy holda o’tib turadi. «Ong usti» jarayonlari (III) haqli ravishda psixik jarayonlar nisbatlar ketma- ketligining cho’qqisini egallashi lozim. Ular davomli va shiddatli ong faoliyati shaklida rivojlantiriladi. Buning natijasi bo’lib ongga yangi ijodiy g’oya, yangi munosabat yoki tuyg’u ko’rinishida qaytib keladigan allaqanday yig’indi oqibat hisoblanadi.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Biz to’xtalishimiz lozim bo’lgan yana bir muammo mavjud. Bu muammo 
anglanmagan psixik jarayonlarni bilish tadbirlaridan iborat. Haqli ravishda 
anglanmagan jarayonlarni agar ular anglanmaydigan bo’lsa, qanday o’rganish 
mumkin degan savol tug’ilishi tabiiy. 
Avvalambor, anglanmaydigan hodisalar ongimizda turli shakllar: idrok 
illyuziyalari, mayl xatoliklari, freydning noyob hodisalari, ong usti jarayonlarining 
yig’indi natijasida namoyon bo’lishini qayd etish lozim. Anglanmaydigan jarayonlar 
haqidagi ma’lumotlarga ko’nikmalar shakllanishining o’sishini tahlil qilishda, 
shuningdek, tadqiqotchining turli fiziologik indikatorlardan olgan axborotni 
o’rganishda ega bo’lish mumkin (A.R.Luriya). 
Bundan kelib chiqadiki, anglanmagan jarayonlarni o’rganishda biz xuddi o’sha 
boshlang’ich ma’lumotlar: ong, hulq-atvor faktlari va fiziologik jarayonlarni 
qo’llaymiz. Ular majmuasidan foydalanish ruhshunosga «ongsizlik» sohasiga 
tegishli bo’lgan hodisalarni o’rganish imkonini beradi. 
Shunday qilib, inson psixikasi juda murakkab bo’lib, o’zida faqatgina ongni 
emas, balki, sub’ekt tomonidan nazorat qilinmaydigan jarayonlarni ham 
birlashtiradi. Ongsizlik sohasi murakkab va tartibli zinapoya tuzilishiga ega. 
 
Biz to’xtalishimiz lozim bo’lgan yana bir muammo mavjud. Bu muammo anglanmagan psixik jarayonlarni bilish tadbirlaridan iborat. Haqli ravishda anglanmagan jarayonlarni agar ular anglanmaydigan bo’lsa, qanday o’rganish mumkin degan savol tug’ilishi tabiiy. Avvalambor, anglanmaydigan hodisalar ongimizda turli shakllar: idrok illyuziyalari, mayl xatoliklari, freydning noyob hodisalari, ong usti jarayonlarining yig’indi natijasida namoyon bo’lishini qayd etish lozim. Anglanmaydigan jarayonlar haqidagi ma’lumotlarga ko’nikmalar shakllanishining o’sishini tahlil qilishda, shuningdek, tadqiqotchining turli fiziologik indikatorlardan olgan axborotni o’rganishda ega bo’lish mumkin (A.R.Luriya). Bundan kelib chiqadiki, anglanmagan jarayonlarni o’rganishda biz xuddi o’sha boshlang’ich ma’lumotlar: ong, hulq-atvor faktlari va fiziologik jarayonlarni qo’llaymiz. Ular majmuasidan foydalanish ruhshunosga «ongsizlik» sohasiga tegishli bo’lgan hodisalarni o’rganish imkonini beradi. Shunday qilib, inson psixikasi juda murakkab bo’lib, o’zida faqatgina ongni emas, balki, sub’ekt tomonidan nazorat qilinmaydigan jarayonlarni ham birlashtiradi. Ongsizlik sohasi murakkab va tartibli zinapoya tuzilishiga ega.  Mavzu yuzasidan nazorat savollari: 
 
1. Anglanmagan psixik jarayonlarning umumiy xususiyatlari va tasniflanishi 
haqida ma’lumot bering. 
2. Ongli harakatlarning anglanmagan mexanizmlari nimani anglatadi? 
3. Anglanmagan avtomatizmlarga misollar keltiring. 
4. D.N. Uznadze va hamkasblarining anglanmagan mayllarga doir tadqiqotlari 
haqida gapirib bering. 
5. Psixik hodisalar va insonlarning kundalik hayotini o’rganishda ongli 
harakatlar anglanmaganligining ahamiyatini ochib bering. 
6. Ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilarini o’rganish bo’yicha Z. 
Freyd tadqiqotlari haqida gapirib bering. 
7. Ong usti jarayonlari haqida nimalarni bilasiz? 
8. Anglanmagan psixik jarayonlarni o’rganish metodlarini sanang. 
 
Mavzu yuzasidan nazorat savollari: 1. Anglanmagan psixik jarayonlarning umumiy xususiyatlari va tasniflanishi haqida ma’lumot bering. 2. Ongli harakatlarning anglanmagan mexanizmlari nimani anglatadi? 3. Anglanmagan avtomatizmlarga misollar keltiring. 4. D.N. Uznadze va hamkasblarining anglanmagan mayllarga doir tadqiqotlari haqida gapirib bering. 5. Psixik hodisalar va insonlarning kundalik hayotini o’rganishda ongli harakatlar anglanmaganligining ahamiyatini ochib bering. 6. Ongli harakatlarning anglanmagan qo’zg’atuvchilarini o’rganish bo’yicha Z. Freyd tadqiqotlari haqida gapirib bering. 7. Ong usti jarayonlari haqida nimalarni bilasiz? 8. Anglanmagan psixik jarayonlarni o’rganish metodlarini sanang.