VIRUSLARNING KO’PAYISHI (Virusning hujayraga kirishi va infektsion jarayon davrlari. Adsorbtsiya)

Time

Yuklangan vaqt

2025-11-08

Downloads

Yuklab olishlar soni

0

Pages

Sahifalar soni

8

File size

Fayl hajmi

35,2 KB


VIRUSLARNING KO’PAYISHI.
Reja:
1.  Virusning  hujayraga  kirishi  va  infektsion  jarayon  davrlari.
Adsorbtsiya. 
2.Virus DNK sining sintezi. Virus RNK si sintezi. 
3.Konservativ va yarim konservativ replikatsiya. Virus zarrasining
etilishi .
 
Hujayraga virus yuqtirlgandan so’ng, virus zarrachasi hujayra
ichida ko’payadi va o’ziga o’xshash millionlab virus zarrachalarini
hosil qiladi yoki hujayra irsiy moddasi bilan virus irsiy moddasi
birlashib, ma’lum vaqtgacha virus zarralari hosil bo’lmay hujayra
normal hayot kechirishi mumkin. 
Virus  hujayrada  ma’lum  vaqtgacha  o’zini  namoyon  eta
olmaydi. Ammo birorta tashqi ta’sir (ultrabinafsha nurlar, rentgen
nurlari,  kimyoviy  moddalar)  natijasida,  virus  nuklein  kislotasi
hujayra  DNKsidan  ajralib,  ko’payib,  o’ziga  o’xshagan  virus
zarrachalarini hosil qilishi mumkin. 
Virusning  hujayraga  kirishidan  to  ko’payishigacha  bo’lgan
davrni bir necha bo’laklarga bo’lib tekshiriladi. Birinchi davr-latent
davri. Bu davrda virus zarrachalarining soni o’zgarmaydi. Latent
davrining  birinchi yarmida virus zarrachalari hujayrada umuman
uchramaydi  va  davr eklips (yo’qolish)  deyiladi.  Ikkinchi  davr -
virus zarrachalari sonining oshish davridir. Bu davr virus zarralari
hujayradan chiqishi bilan tugaydi. Virus hujayraga yuqtirilganda,
dastlab  virus  zarrachasi  hujayra  yuzasiga  yopishadi,  ya’ni
adsorbtsiyalanadi.  Bu  protsess  ham  spetsifik  xususiyatga  ega
Logotip
VIRUSLARNING KO’PAYISHI. Reja: 1. Virusning hujayraga kirishi va infektsion jarayon davrlari. Adsorbtsiya. 2.Virus DNK sining sintezi. Virus RNK si sintezi. 3.Konservativ va yarim konservativ replikatsiya. Virus zarrasining etilishi . Hujayraga virus yuqtirlgandan so’ng, virus zarrachasi hujayra ichida ko’payadi va o’ziga o’xshash millionlab virus zarrachalarini hosil qiladi yoki hujayra irsiy moddasi bilan virus irsiy moddasi birlashib, ma’lum vaqtgacha virus zarralari hosil bo’lmay hujayra normal hayot kechirishi mumkin. Virus hujayrada ma’lum vaqtgacha o’zini namoyon eta olmaydi. Ammo birorta tashqi ta’sir (ultrabinafsha nurlar, rentgen nurlari, kimyoviy moddalar) natijasida, virus nuklein kislotasi hujayra DNKsidan ajralib, ko’payib, o’ziga o’xshagan virus zarrachalarini hosil qilishi mumkin. Virusning hujayraga kirishidan to ko’payishigacha bo’lgan davrni bir necha bo’laklarga bo’lib tekshiriladi. Birinchi davr-latent davri. Bu davrda virus zarrachalarining soni o’zgarmaydi. Latent davrining birinchi yarmida virus zarrachalari hujayrada umuman uchramaydi va davr eklips (yo’qolish) deyiladi. Ikkinchi davr - virus zarrachalari sonining oshish davridir. Bu davr virus zarralari hujayradan chiqishi bilan tugaydi. Virus hujayraga yuqtirilganda, dastlab virus zarrachasi hujayra yuzasiga yopishadi, ya’ni adsorbtsiyalanadi. Bu protsess ham spetsifik xususiyatga ega
bo’lib, bir virus hamma hujayraga ham adsorbtsiyalanavermaydi,
balki ma’lum hujayragagina adsorbtsiyalanadi. 
Adsorbtsiyalanish  jarayonida  hujayra  va  virusning  ayrim
qismlari-retseptorlari ishtirok etadi. ya’ni virus, hujayraga kirish
uchun  uning  retseptori  hujayra  retseptorlari  bilan  bog’lanishi
kerak.  Masalan,  T-bakteriofagning  retseptorlari  uning  o’simta,
to’g’rirog’i  dum  qismdagi
 fibrillarida
 joylashgan.  T-
bakteriofaglari  singari,  maxsus  adsorbtsiyalanish  qismlari
bo’lmagan,  sferasimon  va  boshqa  viruslarda  shu  virus
zarrachalaridagi muayyan kimyoviy guruhlar retseptor deb qabul
qilingan.  Ammo,  shu  vaqtgacha,  birorta  virus  retseptorining
kimyoviy tuzilishi aniqlangan emas.
T-bakteriofagi  hujayragi  kirish  paytida,  o’zining  fibrillari
bilan  hujayra  devoriga  yopishadi  va  dum  qismidagi  bazal
plastinkada joylashgan “probka” yo’qoladi. So’ngra, o’simtaning
oqsil pardasi qisqara boshlaydi, o’simta o’zagi hujayra devorini
teshadi va fag DNK si hujayraga oqib o’tadi.
Viruslarning  hujayraga  kirishidagi  yana  biri  yo’l  pinotsitoz
usulidir. Bu usul chechak viruslarida qayd etilgan. Virus hujayraga
virus yopishgandan so’ng hujayra membranasi virus ichiga botib
kiradi va hujayra ustidagi virus hujayra ichiga kirib qoladi. Hujayra
gidrolitik  fermentlari  ta’sirida  virus  zarrasidagi  oqsil  va
fosfolipidlar parchalanadi. Ozod bo’lgan nukleoproteid tarkibidagi
DNK,  hujayradagi
 “yechintiruvchi” 
fermentlar  vositasida
ajraladi. 
OITV virusining hujayraga kirish jarayoni. r-120 oqsilni
T-xelperlarni
 
membranasidagi
 
T-4
 
retseptorlar
 
bilan
bog’lanishidan boshlanadi. Elektron mikroskopda virus zarrasini T-
hujayralar retseptorlari bilan birikib, hujayra tsitoplamasi ichiga
botib  kirishi  yaxshi  ko’rinadi.  Avval  hujayra  membranasini
protoplazma  ichiga  bo’rtib  chiqishi  kuzatiladi  va  virus  zarrasi
vakuola bilan o’raladi. Keyinchalik virus qobig’i erib ketadi. Virus
Logotip
bo’lib, bir virus hamma hujayraga ham adsorbtsiyalanavermaydi, balki ma’lum hujayragagina adsorbtsiyalanadi. Adsorbtsiyalanish jarayonida hujayra va virusning ayrim qismlari-retseptorlari ishtirok etadi. ya’ni virus, hujayraga kirish uchun uning retseptori hujayra retseptorlari bilan bog’lanishi kerak. Masalan, T-bakteriofagning retseptorlari uning o’simta, to’g’rirog’i dum qismdagi fibrillarida joylashgan. T- bakteriofaglari singari, maxsus adsorbtsiyalanish qismlari bo’lmagan, sferasimon va boshqa viruslarda shu virus zarrachalaridagi muayyan kimyoviy guruhlar retseptor deb qabul qilingan. Ammo, shu vaqtgacha, birorta virus retseptorining kimyoviy tuzilishi aniqlangan emas. T-bakteriofagi hujayragi kirish paytida, o’zining fibrillari bilan hujayra devoriga yopishadi va dum qismidagi bazal plastinkada joylashgan “probka” yo’qoladi. So’ngra, o’simtaning oqsil pardasi qisqara boshlaydi, o’simta o’zagi hujayra devorini teshadi va fag DNK si hujayraga oqib o’tadi. Viruslarning hujayraga kirishidagi yana biri yo’l pinotsitoz usulidir. Bu usul chechak viruslarida qayd etilgan. Virus hujayraga virus yopishgandan so’ng hujayra membranasi virus ichiga botib kiradi va hujayra ustidagi virus hujayra ichiga kirib qoladi. Hujayra gidrolitik fermentlari ta’sirida virus zarrasidagi oqsil va fosfolipidlar parchalanadi. Ozod bo’lgan nukleoproteid tarkibidagi DNK, hujayradagi “yechintiruvchi” fermentlar vositasida ajraladi. OITV virusining hujayraga kirish jarayoni. r-120 oqsilni T-xelperlarni membranasidagi T-4 retseptorlar bilan bog’lanishidan boshlanadi. Elektron mikroskopda virus zarrasini T- hujayralar retseptorlari bilan birikib, hujayra tsitoplamasi ichiga botib kirishi yaxshi ko’rinadi. Avval hujayra membranasini protoplazma ichiga bo’rtib chiqishi kuzatiladi va virus zarrasi vakuola bilan o’raladi. Keyinchalik virus qobig’i erib ketadi. Virus
shu vaqtda hujayrada yo’qoladi, uning RNK si yoki k-DNK si ham
o’ta kichik bo’lganligidan elektron mikroskopda ham ko’rinmaydi.
Sekin-asta virus replikatsiyasi boshlanadi va kasallangan hujayra
membranasida r-120 oqsili paydo bo’ladi. Bu davrda virus hosil
bo’layotgan kasal hujayrani molekula darajasida sog’ hujayradan
farqlab  aniqlash  mumkin  bo’ladi.  Vaqt  o’tishi  bilan  elektron
mikroskopda  ko’plab  virus  zarralarini  kuzatish  mumkin.  Hozirgi
kunda kasal hujayralar membranasida r-120 oqsilini paydo bo’lishi
va  bu  daxshatli  virus  bilan  kurash  choralarini  ishlab  chiqishda
qo’llanilmoqda. 
O’simlik  viruslari  retseptorlari  ham,  deyarli  o’rganilmagan.
Ko’pincha hujayra kutikulasining jarohatlanishi natijasida maxsus
sezgir qismlar ochilib, virus bilan bog’lanadi va virus hujayraga
o’tadi.  O’sha  “sezgir”  qismlar  mikroorganizm  va  hayvon
hujayralaridagi retseptorlarga o’xshashsa kerak, degan taxminlar
bor.
Hujayraga kirgan virus zarrachasi hujayra ichida ko’payadi.
Hujayraning ma’lum bir qismida virus nuklein kislotasi va boshqa
bir qismida esa virus oqsili sintezlanadi.
Virus  ikki  zanjirli  DNK  sining  replikatsiyasi  (ikki  marta
ko’payishida)  virus  DNK  sidan  informatsion  RNK  ma’lum
oqsillarning  kimyoviy  usulda  yozilgan  informatsiyalarini
(transkriptsiya)  qabul  qiladi  va  mazkur  informatsion  RNK
ribosomalarida  virus  DNK  si  replikatsiyasi  uchun  zarur  oqsillar
(bevosita  virus  DNK  replikatsiyasiga  zarur  bo’lgan  fermentlar,
virusning strukturasi oqsillari) ni sintezlaydi. 
DNK-polimeraza  fermenti,  o’z  navbatida  hujayradagi
dezoksiribonukleozitrifosfatlarni  ona  DNK  ga  mos  qilib,  bir
zanjirchaga  ulaydi.
 Natijada,  ona  DNK  ning  har  ikkala
zanjirchasiga mos, yangi DNK zanjirchalarini sintezlaydi.
Bir zanjirchali virus DNKsining replikatsiyasida ham,  asosan
xuddi shunga o’xshash jarayon sodir bo’ladi. Ammo bir zanjirchali
Logotip
shu vaqtda hujayrada yo’qoladi, uning RNK si yoki k-DNK si ham o’ta kichik bo’lganligidan elektron mikroskopda ham ko’rinmaydi. Sekin-asta virus replikatsiyasi boshlanadi va kasallangan hujayra membranasida r-120 oqsili paydo bo’ladi. Bu davrda virus hosil bo’layotgan kasal hujayrani molekula darajasida sog’ hujayradan farqlab aniqlash mumkin bo’ladi. Vaqt o’tishi bilan elektron mikroskopda ko’plab virus zarralarini kuzatish mumkin. Hozirgi kunda kasal hujayralar membranasida r-120 oqsilini paydo bo’lishi va bu daxshatli virus bilan kurash choralarini ishlab chiqishda qo’llanilmoqda. O’simlik viruslari retseptorlari ham, deyarli o’rganilmagan. Ko’pincha hujayra kutikulasining jarohatlanishi natijasida maxsus sezgir qismlar ochilib, virus bilan bog’lanadi va virus hujayraga o’tadi. O’sha “sezgir” qismlar mikroorganizm va hayvon hujayralaridagi retseptorlarga o’xshashsa kerak, degan taxminlar bor. Hujayraga kirgan virus zarrachasi hujayra ichida ko’payadi. Hujayraning ma’lum bir qismida virus nuklein kislotasi va boshqa bir qismida esa virus oqsili sintezlanadi. Virus ikki zanjirli DNK sining replikatsiyasi (ikki marta ko’payishida) virus DNK sidan informatsion RNK ma’lum oqsillarning kimyoviy usulda yozilgan informatsiyalarini (transkriptsiya) qabul qiladi va mazkur informatsion RNK ribosomalarida virus DNK si replikatsiyasi uchun zarur oqsillar (bevosita virus DNK replikatsiyasiga zarur bo’lgan fermentlar, virusning strukturasi oqsillari) ni sintezlaydi. DNK-polimeraza fermenti, o’z navbatida hujayradagi dezoksiribonukleozitrifosfatlarni ona DNK ga mos qilib, bir zanjirchaga ulaydi. Natijada, ona DNK ning har ikkala zanjirchasiga mos, yangi DNK zanjirchalarini sintezlaydi. Bir zanjirchali virus DNKsining replikatsiyasida ham, asosan xuddi shunga o’xshash jarayon sodir bo’ladi. Ammo bir zanjirchali
ona  DNK  da  DNK  ning  replikatsiyasi  uchun  zarur  bo’lgan  ikki
zanjirchali replikatip forma sintezlanadi. Shu replikativ formada
zarur oqsillarning informatsion RNK si sintezlanadi. Bu RNK lar o’z
navbatida  hujayra  ribosomalirdagi  oqsilni  sintezida  qatnashadi.
Hosil  bo’lgan  oqsillar  (fermentlar)  yordamida  replikativ  forma
onaligida dezoksiribonukleozidtrifosfatlar - dan yangi bir zarrachali
virus DNK si vujudga keladi. 
Bir zanjirchali RNK replikatsiyasida esa, bir tomondan virus
RNKsi  informatsion  RNK  vazifasini  bajarib,  ribosomada  oqsil
sintezida ishtirok etsa, ikkinchi tomondan, undan ham ikkinchi shu
ona  zanjirchaga  mos  zanjircha  hosil  bo’ladi,  uni  RNK  ning
replikativ formasi deyiladi. Bu replikativ formaning, hosil bo’lgan
ikkinchi zanjirchasi onaligida yangi va unga mos ona virus RNK
siga har tomonlama o’xshash, virus RNK lari sintezlanadi. 
Ribosomalarda  sintezlagan  ferment  (RNK  replikaza)
vositasida,  hujayradan  ribonukleozidtrifosfatlardan  (ATF,  GTF,
TSTF va UTF) RNK hosil bo’ladi. 
Ikki zarrachali virus RNKsining sintezi ham ikki zarrachali virus
DNKsining sintezi kabi amalga oshiriladi. 
Nuklein kislota hosil bo’lishi jarayonini kuzatib, aniqlandiki,
har bir sintezlanishda uch muhim faktor: 
1)  nusha ko’chiriladigan ona zanjircha matritsa:
2) yangi zanjirlar tuzilishida qurilish materiali sifatida ishlatiluvchi
dezoksiribonukleozidtrifosfatlar-substrat:
3) dezoksiribonukleozidtrifosfatlarni bir-biriga matritsaga moslab
beruvchi fermentlar mavjud bo’lishi shart.
 
Sintezlanish  juda  murakkab  jarayon  bo’lib,  yuqorida  aytib
o’tilgan har bir faktorlarning yaratilishi bir qancha bosqichlarda
amalga  oshiriladi.  Masalan,  T-2  bakteriofagi  ikki  zanjirchali
DNKsining  sintezida  ishtirok  etuvchi  substrat-dezoksi-5  oksi
metiltsitidinmonofosfatni 
(d-OMTSMF)
 
virus
 
bilan
kasallanmagan hujayrada uchramaydi. Ammo hujayra viurs bilan
Logotip
ona DNK da DNK ning replikatsiyasi uchun zarur bo’lgan ikki zanjirchali replikatip forma sintezlanadi. Shu replikativ formada zarur oqsillarning informatsion RNK si sintezlanadi. Bu RNK lar o’z navbatida hujayra ribosomalirdagi oqsilni sintezida qatnashadi. Hosil bo’lgan oqsillar (fermentlar) yordamida replikativ forma onaligida dezoksiribonukleozidtrifosfatlar - dan yangi bir zarrachali virus DNK si vujudga keladi. Bir zanjirchali RNK replikatsiyasida esa, bir tomondan virus RNKsi informatsion RNK vazifasini bajarib, ribosomada oqsil sintezida ishtirok etsa, ikkinchi tomondan, undan ham ikkinchi shu ona zanjirchaga mos zanjircha hosil bo’ladi, uni RNK ning replikativ formasi deyiladi. Bu replikativ formaning, hosil bo’lgan ikkinchi zanjirchasi onaligida yangi va unga mos ona virus RNK siga har tomonlama o’xshash, virus RNK lari sintezlanadi. Ribosomalarda sintezlagan ferment (RNK replikaza) vositasida, hujayradan ribonukleozidtrifosfatlardan (ATF, GTF, TSTF va UTF) RNK hosil bo’ladi. Ikki zarrachali virus RNKsining sintezi ham ikki zarrachali virus DNKsining sintezi kabi amalga oshiriladi. Nuklein kislota hosil bo’lishi jarayonini kuzatib, aniqlandiki, har bir sintezlanishda uch muhim faktor: 1) nusha ko’chiriladigan ona zanjircha matritsa: 2) yangi zanjirlar tuzilishida qurilish materiali sifatida ishlatiluvchi dezoksiribonukleozidtrifosfatlar-substrat: 3) dezoksiribonukleozidtrifosfatlarni bir-biriga matritsaga moslab beruvchi fermentlar mavjud bo’lishi shart. Sintezlanish juda murakkab jarayon bo’lib, yuqorida aytib o’tilgan har bir faktorlarning yaratilishi bir qancha bosqichlarda amalga oshiriladi. Masalan, T-2 bakteriofagi ikki zanjirchali DNKsining sintezida ishtirok etuvchi substrat-dezoksi-5 oksi metiltsitidinmonofosfatni (d-OMTSMF) virus bilan kasallanmagan hujayrada uchramaydi. Ammo hujayra viurs bilan
kasallanishi bilanoq unda d-TSMFdan d-OMTSMF ni hosil qilishda
qatnashuvchi  ferment-  oksmetilaza paydo  bo’ladi,  ya’ni  bu
ferment  virus  DNK  sinteziga  zarur  d-OMTSTF  ni  d-TSTF  dan
tayyorlab beradi. 
Haqiqatdan  ham  virus  DNK  tarkibi  tekshirilsa,  unda
hujayrada uchramaydigan yangi d-OMTSMF ni uchratish mumkin.
Xuddi  shuningdek  boshqa  substratlar  ham  virus  DNK  sintezida
ishtirok etishdan avval, har xil o’zgarishlarga uchraydi. Shu xil
substratlarni hosil qilish uchun esa hujayrada virusga xos bo’lgan
yangi fermentlar kerak bo’ladi.  Bu fermentlar virus DNK sidagi
informatsiyaga asosan yaratiladi va ular virus DNK si sintezida
ishtirok etadigan substratlar hosil qiluvchi fermentlar deb ataladi. 
Bulardan  tashqari,  DNK  sintezida  bevosita  ishtirok  etuvchi
DNK-polimeraza,  polinukleotidligaza hamda  endonukleaza kabi
fermentlar ham mavjud. Ularning vazifasi substratlarni bir zanjirga
ulash
 
(DNK-polimeraza)
 
yetishmagan
 
bog’larni
 
ulash
(polinukleotidligaza) zarur bo’lganda hamda DNK zanjirini uzish
(endonukleaza)  dan  iborat  bo’lib,  ular  virus  DNK  sintezi
fermentlari deb ataladi.
Virus  DNK  si  sintezi  uchun  substrat  hosil  qilishda  ishtirok
etuvchi  fermentlar,  struktura  oqsillari  hujayra  oqsillari  kabi
ribosomalarda  sintezlanadi.  Hujayradagi  transport  RNK  lar
ulardagi  aminokislotalarni  virus  informatsion  RNK  sidagi  (RNK
tutuvchi viruslarda i-RNK vazifasini bir zanjirli virus RNK sining o’zi
bajaradi)  shifrga  asosan,  bir  zanjirga  ulab,  oqsil  molekulasini
shakllantiradi
Hujayraning turli qismlarida bir vaqtda hosil bo’lgan nuklein
kislota  va  oqsillarning  “o’z-o’zidan”  (somosborka)  qo’shilishi
natijasida virus zarrachalari yetiladi. “O’z-o’zidan” qo’shilish virus
oqsiliga xos xususiyatdir. Agar virusning toza preparatidan ajratib
olingan oqsil muayyan bir sharoitda probirkada tutilsa, ma’lum
vaqtdan  so’ng  bu  oqsillar  virusga  o’xshash  (ammo  nuklein
Logotip
kasallanishi bilanoq unda d-TSMFdan d-OMTSMF ni hosil qilishda qatnashuvchi ferment- oksmetilaza paydo bo’ladi, ya’ni bu ferment virus DNK sinteziga zarur d-OMTSTF ni d-TSTF dan tayyorlab beradi. Haqiqatdan ham virus DNK tarkibi tekshirilsa, unda hujayrada uchramaydigan yangi d-OMTSMF ni uchratish mumkin. Xuddi shuningdek boshqa substratlar ham virus DNK sintezida ishtirok etishdan avval, har xil o’zgarishlarga uchraydi. Shu xil substratlarni hosil qilish uchun esa hujayrada virusga xos bo’lgan yangi fermentlar kerak bo’ladi. Bu fermentlar virus DNK sidagi informatsiyaga asosan yaratiladi va ular virus DNK si sintezida ishtirok etadigan substratlar hosil qiluvchi fermentlar deb ataladi. Bulardan tashqari, DNK sintezida bevosita ishtirok etuvchi DNK-polimeraza, polinukleotidligaza hamda endonukleaza kabi fermentlar ham mavjud. Ularning vazifasi substratlarni bir zanjirga ulash (DNK-polimeraza) yetishmagan bog’larni ulash (polinukleotidligaza) zarur bo’lganda hamda DNK zanjirini uzish (endonukleaza) dan iborat bo’lib, ular virus DNK sintezi fermentlari deb ataladi. Virus DNK si sintezi uchun substrat hosil qilishda ishtirok etuvchi fermentlar, struktura oqsillari hujayra oqsillari kabi ribosomalarda sintezlanadi. Hujayradagi transport RNK lar ulardagi aminokislotalarni virus informatsion RNK sidagi (RNK tutuvchi viruslarda i-RNK vazifasini bir zanjirli virus RNK sining o’zi bajaradi) shifrga asosan, bir zanjirga ulab, oqsil molekulasini shakllantiradi Hujayraning turli qismlarida bir vaqtda hosil bo’lgan nuklein kislota va oqsillarning “o’z-o’zidan” (somosborka) qo’shilishi natijasida virus zarrachalari yetiladi. “O’z-o’zidan” qo’shilish virus oqsiliga xos xususiyatdir. Agar virusning toza preparatidan ajratib olingan oqsil muayyan bir sharoitda probirkada tutilsa, ma’lum vaqtdan so’ng bu oqsillar virusga o’xshash (ammo nuklein