Tashqi savdo siyosati
Reja:
1. Tashqi savdo siyosatining mohiyati va vositalari.
2. Importga ta’riflar. Importga tariflar kiritilishining iqtisodiy oqibatlari.
3. Ishlab chiqaruvchilarga subsidiyalari va importni kvotalar orqali tartibga solish.
4. Eksport subsidiyalari. Eksport bojlari va eksportni ixtiyoriy cheklash.
Tayanch iboralar: jahon savdosi, tashqi savdo, xalqaro ayirboshlash
shakllari, mutlaq ustunlik nazariyasi, nisbiy ustunlik nazariyasi, Xeksher-Olin
konsepsiyasi, Leontev paradoksi, Porter nazariyasi.
Tashqi savdo siyosati – byudjet-soliq siyosatining tashqi savdo hajmlarini
soliqlar, subsidiyalar, valyuta nazorati va import yoki eksportni to‘g‘ridan-to‘g‘ri
cheklashlar orqali tartibga solishni o‘z ichiga olgan nisbatan mustaqil yo‘nalishidir.
Tashqi savdoni cheklash borasida olib borilayotgan har qanday chora-tadbirlar
qisqa muddatli samara beradi. Uzoq davrda esa, faqat erkin savdogina iqtisodiy
resurslarni samarali joylashtirish imkonini beradi
Tashqi savdoni cheklash usullarining 50 dan oshiqroq turi mavjud. Ularning
ayrimlari davlat g‘aznasini to‘ldirishga yo‘naltirilgan bo‘lsa, ba’zilari umuman
importni cheklashga va yana boshqasi esa eksportni cheklashga yoki
rag‘batlantirishga yo‘naltirilgan. Amaliyotda tashqi savdoni tartibga solishning
ta’rif va nota’rif usullaridan foydalaniladi.
Ta’rif usullariga import va eksport bojlarini joriy qilish kirsa, nota’rif
usullariga eksporterlar va ishlab chiqaruvchilarga subsidiyalar berish, kvotalash,
litsenziyalash kabilar kiradi.
Bojxona bojlari avvalo import bojlari va eksport bojlariga ajraladi.
Import bojlari davlat byudjetini to‘ldirish maqsadida va ichki bozorlarga
tushadigan chet el tovarlari oqimini tartibga solish uchun belgilanadi. Eksport bojlari
mamlakat ichida talab ko‘p bo‘lgan mahsulotlar taqchilligining oldini olish
maqsadida belgilanadi.
Boj olinadigan mahsulotlar, boj olinmaydigan mahsulotlar, olib kelish va olib
ketish taqiqlangan mahsulotlar, shuningdek, bojxona bojlari stavkasi, ya’ni, ularning
tartibga solingan ro‘yxati bojxona tariflari deb ataladi.
Importga ta’riflar. Importga tariflar kiritilishining iqtisodiy oqibatlari
Xalqaro savdoni tartibga solishda eng ko‘p qo‘llaniladigan usul bo‘lib tarif,
ya’ni importga solinadigan bojxona boji hisoblanadi.
Aytaylik, import tariflari joriy qilingunga qadar ichki ishlab chiqarish hajmi S1,
ichki talab hajmi esa D1 teng bo‘lgan. Talab va taklif o‘rtasidagi farq (D1-S1) import
hisobiga qoplangan. Mamlakat iqtisodiyoti yopiq bo‘lganida baholar darajasi Re ga
teng, talab va taklif muvozanati esa E nuqtada o‘rnatilgan bo‘lar edi. Mamlakat
iqtisodiyoti ochiq bo‘lgani va importga cheklovlar yo‘qligi tufayli milliy bozordagi
narxlar jahon bozori narxlari Rw bilan bir xil. Importga tarif joriy qilinishi
natijasida ichki baholar Rw dan Rd ga qadar ko‘tariladi. Natijada:
Rd = Rw+( Rw× Tarif stavkasi)
P
Sd
Ichki narx (tarif bilan birga)
Pw a b c d jaxon bozori narxi
Dd
Tariflar joriy kilingandan keyingi
import
S1 S2 D2 D1 Q
Tariflar joriy kilingunga kadar bulgan import
3-chizma. Import tariflari kiritilishi natijalari
Oqibatda ite’molchilar ma’lum bir yo‘qotishlarga duch keladilar. Bu
yo‘qotishlar grafikda a,b,c,d sohalar bilan ko‘rsatilgan.
Baholarning ko‘tarilishi ilgari raqobatbardosh bo‘lmagan ayrim ichki ishlab
chiqaruvchilar uchun ham foyda ko‘rib ishlashga imkon beradi. Umuman shu
sohada band milliy ishlab chiqaruvchilar ishlab chiqarish hajmini S1 dan S2 ga qadar
oshiradi va S2-S1 hajmdagi mahsulot Pd bahoda sotiladi. SHu hajmdagi mahsulotni
iste’molchilar oshirilgan narxda sotib oladilar va a sohaga teng yo‘qotishga duch
keladilar. Ammo, bu yo‘qotish ichki ishlab chiqaruvchilarning o‘sgan foydasiga
aylanadi.
Tarif kiritilishi oqibatida iste’molchilar talabi arzon import tovaridan qimmat
ichki tovarga yo‘naltiriladi. Iste’molchilarning o‘sgan to‘lovlari yuqori chegaraviy
xarajatga ega, raqobatbardosh bo‘lmagan samarasiz ichki ishlab chiqarishni
kengayishiga olib keladi. Iste’molchilarning bu yo‘qotish v sohasi bilan belgilangan
bo‘lib tarifning «ishlab chiqarish samarasi» deyiladi va hech kimning foydasi
bilan qoplanmaydi.
Iste’molchilarning
yo‘qotishlari
Ishlab
chiqaruvchilar
foydasi
Davlat daromadi
Jamiyatning sof
yo‘qotishi
a + b+ c + d -- a -- s =
b + a
Bojxona tariflarini kirtishni yoqlovchi mutaxassislar fikriga ko‘ra import
tariflari:
mamlakatda bandlilik darajasi o‘sishini ta’minlaydi va yalpi talabni
rag‘batlantiradi, importning nisbatan cheklanishi natijasida sof eksport o‘sadi
va joriy operatsiyalar bo‘yicha to‘lov balansi xolati yaxshilanadi;
milliy iqtisodiyotdagi yangi tarmoqlarni himoya qilish uchun zarur;
davlat byudjeti daromadlarini to‘ldirish manbai bo‘lib xizmat qiladi;
milliy ishlab chiqaruvchilarni demping ko‘rinishidagi chet el raqobatidan
himoya qiladi;
iqtisodiyot tuzilishini qayta qurishni boshqarish vositasi hisoblanadi va ular
yordamida mamlakat iqtisodiyotidagi ilg‘or siljishlar rag‘batlantiriladi va h.k.
Bojxona bojlarini joriy qilishni qo‘llovchi fikrlarga aksincha bo‘lgan
mulohazalar ham mavjud. Chunki sanab o‘tilgan natijalarga boshqa usullar bilan
kamroq yo‘qotishlar hisobiga ham erishsa bo‘ladi degan fikrlar ham qaysidir
darajada asoslidir.
Birinchidan, import tariflari iste’molchilar turmush darajasining pasayishiga
olib keladi.
Ikkinchidan, import tariflari kiritilishi oqibatida ular vositasida himoya
qilinayotgan tarmoqlarda resurslar samarasiz sarflanadi.
Uchinchidan, tariflarni kiritish va ular stavkasini belgilash masalasida
mamlakat imkoniyatlari xalqaro bitimlar bilan cheklangan.
4. Ishlab chiqaruvchilarga subsidiyalari va importni kvotalar orqali
tartibga solish
Miliy ishlab chiqaruvchilarni xorijiy firmalar raqobatidan himoya qilishning
muqobil usuli ularga bevosita subsidiya berish hisoblanadi.
Ishlab chiqarish subsidiyasining tariflardan afzalligi shundan iboratki, u bir
tomondan, milliy ishlab chiqarishni o‘sishini ta’minlasa, ikkinchi tomondan,
iste’molning mutlaq kamayishiga olib kelmaydi. Chunki, ichki narxlar jahon
narxlaridan qimmatlashmaydi.
Ammo subsidiyalarni joriy qilgandan so‘ng ularni bekor qilish qiyin bo‘ladi,
raqobat muhiti yo‘qoladi hamda bu xarajatlarni moliyalashtirish muammosi
kuchayib boraveradi
Jahon amaliyotida tashqi iqtisodiy faoliyatni tartibga solishning bilvosita
usullariga qaraganda bevosita usllaridan kengroq foydalaniladi. Bevosita usullar
mazmuniga ko‘ra, iqtisodiy, ma’muriy, me’yoriy-huquqiy ko‘rinishga ega
bo‘lishi mumkin.
Litsenziyalash va kvotalash iqtisodiy xarakterdagi bevosita usullar ichida keng
tarqalgani hisoblanadi.
Litsenziyalash – bu, tashqi iqtisodiy operatsiyalarni amalga oshirishga davlat
tashkilotlaridan ruxsat olishning ma’lum tartibidir.
Litsenziyalar berish huquqiga O‘zbekiston Respublikasining quyidagi
boshqaruv tashkilotlari ega: Vazirlar Mahkamasi, Moliya, Adliya, Ichki ishlar,
Sog‘liqni saqlash, Xalq ta’limi vazirliklari, shuningdek, Markaziy bank.
Litsenziyalash bilan bir qatorda jahon amaliyotida mahsulotlarni, shuningdek,
ishchi kuchi eksport va importini chegaralash maqsadida kvotalash keng
qo‘llaniladi.
Bu usulning mohiyati shundan iboratki, unda vakolatli davlat yoki xalqaro
tashkilot alohida mahsulotlar, xizmatlar, mamlakatlar va mamlakatlar guruhi
bo‘yicha ma’lum davrga eksport va importga miqdoriy yoki qiymat chegaralarini
belgilaydi. Davlat tomonidan tartibga solish tadbiri sifatida kvotalash to‘lov
balanslarini ichki bozorda talab va taklifni balanslashtirish uchun muzokaralarda
o‘zaro kelishuvga erishish uchun qo‘llaniladi. O‘zbekistonda kvotalash xalq
iste’moli mollarini va strategik xom ashyoning muhim turlarini olib chiqishni
chegaralash usuli sifatida qo‘llanilmoqda.
Kvotalash faqat mahsulot oqimlarinigina emas, balki ishchi kuchi oqimlarini
tartibga solishda ham qo‘llaniladi. Ko‘pgina rivojlangan mamlakatlar ichki mehnat
bozorini himoyalash maqsadida xorijdan ishchi kuchi importiga kvotalar o‘rnatadi.
Import kvotalari erkin raqobat sharoitiga ko‘proq mos keladi. Tariflarga
nisbatan kvotalarni joriy qilishdan ko‘riladigan farovonlikdagi yo‘qotishlar ikki
holatda katta bo‘ladi. Birinchidan, kvotalar mahsulotlar import qilayotgan milliy
ishlab chiqaruvchilar yoki xorijiy firmalar monopol hukumronligi darajasini oshirsa.
Ikkinchidan, importga litsenziyalar samarasiz joylashtirilsa.
5. Eksport subsidiyalari. Eksport bojlari va eksportni ixtiyoriy cheklash
Ko‘pchilik hollarda eksportni davlat tomonidan rag‘batlantirish tadbiri
sifatida ko‘pgina mamlakatlarda eksport subsidiyalari qo‘llaniladi. Bunda tajriba -
konstruktorlik ishlari va eksportga mo‘ljallangan ishlab chiqarishni bevosita
moliyalashtirish yoki bu maqsadlarga davlat byudjetidan imtiyozli kreditlar berish
ko‘zda tutiladi.
Eksport subsidiyalari turli shakllarda qo‘llaniladi. Bularga:
- eksportyor firmalarga yoki xorijiy sheriklarga past foizli kreditlar berish;
- reklama xarajatlarini davlat hisobidan qoplash, bozor konyukturasi haqida tekin
axborot etkazib berish;
- firmalarga ishlab chiqarish hajmidagi eksport ulushiga muvofiq soliq
imtiyozlarini berish;
- bevosita subsidiyalash kiradi.
Eksport subsidiyalarining berilishi milliy ishlab chiqaruvchilarining tashqi
bozorda raqobatbardoshligini oshiradi. Ammo importyor davlatlar tomonidan
kiritiladigan kompensatsion import bojlari bu yutuqni yo‘qqa chiqarishi mumkin.
Oqibatda eksportyor davlat byudjeti yo‘qotishga uchraydi, importyor davlat byudjeti
esa qo‘shimcha daromad ko‘radi. Bu tadbir dempingga qarshi kurash
ko‘rinishlaridan biridir.
Eksportga tariflar yoki eksport bojlari kiritilishining oqibati import bojlari
kiritilishi oqibatining aynan aksidir. Eksport bojlari kiritishishi sharoitida
mahsulotlar ichki bahosi ularning tashqi bahosidan pasayadi. Bunday vaziyatlarda
ichki iste’mol o‘sadi, ishlab chiqarish va eksport kamayadi. Eksportga bojlarni joriy
qilish natijasida milliy ishlab chiqaruvchilarda yo‘qotishga duch bo‘ladilar. Tanqi
bozordagi baholarga nisbatan ichki bahoning kamayishidan iste’molchilar yutuqqa
erishsa, davlat esa daromadga ega bo‘ladi.
Ixtiyoriy ravishda eksportni cheklash eksport kvotalarining bir turi bo‘lib, xorij
mamlakatlarining
ayrim
mamlakatlarga
“ixtiyoriy”
eksport
miqdorlarini
cheklashdan iborat.
Bu erda «ixtiyoriy so‘zi» shartli xarakterga ega. Chunki, eksport qilayotgan
mamlakat savdo siyosatida o‘z hamkorlari tomonidan birorta noxushlikka duch
kelmasligi uchun eksport miqdorini cheklaydi.
Ixtiyoriy ravishda eksportni cheklash ikki xil xususiyatga ega:
1. Ixtiyoriy ravishda eksportni cheklash milliy iste’molchilar uchun tarif va
kvotalarni belgilashga nisbatan ancha sezilarsiz. SHuning uchun iste’molchilar
ularni e’tiborsiz qabul qiladilar va hukumatga norozilik bildirmaydilar.
2. Ixtiyoriy ravishda eksportni cheklash sharoitida xorij iste’molchilari ular
sotib olayotgan eksport mahsulotiga yuqoriroq narx belgilashlari mumkin.