QUYONCHILIKDAN OLINADIGAN MAHSULOTLARGA BO‘LGAN DAVLAT STANDARTI TALABLARI

Yuklangan vaqt

2024-05-08

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

3

Faytl hajmi

17,2 KB


 
 
 
 
QUYONCHILIKDAN OLINADIGAN MAHSULOTLARGA BO‘LGAN 
DAVLAT STANDARTI TALABLARI 
 
 
Standartizasiyalash mahsulotning sifatini oshirishda katta ahamiyatga ega 
chunki standart ma’lum mahsulot tayyorlashga ishlab chiqarish talablarini qo’yadi 
va shu bilan uning sifatini boshqaradi. 
Standartlar tasdiqlanganicha texnik shartlardan foydalaniladi. Ular mos 
keladigan standartlarni tasdiqlagancha amal qiladi. Standart jadvallari odatda 
ma’lum bo’limlardan tuzilgan. 
A) Hayvon terisini aniqlash (turi, oilasi, avlodi). 
B) Geografik yashashi, navi, nuqson guruhlari bo’yicha tasnifi va ayrim 
turlari uchun qo’shimcha o’lchami va rangi bo’yicha tasnifi.  
V) Shilish, tekislash, yog’sizlantirish va konservalashning texnik shartlari. 
G) Nostandart terilar, ya’ni qabul qilinishi man etilgan terilar. 
D) Bog’lash, joylash va tamg’alash uslublari. 
Standartda har bir teriga uning asosiy sifat belgilari-tovarli xususiyatlari 
bo’yicha ta’rif beriladi. 
Standartlarning chiqishi xomashyo topshiruvchi va tayyorlovchi, ishlov 
beruvchi va qayta ishlovchi hamda savdo tashkilotlar o’rtasidagi aloqalarni 
boshqarish imkonini beradi. Standartlar vaqti-vaqti bilan fan va texnika yutuqlarini 
e’tiborga olgan holda qayta ko’rib chiqiladi. 
Terilarni hayvonlarning tarqalgan tumanlari, navlari va nuqsonlari bo’yicha 
guruhga ajratishga navlarga bo’lish deyiladi.  
Navlash terilarni odatda bosh tomonini stol ustida navlovchi tomonga 
qaratilib, ularning navlari bo’yicha o’zining atrofiga irg’itib tashlash yo’li bilan 
amalga oshiriladi. Ayrim turdagi terilar uy quyoni, ondatra ko’pincha ularni 
sag’risini navlovchi tomon qaratib bajariladi. Trubka (nay) shaklida shilingan 
QUYONCHILIKDAN OLINADIGAN MAHSULOTLARGA BO‘LGAN DAVLAT STANDARTI TALABLARI Standartizasiyalash mahsulotning sifatini oshirishda katta ahamiyatga ega chunki standart ma’lum mahsulot tayyorlashga ishlab chiqarish talablarini qo’yadi va shu bilan uning sifatini boshqaradi. Standartlar tasdiqlanganicha texnik shartlardan foydalaniladi. Ular mos keladigan standartlarni tasdiqlagancha amal qiladi. Standart jadvallari odatda ma’lum bo’limlardan tuzilgan. A) Hayvon terisini aniqlash (turi, oilasi, avlodi). B) Geografik yashashi, navi, nuqson guruhlari bo’yicha tasnifi va ayrim turlari uchun qo’shimcha o’lchami va rangi bo’yicha tasnifi. V) Shilish, tekislash, yog’sizlantirish va konservalashning texnik shartlari. G) Nostandart terilar, ya’ni qabul qilinishi man etilgan terilar. D) Bog’lash, joylash va tamg’alash uslublari. Standartda har bir teriga uning asosiy sifat belgilari-tovarli xususiyatlari bo’yicha ta’rif beriladi. Standartlarning chiqishi xomashyo topshiruvchi va tayyorlovchi, ishlov beruvchi va qayta ishlovchi hamda savdo tashkilotlar o’rtasidagi aloqalarni boshqarish imkonini beradi. Standartlar vaqti-vaqti bilan fan va texnika yutuqlarini e’tiborga olgan holda qayta ko’rib chiqiladi. Terilarni hayvonlarning tarqalgan tumanlari, navlari va nuqsonlari bo’yicha guruhga ajratishga navlarga bo’lish deyiladi. Navlash terilarni odatda bosh tomonini stol ustida navlovchi tomonga qaratilib, ularning navlari bo’yicha o’zining atrofiga irg’itib tashlash yo’li bilan amalga oshiriladi. Ayrim turdagi terilar uy quyoni, ondatra ko’pincha ularni sag’risini navlovchi tomon qaratib bajariladi. Trubka (nay) shaklida shilingan
 
 
terilarning jun qoplami oldin yelkasi, so’ngra qorin tomonidan ko’rib chiqiladi. Teri 
to’qimasining rangi sag’risidagi kesik chekkasidan aniqlanadi. Har bir terini 
ko’rishda navlovchi ikki qo’li bilan ushlaydi va so’ngra bir marta siltab oladi. 
Mo’ynalarning qishki turlari odatda 3 navga ajratiladi: 
I nav – to’la junli, yetilgan, toza teri to’qimali, ayrim hollarda ozgina 
ko’kimtir bo’lishiga ruxsat etiladi; 
II navga – uncha baland bo’lmagan jun qoplamli, bir oz yetilgan va teri 
to’qimasi ozgina qalinlashgan mo’ynalar; 
III navga – yarim junli, kam zich va qalin o’smagan jun qoplamli va ko’k 
qalinlashgan teri to’qimalilar kiradi. 
Terilarni nuqsonlar bo’yicha navlash. Nuqsonlar – bu tirik va o’lik paytida 
terilarda hosil bo’lgan har xil shikastlanishlar bo’lib, terilarni turli darajada 
qiymatini pasaytirishga olib keladi. 
Ho’l terilarda bo’ladigan asosiy nuqsonlar quyidagilarga bo’linadi: 
1 – hayot (tirik) paytidagi; 2 – so’yish paytidagi; 3 – dastlabki ishlov berish 
paytidagi; 4 – saqlash, joylash va tashish paytidagi paydo bo’ladigan nuqsonlar. 
1. 
Hayvonlarning tirik paytidagi nuqsonlariga ularning har xil kasalliklar 
bilan kasallanishi; bir-biriga hujum qilishi, yaxshi oziqlanmasligi,individual 
o’zgaruvchanlik va boshqa sabablar orqali paydo bo’ladi. 
2. 
So’yishdagi nuqsonlarga otilgan joylar, oyoqlari yoki panjalari yo’q 
yoki kesilib ketgan joylar kabilar kiradi. 
3. 
Dastlabki ishlov berishdagi nuqsonlar – terilarni shilish va 
yog’sizlantirish paytida yoki yog’sizlatirilmagan xomashyoni saqlash paytida paydo 
bo’ladi. Bundan tashqari qotib qolgan terilar, oqarib qolgan terilar, noto’g’ri 
shilingan, noto’g’ri tekislangan terilar ham kiradi. 
4. 
Saqlash, joylash, tashishdagi nuqsonlarga – kuya tushgan, qo’ng’iz 
yegan joylar, teri to’qimasidagi mayda teshiklar, sichqon yoki kalamushlar 
tomonidan buzilgan terilar kiradi. Bundan tashqari, jun qoplamining sarg’ayishi, tuz 
dog’laridagi mog’orlanish, yirtiqlar, junlarning qirilishi va boshqalar. 
Xomashyo 
standartlari 
bo’yicha 
deyarli 
barcha 
terilarga 
mo’yna 
terilarning jun qoplami oldin yelkasi, so’ngra qorin tomonidan ko’rib chiqiladi. Teri to’qimasining rangi sag’risidagi kesik chekkasidan aniqlanadi. Har bir terini ko’rishda navlovchi ikki qo’li bilan ushlaydi va so’ngra bir marta siltab oladi. Mo’ynalarning qishki turlari odatda 3 navga ajratiladi: I nav – to’la junli, yetilgan, toza teri to’qimali, ayrim hollarda ozgina ko’kimtir bo’lishiga ruxsat etiladi; II navga – uncha baland bo’lmagan jun qoplamli, bir oz yetilgan va teri to’qimasi ozgina qalinlashgan mo’ynalar; III navga – yarim junli, kam zich va qalin o’smagan jun qoplamli va ko’k qalinlashgan teri to’qimalilar kiradi. Terilarni nuqsonlar bo’yicha navlash. Nuqsonlar – bu tirik va o’lik paytida terilarda hosil bo’lgan har xil shikastlanishlar bo’lib, terilarni turli darajada qiymatini pasaytirishga olib keladi. Ho’l terilarda bo’ladigan asosiy nuqsonlar quyidagilarga bo’linadi: 1 – hayot (tirik) paytidagi; 2 – so’yish paytidagi; 3 – dastlabki ishlov berish paytidagi; 4 – saqlash, joylash va tashish paytidagi paydo bo’ladigan nuqsonlar. 1. Hayvonlarning tirik paytidagi nuqsonlariga ularning har xil kasalliklar bilan kasallanishi; bir-biriga hujum qilishi, yaxshi oziqlanmasligi,individual o’zgaruvchanlik va boshqa sabablar orqali paydo bo’ladi. 2. So’yishdagi nuqsonlarga otilgan joylar, oyoqlari yoki panjalari yo’q yoki kesilib ketgan joylar kabilar kiradi. 3. Dastlabki ishlov berishdagi nuqsonlar – terilarni shilish va yog’sizlantirish paytida yoki yog’sizlatirilmagan xomashyoni saqlash paytida paydo bo’ladi. Bundan tashqari qotib qolgan terilar, oqarib qolgan terilar, noto’g’ri shilingan, noto’g’ri tekislangan terilar ham kiradi. 4. Saqlash, joylash, tashishdagi nuqsonlarga – kuya tushgan, qo’ng’iz yegan joylar, teri to’qimasidagi mayda teshiklar, sichqon yoki kalamushlar tomonidan buzilgan terilar kiradi. Bundan tashqari, jun qoplamining sarg’ayishi, tuz dog’laridagi mog’orlanish, yirtiqlar, junlarning qirilishi va boshqalar. Xomashyo standartlari bo’yicha deyarli barcha terilarga mo’yna