“TILSHUNOSLIKKA KIRISH” FANINING PREDMETI, MAQSAD VA VAZIFALARI. (Tilshunoslikning boshqa fanlar sirasidagi o‘rni, Til va uning ta’rifi masalasi, Tilning paydo bo‘lishi haqidagi nazariyalar)

Yuklangan vaqt

2024-03-30

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

16

Faytl hajmi

32,5 KB


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“TILSHUNOSLIKKA KIRISH” FANINING PREDMETI, MAQSAD VA 
VAZIFALARI. 
 
 
Reja: 
1. “Tilshunoslikka kirish” fanining predmeti, maqsad va vazifalari. 
2.  Tilshunoslikning boshqa fanlar sirasidagi o‘rni.  
3. Til va uning ta’rifi masalasi.  
4. Tilning paydo bo‘lishi haqidagi nazariyalar. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“TILSHUNOSLIKKA KIRISH” FANINING PREDMETI, MAQSAD VA VAZIFALARI. Reja: 1. “Tilshunoslikka kirish” fanining predmeti, maqsad va vazifalari. 2. Tilshunoslikning boshqa fanlar sirasidagi o‘rni. 3. Til va uning ta’rifi masalasi. 4. Tilning paydo bo‘lishi haqidagi nazariyalar.
 
“Tilshunoslikka kirish” fani tilshunoslikning asosiy masalalarini, tilning paydo 
bo‘lishi va til taraqqiyotidagi umumiy qonuniyatlarni, til tavsifi borasida gi muhim 
jihatlarni o‘rganadi. Til kishilar o‘rtasidagi munosabatning eng muhim quroli bo‘lib, 
jamiyat taraqqiyoti jarayonida shakllangan va umuminsoniy manfaatlarga xizmat 
qiladi. Tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi jamiyat taraqqiyoti bilan bog‘liq ekan, 
inson kamoloti haqida fikr yurituvchi barcha fanlarning o‘rganish manbai tilga 
aloqador hisoblanadi . Tilning tabiati, mohiyati kishilik jamiyatida bajaradigan 
vazifasi, strukturasi va bu strukturani tashkil etgan elementlarning o‘zaro 
munosabati, uning ichki mexanizmi, ishlash principlari kabi muhim masalalarni 
ilmiy o‘rganishni, tilni har taraflama tadqiq qilishni talab qiladi. Til kishilik jamiyati 
mahsulidir. Tilsiz hech bir voqelik va hodisani, insonning tabiatda, jamiyatda tutgan 
o‘rnini, jamiyat taraqqiyoti yo‘llarini bilish, o‘rganish mumkin emas. Tilshunoslik 
fanining asosiy problemalaridan biri tilning ushbu fanning predmeti sifatidagi 
ta'rifidir. Ma'lumki, tabiiy inson tili faqat tilshunoslikda emas, balki yana bir qator 
fanlar tomonidan o‘rganiladigan murakkab obyekt bo‘lib, har bir fanning tilga 
bergan ta'rifi ham turlicha bo‘lishi mumkin. Hattoki, tilshunoslik fanining o‘zida 
ham tilning yagona ta’rifi yo‘q. Tilning ta'rifi masalasi tilshunoslik fani tarixidagi 
eng muhim masalalardan biri bo‘lib, fan tarixida turlicha talqin qilingan va hozirgi 
kunda ham turli ilmiy maktablar va oqimlar orasida keskin bahslarga sabab 
bo‘lmoqda. Darhaqiqat, tilshunoslikda mavjud bo‘lgan har bir nazariya, avvalo tilni 
qanday tushunishga asoslanadi. Tilni qanday tushunishning til haqidagi nazariyani 
yaratishda ahamiyati katta. Tilshunoslik fanining ob yekti, predmeti va tilni ilmiy 
o‘rganish metodlari kabi masalalar ma'lum darajada tilni qanday tushunishga 
bog‘liqdir. Tilshunoslik tarixida tilni turlicha ta'riflash fanning predmetini ham 
turlicha tasavvur qilishga sabab bo‘ldi. Shuning uchun bu masalaning tilshunoslik 
tarixi asosiy etaplarida qanday hal etilganligini ko‘rib chiqish maqsadga muvofiqdir. 
Tilshunoslik fanining pridmeti, o‘rganish manbai o‘z ichki qonuniyatlariga ega 
bo‘lgan murakkab tizim –tildir. Tilning o‘ziga xos xususiyatlarini, taraqqiyot 
qonuniyatlarini o‘rganish mazkur ijtimoiy hodisaga har tomonlama to‘liq ta’rif 
“Tilshunoslikka kirish” fani tilshunoslikning asosiy masalalarini, tilning paydo bo‘lishi va til taraqqiyotidagi umumiy qonuniyatlarni, til tavsifi borasida gi muhim jihatlarni o‘rganadi. Til kishilar o‘rtasidagi munosabatning eng muhim quroli bo‘lib, jamiyat taraqqiyoti jarayonida shakllangan va umuminsoniy manfaatlarga xizmat qiladi. Tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi jamiyat taraqqiyoti bilan bog‘liq ekan, inson kamoloti haqida fikr yurituvchi barcha fanlarning o‘rganish manbai tilga aloqador hisoblanadi . Tilning tabiati, mohiyati kishilik jamiyatida bajaradigan vazifasi, strukturasi va bu strukturani tashkil etgan elementlarning o‘zaro munosabati, uning ichki mexanizmi, ishlash principlari kabi muhim masalalarni ilmiy o‘rganishni, tilni har taraflama tadqiq qilishni talab qiladi. Til kishilik jamiyati mahsulidir. Tilsiz hech bir voqelik va hodisani, insonning tabiatda, jamiyatda tutgan o‘rnini, jamiyat taraqqiyoti yo‘llarini bilish, o‘rganish mumkin emas. Tilshunoslik fanining asosiy problemalaridan biri tilning ushbu fanning predmeti sifatidagi ta'rifidir. Ma'lumki, tabiiy inson tili faqat tilshunoslikda emas, balki yana bir qator fanlar tomonidan o‘rganiladigan murakkab obyekt bo‘lib, har bir fanning tilga bergan ta'rifi ham turlicha bo‘lishi mumkin. Hattoki, tilshunoslik fanining o‘zida ham tilning yagona ta’rifi yo‘q. Tilning ta'rifi masalasi tilshunoslik fani tarixidagi eng muhim masalalardan biri bo‘lib, fan tarixida turlicha talqin qilingan va hozirgi kunda ham turli ilmiy maktablar va oqimlar orasida keskin bahslarga sabab bo‘lmoqda. Darhaqiqat, tilshunoslikda mavjud bo‘lgan har bir nazariya, avvalo tilni qanday tushunishga asoslanadi. Tilni qanday tushunishning til haqidagi nazariyani yaratishda ahamiyati katta. Tilshunoslik fanining ob yekti, predmeti va tilni ilmiy o‘rganish metodlari kabi masalalar ma'lum darajada tilni qanday tushunishga bog‘liqdir. Tilshunoslik tarixida tilni turlicha ta'riflash fanning predmetini ham turlicha tasavvur qilishga sabab bo‘ldi. Shuning uchun bu masalaning tilshunoslik tarixi asosiy etaplarida qanday hal etilganligini ko‘rib chiqish maqsadga muvofiqdir. Tilshunoslik fanining pridmeti, o‘rganish manbai o‘z ichki qonuniyatlariga ega bo‘lgan murakkab tizim –tildir. Tilning o‘ziga xos xususiyatlarini, taraqqiyot qonuniyatlarini o‘rganish mazkur ijtimoiy hodisaga har tomonlama to‘liq ta’rif
berish imkonini yaratadi . Til umumiy qonuniyatga bo‘ysunuvchi o‘ziga xos ramzlar 
tizimi bo‘lib, kishilik jamiyatidagi aloqa - munosabatning eng muhim quroli, fikr 
ifodasi hamda fikr yuritish asosi , voqelikni avloddan avlodga yetkazuvchi , insoniy 
kechinmalarni, his –tuyg‘ularni ifoda etuvchi vositadir. Tilshunoslik tarixida tilga 
turlicha yondashuvlarni kuzatish mumkin . XX asrdan boshlab tilshunoslik fanining 
predmetini aniqlashda yangi davr boshlandi. Hozirgi zamon tilshunoslik fanining 
asoschisi mashhur shveysariyalik olim F. de Sossyur (1857-1913) nazariyasi 
ta'sirida tilshunoslik fanining predmeti masalasi ham yangicha tus oldi. F. de 
Sossyurning fandagi asosiy xizmati shundan iboratki, u birinchilar qatori tilning 
murakkab hodisa ekanligini aniqlagan holda, yangi mukammal va aniq, shakllangan 
umumiy tilshunoslik nazariyasini yaratib berdi. Tilshunoslik fanining predmetini 
aniqlash va uni ta’riflashga intilgan F.de Sossyurning qarashlari tilshunoslik 
tarixidagi muhim masalalarni hal etishda sezilarli ta’sir ko‘rsatdi . F.de Sossyur 
fikricha , til kishilik jamiyatida bajaradigan vazifasiga ko‘ra aloqa quroli , fikr 
ifodalash vositasidir; ijtimoiy tabiati jihatidan til madaniy –tarixiy va ijtimoiy hodisa 
, ichki tuzilishiga ko‘ra sof belgi - ishoralar tizimidir . Boshqa bir qator olimlar 
(A.Shleyxer, 
G. 
Paul, 
M. 
Myuller), 
tilshunoslik 
maktablari 
(“Yosh 
grammatikachilar“ maktabi, Praga strukturalizmi, Kopengagen strukturalizmi, 
Amerika strukturalizmi) tilning asl mohiyatini ochib berish masalasiga o‘z nuqtayi 
nazarlaridan yondashdilar. Ularning fikr - mulohazalari tilshunoslik sohasida 
erishilgan yutuqlardan hisoblansa–da, mazkur qarashlarning ba’zi jihatlari 
cheklangan edi. Tilshunoslikning umumiy va xususiy tilshunoslik ; nazariy 
tilshunoslik, amaliy tilshunoslik kabi qator bo‘limlari mavjud bo‘lib, tilning ayrim 
jihatlari asosida umumiy qoidalar chiqariladi. Til - ijtimoiy hodisa. Til jamiyat 
taraqqiyoti jarayonida yuzaga kelgan. Til - tabiiy, biologik hodisa emas ; tilning 
mavjud bo‘lishi va uning taraqqiyoti tabiat qonunlariga bo‘ysunmaydi. Til butun 
jamiyat tarixi jarayonidagi tadrijiy davrlarning mahsuli sifatida umuminsoniy 
manfaatga xizmat qiladi . 
II. Tilshunoslik tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi, til va tafakkur, til va 
jamiyat o‘rtasidagi munosabatlar, tilning jamiyatdagi o‘mi, ichki tuzilishi - tilning 
berish imkonini yaratadi . Til umumiy qonuniyatga bo‘ysunuvchi o‘ziga xos ramzlar tizimi bo‘lib, kishilik jamiyatidagi aloqa - munosabatning eng muhim quroli, fikr ifodasi hamda fikr yuritish asosi , voqelikni avloddan avlodga yetkazuvchi , insoniy kechinmalarni, his –tuyg‘ularni ifoda etuvchi vositadir. Tilshunoslik tarixida tilga turlicha yondashuvlarni kuzatish mumkin . XX asrdan boshlab tilshunoslik fanining predmetini aniqlashda yangi davr boshlandi. Hozirgi zamon tilshunoslik fanining asoschisi mashhur shveysariyalik olim F. de Sossyur (1857-1913) nazariyasi ta'sirida tilshunoslik fanining predmeti masalasi ham yangicha tus oldi. F. de Sossyurning fandagi asosiy xizmati shundan iboratki, u birinchilar qatori tilning murakkab hodisa ekanligini aniqlagan holda, yangi mukammal va aniq, shakllangan umumiy tilshunoslik nazariyasini yaratib berdi. Tilshunoslik fanining predmetini aniqlash va uni ta’riflashga intilgan F.de Sossyurning qarashlari tilshunoslik tarixidagi muhim masalalarni hal etishda sezilarli ta’sir ko‘rsatdi . F.de Sossyur fikricha , til kishilik jamiyatida bajaradigan vazifasiga ko‘ra aloqa quroli , fikr ifodalash vositasidir; ijtimoiy tabiati jihatidan til madaniy –tarixiy va ijtimoiy hodisa , ichki tuzilishiga ko‘ra sof belgi - ishoralar tizimidir . Boshqa bir qator olimlar (A.Shleyxer, G. Paul, M. Myuller), tilshunoslik maktablari (“Yosh grammatikachilar“ maktabi, Praga strukturalizmi, Kopengagen strukturalizmi, Amerika strukturalizmi) tilning asl mohiyatini ochib berish masalasiga o‘z nuqtayi nazarlaridan yondashdilar. Ularning fikr - mulohazalari tilshunoslik sohasida erishilgan yutuqlardan hisoblansa–da, mazkur qarashlarning ba’zi jihatlari cheklangan edi. Tilshunoslikning umumiy va xususiy tilshunoslik ; nazariy tilshunoslik, amaliy tilshunoslik kabi qator bo‘limlari mavjud bo‘lib, tilning ayrim jihatlari asosida umumiy qoidalar chiqariladi. Til - ijtimoiy hodisa. Til jamiyat taraqqiyoti jarayonida yuzaga kelgan. Til - tabiiy, biologik hodisa emas ; tilning mavjud bo‘lishi va uning taraqqiyoti tabiat qonunlariga bo‘ysunmaydi. Til butun jamiyat tarixi jarayonidagi tadrijiy davrlarning mahsuli sifatida umuminsoniy manfaatga xizmat qiladi . II. Tilshunoslik tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi, til va tafakkur, til va jamiyat o‘rtasidagi munosabatlar, tilning jamiyatdagi o‘mi, ichki tuzilishi - tilning
tasnifi, uni tahlil qilish usullari va shu kabi masalalarni o‘rganadigan- fandir. Tilni 
tilshunoslikdan tashqari falsafa, mantiq kabi boshqa fanlar ham o'rganadi. M 
a’lumki, tafakkurga daxldor masalalar mantiq ilmining mavzusidir. Shu tufayli 
mantiqchilar tafakkur qonuniyatlari bilan birga, fikming tilda aks etishini 
o‘rganmasliklari mumkin emas. Undan tashqari, til va tafakkur bir-biri bilan uzviy 
bog‘langan, biri - ikkinchisisiz yashay olmaydigan hodisadir, tafakkur tilda 
yashaydi, har qanday nutq asosida esa tafakkur yotadi. Mantiq tilni ana shu 
yo‘nalishda o‘rganadi. Tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi jamiyat taraqqiyoti 
bilan bog‘liqligi tufayli til sotsiologlar tomonidan ham o‘rganiladi. Jamiyat tarixiy 
taraqqiyoti jarayonida sodir bo‘lgan voqea va hodisalar tilde aks etmay qolmaydi. 
Shunga ko‘ra, tarixchilar til tarixiga, tilshunoslar esa o‘z navbatida tarix faniga 
murojaat qilmay ilojlari yo‘q. Demak, tilshunoslar tilga oid masalalarni hal qilishda 
etnografiya, psixologiya, antropologiya, matematika, geografiya, fizika va boshqa 
fanlarga oid materiallar va xulosalardan foydalanadilar. Shunday qilib, til faqat 
tilshunoslik emas, balki boshqa fanlar uchun ham o‘rganish sohasi sifatida namoyon 
bo‘ladi. Bu sohadan har bir fan o‘z mavzusini ajratib oladi. 0 ‘rganilish sohasini 
ajratib olish nuqtai nazaridan tilshunoslik ikki turga: mikrolingvistika fkichik 
tilshunoslik) va makrolingvistika (katta tilshunoslik)ga ajratiladi.  
Mikrolingvistika - tilning faqat ichki, ya’ni fonetik, leksik va grammatik 
tuzilishini, makrolingvistika esa, tilni boshqa fanlar bilan qo‘shilib o‘rganadi. 
Makrolingvistika -tiln in g paydo b o ‘lishi va uning taraqqiyot qonunlari, tilning 
ijtim oiy m ohiyatini: uning tafak k u r bilan munosabatini, til va boshqa signal 
sistemalari orasidagi o‘xshashlik va farqlami, tilning tarqalishi - idialekt (shaxsiy 
sheva), yangi til masalalari kabi muammolami o‘z ichiga oladi. Hozirgi kunda til 
nima degan savolga olimlar turlicha javob beradilar. Xususan:  
- «TIL tafakkurni ifoda qiluvchi ishoralar majmuidir» (F.de Sossyur).  
- «Til - odam ongining ishtirokisiz, uning tashqi dunyoga nisbatan bo ‘Igan 
mexanik harakatidir».  
- «Til fikrni ifoda qilishga mo ‘Ijallangan, talaffuz qilinadigan, chegaralangan 
toyushlar majmuidir» (B.Grosse), degan fikrlar mavjud.Bu fikrlaming birortasi, ular 
tasnifi, uni tahlil qilish usullari va shu kabi masalalarni o‘rganadigan- fandir. Tilni tilshunoslikdan tashqari falsafa, mantiq kabi boshqa fanlar ham o'rganadi. M a’lumki, tafakkurga daxldor masalalar mantiq ilmining mavzusidir. Shu tufayli mantiqchilar tafakkur qonuniyatlari bilan birga, fikming tilda aks etishini o‘rganmasliklari mumkin emas. Undan tashqari, til va tafakkur bir-biri bilan uzviy bog‘langan, biri - ikkinchisisiz yashay olmaydigan hodisadir, tafakkur tilda yashaydi, har qanday nutq asosida esa tafakkur yotadi. Mantiq tilni ana shu yo‘nalishda o‘rganadi. Tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi jamiyat taraqqiyoti bilan bog‘liqligi tufayli til sotsiologlar tomonidan ham o‘rganiladi. Jamiyat tarixiy taraqqiyoti jarayonida sodir bo‘lgan voqea va hodisalar tilde aks etmay qolmaydi. Shunga ko‘ra, tarixchilar til tarixiga, tilshunoslar esa o‘z navbatida tarix faniga murojaat qilmay ilojlari yo‘q. Demak, tilshunoslar tilga oid masalalarni hal qilishda etnografiya, psixologiya, antropologiya, matematika, geografiya, fizika va boshqa fanlarga oid materiallar va xulosalardan foydalanadilar. Shunday qilib, til faqat tilshunoslik emas, balki boshqa fanlar uchun ham o‘rganish sohasi sifatida namoyon bo‘ladi. Bu sohadan har bir fan o‘z mavzusini ajratib oladi. 0 ‘rganilish sohasini ajratib olish nuqtai nazaridan tilshunoslik ikki turga: mikrolingvistika fkichik tilshunoslik) va makrolingvistika (katta tilshunoslik)ga ajratiladi. Mikrolingvistika - tilning faqat ichki, ya’ni fonetik, leksik va grammatik tuzilishini, makrolingvistika esa, tilni boshqa fanlar bilan qo‘shilib o‘rganadi. Makrolingvistika -tiln in g paydo b o ‘lishi va uning taraqqiyot qonunlari, tilning ijtim oiy m ohiyatini: uning tafak k u r bilan munosabatini, til va boshqa signal sistemalari orasidagi o‘xshashlik va farqlami, tilning tarqalishi - idialekt (shaxsiy sheva), yangi til masalalari kabi muammolami o‘z ichiga oladi. Hozirgi kunda til nima degan savolga olimlar turlicha javob beradilar. Xususan: - «TIL tafakkurni ifoda qiluvchi ishoralar majmuidir» (F.de Sossyur). - «Til - odam ongining ishtirokisiz, uning tashqi dunyoga nisbatan bo ‘Igan mexanik harakatidir». - «Til fikrni ifoda qilishga mo ‘Ijallangan, talaffuz qilinadigan, chegaralangan toyushlar majmuidir» (B.Grosse), degan fikrlar mavjud.Bu fikrlaming birortasi, ular
garchi bir-birini to‘ldirsa ham, tilning to ‘liq ta ’rifi emas, chunki ular tilning ijtimoiy 
mohiyatini ochib berolmaydi. Olimlar tilning kishilik jamiyatida tutgan o ‘rni 
naqadar muhim ekanini ko‘rsatib, «til kishilarning eng muhim aloqa vositasidir», 
deb ta’riflaydilar. Til yakkayu yagona aloqa vositasi emas. Aloqa boshqa vositalar 
orqali ham o‘matilishi mumkin. Masalan, Morze alfaviti, imo-ishoralar, A frikada 
uzoq m asofaga axborot berish uchun qo‘llaniladigan nog‘ora tovushlari, Kanar 
orollarida ishlatiladigan «Hushtak-tili» shular jum lasidandir. Lekin bular tilga 
nisbatan yordam chi, ikkinchi darajali vositalardir. Til va boshqa aloqa vositalari 
orasida o‘xshashlik va farqlar mavjud. Bu vositalami birbiri bilan birlashtiradigan 
xususiyatlar quyidagilar:  
- jikr va hissiyotlarni ifodalaydi;  
- ijtimoiy, chunki jamiyat tomonidan yaratilib, unga xizmat qiladi;  
- moddiy (tovush to ‘Iqinlari, grafik chizmalar va boshqa vositalar orqali 
amalga oshiriladi);  
-obyektiv borliqni aks ettiradi.Ular orasidagi farq esa quyidagilarda namoyon 
bo‘ladi: 
1. Til fikr va hissiyotlarni ifoda qiluvchi vosita. Inson uni barcha faoliyatida 
qo‘llaydi. Boshqa aloqa vositalarining ishlatilish ko‘lami cheklangan, m asalan, 
ko‘cha harakati belgilari asosan haydovchilarga xizmat qiladi, boshqa yerda 
ishlatilmaydi. 
2. 
Til 
quruq 
axborotning 
o‘zinigina 
bir 
shaxsdan 
ikkinchi 
shaxsga 
yetkazmasdan, 
balki 
gapiruvchining 
bu 
axborotga 
munosabatini, 
uning 
xohish-istagi 
va 
bahosi, 
ruhiy 
holotini 
aks 
ettiradi. 
3. 
Tildan boshqa barcha signal sistemalari sun’iydir.1 
Ular odamlar 
tomonidan yaratiladi va sharoitga ko‘ra o‘zgartirilishi mumkin. Sun’iy 
vositalaming 
yaratilishida 
odamlaming 
hammasi 
emas, 
balki 
mazkur 
sohani 
yaxshi 
biluvchi 
kichik 
bir 
guruh 
ishtirok 
etadi. 
Til 
esa 
odamlaming 
istak-xohishlariga 
bog‘liq 
bo‘lmaydi, 
uni 
jamiyat 
a’zolari 
o‘z ixtiyorlari bilan o'zgartira olmaydi. Til asrlar davomida jamiyatga 
xizmat 
qiladi, 
ulaming 
ehtiyojlarini 
to‘la-to‘kis 
bajaradi, 
garchand 
til 
garchi bir-birini to‘ldirsa ham, tilning to ‘liq ta ’rifi emas, chunki ular tilning ijtimoiy mohiyatini ochib berolmaydi. Olimlar tilning kishilik jamiyatida tutgan o ‘rni naqadar muhim ekanini ko‘rsatib, «til kishilarning eng muhim aloqa vositasidir», deb ta’riflaydilar. Til yakkayu yagona aloqa vositasi emas. Aloqa boshqa vositalar orqali ham o‘matilishi mumkin. Masalan, Morze alfaviti, imo-ishoralar, A frikada uzoq m asofaga axborot berish uchun qo‘llaniladigan nog‘ora tovushlari, Kanar orollarida ishlatiladigan «Hushtak-tili» shular jum lasidandir. Lekin bular tilga nisbatan yordam chi, ikkinchi darajali vositalardir. Til va boshqa aloqa vositalari orasida o‘xshashlik va farqlar mavjud. Bu vositalami birbiri bilan birlashtiradigan xususiyatlar quyidagilar: - jikr va hissiyotlarni ifodalaydi; - ijtimoiy, chunki jamiyat tomonidan yaratilib, unga xizmat qiladi; - moddiy (tovush to ‘Iqinlari, grafik chizmalar va boshqa vositalar orqali amalga oshiriladi); -obyektiv borliqni aks ettiradi.Ular orasidagi farq esa quyidagilarda namoyon bo‘ladi: 1. Til fikr va hissiyotlarni ifoda qiluvchi vosita. Inson uni barcha faoliyatida qo‘llaydi. Boshqa aloqa vositalarining ishlatilish ko‘lami cheklangan, m asalan, ko‘cha harakati belgilari asosan haydovchilarga xizmat qiladi, boshqa yerda ishlatilmaydi. 2. Til quruq axborotning o‘zinigina bir shaxsdan ikkinchi shaxsga yetkazmasdan, balki gapiruvchining bu axborotga munosabatini, uning xohish-istagi va bahosi, ruhiy holotini aks ettiradi. 3. Tildan boshqa barcha signal sistemalari sun’iydir.1 Ular odamlar tomonidan yaratiladi va sharoitga ko‘ra o‘zgartirilishi mumkin. Sun’iy vositalaming yaratilishida odamlaming hammasi emas, balki mazkur sohani yaxshi biluvchi kichik bir guruh ishtirok etadi. Til esa odamlaming istak-xohishlariga bog‘liq bo‘lmaydi, uni jamiyat a’zolari o‘z ixtiyorlari bilan o'zgartira olmaydi. Til asrlar davomida jamiyatga xizmat qiladi, ulaming ehtiyojlarini to‘la-to‘kis bajaradi, garchand til
o‘zgaruvchan 
hodisa 
bo 
‘lsa-da, 
u 
faqat 
o‘zining 
ichki 
obyektiv 
qonunlari asosida rivojlanadi. Shu bilan birga shuni ham qayd qilish 
kerakki, jamiyat bo‘lmasa, til boimaydi; jamiyat tilni kundalik hayotida 
qo‘llamasa, u (til), rivojlanmaydi. Demak, til va jamiyat doimo birbirini taqozo 
etadi. 
Boshqa 
signal 
tizimlari 
tilga 
nisbatan 
ikkilamchi, 
unga 
qo‘shimcha 
vosita 
sifatida 
namoyon 
bo‘ladi, 
tilni 
to‘ldiradi. 
Shunday 
qilib, 
til 
o‘ziga 
xos 
semiologik 
sistema 
(ya’ni, 
ishoralar 
sistemasi) bo‘lib, jamiyatda asosiy va eng muhim fikr almashish quroli, 
jamiyat 
tafakkurining 
rivojlanishini 
ta’minlovchi, 
avloddan-avlodga 
madaniy-tarixiy meros va an’analami yetkazuvchi vosita xizmatini o‘taydi. 
III. 
TILLARNING 
SHAKLLANISHI 
VA 
TARAQQIY 
QILISHI 
Til 
kishilar 
o‘rtasidagi 
munosabatning 
eng 
muhim 
quroli 
bo‘lib 
, 
jamiyat 
taraqqiyoti 
jarayonida 
shakllangan 
va 
umum 
insoniy 
manfaatlarni 
ifoda 
etadi. 
Tilning 
paydo 
bo‘lishi 
va 
rivojlanishi 
insoniyat 
jamiyati 
bilan 
mustahkam 
bog‘liq 
. 
Til 
insoniyat 
tarixi 
qadar 
qadimiydir 
. 
Xalq 
qardosh 
qabilalar 
ittifoqi 
sifatida 
shakllangan 
murakkab 
tarixiy uyushmadir. Xalqning asosiy belgilari: umumiy til , umumiy 
hudud 
, 
madaniyat 
va 
ma’naviyat 
muhitning 
umumiyligidir 
. 
Xalqning 
asosiy 
belgilaridan 
biri 
bo‘lgan 
milliy 
til 
o‘zaro 
farqlanuvchi 
, 
yetakchi 
, 
iqtisodiy 
va 
madaniy 
markaz 
tili 
sifatida 
namoyon 
bo‘ladi 
. 
Tilning 
paydo 
bo‘lishi 
masalasi 
insoniyatni 
qadimdanoq 
qiziqtirib 
keladi 
. 
Tilning 
paydo 
bo‘lishi 
juda 
murakkabdir 
. 
Bu 
masala 
faqat 
tilshunoslikning 
emas 
, 
boshqa 
ko‘p 
fanlarning: 
antropologiya 
, 
psixologiya 
va 
etnografiya 
kabi 
fanlarning 
ham 
o‘rganish obyektidir. Tilning paydo bo‘lishi masalasi – til qachon va qayerda paydo 
bo‘lgan 
, 
dastlab 
nechta 
til 
bo‘lgan 
, 
u 
yoki 
bu 
tillar 
qanday tuzilishda bolgan va shu kabi savollarga hali ilmiy asoslangan 
o‘zgaruvchan hodisa bo ‘lsa-da, u faqat o‘zining ichki obyektiv qonunlari asosida rivojlanadi. Shu bilan birga shuni ham qayd qilish kerakki, jamiyat bo‘lmasa, til boimaydi; jamiyat tilni kundalik hayotida qo‘llamasa, u (til), rivojlanmaydi. Demak, til va jamiyat doimo birbirini taqozo etadi. Boshqa signal tizimlari tilga nisbatan ikkilamchi, unga qo‘shimcha vosita sifatida namoyon bo‘ladi, tilni to‘ldiradi. Shunday qilib, til o‘ziga xos semiologik sistema (ya’ni, ishoralar sistemasi) bo‘lib, jamiyatda asosiy va eng muhim fikr almashish quroli, jamiyat tafakkurining rivojlanishini ta’minlovchi, avloddan-avlodga madaniy-tarixiy meros va an’analami yetkazuvchi vosita xizmatini o‘taydi. III. TILLARNING SHAKLLANISHI VA TARAQQIY QILISHI Til kishilar o‘rtasidagi munosabatning eng muhim quroli bo‘lib , jamiyat taraqqiyoti jarayonida shakllangan va umum insoniy manfaatlarni ifoda etadi. Tilning paydo bo‘lishi va rivojlanishi insoniyat jamiyati bilan mustahkam bog‘liq . Til insoniyat tarixi qadar qadimiydir . Xalq qardosh qabilalar ittifoqi sifatida shakllangan murakkab tarixiy uyushmadir. Xalqning asosiy belgilari: umumiy til , umumiy hudud , madaniyat va ma’naviyat muhitning umumiyligidir . Xalqning asosiy belgilaridan biri bo‘lgan milliy til o‘zaro farqlanuvchi , yetakchi , iqtisodiy va madaniy markaz tili sifatida namoyon bo‘ladi . Tilning paydo bo‘lishi masalasi insoniyatni qadimdanoq qiziqtirib keladi . Tilning paydo bo‘lishi juda murakkabdir . Bu masala faqat tilshunoslikning emas , boshqa ko‘p fanlarning: antropologiya , psixologiya va etnografiya kabi fanlarning ham o‘rganish obyektidir. Tilning paydo bo‘lishi masalasi – til qachon va qayerda paydo bo‘lgan , dastlab nechta til bo‘lgan , u yoki bu tillar qanday tuzilishda bolgan va shu kabi savollarga hali ilmiy asoslangan
mukammal 
javob 
topilgan 
emas. 
Ba’zi 
olimlarning 
fikricha, 
til 
taxminan 
besh 
yuz 
ming 
yillar 
ilgari 
paydo 
bo‘lgan 
. 
Ma’lumki, 
til 
boshqa 
narsa 
va 
hodisalar 
singari 
o‘zgaruvchandir. 
Shunday ekan , besh yuz ming yil ichida tillarda qanday o‘zgarish 
sodir bo‘lganini tasavvur qilish , uni ilmiy , ham amaliy , ham 
nazariy 
nuqtayi 
nazardan 
o‘rganish 
mumkin 
emas 
. 
Til 
taraqqiyotining 
yozuv 
paydo 
bo‘lishidan 
avvalgi 
holati 
biz 
uchun 
qorong‘idir . Biz faqat yozuv paydo bo‘lgandan keyingi davrda ro‘y 
bergan 
til 
taraqqiyoti 
to‘g‘risida 
yozma 
yodgorliklardan 
foydalanib 
, 
fikr yuritishimiz mumkin . Lekin yozuv tilni o‘rganish, tilning paydo 
bo‘lishi 
to‘g‘risidagi 
muammoni 
yoritishga 
to‘liq 
imkon 
bermaydi. 
Shunday bo‘lsa ham , ba’zi olimlar bu masalaga o‘z munosabatlarini 
, 
fikrlarini 
bildirib 
o‘tishgan. 
Qadimgi 
Yunonistonda 
faylasuflar 
tilning 
qay 
tarzda 
kelib 
chiqqanligi ustida uzoq davr qizg‘in bahs olib borganlar. Tilshunoslik 
tarixidan ma’lumki , bu masalada grek faylasuflari bir-biriga zid ikki 
xil 
farazni 
o‘rtaga 
tashlashgan. 
Demokrit 
va 
boshqalar 
tilda 
narsa 
nomi bilan narsa orasida hech qanday bog‘lanish yo‘q , bu nomlar 
mazkur tilda gaplashuvchi odamlar tomonidan yaratilgan , demak , til 
inson tomonidan yaratilgan, degan fikrni ilgari surishgan . Bu guruh 
olimlar anomalistlar deb nom olgan. Platon boshliq boshqa bir guruh 
olimlar “narsa bilan uning nomi orasida muayyan bog‘lanish bor. Bu 
bog‘lanish 
narsalarning 
xususiyatlaridan, 
tabiatidan 
kelib 
chiqqan 
va 
bu bog‘lanish ilohiy kuch tomonidan o‘rnatilgan” degan fikrni ilgari 
surishgan 
. 
Tarixda 
bu 
oqim 
anologistlar 
deb 
nom 
olgan. 
Hozirgi 
tilshunoslik 
nuqtayi 
nazaridan 
qaralsa, 
narsalar 
bilan 
ularning 
nomi 
orasida 
, 
umuman 
olganda 
hech 
qanday 
bog‘lanish 
yo‘q. 
Bu 
ko‘pchilik 
olimlar 
tomonidan 
qayd 
etilgan. 
Chunki 
narsa 
bilan 
uning 
nomi 
orasida 
bog‘liqlik 
bo‘lganda 
tillarning 
soni 
5000 
dan ortib ketmasdi . Shuni aytib o‘tish kerakki , ayrim tillarning kelib chiqishini, 
mukammal javob topilgan emas. Ba’zi olimlarning fikricha, til taxminan besh yuz ming yillar ilgari paydo bo‘lgan . Ma’lumki, til boshqa narsa va hodisalar singari o‘zgaruvchandir. Shunday ekan , besh yuz ming yil ichida tillarda qanday o‘zgarish sodir bo‘lganini tasavvur qilish , uni ilmiy , ham amaliy , ham nazariy nuqtayi nazardan o‘rganish mumkin emas . Til taraqqiyotining yozuv paydo bo‘lishidan avvalgi holati biz uchun qorong‘idir . Biz faqat yozuv paydo bo‘lgandan keyingi davrda ro‘y bergan til taraqqiyoti to‘g‘risida yozma yodgorliklardan foydalanib , fikr yuritishimiz mumkin . Lekin yozuv tilni o‘rganish, tilning paydo bo‘lishi to‘g‘risidagi muammoni yoritishga to‘liq imkon bermaydi. Shunday bo‘lsa ham , ba’zi olimlar bu masalaga o‘z munosabatlarini , fikrlarini bildirib o‘tishgan. Qadimgi Yunonistonda faylasuflar tilning qay tarzda kelib chiqqanligi ustida uzoq davr qizg‘in bahs olib borganlar. Tilshunoslik tarixidan ma’lumki , bu masalada grek faylasuflari bir-biriga zid ikki xil farazni o‘rtaga tashlashgan. Demokrit va boshqalar tilda narsa nomi bilan narsa orasida hech qanday bog‘lanish yo‘q , bu nomlar mazkur tilda gaplashuvchi odamlar tomonidan yaratilgan , demak , til inson tomonidan yaratilgan, degan fikrni ilgari surishgan . Bu guruh olimlar anomalistlar deb nom olgan. Platon boshliq boshqa bir guruh olimlar “narsa bilan uning nomi orasida muayyan bog‘lanish bor. Bu bog‘lanish narsalarning xususiyatlaridan, tabiatidan kelib chiqqan va bu bog‘lanish ilohiy kuch tomonidan o‘rnatilgan” degan fikrni ilgari surishgan . Tarixda bu oqim anologistlar deb nom olgan. Hozirgi tilshunoslik nuqtayi nazaridan qaralsa, narsalar bilan ularning nomi orasida , umuman olganda hech qanday bog‘lanish yo‘q. Bu ko‘pchilik olimlar tomonidan qayd etilgan. Chunki narsa bilan uning nomi orasida bog‘liqlik bo‘lganda tillarning soni 5000 dan ortib ketmasdi . Shuni aytib o‘tish kerakki , ayrim tillarning kelib chiqishini,
masalan 
o‘zbek 
, 
rus 
, 
hind 
, 
tojik 
va 
boshqa 
tillarning 
qachon 
paydo 
bo‘lganini 
, 
qanday 
tarkib 
topganligini 
aniq 
bilish 
mumkin. 
Ammo, 
biror 
bir 
aniq 
tilning 
kelib 
chiqishi 
masalasini 
umuman 
tilning 
, 
insonlar 
nutqining 
paydo 
bo‘lishi 
masalasi 
bilan 
tenglashtirib 
bo‘lmaydi 
. 
Hozir 
dunyoda 
mavjud 
bo‘lgan 
jonli 
tillarning ham , ba’zi bir o‘lik tillarning ham kelib chiqish tarixini 
o‘rganish 
u 
qadar 
qiyin 
masala 
emas. 
Anchagina 
tillarning 
qachon 
paydo bo‘lganligi , qachon tarkib topganligi aniqlangan . Biroq, yer 
yuzida 
umuman 
insoniyatga 
xos 
tilning 
qachon 
paydo 
bo‘lganligi 
, 
dastlabki 
tillarda 
qanday 
so‘zlar 
bo‘lganligi 
, 
uning 
grammatik 
xususiyatlari 
nimalardan 
iborat 
ekanligi 
hal 
qilingan 
emas 
va 
hal 
qilinishi ham mumkin emas . Chunki bundan bir necha yuz ming 
yillar 
burun 
paydo 
bo‘lib, 
keyinchalik 
nom 
– 
nishonsiz 
yo‘qolib 
ketgan 
tillar 
ham 
bo‘lgan. 
Bundan 
bir 
necha 
yuz 
ming 
yil 
burun 
paydo 
bo‘lgan 
tillarning 
fonetik 
tizimi, 
so‘z 
boyligi 
, 
grammatikasi 
va 
boshqa 
muayyan 
xususiyatlaridan 
qat’i 
nazar 
, 
umuman 
tilning 
kelib 
chiqishi 
o‘rganilar 
ekan, 
eng 
avvalo 
, 
tilning 
kelib 
chiqishidagi 
shart 
– 
sharoitlarni 
tadqiq 
qilish, 
ya’ni 
insonlar 
qanday 
sharoitda 
so‘zlay 
boshlaganliklarini 
o‘rganish 
va 
bu 
masalani 
umuman 
tilning 
kelib 
chiqishi masalasi bilan bog‘lagan holda tahlil qilib, xulosa chiqarish 
lozim 
. 
Tilning 
kelib 
chiqishi 
masalasini 
aniqlashdagi 
qiyinchilik 
shundan iboratki, birinchidan, hozirgi til tarixi fani dunyoda umuman 
tilning 
qanday 
paydo 
bo‘lganligi 
to‘g‘risida 
hech 
qanday 
dalillarga 
ega emas . Chunki hozir bizga ma’lum tillarning yozuv tarixi 10 -15 
ming yildan oshmaydi . Olimlarning faraz qilishicha , inson bundan 
bir necha yuz ming yil avval so‘zlasha boshlagan . Ammo, o‘sha 
davrdagi tillar to‘g‘risida hozirgi vaqtda hech qanday ma’lumot yo‘q 
. 
Shuning 
uchun 
ham 
tilshunoslik 
fani 
bu 
masalani 
to‘g‘ridan 
– 
masalan o‘zbek , rus , hind , tojik va boshqa tillarning qachon paydo bo‘lganini , qanday tarkib topganligini aniq bilish mumkin. Ammo, biror bir aniq tilning kelib chiqishi masalasini umuman tilning , insonlar nutqining paydo bo‘lishi masalasi bilan tenglashtirib bo‘lmaydi . Hozir dunyoda mavjud bo‘lgan jonli tillarning ham , ba’zi bir o‘lik tillarning ham kelib chiqish tarixini o‘rganish u qadar qiyin masala emas. Anchagina tillarning qachon paydo bo‘lganligi , qachon tarkib topganligi aniqlangan . Biroq, yer yuzida umuman insoniyatga xos tilning qachon paydo bo‘lganligi , dastlabki tillarda qanday so‘zlar bo‘lganligi , uning grammatik xususiyatlari nimalardan iborat ekanligi hal qilingan emas va hal qilinishi ham mumkin emas . Chunki bundan bir necha yuz ming yillar burun paydo bo‘lib, keyinchalik nom – nishonsiz yo‘qolib ketgan tillar ham bo‘lgan. Bundan bir necha yuz ming yil burun paydo bo‘lgan tillarning fonetik tizimi, so‘z boyligi , grammatikasi va boshqa muayyan xususiyatlaridan qat’i nazar , umuman tilning kelib chiqishi o‘rganilar ekan, eng avvalo , tilning kelib chiqishidagi shart – sharoitlarni tadqiq qilish, ya’ni insonlar qanday sharoitda so‘zlay boshlaganliklarini o‘rganish va bu masalani umuman tilning kelib chiqishi masalasi bilan bog‘lagan holda tahlil qilib, xulosa chiqarish lozim . Tilning kelib chiqishi masalasini aniqlashdagi qiyinchilik shundan iboratki, birinchidan, hozirgi til tarixi fani dunyoda umuman tilning qanday paydo bo‘lganligi to‘g‘risida hech qanday dalillarga ega emas . Chunki hozir bizga ma’lum tillarning yozuv tarixi 10 -15 ming yildan oshmaydi . Olimlarning faraz qilishicha , inson bundan bir necha yuz ming yil avval so‘zlasha boshlagan . Ammo, o‘sha davrdagi tillar to‘g‘risida hozirgi vaqtda hech qanday ma’lumot yo‘q . Shuning uchun ham tilshunoslik fani bu masalani to‘g‘ridan –
to‘g‘ri o‘rganish imkoniyatiga ega emas. Dunyoda eng avval paydo 
bo‘lgan tilning fonetik tuzilishi , so‘z boyligi qanday ekanligini , grammatik 
shakllari 
nimalardan 
iboratligini 
bilish 
mumkin 
emas. 
Umuman, 
tilning 
qanday 
sharoitlarda 
paydo 
bo‘lishi 
masalasini 
ilmiy 
farazlarga 
asoslanib 
o‘rganish 
mumkin 
bo‘ladi. 
Tilshunoslik 
ilmi bir – biriga yaqin bo‘lgan psixologiya , fiziologiya , etnografiya , 
arxeologiya , tarix va shunga o‘xshah fanlarning dalillariga suyanib , 
tilning 
kelib 
chiqishi 
masalasiga 
yondashishi 
mumkin 
. 
Turli 
nutq 
tovushlarini 
biriktirib 
, 
so‘zlar 
hosil 
qilish 
va 
so‘zlar 
vositasida 
gap 
tuzib 
, 
istak 
va 
maqsadni 
ifodalash 
kishilik 
jamiyatining 
boshlang‘ich 
davrlarida 
yashagan 
odamlarni 
o‘ylantirib 
kelgan 
. 
Shuning 
uchun 
tilning 
paydo 
bo‘lishi 
to‘g‘risida 
qadimgi 
kishilar 
turli 
rivoyatlarni 
to‘qiganlar. 
Bu 
rivoyatlarning 
ba’zilarida 
til 
ma’budlar, 
ba’zilarida 
Alloh 
tomonidan 
yaratilib 
, 
kishilarga 
taqdim 
qilinganligi , ayrimlarida esa tilni ajoyib bir donishmand yaratganligi 
talqin 
qilingan 
. 
Yuqorida 
ta’kidlanganidek, 
antik 
zamonlardan 
beri 
tilning 
kelib 
chiqishi 
to‘g‘risida 
bir 
qancha 
nazariyalar 
yaratilgan 
. 
Antik 
faylasuflar 
tilning 
kelib 
chiqishini 
bir 
– 
biriga 
qarama 
– 
qarshi 
bo‘lgan ikki xil nazariya bilan tushuntirishga harakat qilganlar . Ba’zi 
faylasuflar 
til 
tabiiy 
yo‘l 
bilan 
paydo 
bo‘lgan 
, 
ya’ni 
so‘z 
va 
predmetlar o‘rtasida to‘g‘ ridan – to‘g‘ri tabiiy bog‘lanish bo‘lganligi 
uchun kishilar predmet va narsalarni tabiiy holda bilib olishgan , deb 
isbotlamoqchi bo‘lganlar . Ba’zi faylasuflar esa til kishilarning birbiri bilan o‘zaro 
kelishishi natijasida vujudga kelgan , deb hisoblaganlar , Ana shu bir-biriga qarama 
– qarshi ikki nazariyaning o‘zaro kurashi natijasida yana bir qancha nazariyalar 
vujudga kelgan. 
Fanda 
tilning 
kelib 
chiqishi 
to‘g‘risida 
bir-biriga 
qarama-qarshi 
nazariyalar mavjud bo‘lib , ular bir-biri bilan kurashib kelmoqda . Bu 
nazariyalarning 
ba’zilari 
til 
insonlarning 
bir-biri 
bilan 
munosabatda 
to‘g‘ri o‘rganish imkoniyatiga ega emas. Dunyoda eng avval paydo bo‘lgan tilning fonetik tuzilishi , so‘z boyligi qanday ekanligini , grammatik shakllari nimalardan iboratligini bilish mumkin emas. Umuman, tilning qanday sharoitlarda paydo bo‘lishi masalasini ilmiy farazlarga asoslanib o‘rganish mumkin bo‘ladi. Tilshunoslik ilmi bir – biriga yaqin bo‘lgan psixologiya , fiziologiya , etnografiya , arxeologiya , tarix va shunga o‘xshah fanlarning dalillariga suyanib , tilning kelib chiqishi masalasiga yondashishi mumkin . Turli nutq tovushlarini biriktirib , so‘zlar hosil qilish va so‘zlar vositasida gap tuzib , istak va maqsadni ifodalash kishilik jamiyatining boshlang‘ich davrlarida yashagan odamlarni o‘ylantirib kelgan . Shuning uchun tilning paydo bo‘lishi to‘g‘risida qadimgi kishilar turli rivoyatlarni to‘qiganlar. Bu rivoyatlarning ba’zilarida til ma’budlar, ba’zilarida Alloh tomonidan yaratilib , kishilarga taqdim qilinganligi , ayrimlarida esa tilni ajoyib bir donishmand yaratganligi talqin qilingan . Yuqorida ta’kidlanganidek, antik zamonlardan beri tilning kelib chiqishi to‘g‘risida bir qancha nazariyalar yaratilgan . Antik faylasuflar tilning kelib chiqishini bir – biriga qarama – qarshi bo‘lgan ikki xil nazariya bilan tushuntirishga harakat qilganlar . Ba’zi faylasuflar til tabiiy yo‘l bilan paydo bo‘lgan , ya’ni so‘z va predmetlar o‘rtasida to‘g‘ ridan – to‘g‘ri tabiiy bog‘lanish bo‘lganligi uchun kishilar predmet va narsalarni tabiiy holda bilib olishgan , deb isbotlamoqchi bo‘lganlar . Ba’zi faylasuflar esa til kishilarning birbiri bilan o‘zaro kelishishi natijasida vujudga kelgan , deb hisoblaganlar , Ana shu bir-biriga qarama – qarshi ikki nazariyaning o‘zaro kurashi natijasida yana bir qancha nazariyalar vujudga kelgan. Fanda tilning kelib chiqishi to‘g‘risida bir-biriga qarama-qarshi nazariyalar mavjud bo‘lib , ular bir-biri bilan kurashib kelmoqda . Bu nazariyalarning ba’zilari til insonlarning bir-biri bilan munosabatda
bo‘lishi 
ehtiyoji 
natijasida 
kelib 
chiqqan 
deb 
hisoblasa 
, 
boshqalari 
ayrim 
shaxslarning 
o‘z 
fikrini 
avval 
o‘zi 
uchun 
, 
keyin 
boshqalar 
uchun bildirishi natijasida kelib chiqqan , deb hisoblaydi . Shu tariqa 
tilning paydo bo‘lishi va shakllanishi haqida turlicha qarashlar , nazariyalar , farazlar 
yaratildi 
. 
Ushbu 
nazariyalar 
tanqidiy 
tahlil 
asosida o‘rganilishi lozim . Bu nazariyalar asosan 4 ta :  
Ovozga 
taqlid 
nazariyasi 
kishilarning 
o‘z 
atrofidagi 
predmetlarning 
chiqargan 
ovoziga 
taqlid 
qilishi 
natijasida 
dastlabki 
so‘zlar 
, 
predmetlarning 
nomlari 
paydo 
bo‘lgan, 
deb 
hisoblaydi 
. 
Bu 
nazariya 
qadimgi 
Yunonistonda 
- 
Demokrit 
va 
Platon 
davrida 
o‘rtaga tashlangan bo‘lib , unga ko‘ra ibtidoiy odamlar yo ongli , yo 
ongsiz 
tarzda 
turli 
– 
tuman 
tovushlar 
, 
ya’ni 
hayvonlarning 
baqiriqlari 
, 
qushlarning 
sayrashi 
, 
shamol 
va 
sharsharalarning 
ovozlariga taqlid qilishga harakat qilishgan . Masalan : chumchuq , kaklik , qarg‘a , 
shir-shir , taq-tuq , kuk-ku , gumbur-gumbur kabilar. Ammo bu so‘zlar hamma tilda 
mavjud 
bo‘lsa 
ham 
, 
ular 
juda 
ozchilikni tashkil qiladi . Tabiatda tovush chiqarmaydigan narsalardan tovush 
chiqaradiganlari kam . Shunday ekan , tovush chiqarmaydigan narsalarning nomi 
qanday shakllangan, degan savol tug‘iladi . Bu nazariya to‘g‘ri bo‘lsa , unda ibtidoiy 
jamiyatda yashagan qabilalar tilida bunday usulda yasalgan so‘zlar soni fan va 
texnikasi 
rivojlangan 
xalqlar 
tilidagiga 
nisbatan 
ko‘proq 
bo‘lishi 
kerak. 
Lekin 
so‘nggi 
yillarda 
Janubiy 
Amerika 
va 
Avstraliyada 
topilgan, 
ibtidoiy 
tuzumni 
boshidan 
kechirayotgan 
qabilalar 
tilida 
o‘tkazilgan 
tajribalar 
bu 
tillarda 
tovushga 
taqlid 
qilish 
yo‘li 
bilan 
yasalgan 
so‘zlar 
rivojlangan 
tillardagiga 
qaraganda 
birmuncha 
kamchilikni 
tashkil 
qilishi 
ko‘rsatiladi. 
Undan 
tashqari, 
tabiatdagi 
tovushlarga 
taqlid 
qilish 
uchun 
nutq 
organlarining 
o‘ta 
rivojlangan 
bo‘lishi 
ham 
aniqlangan. 
Shuning 
uchun 
taqlidiy 
so‘zlar 
tilning 
paydo 
bo‘lishi 
masalasini 
hal 
qilishda 
asosli 
ahamiyatga 
ega 
emas. 
Demak 
, 
ovozga 
taqlid 
nazariyasi 
tilning 
kelib 
chiqishi 
masalasini 
bo‘lishi ehtiyoji natijasida kelib chiqqan deb hisoblasa , boshqalari ayrim shaxslarning o‘z fikrini avval o‘zi uchun , keyin boshqalar uchun bildirishi natijasida kelib chiqqan , deb hisoblaydi . Shu tariqa tilning paydo bo‘lishi va shakllanishi haqida turlicha qarashlar , nazariyalar , farazlar yaratildi . Ushbu nazariyalar tanqidiy tahlil asosida o‘rganilishi lozim . Bu nazariyalar asosan 4 ta : Ovozga taqlid nazariyasi kishilarning o‘z atrofidagi predmetlarning chiqargan ovoziga taqlid qilishi natijasida dastlabki so‘zlar , predmetlarning nomlari paydo bo‘lgan, deb hisoblaydi . Bu nazariya qadimgi Yunonistonda - Demokrit va Platon davrida o‘rtaga tashlangan bo‘lib , unga ko‘ra ibtidoiy odamlar yo ongli , yo ongsiz tarzda turli – tuman tovushlar , ya’ni hayvonlarning baqiriqlari , qushlarning sayrashi , shamol va sharsharalarning ovozlariga taqlid qilishga harakat qilishgan . Masalan : chumchuq , kaklik , qarg‘a , shir-shir , taq-tuq , kuk-ku , gumbur-gumbur kabilar. Ammo bu so‘zlar hamma tilda mavjud bo‘lsa ham , ular juda ozchilikni tashkil qiladi . Tabiatda tovush chiqarmaydigan narsalardan tovush chiqaradiganlari kam . Shunday ekan , tovush chiqarmaydigan narsalarning nomi qanday shakllangan, degan savol tug‘iladi . Bu nazariya to‘g‘ri bo‘lsa , unda ibtidoiy jamiyatda yashagan qabilalar tilida bunday usulda yasalgan so‘zlar soni fan va texnikasi rivojlangan xalqlar tilidagiga nisbatan ko‘proq bo‘lishi kerak. Lekin so‘nggi yillarda Janubiy Amerika va Avstraliyada topilgan, ibtidoiy tuzumni boshidan kechirayotgan qabilalar tilida o‘tkazilgan tajribalar bu tillarda tovushga taqlid qilish yo‘li bilan yasalgan so‘zlar rivojlangan tillardagiga qaraganda birmuncha kamchilikni tashkil qilishi ko‘rsatiladi. Undan tashqari, tabiatdagi tovushlarga taqlid qilish uchun nutq organlarining o‘ta rivojlangan bo‘lishi ham aniqlangan. Shuning uchun taqlidiy so‘zlar tilning paydo bo‘lishi masalasini hal qilishda asosli ahamiyatga ega emas. Demak , ovozga taqlid nazariyasi tilning kelib chiqishi masalasini
to‘g‘ri 
hal 
qilib 
berolmaydi. 
Undovlar 
nazariyasi 
ham 
tilning 
paydo 
bo‘lishi 
masalasini 
talqin 
qiluvchi 
nazariyalardan 
biri 
bo‘lib 
, 
bu 
nazariya 
tarafdorlari 
tildagi 
barcha so‘zlar kishilarning ichki tuyg‘ulari, qahr-g‘azablari, hishayajonlari, 
ixtiyorsiz baqirishlari natijasida paydo bo‘lgan , deb da’vo qiladilar . Bu nazariya 
ham 
qadimiy 
bo‘lib, 
uning 
asosida 
ham 
hayvonlarning 
baqiriq-chaqiriqlari 
yotadi. 
Mazkur 
nazariya 
asoschilarining fikricha, ibtidoiy odamlar hayvonlarning baqiriqchaqiriqlarini 
o‘rganib 
, 
ular 
orqali 
o‘zlarining 
ichki 
kechinmalari 
, 
g‘am-alamlarini ifodalashgan: 
oh , uh, joy, ing kabi so‘zlar bunga 
misol 
qilib 
ko‘rsatiladi. 
Tildagi 
boshqa 
so‘zlar 
esa 
ana 
shunday 
so‘zlarning 
birikuvidan 
kelib 
chiqqan 
, 
deb 
tushuntiriladi 
. 
Taniqli 
faransuz 
olimi 
J.J.Russo 
ham 
shu 
fikrni 
quvvatlagan. 
Dunyodagi 
barcha 
tillarda 
bunday 
birliklar 
mavjud, 
lekin 
bunday 
so‘zlarning miqdori shu qadar kamki , tildek murakkab hodisa ana 
shu yo‘l bilan paydo bo‘lgan , deyish bu masalani juda soddalashtirib 
yuborgan 
bo‘lar 
edi 
. 
Ma’lumki 
, 
tilning 
asosiy 
vazifasi 
kishilar 
orasida 
fikr 
almashinuvini 
ta’minlashdir 
. 
Binobarin 
, 
mazkur 
nazariyani 
qabul 
qilish tilning asosiy vazifasini , tilning ijtimoiy hodisa ekanligini rad 
etishga 
olib 
keladi 
. 
Ichki 
kechinmalarni 
izhor 
qilish 
doimo 
ham 
jamiyatning 
bo‘lishini 
taqozo 
qilmaydi 
. 
Tilning 
yashashi 
va 
rivojlanishi esa jamiyat bilan uzviy bog‘liq : jamiyat bor joydagina til 
bor 
, 
til 
bor 
joyda 
jamiyat 
bor 
. 
Demak 
, 
bu 
nazariya 
ham 
tilning 
kelib 
chiqish 
masalasini 
to‘g‘ri 
yoritishga 
ojizlik 
qiladi 
. 
Mehnat 
hayqiriqlari 
nazariyasi 
tarafdorlari 
tildagi 
barcha 
so‘zlar 
ibtidoiy 
kishilarning 
birgalashib 
mehnat 
qilish 
jarayonida 
mehnat 
qilishga 
undaydigan 
Ixtiyorsiz 
qiyqirishlar 
natijasida 
paydo 
bo‘lgan 
, 
deb 
da’vo 
qiladilar 
. 
to‘g‘ri hal qilib berolmaydi. Undovlar nazariyasi ham tilning paydo bo‘lishi masalasini talqin qiluvchi nazariyalardan biri bo‘lib , bu nazariya tarafdorlari tildagi barcha so‘zlar kishilarning ichki tuyg‘ulari, qahr-g‘azablari, hishayajonlari, ixtiyorsiz baqirishlari natijasida paydo bo‘lgan , deb da’vo qiladilar . Bu nazariya ham qadimiy bo‘lib, uning asosida ham hayvonlarning baqiriq-chaqiriqlari yotadi. Mazkur nazariya asoschilarining fikricha, ibtidoiy odamlar hayvonlarning baqiriqchaqiriqlarini o‘rganib , ular orqali o‘zlarining ichki kechinmalari , g‘am-alamlarini ifodalashgan: oh , uh, joy, ing kabi so‘zlar bunga misol qilib ko‘rsatiladi. Tildagi boshqa so‘zlar esa ana shunday so‘zlarning birikuvidan kelib chiqqan , deb tushuntiriladi . Taniqli faransuz olimi J.J.Russo ham shu fikrni quvvatlagan. Dunyodagi barcha tillarda bunday birliklar mavjud, lekin bunday so‘zlarning miqdori shu qadar kamki , tildek murakkab hodisa ana shu yo‘l bilan paydo bo‘lgan , deyish bu masalani juda soddalashtirib yuborgan bo‘lar edi . Ma’lumki , tilning asosiy vazifasi kishilar orasida fikr almashinuvini ta’minlashdir . Binobarin , mazkur nazariyani qabul qilish tilning asosiy vazifasini , tilning ijtimoiy hodisa ekanligini rad etishga olib keladi . Ichki kechinmalarni izhor qilish doimo ham jamiyatning bo‘lishini taqozo qilmaydi . Tilning yashashi va rivojlanishi esa jamiyat bilan uzviy bog‘liq : jamiyat bor joydagina til bor , til bor joyda jamiyat bor . Demak , bu nazariya ham tilning kelib chiqish masalasini to‘g‘ri yoritishga ojizlik qiladi . Mehnat hayqiriqlari nazariyasi tarafdorlari tildagi barcha so‘zlar ibtidoiy kishilarning birgalashib mehnat qilish jarayonida mehnat qilishga undaydigan Ixtiyorsiz qiyqirishlar natijasida paydo bo‘lgan , deb da’vo qiladilar .