TERMINAL HOLATDAGI BEMORLARGA YORDAM KO’RSATISH, AHVOLI HAQIDA AXBOROT BERISH. QUSAYOTGAN BEMORLARGA YORDAM KO’RSATISH. JAROHATLANGAN SOHAGA MUZ QO’YISH
TERMINAL HOLATDAGI BEMORLARGA YORDAM KO’RSATISH,
AHVOLI HAQIDA AXBOROT BERISH. QUSAYOTGAN BEMORLARGA
YORDAM KO’RSATISH. JAROHATLANGAN SOHAGA MUZ QO’YISH
Terminal holat (lat. terminalis ohirgi, chegara holat) – bu hayot va o’lim
o’rtasidagi chegara holat bo’lib, hayotiylik ko’rsatkichlarini kritik darajada
buzilishi qon bosimining keskin tushib ketishi, metobolizm va havo
almashinishining chuqur buzilishi bilan kechadigan holat. Terminal holatlarni
keltirib chiqaruvchi omillaridan jarohatlar, kuyishlar, elektr bilan jarohatlanish,
cho’kish, mexanik asfiksiya, miokard infarkti, yurak ritmini o’tkir buzilishi,
anafilaksiya (hashoratlarni chaqishi, dorilarni yuborilishi) bo’lib hisoblanadi.
Yurak to’xtashini patogenezi bitta etiologik faktor ta’sirida bo’lishi mumkin.
Sirtmoq xiqildoqni yuqori sohasida siqilishi sababli mexanik asfiksiyada dastlab
nafas olishni reflektor to’xtashi to’g’ridan to’g’ri karotid sinuslarni bosilishi
sababli kelib chiqadi. Boshqa holatlarda bo’yinni yirik tomirlari, traxeyani
bosilishi, ayrim xollarda bo’yin umurqalarini sinishi, yurak to’xtashiga bir muncha
boshqacha patogentik ko’rinish beradi. Cho’kish vaqtida suv tezda nafas yo’llarini
to’ldirishi mumkin, bu alveolalardagi oksigenatsiya jarayonini to’xtatadi. Boshqa
holatlardagi o’limlarda ovoz tirqishini kritik spazmi sabali gipoksiyani kritik
darajasi kelib chiqadi. Tana orqali elektr tokini o’tishida, hayotiy funksiyalarni
kritik buzilishi mexanizmi kuzatiladi.
Terminal xolatni uch bosqichli tasnifi keng tarqalgan: predagoniya, agoniya,
klinik o’lim. Undan tashqari, reanimatsion muolajalardan keyingi holat ham
kiritiladi.
Predagonal
holat: umumiy karaxtlik, hushida emas,
qon bosimi
aniqlanmaydi, pereferik qon tomirlarda puls aniqlanmaydi, lekin son va uyqu
arteriyalarida aniqlanadi; nafas olishni buzilishi xansirash, sianoz va teri qoplamlari
va shilliq qavatlarini rangparligi kuzatiladi.
Agonal holat: quyidagi simptomokompleks asosida aniqlanadi: hushini
yo’qligi va ko’z reflekslarini yo’qligi, qon bosimi aniqlanmaydi, yirik arteriyalarda
juda sust va pereferik tomirlarda aniqlanmaydi; auskultatsiyada yurak tonlari sust
eshitiladi; EKGda yurak ritmini buzilishi va gipoksiya belgilari qayd qilinadi.
Klinik o’lim: qon aylanishini butunlay to’xtashidan keyin, nafas va markaziy
nerv sistemasini funksional aktivligini yo’qolishi bilan qayd qilinadi. O’pkalarni
ishlashini to’xtashidan so’ng almashinuv jarayonlari keskin susayadi, lekin anaerob
glikoliz hisobiga to’liq to’xtamaydi. Shu sababli klinik o’lim holatidan qaytarish
mumkin, uni davomiyligi nafas va qon aylanishini to’liq to’xtashidan keyingi bosh
miyani yashashi bilan bog’liq bo’ladi.
Shu o’rinda miya va biologik o’lim tushunchalarini eslatib o’tish mumkin.
“Miya o’limi” holati (dekortikatsiya) - miya yarim sharlarini orqaga
qaytmas zararlanishida qayd qilinadi. Lekin erta davrlarda (klinik o’limni birinchi
soat va kunlarida) bu tashxisni qo’yish juda murakkab.
Biologik o’lim umumlashtirilgan ko’rinishda xayotiylikni orqaga qaytmas
buzilishida aniqlanadi. Uni ob’yektiv belgilari bo’lib gipostatik dog’lar paydo
bo’lishi ko’rsatadi, xaroratni tushishi va murda tanasia mushaklarni qattiqlashishi
aniqlanadi. Ko’pincha potensial sog’lom odamlarda tez o’lim holatlarida bosh
miyani o’rtacha yashashi 3 daqiqani tashkil qiladi. Undan so’ng bosh miyada
orqaga qaytmas o’zgarishlar yuzaga keladi. Halok bo’lishni erta davrlarida o’limni
barcha turlarida uchta klinik belgilar triadasi aniqlanadi; nafasni yo’qolishi (apnoe),
qon aylanishini to’xtasht (asisitoliya), hushini yo’qolishi (koma).
Spontan nafasni to’liq to’xtashi (apnoe) vizual aniqlanadi – nafas
ekskursiyasini yo’qligi bilan. Apnoeni vizual diagnostikasi reanimatologdan kuchli
diqqatlilikni, aniq va tez harakatni talab qiladi. To’liq obturatsiya tashhisi sun’iy
nafasni bosim ostida berganda o’tmasligida qo’yiladi. Nafas yo’llarini
o’tqazuvchanligini shoshilinch tiklash quyidagi harakatlarni bajarish bilan
erishiladi: bemor qulay holatda yotqiziladi; boshini orqaga qilinadi, o’pkaga havo
yuborishga harakat qilinadi. Yurak urishini to’xtashi simptomiga – son va uyqu
arteriyalarida puls yo’qolishiga asoslanadi. Puls yo’qligi – yurakni yopiq
massajiga o’tishga belgi hisoblanadi. Yurak va nafas faoliyatini tiklanish zahotiyoq
miya va organizmni sovutish choralariga o’tiladi, ya’ni miyani va a’zolarni
gipoksiyaga chidamliligini oshiruvchi dorilarni yuboriladi.
Xulosa qilish murakkab, agarda reanimatsion muolajalardan so’ng qon
aylanishi tiklansa-yu, lekin xushiga kelmasa, sun’iy nafas berish davom ettiriladi.
Jonlantirishni erta bosqichlarida “miya o’limi” haqida gapirish murakkab, shu
sababli reanimatsion muolajalarni davom ettirish lozim. Koma xolatini 6 soatdan
uzoq davom etishida miya faoliyatini to’liq tiklanishiga umid kamayadi; chuqur
komada 24 soatdan keyin keskin kamayadi; 48 soatdan keyin yo’qoladi.
Agonal xolatdagi bemorlarni parvarishi. Agoniya – o’lim oldi holati,
modda almashinuvini chuqur buzilishi va organizmni xayotiy funksiyalarini
so’nishi bilan harakterlanadi. Agoniyadan so’ng bir necha soniyadan bir necha
daqiqagacha davom etadigan terminal (oxirgi) pauza holati yuzaga keladi. Bu qisqa
vaqt ichida nafas olish dastlab tezlashadi, keyin vaqtincha to’xtaydi, yurak faoliyati
sekinlashadi, ko’z qorachiqlari kengayadi, to’r parda refleksi yo’qoladi. Undan
so’ng yuzaga keladigan bir nechta soniyadan soatgacha davom etadigan agonal
holatda nerv tizimini yuqori bo’limlarini faoliyatini buzilishi; bosh miya
funksiyalarini so’nishi (hushini yo’qotish), uzunchoq miyani xaotik funksiyasi
(nafas olish juda sustlashadi, noto’g’ri bo’lib qoladi). Arterial qon bosimi nolgacha
tushib ketadi, puls ipsimon bo’lib keyinchalik butunlay yo’qoladi. Tana harorati
tushib ketadi, umumiy talvasa va sfinkterlar paralichi (siydik va axlat tuta olmaslik)
kuzatiladi. Agar agonal holat davom etsa o’pka shishi yuzaga keladi. Agonal
holatdagi bemorlarni holati, tashqi ko’rinishi: rangpar va ko’kargan yuzi, sovuq ter
bosadi, ko’zni shox pardasi xiralashadi.
Nafas va yurak faoliyatini to’htashi bilan klinik o’lim xolati yuzaga keladi.
Agonal holatga tushgan bemor reanimatsion muolajalarga muxtoj. Odatda
nafas va yurak-qon tomir, miya faoliyatini jonlantiruvchi dori vositalari yuboriladi.
Halok bo’layotgan bemorlarni oldida ortiqcha gaplashishni to’xtatish lozim, chunki
ular eshitishi mumkin va bu holatini yanada og’irlashtiradi. Ularni alohidalash
kerak yoki izolyatorga joylash kerak.
Agarda klinik o’lim holati operatsiyadan so’ng yoki jarohatlanish sababli
kelib chiqqan bo’lsa, reanimatsion muolajalarni davom ettirish lozim.
Klinik o’lim holatida bajarilgan davo choralari yordam bermaganda biologik
o’lim yuzaga keladi: nafas va yurak faoliyati to’xtaydi, mushaklar bo’shashadi,
tana xaroratini tushishi kuzatiladi. Keyinchalik tanani pastki qismlarida ko’kimtir
rangdagi murda dog’lari paydo bo’ladi. Vrach o’limni qayd qiladi va kasallik
tarixiga kun va vaqtini qayd qiladi. Murdani yechintirib oyoqlarin cho’zib
yotqiziladi, pastki jag’i bog’lanadi, qovoqlari yopiladi, ustini yopib 2 soatga
qoldiriladi. Xamshira murda oyoqlariga ismi sharifi va kasallik tarixi sonini yozib
qo’yadi. Undan tashqari ma’lumotlari kiritilgan yo’naltiruvchi ma’lumotnoma
to’ldiriladi. Murdani yorish uchun patologoanotamik bo’limga o’limni yaqqol
belgilari (murda dog’lari, qattiqlashish, ko’z kosalarini yumshashi) paydo bo’lgach
olib chiqiladi. Barcha murdalar yorib tekshiriladi va shundan so’ng qarindoshlariga
beriladi. Murdadan qimmatbaho buyumlar yechiladi va akt tuziladi. Shundan so’ng
qarindoshlariga tilxat ostida beriladi.
Qusayotgan bemorlarga birinchi yordam ko’rsatish
Qusish – oshqozon massalarini to’satdan og’iz orqali chiqishi. Qusish
uzunchoq miyada joylashgan qusish markazini buyrug’i bilan yuzaga keladi. Bu
markazga impulslar oshqozondan, ichaklardan, jigar, buyrak, bachadon, vestibulyar
apparatdan va oliy nerv tizimidan (masalan yoqimsiz xid sababli) kelishi mumkin.
Shu qatorda qusish xar xil toksik moddalar va dorilarni qusish markaziga ta’siri
natijasida yuzaga kelishi mumkin.
Ko’p xolatlarda qusishdan oldin ko’ngil aynashi, so’lak ajralishi, tez va
chuqur nafas olish bilan boshlanishi mumkin.
Qusishni qayt qilishdan farqlash lozim. Qayt qilish odatda qorin mushaklari
va diafragmani xarakatisiz, bu oshqozonni ovqat yoki havo bilan to’lishi sababli
yuzaga keladi.
Bolalarda, ayniqsa erta yoshli bolalarda, qusish ko’p uchraydi. Bolalarda
qusish ximoya funksiyalarini rivojlanmaganligi, qusuq massalarini nafas yo’llariga
tushishi xavfi bilan ayniqsa xavfli.
Qusishda dastlabki yordam ko’rsatish.
1. Agar bolada qusish kuzatilsa uni yolg’iz qoldirmaslik kerak.
2. Qusuq massalarini nafas yo’llariga tushishini oldini olish maqsadida bolani
yonbosh xolatida yotqizish lozim.