SOTSIOLOGIYA STRUKTURASI

Yuklangan vaqt

2023-05-27

Yuklab olishlar soni

2

Sahifalar soni

15

Faytl hajmi

72,7 KB


SOTSIOLOGIYA STRUKTURASI REJA 1. Sotsiologiya fani strukturasining tarkibiy qismlari 2. Fundamental va amaliy sotsiologiya. Nazariy va empirik tadqiqotlar. Maxsus va tarmoq yo‘nalishlar 3. Makrosotsiologiya, o‘rta darajadagi sotsiologiya va mikrosotsiologiya SOTSIOLOGIYA STRUKTURASI REJA 1. Sotsiologiya fani strukturasining tarkibiy qismlari 2. Fundamental va amaliy sotsiologiya. Nazariy va empirik tadqiqotlar. Maxsus va tarmoq yo‘nalishlar 3. Makrosotsiologiya, o‘rta darajadagi sotsiologiya va mikrosotsiologiya
Sotsiologiya fani boshqa fanlar kabi o‘zining strukturasiga, ya’ni ichki tuzilishiga ega. Fanning strukturasi deyilganida, fandagi asosiy elementlarning o‘zaro aloqadorlikda joylashishi, munosabati va tartibi tushuniladi. Fanning rivojlanganlik darajasi uning strukturasi holatini hamda mukammalligini belgilab beradi. Fan o‘zining umumiy asoslari, kategoriya va tushunchalari, bilishning turli darajalari va shakllarini ishlab chiqib, ularning o‘rtasida qat'iy mantiqiy bog‘lanish va muvofiqlikka erishsa, bir yaxlit sistema1 sifatida qaror topgan va o‘z strukturasiga ega bo‘lgan hisoblanadi. Sotsiologiya fani boshqa ijtimoiy fanlarga nisbatan kech yuzaga kelgani uchun bugungi kunda xali o‘zining tugal va mukammal strukturasiga ega emas. U yosh fan sifatida turli xil rivojlanish yo‘nalishlari va ilmiy tizimlarning to‘plami sifatida namoyon bo‘lmoqda. Bugungi kunda sotsiologiyaning fanining o‘rganish predmeti va mazkur predmet asoslangan ilmiy konsepsiyalar sotsiologik bilimning strukturasini belgilab bermoqda. SHuning asosida sotsiologiya o‘zining bilim darajasiga ko‘ra, nazariy va empirik sotsiologiya; tashkil etuvchi sotsiologik bilim vazifalariga ko‘ra, fundamental va amaliy sotsiologiya; tadqiqot ob’ekti (butun jamiyat yoki uning ma’lum qismi)ga ko‘ra, umumiy va tarmoq sotsiologiyasi (makrosotsiologiya va mikrosotsiologiya); tuzilish sohasiga ko‘ra, mahsus va tarmoq yo‘nalishlar sotsiologiyasiga bo‘linadi. Sotsiologiya fanining mazkur tarkibiy qismlari o‘zaro uzviy bog‘liqlikda bo‘lib, ayrim hollarda bir-birlariga qo‘shilib ketadi, boshqa hollarda esa bir-birlarini inkor qiladi. Sotsiologiya strukturasida bilim olish darajasiga ko‘ra fundamental va amaliy sotsiologiyaga ajratiladi. Fundamental sotsiologiya o‘z doirasida o‘rganayotgan muammolarning ko‘lami kengligi bilan ajralib turadi. U sotsial olamning mavjudligi va tarqqiyoti uchun zarur bo‘lgan umumiy sotsial qonun va qonuniyatlarni izlash asosida shakllangan. 1sistэma – o‘zaro aloqada bo‘lgan эlэmэntlarning yig‘indisi. Sotsiologiya fani boshqa fanlar kabi o‘zining strukturasiga, ya’ni ichki tuzilishiga ega. Fanning strukturasi deyilganida, fandagi asosiy elementlarning o‘zaro aloqadorlikda joylashishi, munosabati va tartibi tushuniladi. Fanning rivojlanganlik darajasi uning strukturasi holatini hamda mukammalligini belgilab beradi. Fan o‘zining umumiy asoslari, kategoriya va tushunchalari, bilishning turli darajalari va shakllarini ishlab chiqib, ularning o‘rtasida qat'iy mantiqiy bog‘lanish va muvofiqlikka erishsa, bir yaxlit sistema1 sifatida qaror topgan va o‘z strukturasiga ega bo‘lgan hisoblanadi. Sotsiologiya fani boshqa ijtimoiy fanlarga nisbatan kech yuzaga kelgani uchun bugungi kunda xali o‘zining tugal va mukammal strukturasiga ega emas. U yosh fan sifatida turli xil rivojlanish yo‘nalishlari va ilmiy tizimlarning to‘plami sifatida namoyon bo‘lmoqda. Bugungi kunda sotsiologiyaning fanining o‘rganish predmeti va mazkur predmet asoslangan ilmiy konsepsiyalar sotsiologik bilimning strukturasini belgilab bermoqda. SHuning asosida sotsiologiya o‘zining bilim darajasiga ko‘ra, nazariy va empirik sotsiologiya; tashkil etuvchi sotsiologik bilim vazifalariga ko‘ra, fundamental va amaliy sotsiologiya; tadqiqot ob’ekti (butun jamiyat yoki uning ma’lum qismi)ga ko‘ra, umumiy va tarmoq sotsiologiyasi (makrosotsiologiya va mikrosotsiologiya); tuzilish sohasiga ko‘ra, mahsus va tarmoq yo‘nalishlar sotsiologiyasiga bo‘linadi. Sotsiologiya fanining mazkur tarkibiy qismlari o‘zaro uzviy bog‘liqlikda bo‘lib, ayrim hollarda bir-birlariga qo‘shilib ketadi, boshqa hollarda esa bir-birlarini inkor qiladi. Sotsiologiya strukturasida bilim olish darajasiga ko‘ra fundamental va amaliy sotsiologiyaga ajratiladi. Fundamental sotsiologiya o‘z doirasida o‘rganayotgan muammolarning ko‘lami kengligi bilan ajralib turadi. U sotsial olamning mavjudligi va tarqqiyoti uchun zarur bo‘lgan umumiy sotsial qonun va qonuniyatlarni izlash asosida shakllangan. 1sistэma – o‘zaro aloqada bo‘lgan эlэmэntlarning yig‘indisi.
Fundamental va amaliy sotsiologiya nazariy va empirik sotsiologik bilimlarni qabul qilish va jamiyatni tahlil qilish darajasi bilan bir – biridan farq qiladi. Amerikalik sotsiolog DJ.Terner fundamental sotsiologiyadagi nisbatan shunday fikr bildirgan: “nazariylashtirish orqali fan o‘zining uchta asosiy maqsadini amalga oshiradi: olamda shakllanayotgan voqea va hodisalarni o‘rganish natijasida ularni tasniflash orqali ularning istiqboldagi holatini bashorat qila bilish; bo‘lib o‘tgan voqealarning sabablarini aniqlash va tushuntirish orqali kelajakda bo‘ladigan voqealarni oldindan ko‘ra bilish; voqealarning nima uchun va qay tarzda bo‘lib o‘tishini intuitiv ravishda taklif qilish. P.Sorokinning fikricha, fundamental sotsiologiya mavjud holat yuzasidan insonlarning o‘zaro harakatini o‘rganadi. U sotsial borliq borasidagi bilimlarni shakllantirish, sotsial rivojlanish jarayonlarini tushunish va tushuntirish, sotsiologiyaning konseptual apparatini ishlab chiqish kabi ilmiy-nazariy vazifalarni hal etadi. U “nima o‘rganilayapti?” va “qanday o‘rganiladi?” savollariga javob beradi. Fundamental sotsiologiya o‘z ichiga sotsiologiya fanining asosini ijodiy izlash bilan band bo‘lgan ko‘plab sotsial maktablar va yo‘nalishlarni qamrab oladi. U sotsiologiyaning asosini tashkil etuvchi bilimlarni yaratishda uchta aspektga tayanadi. Ontologik aspekt orqali sotsiologiya fanining ob’ektini, uning faoliyat ko‘rsatish shakllarini tahlil qilib o‘rganish davomida sotsial voqe'likning mohiyatini ochib beruvchi qonun va qonuniyatlarni yaratadi. Sotsial olamning dinamik xarakteri, doimiy o‘zgaruvchanligi va turli qatlamlardan tashkil topgani sotsiologiyada ikkinchi jahon urushidan so‘ng ontologiya muammosining ko‘tarilishiga sabab bo‘ldi. So‘nggi o‘n yilliklarda esa mazkur muammo yanada keng ko‘lamda o‘rganildi. CHunki mazkur davrda “po‘zitivistik” inqiroz jarayoni, ya’ni an’anaviy sotsiologik metodlarning, jumladan, statistik ma’lumotlarga tayangan sotsiologiyaning kutilgan ilmiy natijalarni bermagani olimlar tomonidan yangi yo‘llarni va yondashuvlarni qidirishga sabab bo‘ldi. Fundamental va amaliy sotsiologiya nazariy va empirik sotsiologik bilimlarni qabul qilish va jamiyatni tahlil qilish darajasi bilan bir – biridan farq qiladi. Amerikalik sotsiolog DJ.Terner fundamental sotsiologiyadagi nisbatan shunday fikr bildirgan: “nazariylashtirish orqali fan o‘zining uchta asosiy maqsadini amalga oshiradi: olamda shakllanayotgan voqea va hodisalarni o‘rganish natijasida ularni tasniflash orqali ularning istiqboldagi holatini bashorat qila bilish; bo‘lib o‘tgan voqealarning sabablarini aniqlash va tushuntirish orqali kelajakda bo‘ladigan voqealarni oldindan ko‘ra bilish; voqealarning nima uchun va qay tarzda bo‘lib o‘tishini intuitiv ravishda taklif qilish. P.Sorokinning fikricha, fundamental sotsiologiya mavjud holat yuzasidan insonlarning o‘zaro harakatini o‘rganadi. U sotsial borliq borasidagi bilimlarni shakllantirish, sotsial rivojlanish jarayonlarini tushunish va tushuntirish, sotsiologiyaning konseptual apparatini ishlab chiqish kabi ilmiy-nazariy vazifalarni hal etadi. U “nima o‘rganilayapti?” va “qanday o‘rganiladi?” savollariga javob beradi. Fundamental sotsiologiya o‘z ichiga sotsiologiya fanining asosini ijodiy izlash bilan band bo‘lgan ko‘plab sotsial maktablar va yo‘nalishlarni qamrab oladi. U sotsiologiyaning asosini tashkil etuvchi bilimlarni yaratishda uchta aspektga tayanadi. Ontologik aspekt orqali sotsiologiya fanining ob’ektini, uning faoliyat ko‘rsatish shakllarini tahlil qilib o‘rganish davomida sotsial voqe'likning mohiyatini ochib beruvchi qonun va qonuniyatlarni yaratadi. Sotsial olamning dinamik xarakteri, doimiy o‘zgaruvchanligi va turli qatlamlardan tashkil topgani sotsiologiyada ikkinchi jahon urushidan so‘ng ontologiya muammosining ko‘tarilishiga sabab bo‘ldi. So‘nggi o‘n yilliklarda esa mazkur muammo yanada keng ko‘lamda o‘rganildi. CHunki mazkur davrda “po‘zitivistik” inqiroz jarayoni, ya’ni an’anaviy sotsiologik metodlarning, jumladan, statistik ma’lumotlarga tayangan sotsiologiyaning kutilgan ilmiy natijalarni bermagani olimlar tomonidan yangi yo‘llarni va yondashuvlarni qidirishga sabab bo‘ldi.
Natijada sotsiologiya fani doirasida bilishning shakl va metodlarini qayta ko‘rib chiqish ehtiyoji paydo bo‘ldi. SHu bilan birga sotsiologiya ob’ektining mohiyati, bilishning darajalari va mezonlarini qayta ko‘rib chiqish talabi paydo bo‘ldi. Ontologik muammo masalarini sotsiologiyadagi barcha yo‘nalish vakillari o‘z qarashlaridan kelib chiqqan holda hal qilishga intilgan. Ular orasida ekzistensial, fenomenologik va realistik maktab vakillarining ontologik izlanishlari e'tiborga loyiq. Fundamental sotsiologiya fanning nazariy asoslarini ishlab chiqish barobarida bilishning umumsotsiologik fundamental tamoyillarini ham keng ma’noda ishlab chiqadi. SHuning uchun sotsiologik bilishning mohiyati va vazifalari, bilimlarning ob’ektivligi, u yoki bu tamoyilni vaziyatdan kelib chiqqan holda qo‘llash kabilar fundamental sotsiologiyaning ob’ekti sanaladi. Sotsiologiya fanida turli nazariya va konsepsiyalar asosida “sistemalilik”, “funksional yondashuv”, “sababiyat”, “tushunuvchi” yo‘nalish kabi fundamental tamoyillar ishlab chiqildi. Sotsiologiya yildan – yilga rivojlanib, mukammallashib bormoqda. Uning doirasida turli sotsial muammolar zamon va makon o‘zgarishi sharoitida o‘rganib kelinmoqda. Garchi insoniyat jamiyati yildan – yilga o‘zgarib, taraqqiy etayotgan bo‘lsada, ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy vaziyat kundan-kunga o‘zining o‘ziga xos xususiyatlarini namoyon qilayotgan bo‘lsada, fundamental sotsiologiya o‘z ichiga olgan asosiy qonun va qonuniyatlar, umumiy tamoyillar (sotsiologiyaning ob’ekti va predmeti, sotsial reallikning mohiyati, uning rivojlanish qonunlari, sotsial olamda inson o‘rni, shaxs ongi va tafakkuri kabilar) o‘z qiymatini yo‘qotmagan. Ular sotsiologiya faning rivoji va faoliyatida asosiy bazani tashkil etadi. Fudamental sotsiologiyaning maqsadi – sotsial olamning to‘liq tasvirini yaratish, mazkur sotsial olamning taraqqiyot manbai va shakllarini aniqlash. Fundamental nazariyalar o‘zining shakllanishini boshlagan davrda tabiiy fanlar, jumladan, biologiya va fizika yutuqlaridan keng foydalangan. X1X asrning ikkinchi yarmidagi yo‘nalishlar – po‘zitivizm, naturalizm va psixologizm sotsial Natijada sotsiologiya fani doirasida bilishning shakl va metodlarini qayta ko‘rib chiqish ehtiyoji paydo bo‘ldi. SHu bilan birga sotsiologiya ob’ektining mohiyati, bilishning darajalari va mezonlarini qayta ko‘rib chiqish talabi paydo bo‘ldi. Ontologik muammo masalarini sotsiologiyadagi barcha yo‘nalish vakillari o‘z qarashlaridan kelib chiqqan holda hal qilishga intilgan. Ular orasida ekzistensial, fenomenologik va realistik maktab vakillarining ontologik izlanishlari e'tiborga loyiq. Fundamental sotsiologiya fanning nazariy asoslarini ishlab chiqish barobarida bilishning umumsotsiologik fundamental tamoyillarini ham keng ma’noda ishlab chiqadi. SHuning uchun sotsiologik bilishning mohiyati va vazifalari, bilimlarning ob’ektivligi, u yoki bu tamoyilni vaziyatdan kelib chiqqan holda qo‘llash kabilar fundamental sotsiologiyaning ob’ekti sanaladi. Sotsiologiya fanida turli nazariya va konsepsiyalar asosida “sistemalilik”, “funksional yondashuv”, “sababiyat”, “tushunuvchi” yo‘nalish kabi fundamental tamoyillar ishlab chiqildi. Sotsiologiya yildan – yilga rivojlanib, mukammallashib bormoqda. Uning doirasida turli sotsial muammolar zamon va makon o‘zgarishi sharoitida o‘rganib kelinmoqda. Garchi insoniyat jamiyati yildan – yilga o‘zgarib, taraqqiy etayotgan bo‘lsada, ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy vaziyat kundan-kunga o‘zining o‘ziga xos xususiyatlarini namoyon qilayotgan bo‘lsada, fundamental sotsiologiya o‘z ichiga olgan asosiy qonun va qonuniyatlar, umumiy tamoyillar (sotsiologiyaning ob’ekti va predmeti, sotsial reallikning mohiyati, uning rivojlanish qonunlari, sotsial olamda inson o‘rni, shaxs ongi va tafakkuri kabilar) o‘z qiymatini yo‘qotmagan. Ular sotsiologiya faning rivoji va faoliyatida asosiy bazani tashkil etadi. Fudamental sotsiologiyaning maqsadi – sotsial olamning to‘liq tasvirini yaratish, mazkur sotsial olamning taraqqiyot manbai va shakllarini aniqlash. Fundamental nazariyalar o‘zining shakllanishini boshlagan davrda tabiiy fanlar, jumladan, biologiya va fizika yutuqlaridan keng foydalangan. X1X asrning ikkinchi yarmidagi yo‘nalishlar – po‘zitivizm, naturalizm va psixologizm sotsial
hayotning doimiy harakatlantiruvchi mexanizmini kashf etish, sotsiologiyada empirik metodniya yaratish uchun o‘z kuchlarini birlashtirdilar. Buning natijasida ular tabiiy fanlarning tushunchalarini, umumilmiy metod va yo‘nalishlardan foydalanadilar. Ammo XX asrning boshlariga kelib sotsiologiya tabiiy fanlar tizimidan ajralib chiqa boshlaydi. Po‘zitivizmning o‘rniga kelgan struktur-funksionalizm yo‘nalishi sotsiologiyaning empirik ko‘rinishda shakllanishida katta hissa qo‘shdi. Ammo empirizm fundamental nazariya ahamiyatini va mazkur nazariyaning o‘zini inkor qila boshladi. Natijada sotsiologiyaning nazariy va amaliy bilim qismlari o‘zining yaxlitligini yo‘qota boshladi. Mazkur holat XX asrning ikkinchi yarmiga qadar davom etib, jamiyatdagi sotsial muammolarni o‘rganish faqatgina empirik metodlar vositasida tugal amalga oshirilmasligi, bashorat qilish paytida nazariy bazaning muhim ekanligining namoyon bo‘lishi sotsiologiyadagi nazariy va amaliy bilimlarning integratsiyalashuviga olib keldi. Fanda metodologik tadqiqotlarning ahamiyati ortib bordi. Sotsiologlar orasida nrazariy bilimlarni boyitish maqsadida falsafaga yuzlanish holati sotsiologiyada ekzestensial va fenomenologik yo‘nalishlarni paydo qildi. Ular sotsiologiyaning metanazariyasini, ya’ni asosini yaratishga harakat qilishgan. Ho‘zirgi kunda mazkur yo‘nalishdagi harakatlar kuchaymoqda. SHunday qilib, fundamental sotsiologiya – bu nazariya, u fanning strukturasi, mazmuni, kategoriya va tushunchalari, metodlarini o‘rganadigan umumsotsiologik muammoni tadqiq qiladi. SHuning uchun fundamental sotsiologiya tadqiqotlarining roli beqiyos, bajaruvchi funksiyalari esa xilma-xil. Uning quyidagi funksiyalarini alohida ko‘rsatish mumkin: dunyoqarash, metodologik, integratsiyalashtiruvchi, evristik va h.k. Fundamental sotsiologiya dunyoqarash funksiyasi orqali bevosita borliq va ong, insonning mohiyati kabi dolzarb muammolarning echimini topishga harakat qiladi. CHunki bu muammolar sotsiologiyaning ob’ekti va predmeti mohiyatini ochib beradi. Bu muammolarni hal etish barobarida sotsiologiya falsafa bilan uzviy aloqada ish olib borib, sotsial olam haqida ilmiy tasavvur yaratiladi. hayotning doimiy harakatlantiruvchi mexanizmini kashf etish, sotsiologiyada empirik metodniya yaratish uchun o‘z kuchlarini birlashtirdilar. Buning natijasida ular tabiiy fanlarning tushunchalarini, umumilmiy metod va yo‘nalishlardan foydalanadilar. Ammo XX asrning boshlariga kelib sotsiologiya tabiiy fanlar tizimidan ajralib chiqa boshlaydi. Po‘zitivizmning o‘rniga kelgan struktur-funksionalizm yo‘nalishi sotsiologiyaning empirik ko‘rinishda shakllanishida katta hissa qo‘shdi. Ammo empirizm fundamental nazariya ahamiyatini va mazkur nazariyaning o‘zini inkor qila boshladi. Natijada sotsiologiyaning nazariy va amaliy bilim qismlari o‘zining yaxlitligini yo‘qota boshladi. Mazkur holat XX asrning ikkinchi yarmiga qadar davom etib, jamiyatdagi sotsial muammolarni o‘rganish faqatgina empirik metodlar vositasida tugal amalga oshirilmasligi, bashorat qilish paytida nazariy bazaning muhim ekanligining namoyon bo‘lishi sotsiologiyadagi nazariy va amaliy bilimlarning integratsiyalashuviga olib keldi. Fanda metodologik tadqiqotlarning ahamiyati ortib bordi. Sotsiologlar orasida nrazariy bilimlarni boyitish maqsadida falsafaga yuzlanish holati sotsiologiyada ekzestensial va fenomenologik yo‘nalishlarni paydo qildi. Ular sotsiologiyaning metanazariyasini, ya’ni asosini yaratishga harakat qilishgan. Ho‘zirgi kunda mazkur yo‘nalishdagi harakatlar kuchaymoqda. SHunday qilib, fundamental sotsiologiya – bu nazariya, u fanning strukturasi, mazmuni, kategoriya va tushunchalari, metodlarini o‘rganadigan umumsotsiologik muammoni tadqiq qiladi. SHuning uchun fundamental sotsiologiya tadqiqotlarining roli beqiyos, bajaruvchi funksiyalari esa xilma-xil. Uning quyidagi funksiyalarini alohida ko‘rsatish mumkin: dunyoqarash, metodologik, integratsiyalashtiruvchi, evristik va h.k. Fundamental sotsiologiya dunyoqarash funksiyasi orqali bevosita borliq va ong, insonning mohiyati kabi dolzarb muammolarning echimini topishga harakat qiladi. CHunki bu muammolar sotsiologiyaning ob’ekti va predmeti mohiyatini ochib beradi. Bu muammolarni hal etish barobarida sotsiologiya falsafa bilan uzviy aloqada ish olib borib, sotsial olam haqida ilmiy tasavvur yaratiladi.
Umumsotsiologik nazariya negizida sotsiologiyaning umumiy metodologiyasi ishlab chiqiladi. Integratsiyalashtiruvchi funksiya fundamental sotsiologiya nazariyasini boshqa fanlar bilan bog‘laydi. Mazkur yaxlit yondashuv natijasida yangi sotsial muammolarni hal qilish, ijtimoy hayotning xali yaxshi o‘rganilmagan tomonlarini chuqur ilmiy tahlil qilishga imkon yaratadi. Amaliy sotsiologiya fundamental sotsiologiyadan o‘zining strukturasi, mazmuni, maqsadi va metodlari bilan farqlanadi. U nazariy va amaliy tadqiqotlarning natijalarini qanday qilib tahlil qilish, qanday uslub va vositalar orqali ularni tushuntirish yo‘llarini ishlab chiqadi. Amaliy sotsiologiya jamiyat hayotida bevosita sodir bo‘layotgan dolzarb sotsial muammolarni tadqiq etuvchi metodlar, metodologiyalar va metodikalarni o‘z ichiga oladi va amaliy tavsiyalar ishlab chiqishga qaratilgan bo‘ladi. U XX asr boshlarida empirik tadqiqotlar asosida shakllandi. Bu davrda empirik tadqiqotlar sotsial amaliyotga olib chiqadigan vosita hisoblangan. Ammo amaliy sotsiologiyani bu yo‘sinda tushunish u qadar to‘g‘ri emas. Empirik tadqiqotlar jonli faoliyatning bevosita shakllanishini o‘rgansada, u o‘zgartiruvchanlik faoliyati emas. Amaliy sotsiologiya tizimida ham nazariy, ham empirik bilimlar mavjud bo‘lib, ular ijtimoiy hayotning turli sohalari faoliyatini takomillashtirish maqsadida amaliy tadqiqotlarning natijalari asosida amaliy tavsiyanomalar ishlab chiqadi. Boshqaruv tizimining elementi sifatida amaliy tadqiqotlar fanning ijtimoiy funksiyalarini bajarib, uning natija va yutuqlarini amaliy faoliyatga aylantiradi. O‘zining amaliy yo‘nalishiga qarab ayrim hollarda amaliy tadqiqotlar ilmiy tadqiqotlar bilan qarama-qarshilikka boradi. Mashhur sotsiolog olim M.Veber fanda ilmiylik va foydalilik bir-biri bilan ziddiyatga kirishmasligi uchun tadqiqotchi olimlar haqiqatni ochishga intilishi zarur, ya’ni ilmiy bilimlardan to‘g‘ri foydalanish uchun jamiyatdagi iqtisodiy, ijtimoiy- siyosiy va ma’naviy elementlarning tizimi mavjud bo‘lishi lo‘zim. Amaliy sotsiologiya “nima uchun o‘rganilayapti?”, degan savolga javob beradi. M.Veber tomonidan amaliy sotsiologiyaning vazifalari aniq ko‘rsatib Umumsotsiologik nazariya negizida sotsiologiyaning umumiy metodologiyasi ishlab chiqiladi. Integratsiyalashtiruvchi funksiya fundamental sotsiologiya nazariyasini boshqa fanlar bilan bog‘laydi. Mazkur yaxlit yondashuv natijasida yangi sotsial muammolarni hal qilish, ijtimoy hayotning xali yaxshi o‘rganilmagan tomonlarini chuqur ilmiy tahlil qilishga imkon yaratadi. Amaliy sotsiologiya fundamental sotsiologiyadan o‘zining strukturasi, mazmuni, maqsadi va metodlari bilan farqlanadi. U nazariy va amaliy tadqiqotlarning natijalarini qanday qilib tahlil qilish, qanday uslub va vositalar orqali ularni tushuntirish yo‘llarini ishlab chiqadi. Amaliy sotsiologiya jamiyat hayotida bevosita sodir bo‘layotgan dolzarb sotsial muammolarni tadqiq etuvchi metodlar, metodologiyalar va metodikalarni o‘z ichiga oladi va amaliy tavsiyalar ishlab chiqishga qaratilgan bo‘ladi. U XX asr boshlarida empirik tadqiqotlar asosida shakllandi. Bu davrda empirik tadqiqotlar sotsial amaliyotga olib chiqadigan vosita hisoblangan. Ammo amaliy sotsiologiyani bu yo‘sinda tushunish u qadar to‘g‘ri emas. Empirik tadqiqotlar jonli faoliyatning bevosita shakllanishini o‘rgansada, u o‘zgartiruvchanlik faoliyati emas. Amaliy sotsiologiya tizimida ham nazariy, ham empirik bilimlar mavjud bo‘lib, ular ijtimoiy hayotning turli sohalari faoliyatini takomillashtirish maqsadida amaliy tadqiqotlarning natijalari asosida amaliy tavsiyanomalar ishlab chiqadi. Boshqaruv tizimining elementi sifatida amaliy tadqiqotlar fanning ijtimoiy funksiyalarini bajarib, uning natija va yutuqlarini amaliy faoliyatga aylantiradi. O‘zining amaliy yo‘nalishiga qarab ayrim hollarda amaliy tadqiqotlar ilmiy tadqiqotlar bilan qarama-qarshilikka boradi. Mashhur sotsiolog olim M.Veber fanda ilmiylik va foydalilik bir-biri bilan ziddiyatga kirishmasligi uchun tadqiqotchi olimlar haqiqatni ochishga intilishi zarur, ya’ni ilmiy bilimlardan to‘g‘ri foydalanish uchun jamiyatdagi iqtisodiy, ijtimoiy- siyosiy va ma’naviy elementlarning tizimi mavjud bo‘lishi lo‘zim. Amaliy sotsiologiya “nima uchun o‘rganilayapti?”, degan savolga javob beradi. M.Veber tomonidan amaliy sotsiologiyaning vazifalari aniq ko‘rsatib
berilgan. Uning fikricha, amaliy sotsiologiya quyidagi holatlarni aniq ochib, ko‘rsatib berishi kerak:  Amaliyot uchun zarur bo‘lgan vositalarni;  Amalga oshirilgan harakatlarning aniq salbiy oqibatlarini;  Tahlil natijasida o‘rganilayotgan hodisa yuzasidan uning bir necha xil rivojlanish variantini ko‘rsatib, ularga mos ravishda takliflar ishlab chiqish. P.Sorokin amaliy tadqiqotlarni amaliy meditsina faoliyatiga qiyoslagan. Uning fikricha, sotsiologiyaning mazkur qismida “sotsial kasalliklarni engish bo‘yicha aniq chora-tadbirlarni ko‘rsatuvchi yo‘llar” ishlab chiqiladi. Olim ko‘rsatkichlar, statistik ma’lumotlar, anketa javoblari va so‘rov natijalari amaliy hamda empirik sotsiologiyaning vositalari bo‘lib, ular asosidagina o‘rganilayotgan muammo borasida fikr bildirish noto‘g‘ri, deb hisoblaydi. Tadqiqot tugal bo‘lishi uchun nazariy asosga ega bo‘lishi lo‘zim. SHu o‘rinda fundamental va amaliy sotsiologiyaning o‘zaro aloqadorligi va ko‘magi sotsiologiya fanining rivojlanish istiqbo‘lini belgilaydi. SHunday qilib amaliy sotsiologiya nafaqat tayyor bilimlarni ishlatadi, balki yangi nazariy, metodologik bilimlarni shakllantiradi. Amaliy sotsiologiya fundamental sotsiologiyaning amaliy samaradorligi masalalarini hal qilish, yangi muammolarni o‘rtaga qo‘yish orqali fundamental tadqiqotlarning rivojiga turki beradi. Amaliy sotsiologiya doirasida nazariy va metodologik muammolar bilan birgalikda, protsedura va metodik muammolar o‘rganiladi. Bugungi kunda metodologiya va metodika muammolari orasida koneptualizatsiya, formalizatsiya va operatsionalizatsiya masalalari dolzarb sanaladi. Bu muammolar sotsial qurilish va sotsial muhandislikning muammolarini hal etishda muhim o‘rin tutadi. Sotsial muhandislik amaliy tadqiqotlarning negizida shaklangan faoliyatning bir turi. U sotsial strukturani (iqtisodiy, siyosiy, madaniy, ma’naviy) ma’lum maqsadga yo‘naltirish yoki tubdan o‘zgartirish vositasida eng samarador holatga keltirishni nazarda tutadi. berilgan. Uning fikricha, amaliy sotsiologiya quyidagi holatlarni aniq ochib, ko‘rsatib berishi kerak:  Amaliyot uchun zarur bo‘lgan vositalarni;  Amalga oshirilgan harakatlarning aniq salbiy oqibatlarini;  Tahlil natijasida o‘rganilayotgan hodisa yuzasidan uning bir necha xil rivojlanish variantini ko‘rsatib, ularga mos ravishda takliflar ishlab chiqish. P.Sorokin amaliy tadqiqotlarni amaliy meditsina faoliyatiga qiyoslagan. Uning fikricha, sotsiologiyaning mazkur qismida “sotsial kasalliklarni engish bo‘yicha aniq chora-tadbirlarni ko‘rsatuvchi yo‘llar” ishlab chiqiladi. Olim ko‘rsatkichlar, statistik ma’lumotlar, anketa javoblari va so‘rov natijalari amaliy hamda empirik sotsiologiyaning vositalari bo‘lib, ular asosidagina o‘rganilayotgan muammo borasida fikr bildirish noto‘g‘ri, deb hisoblaydi. Tadqiqot tugal bo‘lishi uchun nazariy asosga ega bo‘lishi lo‘zim. SHu o‘rinda fundamental va amaliy sotsiologiyaning o‘zaro aloqadorligi va ko‘magi sotsiologiya fanining rivojlanish istiqbo‘lini belgilaydi. SHunday qilib amaliy sotsiologiya nafaqat tayyor bilimlarni ishlatadi, balki yangi nazariy, metodologik bilimlarni shakllantiradi. Amaliy sotsiologiya fundamental sotsiologiyaning amaliy samaradorligi masalalarini hal qilish, yangi muammolarni o‘rtaga qo‘yish orqali fundamental tadqiqotlarning rivojiga turki beradi. Amaliy sotsiologiya doirasida nazariy va metodologik muammolar bilan birgalikda, protsedura va metodik muammolar o‘rganiladi. Bugungi kunda metodologiya va metodika muammolari orasida koneptualizatsiya, formalizatsiya va operatsionalizatsiya masalalari dolzarb sanaladi. Bu muammolar sotsial qurilish va sotsial muhandislikning muammolarini hal etishda muhim o‘rin tutadi. Sotsial muhandislik amaliy tadqiqotlarning negizida shaklangan faoliyatning bir turi. U sotsial strukturani (iqtisodiy, siyosiy, madaniy, ma’naviy) ma’lum maqsadga yo‘naltirish yoki tubdan o‘zgartirish vositasida eng samarador holatga keltirishni nazarda tutadi.
Amaliy sotsiologiyaning sotsial muhandislikdan tashqari sotsial texnologiya qismi ham mavjud. U maqsadga erishishni ta’minlaydigan metodlar va vositalarning yig‘indisidan iborat. Amaliy sotsiologiyaning taraqqiyotini belgilab beruvchi asosiy omil jamiyatdagi ijtimoiy-siyosiy holat. CHunki amaliy sotsiologiyaning muammolarini aniqlab, ularni o‘rganish va hal etish yo‘llarini ishlab chiqish uchun buyurtmani zamon va makon belgilab beradi. Turli mamlakatlarda turli tarixiy davrlarda ijtimoiy-siyosiy holatning xusuiyatidan kelib chiqqan holda har xil muammolarni o‘rganish ehtiyojini shakllantiradi. Ilk bor ishlab chiqarishni tashkil etish, shaxsning ijtimoiylashuvi, deviant xulq-atvor, urbanizatsiya va jamiyatni barqarorlashtirish muammolarini echish uchun sotsial buyurtmalar (jamiyat talabi) kerak. Nazariy va empirik tadqiqotlar Sotsiologiyada sotsiologik tadqiqotlar shartli ravishda nazariy va amaliy turlarga ajratiladi. CHunki ular o‘rtasida qat'iy chegarani o‘tkazish mushkul. Zero har qanday fundamental sotsiologiya nazariydir, empirik tadqiqotlar esa nazariya bilan jipslashgan holda amalga oshiriladi. Ammo ular o‘rtasida farq mavjud. Sotsiologiyada nazariy tadqiqotlar natijasida nazariya2 ning turli darajasini ajratib ko‘rsatish mumkin: umumsotsiologik nazariyalar, mahsus nazariyalar, xususiy nazariyalar. Umumsotsiologik nazariyalar jamiyatni yaxlit qamrab oladigan muammolarni hal etadi. Masalan, jamiyatning rivojlanish davlari va strukturasi, uning faoliyat qonunlari va bq. Maxsus nazariyalar sotsiologiya ob’ektining muhim tomonlarini o‘rganadi. Sotsial struktura nazariyasi, institular nazariyasi sotsiologiyada maxsus sohalar sifatida shakllandi. Maxsus nazariyalar mavhum tushunchalardan foydalanadilar, ammo ular ko‘pincha faktlarga asoslanadilar 2 Назария – категория, тушунчалар, ҳолатлар ва тамойилларнинг концептуалбирлиги бўлиб, у ҳодисаларнинг хоссалари, муносабатлари ва қонуниятли алоқаларини очиб беради. Назарияларда марказий ўринни тушунчалар эгаллайди. Уларда фаннинг ютуқ ва тажрибалари тўпланади ва улар назариянинг мазмунини белгилайди. Назарияни яратиш воситаси мавҳумлаштиришдир, яъни аниқ ҳолатлар ва ҳодисаларни умумийлаштиришдир. Amaliy sotsiologiyaning sotsial muhandislikdan tashqari sotsial texnologiya qismi ham mavjud. U maqsadga erishishni ta’minlaydigan metodlar va vositalarning yig‘indisidan iborat. Amaliy sotsiologiyaning taraqqiyotini belgilab beruvchi asosiy omil jamiyatdagi ijtimoiy-siyosiy holat. CHunki amaliy sotsiologiyaning muammolarini aniqlab, ularni o‘rganish va hal etish yo‘llarini ishlab chiqish uchun buyurtmani zamon va makon belgilab beradi. Turli mamlakatlarda turli tarixiy davrlarda ijtimoiy-siyosiy holatning xusuiyatidan kelib chiqqan holda har xil muammolarni o‘rganish ehtiyojini shakllantiradi. Ilk bor ishlab chiqarishni tashkil etish, shaxsning ijtimoiylashuvi, deviant xulq-atvor, urbanizatsiya va jamiyatni barqarorlashtirish muammolarini echish uchun sotsial buyurtmalar (jamiyat talabi) kerak. Nazariy va empirik tadqiqotlar Sotsiologiyada sotsiologik tadqiqotlar shartli ravishda nazariy va amaliy turlarga ajratiladi. CHunki ular o‘rtasida qat'iy chegarani o‘tkazish mushkul. Zero har qanday fundamental sotsiologiya nazariydir, empirik tadqiqotlar esa nazariya bilan jipslashgan holda amalga oshiriladi. Ammo ular o‘rtasida farq mavjud. Sotsiologiyada nazariy tadqiqotlar natijasida nazariya2 ning turli darajasini ajratib ko‘rsatish mumkin: umumsotsiologik nazariyalar, mahsus nazariyalar, xususiy nazariyalar. Umumsotsiologik nazariyalar jamiyatni yaxlit qamrab oladigan muammolarni hal etadi. Masalan, jamiyatning rivojlanish davlari va strukturasi, uning faoliyat qonunlari va bq. Maxsus nazariyalar sotsiologiya ob’ektining muhim tomonlarini o‘rganadi. Sotsial struktura nazariyasi, institular nazariyasi sotsiologiyada maxsus sohalar sifatida shakllandi. Maxsus nazariyalar mavhum tushunchalardan foydalanadilar, ammo ular ko‘pincha faktlarga asoslanadilar 2 Назария – категория, тушунчалар, ҳолатлар ва тамойилларнинг концептуалбирлиги бўлиб, у ҳодисаларнинг хоссалари, муносабатлари ва қонуниятли алоқаларини очиб беради. Назарияларда марказий ўринни тушунчалар эгаллайди. Уларда фаннинг ютуқ ва тажрибалари тўпланади ва улар назариянинг мазмунини белгилайди. Назарияни яратиш воситаси мавҳумлаштиришдир, яъни аниқ ҳолатлар ва ҳодисаларни умумийлаштиришдир.
Xususiy nazariyalar ko‘proq empirik tadqiqotlarga tayangan holda quyi darajadagi sotsial jarayonlarni o‘rganadi. Misol uchun referent guruhlar nazariyasi, kichik guruhlar nazariyasi va hk. Bu nazariyalar inson fe'l atvorining mustahkam mexanizmlarining har xil sharoit va holatlardagi ko‘rinishini aniqlashga harakat qiladi. Empirik tadqiqotlar. Dastlabki empirik tadqiqotlar XVIIasrdayoq o‘tkazilgan bo‘lsada, XX asrning birinchi yarmida AQSHda ommalashdi. Empirik tadqiqotlar deyilganida, bilimlarni tajriba orqali olish tushuniladi. Empirik sotsiologik tadqiqotlarning ob’ekti – ijtimoiy hayotning mikrojaaryonlari, insonlarning harakatlari, tafakkur tarzi, fikri va munosabatlari. Ularning asosiy maqsadi sotsial guruhlar, individlar, tashkilotlar muammolarini, ya’ni jonli sotsial muammolarni bevosita o‘rganishdan iborat. Empirik tadqiqotlarni sotsiologiyaning muhim qismi sifatida empirizm konsepsiyasi bilan solishtirish mumkin emas, chunki empirizm konsepsiya sifatida nazariy bilimlarni butkul inkor qiladi. Hissiy idrokning bevositaligi empirizm konsepsiyasida fanning asosini tashkiil etadi. Empirik tadqiqotlarning ob’ekti mikrojarayonlar, predmeti esa individlar, sotsial guruhlar, sotsial tashkilotlar, mehnat faoliyatining sermahsulligi, shaxs xususiyatlari va hk. Ularning vazifasi kuzatish, eksperiment, hujjatlarni o‘rganish va so‘rov metodlari orqali sotsial jarayonlar borasida faktlar va ma’lumotlar yig‘ishdan iborat. Empirik tadqiqotlar natijalarini ham amaliy, ham nazariy maqsadlarda ishlatish mumkin. Tarixiy rivojlanishga nazar tashlasak, empirik tadqiqotlarni o‘tkazish chog‘ida ko‘plab metodologik xarakterga ega bo‘lgan muammolar: sotsial faktning mohiyati, nazariy bilimning empirik ma’lumotlar bilan o‘zaro munosabatlari, so‘rov, kuzatish va ma’lumotlarni qayta ishlash jarayonida sub’ektiv omilning roli kabilar paydo bo‘ldi. Empirik tadqiqot usullari amaliy sotsilogiya doirasida shakllanib, mukammallashdi. Bular: so‘rov, kuzatish, hujjatlarni tahlil qilish va eksperimet usullari. Amaliy sotsiologiya doirasida qaysi metod qay tarzda va qay vaziyatda Xususiy nazariyalar ko‘proq empirik tadqiqotlarga tayangan holda quyi darajadagi sotsial jarayonlarni o‘rganadi. Misol uchun referent guruhlar nazariyasi, kichik guruhlar nazariyasi va hk. Bu nazariyalar inson fe'l atvorining mustahkam mexanizmlarining har xil sharoit va holatlardagi ko‘rinishini aniqlashga harakat qiladi. Empirik tadqiqotlar. Dastlabki empirik tadqiqotlar XVIIasrdayoq o‘tkazilgan bo‘lsada, XX asrning birinchi yarmida AQSHda ommalashdi. Empirik tadqiqotlar deyilganida, bilimlarni tajriba orqali olish tushuniladi. Empirik sotsiologik tadqiqotlarning ob’ekti – ijtimoiy hayotning mikrojaaryonlari, insonlarning harakatlari, tafakkur tarzi, fikri va munosabatlari. Ularning asosiy maqsadi sotsial guruhlar, individlar, tashkilotlar muammolarini, ya’ni jonli sotsial muammolarni bevosita o‘rganishdan iborat. Empirik tadqiqotlarni sotsiologiyaning muhim qismi sifatida empirizm konsepsiyasi bilan solishtirish mumkin emas, chunki empirizm konsepsiya sifatida nazariy bilimlarni butkul inkor qiladi. Hissiy idrokning bevositaligi empirizm konsepsiyasida fanning asosini tashkiil etadi. Empirik tadqiqotlarning ob’ekti mikrojarayonlar, predmeti esa individlar, sotsial guruhlar, sotsial tashkilotlar, mehnat faoliyatining sermahsulligi, shaxs xususiyatlari va hk. Ularning vazifasi kuzatish, eksperiment, hujjatlarni o‘rganish va so‘rov metodlari orqali sotsial jarayonlar borasida faktlar va ma’lumotlar yig‘ishdan iborat. Empirik tadqiqotlar natijalarini ham amaliy, ham nazariy maqsadlarda ishlatish mumkin. Tarixiy rivojlanishga nazar tashlasak, empirik tadqiqotlarni o‘tkazish chog‘ida ko‘plab metodologik xarakterga ega bo‘lgan muammolar: sotsial faktning mohiyati, nazariy bilimning empirik ma’lumotlar bilan o‘zaro munosabatlari, so‘rov, kuzatish va ma’lumotlarni qayta ishlash jarayonida sub’ektiv omilning roli kabilar paydo bo‘ldi. Empirik tadqiqot usullari amaliy sotsilogiya doirasida shakllanib, mukammallashdi. Bular: so‘rov, kuzatish, hujjatlarni tahlil qilish va eksperimet usullari. Amaliy sotsiologiya doirasida qaysi metod qay tarzda va qay vaziyatda
qo‘llanilishi kerakligi, metodlarning yutuq va kamchiliklari o‘rganib, ishlab chiqilgan. Misol uchun eng keng tarqalgan so‘rov metodi insonlarning ichki dunyosini, sub’ektiv fikrini o‘ragnishga yo‘naltirilgan. Amaliy sotsiologiyaning oldida bugungi kunda sotsiologik tadqiqotlar davomida olinayotgan empirik axborotlarning haqqoniyligini va ob’ektivligini ta’minlashga xizmat qiluvchi optimal tamoyillarni ishlab chiqish muammosi dolzarbligicha qolmoqda. Amaliy sotsiologiya tarkibiga empirik metodlar bilan bir qatorda metodologiya, ma’lumotlar tizimi va empirik ma’lumotlarni qayta ishlash tizimi kiradi. SHuning uchun odatda empirik tadqiqotlar turli xil mutaxassislar tmonidan ham olib borilishi mumkin. Empirik tadqiqotlar asosan statistka ma’lumotlarga tayangan holda amalga oshiriladi. Rivojlangan mamlakatlarda axborot ta’minoti empirik tadqiqotning muhim manbasi hisoblanadi. Mazkur tadqiqotlarni amalga oshirishda texnikaning rivojlanganlik darajasi muhim ahamiyatga ega. CHunki empirik ma’lumotlar qayta ishlanishi zarur. So‘rov, kuzatish, eksperiment metodlari vositasida empirik tadqiqotlar o‘tkazilganida ma’lum ma’noda moddiy va texnik vositalar talab qilinadi. SHuning uchun empirk tadqiqotlar anchagina qimmat tadbir sanaladi. Sotsiologiyada maxsus va tarmoq yo‘nalishlar Sotsiologiya faning tarixiy rivojlanishi davomida unda maxsus va tarmoq yo‘nalishlar paydo bo‘ldi. Sotsiologiyada bugungi kunda maxsus yo‘nalishlar qatoriga kiruvchi ayrim nazariyalar sotsiologiya asoschilari tomonidan ishlab chiqilgan bo‘lsada, maxsus yo‘nalishlar XX asrning birinchi yarmida neopo‘zitivizm asosida shakllandi va keyinchalik bir qancha nazariy yo‘nalishlar tufayli rivojlandi. Sotsiologiya hodisalarni yaxlit ijtimoiy struktura elementi sifatida qabul qiladi. Jamiyat taraqqiyotiga taalluqli bo‘lgan sotsial institutlar, boshqaruv shakllari, sotsial munosabatlar va sotsial harakatlar, guruh xarakteri va tafakkkuri kabi masalalarni chuqurroq o‘rganish ehtiyoji oqibatida sotsiologiyada maxsus yo‘nalishlar paydo bo‘ldi. Ularning qatoriga bugungi kunda institutsional qo‘llanilishi kerakligi, metodlarning yutuq va kamchiliklari o‘rganib, ishlab chiqilgan. Misol uchun eng keng tarqalgan so‘rov metodi insonlarning ichki dunyosini, sub’ektiv fikrini o‘ragnishga yo‘naltirilgan. Amaliy sotsiologiyaning oldida bugungi kunda sotsiologik tadqiqotlar davomida olinayotgan empirik axborotlarning haqqoniyligini va ob’ektivligini ta’minlashga xizmat qiluvchi optimal tamoyillarni ishlab chiqish muammosi dolzarbligicha qolmoqda. Amaliy sotsiologiya tarkibiga empirik metodlar bilan bir qatorda metodologiya, ma’lumotlar tizimi va empirik ma’lumotlarni qayta ishlash tizimi kiradi. SHuning uchun odatda empirik tadqiqotlar turli xil mutaxassislar tmonidan ham olib borilishi mumkin. Empirik tadqiqotlar asosan statistka ma’lumotlarga tayangan holda amalga oshiriladi. Rivojlangan mamlakatlarda axborot ta’minoti empirik tadqiqotning muhim manbasi hisoblanadi. Mazkur tadqiqotlarni amalga oshirishda texnikaning rivojlanganlik darajasi muhim ahamiyatga ega. CHunki empirik ma’lumotlar qayta ishlanishi zarur. So‘rov, kuzatish, eksperiment metodlari vositasida empirik tadqiqotlar o‘tkazilganida ma’lum ma’noda moddiy va texnik vositalar talab qilinadi. SHuning uchun empirk tadqiqotlar anchagina qimmat tadbir sanaladi. Sotsiologiyada maxsus va tarmoq yo‘nalishlar Sotsiologiya faning tarixiy rivojlanishi davomida unda maxsus va tarmoq yo‘nalishlar paydo bo‘ldi. Sotsiologiyada bugungi kunda maxsus yo‘nalishlar qatoriga kiruvchi ayrim nazariyalar sotsiologiya asoschilari tomonidan ishlab chiqilgan bo‘lsada, maxsus yo‘nalishlar XX asrning birinchi yarmida neopo‘zitivizm asosida shakllandi va keyinchalik bir qancha nazariy yo‘nalishlar tufayli rivojlandi. Sotsiologiya hodisalarni yaxlit ijtimoiy struktura elementi sifatida qabul qiladi. Jamiyat taraqqiyotiga taalluqli bo‘lgan sotsial institutlar, boshqaruv shakllari, sotsial munosabatlar va sotsial harakatlar, guruh xarakteri va tafakkkuri kabi masalalarni chuqurroq o‘rganish ehtiyoji oqibatida sotsiologiyada maxsus yo‘nalishlar paydo bo‘ldi. Ularning qatoriga bugungi kunda institutsional