Ilmiybaza.uz
UGLEVODLAR ALMASHINUVI. AEROB VA ANAEROB
PARCHALANISH
Reja:
1.Karbonsuvlarning oraliq almashinuvi
2.Glyukozani anaerob parchalanishi
3.Glyukozaning aerob oksidlanishi.
4. Karbonsuvlar almashinuvi.
Karbonsuvlar almashinuvi bo’yicha umumiy mulohazalar.
Ko’pincha moddalar almashinuvida karbonsuvlarning funksiyasini, faqat kimyoviy
reaksiyalarni energetik ta‘minotini o’zi xolos deb tushuniladi. Aslida bunday emas.
So’zsiz, organizmda karbonsuvlarning parchalanishi (oksidlanishi) natijasida
energiya ajralishi yuz beradi, u keyinchalik ATFning makroergik bog’lari
yordamida zaxiralanadi, karbonsuvlarning oksidlanishiga bog’liq bo’lgan holda
sintezlangan bu ATFdagi energiya kimyoviy jarayonlarni sodir bo’lishi va
organizmning boshqa ehtiyojlari uchun sarflanadi. Lekin karbonsuvlar moddalar
almashinuvi jaryonida yana bir muhim funksiyani bajaradi, ya‘ni ular lipidlar,
oqsillar va nuklein kislotalarni biosintezi uchun dastlabki mahsulot vazifasini
bajaradi. Organik moddalarni birlamchi biosintezi jarayonida karbonsuvlarda
karbon atomlari o’zaro bog’lanadi va energiyani zaxiralanishi yuz beradi. Asosan,
karbonsuvlarning parchalanishi boshqa barcha organik birikmalar sintezini karbon
atomlari va energiya bilan ta‘minlaydi. Organizmda karbonsuvlarning almashinuvi,
asosan, ularni oshqozon-ichak yo’lida parchalanishi va yana besh xil boshqa
xildagi jarayonlar, ya‘ni: glikogenning sintezi va parchalanishi, glyukozaning
anaerob va aerob parchalanishi, geksozalarning o’zaro almashinuvi, pirouzum
kislotasini
aerob
metabolizmi,
glukoneogenez
yoki
nokarbonsuv
mahsulotlardan karbonsuvlarning hosil bo’lishini o’z ichiga oladi.
Karbonsuvlarning oshqozon-ichak yo’lida parchalanishi.
Ilmiybaza.uz
Kraxmal yoki glikogenning parchalanishi so’lak amilazasi ta‘sirida og’iz
bo’shlig’ida boshlanadi. Og’iz bo’shlig’ida dekstrinlar va juda kam miqdorda
maltoza hosil bo’ladi. Keyin ovqat me‘daga o’tadi. Me‘dada amilazaning ta‘siri
yo’qoladi, chunki me‘da shirasini muhiti nordon bo’ladi. Kraxmalning
parchalanishini muhim fazasi oshqozonosti bezining α-amilazasi ta‘sirida o’n ikki
barmoqli ichakda bo’lib o’tadi. Bu joyda pH ko’rsatkichi neytralga yaqin bo’ladi va
bunda ferment maksimal faollikka ega bo’ladi. Ichakda α-amiladan tashqari
kraxmalni parchalanishida amilo-1,6-glukozidaza va oligo-1,6 glukozidazalar ham
ishtirok etadi. Maltoza esa maltaza ta‘siriga duch kelib, u maltozani ikki molekula
glyukozagacha parchalaydi. Ichak shirasi tarkibida saxarozaga ta‘sir etuvchi
saxaraza fermenti ham bo’ladi va uni ta‘sirida saxaroza bir molekula glyukoza va
bir molekula fruktozagacha parchalanadi. Shuningdek, ichak shirasida laktozaga
ta‘sir etuvchi laktaza fermenti uni glyukoza va galaktozagacha parchalanishini
ta‘minlaydi. Shunday qilib, polisaxaridlarning parchalanishi natijasida turli
monosaxaridlar hosil bo’ladi, ular ichak devori orqali har xil tezlikda so’riladi.
Glyukoza va galaktoza boshqa monosaxaridlarga qaraganda tez so’riladi. Boshqa
monosaxaridlar diffuziya yo’li bilan so’riladi. Monosaxaridlar so’rilib qonga o’tadi.
So’rilgan monosaxaridlarning 90 % (asosan, glyukoza) ichak vorsinkalari
kapillarlari orqali qon oqimiga va undan darvoza venasi orqali, eng avvalo, jigarga
yetkaziladi. Monosaxaridlarning qolgan qismi limfatik yo’l bilan vena tizimiga
o’tadi. Jigarda ichakdan so’rilgan glyukozaning ancha qismi glikogenga aylanadi, u
jigar hujayralarida mikroskop ostida yaltirab ko’rinadigan o’ziga xos shakldagi
granula tarzida to’planadi.
To’qimalarda glikogenning sintezi va parchalanishi
Glikogenning sintezi – jigarda va mushaklarda sodir bo’ladi. Bunda glyukoza, eng
avvalo, geksokinaza fermenti, jigarda esa glukokinaza ishtirokida fosforlanishga
duch keladi. Keyin glyukoza-6-fosfat fosfoglukomutaza ta‘sirida glyukoza-1-
fosfatga aylanadi:
Glyukoza → Glyukoza-6-fosfat → Glukoza-1-fosfat
Hosil bo’lgan glyukoza-1-fosfat glikogenning sinteziga jalb qilinadi. Sintezning
birinchi bosqichida glyukoza-1-fosfat UTF bilan ta‘sirlanib, uridindifosfat-glyukoza
(UDF-glyukoza) va pirofosfat hosil qiladi. Bu reaksiya glyukoza-1-fosfat-
uridiltransferaza tomonidan katalizlanadi:
Glyukoza-1-fosfat + U T F → UDF-glyukoza + pirofosfat
Ikkinchi bosqichda, UDF-glyukoza tarkibidagi glyukoza qoldig’i glikogenning
glyukozid zanjiriga ko’chiriladi. Bunda zanjirga qo’shiladigan glyukoza
qoldig’ining birinchi karboni bilan glikogen zanjiridagi glyukoza qoldig’ini
Ilmiybaza.uz
to’rtinchi karboni o’rtasida α-(1→4) bog’ yordamida birikish sodir bo’ladi. Bu
reaksiya glikogensintetaza fermenti tomonidan katalizlanadi:
UDF-glyukoza + Glikogen (n) → Glikogen (n+1) + UDF.
Hosil bo’lgan UDF ATF hisobiga fosforlanadi va shu yo’sinda glyukoza-1fosfatning
almashinuv sikli qayta-qayta takrorlanaveradi. Glikogenning yig’ilishi qobiliyati
(asosan, jigarda va mushakda va kamroq miqdorda boshqa organ va to’qimalarda
ham) hisobiga karbonsuvlarning bu organlarda ma‘lum miqdorda zaxiralanish
imkoni yuzaga keladi. Organizmda markaziy asab tizimini qo’zg’alanishi natijasida
energiya sarfi oshganda, odatda, glikogenning parchalanishi kuchayadi va
glyukozani hosil bo’lishi (glukogenez) kuzatiladi.
Markaziy asab tizimini qo’zg’alanishida effektor organlar va to’qimalarga nerv
impulslarini bevosita uzatilishidan tashqari qator ichki sekretsiya bezlari (buyrakusti
bezini mag’iz qismi, qalqonsimon bez, gipofiz va boshqalar)ni funksiyasi ham
kuchayadi, ulardan ajralib chiqqan gormonlar, eng avvalo, jigar va mushaklardagi
glikogenning parchalanishini faollashtiradi.
Glikogenning parchalanishi polisaxaridlarning mobillashuvida muhim ahamiyatga
ega. Fosforilazalar polisaxaridlar (glikogen)ni zaxira holatdan metabolitik faol
holatga o’tkazadi; fosforilaza ishtirokida glikogen ancha yirik molekulali
bo’laklargacha parchalanmasdan glyukozaning fosfat efiri (glyukoza-1fosfat)ga
aylanadi:
(С6Н10О5) п+Н3РО4 → (С6Н10О5) (n-1) +glyukoza-1-fosfat
Bu yerda: (С6Н10О5)n -glikogenning polisaxarid zanjiri, (С6Н10О5)(n-1) – aynan shu
zanjir, lekin u bitta glyukoza qoldiqqa kaltalashgan bo’ladi.
Glikogenning fosfolitik parchalanishi natijasida hosil bo’lgan glyukoza-1fosfat
fosfoglukomutaza ta‘sirida glyukoza-6-fosfatga aylanadi. Bu reaksiyani amalga
oshirish uchun fosfoglukomutazaning fosforlangan, ya‘ni uning faol shakli bo’lishi
kerak,
u
glyukoza-1,6-bisfosfat
mavjudligida
hosil
bo’ladi.
Glyukoza
konsentratsiyasini qon tarkibida doimiy bo’lishini ikki xil, ya‘ni: glyukozaning
jigardan qonga o’tishi va uning qondan to’qimalarga o’tib, birinchi galda energetik
material sifatida foydalanilishi orqali yuz beradi deb hisoblash mumkin.
To’qimalarda (jumladan, jigarda ham) glyukoza ikki xil yo’l bilan: anaerob
(kislorodsiz sharoitda) va aerob (kislorod ishtiroki shart bo’lgan sharoitda)
parchalanadi.
Ilmiybaza.uz
Karbonsuvlarning oraliq almashinuvi
Organ va to’qimalar hujayralarida karbonsuvlar xilma-xil almashinuv jarayonlariga
jalb qilinadi, buning natijasida energiya va oxirgi parchalanish mahsulotlari sut
kislotasi, CO2 va suv hosil bo’ladi. Qator holatlarda parchalanish jarayoni oraliq
mahsulotlar hosil bo’lish bosqichida to’xtaydi, bu mahsulotlar boshqa jarayonlarni
sodir bo’lishi uchun xomashyo sifatida xizmat qiladi. Masalan, pirouzum kislota
alaninga, fosfoglitseraldegidga, shuningdek, nuklein kislotalar va h.k.larni tarkibiga
kiradigan pentoza (riboza va dezoksiriboza)larni va yog’larni sintezi uchun xizmat
qiluvchi oraliq mahsulotlarga aylanishi mumkin. Karbonsuvlarning hujayralardagi
almashinuvi kislorodning miqdori yetarli bo’lgan sharoitda bo’lishi mumkin va buni
karbonsuvlarning aerob oksidlanishi deb yuritiladi. Shuningdek, bu jarayon
kislorod etishmasligi sharoitida bo’lishi mumkin, ya‘ni bu anaerob oksidlanish
yo’lidir. Organizmda bu ikki jarayonni amaliy jihatdan bir-biridan ajratib bo’lmaydi,
chunki qisqa vaqtda hujayraning kislorod bilan ta‘minlanishi o’zgarishi mumkin. Bu
jarayonlarni o’rganishni osonlashtirish uchun alohida-alohida ko’rib chiqish
maqsadga muvofiqdir.
Glyukozani anaerob parchalanishi
Karbonsuvlarning anaerob parchalanishi glyukozani parchalanishidan glikolizdan
ham, glikogenning parchalanishidan – glikogenolizdan ham boshlanishi mumkin.
Bu tipdagi parchalanish asosan mushaklarga xos. Anaerob glikoliz – kislorod
ishtirokisiz to’qimalarda kechadigan aralash fermentativ jarayon hisoblanadi.
Karbonsuvlarning anaerob parchalanishini mohiyati faollashgan glyukoza
(fosfoglyukoza)ning ikki molekula sut kislotagacha parchalanishidir. Bu jarayon
natijasida hosil bo’lgan energiya issiqlik tarzida qisman sarflanadi, qisman ATF
tavsifidagi makroergik birikma tarzida yig’iladi. Glikolizda 2 molekula,
glikogenolizda – 3 molekula ATF hosil bo’ladi. Glikogenoliz fosforilaza fermenti
ta‘sirida glikogendan bir molekula glyukozani glyukoza-1-fosfat ko’rinishida
uzilishidan boshlanadi, u keyinchalik izomerlanib, glyukoza-6-fosfatga aylanadi.
Glikolizda glyukoza geksokinaza fermenti yordamida ATF ishtirokida (energiya
manbayi sifatida) glyukoza-6fosfatga aylanadi:
Geksokinaza
Glyukoza + ATF
Glyukoza-6-fosfat + ADF + H2O
Glikoliza va glikogenolizning bir-biridan faqat boshlang’ich bosqichlarda, ya‘ni
glyukoza-6-fosfat efiri hosil bo’lgunga qadar farqlanadi, undan keyin bu ikki jarayon
Ilmiybaza.uz
bir xil davom etadi. Keyinchalik glyukoza-6-fosfat fruktozo-1,6-difosfatga aylanadi,
u aldolaza fermenti ta‘sirida 2 molekula trioza-fosfoglitserin aldegidi va
fosfodioksiatsetongacha parchalanadi. Organizmda fosfodioksiatseton osongina
fosfoglitserin aldegidiga aylanadi. Shunday qilib, parchalanishning keyingi
bosqichlarida 2 molekula fosfoglitserin aldegidning parchalanishi haqida so’z
yuritiladi.
Yuqorida qayd etilganidek, glikoliz (yunoncha, ―glyzys‖ – ―shirin‖ va ―lysis‖ –
―erish‖, ―parchalanish‖) glyukozani almashinuviga oid ketma-ket kechadigan
murakkab fermentativ jarayon bo’lib, u odam va hayvonlar organizmi to’qimalarida
kislorod ishtirokisiz 2 molekula sut kislotasi hosil bo’lishi bilan o’tadigan reaksiyadir.
Anaerob sharoitlarda hayvon organizmi uchun energiya yetkazib beradigan jarayon-
glikolizdir. Aynan shu glikoliz jarayoni mavjudligi tufayli odam va hayvon
organizmida kislorod tanqisligi sharoitlarida ma‘lum pallalarda qator fiziologik
funksiyalarni amalga oshirilishi ta‘minlanadi. Glikoliz kislorod ishtirokida yuz
berganda, buni aerob glikoliz deyiladi. Glikoliz jarayonini o’n bir xil ferment
tomonidan katalizlanadi, ularning ko’pchiligi gomogen, kristall yoki yuqori
darajadagi tozalikda ajratib olingan va xossalari o’rganilgan. Shuni qayd etish
o’rinliki, glikoliz hujayraning gialoplazmasi (sitozoli)da yuz beradi.
Glikolizning birinchi fermentativ reaksiyasi, bu fosforlanish, ya‘ni fosfat kislota
qoldig’ining ATF energiyasi evaziga glyukozaga ko’chirilishi bo’lib, u geksokinaza
tomonidan katalizlanadi:
Glyukoza
Glyukoza-6-fosfat
Glikolizning ikkinchi reaksiyasi glyukoza-6-fosfatning glyukoza-6-
fosfatizomeraza fermenti ta‘sirida fruktozo-6-fosfatga aylanishidir:
Ilmiybaza.uz
Glyukoza-6-fosfat Fruktozo-6-fosfat
Agar birinchi reaksiya ancha miqdordagi erkin energiyani ajralishi bilan bog’liq
bo’lib, amaliy jihatdan qaytmas bo’lsa, unda ikkinchi reaksiya juda yengil o’tadi va
u yoki bu kofaktorlarning bo’lishiga muhtoj emas.
Uchinchi reaksiya fosfofruktokinaza fermenti tomonidan katalizlanadi, hosil
bo’lgan fruktozo-6-fosfat yana ikkinchi ATF molekulasi yordamida fosforlanadi va
fruktozo-1,6-bifosfat ga aylanadi. Bu reaksiya ham qaytmas va sekin ketadi, shu
sababli amaliy jihatdan umuman glikolizning tezligini belgilaydi. Fosfofruktokinaza
reaksiyasi ATF bilan ingibirlanadi va AMF bilan stimullanadi. U haqiqiy substrat
MgATF2+ ning hosil bo’lishi uchun zarur bo’lgan Mg2+ ishtirokida ketadi.
Hujayraning
tinim
holatida
ATF/ADF
nisbat
yuqori
bo’lganda
fosfofruktokinazaning faolligi kamayadi, glikoliz sekinlashadi. Hujayraning
funksional faolligida ATF miqdori kamayadi va glikoliz tezlashadi. Qayd qilingan
reaksiya tenglamasini sxemasi quyidagicha:
Ilmiybaza.uz
Fruktoza-6-fosfat
Fruktoza-1,6-bifosfat
To’rtinchi reaksiya aldolaza fermenti tomonidan katalizlanadi. Bu ferment ta‘sirida
fruktozo-1,6-bifosfat ikkita fosfotriozalarga aylanadi:
Beshinchi reaksiya triozofosfatlarning izomerizatsiyasi, ya‘ni
triozofosfatizomeraza fermenti ishtirokida dioksiatsetonfosfatning
glitseraldegid-3fosfatga aylanishi:
Glitseraldegid-3-fosfatning hosil bo’lishi bilan glikolizning birinchi bosqichi o’z
nihoyasiga yetadi. Uning ikkinchi bosqichi ancha murakkab va muhimdir. U
oksidlanish-qaytarilish
reaksiya
(glikolitik
oksireduksiya)
ning
substratli
fosforlanish bilan bog’langan reaksiyalari bo’lib, bu jarayon natijasida ATF hosil
bo’ladi.
Oltinchi reaksiya natijasida glitseraldegid-3-fosfat glitseraldegidfosfatdegid-
regenaza, koferment NAD va anorganik fosfat ishtirokida o’ziga xos oksidlanishga
duch kelib, 1,3-bifosfoglitserin kislota va NADH2 (NADFH2)larning qaytarilgan
shakllarini hosil qiladi. Bu reaksiya quyidagicha sodir bo’ladi:
Ilmiybaza.uz
Hosil bo’lgan 1,3-bifosfoglitserat yuqori energiyali birikma (makroergik bog’ shartli
ravishda
~
―tilde‖
bilan
belgilanadi)
hisoblanadi.
Glitseraldegidfosfatdegidrogenazaning ta‘sir mexanizmi shundayki, anorganik
fosfor mavjudligida NAD+ glitseraldegid-3-fosfatdan ajralayotgan vodorodning
akseptori bo’lib xizmat qiladi. NADH2ni hosil bo’lish jarayonida glitseraldegid-
3fosfat ferment molekulasiga uning SH-guruhi yordamida birikadi. Hosil bo’lgan
bog’lanish energiyaga boy, lekin u barqaror emas va anorganik fosfor ta‘sirida
parchalanadi. Bunda 1,3-bisfosfoglitserin kislotasi hosil bo’ladi.
Yettinchi reaksiya fosfoglitseratkinaza tomonidan katalizlanadi, bunda energiyaga
boy fosfat qoldiq (1-o’rindagi)ning ADFga ko’chirilishi orqali ATFga aylanishi,
shuningdek, 3-fosfoglitserin kislotaning hosil bo’lishi kuzatiladi:
Shunday qilib, glitseraldegidfosfat-degidrogenaza va fosfoglitseratkinazalar
ishtiroki tufayli glitseraldegid-3-fosfatning karbonil guruhgacha oksidlanishidan
hosil bo’lgan energiya ATF shaklida zaxiralanadi. Oksidlanuvchi fosforlanishdan
farqli o’laroq, ATFning bu yo’sinda hosil bo’lishini substratli fosforlanish deb
yuritiladi.
Sakkizinchi reaksiya qolgan fosfat qoldiqni molekula ichida ko’chirilishi tufayli
sodir bo’ladi va natijada 3-glitserin kislotasi 2-fosfoglitserin kislotaga aylanadi.
Yuqoridagi
fosfoglukomutaza
reaksiyasida
glyukoza-1,6-bifosfat
kofaktor
vazifasini bajargani kabi, bu reaksiyada 1,3 bifosfoglitserin kislotasi kofaktor
sifatida ishtirok etadi:
Ilmiybaza.uz
To’qqizinchi reaksiya yenolaza fermenti tomonidan katalizlanadi, bunda
2fosfoglitserin
kislotadan
suv
molekulasi
ajralib
chiqishi
natijasida
u
fosfoyenolpirouzum kislotaga aylanadi, fosfat bog’ esa makroergik bog’ bo’lib
qoladi:
Yenolazaning faollovchisi magniy va marganes ionlari, ingibitori esa ftoridlardir.
O’ninchi reaksiya yuqori energiyali bog’ning uzilishi va fosfat qoldiqning
fosfoyenolpiruvatdan
ADFga
ko’chirilishi
(substratli
fosforlanish)
bilan
tavsiflanadi. Bu reaksiya piruvatkinazay tomonidan katalizlanadi:
O’n birinchi reaksiya natijasida pirouzum kislotasining qaytarilishi va sut kislotaga
aylanishi yuz beradi. Bu reaksiya laktatdegidrogenaza fermenti va oltinchi
reaksiyada hosil bo’lgan koferment NADH2 ishtirokida bo’lib o’tadi:
Ilmiybaza.uz
Glikolizning biologik ahamiyati, eng avvalo, energiyaga boy fosforli birikmalarning
hosil bo’lishi bilan bog’liq. Glikolizning dastlabki bosqichlarida ikki molekula ATF
(geksokinaza va fosfofruktokinaza reaksiyalari) sarflanadi. Keyingi reaksiyalarda
to’rt molekula ATF (geksokinaza va fosfofruktokinaza reaksiyalari) hosil bo’ladi.
Shunday qilib, anaerob sharoitdagi glikolizning energiya samaradorligi bir moekula
glyukoza hisobiga ikki molekula ATFdan iborat. Ma‘lumki, glyukozaning ikki
molekula sut kislotasigacha parchalanishi natijasida erkin energiya o’zgarishi
taxminan 210 kDj/molni tashkil qiladi: