Xodimlar mehnatini rag‘batlantirish
Reja:
1.Xodimlar mehnatini rag‘batlantirishning mohiyati va mazmuni.
2. Moddiy va ma’naviy rag‘batlantirish uslublarini qo‘shib olib borish.
3.Xodimlar mehnatiga haq to‘lashni tashkil etish tizimi.
4.Xodimlar mehnatini rag‘batlantirish tizimini takomillashtirish yo‘nalishlari.
Xodimlar mehnatini rag‘batlantirishning mohiyati va mazmuni.
Korxona maqsadiga erishishida ishlab chiqarishda yuqori samaradorlikni
ta’minlash, personal o‘z xizmat vazifasini sidqidildan, tashabbuskorlik ko‘rsatib
bajarishi o‘ta muhim hisoblanadi. Buning uchun barcha xodimlar o‘z ishlariga
chinakamiga qiziqishlari kerak. Qiziqish (motiv) - bu insonni muayyan faoliyatga
undovchi ichki va tashqi harakatlantiruvchi kuchlar deb e’tirof etiladi. Qiziqish
insonga uning ehtiyojlarini qondirish uchun nima qilish va buni qanday qilish
kerakligini belgilaydi.
Qiziqtirish (motivatsiya) tushunchasi insonni tashkilotda boshqarishning,
uning xulqiy me’yorlarini shakllantirishning asosiy yo‘nalishlaridan biri
hisoblanadi. Yangi iqtisodiy munosabatlar, o‘tish davrining o‘ziga xos talablari
tashkilotda ham personalga nisbatan yangi talablarni qo‘yadi. Bu nafaqat kadrni
tanlash, o‘qitish, joylashtirish, balki yangi ongni, mentalitetni shu bilan birga
motivatsiyaning yangi modellarini shakllantirishdir.
Qiziqtirish (motivatsiya) tushunchasi boshqaruv nazariyasida bu o‘zini va
boshqalarni korxona maqsadiga erishishga qaratilgan muayyan faoliyatga qiziqtirish
jarayonidir. Psixologik nuqtai nazardan esa qiziqish xodim sub’ektiv faoliyati
jarayoni, deb tushuniladi.
Qiziqtirishning boshqaruvdagi hamda shaxsiy-psixologik mazmuni o‘zaro
bog‘liqligi personalni boshqarishda texnika tizimlarini boshqarishdan farq qilgan
xolda, boshqaruv ob’ekti va sub’ekti maqsadlarining muvofiqlashtirilishi bilan
belgilanadi. Bunday muvofiqlashtirish turlicha amalga oshirilishi mumkin. Lekin
bu jarayonda ham ob’ekt, ham sub’ekt ishtirok etadi. Buning natijasida esa
boshqaruv ob’ektining muayyan mehnat faoliyati, pirovard natijada bu faoliyatning
muayyan natijasi bo‘ladi. Qiziqtirish jarayoni negizida qiziqishning moddiy,
ijtimoiy-psixologik, ma’naviy, ijodiy va boshqa omillari yotadi.
Qiziqtirish (motivatsiya)dan asosiy maqsad:
Tashkilotda samaradorlik va raqobatbardoshlikka erishish;
Mehnat unumdorligini oshirish;
Personal ish o‘rnini o‘zgartirishini pasaytirish;
Personalni bilim, ko‘nikmalarini oshirish;
Mehnat hayoti sifatini yaxshilashdir.
Motivatsiyaning asosiy vazifalariga quyidagilarni kiritish mumkin:
- har bir xodimda mehnat jarayonida motivatsiyaning mohiyati va ahamiyatini
tushunishni shakllantirish;
- personalni va boshqaruvchi qismni tashkilot ichki muloqoti va
munosabatining psixologik asoslariga o‘rgatish
- har bir boshqaruvchida zamonaviy motivatsiya metodlari yordamida
personalni demokratik yondashuv asosida boshqarishni shakllantirish.
Bu maqsad va vazifalarni hal etish uchun quyidagi jarayonlarning tahlili
zarurdir:
- tashkilotda motivatsiya jarayoni tahlili;
- individual va guruh motivatsiyasining tahlili;
- bozor munosabatlariga o‘tish sharoitlarida inson faoliyati motivatsiyasida yuz
beradigan o‘zgarishlar tahlili;
Har qanday qiziqtirish tizimi quyidagi tamoyillarga asoslangan bo‘lishi lozim:
Tezkorlik
Ilmiy asoslanganlik
Moslashuvchanlik
Samaradorlik
Adolatlilik
Oshkoralik
Birdamlik
Istiqbollilik
Bugungi kunda, bozor munosabatlariga o‘tish sharoitida, ishchilarni
motivatsiyalashning asosiy omili kafolatlangan ish haqiga ega bo‘lish hoxishidir.
Bunda mehnatning intensivligi, sifatiga kam e’tibor beriladi, personal uchun baland
ish haqini beradigan intensiv ishga ega bo‘lishga nisbatan, kichikroq bo‘lsada, lekin
kafolatlangan ish haqini beradigan tinch mehnat avfzalroqdir.
Shu bilan birga mehnat bozorida kerakli darajada kasbiy mahoratga ega
bo‘lgan, yangi mehnat tushunchasiga, ya’ni mehnatning yangi ahloqiy-xulqiy
asosiga ega bo‘lgan va tushungan ishchi-xodimlar paydo bo‘lmoqda. Lekin ularning
yaxshi ish topish imkoniyatlari yoshlari tufayli (50 yosh atrofida) yoki
tavsiyanomalari yo‘qligi tufayli (asosan yosh mutahasislarning) kamroqdir.
Umumiy ko‘rinishda insonning faoliyatga olib keluvchi motivatsiyasi, ma’lum
harakatlarni amalga oshirish uchun uni uyg‘otuvchi, harakatlantiruvchi kuchlar
yig‘indisi sifatida tushuniladi. Bu kuchlar insonning ichi va tashqarisida joylashgan
bo‘lib, uni anglagan yoki anglamagan holda ayrim harakatlarni qilishga majbur
etadi. Bunda alohida kuchlar va inson harakati o‘rtasida juda murakkab o‘zaro
munosabat tizimi turadi, natijada har bir inson bir hil kuchlar ta’siri ostidagi bir xil
harakatlarga turlicha munosabat, ta’sir bildiradilar.
Tashkilot faoliyatini rejalashtirish jarayonida boshqaruvchi aynan nima bilan
shug‘ullanish, qanday va qanaqa maxsulot ishlab chiqarish va bu vazifalarni kim
amalga oshirishini belgilaydi hamda aniqlaydi. Agar qarorlar muvaffaqiyatli
tanlangan bo‘lsa, boshqaruvchi ko‘pgina harakatlarni bir yerga jamlab, guruh
ishchilarining salohiyatli imkoniyatlarini e’lon qilgan holda amalda qo‘llaydi. Lekin
maqsad tomon intilish va harakat qilish uchun bu vazifalar yetarli bo‘lmaydi.
Boshqaruvchi ishni aniqlab olish bilan bir qatorda,
ishchilarni
ham
ishni
bajarishga majbur qila bilishi kerak. Buning uchun boshqaruvchi motivatsiya
tushunchasi, uning asosiy tamoyillari, nazariyalarini bilishi va asosiysi amalda
qo‘llay bilishi shart.
Motivatsiya – bir kishi yoki guruxlarni tashkilot maqsadlariga erishish uchun
yo‘naltirilgan faoliyatga rag‘batlantirish va qo‘llab-quvvatlash jarayoni hisoblanadi.
Motivatsiya bu shaxsiy yoki umumiy maqsadlarga erishish uchun xarakat qilishning
asoslaridan biri uyg‘onish jarayoni hisoblanadi. Belgilangan ishlarni va qabul
qilingan qarorlarni unumdorlik bilan ado etish uchun motivatsiya juda muhimdir.
1910 yillarda ilmiy boshqaruv maktabi paydo bo‘lgan davrda texnologiya
rivojlanish
bosqichida
bo‘lsada,
oddiy
ishchi
hayoti
sezilarli
darajada
yaxshilanmadi. Teylor va uning hamkasabalari ochdan o‘lmaslik uchun to‘lanadigan
ish haqi miqdorini ishlab chiqarish samaradorligi yo‘lidagi to‘siq ekanligini tushunib
yetdilar. Ular shirinkulcha va qamchi (ishlaganni taqdirlash, aksi bo‘lsa jazolash)
motivatsiya usulidan samarali foydalanish yo‘llarini ishlab chiqdilar. Buning
natijasida ishlab chiqarishning me’yor va miqdorlari belgilandi, ortiqcha ishlab
chiqargan uchun qo‘shimcha haq to‘lash joriy qilindi. Bu motivatsiya usulini
ixtisoslashtirish va standartlashtirishni ishlab chiqarishga samarali qo‘llash
natijasida
mehnat
unumdorligining
o‘sishi
kuzatildi.
Texnologiya
va
ixtisoslashtirish yutuqlaridan samarali foydalanish sekinlik bilan bo‘lsada, oddiy
ishchi iqtisodiy hayotining yaxshilanishiga sabab bo‘ldi va tashkilot rahbarlari oddiy
«shirinkulcha» har doim ham insonlarni samarali mehnat qilishga majbur eta
olmasligini tushunib yetdilar. Bu fakt boshqaruv soxasidagi mutaxasislarni
motivatsiya muammolarini yangi yechimlarini ruhiy mezonda izlashga majbur etdi.
E.Meyo o‘z ishlarida boshqaruv soxasida motivatsiyaning psixologiyaga asoslangan
yo‘nalishlarini kashf etdi. Hamda shirinkulcha va qamchi motivatsiyasi kam
imkoniyatli ekanligini ko‘rsatdi. Shunga qaramay motivatsiyaning psixologik
nazariyalari ancha kech, 1940-yillarga kelib paydo bo‘ldi va hozirgi kungacha
rivojlanib kelmoqda.
19.2. Moddiy va ma’naviy rag‘batlantirish uslublarini qo‘shib olib borish.
Personalni ishga qiziqtirishga motivatsiyaning ayrim uslublari orqali ham, bu
uslublarni birgalikda qo‘llash orqali ham erishish mumkin.
Iqtisodiy uslublar motivatsiyaning eng ko‘p tarqalgan uslubi hisoblanadi. Bu
uslublarning bevosita (ish haqi, mukofot, qo‘shimcha to‘lovlar) va bilvosita
(imtiyozlar: ovqatlantirish, pul to‘lanadigan mehnat ta’tillari, hayot va salomatlikni
sug‘urta qilish, pensiya ta’minoti va hokazolar) turlari mavjuddir.
(6-rasm)
6-rasm.Motivatsiya uslublari.
Iqtisodiy uslublar asosida samarali mehnat uchun moddiy rag‘batlantirish
yotadi. Ko‘pgina korxonalarda xodimning ish haqini joriy davrdagi ish natijalariga
bog‘lashga harakat qilishadi. Bu masalada bozor tamoyillari: turmush kechirish
qiymati, ishchi kuchi taklifi, raqobatchilar to‘layotgan ish haqi darajasi, ish haqining
davlat tomonidan muvofiqlashtirib borilishi va hokazolar hisobga olinishi kerak.
Hozirgi vaqtda personalga ma’muriyat tomonidan qo‘shimcha imtiyozlar
berish tajribasi keng yoyilib bormoqda. Ular quyidagilardan iboratdir:
— xodim maqomi nufuzini belgilovchi imtiyozlar;
— xodim ijtimoiy himoyalanganligini ko‘rsatuvchi imtiyozlar;
— bevosita bajarilgan ish va ishlab chiqarish vazifasi uchun belgilangan
imtiyozlar. Mukofotlash tariqasida u yoki bu imtiyozni tanlash ma’muriyat vakolati
hisoblanadi.
Moddiy rag‘batlantirish hamisha ham motivatsiyaning eng ta’sirchan vositasi
bo‘lib qolaveradi. Biroq personal farovonligi ko‘tarilgan sari birgina uning o‘zi etarli
bo‘lmaydi. Yana shuni ham hisobga olish kerakki, motivatsiyaning iqtisodiy
uslublari kompaniya yoki firma tomonidan sezilarli darajada xarajatlarni talab etadi.
Мотивация
услублари
Иқтисодий
услублар
Салбий
рағбатланти
ришларни
бартараф
этиш
услублари
Маънафий
рағбатлант
ириш
услублари
Иш ҳажмини
кенгайтириш
ва мазмунини
бойитиш
услублари
Мақсадли
услуб
Интизомий
услублар
Патрисип
атив
услуби
Salbiy rag‘batlantirishlarni bartaraf etish uslublari deyilganda personal
ishidagi salbiy holatlarni bartaraf etish tushuniladi. Bu salbiy rag‘batlantirishlarga
adolatsizlik, nopok munosabatlar, erkatoylik (favoritizm) va hokazolar kiradi.
Xodimlar o‘zlariga adolatli munosabatlarda bo‘lishlarini xohlaydilar. Agar inson
unga xuddi boshqalarga bo‘lganidek munosabatda bo‘linayotganligi, ular mehnati
natijalari xuddi boshqalarniki kabi baholanayotganligini aniq his etib tursa, o‘ziga
adolatli munosabatda bo‘layotganlarini anglaydi va bundan qanoat hosil qiladi.
Yuksak natijalarga erishganlarni adolatli taqdirlash o‘ta muhimdir. Xuddi
shuningdek, ishda biror natijaga erisha olmagan bo‘lsa ham o‘zlarini mukofotga
da’vogar deb hisoblayotganlarning faoliyatini xolis baholash ham muhimdir.
Salbiy rag‘batlantirishlarni bartaraf etishning quyidagi tamoyillari mavjud:
1. Menejerlar muntazam ravishda ularga bo‘ysunuvchilar o‘zlariga nisbatan
adolatli munosabatda bo‘linmoqda deb hisoblashayotganlarini aniqlab turishlari
kerak.
2. Xodimlarning umumiy ishga hissalarini o‘lchash mezonlari hamda buning
uchun tegishli mukofot darajasi hammaga ish boshlangunga qadar ma’lum bo‘lishi
kerak. Bu ma’lumotlar hammaga yaxshi tushunarli holda bayon etilishi darkor.
3.Menejerlar mukofotlarni yaxshi ishlayotgan xodimlar boshqalardan ko‘proq
manfaatdor bo‘ladigan darajada taqsimlashga erishishlari lozim.
Ma’naviy rag‘batlantirish uslublari hisoblangan ishdan qoniqish hosil qilish,
yuksak mas’uliyat hissi, jamoa tomonidan xizmatlarni e’tirof etish qo‘shimcha
xarajatlar talab etmaydi. Yanada muhimi, insonlar hech vaqt maqtov eshitish, e’tibor
va e’tirofdan charchamaydilar.
Ma’naviy rag‘batlantirishda xodim xizmatlari e’tirof etilib, uni taqdirlashni
quyidagicha amalga oshirish mumkin:
— sezilarli natijalarga erishgan xodim mehnatini e’tirof etish;
— mehnatda erishilgan yuksak natijalarga korxona jamoasi va rahbariyatining
munosabatini namoyon etish;
— e’tirofga sazovor bo‘lgan alohida xodimlar ish natijalarini ommalashtirish.
Ma’naviy rag‘batlantirish xodimlarning samarali mehnati korxonaning o‘zida
ham, uning tashqarisida ham juda qadrlanishini ifoda etadi va ularni yanada samarali
mehnat qilishga rag‘batlanti-radi.
Ma’naviy rag‘batlantirish tamoyillari quyidagilardan iboratdir:
1. Rahbar samimiy va xushmuomala bo‘lishi kerak. Personal rahbarning
nosamimiyligini hamisha sezadi.
2. Mukofot xizmatga yarasha bo‘lsa va mukofotlanayotganlar buni his etib
tursa qiziktirish omiliga ega bo‘ladi. Mukofot adolatsiz berilsa yoki tarqatilsa bu
mukofotning qadri tushadi.
3. Xodim qaysi ishni qachon yaxshi bajarganini bilishi kerak. rahbar yaxshi
bajarilgan ish uchun shaxsan o‘zi xodimga minnatdorchilik bildirishi zarur. Bunda
butun jamoa tomonidan bevosita shu xodimning yaxshi ish bajarganligini e’tirof
etilishi ayniqsa muhimdir.
4. Xodim tomonidan erishilgan yutuqlar keng va yorqin targ‘ib etilishi lozim.
5. Alohida xizmatlari uchun xodim eng yuqori bo‘g‘in rahbariyati tomonidan
mukofotlanishi kerak.
6. Taqdirlashning turli shakllarini qo‘llagan holda qabul qilingan qarorlarning
ma’naviy oqibatini baholay bilish kerak. Bir insonning mehnatini rag‘batlantirish
boshqasinikini e’tirof etmaslik demaqdir. Shuning uchun menejerdan etti o‘ylab bir
kesish talab qilinadi.
7.Rag‘batlantirish dasturi eng yaxshi xodimni, korxona muvaffaqiyatiga eng
sezilarli hissa qo‘shayotgan insonni alohida e’zozlashga qaratilishi darkor.
Ish hajmini kengaytirish va mazmunini boyitish uslublari charchashning
salbiy oqibatlari va ular bilan bog‘liq mehnat unumdorligining pasayishiga barham
beradi. Ishning zeriktirishini kamaytirish maqsadida ish hajmini kengaytirish buning
bir vositasidir. Bu xodimga bir-biri bilan bog‘liq xilma-xil vazifalarni o‘z kasbiy
malakasi darajasida hal etishiga imkoniyat yaratadi. Ish mazmunini boyitish katta
malaka talab etadigan vazifalar qo‘yish, qaror qabul qilish mas’uliyatini oshirish,
ayrim tashabbuslarni ko‘tarishda kenfoq erkinlik berishga asoslangan.
Ish hajmini kengaytirish va mazmunini boyitish natijasida xodimning ma’naviy
holati yaxshilanishi uning shaxsiy (mehnat qilishga ichki qiziqish, ishdan qoniqish
hosil qilish) va mehnat (yuksak sifatli mehnat samaradorligi) natijalari hamda qator
salbiy holatlar (ishga kelmaslik, qo‘nimsizlik) kamayishi tufayli ro‘y beradi.
Ushbu uslub tamoyillari quyidagilardan iboratdir:
1. Har bir ish uni qiziqarli qiladigan bir necha jihatlarga ega bo‘lishi lozim.
2. Ish topshiriqlari o‘zaro bog‘liq bo‘lishi kerak. Bir ishni yakunlash
ikkinchisini bajarishni osonlashtirishi darkor.
3. Ish chegaralarini tayyorlab qo‘yilgan yoki yordamchi operatsiyalar hisobiga
kengaytirish.
4. Bajarilayotgan ish - mahsulot yoki xizmat foydali bo‘lishiga sezilarli hissa
qo‘shishi kerak. Bunday hissa kichik bo‘lgan ish operatsiyalarini xodim o‘z mehnat
faoliyatida muayyan maqsadni his etadigan boshqa topshiriqlarga qo‘shib yuborish
lozim.
5. Bir turli ish operatsiyalari turli texnologiyalar yordamida bajarilishi mumkin.
Bunda samaraliroq ish uchun qulay imkoniyatlardan foydalaniladi. Shu holda xodim
bu bir turli ishni bajarishdan ham qanoat hosil qiladi.
Xodim uchun uning ishi qanday tashkil etilganligi, u qaysi sharoitda ishlashi,
uning mehnati korxona faoliyatiga qanday ta’sir ko‘rsatishi baribir emas.
Partisipativ - xodimni boshqaruvga jalb etish usuli muammoni hal etishda o‘z fikriga
ega bo‘lish, tayyorlangan qarorga rozilik bildirish, umuman korxona va jamoa
hayotida teng huquqlilik asosida ishtirok etishini ta’minlashni ko‘zda tutadi.
Ushbu usul xodimlarning ijodiy faolligini oshirish, iste’dodli insonlarga o‘z
salohiyatlarini namoyon etish uchun hamma shart-sharoitlarni yaratish, shu bilan
birga alohida xodimlar kuch-g‘ayrati va intilishlarini jamoa yagona maqsadiga
qo‘shishni anglatadi. Buning engyorqin misoli sifatida Yaponiya firmalarida keng
qo‘llaniladigan sifat to‘garaklarini keltirish mumkin.
Partisipativ boshqaruvini rivojlantirish natijasida xodimlarning yetukligi
ortadi, amalga oshirilayotgan qarorlarning ta’sirchanligi kuchayadi, qarorlar va
ularni amalga oshirish muammolari yaxshiroqanglab etilishi ta’minlanadi,
xodimlarning xabardorligi ortadi, oddiy xodimlar va quyi bo‘g‘in rahbarlarining
o‘sishiga imkoniyatlar kengayadi, yangiliklarni ishlab chiqarishga joriy etish
samaradorligi ortadi.
Partisipativ uslub tamoyillari quyidagilardan iboratdir:
1. Partisipativ boshqaruv hamma bo‘g‘inlarda amalda ta’minlanishi darkor.
2. Xodimlarning turli toifalari o‘zlarining boshqaruvidagi ishtirokiga turlicha
talablar qo‘yishlarini hisobga olish kerak. Masalan, ishchilar mukofotlarni
taqsimlash, moddiy va ma’naviy rag‘batlantirish uchun nomzodlar ko‘rsatishni
birinchi o‘ringa qo‘yadilar. Muhimligi jihatidan topshiriqlarni jamoa a’zolari
o‘rtasida taqsimlash, ish yakunlarini chiqarish, keyin esa ish rejalarini, malaka
oshirish rejalarini ishlab chiqishda ishtirok etish ikkinchi o‘rinda turadi.
Mutaxassislar esa birinchi o‘ringa jamoa a’zolari nomzodlarini yuqori
lavozimga ko‘rsatishda o‘z ishtiroklarini qo‘yadilar. Moddiy va ma’naviy
rag‘batlantirish masalalarida ishtirok etish ularda kamroq qiziqish uyg‘otadi.
Intizomiy uslublar noto‘g‘ri xatti-harakatlar uchun hayfsan e’lon qilish,
ogohlantirish, imtiyozlardan mahrum etish, ishdan bo‘shatish va boshqa choralar
ko‘rishdan iboratdir. Ular barcha muammolarni hal etish vazifasini o‘tay olmaydi.
Jazolangan inson aksariyat hollarda yaxshiroq ishlashga emas, balki kelajakda
jazolanmaslikka harakat qiladi.
Intizomiy uslublar xodimlar xatti-harakatini tartibga solish uchun ularni tanqid
etishni ham nazarda tutadi. Ammo hech vaqt tanqid xodim shaxsiyatiga tegib
ketmasligi kerak.
1. Rahbar mehnat intizomiga rioya qilinishini nazorat qilib borishi kerak. Bu
nazorat har bir xodimning mas’uliyat hissi va o‘z-o‘zini nazorat qilishini hisobga
olgan holda amalga oshirilishi zarur.
2. Ortiqcha jazolamaslik kerak. Ba’zan jazoning jiddiyligi rag‘batlantirish
darajasidan bir necha barobar ko‘p bo‘ladi. Holbuki, bir marta xatoga yo‘l qo‘ygan
inson o‘z qobiliyatiga ishonchni yo‘qotib qo‘yishi mumkin.
3. Foydali tanqidni ham ehtiyotkorlik bilan, o‘z me’yorda ishlatgan ma’qul.
Tanqid qilayotganda rahbar vazmin va muloyim bo‘lishi kerak.
4. Rahbar xodimlarni ular ustidan tushgan shikoyatlar to‘g‘risida xabardor
qilishi lozim. Bu to‘g‘ri qarorni birgalikda topishga ko‘maklashadi.
Maqsadli uslub. Xodimning xatti-harakati u oldiga qo‘ygan maqsadlar orqali
belgilanadi. Zero, u belgilangan maqsadlarga erishish uchun muayyan xatti-
harakatlar qiladi. Bugungi kunda, menejerlar ma’naviy rag‘batlantirish uslublaridan
foydalanib, katta samaradorlikka erisha oladilar. Ular, shuningdek, maqsadli
uslubning tashkiliy jarayondagi va insonlar ijodiy faolligini oshirishdagi rolini
yaxshi biladilar. Maqsadlar diqqat-e’tiborni muayyan jihatlarga yo‘naltirilishiga,
natijalarni taqqoslash uchun me’yorlar bo‘lishiga, tashkiliy tizimlar tarkibiy tartibiga
ta’sir ko‘rsatishiga xizmat qiladi. Ular ham personalning. ham korxonaning o‘ziga
xos xususiyatlarini aks ettiradi.
Qiyin maqsadlar engillariga qaraganda ko‘proq qiziqtirish kuchiga ega bo‘ladi.
Ayni paytda qiyin maqsad inson tomonidan qabul qilingan taqdirdagina
samaradorlik ortishiga yordam beradi. Inson oldiga qo‘ygan maqsadga erisha
olishiga ishonishi kerak.